"แพน" ผมค่อยๆหันหน้าไปตามเสียงเรียก
"ไม่ดีเลยนะครับ"
"หึ"
"มานี่ ไปกับพี่เลย"
"ไม่เอา จะไปไหน"
"มาก่อน"
"นี่มันเพิ่ง 10 โมงเองนะพี่จะไปไหน"
"มาเหอะน้า"
"ไม่อาวววววววววววววววววววว" ผมพยายามจะยื้อประตูให้อยู่ แต่ก็ยื้อได้ไม่นานก็หลุดด้วยแรงควาย
ชิชะ
แล้วก็ยอมให้มันลากจนถึงรถ แล้วก็นั่งหน้ามุ่ยๆให้รู้ละว่างอน
มันก็ทำหน้าเคลียดๆ พลัดกับมึนๆแล้วก็ขับรถไป
จนไปถึง . . .
"พี่พามานี่ทำไม"
"มาคุยไง"
"คุยทำไม แพนไม่มีอะไรจะคุยแล้ว"
"เราจะปล่อยปัญหาไว้คาราคาซังแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าเราปล่อยเอาไว้ มันก็ยิ่งเพิ่มสูงขึ้น แล้วเราจะแก้อะไรมันไม่ได้เลยในภายหลัง"
"แต่ว่า . . . "
"ฟังพี่นะ ในเมื่อเราเลือกจะบอกกับแม่ของเราแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน เราก็ต้องเคลียให้มันจบ จะให้ปล่อยเอาไว้ ไม่ใช่แค่เราสองคนที่เสียหาย
แม่เราก็ด้วย แม่เราเค้าก็เสียใจที่เราไปพูดอย่างนั้น เราเองก็เสียใจใช่มั๊ยละ พี่รู้นะว่าเราโตแล้วก็อยากจะใช้ชีวิตของตัวเองโดยมีอิสระ คิดจะรัก
คิดจะชอบ คิดจะทำอะไรก็ได้ตามใจเรา เข้าใจมั๊ย"
"อืม" ผมพยักหน้าตอบอย่างช่วยไม่ได้ ทุกอย่างที่พูดออกมามันเป็นจริงทุกอย่าง
"แล้วที่นี่พร้อมที่จะเข้าไปรึยังครับ"
"อืม"
พี่แกค่อยๆพาผมเข้าไปในบ้านช้าๆ
พอมาถึงหน้าประตู พี่แกก็ผละออก
ก่อนจะนำเข้าไปเปิดประตู แล้วผมก็เดินตามเข้าไป
ผมเดินเข้าไปก็เห็นแม่ผมนอนหลับอยู่บนโซฟาหน้าทีวี
ผมค่อยๆคานลงไปนั่งข้างๆแล้วปลุก
"แม่"
"หืมมม" ผมแม่ยังงัวเงียงงยังไม่รู้ว่าใครมา
พอแม่ผมลืมตาเต็มที่แล้วเห็นผมท่านถึงผงะ
ผมค่อยๆกราบลงไปที่เท้าของท่านช้าๆ
"ขอโทษครับ"
"ผมก็ขอโทษกับน้องด้วยนะครับ" พี่ช็อคก็ค่อยๆเข้ามากราบบ้าง
"หึ" แม่ผมทำหน้าเหมือนเยียดซักหน่อย
"ขอโทษนะครับแม่ที่พูดไม่ดีไป แต่ผมก็ยืนยันที่จะคบกับพี่เค้าเมื่อเดิม"
"แพน" แม่ผมขึ้นเสียง
"แพนก็แค่อยากมีทางเลือกเป็นของตัวเอง ยังไงโตขึ้นแพนก็ไม่ยอมไปคบกับใครที่คนอื่นหาให้เด็ดขาด
ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง . . . หรือว่าผู้ชาย"
"ตอนนี้แพนยินดีที่จะคบกับพี่เค้า แต่ในวันข้างหน้าแพนจะพยายามผ่านสิ่งต่างๆไปกับพี่เค้า"
"หึ ยังไงก็ยุ่งไม่ได้อยู่แล้วหนิ พ่อกับแม่ก็เลิกกันแล้ว เราก็จะ 20 แล้วจะทำอะไรก็เรื่องของเราอยู่แล้วหนิ"
"อยากทำไรก็ทำแล้วกัน แม่ไม่เข้าไปยุ่งด้วยแล้วกัน นอนดีกว่าง่วง จะออกไปก็ล็อคบ้านให้ด้วยแล้วกัน"
ผมก็เห็นหน้าของแม่คลายกังวลมากขึ้น แต่ยังไงคงไม่ยอมรับมันง่ายๆหรอกละมั้ง ที่เหลือ . . .
ก็ปล่อยให้มัน . . . ผมค่อยๆเหล่ตาไปทางไอ้พี่ดำนั่งอยู่
. . . เป็นคนพิสูจน์เองแล้วกัน
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
ปั่นให้มันจบตอนนี่ก่อน
ปล่อยค้างไว้นานละ
แฮะๆ
ตอนต่อไป เย็นนี้จะพยายามนะครับ
ใกล้จบแล้วด้วย
ลัลลา