Go to Japan . . . . .
[Choc !!]
ในที่สุดช่วงซัมเมอร์ของพวกเราทั้งคู่ก็ไม่ได้ลงเรียนแต่อย่างใด
เพราะสุดท้ายเราก็ตัดสินใจลัลลาอยู่ที่กรุงเทพต่อ จนมีอยู่วันนึงมีโทรศัพท์จากพ่อน้องแพนโทรเข้ามา
.
.
.
"แพนหรอลูก"
"ครับ" ขณะนั้นด้วยความที่ว่าเป็นที่ลูกเขยที่ดีก็เลยไปนั่งฟังเขาคุยกัน
"ลูกได้ลงซัมเมอร์ป่าว"
"ไม่อะพ่อ อยู่กรุงเทพอยู่"
"แล้วลูกได้เอาพาสปอร์ตอะไรมามั๊ย"
"ถามไมอะ"
"พ่อจะชวนมาญี่ปุ่น"
"ห๊ะ"
"ก็พ่อมาเยี่ยมอาเราอยู่ญี่ปุ่นเนี่ยย เค้าก็เลยอยากเจอเรา พ่อก็เล่าเรื่องที่รักเราให้เค้าฟังแล้ว เค้าก็บอกว่าโอเค เป็นไงลูกจะมามั๊ย"
"เออออ . . . . . . "
"ถามพี่เค้าก่อนก็ได้ลูก" แล้วน้องแพนก็หันมาหาผมสายตาแสนจะบ๊องแบ๊วว
"ไงก็ได้ครับ" ผมยิ้มให้ แม้ตอนนั้นในใจอยากจะไปเหมือนกัน
"เออ พ่อ พ่ออยากให้ไปมั๊ยละ"
"ก็อยาก . . . "
"งั้นออกค่าตั๋วให้แพนด้วย"
"แน่นอน แล้วก็พร้อมของที่รักเราด้วย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมออกเอง" ผมพูดแทรกเสียงเข้าไป
"ไม่เป็นไรลูก เดี๋ยวพ่อออกให้"
"อย่าเลยครับ"
"พี่อะ ก็ให้พ่อออกให้ดิ"
"เออ ก็ได้ครับ"
"แล้วพวกพาสปอร์ตละ" น้องแพนหันมาถาม
"ของพี่อยู่ที่บ้านอะ แต่ถ้าจะเอาให้แม่ส่งมาให้ก็ได้ แล้วเราก็ไปทำวีซ่ากัน"
"อืมมม แต่เราต้องจองตั๋วก่อนดิ"
"งั้นเดี๋ยวเรื่องตั๋วพ่อจะไปจองให้แล้วไปรับที่สนามบินได้เลยแล้วกันนะลูก"
"ครับ"
"ไว้เจอกันนะ เดี๋ยวพ่อจะได้ออกไปข้างนอกพร้อมอาเรา"
"ครับๆ หวัดดีครับ"
.
.
.
และนั้นแหละครับ ทำให้ผมกับน้องแพนมายืนอยู่ที่สนามบินนาริตะ แห่งประเทศญี่ปุ่น . . .
เราสองคนยืนรอหน้าาสนามบินซักพัก รถเก๋งสีดำก็เข้ามาจอดตรงหน้าเรา
"มาๆลูก ขึ้นรถเลยเร็ว"
"ครับ" ผมกับน้องแพนค่อยๆขนกระเป๋าของเราขึ้นรถ ก่อนจะนั่งรถออกไป
"หวัดดีครับ"
"ดีๆลูก ตามสบายเลยเดี๋ยวอาจะพาไปเที่ยว"
"ครับขอบคุณครับ"
[Panter]
"อาครับ"
"ว่าไงเรา"
"บ้านอาอยู่ไกลมากมั๊ยอะ"
"ก็พอควรแหละ เราหลับไปก่อนก็ได้มั้ง"
"อ๋อครับ"
"นั่งมาเหนื่อยๆ วันนี้ก็อยู่บ้านกันไป ไว้วันหลังค่อยเที่ยวกัน"
"ครับ"
แล้วผมก็เผลอหลับไปโดยนอนซบไหล่ของพี่ช็อค
.
.
.
ซักพักเราก็มาถึงบ้านของอาผมครับ
เป็นบ้านหลังธรรมดาคล้ายๆทาวน์เฮ้า
อยากจะบอกว่าบ้านที่นี้แพงมากเลยแหละ ก็นะ ทำไงได้ค่าครองชีพเขาสูงจะตาย
มีบ้านแบบนี้อยู่ก็รวยสุดๆแล้วละ
สำหรับวันแรกพวกเราก็สลบไสลละครับ
คุณอาผมอยู่กับภรรยาญี่ปุ่นลูกครึ่งไทยครับทำให้เรื่องภาษาไทยนี้สบายๆครับ
ส่วนผมจะมาอยู่ที่นี่ยังไงเนี่ย คงต้องมั่วๆเอาแหละ ภาษาญี่ปุ่นที่รู้มามันคงไม่ได้ช่วยอะไรมากหรอก
ความจริงก็ลืมไปเยอะแล้วละ
เช้าวันต่อมาพวกผมก็ลงมาจากห้องนอนแล้วก็มานั่งกินข้าวเช้ากันพร้อมหน้า
อาหารเช้าวันนี้ก็แกงกะหรี่ญี่ปุ่นแหละ ในการ์ตูนเคยเห็นว่าชอบกันมากและพอได้มากินที่นี่จริงๆ
ก็รู้เลยว่าในการ์ตูนเขาไม่ได้เว่อร์ครับ
สำหรับอาผมเขาก็เป็นเจ้าของบริษัทเล็กๆอยู่ครับ ส่วนแฟนอาก็เป็นแม่บ้านแล้วก็มีไปโชว์วัฒนธรรมไทยด้วยครับ
ส่วนพ่อผมน่ะหรอ
เหอะๆ ภรรยาพ่อผมไม่ได้มาด้วยก็นอนเล่นทั้งวันแหละ
"หนูแพน"
"ครับ น้า"
"เนี่ยเดี๋ยววันนี้น้าจะพาไปเดินอากิฮาบารา"
"อ๋อครับ ดีใจจัง"
"จ้า ไปปลุกพี่เค้าด้วยไป"
"ครับ"
ย่านอากิบะ หรือ อากิฮาบาราเนี่ยมันย่านเกี่ยวกับพวกคอมพิวเตอร์ เครื่องไฟฟ้า ชิ้นส่วนอุปกรณ์อิเลคทรอนิคส์
และมีพวก สินค้าการ์ตูนด้วย [นี่แหละตัวดี]
ที่รู้มาก็ไม่ใช่ไรหรอก อีกคนแหนะมันไปหาข้อมูลไว้เรียบร้อยแล้วมันเลือกร้านที่จะพาไปซื้อของกลับมาด้วยแหละหึหึ
ผมก็เลยไปลากมันลงจากเตียงครับ
แล้วผมก็แวะไปหาพ่อที่ห้อง
"พ่อ"
"หืมม"
"จะไปอากิบะ"
"อากิฮาบาราหรอ"
"อืมมม"
"แล้วไง พ่อไม่ไปหรอก"
"ก็ แหะๆ ซักแสนสองแสนเยนได้ปะ"
"ห๊ะ สองแสนเยนมันเกินครึ่งแสนนะเว่ยยย"
"น่าๆก็แค่ 86,000 เอง"
"แกจะตีเป็นเงินไทยทำซากอะไรวะ"
"น่าพ่อ แค่เนี่ยพ่อชิวๆอยู่แล้ว เมกาเงินแค่นี้จิบๆ"
"เหอะๆ ทั้งปีน่ะแก อะๆเอาไปแสนห้าพอ"
"ชิ ก็ได้" ผมทำแก้มป่องๆงอนๆแล้วก็ปลดพ่อมาได้แค่ 5หมื่นเยนที่เหลือพ่อบอกกดเอา
๕๕ เสร็จไอ้แพน
"เดี๋ยว"
"ไรอะ" ผมหันหน้าไปหา
"อย่าให้มันเกิน 2แสน"
"รู้ทัน" ผมทำตามขมุบขมิบแล้วเดินออกจากห้องไปตามพี่ช็อค
"ไอ้พี่ช็อค"
"ตื่น เว่ยย ตื่นนน" เข้าไปเตะมันซักสองสามทีเดี๋ยวมันก็เริ่มงัวเงียละ
"หืมม"
"อาบน้ำ แต่งตัว ไปอากิฮาบาระ"
"ไปไงอะ"
"น้าพาไป"
"อืมมๆแปป แล้วเราละ"
"อาบแล้ว เดี๋ยวเปลี่ยนชุด"
"ไม่ต้องใส่น่ารักมากก็ได้นะ เดี๋ยวมีคนมอง"
"หึ" ไม่แคร์ เพราะใส่ไรก็ไม่น่ารัก ไม่เหมือนเพื่อนมันอะ ก็ชมรมสุดที่รักเป็นผู้ชายทั้งหลาย พี่กัส พี่ปาล์ม อื่นๆ เหอะๆ
น่ารักกันทั้งนั้น แล้วไมวะ ตรูไม่น่ารักคนเดียว ชิชะ ชั่งหัวมัน
พอผมแต่งตัวเสร็จผมก็มานั่งคุยกับน้าแล้วก็รอไอ้พี่ช็อคซักพักเราก็พากันไปเดินออกไปนั่งรถไฟ
นั่งไปไม่นานมากหรอก
รถไฟญี่ปุ่นนะ
ไม่ใช่รถไฟเมืองไทย ได้ถึง 100 กม. / ชม. รึยังก็ม๊ายยรู้
พอเราไปถึงฮากิบะแล้ว
คุณน้าก็พาเดินไปเรื่อยๆครับอุปกรณ์คอมหลายอย่างถูกจริงๆแต่ก็ติดตรงที่ว่าเอากลับมามันก็ไม่มีประกัน
ก็เลยปล่อยมันผ่านๆไป จนไปถึงย่านอุปกรณ์ไอทีครับ ผมก็ลากพี่ช็อคแวะร้านนู้นร้านนี้ส่วนน้าแกก็ไปรออยู่ร้านอาหาร
ไว้เราหิวก็ค่อยไปหาครับ
เราไปถึงร้านที่ไปแอบหาข้อมูลมาว่ามันถูกครับ
เข้าไปเลยผมก็ดูหลายอย่าง ถูกจริงๆแหละ
ตังค์ของพ่อ 2แสนเยน ของตัวเองอีก หึหึ
แต่ยังมีอีกส่วน
. . . ของพี่ช็อค ๕๕๕
สุดท้ายไอ้ร้านที่หามาก็ได้ไปหลายอย่างครับ
มือถือ (ไว้ไปแก้ใช้เอา) กล้อง (ของผมสีชมพูน่ารักเชียว) ไอพอต (ปล้นมันมานานก็ซื้อเองซะเลย แต่ไหงตังค์มันละนี่)
ก็เลยแบกๆของตัวเองไว้ ส่วนอีกคนน่ะหรอ ได้มือถือมาอันนึงคู่กันอะ แต่คนละสี แบบว่าแอบบังคับให้ซื้อนิดนึง ๕๕
แล้วเราก็เดินมาเรื่อยๆครับ
"พี่ช็อค"
"ครับ"
"แพนอยากได้พวกโมเดลอะ"
"อืมม งั้นก็ไปกันเลย"
พี่ช็อคจูงมือผมตลอดอะครับ ถึงจะพอรู้ว่าที่นี่เค้าไม่เปิดเผยกัน แต่ก็นะเราเป็นชาวต่างชาติให้เขาคิดเอาซะ
กลัวหลง ๕๕
พอไปถึงร้านแล้วผมแทบกรี๊ดสลบ
"พี่ช็อค อยากได้อันนี้ นี้ นี้น นี้" แทบทั้งร้านแหะๆ
แต่ก็ซื้อมาแค่ 3 อันอะ เพราะไม่รู้จะเอากลับยังไงนี่สิ
พี่ช็อคก็ตามใจทุกอย่างเลย
พวกเราก็เดินกันไปเรื่อยๆจนถึงโซนขายครอสเพย์ ก็เดินผ่านไป
ไม่ใช่แนวอะ
แล้วเราไปเข้าร้านดีวีดีกัน
แหะๆ แอบเห็นว่ามันมีอุปกรณ์อย่างว่าด้วยอะ . . .
[ChoCCc !!]
"น้องแพนดูนี่ดิ"
ผมชี้ได้น้องแพนดู แท่งๆ ใสๆ ใส่ถ่าน ละหมุนได้
"บ้า" น้องแพนแก้มแดงเดินหนีไปท้ายๆร้านแล้วครับผมก็เลยแอบหยิบอะไรนิดหน่อย
ก็ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่
เจลหล่อลื่น
ถุงยางแบบแปลกๆ
ผมไม่อยากใช้ไอ้พวกนั้นหรอก
ของผมอันเดียวก็พอแล้ว
ผมเดินไปหาน้องแพนที่แอบยืนหลบรออยู่ท้ายๆร้าน
แต่ก่อนจะไปถึงผมก็เหลือบเห็นอะไรบางอย่าง
Bunny Girl
ชุดกระต่ายสีขาว
Pussy Cat
ชุดแมวสีดำ
ชุดเมทแสนน่ารัก
มีแบบของผู้ชายด้วย
โอ้วว อ๊าววว เริ่ดดดด
อย่างน้องแพนใส่ S ก็พอแล้ว หุ่นน่ารัก น่าฟัดอย่างงี้
ผมกระตุกชุด
แมว
กระต่าย
และสาวใช้ลงตะกร้าก่อนจะจูงมือน้องแพนรีบไปจ่ายตังค์
น้องแพนก็หงิมๆ ไม่กล้ามอง อายๆ
ไม่พูด ไม่ถามเลย
ผมก็โอเคดีแล้ว
หึหึ
จบ Part 1
**
ตอนต่อไปยังไม่มีเวลาที่แน่นอนครับ
↓↓
บางส่วนมันพิมพ์ตอนเบลออะ ตอนง่วงๆก็เลย
ออกมาแบบเบลอๆ
แบบฉับๆ ๕๕๕
ไม่ได้เขียนนานแหละ
หลังจากจบเรื่องนี้ไม่ได้แตะเลยอะ
แหะๆ แล้วก็ยังไม่ได้เช็คด้วยอะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
