[story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา  (อ่าน 356710 ครั้ง)

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #150 เมื่อ23-02-2007 00:19:15 »



หมอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


หมอคะช่วยแม็กซ์ด้วยครับ

ผมรักแม๊กซ์..............................................  :dont2:

rarmz

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #151 เมื่อ23-02-2007 03:57:43 »

ซ๊ะง้านนนนนนนนน
เจตก้อเข้าไป เอาขวดตีหัวไอแสรดนั่นซ๊ะ

หลังจากนั้นก้อ...

ไม่รุและ - -*


รออยุ่นะค้าบ พี่เรย์


RrMz`,,

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #152 เมื่อ23-02-2007 11:09:49 »

ให้มันได้อย่างนี้สิ

 :seng2ped:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #153 เมื่อ23-02-2007 12:24:31 »

ทามมายคุณtaexxxx เล่นของน่ากัวจังคับ  :call: :call:  อย่างว่า อารมณ์ร่วมไปกับกับชื่อเรื่องละเซ้ :pandalaugh: :pandalaugh:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #154 เมื่อ23-02-2007 21:24:09 »

เหอะๆ กำลังกลัวอะไรอยู่หรือครับเต้
..................................................................
พร้อมกันนั้นผมก็วิ่งเข้าไปในกลุ่มที่กำลังชกต่อยกันอยู่ก็อย่างที่ทราบนะครับว่าไม่เคยตีกับใครมาก่อนแต่ก็นะด้วยจิตใจที่ยังเป็นห่วงแม็ก(ยังไปห่วงมันอีก) ก็ยังดีมีผมกับไอ้วัดเข้าไปช่วยเป็น 5 ต่อ 3 ไม่งั้นละ 5 ต่อ 1 แม็กตายแน่เลย ไอ้วัดวิ่งเข้ามาผสมโรงทั้งมัดทั้งตีน วุ่นกันไปหมด จนเหตุการณ์สงบลงด้วยเจ้าของร้านมาระงับศึกพร้อมกับตำรวจพวกเราทั้ง 8 คนต้องมาอยู่โรงพักซวยจริง ๆ เลยกู (ทำไมไม่เอานังผึ้งมันมาด้วยนะ) ตลอดเวลาที่นั่งรถตำรวจมาโรงพักแม็กนั่งตรงข้ามมองผมตลอดเวลา ผมพยายามที่จะหลบสายตาของแม็ก จนมาถึงโรงพักก็เสียค่าปรับข้อหาทะเลาะวิวาท ดีที่เจ้าของร้านเขาไม่เอาค่าเสียหาย จากนั้นก็บันทึกประวัติ ผมอายุเกินแล้วเลยไม่ต้องให้ผู้ปกครองมารับไม่งั้นแม่ผมฆ่าผมแน่ ๆ ผมจ่ายค่าปรับของผมและของไอ้วัดเรียบร้อยก็ไม่วายที่จะหันไปมองดูแม็กผมรู้ได้ทันที่ว่าแม็กไม่มีเงินจ่ายค่าปรับอย่างแน่นอน ผมจึงบอกกับตำรวจว่าผมจ่ายค่าปรับให้แม็กด้วยจากนั้นผม 3 คนก็ถูกปล่อยออกมาส่วนวัยรุ่นที่เหลือยังเพราะต้องรอผู้ปกครองมารับ ผมรีบเดินออกมาจากโรงพักโดยมีไอ้วัดวิ่งตามมาติด ๆ และแม็ก
“ไอ้หน้าจืดรอกูด้วย” ชื่อมีไม่เรียกอีกละ ผมยังไม่หยุดเดิน แม็กวิ่งมากระชากแขนผมไว้
“กูบอกให้รอกูด้วย” ผมหยุดหันหน้ามามองแม็ก
“มีอะไรอีก”
“กูขอบใจที่จ่ายตังให้กู แล้วกูจะคืนให้”
“ถ้ามีโอกาสก็เอามาให้แล้วกัน” ผมกำลังจะหันหน้าเดินไปอีก
“เดี๋ยว”
“มีอะไรอีก”
“มึงจะไม่คุยดีดีกับกูแล้วเหรอ”
“แล้วมีอะไรให้คุยอีกละ รีบกลับไปปลอบขวัญผึ้งซะนะ เราจะกลับแล้ว” แม็กยิ้มที่มุมปาก
“ฮึ ฮึ มึงยังหวงกูอยู่ใช่ไหม”
“ใครบอกสำคัญตัวเองผิดไปแล้ว”
“สำคัญตัวเองผิดเหรองั้นมึง พูดชื่อผึ้งมาประชดกูทำไม ยอมรับมาเถอะว่ามึงยังรักกูอยู่”
“เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าเราไม่เคยรักแม็กเลย” ผงเข้ามาอีกแล้ว ผมจึงหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาของแม็ก
“เหรองั้นมึงมองหน้ากูสิ มองหน้าคนที่มึงบอกว่าไม่เคยรักสิ แล้วอีกอย่างกูคงเข้าใจผิดไปเองว่าตลอดเวลากูรักคนที่เขารักกู” ผมหันมาจ้องหน้าแม็กอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“แม็ก.....”
“มึงยอมรับมาเถอะว่ามึงรักกู”
“แม็กไม่ดีพอถึงที่เราจะรักหรอกนะ อย่าเข้าข้างตัวเองเกินไป”ใจแข็งเข้าไว้ สีหน้าแม็กเศร้าไปโดยทันที
“งั้นเหรอ งั้นกูขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”
“ได้พูดมาสิ”
“วันนี้กูขอขอบใจไอ้วัดเพื่อนมึงที่โทรไปบอกกู ว่ามึงอยู่ที่ไหน” ผมหันวับไปมองไอ้วัดทันทีไอ้เพื่อนสารเน่ มิน่าว่าร้านมีเยอะแยะ มาเจอกันได้งัย
“กูรู้ว่ามึงโกรธกูเรื่องอะไร มึงโกรธกูที่กูไปดูหนังกับผึ้งใช่ไหม” ผมยังนิ่งเงียบก็มันจริงนี้ไหนบอกว่าไม่มีอะไรแล้วนี้
“ถ้ามึงฟังกูในคืนนั้นวันนี้คงไม่เป็นแบบนี้ ใช่ผึ้งมันชวนกูไปดูหนัง กูก็จะชวนมึงไปดูด้วยเพราะมึงกับกูไม่เคยได้ไปดูหนังกันเลย แต่มึงก็มาโวยวายไม่ฟังคำกูเลย มึงไม่เชื่อเลยเหรอว่ากูรักมึง กูบอกว่ากับผึ้งไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรกันแล้วสิ”
“แล้วที่ร้านอาหารทำไมต้องป้อนข้าวผึ้งต่อหน้าต่อเราขนาดนั้น”
“อ้าวถ้ากูไม่ทำจะรู้เหรอว่ามึงยังหวงกูอยู่ มึงหัดไว้ใจกูบ้างสิ กูบอกมึงแล้วไงว่ากูเลือกมึงแล้ว วันนี้จะไปดูหนังผึ้งก็รู้ว่ามึงจะไปด้วย ผึ้งยังถามหามึงเลยว่าทำไมมึงไม่มา กูเลยเล่าทุกอย่างให้ผึ้งฟัง”
“รวมถึงเรื่องเราด้วยเปล่า” แม็กก้มหน้าลง
“ใช่”
“หา...แม็กเล่าด้วยเหรอ”
“ก็ไม่แปลกที่กูจะเล่า ผึ้งก็เข้าใจดี ผึ้งมันเลยอยากคุยกับมึง ก็กะว่าหลังเลิกดูหนังจะไปกินข้าวแต่มันก็มาเกิดเรื่อง ซะก่อน ตอนนี้กูก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วถ้ามึงยังไม่เชื่อกูอีกกูก็ไม่มีอะไรแล้ว” ผมไม่ตอบอะไร แม็กเดินออกไปจากจุดที่ผมยืนอยู่ ตอนนี้น้ำตายังไม่หยุดไหล
“มึงจะไม่ตามไปเหรอ” ไอ้วัดพูดขึ้น
“แล้วอย่ามาเสียใจอีกนะ” ผมมองตามหลังแม็กไป
“แม็ก”****************
**************************************
ผมร้องตะโกนเรียกแม็ก แม็กหยุดเดินและหันกลับมามองผม
“มีอะไร”
“เราขอโทษ”
“ว่าอะไรนะไม่ได้ยิน”
“เราขอโทษ พอใจยัง” รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของแม็กอีกครั้ง
“กลับกันเถอะ”
“หายโกรธกู....เอ๊ย..แม็กแล้วเหรอ”
“แม็กถ้ามันลำบากมากที่จะต้องพูดเพราะก็ไม่ต้องก็ได้เราไม่ว่าแม็กแล้วละ”
“กลับกันเถอะ ง่วงแล้ว ” แม็กชวนกลับ
“เดี๋ยวๆๆๆ พวกมึงจะไม่สนใจจะถามจะไถ่อะไรกูแล้วเหรอ เป็นหมาหัวเน่าไปซะแล้ว” 55555ลืมไปเลยว่าไอ้วัดก็ยังอยู่
“แม็ก แล้วผึ้งละ”
“อะไรอีกไหนบอกว่าหายโกรธแล้วไง”
“เปล่าหมายถึงว่าเมื่อกี๊ผึ้งยังอยู่ที่ร้านไม่ใช่เหรอ แล้วจะทิ้งผึ้งไว้ที่นั้นเหรอ”
“อือ นั้นสิ แล้วถ้าไปรับผึ้งกลับมึงไม่โกรธกูอีกนะ”
“ไม่แล้ว”
“จริงงะ”
“จริงงงงงงงงงงคราบบบบบบบบบบ”
“สวีทกันเข้าไปกูอยากอ้วก”
“น้อย ๆ หน่อยไอ้วัด เดี๊ยะ โดนตบ”
“ไอ้แม็กมึงดูแฟนมึงนะกับเพื่อนกับฝูงนะโหด ทีกับแฟนพูดจาเสียงอ่อนเสียงหวาน กูละมั่นไส้”
“อย่าเอาแม็กเป็นแนวร่วม”
“งั้นเดี๋ยวกูโทรไปถามผึ้งก่อนแล้วกันว่าตอนนี้มันอยู่ไหนแล้ว” จริง ๆ แม็กพูดแบบนี้ก็มีเสน่ไปอีกแบบ แล้วแม็กก็โทรไปถามผึ้งซัก 2-3คำก็เรียบร้อย
“ไม่ต้องไปรับแล้วละ ผึ้งกลับแล้ว”
“เหรองั้นเราโบกรถกลับกันเถอะนะ”
“เดี๋ยว” ไอ้วัดแย้งขึ้น อะไรอีกวะไอ้วัด
“กูว่าไปหาหมอก่อนดีไหมหัวแม็กแตกยังไม่ได้ทำแผลเลย” เออ นั้นดิ แม็กโดนฟาดหัวนี้นา ผมจึงใช้มือจับหัวแม็กมาดู แตกครับแต่ไม่เยอะเท่าไรพอให้เลือดไหลแต่มันหยุดไปแล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง กูไม่เป็นไร”
“ไม่ได้แม็กเดี๋ยวเป็นบาดทะยักทำไง” พวกเราจึงพาแม็กมาทำแผลที่โรงพยาบาลจากนั้นก็กลับไปเอารถที่ร้าน จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ ผมมานอนที่หอแม็ก ในอ้อมกอดของแม็กช่างอบอุ่นเหลือเกินหวังว่าผมกับแม็กคงไม่ทะเลาะกันอีก
“แม็ก”
“อะไร จะเอาเหรอ”
“นี้ในหัวมีแต่เรื่องแบบนั้นเหรอ”
“เปล่า จะมีแต่กับมึงนั้นแหละ” ลามกที่สุด
“เดี๋ยวหัวแตกอีกหรอก”
“เป็นหัวอื่นได้ไหมที่แตกนะ”
“ทะลึ่ง ๆ แม็กวันหยุดที่จะถึงนี้ไปเที่ยวบ้านเรานะ”
“หา ไปบ้านมึง จะเอาลูกเขยไปเปิดตัวพ่อตาแม่ยายเหรอ” คิดได้งัย
“บ้า แค่อยากให้ไปเที่ยวนะ เราเคยไปบ้านแม็กแล้วแต่แม็กยังไม่เคยไปเที่ยวบ้านเราเลย”
“แต่กูไม่รู้จักใคร”
“อ้าวที บ้านแม็กเรายังไม่รู้จักใครเรายังไปเลย”
“ก็มึงอยากไปไม่ใช่เหรอ” อ้าวแล้วครั้งแรกใครไปซื้อตั๋วรถแล้วโทรมาขู่ให้ไป
“จะไปหรือไม่ไป ไม่ไปเรากลับเองก็ได้”
“ไป ๆ อย่าน้อยใจไปซี๊ งอนเก่ง จริงนะแฟนกูเนี๊ยะ แต่ก็น่ารักนะ อีกอย่างนี้แหวนอย่าถอดออกอีกละกูเตือนมึงแล้วนะ” แหวะ ทำเป็นปากดีแต่ก็รับแหวนมาใส่แต่โดยดีพร้อมกับโดนแม็กเขกหัวไป 1 ทีข้อหาถอดแหวนออกผมนับวันให้ถึงวันหยุดไวไวจนมาถึงวันหยุดเราทั้ง 2 ก็เริ่มเดินทางไปบ้านของผม ครั้งนี้เอารถผมไปครับให้เอามอไซด์แม็กไปกว่าจะไปบ้านผมคงหลังแข็งตายพอดี
“แม็กเปลี่ยนเราขับรถบ้างดิเมื่อยอะ”
“ได้แต่คงไปไม่ถึงนะ”
“ทำไมละ”
“ก็กูขับรถยนต์เป็นที่ไหน” นั้นสิ ลืมไป ผมเลยเป็นสารถีจนมาถึงบ้านของผม
“แม่ ๆ ๆ” ผมเริ่มตะโกนเรียกแม่
“มาแล้วเหรอ” แม่ผมโผล่หน้าออกมาจากประตูบ้าน
“ครับ แม่นี้เพื่อนผมครับ ชื่อแม็กครับ”
“สวัสดีครับแม่” นี้เรียกคุณน้าก็ได้แม่กูมีลูกคนเดียว
“น่ารักนะเพื่อนลูกเนี๊ยะ” ผมเลือกเก่งไหมแม่
“พ่อละครับ”
“ยังไม่ออกเวรเลยลูก รีบ ๆ เอาของขึ้นไปเก็บจะได้ลงมาทานข้าวกัน ดูสิแม็กคงเหนื่อยมากแล้วตาปรือเชียว” แม่มันนะหลับมาตลอดทาง คนที่เหนื่อยนี้คนนี้ลูกนี้คนนี้ขับรถมาทั้งวัน ผมพาแม็กขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วลงมาทานข้าวกับแม่
“แม็ก เจตอยู่ที่โน้นดื้อไหม”
“ดื้อครับ” น้อย ๆ หน่อยนายแม็ก
“มีอะไรก็คอยเตือนเจตบ้างนะ ลูกคนนี้ชอบเอาแต่ใจ” แม่ผมต่างหากที่ต้องเตือนมันนะชอบหาเรื่องลูกของแม่เกือบซวยเพราะมันบ่อยครั้งจะตาย
“ครับ แล้วผมจะคอยเตือน” น่าน ทำมาพูดดีเตือนตัวเองเถอะ บทสนทนาบนโต๊ะก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ แม่รู้สึกจะชอบแม็กเป็นพิเศษ แม่....ลูก...น้อยใจแล้วนะ จนอาหารมื้อค่ำเรียบร้อยผมก็พาแม็กขึ้นไปบนห้อง
“แม็กอยู่รอที่ห้องนะ”
“แล้วมึงจะไปไหน”
“ไปหาเพื่อนนะ เดี๋ยวมา”
“กูไปด้วย”
“ไม่ต้องหรอกนะพรุ่งนี้ค่อยไป เราไปหาเพื่อนเราแป๊ปเดียว”
“กูไปด้วยมึงจะทิ้งให้กูอยู่ในห้องนี้คนเดียวเหรอ”
“น่านะ อยู่รอนะไปหาเพื่อนแป๊ปเดียว เดี๋ยวมา นะครับ” ผมเริ่มทำสายตาวิงวอน
“แน่ใจนะว่าไมได้ไปหาแฟนเก่า” กูไปมีแฟนเก่าที่ไหนละ
“คิดอกุศลอีกแล้วเพื่อนจริง ๆ”
“อือ อย่าให้รู้นะแอบมีใครไว้ไม่งั้นละมึงตาย” โหดอีกละ ผมเลยรีบออกมาจากบ้านจริง ๆ ไม่มีหรอกครับจะไปเจอเพื่อนเก่ายังไม่อยากให้อะไรเปิดเผย ผมมาหาเพื่อนที่บ้าน พอเจอหน้ากันเท่านั้นแหละครับ มันต้องมีงานเลี้ยงนิดหน่อย ผมกินเหล้ากับเพื่อนอยู่นานพอสมควรจนนึกขึ้นได้ว่าแม็กอยู่ที่ห้อง(ลืมไปได้ไง) โทรศัพท์ก็ลืมไว้ที่ห้องด้วย ผมจะขอตัวกลับพวกเพื่อน ๆ ก็ไม่ยอมให้กลับ สุดท้ายก็ต้องเมา จนเหล้าหมดเที่ยงคืนพอดีรีบกลับดีกว่าป่านนี้แม็กคงหลับไปแล้วมั้ง ผมค่อย ๆ เดินเข้าบ้านพ่อกลับมาแล้วนี้เอาไว้ก่อนตอนนี้คนที่น่ากลัวคือแม็ก ผมค่อย ๆ เปิดประตูห้องแม็กคงหลับไปแล้ว เบาๆ นะไอ้เจตเดี๋ยวแม็กตื่น แป่ว.......
“ยัง..ไม่...นอน..เหรอแม็ก”
“ยัง” ทำไมน่าตาดุจัง
“นอนไม่หลับเหรอ”
“จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน” นี้แม็ก เบาๆ หน่อยเดี่ยวแม่ได้ยิน อีกอย่างอย่าพูด คำว่าผัว ๆ เมีย ๆนะ แสลงยังไงไม่รู้
“นี้แม็กเราไปกินเหล้ากับเพื่อนแค่นั้นเองไม่ได้ไปกินกับชู้ซักหน่อย” อย่างว่าเมาแล้วเถียงแม็กได้
“แล้วกูขอไปด้วยทำไมไม่ให้ไป”
“ก็ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะกินคิดว่าไปคุยกันเฉย ๆ พอตอนหลังถึงรู้ว่ามีเหล้าด้วย”
“ไม่ห่วงกูเลยนะ”
“ห่วงสิ เนี๊ยะรีบกลับมาสุดสุด” อ้อนเข้าไป อ้อนให้แม็กใจอ่อน แม็กลุกขึ้นเดินมาลากผมมายืนตรงหน้าแม็กที่ขณะนี้แม็กนั่งอยู่ที่ขอบเตียงแต่ผมยืน
“กูขอสำรวจหน่อยสิว่าไปกินเหล้าเฉย ๆ หรือไปอย่างอื่นด้วย” แม็กดึงเสื้อผมขึ้น เผยถึงหน้าอกของผมที่ว่างเปล่า แม็กเริ่มใช้ลิ้นเลียและกัดไปตามหัวนมและหน้าอกผมใช้มือจิกมือแม็กไว้เพราะความเสียว
“แม็ก...อ.ย่า..เสียว” เหมือนแม็กไม่ได้ยินคำขอร้องของผม แม็กยังตั้งหน้าตั้งตาเล้าโลมเลียกับหน้าอกของผม ส่วนผมจะขาดใจตายให้ได้ แม็กถอดเสื้อและกางเกงของผมออกจนตอนนี้ตัวผมเปล่าเปลือย แม็กเลียและไซ้ไปเรื่อย ๆ จน จน แม็กหยุดหันหลังแล้วล้มตัวนอน อ้าวแม็กเดี๋ยว ๆ ๆ ตื่นมาก่อนมาปลุกอารมณ์กูแล้วทิ้งกูยืนเปลือยอยู่อย่างนี้นะ นิสัยเสีย จะแกล้งเหรอ แม็กตื่น ๆ มาต่อให้เสร็จสิ ใจร้ายที่สุดงอนแล้วด้วย แต่พรุ่งนี้ค่อยงอน เมาขอนอนก่อนเถอะ ผมล้มตัวลงนอนข้าง ๆ แม็ก แต่อีกนิดนะ ผมเอื้อมมือไปกอดแม็ก แม็กเอามือมาเกาะมือผมออก เอ่อดีอย่ามาง้อนะ หนึ่ง สอง สาม หลับดีกว่า*******

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #155 เมื่อ23-02-2007 22:02:28 »

ค้างๆๆๆๆๆ

:serius2:  :serius2:  :serius2:

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #156 เมื่อ23-02-2007 22:28:18 »

"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน”   :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:

เป็นคำตัดพ้อที่เร่าร้อนจริง  :give2: :give2:

(ตรงไหนฟ่ะ  :confuse:)

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #157 เมื่อ23-02-2007 22:35:19 »

คู่นี้น่ารักจังอ่ะ

 :monkeylove2: :monkeylove2: :monkeylove2:


ตอนท้าย มี  :haun4: :haun4:

 เอิ้กๆๆ


 ทำไมแม็กปล่อยไว้งั้นอ่ะ  :haun2: :haun2: :haun2:

 หรือว่ามีไรง่ะ  :o

฿oomb@b@

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #158 เมื่อ24-02-2007 00:46:47 »

 :110011:โดนลงโทษเลยนะเจต เอิ้กๆๆๆ :laugh5:
แล้วจะเป็นไงต่อ  :3029:

FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #159 เมื่อ24-02-2007 02:34:34 »

เหอๆๆ

เจตน้อย  สุดท้ายก้อพลาดท่าให้เสือแม็กจนได้

แม็กนี่ก้อร้ายเนอะ 555++

ต่อครับต่อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #159 เมื่อ: 24-02-2007 02:34:34 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #160 เมื่อ24-02-2007 04:05:57 »

 :o

"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน”   

:pighaun: :pighaun:


ออฟไลน์ taexxxx

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 314
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-4
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #161 เมื่อ24-02-2007 09:07:40 »

เอ่อ........ของขึ้นครับ ใครช่วยทำให้มันลงที  :try2:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #162 เมื่อ24-02-2007 11:27:25 »

:o

"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน”   

:pighaun: :pighaun:



ขำอิเจ้อะ

แต่ของอิเจ้ต้องเป้น พอผัวหลับ เจ้ก้แรดไปกะชู้


55555555555555555555555555 :laugh5:

 :pandalaugh:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #163 เมื่อ24-02-2007 19:49:46 »

เล่นของกันด้วยหรือ เด่วจะเอาข้าวสารเสกไปสาด
******************************************************

ตื่นเช้ามาแล้วแกล้งแม็กซักหน่อย จะกอดให้หายใจไม่ออกเลย หนึ่ง สอง สาม กอด อ้าว แม็กหายไปไหนกะจะแกล้ง ผมรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปด้านล่าง นั้นแม็กนี้มาทำอะไรในห้องครัว นั้นแม่ อ๋อ อย่างนี้นี้เอง ผมเดินเข้าไปนั่งบนโต๊ะ
“ว่าไงตัวดีตื่นสายนะเรา ไม่ขยันเหมือนแม็กเลยเห็นไหมลงมาช่วยแม่ตั้งแต่เช้า” มันกะเอาใจแม่นะสิอย่าหลงกลมันเชียวนะ ไอ้เนี้ยตัวจริงร้ายจะตาย แม็กหันมายักคิ้วให้ผม เดี๋ยวคิ้วแตก แน่ อาหารถูกจัดลงบนโต๊ะ แม่ให้ผมขึ้นไผเรียกพ่อมานั่งโดยพร้อมเพรียง มีพ่อ แม่ ผม แล้วก้อ เอ้อ แฟนผม แม็กนั้นแหละครับ
“แม็กนี้พ่อเรา”
“สวัสดีครับพ่อ”
“สวัสดี” พ่อรับคำทักพร้อมกับยิ้มให้
“พ่อเป็นตำรวจเหรอครับ” ชุดที่พ่อกูใส่คงเป็นชุดภารโรงเนอะ
“อาชีพในฝันของผมเลยนะครับผมเองก็อยากเป็นตำรวจครับ” สะตอเหมือนกันนะแม็กอยากเป็นตำรวจมาเรียนช่างกลนี้นะเข้ากันมาก
“เหรอจริงพ่อก็อยากให้เจตเรียนตำรวจนะแม่มันไม่ยอม เห็นไหมขนาดเพื่อนลูกยังอยากเรียนเลย นี้อะไรพ่อก็เป็นตำรวจแต่อยากไปเรียนคอม” เฮ่อ ๆ เข้าล็อกพ่อกูอีก โดนด่าอีก แม็กหันมายักคิ้วให้ผมอีกครั้ง เดี๋ยวแตกอีกข้าง
“ช่างเถอะพ่อไหน ๆ มันก็ผ่านมาแล้ว” แม่นี้ช่างรู้ใจลูกจริง ๆ เลย รักแม่ที่สุดเลย
“นี้เราก็ไปเรียนจนอายุมากแล้วนะไม่เห็นเอาแฟนมาอวดพ่อบ้างเลย” พ่อก็คนที่พ่อคุยด้วยนั้นงัยแฟนผมนะ
“ยังไม่ถึงเวลาพ่อ เอาไว้ก่อนน่า” ถ้าบอกว่าแม็กนั้นงัยแฟนผมพ่อคงฆ่าและเผาผมโดยทันทีไม่ต้องรอสวดอภิธรรม
“แล้วแม็กละมีแฟนยัง” ดีดี เปลี่ยนไปถามมันโน้น
“ มีแล้วครับ”
“ดีดีลูก อายุก็20กันแล้วมีแฟนได้แล้ว” พ่อไม่ใช่สมัย ร.5 นะจะได้ให้มีลูกมีหลานไวไวนะ
“แฟนแม็กคงน่ารักนะ” แม่ไม่ต้องไปถามมาน
“น่ารักครับ แต่เอาแต่ใจไปหน่อย ขี้งอนด้วย”
“เหรอลูก ต้องค่อย ๆ พูดกับเขานะ อย่างนี้แหละผู้หญิงขี้น้อยใจแม่ก็เคยเป็น” แม่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ อีกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่พูดซักหน่อย เอ.....หรือว่าไม่ได้หมายถึงเรา บทสนทนาจบลงด้วยอาหารที่เกลี้ยงโต๊ะ พ่อผมไปทำงานส่วนแม่อยู่บ้านวันหยุดนี้
“แม็กไปเที่ยวบ้านเพื่อนเราไหม”
“ไปสิอยากไปเห็นหน้าชู้เหมือนกัน ใช่คนเมื่อคืนไหม”
“บอกว่าไม่ใช่ชู้เพื่อน นะ เพื่อน เข้าใจไหม”
“เข้าใจ แต่ ต้องให้กูเห็นก่อน” ผมพาแม็กไปบ้านเพื่อนก็คนเมื่อคืนแหละครับเพื่อน ๆอาจจะสงสัยว่าทำไมเมื่อคืนไม่พาแม็กไปก็เพราะว่าอยากคุยกับเพื่อนหลาย ๆ เรื่องที่ไม่อยากให้แม็กรู้จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมากแค่เพื่อนกับเพื่อนคุยกันมันสะดวกกว่าแค่นั้นเองเลยไม่อยากให้แม็กมาด้วยเมื่อคืน ผมพาแม็กมาถึงบ้านเพื่อน
“ไอ้โหน่งนี้เพื่อนที่เรียนที่เดียวกับกู ชื่อแม็ก” อยู่กับเพื่อนที่บ้านผมก็พูดมึงกูเป็นธรรมดา
“ส่วนนี้ไอ้โหน่งเพื่อนสมัยเรียนที่นี้”ทุกคนทักทายกันตามมารยาท ก็พาแม็กมาเที่ยวที่สันเขื่อนของตำบล ที่นี้เขาก็จะสร้างซุ้มไว้เป็นซุ้ม ๆ มีสุรา อาหาร จำหน่าย แม็กก็ชอบแต่ไม่ได้ชอบสันเขื่อนหรอกครับชอบเหล้ามากกว่า ผมก็คุยกับไอ้โหน่งไปเรื่อยแม็กก็กินเหล้าไปตามประสา ผมคุยกับไอ้โหน่งจนสังเกตเห็นมอไซด์กลุ่มหนึ่งเข้ามา นั้น ๆ น่าตาคล้าย ๆ น้องเมฆนี้ น้องเมฆนี้เป็นน้องคนแรกที่ผมแอบชอบตอนเรียนหนังสือที่บ้าน แต่ไม่มีใครู้หรอกนะครับว่าผมจีบน้องเมฆ แต่สำหรับน้องเมฆน่าจะรู้เพราะผมเคยหยอดคำหวานจีบไปหลายครั้งตอนอยู่ที่นี้ อีกอย่างตอนนั้นยังอายครับ ถ้าเป็นตอนนี้ละก้อ ฮึ้ม
“ไอ้โหน่งนั้นน้องเมฆไช่ป่าววะ” ผมพยายามกระซิบถามเบา ๆ กลัวแม็กได้ยิน ดีที่ตอนนี้สายตาแม็กจ้องอยู่ที่พวกผู้หญิงที่ลงไปเล่นน้ำ
“ใช่ มึงมีไร” โอ้โฮ้ใช่จริง ๆ ด้วยทำไมน่ารักขึ้นตั้งเยอะรู้งี้จีบให้ได้ตอนอยูที่นี้ซะก้อดี มีหญิงซ้อนมาด้วยคงเป็นแฟนสินะก็น่ารักดี มอไซด์กลุ่มนั้นมาจอดไกล้ซุ้มของผมพอดีสายตาของผมกับสายตาน้องเมฆก็ประสานกันทันที เปรี๊ยะ ๆ
“สวัสดีครับพี่เจตไม่เจอกันนานเลยนะครับ” โอ้ ร้อยยิ้มที่มีเสน่ หน้าตาที่ใสสะอาด ส่วนสูงที่เพอเฟก
“สวัสดีครับน้องเมฆเป็นไงครับสบายดีป่าวไม่เจอกันนาน”
“สะบายดีครับ อ้าวสวัสดีครับพี่โหน่ง แล้ว..”
“อ๋อเพื่อนพี่เอง ชื่อแม็กครับ”
“สวัสดีครับพี่แม็ก ผมเมฆครับ” นิสัยดีจังชอบ ๆ แต่ที่ไม่ชอบคงเป็นสายตาของแม็กที่ตอนนี้หันมามองผม
“สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จักครับ” ดีที่ยังพูดเพราะกับน้องเขา
“ผมขอตัวนะครับ” แล้วเมฆสุดหล่อของผมก็เดินไปนั่งซุ้มข้าง ๆ (เสียดายจังยังมองไม่เต็มที่เลย) น้องเมฆเหมือนรู้งานนั่งหันหน้าตรงกันกับผมพอดี
“ใคร” นั้น....นึกว่าจะไม่ถามแล้ว
“รุ่นน้อง”
“ผู้หญิงที่ซ้อนท้ายมาแฟนมันเหรอ”
“คงใช่”
“แฟนมันน่ารักดี”
“เหรอ” ไม่ได้หวงนะแต่แม็กเอาแฟนมันไปนะส่วนเราขอเมฆละกัน ฮึๆๆ(แค่คิดกูก็ผิดแล้ว) วงของเมฆก็สั่งเหล้ามากินกันเห็นรุ่นนี้กินแล้วผมยังอายเลยกินกันเก่งจัง โดยเฉพาะเมฆแฟนก็ชั่งเอาใจเหลือเกินชงให้อย่างเดียว กะจะมอมเมฆรึงัย (แล้วเราไปสนใจทำไม แฟนเขานี้นา) สายตาผมกับเมฆก็มองเป็นเป็นพัก ๆ มองนานไม่นานครับเกิดเจตรู้ละก้อ เตรียมแผนกฉุกเฉินให้ผมด้วยแล้วกัน
“พี่เจตครับขอข้ามไปกินด้วยได้ไหมครับ” นั้นเสียงเมฆนี้
“แน่จริงก็มาสิครับ” เมื่อคุณร้องขอเราก็จัดให้ ผมก็ตอบไปตามมารยาทและเมานะครับเพราะนึกว่าเมฆคงไม่มา แต่
“งั้นผมไปจริงนะ” เมฆลุกข้ามมาซุ้มผมโดยทันที (กูพูดเล่น อย่ามานะ อย่าาาาาาาามาาาาาาาา) ไม่ต้องเดาสายตาแม็กนะครับว่าจะน่ากลัวขนาดไหน เมฆข้ามมานั่งติดกับผมพอดี น้องเมฆครับโอกาสนี้คงไม่เหมาะนะครับ น้องเมฆไปนั่งฝั่งไอ้โหน่งได้ไหมคราบบบ ตอนนี้มือของผมที่อยู่ใต้โต๊ะโดนแม็กบีบอย่างแรง เอาแล้วกูไม่น่าหาเรื่องเลย แม็กยกเหล้าเข้าปาก 1 แก้ว 2 แก้ว 3 แก้วติดกัน เอาแล้วกูพายุกำลังจะมาแล้ว กรมอุตุรีบพยากรณ์อากาศและแจ้งเตือนประชาชนรอบข้างด่วน ใครหนีได้หนี ใครหลบได้หลบ*******

น้องผู้หญิงที่เป็นแฟนเมฆนะครับช่วยเรียกเมฆกลับไปได้ไหมครับ เหงื่อพี่ท่วมตัวหมดแล้ว
“พี่เจตครับ ตัวพี่เจตหอมดีนะครับ” ขอบใจที่ชม แต่อย่าเอาจมูกมาใกล้พี่ ได้โปรด คอพี่อยู่บนเขียงแล้วนะ
“เจตอะนี้ส้มตำ มึงกินซะ” แม็กตักส้มตำให้ผม โดยมีสายตาของไอ้โหน่งดูอยู่ อย่าทำหน้างงแบบนั้นสิไอ้โหน่ง
“นี้ครับพี่เจต ไก่ย่างทานกับส้มตำนะครับ” ขอบใจมากครับน้องโหน่งสำหรับไก่ย่าง ฮือๆๆ
“เจตมันไม่ชอบไก่หรอก” แม็กตักไก่ย่างคืนไปในจาน ใครบอกมึงว่ากูไม่กินไก่ย่าง
“เหรอครับ งั้นทานปลาเผานะครับ” เมฆตักปลาเผาให้ผมอีก ก็ดียังได้ทานปลาเผา
“ปลาเผามันก็ไม่กิน” แม็กตักปลาเผาคืนไปอีก แล้วกูจะกินอารายเนี๊ยะ
“ไม่เป็นไรครับน้องเมฆเดี๋ยวพี่ตักเองก็ได้ครับ”
“รังเกียจผมเกรอครับ” ใครบอก รังเกียจ ออกจะชอบแต่ไม่ใช่เวลานี้ไอ้น้อง
“งั้นผมกลับซุ้มก็ได้ครับ” เมฆลุกกลับไปนั่งที่ซุ้ม โล่งอกไปทีนึกว่ากูจะตายคาซุ้มซะแล้ว ผมค่อย ๆ หันไปมองหน้าแม็ก แม็กเอาหน้าไปชนอะไรมาเหรอทำไมหน้าแดงจัง
“แม็กเป็นอะไร”
“ยังมาถาม” ผิดอีกกู
“ไอ้เจตมึงไปห้องน้ำกับกูที” ไอ้โหน่งส่งเสียงมาหาผม
“เอ่อ แม็กเดี๋ยวมานะ รออยุ่ที่นี้นะ”
“กูไม่ไปไหนหรอก กูจะเฝ้าชู้มึงตรงนี้” หยาบคายที่สุด ผมรีบลุกตามไอ้โหน่งไป โดยมีทั้งสายตาของแม็กและเมฆมองตามมา (น้องเมฆครับ มารักทำไมตอนนี้ ตอนที่จะเสียฉันไป เฮ้อ...) เมื่อไปถึงไอ้โหน่งยืนรอผมอยู่หน้าห้องน้ำแล้ว
“มึงเป็นเกย์เหรอ”
“เฮ้ยอารายมึงเข้าใจผิดแล้ว”
“มึงอย่ามาเฉ กูเห็นนะไอ้แม็กนะแฟนมึงใช่ป่าว” ความลับที่อุตส่าห์ปิดบังมา 20 กว่าปี
“ยิ่งไอ้เมฆมานั่งกับมึงกูเห็นสายตาและท่าทางของไอ้แม็กแล้วไม่ใช่สายตาของเพื่อนธรรมดา มึงจะยอมรับดีดี หรือว่าให้กูไปถามจากไอ้แม็กเอง” ลองไปถามดิ จะได้ดังกันทั้งอำเภอ
“มึงจะเกลียดกูไหม”
“กูว่าแล้ว กูไม่ได้เกลียดมึง แต่กูโกรธมึง”
“หา ไอ้โหน่งมึงเป็นเพื่อนกูมานานแล้วนะ มึงจะโกรธกูจริง ๆ เหรอ” ส่งสายตาวิงวอนเข้าไป
“กูโกรธที่มึงปิดบังกูมาตลอด ทำไมมึงไม่บอกกู ว่ามึงเป็น”
“แล้วมันน่าบอกไหมละ”
“ถ้ามึงบอกกูตั้งแต่แรกกูจะได้ช่วยมึงหาแฟนงัยละ 5555 ” ไอ้นี้พูดซะกูหง่อยเลย
“แล้วตอนนี้มึงจะเอายังไง”
“เรื่องอะไร”
“ยังมาถาม ก็เรื่องไอ้แม็กกับไอ้เมฆงัย กูพอดูออกนะ”
“นั้นนะสิ ยิ่งแม็กเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วยกูตายแน่ ๆ เลย”
“เอางี้รีบกลับไปนั่งก่อน” ไอ้โหน่งเสนอ
“ดีเหมือนกันทิ้งไว้คนเดียวยิ่งเมาก็ยิ่งชอบหาเรื่อง” ผมกับไอ้โหน่งรีบเดินกลับมาที่ซุ้ม โดยมีทั้งสายตาของแม็กและเมฆมองมาเหมือนเดิม
“ทำไมมึงไปนานจัง”
“รอคนเข้าห้องน้ำนะ” บรรยากาศเริ่มดีขึ้นละ ภาวนาขออย่าให้น้องเมฆเข้ามาอีกเลย
“พี่เจตครับมานั่งซุ้มผมก็ได้นะครับ” น่าน กูว่าแล้ว พายุฝั่งทะเลจีนใต้พึ่งสงบ นี้คงจะเริ่มก่อตัวที่ฝั่งมหาสมุทรอินเดียอีกละสิ ขอกูกินเหล้าก่อนนะผมยกทีเดียวหมดแก้ว แม็กหยิบแก้วผมไปชงอีก ผมก็ดื่มอีก แหวะ....แม็กกะจะมอมเราป่าวเนี๊ยะ ทำไมเข้มจัง แต่ก็กินได้นะ แต่เริ่มมึนอีกละ ไปเล่นน้ำดีกว่า
“แม็กเราลงไปเล่นน้ำนะ”
“ลงไปสิ เดี๋ยวกูอยู่ข้างบนรอมึง”
“ไอ้โหน่งลงไปเล่นน้ำป่าว”
“ไม่อะ ขี้เกียจ”
“เออ กูลงไปเล่นคนเดียวก็ได้” ผมกระโดลงจากซุ้มแล้ววิ่งลงไปที่น้ำทันที น้ำเย็นจังเลย ใครว่ายน้ำตามมานะ สงสัยแม็กสงสัยตามลงมานะสิ 55555 อ้าว.... เมฆมาได้ไง นั้นวิ่งมาแล้วเปรียบดังวัวบ้าแม็กวิ่งลงน้ำมาเลย
“น้องเมฆเมาแล้วมั้งครับ”
“ครับผมเมาแล้ว เมารักครับ” แหวะกูอยากอ้วก
“ขึ้นได้แล้วมึงนะ เล่นนานแล้ว” อะไรแม็กกูเพิ่งเล่นเมื่อกี๊นี้เองนะ
“ไม่เป็นไรครับพี่แม็กเดียวผมเล่นเป็นเพื่อนพี่เจตก็ได้ครับ พี่แม็กขึ้นไปกินเหล้าเถอะครับ” ใช่แล้วแม็ก(พูดเล่น)
“ไม่กูก็อยากเล่นน้ำเหมือนกัน อีกอย่างแฟนกูว่ายน้ำไม่เป็น” นี้ใครบอกแม็กกูนี้แหละแชมป์ว่ายน้ำนะ ติด1ใน10เชียวนะ(แต่เป็น1ใน10ที่เขาคัดออก)
“ใครเหรอครับแฟนพี่แม็ก”
“ก็ไอ้เจตนี้งัย” พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดไม่มีอีกแล้วความลับ น้องเมฆครับแม็กเขาพูดเล่นนะ
“เหรอครับ”
“รู้งี้มึงก็สมควรจะรู้ได้แล้วว่าใครควรจะขึ้นไปกินเหล้า”
“แต่ผมว่าพี่เจตเขาอยากเล่นน้ำกับผมมากกว่านะครับ ”เมฆหันมายิ้มพร้อมยักคิ้วให้ผม อ้าวได้คุณน้องเมฆ ทำไมปากหมาแบบนั้นละครับ และแล้วมวยคู่เอกก็เกิดขึ้นแม็กโถมตัวเข้าไปใส่น้องเมฆทันที แม็กต่อยซ้าย น้องเมฆต่อยขวา แม็กตั้งการ์ด พร้อมสวนหมัดตรง น้องเมฆหลบได้ เดี๋ยว ๆ ลืมตัว หยุดๆๆๆๆๆ อย่าทะเลาะกัน
ขอที ๆ พัวะ โอ๊ มายก๊อต ฟันกูยังอยู่รึป่าวเนี๊ยะ ใครต่อยกู ที่กูบอกขอที ๆ นะหมายถึงให้หยุดไม่ใช่มาต่อยกูที พวกเพื่อน้องเมฆวิ่งกรูกันลงมา ไอ้โหน่งมึงวิ่งลงมาซี๊ มาช่วยกูหน่อย(บวกช่วยแม็กด้วย)

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #164 เมื่อ24-02-2007 20:04:20 »

ศึกชิงนางสุดฤทธิ์ :o

ว้อยยยยยย เลือกไม่ถูกเลยว่าจะเชียร์ใครดี

 :serius2: :serius2:
 

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #165 เมื่อ24-02-2007 21:58:36 »

 :o :o :o :o

 Ohhhhh

 แย่งกันซะด้ายยย

เอ้า แม็ก สู้ๆๆๆๆ


 :like6: :like6:

FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #166 เมื่อ24-02-2007 22:13:07 »

เหอะๆๆ  และแล้วก้อเกิดศึกชิงนาย

แม็กสู้ๆๆ  เมซสู้ตาย  ไม่รุจะเชียร์ใครเพราะหล่อทั้งคู่ 555++ 

อ๊างงง!!~  :myeye:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #167 เมื่อ25-02-2007 01:12:46 »

เง้ออิจฉางะมีเเย่งกันด้วย555 ชีวิตเราจะมีงี้บ้างไม๊เนี่ย555
 :haun2:

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #168 เมื่อ25-02-2007 01:38:19 »

ใครจะสู้ๆ สู้ตายยังไงก็แล้วแต่เถอะคับ 

แบบว่าขอใครซักคนดูเจตหน่อย  :kikkik: :kikkik:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #169 เมื่อ25-02-2007 05:47:07 »



เถื่อนยังไงเจ้ก็รักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แม๊กซ์คนเดียว

ปล.  จะไปแรดทำไมเคอะกะชู้นะ  ปั๊มป๊ามกะพูห์ดีกว่าเป็นไหน  ตกลงคืนนี้ที่เดินนะเคอะพูห์ขา  :fox2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #169 เมื่อ: 25-02-2007 05:47:07 »





ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #170 เมื่อ25-02-2007 18:25:12 »

 :o :o :o  เนื้อหอมไปอะป่าวเนี่ยะคุณเจต :angry2: :angry2: :angry2: อิจฉาเจงๆเลย

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #171 เมื่อ25-02-2007 21:19:33 »

กำ พูห์จะเป็นเจต สองจะเป็นเมฆหรือ งั้นแดนก็ต้องเป็นแมคสินะ กร๊ากกกกกก
***********************************************************
วันละนิดจิตแจ่มใสครับ
ไม่ได้เราต้องระงับเหตุให้ทันก่อนเพื่อนน้องเมฆลงมาถึง ไม่งั้นแม็กตายแน่เลย
“หยูด.........เดี๋ยวนี้นะ” พร้อมกันนั้นผมก็เข้าไปดึงตัวแม็กออกมาและถีบเมฆออกไป (ขอโทษนะครับน้องเมฆ)
“ปล่อยกู ไอ้เจต กูจะเอามันให้ตาย” คนที่จะตายนะมึงไม่ใช่มันเห็นไหมโน้นเพื่อนมันจะมารุมอยู่แล้วให้เหี๊ยโหน่งก็ตลึงอยู่นั้น ยัง...ยัง...ยัง...ไม่รีบลงมาอี๊ก เพื่อนน้องเมฆวิ่งลงถึงก็จะเข้ามารุมแม็กอย่างที่คิด
“พวกมึงหยุดถอยออกมา” มาดแมนจังเสียงน้องเมฆ
“มันเป็นเรื่องของกูกับพี่เขา” ดูสีหน้าพวกเพื่อนน้องเมฆไม่ค่อยพอใจเท่าไรแต่ทุกคนก็ฟังน้องเมฆแต่โดยดี น้องผู้หญิงคนนั้นรีบเข้ามาจูงแขนเมฆกลับไปที่ซุ้ม ไอ้โหน่งเพิ่งวิ่งลงมา มันรักกูจริง ๆ นะเพื่อนคนนี้
“เป็นไงบ้างวะ” ดีที่ยังถามตอนกูมีชีวิต
“กูไม่เป็นอะไร” แต่เสียขวัญนิดหน่อย ผมหันไปมองแม็กที่ตอนนี้ยังยืนไม่พูดจา
“กลับกันเถอะ” ผมชวนทุกคนกลับ ผมเดินขึ้นไปจ่ายเงินโดยมีเพื่อน ๆ น้องเมฆหันมามองผม มองทำไม รู้จักไหมกูลูกใคร(วิญญาณลูกนักการเมืองเข้าสิง) แม็กและไอ้โหน่งเดินตามผมขึ้นมา ผมรีบพาแม็กกลับมาที่บ้านด้วยใบหน้าที่มีรอยนิดหน่อย ตลอดทางผมไม่คุยอะไรกับแม็กเลยโกรธ ไม่ได้โกรธที่ไปต่อยเมฆหรอกนะครับ แต่โกรธที่แม็กไม่ระงับสะติอารมณ์มากกว่า ผมพาไอ้โหน่งส่งที่บ้านและกลับบ้านทันที ถึงที่บ้านผมก็ขึ้นห้องเลย แม็กตามขึ้นมา
“มึงเป็นอะไร” เป็นแฟนมึงไง
“เปล่า”
“มึงโกรธกูเหนอ”
“เปล่า”
“มึงอย่ายั่วอารมณ์โมโหกูนะ”
“เปล่า” แม็กเดินเข้ามากระชากคอเสื้อผม(อย่านะพ่อกูเป็น สวป.นะ เดี๋ยวจับขังลืม)
“ทำไมมึงต้องทำแบบนั้น”
“เราไปทำอะไร”
“ก็ไปส่งสายตาร่านสวาทกับไอ้เมฆงัย”
“ก็ธรรมดาคนรู้จักกัน”
“แต่กูว่าไม่ธรรมดา แฟนเก่ามึงใช่ไหม”
“เปล่า”
“มึงจะพูดอะไรที่มากกว่าเปล่าได้ไหม”
“ได้”
“มึงชอบมันใช่ไหม”
“เปล่า”
“ไอ้นี้หาเรื่องกูเหรอกูถามมึงดีดีนะ กูจะหมดความอดทนกับมึงแล้วนะ”
“เหรองั้นแสดงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาแม็กอดทนรักกับเราเหรอ”
“มึงอย่าหาเรื่องได้ไหม ตอนนี้กูกำลังถามมึง”
“ใช่ เราเคยชอบน้องเมฆตั้งแต่เรียนที่นี้แล้ว แต่มันก็คืออดีต”
“กูว่าแล้วมิน่านั่งซะใกล้ชิดกันขนาดนั้นถ้ากูไม่อยู่ด้วยคงไปสำเริงสำราญกันแล้วสิ” คิดได้งัย
“แม็ก จะเกินไปแล้วนะ”ผมตะโกนใส่หน้าแม็ก
“เกินไปเหรอ กูพูดความจริงละรับไม่ได้”
“เออ ใช่ถ้าแม็กไม่อยู่เราจะกอดจะจูบเมฆจะทำไม” ผมตอบไปโดยประชดแม็ก
“นี้มึง” แม็กบีบคางให้ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าแม็ก แม็กจ้องตาผม เรื่องอะไรจะหลบแม็กจ้องมาผมก็จ้องตอบ
“มึง..เคย..รัก..กูบ้างไหม”

**********************

ผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเพราะไม่คิดว่าแม็กจะถามผมแบบนี้ ทำไมแม็กคิดว่าผมไม่รักแม็กเหรอ
“ทำไมแม็กถามแบบนี้”
“ก็มันน่าถาม ตลอดเวลาที่คบกันมากูไม่เคยได้ยินมึงบอกรักูเลย มีแต่กูที่บอกมึงฝ่ายเดียว ยิ่งวันนี้กูมาเห็นแบบนี้กูยิ่งไม่แน่ใจว่ามึงรักกูจริงเปล่า” คำพูดของแม็กทำให้น้ำตาของผมไหลออกมา ผมกอดแม็กไว้แทนคำตอบ ตอนนี้แม็กปล่อยมือจากคางผมแล้ว แม็กกอดผมตอบ นานเท่าไรจำไม่ได้ที่ผมกับแม็กกอดกัน ผมซบหน้าลงบนอกของแม็ก
“มึงยังไม่ตอบกูเลย มึงรักกูป่าว”
“รัก” ผมพยายามเปล่งเสียงออกมาเพื่อกลบเสียงร้องไห้
“กูขอบใจในคำตอบของมึงนะ กูมาคิดดูตลอดระยะเวลาที่ผ่านมากูอาจจะบังคับมึงหลาย ๆ เรื่องรวมถึงให้มึงมาอยู่กับกูมากเกินไป มึงอาจจะรำคาญกูบ้างก็ได้” ผมไม่ตอบแต่ส่ายหัวไปมาประมาณว่าไม่ใช่การที่เราได้อยู่กับแม็กเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของผมทั้ง ๆ ที่เราไม่คิดเลยว่าจะมาชอบแม็กได้
“กูอยากบอกมึงว่าที่กูทำไปเมื่อกี้กูหวงมึงกูไม่อยากเสียมึงไปให้ใครแต่ก็ลืมคิดไปว่ามึงก็ต้องมีเพื่อนมีฝูงมีคนรู้จักบ้าง มึงอย่าโกรธกูนะ” ช่างแสนดีอะไรเช่นนี้
“เราก็อยากขอโทษแม็กเรื่องเมฆที่เราตอบไปเมื่อกี้เราจะประชดแค่นั้นแหละ จริง ๆ แล้วเราไม่ได้หวังอะไรจากเมฆ ใช่เมฆเป็นคนที่เราเคยชอบ แต่มันก็นานมาแล้ว ตอนนี้เรามีแม็ก คนที่ดีที่สุดสำหรับเรา” ผมกับแม็กล้มตัวลงนอน(แต่ไม่ได้ทำอะไรกันนะ) จนหลับไปตื่นขึ้นมาก็อาหารเย็นผมพาแม็กลงมาทานข้าวแล้วกลับขึ้นไปนอน บนที่นอนผมอยู่ในอ้อมกอดของแม็ก
“มึงว่าเราอยู่ด้วยกันมากไปเปล่า”
“ไม่นี้ ก็อาทิตย์หนึ่ง7วันเอง” แล้วอาทิตย์หนึ่งมันมี 8 วันรึงัย
“นั้นแหละเขาเรียกว่ามาก บางทีถ้าเราอยู่ห่าง ๆ กันบ้าง เราอาจจะคิดถึงกันมากขึ้นนะ หรือมึงว่าไง”
“ไม่รู้สิ แต่เราคิดว่าแบบนี้ก็ดีแล้ว เราอยากให้แม็กอยู่ใกล้ เราแบบนี้แหละ”
“มันก็อาจจะจริงนะ ถ้าเกิดว่าไม่มีกูอยู่ใกล้ ๆ มึงแบบนี้แล้วมึงจะคิดถึงกูมากขึ้นไหม” ผมหันเอามือไปตบปากแม็กเบา ๆ
“พูดอะไร ไม่เป็นศิริมงคล” ไม่มีคำพูดไดไดอีกจนเราทั้ง2หลับ ไปตื่นเช้ามาผมก็ว่าจะหันไปกอดแม็กซักหน่อย หนึ่ง สอง สาม ควับ.....มีแต่ลม ไปไหนอีกละเนี๊ยะ สงสัยลงไปช่วยแม่อีกละซี้ ช่างเอาอกเอาใจนักนะ ผมอาบน้ำแต่งตัวเดินลงไปข้างล่าง มีแต่แม่นี้ แล้วแม็กไปไหน
“แม่เห็นแม็กเปล่าครับ”
“แม็กกลับไปแล้ว”
“กลับไปแล้ว”
“จ๊ะ แม่ถามแม็กบอกว่าลูกรู้แล้วนี้” นี้มันเป็นบ้าอะไร ผมรีบขึ้นไปบนห้องมองดูเสื้อผ้าของแม็กไม่มีจริงๆ ด้วย ต้องรีบกลับซะแล้ว
“แม่ผมกลับละนะครับ”
“ไม่ทานข้าวก่อนละลูก”
“ไม่ละครับแม่ ผมไม่หิว” ผมรีบบึ่งกลับทันทีในใจผมก็คิดว่าแม็กเป็นอะไรรึเปล่าผมพูดอะไรผิดเมื่อคืนหรือเปล่ามาถึงผมก็ไปที่หอแม็กไม่เห็นมี ไปไหนนะ โง่อีกแล้วไอ้เจตโทรศัพท์มีทำไมไม่โทรวะ ตู๊ด ๆ ๆ
“ว่าไงมึง” เฮ้....แม็กรับแล้ว
“แม็กอยู่ไหน”
“กูอยู่หอเพื่อน”
“กลับมาทำไมไม่บอกเราละ แอบหนีกลับมาได้งัย น้อยใจนะ”
“ไม่มีอะไรก็กูอยากกลับเผื่อมึงอยากอยู่ต่อไง กูไม่อยากรบกวน” แม็กหมายความว่างัยทำไมพูดแบบนั้น
“จะบ้าเหรอแม็ก แม็กอยู่ไหนเราก็จะอยู่ที่นั้น”
“ก็ดี แต่ก็อย่างที่กูบอกนะ บางทีการที่เราห่าง ๆ กันบ้างมึงอาจจะคิดอะไรได้มากกว่านี้ อีกอย่างถ้าบางทีไม่มีกูมึงอาจจะเจอใครแล้วถูกใจกว่ากูก็ได้ ”
“ทำไมแม็กพูดแบบนี้ เรารักแม็กนะ”
“แค่นี้นะ กูจะไปกินเหล้า มึงก็กลับไปนอนพักผ่อนนะเหนื่อยมากไหมละขับรถนะ หรือถ้ายังไม่อยากนอนก็ไปหาเพื่อน ๆ มึงบ้างนะ อย่าอยู่คนเดียวละ” ตู๊ด ๆ ๆ สัญญาณถูกตัดไป เรากำลังจะถูกทิ้งเหรอ ไม่จริงมั้งเจตมึงฝันไปแน่ ๆ เมื่อคืนเรายังอยู่ในอ้อมกอดของแม็กอยู่เลยนี้ ตื่น ๆ ไอ้เจตตื่น ๆ จะทำยังไงดี ผมขับรถอย่างไร้อารมร์จนมาถึงคอนโดไอ้วัด
“โอ้ โฮ้วันนี้เป็นอะไรนะ เพื่อนกูถึงมาหากูได้”
“ถ้าคนรักของเราพูดว่าอยู่ห่างกันซักพักหมายถึงอะไรวะ”
“ก็หมายถึงเตรียมตัวเลิกไง ประมาณไฟเหลืองไงให้เตรียมตัวไปได้555”
“ขอบใจ” น้ำตาเอ๊ยไหลลงมาเถอะ ไหลให้มันสะใจ
“เฮ้ย มึงเป็นอะไรกูพูดเล่นทำไมต้องร้องไห้ด้วย” ไอ้วัดเข้ามากอดผมไว้
“แม็กบอกว่าให้กูกับแม็กอยู่ห่าง ๆ กันบ้าง”ตอนนี้ผมกอดไอ้วัดบ้าง
“มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูพูดก็ได้นะ เมื่อกี้กูพูดเล่นแค่นั้นเอง”
“มึงไปถามแม็กให้กูหน่อยสิว่าเพราะอะไร”
“จะบ้าเหรอให้กูไปถามมันเกิดมันไม่พอใจเตะกูว่าไง”
“นะนะ มึงโทรถามมันก็ได้นะ”
“ก็ได้ ก็ได้” อย่างนี้สิเพื่อนรัก ไอ้วัดเดินออกไปโทรหาแม็กที่ระเบียง ส่วนผมนั่งรอที่ห้องใจผมสั่นยิ่งกว่าระฆังวัดซะอีก นานพอควรไอ้วัดก็เดินเข้ามา
“แม็กว่าไง”
“ไม่ว่าอะไรมันบอกว่าอย่าคิดมาก มันบอกว่าให้มึงนอนซะ”
“จะบ้าเหรอ กูจะนอนหลับได้ยังไง หรือว่าแม็กมีแฟนใหม่ มึงว่าไหม มึงว่าไหม” ผมเดินเข้าไปจับแขนไอ้วัดไว้พ้อมกับเขย่าไอ้วัดซะแรง
“มึงเป็นบ้าไปแล้วเหรอไอ้เจต” ผมทรุดตัวลงและร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ไปกินเหล้าไหม” ไอ้นี้เอาเหล้ามาล่อกูอีกละ
“ไป” ไอ้วัดพาผมมานั่งกินเหล้าในที่ห่างไกลมาก มันกลัวผมเมาแล้วแอบไปตามหาแม็กรึยังไง
“มึงรักไอ้แม็กมากไหม”
“มากสิ แต่ก่อนกูอาจจะไม่เท่าไรแต่ตอนนี้ก็บอกมึงได้คำเดียวว่ากูรักแม็กมาก”
“ก็ดี”
“มึงหมายความว่าไง”
“ก็ดีไงที่มึกรักมันจริง กูถามมึงหน่อยมึงพามันกลับบ้านไม่ใช่เหรอ”
“ใช่”
“แล้วมึงไปทำอะไรหรือเปล่า” ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
“มึงก็ไม่น่าไปพูดประชดมันเลยนี้หว่า”
“ก็ตอนนั้นกูโมโห มึงว่าแม็กจะทิ้งกูจริง ๆ หรือเปล่า”
“ไม่หรอกน่ามึงอย่าคิดมาก” มันนะพูดได้สิ มันไม่ได้เป็นเหมือนผมตอนนี้ ผมนั่งคิดเรื่องราวต่าง ๆ มากมายแต่ก็ไม่พ้นว่าจะทำยังไงให้แม็กกลับมาเหมือนเดิม
“มึงรอกูอยู่ตรงนี้นะ”
“มึงจะไปไหน อย่าบกว่าจะไปตามไอ้แม็กนะ”
“เปล่า กูแค่จะโทรมาแค่นั้นเอง” ผมกดโทรศัพท์ไปหาแม็กอีกครั้ง
“มึงมีอะไร” ก็ยังดีที่แม็กยังรับสาย
”เปล่าแค่อยากได้ยินเสียง แม็กอยู่ไหน”
“กูก็อยู่ร้านประจำ”
“เราไปหาได้ไหม”
“อย่าเลยกูอยู่กับเพื่อน มึงอยู่กับไอ้วัดนั้นแหละดีแล้ว”
“แม็กรู้ได้งัยว่าเราอยู่กับวัด” แม็กเงียบไปนิดหน่อย
“อ้าวเมื่อกี้มึงให้ไอ้วัดโทรมาหากูก็เดาว่ามึงก็ต้องมากับไอ้วัด หรือว่าไม่จริง” ก็จริงนะ
“แม็กเรา..” “แม็กเร็วหน่อยเพื่อนรออยู่นะ” นั้นเสียงผู้หญิงนี้
“แค่นี้นะกูจะไปแล้ว”
“แม็ก ๆ ๆ” ตู๊ดๆดๆด เมื่อกี้เสียงผู้หญิงนี้แม็กจะไปไหนไปกับใคร ผมเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยกายที่เหมือนไร้วิญญาณ แค่เรื่องเมฆจะทำให้ผมกับแม็กเลิกกันได้เลยเหรอ ไอ้เจตสมน้ำหน้ามึงแล้ว ไม่เจียมตัว มีคนรักที่ดีอยู่แล้วกลับรักษาไว้ไม่ได้
“ว่าไงเรียบร้อยไหม” ผมส่ายหัวแทนคำตอบ กินเหล้าดีกว่า ผมกินเหล้าไปมากเท่าไรก็ไม่รู้ รู้อย่างเดียวก็เมาจำอะไรไม่ได้ ตื่นมาอีกทีผมก็อยู่ที่หอของไอ้วัดแล้ว ไอ้วัดไปไหนเนี๊ยะ ช่างเถอะ ตื่นมาสิ่งแรกที่ผมคิดได้ก็คือแม็ก แม็กจะอยู่ที่ไหนนะตอนนี้ กำลังทำอะไรนะ และที่สำคัญแม็กจะอยู่กับใครที่จริงคนที่สมควรจะอยู่กับแม็กตอนนี้ต้องเป็นเราสิ ผมไม่ลืมที่จะยกแหวนที่แม็กสวมให้มาดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่ลืมที่จะจูบที่แหวนวงนั้นเบา ๆ ตอนนี้มันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ยังเป็นตัวแทนของแม็กที่ยังอยู่กับเรา แต่ก็นะไอ้วัดมันไปไหนหรือว่ามันเอาเรามาทิ้งที่คอนโดแล้วแอบไปที่อื่น แล้วมันไปไหนนะ ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว(ชุดเดิม) ปวดหัวจัง นั้น ๆ ไอ้วักมาแล้ว
“มึงไปไหนมา”
“ไปเอาเสื้อที่ซัก มึงจขะไปเรียนไหม”
“ไป”
“งั้นมึงเอาชุดกูไปเปลี่ยนไป ไอ้ซกมกเอ๊ย เหม็นวะ ใส่ชุดเดิม”
“เอ่อ กูเหม็น อย่ามานั่งใกล้กูแล้วกัน”
“ใครอยากนั่งใกล้ ไม่ใช่ไอ้แม็กนี้” แต่ว กำลังไม่คิดถึงทีเดียว มาพูดให้ช้ำใจอีก
“กูขอโทษ”
“ช่างมันเถอะ เดี๋ยวกูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” หลังจากนั้นเราทั้ง 2 ก็มาถึงสถาบันการศึกษา
“กูหิวไปกินข้าวก่อนนะ” ผมบอกกับไอ้วัด
“ไปสิ” ผมเดินมาถึงโรงอาหารสายตาก็สอดส่ายหาแต่แม็ก แต่ก็ไม่เจอ ตอนกลางวันมาที่โรงอาหารอีก ก็มามองหาแม็กอีก ก็ไม่เจออีก ตอนเย็นเราไปดักแม็กตรงทางออกดีกว่า ตอนเย็นผมบอกให้ไอ้วัดกลับไปก่อน แล้วตัวผมก็เดินมารอแม็กตรงทางออก รอได้ซักพักแม็กก็ขี่มอไซด์คู่ชีพออกมากับกลุ่มเพื่อน จะเข้าไปทักดีไหมนะ เอานะตัดสินใจแล้ว ผมเดินออกมายืนตรงฟุตบาท แม็กเห็นผมแล้ว แล้วแม็กก็ผ่านไปเลย ฟิ้ว แม็กทำเหมือนไม่มีผมยืนอยู่ตรงนั้น.........ลมเจ้าเอ๊ยเจ้าพัดรักมาจากไหน จงพัดกลับไป เพราะหัวใจข้าร้าวระทม

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #172 เมื่อ25-02-2007 21:34:41 »

 :o แม็กเป็นไรไปอ่ะ  :confuse:

อย่าทำอย่างนี้ได้ม๊ายยยยยยย  :serius2: :serius2: :serius2:

มีไรค่อยพูดค่อยจานะ  :sad4: :sad4:

FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #173 เมื่อ25-02-2007 21:43:01 »

 :o  โอ้วว   แม็ก  เย็นชาๆๆ

น่าสงสารเจตจังเลย 

ต่อครับต่อ  กะลังมันส์

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #174 เมื่อ25-02-2007 22:24:41 »

ประชดกันเข้าไป

สงสัยมีความสุขในการประชดกัน









ลป.

อิเจ้รอผมตรงใต้ต้นเมเปิลต้นที่สามถัดจากหน้าปากตรอกตรงซอยสามนะครับ

พูห์

ออฟไลน์ taexxxx

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 314
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-4
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #175 เมื่อ25-02-2007 22:26:45 »

แฮะๆ......ไม่อยากจะบอกว่า เข้าใจความรู้สึกของแมกส์ตอนนี้อ่ะ
เดี๋ยวจะรอดูตอนเฉลยละกันนะ ว่าที่ผมคิดไว้นะ ตรงกันอ่ะป่าว

ไอแมกส์เอ๋ย....เหอะๆ :fox2:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #176 เมื่อ25-02-2007 22:46:03 »

หุหุ มีลางมีลาง  :dont2: จะเลิกกันจริง ๆ เหรอ  :serius2:  :serius2:
 :call:  :call:

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #177 เมื่อ25-02-2007 23:30:00 »

 :serius2: :serius2:

 ไม่นะ อย่าเปนแบบนี้

แม็กอ่ะ  :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:


สงสารเจตว่ะ

อย่าเปนแบบนี้เลยนะ  :impress3: :impress3: :impress3:


มาต่อไวๆ นะค้าบบบบ
อยากอ่านต่อสุดๆ งับ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #178 เมื่อ26-02-2007 04:10:21 »

ทำไมทำกันอย่างนี้ สาสารเจต :monkeycry4:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #179 เมื่อ26-02-2007 08:21:20 »

สงสารเจตด้วยอีกคน  :serius2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด