หัวข้อ: เป็นเหอะ! เป็นเหอะ! ~ เป็นแฟนกรูนะ !!~

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

 

แง แง

ไอ้ปาล์ม ไม่สบายอ่าาา

เป็นหวัดอะ

อากาศมันเปลี่ยนน T^T  :z3

[jimmyjimmy]

 

ปาล์ม สู้สู้ 

หาหมอ กินยา นอนพักผ่อน  นะ นะ นะ 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

Part 2

[PannTErR . . ~ ]

"งั้นเราชื่อช็อคใช่มั๊ย" แม่ผมถาม

"ครับ"

"งั้นเดี๋ยวแพนออกไปรอแม่ข้างนอกนนะลูก เดี๋ยวแม่ตามไป"

"เออ . . . . " ผมอ้ำๆอึ่งๆกระสับกระส่าย ไม่รู้จะทำยังไงดี

"ไปลูก เดี๋ยวแม่ตามไป"

"เออ . . . . "

"ไปเอาขนมในห้องครัวแล้วออกไปรอด้านนอก ไปลูก"

"ไปเถอะครับ"

"อืออ" ผมพยักหน้ารับก่อนจะค่อยๆเดินออกไป

แต่ก็ไม่วายหันหน้ากลับไปมองเป็นระยะๆ

จนสุดสายตา ผมก็รีบยิบอะไรก็ได้มากินพอแล้วๆ
แล้วพยายามไปแอบฟังให้ได้

ผมหามุมอยู่นานจนได้ยินอะไรบางอย่าง

บางอย่างที่ไม่อยากได้ยิน

"แม่ก็ไม่อยากให้คบกับน้องเท่าไหร่ น้องยังมีอนาคต"

ผมฟังแล้วผมยิ่งรู้สึกแย่ ถ้าแม่ให้ผมเลิก แล้วถ้าพี่แกเลือกที่จะเลิกเพื่อผมและแม่ผม
ผมคงยอมไม่ได้

ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้พี่แกซักครั้ง

แม้แต่ครั้งเดียวก็ยังไม่เคย ผมไม่ยอม ไม่ยอมเด็ดขาด

ผมรีบวิ่งเข้าไปยิบกระเป๋าของผมแล้วยิบกุญแจรถที่พี่ช็อคฝากไว้ออกมา แล้วเตรียมตัวนั่งรออยู่หน้าบ้าน

5 นาทีผ่านไป . . . . . . .



ยังไม่มีใครออกมา




10 นาทีผ่านไป . . . . . . .






15 นาทีผ่านไป . . . . . . .

"แคร๊กกกกกกกกก" เสียงประตูดังขึ้น ทำให้ผมต้องเงยหน้า

ผมก็พบกับใบหน้าของพี่ช็อค ที่ดูท่าทางอึดอัด ไม่ค่อยสบายใจ

ผมกระโดดเข้ากอดทันที


"อะไรครับ" เสียงของพี่ช็อค ที่ผมคิดว่ามันคงดูเหมือนพยายามทำ มันแฝงความอ่อนโยนไว้
แต่ก็เปรียบไปด้วยความทุกข์

ผมค่อยๆผละออกจากพี่ช็อคแล้วเงยหน้าขึ้น

"พี่"

"ครับ"

"ไปเหอะ" ผมลากพี่ช็อคมาที่รถ

"ไปไหนครับ"

"กลับ" ผมรีบเปิดประตูแล้วดันๆพี่ช็อคขึ้นรถไป แล้วรีบวิ่งไปขึ้นอีกฝั่ง

พอขึ้นพี่ช็อคก็ยังนั่งนิ่ง

"สตาร์ทรถซิพี่"

"จะไปไหนครับ"

"กลับ ไปคอนโดพี่ เร็วสิสตาร์ท" ผมเริ่มเร่งเมื่อเห็นว่าพี่แกยังคงเฉยๆ

ผมทนไม่ไหวจนต้องสอดตัวเข้าไปสตาร์ทให้แทน แล้วค่อยๆเลื่อนเกียร์ให้รถถอยหลัง
เพราะถ้าทำอย่างงี้ ถ้าจะปล่อยพวงมาลัย ไม่ชนบ้านเขา ก็รถยับอยู่แล้ว

มันก็เลยยอมขับรถออกจากบ้านผมแต่โดยดี

จนเลยประตูออกจากหมู่บ้านแลกบัตรคืนอะไรเสร็จ ผมก็เริ่มจะปริปาก

"พี่ แม่ไม่ได้ให้พี่เลิกกับแพนใช่มั๊ย"
"ไม่ได้ให้เราเลิกกันใช่มั๊ย"
"เรายังคบกันอยู่ใช่รึเปล่า"
"พี่ไม่ได้ตัดสินใจจะเลิกใช่มั๊ย"

" . . . . . . . . . . . " เงียบ

ไร้ซึ่งคำตอบ

"เฮ้ออออออออออออ . . . . " มันถอนหายใจออกมายิ่งทำให้ผมรู้สึกไม่ดี

เรานั่งเงียบๆกันตลอดทาง

ตอนนี้ก็ถึงหน้าไฟแดงสุดท้ายก่อนจะไปถึงคอนโดของพี่ช็อค

มันค่อยๆแตะเบรกเบาๆจอดติดไฟแดง (จะให้ฝ่าไปหร๊อ)

"พี่ไม่ทิ้งแน่"
"เพราะพี่รักเรา"

ผมหันขวับ มันก็ค่อยๆเปลี่ยนเกียร์แล้วขับรถออกไป

!!!

หน้านิ่งได้อีก

มันขับไป มองด้านหน้า (มองด้านหลังก็ได้ถ้าอยากตาย) จนเลี้ยวเข้าไปจอดในคอนโด
อันธรรมดาของมัน ๕๕

เราเดินขึ้นห้องเงียบๆ เอ่ย ขึ้นลิฟท์ดิ

พอไขกุญแจเข้าห้อง

ผมก็กระโดดกอดมันซะเลยยย !!!


"พี่ . . พี่ . . พี่" ผมร้องเรียกมันเรื่อยๆ


"ฮืออ . . . ฮือออออ . . . "

"ไม่เอานะ ไม่ร้องๆ" มันปลอบลูบหลังผมบ่อยๆ

"ฮือออ . . . . แงง "

"ฮึก ฮึก"


"เงียบก่อนนะครับ"

"ฮึก ฮืออออ ฮึกก"

"ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟัง"

ผมพยายามจะรวบรวมสติ เพื่อให้ตัวเองหยุดร้องไห้

แต่ก็ทำได้แค่เพียงให้มันเหลือเพียงแค่เสียงสะอื้นเท่านั้น

   "แม่เราก็ถามว่าคบกันมานานมั๊ย แล้วก็บอกว่าไม่อยากเราคบกับพี่เพราะพี่เป็นผู้ชาย
แต่พี่ก็ยืนยันว่าพี่จะคบกับเรา แล้วแม่เราก็พูดเกี่ยวกับเราตั้งแต่เด็ก แล้วเค้าก็บอกว่าอยากให้พี่เลิกยุ่ง
เพื่ออนาคตของเรา เพื่อตัวของเรา แต่พี่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง พี่ก็อึดอัด แล้วแม่เราก็พูดเกี่ยวกับเราต่อ
พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน แล้วเค้าก็ให้พี่กลับ . . . "

"พี่ต้องอยู่กับแพน เข้าใจมั๊ย พี่บอกแล้วว่าพี่จะอยู่กับแพนอะ" ผมเริ่มจะร้องไห้อีกครั้งมือก็ทุบหลังของพี่ช็อคไป

"ฮืออออ พี่ต้องอยู่กับแพนนะ"

"ครับๆ พี่อยู่กับเรานะ"

"ฮือออ แพนจะโทรไปคุยกับแม่"

แล้วผมก็ลุกขึ้นพรวด


. . . . .
. . . .
. . .
. .
.

[basza2x]

ต่อเลยยๆๆๆๆๆ   

[kungyung]

ง่ะ ต่ออีกนิดไม่ได้หรอครับน้องปาล์ม
โอ๊ยยยยยยย อยากอ่านต่ออ่ะ

[sakiko]

ค้าง อ่า     

^
^
^
^

ค้าง หนักกว่าเดิม อีก ก กก ก ก

[kuraki]

  น้องแพนสู้ๆ

[RAKDEK_KA]

  ทำไม ๆๆๆ  มาทิ้งกันไปแบบนี้ละ จ๊ะหนู๋ปาล์ม รีบๆๆ มาต่อเลยอ่ะ 

[ToeY_@_KP]

   นิสัยๆ   มาตัดฉับอย่างนี้อีกแระ..

 

[beernp]

รออ่านนะครับ

[jimmyjimmy]

หลอกให้อยาก  แล้วจากไป

 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

"พี่ต้องอยู่กับแพน เข้าใจมั๊ย พี่บอกแล้วว่าพี่จะอยู่กับแพนอะ" ผมเริ่มจะร้องไห้อีกครั้งมือก็ทุบหลังของพี่ช็อคไป

"ฮืออออ พี่ต้องอยู่กับแพนนะ"

"ครับๆ พี่อยู่กับเรานะ"

"ฮือออ แพนจะโทรไปคุยกับแม่"

แล้วผมก็ลุกขึ้นพรวด


. . . . .
. . . .
. . .
. .
.


Chapter Twenty - Seven

[PannTER'...]

"น้องแพน ไม่เอา ไม่ต้องโทรหรอก"

"ทำไมละพี่ เรื่องอะไรแพนจะยอม แพนจะอยู่กับพี่หนิ"

"แล้วแม่เราจะยอมหรอไงครับ เพิ่งคุยกันหยกๆ"

"พี่อะนั่งเงียบๆ ถ้าไม่อยากมีปัญหา"

"แต่น้องแพน . . . "

"หุบปากแล้วนั่งเงียบๆ ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหรอกคนยิ่งเครียดๆอยู่" ผมหันไปแว๊ดใส่พี่ช็อคมันทีนึง ก็เห็นมันจ้องหน้าผมตาปริบๆ

"เอออ แพนขอโทษแพนแค่โมโหแล้วก็เครียดไปหน่อยเท่านั้นเอง"

"พี่รู้ครับ พี่ก็ขอโทษ พี่แค่สะเทือนใจนิดหน่อย" มันบอกแล้วพยายามทำหน้ายิ้มให้เป็นปกติ

"พี่ . . . ไปนอนก่อนแล้วกัน เดี๋ยวแพนตามเข้าไป"

"เราจะคุยกับแม่หรอ เดี๋ยวก็ยิ่งเครียดป่าวๆ"

"ยังไม่คุยก็ได้ เดี๋ยวแพนโทรหาเพื่อนแปปนึง"

"ครับๆ"

พอมันเข้าห้องไป ผมก็รีบหันไปยิบโทรศัพท์กดหาเบอร์หยิกๆ

"ตู๊ดดด ตู๊ดดดด"

"รับสิวะ"

"ตู๊ดดด ตู๊ดดด ตู๊ดดดด"

"รับ รับ รับ รับ"

"รับดิว่ะ"

"ฮัลโหล น้องแพน"

"พี่ชิน พี่ชิน พี่ช่วยไรแพนหน่อย"

"อะไรหรอ เสียงร้อนรนมาเชียว"

"คือ ว่า เออ . . .  " ผมก็ค่อยๆเล่าเรื่องของวันนี้ให้พี่ชินฟังทั้งหมด

"อ๋อ แล้วจะให้พี่ช่วยอะไร"

"ก็เรื่องแม่อะ แพนกลัวพี่เขาจะไม่ยอมอยู่กับแพน"

"แล้วพี่จะช่วยยังไงละ"

"แม่แพนรู้มั๊ย เรื่องแฟนพี่"

"พี่ไม่เคยบอกนะ แต่น่าจะพอรู้ เพราะส่วนใหญ่ก็พี่แทนนี่แหละขับรถไปรอพี่ประจำ พี่ไม่ค่อยขับไปหรอก"

"อ๋อ . . . "

"แล้วนี่เราอยู่กรุงเทพหรอ"

"อืมม"

"แล้วพักที่ไหนอะ"

"คอนโดพี่ช็อคแกอะ"

"อ๋อ แล้วเรื่องของเรา เราจะเอาไงละ"

"แพนก็ไม่รู้"

"งั้นเดี๋ยวพี่ขอไปคิดดูก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพี่โทรไปหาใหม่"

"ครับๆ ขอบคุณนะ"

"ได้เลยน้องรัก พี่ไปละ"

หลังจากผมวางสายจากพี่ชินเสร็จ ผมก็ไม่รู้จะทำไรดี

ก็เลยตัดสินเดินเข้าไปนอนในห้อง

พอเข้าไปก็เห็นไอ้พี่ดำมันนอนหลับอุดอู้อยู่แล้ว
ผมก็ค่อยๆแทรกตัวลงไปนอนข้าง แล้วเอื้อมมือไปกอดมันไว้

"มาแล้วหรอครับ"
"แพนทำให้พี่ตื่นหรอ"
"ป่าวหรอก พี่นอนรออยู่"
"งั้นก็นอนเหอะแพนง่วงแล้ว"
"นอนลงหรอ"
"ก็ง่วงก็ต้องนอน"
"สนใจอะไรหนุกๆมะ"
"อะไรหรอ"

"หึหึ" มันทำเสียงกามแล้วนิ้วชี้มาจิ้มกันทั้งสองข้าง

"หึหึ" ผมหัวเราะกับ
"ไม่มีอารมณ์"
"ว้าา ต้องให้ช่วยปลุกอารมณ์มั๊ยครับเนี่ย พี่สนใจนะ"
"หุบปากแล้วนอนนิ่งๆ ยังจะมีอารมณ์มาหื่นอีก แย่ แย่ แย่"
"โด่ ไรอะ"
"นอนๆ"

แล้วพวกผมก็นอนหลับกันจริงๆครับ


.
.
.

"ตี๊ดดด ตี๊ดดดดด"

"งืมมม โหล" ผมคว้ามือรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย

"พี่เองนะ"

"ว่าไงครับ"

"เราลองคุยกับแม่เรารึยังละ"

"ยังอะพี่ ก็ตั้งแต่เกิดเรื่องแพนก็พาออกมาเลยไม่ได้คุยอีก"

"แล้วเราจะไม่คุยกับแม่อีกหรอ"

"ถ้าคุยแพนก็จะไม่ไปด้วยตัวเองหรอก แพนทำใจไม่ได้ถ้าเกิดจะต้องฟังอะไรที่ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นมาจริงๆ"

"งั้นพี่ว่าเราคุยกับแม่ก่อนเหอะ แล้วเดี๋ยวทางพวกพี่จะหาทางช่วยอีกที"

"ครับๆ งั้นแพนขอนอนก่อนแล้วกัน"

"ตามสบาย"


จบ Part 1

**

ปล่อยไว้นิดๆ

เดะมาใหม่นะ แหะๆ

[dawa_11]

แม่น้องแพนจะยอมมั้ยเนี่ย

ดำ สู้ๆนะ ... สู้เพื่อรัก...เพื่อแพน

[wan]

^^
^^
จิ้มหนูปาล์ม

จบภาคแรกแบบ  

ก็อย่างว่าคนเป็นแม่ ลุ้นกันต่อภาค 2

+1 ให้หนูปาล์ม เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ ๆ  ๆ หายป่วยหรือยังครับ

ปล. จิ้มไม่ทันแล้ว 

[RAKDEK_KA]

เดี่ยวมาใหม่นี่ วันนี้ไหม๊อ่ะจ๊ะ 

[basza2x]

สู้ๆๆน่ะ ความรักย่อมมีอุปสรรคเปนธรรมดาเนอะ   

[lomekung]

สู้ๆๆๆๆๆ..........

[ToeY_@_KP]

ค่อยๆ คุยครับ

บางครั้งคนเป็นพ่อ เป็นแม่ก็ยังยอมรับไม่ได้กับเรื่องนี้

ต้องให้เวลากับเค้าบ้าง

ทำให้เค้าเห็น  ให้เค้ามั่นใจ  แล้วจะดีเอง...

สู้ๆ ครับ 

[pimkihae]

เอาใจช่วยน้องแพน
คุยกะคุณแม่ดีดีเน้อ
เชื่อว่าความดีของพี่ช็อค+กะความรักที่มี
ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
อาจจะทำให้คุณแม่ใจอ่อนได้ สู้ๆๆ

[PMiX]

ไอ่ ปาล์ม นิยาย แกนี่





ทำไม มัน วกวนๆ แบบนี้หว๊ะ



รึว่าชั้นเบลอไปเอง - -"

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ไม่รู้เฟ้ยย

แต่ที่แน่ๆ

นั่งอ่านแล้วก็หุบปากไป ไม่บ่นก็ไม่ีมีใครว่าหรอก

กร๊ากกก


อย่าโกรธกันนะเพ่โน่

รัก รัก รัก จุ๊บๆ

[PMiX]

ตรู จำ รหัส ผ่าน มันไม่ได้อ่ะ(จะว่าโง่ก็ยอมTToTT)




ปกติ ตั้ง ให้มัน LOgin อัตโนมัติ อ่ะ พอ จะ ล็กอินเอง ดัน ลืมซะงั้น


สงสัย หายสาปสูญไปละ ยูเซอร์ นั้น(เมลล์ก็เสือกลบอีก)



ต้องใช้อันนี้หากินละ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

Part 2

[Chocc]

ผมตื่นมาอีกทีก็ตี 2 กว่าแล้ว
นี่ผมกับน้องแพนนอนยาวเลยแหะ ข้าวก็ยังไม่กิน

ผมเลยไปเขียนโน๊ตแล้วแปะไว้บนเตียงว่า ' ไปหาซื้อของสด เดี๋ยวกลับมาครับ อยากกินอะไรก็โทรมานะ '

ผมออกจากคอนโดและเดินไปโลตัสใกล้ๆ แล้วซื้อของสดกลับมาหลายอย่าง
แล้วไม่ลืมพวกนมขนมไว้ให้น้องแพนด้วย

และจากผมซื้อเสร็จผมก็เดินดิ่งกลับมาคอน

แต่น้องแพนก็ยังไม่ตื่น ผมก็เลยเข้าห้องครัวไปหาทำอะไรกิน

แหม ฝุ่นมันก็ใช่ย่อยเนาะ เยอะตลบอบอวน หึหึ

แล้วก็ต้องทำความสะอาดปันฝุ่นอุปกรณ์กันบ้าง จะให้น้องแพนสุดที่รักผมกินอาหารฝุ่นก็หามิก๊า

"รับทอสับหน่อยสิกั๊บบ บักเหี้ยปาล์มโทรมา รับหน่อยก๊าาฟฟฟ" เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
ทำให้ต้องวิ่งตัวปลิว (ได้ข่าวว่ามึงตัวใหญ่กว่านั้นเยอะ) ไปรับโทรศัพท์ตามคำเรียกร้อง

พอผมรับโทรศัพท์ปรากฏว่า

"อ้าย เอี้ย ช็อค กูหิว" เสียงอันยานคางบงบอกได้ว่ามันเมา แล้วปกติมันเมาแล้วรั่ว

"กูอยู่กรุงเทพ"

"อ๋อหรอ งั้นกูไปสีพี่เซนต์ต่อก่อน"
"ตามบายเหอะมึง"

หลังจากตอนวิ่งไปรับโทรศัพท์คิดว่ามันจะช่วยอะไรเรา
ที่ไหนได้เสือกเมา

ผมค่อยๆเดินเข้าไปในห้องนอน

"แกร๊กกกกกกก" เหมือนเสียงเปิดประตูของผมมันจะดังจนไปสะกิดหูของน้องแพนเข้า
ทำให้น้องแพนยืดแขน ยืดขาหน่อยๆ

ผมแอบมองนอนแพนในความมืด จนผมสังเกตุได้ว่ามือของน้องแพนควานหาอะไรบางอย่างของเตียงข้างๆ

"เฮ้ยยย" น้องแพนร้องเสียงดังก่อนจะสะดุ้งขึ้นมานั่งบนเตียง แล้วค่อยๆตะกุยไปเปิดโคมไฟ
"หายไปไหนอะ"

"หาอะไรครับ" ผมค่อยๆเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงข้างๆเตียง
"อ้าววว"
"อะไรหรอ ว่าไง หาไรไม่เจอเอ่ย"
"ป่าวๆไม่มีไร"
"อืม งั้นไปกินข้าวกันดีกว่า"
"ครับ" ผมค่อยๆจูงมือน้องแพนออกมานั่งกินข้าวหน้าทีวี
   'เห้อ นึกว่าจะหนีไปซะละ' ผมได้ยินเสียงบ่นเบาๆแว่วเข้าหู แต่ก็ไม่ชัด
เรานั่งกินข้าวกันดูหนังกันจนกินเสร็จผมก็ยกไปเก็บแล้วกองๆไว้วันหลังค่อยล้าง ฮิฮิ

"ดูหนังกันมั๊ย ยังไม่ง่วงเลย"
"จะดูหนังอะไรละ มันมีด้วยหรอ"
"อืม นั้นสิ แต่เออ . . . "
"พี่มีซีรี่ย์ไต้หวันอยู่ดูปะ"
"ดูแล้วจะติดปะเนี่ย"
"ถ้าดูแล้วเราไม่ติดเขาจะทำมาทำไมละ"

และสุดท้ายเราสองคนก็ได้ดูซีรี่ย์จริงๆครับ Why Why Why Love . . . เรื่องนี้เคยดูแต่มีซับครับ
มันออกภาคไทยแล้วก็ต้องโหลดซักหน่อย (ไมมึงไม่ซื้อวะ)

เราดูกันตั้งแต่ ตี 2 กว่าๆ ยัน 9 โมงเช้าเราก็พักกันครับ

[PannTer!]

หลังจากที่ผมกับพี่ช็อคดูซีรี่ย์แล้วพักยกกันไป ผมก็ออกมาโทรศัพท์หาแม่

"ฮัลโหลแม่"
"ทำไมเมื่อวานไม่อยู่รอละลูก"
"ก็แค่ . . . ไม่อยากได้ยินอะไรที่ไม่อยากได้ยิน"
"เช่นอะไรละ"
"การบังคับ บังคับฝืนจิตใจ การที่ต้องทนทำอะไรเพื่อคนอื่น แล้วตนเองไม่มีความสุข แล้วพอสุดท้าย
ก็ไปกันไม่ได้เหมือนเดิม แล้วก็ต้องแยกทางกัน แย่งลูกกัน แล้วก็อยากกลับไปหาคนที่รัก ในวันที่ไม่รู้
ว่าเค้าจะยังรักเรามั๊ย"
"ลูก . . . " แม่ผมพูดเสียงสั่นๆ
"แค่นี้นะครับ เดี๋ยวอีกไม่กี่วันแพนก็จะกลับแล้วจะไปเรียนซัมเมอร์ จะได้รีบจบ รีบทำงาน รีบหาเงิน
รีบก่อร่างสร้างตัว ให้เลี้ยงตัวเองได้ แล้วซักวันผมจะไปกราบขอโทษแม่นะครับ หวัดดีครับ . . . "

จบ Part 2

***

เดี๋ยวมี Part 3 ต่อ

[wan]

^^
^^
จิ้มหนูปาล์ม 

น้องแพนใจเด็ดมาก ยอกย้อนจนแม่พูดไม่ออก 

รอภาค 3 อยู่ครับ +1 ให้เป็นการขอบคุณครับ

[astral]

วิ่งหนีปัญหา ทิ้งแม่เอาดื้อๆ เลยนู๋แพน ไม่คิดจะต่อสู้เพื่อรักบ้างเหรอ 

[beernp]

รออ่านนะครับ

[tagloveX-Mark]

โห น้องแพนใจเด็ดจิง ๆ อ่ะ แต่ก็นะ อาจจะมีปมปัญหากับแม่มาอยู่ก่อนแล้ว เลยแบบว่า ในเมื่อไม่เห็นด้วยก็มะแคร์จะพิสูจน์ให้ดูไรงั้น นิสัยดื้อ ๆ เราก็เป็นแฮะ 555+

[torto]

น้องแพนพูดได้ทำร้ายจิตใจแม่ดีแท้น้องเอ๋ย   

ต้องลงโทษนะ พี่ช็อค

รอPart 3

[basza2x]

แพนเด็ดขาดมากๆๆๆ   

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ตอนต่อไป

พบกัน

ดึก

ดึก

ดึก

ดึกโครตๆ

โครตๆ ดึก

ดึก สัดๆ

ดึก เหี้ยๆ

ดึก โว๊ยๆ

๕๕๕

ดึกอะครับ

แฮะๆ

**

ปล. เสร็จไม่ทันครับ (ไม่ทันได้เริ่ม)
ทำงานซับอยู่อะ
ก็เลยไม่่ทันขอโทษด้วยครับ

คงเสร็จพรุ่งนี้เย็นๆนู้น กลางวันคงต้องนั่งทำงานซับต่อ แต่ตอนนี้ง่วงมากเลยย