We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)  (อ่าน 1948964 ครั้ง)

ออฟไลน์ kokikung

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-3
 :serius2:  กลับมาอยู่ด้วยกันไวไวนะพี่ยอดและทีม

เตะนังเด็กเทมไป1ที  :beat: :z6:

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
น้องทีม โปรดทราบ พี่จะขอทาบทามให้มาเป็นผู้ช่วย
พื่อจัดการน้องเป้ค่ะ
พี่รู้สึกอยากทำร้ายน้องเป้ด้วยสายตาของน้องทีมค่ะ

555

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
มาอ่านสองตอนรวดค่ะ

คุณเป้บอกอยู่เสมอว่าเรื่องนี้แต่งสด แต่งหน้าจอ อะไรๆก็พลิกผันได้เสมอ
อาจจะขึ้นอยู่กับอารมณ์ ความรู้สึกของคนแต่ง คอมเมนท์จากนักอ่าน รวมถึง สภาวะแวดล้อมต่างๆรอบตัว (ใช่มั้ยคะ)
ซึ่งเมื่ออ่านสองตอนรวด รวมถึงความรู้สึกจากตอนเก่าก่อนหน้านี้ ทำให้เห็นว่า น้องทีม เป็นตัวละครที่มีชีวิตมากๆค่ะ และแม้แต่ พี่ยอด รวมถึง ตัวละครอื่นๆ
เพราะการที่เราคาดเดาเรื่องตอนต่อไปไม่ได้ หรือแม้แต่ผู้เขียนเองก็อาจไม่คาดคิดด้วยซ้ำว่าตนเองจะให้เรื่องและตัวละครดำเนินไปแบบไหน
ทำให้ความสนุกของการอ่านเรื่องนี้ คือความสดใหม่ของความรู้สึก ความมีมิติทางอารมณ์ของตัวละคร
สรุปสั้นๆได้ว่า สนุกแบบนิยายแต่ก็มีส่วนร่วมทางความรู้สึกเหมือนเป็นเรื่องจริงค่ะ

เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงจุดนี้ เห็นว่านักอ่านหลายท่าน รวมทั้งตัวเอง ก็มีส่วนร่วมที่จะมองการกระทำของพี่ยอด และน้องทีมไปในรูปแบบต่างๆกัน
ร่วมลุ้น ร่วมเมนท์ เหมือนเป็นแรงเชียร์แรงใจให้กับน้องทีมและพี่ยอด กรี๊ดกร๊าดกับตัวช่วยแบบเจ๊รุจ ขณะเดียวกันก็อยากทำร้ายร่างกายเทมส์มากมาย
และถ้ามองเรื่องนี้แบบชีวิตจริง โดยที่พระเอกและนายเอกยังคือพี่ยอด และน้องทีม พระเอกในชีวิตจริงก็ไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟ็กต์เต็มร้อย
ไม่ต้องฉลาดล้ำ รู้เท่าทันทุกการกระทำของคนอื่น ไม่ต้องใจกว้างเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก
นายเอกเองก็ไม่จำเป็นต้องเป็นนายเอกยอดนิยมแบบหวานอมขมกลืน หรือแก่น เซี้ยว เปรี้ยวไม่ยอมคนจนพระเอกต้องยอมทุกอย่าง หรือรอให้พระเอกมาปราบ
แต่สุดท้ายของความเป็นชีวิตคู่ ก็คือ ยังคงรักกัน และพยายามทำความเข้าอกเข้าใจกัน
ยอมกันไป ทนกันไป(ใครจะเป็นแบบที่อีกฝ่ายต้องการได้ทุกอย่างกันเชียว)

ถ้าพี่ยอดกับน้องทีมยังคงจะคู่กัน ไม่ได้ตายจากกัน หรือเลิกรากันไปจริงๆ
เรื่องนี้จะดำเนินไปยังไง ก็เชื่อในฝีมือของคุณเป้ค่ะว่า จะสร้างความสนุก เข้มข้น ชวนติดตามได้ตลอดแน่นอน
(ออกแนวยังเชียร์คู่นี้ให้รักกั๊น รักกันเนอะ)

บวก 1 แต้ม ขอบคุณคุณเป้มากนะคะ  :กอด1:

ปล (แอบ)ตามไปเมนท์เฟซคุณเป้บ่อยๆ ได้เข้าเฟซแบบแวบไปแวบมา แต่จัดว่าบ่อย แต่เพิ่งจะมีเวลามาอ่านแบบต่อเนื่องค่ะ  :laugh:


ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
ในที่สุด  ก็ตามทัน  และเชื่อว่า

ทีมต้อง  ผ่านเรืองนี้ไปได้  สุ้ๆๆ



ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
+1 เป็นกำลังใจให้คุณ แต่อิจฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉาน้องทีมจังมีคนรู้ใจสั่งข้าวให้ด้วย :กอด1:

knew

  • บุคคลทั่วไป
ตามอ่านจนทันซะที

ผมเดานะ ถ้าไม่มีอะไรนอกเหนือไปจากนี้

คิดว่าซีซั่นนี้จะเป็นตอนสุดท้ายแล้ว

เชื่อว่าทีมกับพี่ยอดข้ามผ่านเรื่องร้ายๆ และมือที่สามมามากมายแล้วกับสองซีซั่นที่ผ่านมา

ส่วนซีซั่นนี้มันจะเป็นบททดสอบสุดท้าย ที่จะทำให้ทีม ยอมรับและเข้าใจตัวพี่ยอดจริงๆ

เหมือนที่หลายๆคนเม้นมา พี่ยอด ความรุ้สึกยังไงก้ผู้ชาย เมื่อรักใครก้อยากสร้างฐานะ

อยากสร้างความมั่นคง เพื่อให้คนเรารักมั่นใจ ว่าเราจะดุแลเค้าได้

แต่มันไม่ใช่สำหรับทีม ทีมเกิดมา สูง อยุ่แล้ว เค้าจึงไม่สนใจเรื่องนี้มากนัก

ไม่สนใจและดุเหมือนจะมองข้าม สิ่งที่พี่ยอด ทำ ด้วยซ้ำ

เข้าใจว่า ทีม อยากให้พี่ยอดสบาย หวังดีกับพี่ยอด แต่นี่ล่ะคือสิ่งที่ทั้งสองจะต้องเรียนรุ้และผ่านมันไป ในซีซั่นนี้

เทมส์ก้แค่ลุกไม้ประดับเรื่อง ที่อาจมีสวนเด่นอยุ่บ้าง แต่แค่ของประดับ พอหมดหน้าที่ เดี๋ยวก็ถุกถอด

หลักๆจะอยุ่ที่ตัวเอกของเรา ว่าเค้าทั้งสองจะผ่านเรื่องราวไปได้ยังไง มั้งครับ

เดาล้วนๆแหละ

....................

อันนี้ขอชม เป็นนิยายที่สนุกมากกก  สุดๆๆ
ชอบท่าหนีที่ไล่ของทีม ฉลาด แกร่ง และเก่งมากๆ
คิดว่า  คนที่ทำได้แบบนี้อ่ะ เทพสุดๆละ

แรกเริ่มที่อ่าน รุ้สึกมันลอยๆ มีความสุข
แต่ก้เหมือนถูกจับเหวี่ยงลงพื้นอ่ะ
พอซีซั่นสอง อันนี้ก้ลอยๆๆๆๆ
พอมาซีซั่นนี้ สงสารพี่ยอดสุดๆ
แต่ก้ว่าเนอะ ทีมน่ะ มันรั้น คนแบบนี้ไม่เห้นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาหรอก
ขอให้ไรเตอร์จัด ชุดใหญ่สุดๆ ให้ทีมเลยนะ
เอาแบบ ล้ม ไม่ทันได้ตั้งตัวเลยยิ่งดี

เชื่อว่าที่สุดแล้ว ไรเตอร์คงไม่ใจดำให้พี่ยอดตายจริงๆนะ
สุดท้าย รอตอนต่อไปอย่างจดจ่อ

"ลืมไปแล้วเหรอว่าเรารักกัน" คำนี้ โดน ที่สุดแล้ว



ออฟไลน์ sweetmin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ตอนใหม่นี่พี่ยอด... o13

มันต้องอย่างนี้ซิพี่ ชัดๆกันไปเลย

ออฟไลน์ vascular

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
รออ่านต่อนะครับ โอ้วทีละตอนๆๆๆ  :z3:

-N-

  • บุคคลทั่วไป
พ พ พ พะะะะ พี่เป้ เค้าคิดถึงแล้วนะ นะ นะ อ้ะ อ้ะ

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
กลับมาคืนดีกันเร็วๆนะ

ห่างกันคืนนึง น่าจะได้คิดอะไรบ้างแล้ว

ตอนนี้พี่ยอดน่ารักนะ  ทีมก็ลดทิฐิลงบ้างก็คงดี

พี่ยอดคือคนรักไม่ใช่ศัตรูไม่ต้องฟาดฟันให้แดดิ้น

แต่ถ้าทำตัวแย่ ก็ไม่ต้องเลี้ยงเอาไว้  5555 (เอ๊ะ ยังไง )

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ honeymic

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
พี่ยอด ยอดเยี่ยมนึกว่าบื้อเป็นอย่างเเดียวสาอีกนะนี่
หนูทีมก็ยิ้มจนปากฉีกแล้วน้อง อิอิ

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8

วันนี้พี่ยอดชนะเลิศ
ฮ่าๆๆๆ

เทมส์
ไอ่เด็กเวร ...น่าให้เจ้รุจ พาไปตบซักยกสองยก
ชิส์ !!!!

ออฟไลน์ RemySexyCool

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 313
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1090/-2
    • RemySexyCool
We belong together (Season III) ตอนที่ 11
...บ่ายนี้ผมรับโทรศัพท์จากเบอร์แปลกที่ตอนหลังแนะนำตัวว่าโทรจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่ดูแลบ้านของเรา...ผมแอบพี่ยอดไปคุยกับบริษัทนี้เรื่องการก่อสร้างโรงแรมของผมเมื่อหลายวันก่อน ไม่คิดว่าจะส่งพนักงานมาเจอกับผมเร็วอย่างนี้...เงินกู้ก็ยังไม่ได้ รูปแบบของโครงการก็ยังไม่สรุป...ตอนนี้พนักงานคนนั้นมาถึงชั้นล่างของออฟฟิศผมแล้ว เค้าขอโทษที่ไม่ได้นัดก่อน พอดีเค้าผ่านมาแถวนี้เลยอยากคุยคร่าว ๆ ไว้...ผมตื่นเต้นที่จะได้คุยโปรเจคใหญ่นี้จนลืมไปว่าพี่ยอดยังอยู่ในออฟฟิศ...ดันอนุญาตให้เค้าขึ้นมาพบได้...พอคิดอีกที ถ้าพี่ยอดมาเห็นเข้าคงต้องสงสัยและคาดคั้นเอาคำตอบแน่ ๆ...โทรไปก็ไม่ติดเพราะเค้าอยู่ในลิฟท์แล้ว...
“...สวัสดีครับ...ผมมาพบคุณทีมครับ...”  ตัวแทนบริษัทก่อสร้างบอกกับประชาสัมพันธ์
“...คุณทีมเดินมาพอดีเลยค่ะ...” น้องประชาสัมพันธ์ยิ้มหวานแล้วผายมือมาทางผม
“...เชิญด้านนอกเลยครับ...”  ผมเดินระวังหลัง เพราะกลัวพี่ยอดจะออกมาเห็น
“...ขอโทษคุณทีมอีกครั้งนะครับที่ไม่ได้นัดล่วงหน้า...”  เสียงทุ้มนุ่มติดสำเนียงแปลก ๆ ทำให้ผมเงยหน้ามองเค้าชัด ๆ
“...เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ...เราลงไปคุยกันที่ร้านกาแฟด้านล่างดีกว่า...ในออฟฟิศไม่สะดวกน่ะครับ...เมื่อกี้จะโทรบอกแต่ในลิฟท์ไม่มีสัญญาณ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลาขึ้น ๆ ลง ๆ...”  ผมพูดพลางกดลิฟท์
“...ไม่เสียเวลาหรอกครับ...บ่ายนี้ผมว่างยาวเลย...”  เค้าพูดยิ้ม ๆ
*
*
...คุณจักรกฤษณ์เป็นตัวแทนจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่จะมาดูแลโปรเจคบูติคโฮเทลของผม เค้าบอกให้ผมเรียกเค้าว่าแจ๊ค...เค้าอายุมากกว่าผมเกือบสองปี มีผลงานที่ผ่านมาให้ผมดูหลายโครงการในโน้ตบุ้คที่เค้านำมาพรีเซนต์ด้วย...เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่มีคนทำให้ผมใจสั่นได้ขนาดนี้...แจ๊คเป็นผู้ชายที่ดูทันสมัยมาก เสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะ ถ้าไม่คิดว่าเค้าทำงานบริษัทก่อสร้าง ผมคงคิดว่าเค้าเป็นเกย์ไปแล้ว...แต่ถ้าเค้าเป็นเกย์จริง ๆ คงเป็นเกย์ที่นำความเถื่อนและหรูมาผสมกันอย่างลงตัวที่สุด...
“...เท่าที่ผมได้ไปดูบ้านของคุณยอดที่กำลังก่อสร้าง ทางแผนกตกแต่งภายในบอกผมว่าคุณทีมเป็นคนช่วยออกแบบ...พอคุณทีมแจ้งว่าต้องการทำโรงแรม ผมก็เสนอตัวเข้ารับโครงการของคุณทีมเลย...ผมว่าเราสองคนน่าจะมีรสนิยมใกล้เคียงกัน และถ้าได้ร่วมงานกันจริง ๆ โรงแรมนี้จะเป็นโรงแรมที่สวยที่สุดอีกโรงแรมนึงแน่นอนครับ...”
“...คุณแจ็คนี่ต้องดูแลด้านการตลาดให้บริษัทแน่ ๆ...”  ผมยิ้มกับคำพูดชวนเชื่อของเค้า
“...เปล่าครับ...ผมดูแลเรื่องการตกแต่งภายใน...ผมชอบแนวคิดของคุณทีมที่ต้องการการตกแต่งโรงแรมแบบเรียบหรู และใช้ได้จริง ไม่ใช่แค่การทำให้สวยเฉย ๆ ผมว่ามันเป็นโจทย์ที่ท้าทายผมมาก ๆ...”
“...เอ่อ...คุณแจ๊คครับ...ทีมยังไม่ได้ตกลงกับหุ้นส่วนเลย...เงินกู้ก็ยังไปไม่ถึงไหน...”  ผมสารภาพ
“...คุณทีมมีอะไรก็ปรึกษาผมได้นะครับ...”
“...ทีมกำลังหนักใจเรื่องเงินกู้อ่ะครับ...โครงการนี้มันใช้เงินสูงมาก...อาทิตย์หน้าพ่อกับแม่ทีมก็ต้องบินมาโอนบ้านเพื่อให้ทีมเอาไปค้ำประกันธนาคาร...”
“...ในเอกสารบอกว่าคุณทีมจะทุบบ้านหลังเดิมทิ้ง แล้วก่อสร้างใหม่เป็นโรงแรมขนาดเล็กที่เน้นบริการ บรรยากาศ และการตกแต่ง...” คุณแจ๊คเปิดเอกสารที่นำมาด้วย
“...ใช่ครับ...จริง ๆ ทีมก็เสียดายบ้านนะ...แต่มันก็ต้องทำอ่ะ เพราะทีมเคยผ่านแต่งานโรงแรมและร้านอาหารสมัยอยู่ต่างประเทศอ่ะครับ...ถ้าให้ไปทำอย่างอื่นคงไม่รอด...”  ผมยิ้มเจื่อน ๆ
“...ผมขออนุญาตไปดูโครงสร้างบ้านคุณทีมก่อนดีกว่า เผื่อว่าจะปรับปรุงยังไงได้บ้าง...”
“...เชิญครับ...เดี๋ยวทีมวาดแผนที่ให้...”  ผมขอกระดาษปากกาคุณแจ๊ค
*
*
...จากเรื่องโปรเจคโรงแรมกลายเป็นพูดคุยเล่นเรื่องอื่นไปซะงั้น...นาน ๆ จะได้เจอคนที่มีความคิด และทัศนคติคล้ายกัน...คุยไปคุยมาแจ๊คเริ่มหลุดอะไรที่เป็นการบอกผมอ้อม ๆ ว่าเค้าไม่ใช่ผู้ชายแท้ เช่น ชอบไปเที่ยวซานฟรานฯ ชอบไปพาเหรดเกย์และเลสเบี้ยน...สมัยเรียนอยู่ที่อเมริกา...หล่อ รวย การศึกษาดี หน้าที่การงานเริ่ด...และที่สำคัญนิสัยดี คุยสนุก เราคุยกันเหมือนเพื่อนไม่ต้องมีคุณนำหน้า อายุห่างกันนิดหน่อยไม่ต้องเรียกเค้าพี่ด้วยซ้ำ...
 “...ทีม...งานงอกแล้วแก...หายไปคุยกับผู้ชายที่ไหนเป็นชั่วโมงยะ...”  พี่รุจพูดกับผมด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก
“...อะไรเจ๊...ทีมไปคุยเรื่องงานเฉย ๆ...”
“...แล้วทำไมไม่คุยที่ห้องประชุมล่ะ...ลับ ๆ ล่อ ๆ แอบไปคุยกันที่ร้านกาแฟ...น้องชายฝาแฝดแกรายงานอีตายอดหมดแล้ว แถมยังพาเดินลงไปดูให้เห็นกับตาอีก...”
“...ทีมคุยเรื่องรับเหมาทำโรงแรมอ่ะ...คุยที่นี่ไม่ได้...แล้วนี่หายไปไหนอ่ะ...”  ผมมองไปที่เก้าอี้ว่างเปล่าของอีเด็กผีนั่น
“...ไปไหนมาไหนมันเคยบอกเราด้วยเหรอ...”
“...แล้วพี่ยอดล่ะ...”
“...อยู่ในห้องน่ะ...เดินกลับมาหน้าเครียดเลย...ระวังนะทีม...แกชอบคิดคนเดียว ทำคนเดียว ยอดมันจะน้อยใจเอา...”
“...ทีมก็ปรึกษาหลายคนนะ ยกเว้นพี่ยอดคนเดียว เพราะทีมเห็นว่าพี่ยอดเครียดเรื่องงานที่นี่พอแล้ว อีกอย่างความคิดเรื่องงานเราไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ กลัวว่าคุยไปคุยมาแล้วทะเลาะกันเนี่ยสิ...” 
“...เฮ้อ...ตามใจแกละกัน...แต่ถ้าเป็นฉัน...ฉันโกรธว่ะ ถ้ามีแฟนแล้วแฟนปิดบังเรื่องสำคัญอย่างนี้...”
“...โห...เจ๊...ถ้ามีโอกาสทีมก็ว่าจะบอกเร็ว ๆ นี้แหละ...”
*
*
...พี่ยอดเดินหน้าบึ้งออกมาเมื่อได้เวลาเลิกงานพอดี...เทมส์แทบจะถลาเข้าไปหา แต่พี่ยอดมุ่งตรงมาที่โต๊ะผม...พี่รุจสะกิดให้ผมมอง...
“...พี่ยอด...เทมส์ขอติดรถไปลงที่เอ็มโพเรี่ยมด้วยนะครับ...”  เทมส์พูดแล้วอ้าปากค้างเพราะพี่ยอดเดินผ่านไปโดยไม่มอง
“...กลับบ้าน...”  พี่ยอดพูดเสียงแข็ง ไม่สนใจเทมส์
“...อืม...”  ผมรับคำในคอ
“...เก็บของสิ...”
“...อ้าว...เมื่อกี้เป็นการชวนเหรอ...พี่ยอดจะกลับก็กลับไปคนเดียวสิ...ตอนนี้บ้านเราอยู่กันคนละทางแล้วนี่...”  ผมกวนกะจะให้เค้าง้ออีกนิดนึง เพราะที่เค้าบอกให้กลับบ้านมันเหมือนเป็นคำสั่งมากกว่าคำชวน
“...โอเค...เทมส์...ไป...”  พี่ยอดหันไปบอกเทมส์ที่ยืนฉีกยิ้มอยู่ไม่ไกล คราวนี้ผมเป็นฝ่ายที่ต้องอ้าปากค้างบ้าง
“...เทมส์ว่าจะไปดูหนัง แต่กว่าหนังจะเข้า...เทมส์ว่าจะไปหาอะไรกินก่อน...พี่ยอดไปด้วยกันนะครับ...”  อีเด็กเวรนั่นอ้อน
“...อืม...”  พี่ยอดพยักหน้าแล้วเดินออกไปก่อน
“...พี่...เอ็มโพเรี่ยมมีร้านอาหารร้านไหนน่าสนใจบ้างอ่ะครับ...ขอแบบโรแมนติกที่สุดเลยนะครับ...”
“...ไม่รู้...ไม่เคยไป...” พี่รุจตอบ
“...ไม่เป็นไร...เดี๋ยวพี่ยอดคงพาไปกินเองแหละ...เทมส์กลับก่อนนะพี่...สวัสดีครับ...”  เทมส์หยิบกระเป๋าแล้ววิ่งตามพี่ยอดออกไป
*
*
…โกรธอ่ะ...เสียหน้า เสียความรู้สึก...จะง้ออีกหน่อยก็ไม่ได้...เมื่อเช้านึกว่าช่างยอดคนเดิมจะกลับมา...พอตอนเย็นกลายเป็นคุณยอดเคร่งขรึมและไม่ไว้หน้าเราเลย...ผมกำลังฉุนเฉียวพาลไปหมด รถก็ติด พี่รุจเห็นผมอารมณ์ไม่ดีก็กระโดดขึ้นรถไฟฟ้าหนีกลับไปก่อนแล้ว...
“...สวัสดีครับทีม...ผมโทรมารบกวนหรือเปล่า...”  คุณแจ็คโทรมาขณะที่ผมกำลังหงุดหงิดกับสภาพจราจร
“...ไม่ครับ...มีอะไรเหรอ...”
“...ผมไปดูบ้านทีมมาแล้วนะ...ผมมีไอเดียมาเสนออ่ะครับ...”
“...ว่ามาเลยครับ...”
“...คือเรื่องมันยาวน่ะครับ...ทีมพอจะมีเวลาว่างให้ผมเจอมั้ยครับ...”
“...เอาเย็นนี้เลยดีกว่า...เจอกันที่เอ็มโพเรี่ยมซักหกโมงครึ่งดีมั้ยครับ...”  ผมคิดแผนนึงขึ้นมาได้
“...โอเคครับ...ผมอยู่แถวนั้นพอดี...”
*
*
...คอยดูนะน้องเทมส์ พี่จะทำให้น้องรู้จักคำว่าสวรรค์ล่ม...พี่ยอดก็เหมือนกัน...รู้ว่าเราไม่ชอบอีเด็กผีนั่นก็ยังจะยั่วด้วยวิธีนี้อีก...เดี๋ยวเจอกัน...ผมเลี้ยวเข้าทางลัดไปร้านมิ้นท์เพื่อจอดรถไว้ และวิ่งขึ้นรถไฟฟ้าไปเอ็มโพเรี่ยม...ระหว่างทางผมโทรบอกแจ๊คว่าไม่ต้องหอบของพะรุงพะรังมาคุยกับผม เพราะมันเป็นการคุยกันคร่าว ๆ ไม่เป็นทางการ สงสารไม่อยากให้แบกกระเป๋าโน้ตบุ๊คและแฟ้มเอกสารปึกใหญ่มาเดินห้าง...
“...ขอโทษที่มาช้านะครับ...วนหาที่จอดรถนานมาก...”  แจ๊คทักผมที่จุดนัดพบ
“...ไม่เป็นไรครับ...ทีมเพิ่งมาถึงเหมือนกัน...” 
“...เราจะไปคุยกันที่ไหนดีครับ...”  แจ๊คพูดพลางหันไปมองรอบ ๆ
“...แจ๊คอยากทานอะไรอ่ะ มื้อนี้ทีมเลี้ยงเอง...”
“...ไม่ได้ครับ ทีมเป็นลูกค้าผม มื้อนี้เป็นหน้าที่ของผม...”
“...ทีมยังไม่ได้เป็นลูกค้าของแจ๊คเลย...ให้ทีมเลี้ยงเถอะ คิดซะว่าเป็นค่าที่ปรึกษา...โอเคนะ...”  ผมยิ้มให้
“...ก็ได้ครับ...ทีมเป็นเจ้ามือ อยากทานอะไรทีมเลือกได้เลยครับ...ผมทานได้ทุกอย่าง...”
*
*
...ถ้าพี่ยอดพาเทมส์มากินข้าวที่เอ็มโพเรี่ยม มีอยู่แค่ร้านเดียวที่พี่ยอดจะเข้า เพราะเป็นร้านประจำที่พี่ยอดจะพาแขกบริษัท ลูกค้า หรือแม้แต่ผมมากินบ่อย ๆ...งานนี้ถ้าเจอกันในร้านคงสนุก...ถ้าไม่เจอก็แล้วไป...
“...เอ่อ...ทีมอย่ามองผมแบบนี้สิครับ...ผมเขินนะ...”  แจ๊คพูดยิ้ม ๆ ขณะเรากำลังกินอาหารเย็นกัน
“...เฮ้ย...ทีมมองเฉย ๆ ไม่ได้มองแบบตาหวานเยิ้มซักหน่อย...”  ผมหัวเราะ
“...เมื่อบ่ายทีมไม่เห็นคุยเล่นแบบนี้เลย...เอ่อ...ไม่ต้องตักให้ก็ได้ครับ...ผมเกรงใจ...” 
“...ไม่ต้องเกรงใจ...อีกหน่อยพอทีมเป็นลูกค้า แจ๊คจะได้ดูแลทีมดี ๆ แบบนี้มั่งไง...” 
“...โห...ผมดูแลลูกค้าดีทุกคนแหละครับ...”
“...แล้วทีมจะรอดู...”  ผมยิ้มหวานให้อย่างเวอร์
*
*
...พี่ยอดทำได้ ผมก็ทำได้...ทุกอย่างเป็นไปตามคาด...เราอยู่ร้านเดียวกัน พี่ยอดกับเทมส์นั่งกินข้าวกันก่อนหน้าที่ผมจะไปได้สักพัก สังเกตจากตอนเดินผ่านยังไม่มีอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ...ผมเลือกสั่งอาหารที่คิดว่าจะได้นำมาเสิร์ฟเร็วพอ ๆ กับของพี่ยอด...มาทีหลัง แต่ได้กินพร้อมกัน และคิดว่าจะเสร็จพร้อมกันด้วย...ตลอดมื้อนั้น พี่ยอดมองผมไม่วางตา ผมเองก็จงใจจะนั่งหันหน้าไปทางเค้า แต่ทำเป็นไม่เห็น พี่ยอดจ้องผมคิ้วขมวดแล้วแกล้งยั่วทำดีกับเทมส์ยิ้มให้หวานเยิ้ม ผมก็ส่งตาหวานเยิ้มให้แจ๊คมั่ง...เค้าตักอาหารให้เทมส์ ผมก็ตักให้แจ๊คบ้าง...เค้ายั่วผมได้ ผมก็ยั่วเค้าได้เช่นกัน...ดูสิว่าใครจะสติแตกก่อนกัน...สงสารแต่แจ๊คที่ทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนผมทำเหมือนจะจีบซึ่ง ๆ หน้า...
“...เรามาคุยเรื่องโปรเจคของทีมเลยดีมั้ยครับ...”
“...ไม่กินของหวานเหรอ...ไอติมชาเขียวอร่อยนะ...” ผมยื้อเวลา เพราะโต๊ะพี่ยอดยังกินไม่เสร็จ อีเด็กเวรนั่นกินไปคุยไป กินไม่หมดซักที
“...ถ้าทีมกิน ผมก็กินเป็นเพื่อนได้ครับ...”
“...โอเค...งั้นทีมสั่งให้...” ผมเรียกเด็กเสิร์ฟมาสั่งไอติม จงใจให้ดูระรื่นกว่าปกติ พี่ยอดมองหน้าเครียด
“...หลังจากที่ผมคุยกับทีมแล้ว ผมลองขับรถไปดูบ้านทีมมา...ทำเลดีมากเลยนะ...มองจากนอกรั้วโครงสร้างก็ดี...พื้นที่บริเวณบ้านก็เยอะ...ผมเสียดายถ้าต้องทุบบ้านอ่ะ..."
“...นั่นสิ...ตอนแรกทีมจะกู้ธนาคารแล้วไปซื้อที่สร้างตึกใหม่เลย แต่สู้งบไม่ไหว...คิดได้ว่าเรามีบ้านอยู่ น่าจะทำทรัพย์สินให้เป็นประโยชน์มากที่สุด...”  ผมหลุดเข้าสู่โหมดจริงจัง พี่ยอดทำหน้างง ๆ ที่ผมไม่ยิ้มระรื่นเหมือนเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว
“...ผมมีไอเดียมาเสนอ...แต่ไม่รู้จะถูกใจทีมหรือเปล่า...”
“...ว่ามาเลยครับ...”
“...ผมว่าเปลี่ยนจากโปรเจคบูติคโฮเทล เป็นร้านอาหารกึ่งผับดีมั้ยครับ...ลงทุนไม่เยอะ เพราะทีมมีสถานที่แล้ว...ปรับปรุงตกแต่งอีกนิดใช้เงินไม่เยอะเท่าทุบทิ้งสร้างใหม่นะ...ตรงนั้นทำเลดีมาก ฝรั่งเยอะ ถ้ามีร้านอาหารสวย ๆ มีดนตรีสด ตรงที่เป็นพื้นที่โล่งทำเป็นสระเล็ก ๆ ช่วงฤดูหนาวก็เปิดเป็นเบียร์การ์เด้นได้อีก...แต่ถ้าทีมไม่ชอบให้เป็นผับ ก็ทำเป็นร้านอาหารสวย ๆ ได้...จากข้อมูล ทีมบอกว่ามีหุ้นส่วนที่ทำร้านอาหารอยู่ ยิ่งสบายเลย ได้คนมีประสบการณ์มาช่วย...หรือถ้าทีมอยากทำเป็นโรงแรมจริง ๆ ผมว่าทำเกสท์เฮาส์สวย ๆ ซักสิบกว่าห้องที่มุมนึงของพื้นที่ก็ได้...แต่ผมว่าเอาทีละอย่างดีกว่า เพราะไม่งั้นเราจะไม่มีพี้นที่จอดรถให้ลูกค้าเลย...”  แจ็คอธิบายยาวเหยียด
“........................................”  ผมอึ้ง
“...ถ้าคุณทีมไม่ชอบไอเดียนี้ก็ไม่เป็นไรนะครับ...”  แจ๊คถามเสียงอ่อย
“...ชอบสิ...ทีมก็เคยคิดเล่น ๆ ว่าอยากทำร้านอาหารกึ่งผับ แต่ทีมกลัวว่ามันจะมีปัญหาตามหลังเยอะแยะอ่ะดิ...ทีมไม่ชอบระบบยัดเงินใต้โต๊ะใคร...”  แว๊บนึงผมคิดถึงคุณวัฒนา
“...บางทีเราก็ต้องยอมเพื่อให้งานมันง่ายขึ้น...เพียงแต่ถ้าเรารู้จักเข้าหาคนที่พอจะคุยกันได้ อาจจะจ่ายน้อยหน่อย...ทีมหนีเรื่องพวกนี้ไม่พ้นหรอกครับ ผมท้าให้ทีมไปถามแม่ค้าแผงลอยข้างถนนได้เลย เค้าก็ต้องมีจ่ายค่าคุ้มครองเหมือนกัน...”
“...อืม...เข้าใจครับ...บางครั้งเราต้องยอมเสียส่วนน้อยเพื่อรักษาผลประโยชน์ส่วนใหญ่ไว้...”  ผมพูดแบบปลง ๆ พอต้องมาเจอกับตัวเอง ถึงเข้าใจภาวะจำยอมของพี่ยอด เฮ้ย เค้ามองเราอยู่ ห้ามทำหน้าเครียด...ผมตีหน้ายิ้มระรื่นอีกครั้ง แจ็คมองอย่างงง ๆ คงคิดว่าอีนี่เป็นอะไร เดี๋ยวเครียด เดี๋ยวร่าเริง
*
*
...ผมกับพี่ยอดหยังเชิงกันอยู่ ทั้งสองโต๊ะไม่มีอาหารและของหวานแล้ว ผมนั่งคุยเรื่องโปรเจคใหม่กับแจ๊คอย่างสนุกสนาน และมีความสุข ซึ่งเป็นความสุขจริง ๆ ไม่ได้เสแสร้ง เพราะโครงการร้านอาหารกึ่งผับมันมีความเป็นไปได้สูงมาก ไม่ต้องจำนองบ้าน ไม่ต้องมีการโอนบ้านมาเป็นชื่อผม พ่อกับแม่ก็ไม่ต้องเดือดร้อนบินมา...ผมรีบโทรไปบอกพ่อกับแม่ว่าไม่ต้องเดินทางมาแล้ว โชคดีที่ทั้งสองคนก็กำลังจะโทรบอกเลื่อนการเดินทางมาหาอยู่พอดีเช่นกัน...ผมโล่งอกที่ยังไม่ได้ให้เพื่อนที่ทำบริษัททัวร์จองตั๋วให้ไม่งั้นเสียเงินแสนไปฟรี ๆ...
“...ไปเดินเล่นย่อยอาหารกันมั้ย...”  ผมชวนเมื่อเห็นพี่ยอดและเทมส์จ่ายค่าอาหาร
“...ดีครับ...เดินไปคุยไป เผื่อจะได้ไอเดียอะไรใหม่ ๆ...แต่ว่า...เรื่องหุ้นส่วนทีมล่ะ...เค้าจะว่ายังไง เพราะตอนแรกคุยกันเป็นโรงแรม ต่อมาจะเปลี่ยนเป็นร้านอาหารง่าย ๆ ซะงั้น...”  แจ๊คพูดอย่างกังวล
“...หุ้นส่วนอีกสองคนเค้ายังไงก็ได้...คนทำร้านอาหารอยู่แล้วต้องการแค่ขยายสาขาเฉย ๆ ส่วนอีกคนนึงแกหุ้นไปทั่วแหละ ใครมีโปรเจคเสนอแกเอาหมด...เค้าไม่ชอบเก็บเงินไว้เฉย ๆ ไง...”  ผมอธิบายพลางเรียกเด็กมาเก็บเงินด้วย
“...งั้นทีมลองไปคุยกับเค้าก่อนละกัน ส่วนผมจะไปทำแบบคร่าว ๆ มาให้พิจารณา...”
“...แล้วบริษัทแจ๊คไม่ว่าอะไรเหรอ...จากโรงแรมกลายเป็นร้านอาหาร...รายได้หายไปเยอะเลยนะ...”
“...เค้าไม่ว่าหรอกครับ...ผมชอบทำงานแบบซื่อสัตย์กับลูกค้าน่ะครับ...”
“...ขอบคุณพระเจ้า...เกิดมาเพิ่งเคยเจอบริษัทรับเหมาแบบนี้...”  ผมยิ้มให้อย่างจริงใจ และแจ๊คก็ยิ้มตอบแบบที่ทำให้ผมใจสั่นได้


****************************************************************************
...ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และคำแนะนำนะครับ...ตอนนี้เป็นแบบเบา ๆ ปูเรื่องในตอนต่อไปที่จะมีเรื่องธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง และรอลุ้นนะครับว่าตอนหน้าเอ็มโพเรี่ยมจะแตกหรือเปล่า...กำลังคิดว่าจะเอาประสบการณ์ตัวเองมาแอบเขียนดีมั้ย...ไม่ใช่เหมือนเรื่องดาราสาวสองคนที่ลานจอดรถนะ แต่มันก็ใกล้เคียง เพียงแต่เราไม่ต้องรักษาภาพพจน์ไง ก็เลยใส่เต็มที่ 555++...ขอพิจารณาอีกทีว่าจะเขียนดีหรือเปล่า หรือพลิกพล็อตไปเลย...ยิ่งเขียนยิ่งมันส์ คิดสด ๆ พิมพ์สด ๆ แต่ปัญหาอยู่ที่ ไม่ค่อยมีเวลาเลยอ่ะครับ...กลัวคนอ่านรอนาน...
...แล้วเจอกันใหม่เร็ว ๆ นี้ครับ...
...เป้...

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
:z13:
โอ๊ะโอ้~
ตอนนี้อ่านแล้วไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่
แต่คงจะเครียดสำหรับพี่ยอดละมั้ง หึหึ

แอบซะใจเล็กๆกับการประชดประชันครั้งนี้ หึหึ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-07-2010 22:58:55 โดย parity_yc »

ออฟไลน์ SataRu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 259
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
มาแล้ววววววววว

ออฟไลน์ mascot

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1499
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-10
ตอน11มาแล้ว งั้นขอไปอ่านก่อนนะ :m11:

ออฟไลน์ Angel_K

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 263
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +352/-0
อึดอัดตามเลยกับตอนนี้ ทั้งทีม ทั้งพี่ยอด
เจอแบบนี้มันยิ่งกว่ามาพูดกันต่อหน้าซะอีก

 :เฮ้อ:

huimei

  • บุคคลทั่วไป
 :z3: ประชดกันอีกแล้ววว
ฮืออ!! อย่าทำแบบนี้เลยนะ ทั้งสองคน
ส่วนนังเด็กผีคนนั้น กรุณาเอามันไปเก็บคร่าาา  :angry2:
แอร๊ยยยย  :serius2:

ออฟไลน์ อนันตกาล

  • กาลเวลา ไม่อาจทำให้คนเปลี่ยน แต่ทำให้ความคิดเปลี่ยน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +931/-14
ชอบแจค งะ >.<  


ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
 :angry2:อยากตบอีเทมส์จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดอกกกกกกกกกกกกกกกกกกมากกกกก o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ IIMisssoMII

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2030
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
ตอนหน้าจัดหนักเลยพี่เป้ !!  o18
เอาให้เอมโพเรี่ยมแตกเลย  :laugh:
ประสบการณ์ตรงก็ดี ชอบนักแล

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-07-2010 22:53:50 โดย IIMisssoMII »

ออฟไลน์ Na_RimKLonG

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 640
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1
มาแววร้ายๆ

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
จอง พท.  ขอ ทำใจ ก่อน ค่อย มา อ่าน 55

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
กรี๊ดดดด อย่าทำแบบนี้ได้ไหม ทั้งทีมทั้งพี่ยอด และพี่เป้ด้วยยยยยยยยยยยยง่า
ว่าแต่ อิตาแจ๊คนี่ น่ารักนะ นั่นนนนน >.<

leogemini

  • บุคคลทั่วไป
สดใหม่จากเตาจริง ๆ เหอ ๆ

แต่ยังไงก้อชอบค้าบบบ

MaeMoo

  • บุคคลทั่วไป
ประชดกันไปมา ก็เจ็บทั้งคู่


เริ่มชอบแจ๊คแล้วอ่ะ ยุให้ทิ้งพี่ยอดดีมั้ยเนี่ย

ออฟไลน์ Nabee

  • 너만 사랑해~♥
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1205
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +121/-3


คิดเหมือนกัน เอมโพเรี่ยมจะแตกมั้ยว่ะ - -???? 555555555

เอาเป็นว่า เค้าไม่อยากใ้ห้แจ๊คมาทำให้ทีมหวั่นไหวมากนักอ่ะ...แอบสงสารพี่ยอด

แต่พี่ยอดก็ไม่น่าจะประชดกันแบบนี้เลยนะ...เฮ้อออออออออออออออออ

ไม่อยากจะคิดต่อเลยว่าจะเป็นยังไง...ประชดกันไปประชดกันมา มันมีความสุขกันเหรอ

ทีมเองก็นะ...เค้าไม่ง้อเรา เราก็ง้อเค้าก็ได้นี่นา ยังไงก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักกันนะ

อย่าทำให้เส้นกั้นบาง ๆ มาทำลายความสัมพันธ์ที่สร้างมาด้วยกัน ให้มันพังลงเลย

แค่ที่เป็นอยู่ คนอ่านก็รู้สึกอึดอัดมากอยู่แล้วนะเนี่ย - -"



กระโดดกอดพี่เป้หนึ่งที...สู้ ๆ นะฮะพี่เป้...ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยมาต่อก็ได้ฮะ

แค่อย่าหนีหายไปนาน ๆ ก็พอ...คนอ่านคิดถึง T^T

ออฟไลน์ wan_sugi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
คิดว่าคุณเป้คงมีพล็อตโดยคร่าวๆอยู่แล้ว  รายละเอียดทางอารมณ์ให้ทีมและยอดเป็นผู้พาไปเลยคะ

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
อ่านไปก็ลุ้นไป ว่าอีตายอดจะรุกขึ้นมาตั้นหน้านายแจ๊คหรือเปล่า
สุดท้ายก็ยังต้องลุ้นต่อไป มาเจอ คุณเป้สปอยไว้อีก คงต้องเกาะติดสถานการณ์อย่างใกล้ชิด
+1 เป็นกำลังใจให้ คิดไปก็สงสารหนูเทมส์กับนายแจ๊ค กลายไปเครื่องมือให้สองคน สามีกับภรรยา
เค้าเล่นสงครามประสาทกัน  :z1:

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
 :fire:ตบมันอีเทมส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   พี่ทีมใจร้ายยยยยยทำกะพี่ยอดอย่างงี้ทำมัยยยยย :monkeysad:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด