อู้ยยยย นังเมฆหล่อนมาเหนือตัวเองมาก(เมฆ)
คนโพสชอบที่เมฆเป็นเเบบนี้จัง หุหุ
ส่วนเหตุผล....เจ้าเล่ห์นิดๆชีวิตจิตดี
ขอบคุณสำหรับทุกรีพลายจ้า ในเร็วๆวันนี้คุณป้าไรท์เตอร์คงจะมาตอบรี
ไปอ่านกันเลยน้อออออออออ
.
.
.
.
.
Imprison 15: ผมขอโทษ...
“..ไอ้เนมมมมมมมมมมมมมมม เหี้_ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยเอ้ย!!!!!!!!!!!! “
..................................
.....................
.............
.......
....
...
..
....คุ้นมั้ย?...
คุ้นประโยคนี้กันมั้ยครับพ่อแม่พี่น้อง !!!!!
คราวนี้ไอ้เนมกลับมารายงานตัวอีดครั้ง หลังจากที่..ไปทำเลือดหกใส่เท้าไอ้คุณพี่โต แถมพลาดไปดึงกุงเกงลิง ให้หนอนชาเขียวของเฮียเค้าออกมายลโฉม !!
ที่ผมเลือดสาดน่ะมันเพราะอากาศร้อนน่ะครับ..เพราะอากาศร้อน ผมเปล่าหื่นน่ะ เปล่า..เปล่า..เปล่า..ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า !!!
ดังนั้นพอไอ้คุณพี่โตร้องว้ากออกมา สัญชาติญาณประจำตัวเลยกรีดร้องออกมาว่าถึงคราวซวยหมาเป็นแน่แท้ ไอ้เนมเลยใส่เกียร์โกย วิ่งถลาออกมาจากห้องน้ำ โดยไม่สนใจว่าตัวเองอยู่ในสภาพ หัวเต็มไปด้วยฟองแชมพู ตัวก็มีแต่สบู่ ดีที่มีสติพอจะคว้าผ้าขนหนูมาพันเอวแล้วโกยโลด !!!!
ใครมันจะกล้าอยู่ให้โดนตื้บล่ะครับ งานนี้มีเละแน่ นั่น..ไอ้พี่โตวิ่งตามมาแล้วอ้ากกกกกกกกกกกกกกกก..
ตุ๊บ !!!
ผลั่ว !!
“โอ้ย ~~~ “ ผมร้องลั่นเมื่อหลับหูลับตาวิ่งหน้าตื่นไปชนกับผนังหนาๆจนตัวเองล้มจ้ำเบ้า ผมเบ้หน้า พยายามหยีตามองผ่านฟองแชมพูมามองไอ้ผนังเวรที่มาอยู่แถวๆนี้ จะขวางกันทำไมฟร่ะ !!
“..ไอ้ห่านี่วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ..” เสียงห้าวๆบ่นทำให้ผมต้องขมวดคิ้ว..หรือกำแพงจะพูดได้? (บ้านแกสิย่ะ )
“..จับเยดแม่งไส้แตกเลยดีมั้ยพี่...” อ่าว..ชิ_บหายสิครับ คราวนี้ผมดันตัวเองขึ้นมาพลางเอามือลูบหน้าตัวเองลวกๆ...ก่อนจะ...
...อ้าปากค้าง....
แล้วกลืนน้ำลายเอื้อก...
ความซวยไม่ทันหาย ความหายนะก็มาแทรก..เห็นใจไอ้เนมบ้างสิว้อยยยยยย
ผมอ้าปากค้างมองกลุ่มบุคคลตรงหน้า อันประกอบไปด้วยชายหนุ่มหุ่นนักกล้ามประมาณสิบกว่าคนได้ยืนมองหน้าผมอยู่ เจ้าคนที่ผมชนเหมือนจะเป็นลูกพี่(กรรม T^T ) ยืนมองหน้าผมด้วยใบหน้าโหดๆอันประกอบไปด้วย ตา หูจมูก ปาก คาง แหะๆ..คือรวมกันแล้วเป็นหน้าที่โหด..น่ากลัวชิบหายเลยล่ะครับ..
“..พี่เจียง..เอามันเลยดีมั้ยพี่....” เวร...เสียงของใครไม่รู้ดังแทรก ทำเอาผมหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม นึกคิดถึงคะนึงหาไอ้คุณพี่โตยิ่งนัก ไอ้เนมยอมโดนตื้บ ดีกว่าโดนเสียบก้นน่ะว้อยยย..
“..อย่ารีบน่า...เด็กไอ้เหี้ยโตมัน..ไม่รู้มันโผล่มาทางนี้ได้ไง รอคุยกับตัวพ่อดีกว่า...” มิสเตอร์หน้าโหดชื่อคุณเจียงออกปากห้ามเอาไว้..พลางเดินมาหาผม มองตั้งแต่หัวจรดเท้า..
“..น้องไอ้โต..จะเด็กซักแค่ไหนว่ะ..กุก็อยากรู้เหมือนกัน..” ว่าพลางเอื้อมมือคว้าคางผมแล้วออกแรงบีบ..จนผมหน้าเบ้ เจ็บน่ะเฟ้ย !!
“..เสียดายอยู่คนละแดน..ถ้าไอ้โตใช้งานเสร็จแล้ว..ค่อยบิดแดนมาหากุก็แล้วกัน...” พูดแล้วก็หัวเราะหึหึเหมือนตัวร้ายในหนังจีน ขณะที่ผมตัวสั่นระริก นึกโทษตัวเองที่วิ่งหนีออกมาสุ่มสี่สุ่มห้ามาตรงนี้..รู้งี้โดนไอ้พี่โตตื้บไส้แตกยังดีกว่าอีก..
“..มึงชื่ออะไร...”
“..นะ..เนม..ครับ...” ผมบอกเสียงสั่นๆ กลัวคนตะรางหน้าจนแทบจะฉี่ราด รังสีอมหิตพิศวาสมันแพร่กระจายจนน่าขนลุก อ้ากกก ใครก็ได้ช่วยผมด้วย...
“...หึ..กลัวจนตัวสั่นเชียว..เอาน่าๆ..อีกเดี๋ยวก็ชิน...” ว่าพลางเอามือตบหน้าผมเบาๆ...เบาบ้านแกสิครับ..เจ็บชิบหาย
“..มึงทำอะไร..” เสียงของไอ้พี่โตที่แสนคุ้นหูดังขึ้น ทำเอาผมเบิกตากว้าง ไม่เคยดีใจที่ได้ยินเสียงนี้มากเท่าวันนี้เลยให้ตายสิ..
“..หือ...เด็กมึงมันมาอ่อยแถวนี้..กุเลยทักซักหน่อย..” ผู้ชายคนนั้นว่า พลางละมือออกจากคางของผม..แล้วหันไปยิ้มสุดสยองส่งให้ไอ้พี่โต...สยองจนผมยังขนลุก
“..กล้ามากน่ะที่มาแหยมกับเขตกู..อย่าไส้แตกเหรอมึง...” ว่าพลางเดินไปผลักไหล่ไอ้คุณพี่โตที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว..ขณะที่ผมแอบก้มมองตัวเอง..นรกแตก..กุยังใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวอยู่เลย..
“..หึ...หมาหมู่ก็เห่าแบบนี้ล่ะว่ะ..ไม่เห็นมีใครแน่จริง...” ไอ้พี่โตหัวเราะหึหึ ขณะที่ผมวิ่งมาเกาะหลังเฮียแกอย่างรวดเร็ว..โดนตื้บไส้แตกก็ยังดีกว่าโดนเสียบตูดล่ะฟ่ะ..
“..แล้วไอ้สันต์..ได้ข่าวว่านอนห้องพยาบาล..ไปเยี่ยมรึยังล่ะ...” รายนี้หันมาเหลือบมองผมอย่างไม่พอใจแว้บนึงแล้วหันไปจ้องหน้าไอ้คุณเจียงต่ออย่างเหนือกว่า..ฝ่ายนั้นมีสีหน้าโมโห..ถ่มน้ำลายลงพื้นพรวด
“..หึ..เพราะแผนหมาๆของใครล่ะว่ะ...ถนัดนักสิมึง..ไอ้เรื่องเอาพวกเสือเหลืองมาล่อ..” ไอ้คุณเจียงกระชากเสียงห้วน ขณะที่ผมที่เกาะหลังไอ้คุณพี่โตเยี่ยงตุ๊กแกขมวดคิ้ว..ที่ว่านอนห้องพยาบาล..หรือว่า..?....
“..ก็ไม่หมาเท่าไอ้พวกที่รับใช้..หมาใส่กระพรวน....”
“..เหี้ยนี่...มึง.!!!!!...”
ผลั่ว !!!!!
ไอ้คุณเจียงถีบไอ้คุณพี่โตที่ท้องอย่างโมโห ส่วนคนโดนก็พลิกตัวหลบ แต่ยังพลาดโดนไปไม่น้อย ผมหน้าตื่น ขณะที่พรรคพวกของไอ้คุณพี่เจียงนับสิบกระจายล้อมผมและไอ้คุณพี่โตไว้...
ชิบหาย....
ไอ้เนมหน้าซีดในทันทีเมื่อสำเหนียกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ผมตาเบิกกว้างผละมืออกจากหลังไอ้พี่โตที่โดนเกาะอยู่ หันไปมองชายฉกรรจ์หุ้นนักกล้ามนับสิบที่รายล้อมรอบด้วยสีหน้าโหดเหี้ย_ม
มองสภาพตัวเองที่ยังใส่ผ้าขนหนูตัวเดียว สบู่ติดตัว แชมพูติดหัว และหุ่นผอมๆแห้งๆ กับไอ้พี่โตที่ หล่อ เข้ม แต่งตัวครบ และชาญสนาม กับมองไปยังนักกล้ามนับสิบที่ดูท่าจะชาญสนามพอกัน..ถึงไอ้พี่โตจะเก่งยังไง สองต่อสิบดูยังไงก็เสียเปรียบชัดๆ !!!
“..จัดการ..ลากไปเอาแม่งเลย...” อ้ากกกกก พอประโยคนั้นออกมาเหล่านักกล้ามทั้งหลายก็ถลามาหาผมอย่างรวดเร็ว..ไอ้เนมอ้าปากค้าง...
“..สัด!!!.อยู่กับมึงแล้วซวยจริงๆ...” ไอ้คุณพี่โตพึมพำขณะกำลังเตะๆถีบๆกับตัวพ่อของแกงค์นี้อยู่ คิดว่าระหว่างผมกับพี่..ใครซวยกว่ากันเนี่ย !!
“..เหวอ....” ไอ้เนมร้องลั่นเมื่อผ้าขนหนูถูกกระตุก แสร่ดดดดดดดด จะถีบก็ถีบจะเตะจะต่อยไม่ว่า แต่อย่ามายุ่งกับผ้าขนหนูกู!!!
“..ว้ากกกกกกกกกกกกกกก...” ยิ่งลั่นกว่าเดิม เมื่อผมจัดการถีบมือดึงรายแรกให้กลิ้งโค่โล่ไปแล้ว กลับมีบุคคลปริศนามาล็อกคอผมแล้วกระชากหนังหัว..อ้ากกกกก เจ็บ...
ตุ๊บ !!
ผมออกแรงถีบไอ้คนที่จะเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เห็นแบบนี้ตูก็สู้คนน่ะเฟ้ยยยยย...
“..อุ๊บ !!! “ มันมาอีกแล้ว..ไอ้มือดึงผ้าขนหนู..มีอะไรกัยท่อนล่างตูนักหนา..อย่า..อย่า..อย่าดึง......
“..เหี้ยเอ้ยยยยยยยย จะดึงหาเตี่ยมึงเรอะ !!!!!!!! “ คราวนี้ผมปรี้ดแตกในทันที มายุ่งไรนักหนากับผ้าขนหนูกู มาดึงทำไมว่ะ
เมื่อก๊อตซิลล่าพ่นไฟแล้วอย่าหวังว่าจะหยุดง่ายๆ คราวนี้ผมเป็นฝ่ายดึงผ้าขนหนูใหเหลุดออกจากเอวตัวเอง ก่อนจะเอาล็อกคอไอ้บ้าที่ดึงผมตัวเองอยู่..มาเล่นกับกูใช่มั้ย !!! มึงตายยยยยยยยยยยยย..
“..อ๊อกๆๆๆ..” รัดจนไอ้บ้านั่นร้องเอ๋งๆในลำคอ ผมเลยถีบมันให้ไปไกลตา แล้วง้างผ้าขนหนูไล่ฟาดหน้าแม่มเลย.. ฮึ่ยยยยยย โมโหๆๆ เครียดมานานแล้ว วันนี้กุขอระบายเหอะ จะฆ่าแม่งให้หมดเลย ย้ากกกก..
“..ชิบ !!! ..” ผมสถบพรืดเมื่อมีไอ้นักกล้ามคนนึงดึงปลายผ้าขนหนูที่สะบัดเยี่ยงไม้หน้าสามไว้ ผมกัดฟันกรอดออกแรงกระตุกสุดแรงแล้วมันไม่ยอมปล่อย..ไม่ปล่อย..ไม่ปล่อยใช่มั้ย !!!
ผลั่ว !!
ไอ้เนมออกแรงสุดกำลังกระชากผ้าขนหนูเข้าหาตัว พร้อมกับไอ้นักกล้ามคนนั้นที่ยังหน้าด้านไม่ยอมปล่อย ผมเลยถวายฝ่าตรีนให้มันไปทีนึง..มันเซ แต่ยังไม่ปล่อยผ้าขนหนูของผม..ห่าเอ้ยยย มึงจะเอาไปทำไม !!
“..ปล่อยสิว่ะ...” ผมสถบ พร้อมกับกระชากแรงขึ้นๆขณะที่มครไม่รู้ถีบเอวผมแรงๆจนเจ็บแปล๊บ แต่มือผมก็ยังคงเหนียวแน่นไม่ยอมปล่อย..ผ้าขนหนูกรู เอามา เอามาว้อยยยยยย
หมับ !!!
“เหวอ.....” ผมร้องลั่นเมื่อถูกคว้าเอว ตัวลอยวืดขึ้นจากพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ขณะที่มือก็ยังไม่ปล่อยผ้าขนหนู ของตัวเอง แล้วไอ้ห่านั่นก็ไม่ยอมปล่อยเหมือนกัน ผมเหลือบไปมองคนที่แบกผมขึ้นมา ไอ้พี่โตครับ..จะแบกทำม้ายยยยย กุจะเอาผ้าขนหนู !!!
“..เหี้ยนี่..ปล่อยมือสิว่ะ...อยากตายรึไง !!!! “ ตะโกนใส่หูผมไม่พอยังกระชากมือผมออกอีก ก็ไอ้ฝ่ายนั้นมันไม่ยอมปล่อยอ่ะ ..จะจับไว้ทำแปะซะไรว่ะ นั่นผ้าขนหนูกรู โฮกกกกกก..
ป้าปๆๆๆๆ..
“..โอ้ยยยยยย..” เจ็บชิบหาย ไอ้พี่โตบ้าเหวี่ยงมือตีก้นผมซะสุดแรงจนเจ็บจี้ด ก้นที่รักของผมที่ไม่ได้สัมผัสไม่เรียวมาหลายปีดีดัก แต่ต้องมาโดนคนที่รู้จักกันไม่ถึงสามวันตีก้นเนี่ยน่ะ..อ้ากกกกกกกกกกกก
“..มึงจะปล่อยไม่ปล่อย.. “ ด่าพลางกระชากแขนผมแรงๆ แล้วออกแรงวิ่ง ขณะที่ผมน้ำตาคลอ เมื่อแรงแดที่มากกว่าทำให้ผ้าขนหนูผมตกเป็นของฝ่ายนั้นทันควัน
อ้ากกกกกกกก ผ้าขนหนูตู !!!!!!!!
ไอ้เนมร้องโหยหวนอยู่ในใจ น้ำตาคลอ ทั้งด้วยความเจ็บตูดและเจ็บใจ..ไม้รู้เลยว่าไอ้พี่โตจะอุ้มผมไปฆ่าที่ไหน...ผ้าขนหนูโผมมมมมมม โฮกกกกกกกก...
ซ่า !!!!!!!!!!!!
“..อ่ะ แค่กๆๆๆๆๆๆ...” จู่ๆอากาศที่มีก็โดนแย่งชิง เมื่อร่างของผมถูกเหวี่ยงหวือ ไปปะทะน้ำเย็นๆทันควัน ทำเอาคนไม่ได้ตั้งตัวตาเหลือก ซดน้ำไปหลายอึก แถมยังแสบจมูกชิบหาย..
หมับ !!
บุ๋งๆๆๆๆ
อ้ากกกก ปวดหัว แสบจมูก..ทรมานไปหมด อากาศที่เพิ่งจะสูดได้เมื่อกี้หายไปกลายเป็นน้ำที่ทะลักเข้ารู้จมูกเต็มๆ อุ้งมือมารของใครบางคนบีบคอผมแล้วออกแรงกดผมลงน้ำอีกครั้งเมื่อผมทำท่าจะโผล่ขึ้นมารับอากาศ..
..เจ็บ.... ปวดหัว....ทรมาร...ทรมารไปหมด...
“..แค่กๆๆๆ...” ผมสำลักกระอักกระไอสุดตัวเมื่อเจ้าของมือนั้นยอมใจอ่อนปล่อยให้ผมโผล่ขึ้นมาจากน้ำได้ในที่สุด..ผมไอจนตัวโยน น้ำพรุ่งพรูออกมาจากปาก จมูก อย่างไม่ยั้ง..
ผ่านม่านน้ำตาที่พร่ามัว..ผมเห็นไอ้คุณพี่โตมีสีหน้าถมึงทึง...กอดอกแน่น...
“..พะ...อะ....บุ๊งๆๆ....” พอผมทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง เจ้าของฝ่ามือนั้นก็กดผมลงไปในน้ำอีก ร่างกายที่ไม่ทันได้ปรับตัวเริ่มเหนื่อยล้า แต่ผมดิ้นสุดแรง..ไม่ยอมทนกับความทรมารที่ไร้เหตุผลนี้..
ซ่า !!!
“...พอแล้ว...ผมเจ็บน่ะ !! “ ผมร้องว้าก..ก่อนจะไอจนตัวสั่น ขยับหนีมือที่ยังเอื้อมมาหาตัวเอง ผมปัดมือนั้นทิ้ง ตาวาววับ..สบกับตาคู่นั้น แม่น้ำตาจะไหลพรากๆ...
“..ปล่อย !!!...หยุดน่ะ...ปล่อยผม !!!!!!! “ แม้เสียงจะแหบแห้งเพราะน้ำที่เข้าไปทุกส่วนของร่างกาย ผมก็ยังพยายามร้องว้าก เริ่มปกป้องชีวิตตัวเองเป็นครั้งแรก เมื่อตระหนักได้ว่าหมอนี่กำลังจะทำอะไร..
เพี๊ยะ !!!!!!!
ความเจ็บปวดบริเวณแก้มชัดเจน..เจ็บแปลบแล้วชาวูบ..ทำให้ผมที่ตั้งท่าจะโวยวายนิ่งเงียบ..เงยหน้ามองคนทำที่เดินมาหา..แล้วบีบกรามผมแน่น พร้อมกับออกแรงบีบจนเจ็บแปล๊บ!!
“...ไอ้ควาย !!!! มึงวิ่งไปหาพ่อมึงเรอะ !!!!! “ ตะคอกใส่ผมดังลั่นด้วยใบหน้าโกรธเกรี้ยว ทำให้คำพูดของผมหยุดอยู่แค่ลำคอ..เขาตะคอกผม..พลางจ้องหน้าอย่างโกรธเกรี้ยว..
“..จะตายห่าอยู่แล้วยังห่วงผ้าขนหนู....มึงอยากตายก็บอกกูนี่..กูจะฆ่ามึงเอง ไม่ต้องเสือกไปถึงโน่น!!!! “
“............. “ ผมตัวสั่นระริก..น้ำตาคลอ..ไม่กล้าแม่แต่จะหลบตาเขา..อ้าปากจะพูด..แต่รู้สึกถึงก้อนสะอื้นที่จุกคอหอย...
ผลั่ว !!!
“..ไปอาบน้ำซะให้เรียบร้อย..หรือถ้าอยากตายก็บอกมากุจะฆ่าแม่งให้ตายๆไปซะ !!!!! “สิ้นเสียงตะโกนเขาก็เหวี่ยงร่างผมไปชนเข้ากับของอ่าง..ผมเหลือบตามองสภาพอ่าง..ที่แท้เขาก็พาผมที่เดิม..ห้องอาบน้ำที่มีถังน้ำที่ก่อจากซีเมนต์ ใหญ่และยาวพอจะไปนอนแช่ได้..
ผมเหลือบตาไปมองคนที่ยืนจ้องอยู่..สะดุ้งเฮือกกับดวงตาขุ่นเคืองนั้น ก่อนที่พี่โตจะสถบด่าในลำคอ หันไปทางอื่นด้วยความโมโห...
“........” ผมเม้มปากแน่น...ริมฝีปากสั่นระริก..น่าจะโกรธเขา..แต่ทำไมไม่รู้ ผมถึงรู้สึกผิด...
“..ผะ...ผม..ขอ...ขอโทษ....”
เสียงพึมพำแผ่วเบาและน้ำเสียงแตกพร่าของผมจะถึงหูเขารึเปล่าผมไม่รู้..เลยได้แต่วักน้ำลูบหน้าตัวเอง..ล้างๆไอ้ที่เป็นคราบทั้งหลายแหล่..
“..อูย....” บ่น...เมือก้าวขาออกจากห้องน้ำ...เหมือนความเจ็บปวดจากฝ่าเท้าของใครสักคนที่ยันโครมเข้าให้ที่เอวจะออกฤทธิ์แล้ว..ผมเอื้อมมือจับเอวตัวเอง..เจ็บชะมัด..
ผลุบ...
ผ้าสีน้ำเงินเข้มถูเหวี่ยงมาคลุมหัว..ทำให้ผมที่กำลังยืนสั่นอยู่ชะงัก..เอื้อมมือมาจับ..ผ้าขนหนูของใครสักคนที่อยู่บนหัวตัวเอง..
ผมเหลือบมองคนที่ยังหันหลังให้..แล้วมองผ้าขนหนูในมือ...
ผมจับกอดผ้าขนหนูผืนนั้นแนบอก..เดินเข้าไปใกล้คนที่ยืนฟึดฟัดอย่างหวั่นๆ...
“..พี่....ผม..ผมขอโทษ..จริงๆน่ะ..คือผม....”
“.พอ !!!! กูบอกว่ารีบๆแต่งตัวก็ทำไป..” ไม่หันมามองผมซักนิด แล้วก็ตวาดออกมา ผมสะดุ้งเฮือกอีกรอบ..ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่อย่างหวาดๆ..
ผมเอื้อมมือดึงชายเสื้อของพี่โตไว้ช้าๆด้วยมือที่สั่นระริกของตัวเอง ...เขาหันมาทำเอาสะดุ้งฮ์อก..ความกลัวที่เขาทำร้ายผมเมื่อกี้ยังติดชนิดแงะไม่ออก..
“..ผ้า..ของพี่....”
“..เอาไปซะ..ของกูมีเยอะแยะ..” บอกแค่นั้นแล้วเดินตัวปลิวออกไปทันควัน..ทิ่งผมให้หน้าเสียมองตามแผ่นหลังที่เดินออกไปอย่างรู้สึกผิด...
..ถึงเขาจะเป็นคนไม่ดี จะทำไม่ดี หรือจะใช้ผมเป็นเครื่องมือก็ตามแต่...
..ยังไงก็ตาม ความจริงที่เขาช่วยเหลือผมหลายครั้งก็ปฎิเสธไม่ได้...
..พอๆกับความจริงที่ว่าผมหาเรื่องเดือดร้อนให้เขาทุกที...
ผมค่อยๆเดินตามพี่โตไปช้าๆ มือลูบเอวตัวเองที่เจ็บจนต้องร้องซี้ดทุกครั้งที่ขยับตัว.แขนก็ถือสบู่แชมพูของตัวเองและผ้าขนหนูสีน้ำเงิน..พร้อมๆกับใบหน้าของตัวเองที่ซีดๆเศร้าๆ มีน้ำตาคลอ..และจมูกที่ส่งเสียงฟืดฟาดตลอดเวลา..
..ผมเอื้อมมือลูบแก้มตัวเองช้า...
เจ็บชิบ...
.......Oh bad Guy!! รักร้ายๆของผู้ชายในคุก.......
ภาษาไทยในเรือนจำ วันนี้ขอเสนอ
ใส่สร้อย/กระพรวนตีน - การตีตรวน
เสือเหลือง/พวกติดเหลือง - บุคคลที่มีพฤติกรรมทางเพศแบบเบี่ยงเบน
บิดแดน - แสร้งทำเป็นวิกลจริต เพื่อที่จะได้ถูกย้ายแดน
อ้างอิง นายวิชาติ บูรณะประเสริฐสุข มหาบัณฑิตจากคณะศิลปศาสตร์ สาขาวิชาภาษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ วิทยานิพนธ์ เรื่อง "ลักษณะภาษาสแลงของผู้ต้องขังและความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกภาพและสติปัญญาของผู้ต้องขังกับพฤติกรรมทางภาษา ศึกษากรณีเรือนจำกลางคลองเปรม"
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
หัวข้อ: OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! [by Silence_Serin] บทส่งท้าย Update 30.09.54 (อ่าน 2050755 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก