หัวข้อ: [story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ขอบคุณที่ยังมีคนให้กำลังใจผมโพสอยู่นะครับ
 
*****************************************************************************
ยังไงก็คงตามไม่ทันผมกลับเข้ามานั่งในห้องมองไปรอบ ห้อง ก็ห้องผู้ชายอะนะ รกรุงรังเป็นที่สุด ผ้าที่ไม่ได้ซักจานข้าวที่ยังไม่ได้ล้าง ขอทำตัวเป็นแฟนที่ดีหน่อยเถอะ เริ่มต้นจากล้างจานก่อนแล้วกัน จากนั้นก็ซักผ้า(เยอะจังปีไหนซักทีหรือไง) ล้างห้องน้ำ เช็ดห้อง รีดผ้า เหนื่อยสุด ๆ กว่าจะเสร็จใช้เวลาไป กว่า 3ชั่วโมง แม็กยังไม่มาเลยเป็นห่วงจังโทรไปหาดีกว่า ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่รับ นอนดีกว่า กรี๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น แม็กโทรมาละสงสัยเมื่อกี้ไม่ว่าง
“มึงมารับกูหน่อย” จะให้กูเอารถที่ไหนไปรับมึงเอากูมาทิ้งไว้ที่นี้
“ที่ไหน”
“โรงบาล.......”
“หา.......โรงพยาบาล”
“แม็กเป็นอะไร”
“มึงไม่ต้องถาม มาไวไว” แล้วกูจะไปหารถที่ไหนไปวะ ผมเดินออกจากหอแม็กมาถึงถนนใหญ่กว่าจะได้รถก็นานพอสมควร อีกไม่นานนักผมก็มาถึงโรงพยาบาล ผมรีบตรงดิ่งไปที่แผนกฉุกเฉินแม็กยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับเพื่อน ๆ
“แม็กเป็นอะไร” ผมยิงคำถาม ไปแต่จากการประมินคงไปตีกันอีกละสิ หน้าตาดูไม่ได้เลย มีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากนี้แล้วมาโรงพยาบาลกันทำไม
“กูไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ไอ้หนึ่งนะสิมันโดนไม้ตีหัวแตก กูเลยพามันมาโรงพยาบาลนี้แหละ กูหลบทันเก่งไหม มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก” เออ ขอให้หลบได้ทุกครั้งเถอะพ่อคุณ ทำมาเป็นเก่ง แล้วให้กูมาทำไมเนี๊ยะ ตกอกตกใจหมด แล้วใครว่าเป็นห่วง เข้าข้างตัวเอง
“ไม่เป็นไรแล้วแล้วให้มาทำไม”
“จ่ายตัง”
“อือ พวกกูไม่มีตังแล้ว เดี๋ยวไอ้หนึ่งออกมามึงจ่ายไปก่อนนะ” อะไรเห็นกูเป็นเอทีเอ็มรึยังไง หนึ่งออกมาแล้วก็พาไปจ่ายตังรับยาผมนี้แหละสรุปแล้วตอนนี้กูเป็นผู้ปกครองพวกมึงใช่ไหม หลังจากเสร็จกิจธุระ(ของคนอื่น)แม็กก็พาผมกลับหอ
“แม็ก ทำไมต้องชอบไปมีเรื่องด้วย”
“กูไม่ได้ชอบ แต่พวกมันมาหาเรื่อง”
“ใครบอก”
“ก็พวกไอ้หนึ่งบอกงัย”
“พวกมันบอกก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ”
“อ้าวมึงนี้ก็เพื่อนกู กูก็ต้องเชื่อสิวะ”
“แล้วถ้าขออะไรหรือบอกอะไรแม็กจะเชื่อเราไหม”
“ก็ต้องดูก่อน ว่ามึงจะทำให้กูเชื่อได้ขนาดไหน”
“ได้อย่าลืมละซักวันเราจะขอแม็ก”
“มึงจะขออะไรกู”
“ยังไม่บอกตอนนี้หรอก ไปอาบน้ำก่อนไป” ผมไล่แม็กไปอาบน้ำ
“นี้มึงทำอะไรห้องกู” อ้าวบาบอดรึงัย ก็ทำความสะอาดห้องไง
“ก็เก็บกวาดเช็ดถูไงจะได้สะอาด ๆ “ แม็กหันมามองผมด้วยสาตาอันเยือกเย็น กูผิดอีก
“ทีหลังมึงไม่ต้องทำก็ได้เดี๋ยวจะเหนื่อย” จากสายตาอันเยือกเย็นกลายเป็นสายตาที่อบอุ่น แล้วแม็กก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมนั่งรออยู่ที่เตียงจนแม็กอาบน้ำเสร็จ
“อ้าวมึงยังไม่นอนเหรอ”
“ยัง รอนอนพร้อมแม็ก”
“อยากให้กูเอาละสิ” ได้ยินคำนี้ผมละน่าแดงขึ้นมาทันที
“ลามก ใครจะไปคิด” ผมลุกขึ้นเดินไปดึงแขนแม็กให้มานั่งข้าง ๆ เตียง ผมเช็ดผมให้แม็กจนแห้งไปหากางเกงมาใส่ให้
“มึงอย่าดีกับกูมากเกินนะ”
“ทำไมแม็กไม่ชอบเหรอ”
“เดี๋ยวกูเหลิง” แม็กมองหน้าจากนั้นก็ก้มมาจูบปาก วันนี้ช่างนุ่มนวลเหลือเกินช่างต่างจากวันนั้น ลิ้นของแม็กกวาดไปทั่วลิ้นของผม มันช่างหวานและดูดดื่มที่สุด ผมเลื่อนตัวลงมาเพื่อสัมผัสกับKของแม็กลีลาชิวหาพาเพลินของผมก็บรรเลง
ไปเรื่อย ๆ จนแม็กแตกเข้ามาในปากผม จริง ๆ แล้วผมเร่งให้แม็กเสร็จเร็ว ๆ กลัวแม็กขอข้างหลังยังไม่อยากให้ช่วงล่างพังรอไปก่อนนะแม็ก ผมนอนหลับในอ้อมกอดของแม็กจนเช้าตื่นมา หายไปอีกละ มันจะนอนกับกูจนกูตื่นซักวันมีไหมเนี๊ยะ แล้วกูจะกลับยังไงดีเนี๊ยะก่อนที่ผมจะโวยวายไปมากกว่านั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก แม็กมาแล้ว
“แม็กไปไหนมา”
“ไปซื้อน้ำเต้าหู้มาให้มึงกินไง กินก่อนแล้วมึงค่อยกลับ “
“อือ” จะว่าไปแม็กก็น่ารักนะ แม็กพามาส่งทีคอนโด ผมขึ้นไปทำธุระส่วนตัวแล้ว มาเรียนเจอไอ้วัดกันคุยกันไปตามประสาหลังจากเรียนเสร็จวันนี้แม็กไปไหนนะไม่โทรมา แล้วก็ไม่เจอที่โรงอาหารสงสัยมีธุระช่างเถอะกลับคอนโดดีกว่า ตื่นเช้ามาอีกวันคิดถึงแม็กจัง แล้ววันนี้ก็ผ่านไปยังไม่เจอแม็กและอีกวัน 3 วันเข้าไปแล้วที่ไม่เจอแม็กโทรก็ไม่โทรมา ชักยังไงอยู่นะ ******

[Just let it be]

ต้องหั้ยกำลังใจคุนบลูอยู่แล้วละ
ถ้าม่ายมีคุนบลูสักคนเนี่ย  คงจาไม่มีเรื่องดีๆ อย่างนี้หั้ยอ่านหรอกเนอะ

สู้ๆ 

[meemewkewkaw]

ยังยืนยันคำเดิม



อยากได้แบบนี้อ่า . . . จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา


พี่บลูเรย์สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับพี่บลูเรย์

[Junrai_Hyper™]

วุ้ยยยยยยย

ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล

เถื่อนปนหวาน

ชอบชอบ

 

[suregirl]

วุ้ยยยยยยย

ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล

เถื่อนปนหวาน

ชอบชอบ

 

คิดได้ไง ขำอ่ะ ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล แต่ก็ชอบเหมือนกัน เถื่อนๆ เนี่ย สุดยอด 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ขอบคุณทุกท่านครับ อิอิ
แต่ฟัง ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาลแล้วมันแขย้งๆไงไม่รู้
**************************************************
ยังไงวันนี้ต้องหาแม็กให้เจอ เออ เนาะแม็กไม่โทรมาทำไมเราไม่โทรไปหาแม็กละ โง่จริงไอ้เจต ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่มีใครรับสาย ไม่เป็นไรโทรอีก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่มีใครรับสายอีกตายแล้วหรือไงวะ ผมเริ่มหงุดหงิด เดินไปโรงอาหารดีกว่านั้น ๆ เพื่อนแม็กนี้นาผมรีบตรงดิ่งเข้าไปหาเพื่อนแม็ก
“ไก่ ๆ “ ผมเรียก
“มีไรวะ”
“เห็นแม็กบ้างไหม”
“อ๋อไอ้แม็กนะเหรอ เห็นสิ” ดีใจจัง
“แล้วแม็กมีไหน”
“อยู่หอมันไง”
“แล้วแม็กไม่มาเรียนเหรอ”
“คงยัง มั้งมันอยู่กับผึ้ง” ผึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ผึ้งแฟนเก่าแม็กนะเหรอ”
“ใช่ เห็นว่าผึ้งมันเลิกกับแฟนแล้วขอกลับมาคืนดีกับไอ้แม็กนะ”
“มีอะไรเหรอ”
“เปล่า แค่ไม่เห็นหลายวัน ขอบใจไก่มากนะ” ผมได้คำตอบแล้วนิได้ฟังแล้วสบายใจจังกลับไปร้องไห้ดีกว่า ถ่านไฟเก่ากลับมาแดง แล้วเราละจะไปทำอะไรได้ ดูตัวเองสิไอ้เจตมีนมไหม มีอันนั้นเหมือนผู้หญิงไหม จะเอาอะไรไปสู้ผึ้งเขาได้ มึงมันแค่ทางผ่านที่ระบายอารมณ์เท่านั้นแหละ แต่ก็ดีเหมือนกันแม็กเขาเลือกผู้หญิงอย่างที่ผู้ชายต้องเลือก ทำไมผมต้องหงุดหงิดขนาดนี้ อารมณ์เสีย แต่กลับไม่รู้สึกโกรธแม็กซักนิด แต่มันน้อยใจมากกว่า ผมกลับคอนโดเลยไม่มีแรงเรียนแล้ว กลับมาถึงคอนโดกะจะหลับแต่มันหลับไม่ลงภาพของแม็กยังลอยวนเวียนอยู่ในหัวแล้วน้ำตาก็ไหลอกมา ไหลออกมาเถอะถ้ามันจะดีขึ้นไอ้เจต ส่วนมือผมก็จับแหวนที่แม็กให้หมุนไปหมุนผมหลับไปเมื่อไรไม่ทราบ ทราบอีกครั้งคือเช้าแล้วมีเสียงโทรศัพท์เข้ามาผมยกรับไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
“มึงตื่นยังไอ้หน้าจืด” เสียงแม็กนี้เฮ ดีใจจัง แต่ว่า...ลืมไปไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้วสินะแม็กจะโทรมาทำไม
“อือ กำลังตื่นแม็กมีไร”
“ทำไมกูต้องมีธุระเหรอถึงโทรมาหามึงได้”
“เปล่า ก็เห็น2-3วันแม็กไม่เห็นโทรมาก็เลยแปลกใจ”
“มึงไม่คิดถึงกูเหรอ” ถามมาได้คิดถึงสิทำไมจะไม่คิดถึงแต่มันคงไปไม่ถึงใจเธอหรอกแม็ก
“อือ”
“มึงเป็นอะไร แปลก ๆ ไปนะไม่สบายเปล่า” ขอบใจที่ยังอุตส่าสนใจ
“เปล่า”
“ไม่จริงงะ ปกติมึงต้องต่อปากต่อคำกูมากว่านี้” จะเอาอะไรกับกูอีก แค่นี้กูก็สาหัสพอแล้ว
“ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม แค่นี้นะแม็กเราจะอาบน้ำไปเรียนละ” ผมวางสายไปเลยพุดไปงั้นแหละครับวันนี้ยังไม่ไปเรียนหรอกยังไม่มีแรงและอารมณ์ ก๊อก ๆ ๆ ใครมานะรำคาญจริงเว้ย ผมเดินไปเปิดประตู คงเป็นไอ้วัด ผิดคาดครับ แม็กนี้
“กูเข้าไปได้ไหม หรือว่ามึงเอาใครเข้ามาซ้อนไว้” คนที่ซ่อนไว้มึงไม่ใช่กู มีผึ้งแล้วก็ไม่บอก หลอกให้เราหลงรัก
“เข้ามาสิ” ผมเปิดประตูให้แม็กเข้า
“ไปไหนมาละ ถึงได้มาถึงคอนโดเราได้”
“ก็ตั้งใจมาหามึงนี้แหละ”
“เหรอ นึกว่าไปที่อื่นมาก่อนถึงได้มาหาเราได้”
“มึงเป็นอะไรกูถามจริง ๆ เถอะ เริ่มกวนตีนนะมึง”
“เปล่า วันนี้ไม่อยู่กับผึ้งเหรอ”แม็กทำหน้าตกใจเมื่อผมเอ่ยชื่อผึ้งออกมา
“มึงรู้เหรอ”
“รู้สิ แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ เราดีใจด้วยนะ ที่แม็กได้คืนดีกับแฟนซะที” ผมยิ้มให้กับแม็กแต่เป็นยิ้มที่แฝกไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว
“กูว่ามึงคงประสาทกินแล้วละ” อ้าวกรูผิดอะไรเนี๊ยะ
“ใช่ผึ้งมันมาขอคืนดีกับกู แต่ไม่ได้หมายความว่ากูคืนดีกับมันนี้” จริงงะดีใจขึ้นนิดหน่อย
“แล้วทำไมเราโทรไปแม็กไม่รับ แล้วอยู่ด้วยกันถึง3วันนี้นะ”
“ใครบอกมึง”
“ใครก็ช่างเถอะ แต่เราก็รู้ความจริงแล้วนี้”
“มึงมานี้” แม็กแขนผมเข้าไปหา แล้วพาผมมานั่งที่โซฟา
“มึงนี้มันโง่จริง ๆ เลย” ด่ากูอีก
“ผึ้งนะมันมาขอคืนดีกับกูเมื่อ 2 วันที่แล้ว แต่กูก็ปฎิเสธผึ้งไปวันที่เหลือกูกลับบ้านแม่กูไม่สะบาย”
“โทรไปทำไม่รับสายละ”
“โทรศัพท์กูลืมไว้หอ”
“ทำไมแม็กไม่บอกว่าแม่ไม่สบายละเราจะได้ไปด้วย”
“ไม่เป็นไรไม่เป็นอะไรมาก”
“ทำไมแม็กถึงไม่คืนดีกับผึ้งละ”
“มึงอยากให้กูคืนดีกับผึ้งเหรอ” สีหน้าแม็กเริ่มเปลี่ยนไป สงสัยสถานการณ์จะไม่ค่อยดี
“ไม่ก็แค่ถาม”
“ก็กูมีแฟนใหม่แล้ว”
“เหรอแม็กมีแฟนใหม่แล้วเหรอ เราก็หักอีกแล้วละสิ”
“ใช่มึงอกหักแน่ แฟนใหม่กูมันหวงกูนะ ระวังเหอะมันจะมาฆ่ามึง”
“กลัวตายละ” ตอนนี้ผมก็เริ่มสบายใจขึ้น อย่างน้อย ๆ แม็กก็ไม่กลับไปคืนดีกับผึ้ง
“แต่ก็ไม่ชอบแฟนใหม่กูอย่างเดียว”
“อะไรละ ฝากเราไปบอกไหม” ถึงตอนนี้แม็กดึงผมเข้าไปกอดพร้อมกับหอมที่ซอกคอของผมเบา ๆ
“ฝากไปบอกมันด้วยว่าอย่าเป็นคนขี้น้อยใจ น้อยใจบ่อย ๆ เดี๋ยวจะไม่รักนะ” ผมหันหน้าไปหอมแก้มแม็ก
“จะบอกให้นะ รับรองว่าถ้าเราไปบอกคนนั้นต้องเชื่อเราแน่ ๆ เลย”
“ขอให้จริงเถอะ ไปมึงไปอาบน้ำไปเดี๋ยวไปกินข้าวแล้วก็ไปเรียนกัน” ผมเข้าไปทำธุระจนเรียบร้อย
“เรารถกูไปนะ” ผมเสียทรงอีกละกรู เป็นว่าวันนี้ผมก็มาเรียนด้วยใบหน้าที่แจ่มใส แม็กพามาทานข้าวแล้วก็พามาส่งที่เรียน ณ ที่นั้นผมก็เจอเพื่อนสนิทผม ก็ไอ้วัดแหละครับ
“เลิกเรียนแล้วกูมารับนะ”
“ครับ”
“ไอ้เจตมึงมานี้เลย”
“อะไรวะ”
“มึงลืมอารัยหรือเปล่า”
“อะไรกูลืมรูดซิบเหรอ”
“ม่ายช่าย มึงคิดดูดีดี”
“กูไม่ได้ลืมอาไร มึงมีอะไรมึงพูดมาเลย ทำกูเสียอารมณ์แต่เช้านะ คนกำลังอารมณ์ดี”
“ใช่นะสิกับเพื่อนเดี๋ยวนี้เสียอารมณ์ ใครจะไปทำให้อารมณ์ดีเหมือนไอ้แม็กละ”
“มึงอย่านอกประเด็นเลย มึงมีอะไรมึงพูดมาเลย”
“ไอ้เหี๊ย.....วันนี้วันเกิดกูโว๊ย” เออ แฮะลืมไปเลยว่าวันนี้วันเกิดมัน
“กูจำได้หรอกน่า กูแกล้งมึงเฉย ๆ “ จริง แล้วจำไม่ได้
“แล้วมึงจะไปเลี้ยงที่ไหนละ”
“กูว่าไปนั่งทานกันดีกว่ากูรู้จักร้านหนึ่งบรรยากาศดีนะมึง”
“อือ ตามใจมึงวันเกิดมึงนี้ แล้วกูเอาแม็กไปด้วยได้ไหม”
“ตามใจมึง กูห้ามอะไรมึงได้” และแล้วตอนเย็นแม็กก็มารับผม
“แม็ก”
“มึงมีอะไร” ทำไมต้องเรียกเราว่ามึงด้วยนะ คนรักจะพูดหวานหน่อยก็ไม่ได้
“วันนี้วันเกิดไอ้วัด เลยมีงานเลี้ยงนิดหน่อย แม็กไปกับเรานะ” แม็กมีสีหน้าลังเลนิดหน่อย
“กูไม่รู้จักใคร”
“ก็รู้จักเรานี้ไง นะนะนะนะ”
“ก็ได้” วันนี้เราจะได้ไปงานเลี้ยงโดยมีแฟนไปด้วยดีใจจัง เมื่ออาทิตย์อัศดง ผมกับแม็กก็มาถึงร้านนัดหมายด้วยมอไซด์คู่ชีพของแม็ก ก็เหมือนเดิมรวดเร็วปานพายุใต้ฝุ่น เกิดกูตกลงไปมึงจะหยุดเก็บกูไหมไอ้แม็ก เพื่อน ๆ มาถึงกันเกือบหมด ไอ้วัดเป็นเจ้าภาพที่ดีมากแนะนำแม็กให้กับเพื่อน ๆ ได้รู้จัก เพื่อนผู้หญิงผมต่างก็กรี๊ดกร๊าดแม็กเหลือเกิน
“สวัสดีจ๊าแม็กเราชื่อเอ๋นะ ยังไม่มีแฟน” กระเดะเกินไปละนังเอ๋เดี๋ยวเหอะไม่รู้รึงัยว่าแม็กมีแฟนแล้ว
“แม็กมีแฟนหรือยังจ๊ะ”
“ยังครับ” แม็กตอบและยิ้ม อ้าวไอ้คุณพี่แม็ก แล้วกรูที่อยู่ข้าง ๆ มึงนี้ละอะไร
“งั้นขอสมัครเป็นแฟนแม็กได้ไหมคะ” ยังไม่หยุดนะนังเอ๋
“ได้ครับ หาซื้อใบสมัครเป็นแฟนผมได้ที่เซเว่นนะครับ”
“55555 อย่าลืมไปหาซื้อนะคราบบบบบคุณเอ๋” ได้โอกาสแย๋บ ๆ นังเอ๋ไปซักที งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อย ๆ ต่างคนก็ต่างสนทนาปราศัย ผมเองก็คุยกับแม็กบ้างกับเพื่อนผมบ้าง ก็ดีครับที่แม็กยังได้คุยกับนังเอ๋บ้างคนนั้นคนนี้บ้าง โดยเฉพาะนังเอ๋ รู้สึกจะคุยกับแม็กดีเป็นพิเศษ อย่าคิดนะนังเอ๋ว่าจะผ่านด่านอรหันเทพทองอย่างไอ้เจตไปได้ ซักพักโทรศัพท์แม็กก็ดังขึ้นแม็กขอตัวไปรับโทรศัพท์ แล้วแม็กก็เดินเข้ามา
“เดี๋ยวกูมานะ”
“แม็กจะไปไหน” แม็กเหมือนไม่ได้ยินคำถามจากผมเพราะว่าแม็กเดินออกไปแล้วผมเดินตามหลังแม็ก
“แม็ก ๆ ๆ” แม็กหันมา
“แม็กจะไปไหน”
“ไอ้ไก่โทรมาว่าเจอ ไอ้พวกที่มันรุมไอ้หนึ่งวันก่อนกูจะไปสะสางคดีซักหน่อย” อะไรจะไปตีรันฟันแทงอีกแล้วเหรอ ผมเดินเข้าไปจับแขนแม็กไว้ พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน และคิดว่าน่าสงสารที่สุด
“แม็กอย่าไปเลยนะ เราเป็นห่วง”
“ไม่ได้มันมาทำเพื่อนกู กูต้องไปชำระแค้น” จากจับแขนแม็กไว้เฉย ๆ ผมเริ่มบีบแขนแม็กแรงขึ้น
“ ถือว่าเราขอนะ” แม็กมองหน้าผมด้วยสายตาที่เยือกเย็นประดุจน้ำแข็งขั่วโลกเหนือบวกใต้
“กูไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวกูมา”
“แม็กเคยบอกว่าถ้าเราขออะไรแม็กจะให้ใช่ไหม งั้นเราขอนะแม็กอย่าไปเลย”
“เพื่อนกูรออยู่”
“แม็กถ้าเป็นเราบ้างละแม็กจะเป็นห่วงเราขนาดนี้ไหม”
“มันไม่เหมือนกันเพื่อนกูก็ห่วง มึงกูก็ห่วง แต่มันห่วงคนละอย่าง มึงอย่าทำให้กูลำบากใจสิ”
“เราไม่ได้อยากให้แม็กลำบากใจ แต่เราเป็นห่วงแม็กตั้งแต่เราคบกับแม็กมา แม็กมีเรื่องเกือบทุกอาทิตย์ เกิดแม็กเป็นอะไรไปเราจะทำยังไง”
“มึงแช่งกูเหรอ”
“เปล่าแม็กอย่าไปเลยนะ” ไร้ความหมายแม็กสะต๊าทรถแล้วค่อย ๆ ขี่ออกไป พอพ้นถนนแม็กก็หันมามองผมแล้วยิ้มให้ แม็กอย่าไปนะ แม็ก ๆๆๆๆๆๆ ผมมองแม็กจนสายตาที่มองได้แล้วแม็กก็หายไปกับความมืดจะมีแต่เสียงมอไซด์องแม็กเท่านั้นที่ยังได้ยินและรู้ว่าแม็กๆไปไกลแล้ว

[meemewkewkaw]

"แม็กสะต๊าทรถแล้วค่อย ๆ ขี่ออกไป พอพ้นถนนแม็กก็หันมามองผมแล้วยิ้มให้ "

เหมือนจะไม่ค่อยดีเลยแฮะ

หวังว่าคงไม่มีอะไรเลวร้ายนะครับ

[No_ProMises]

ขอให้แมคไม่เปนไรเลยยนะ

 


ฮืออออออ

 

เส้าอีกแล้วววว

 

[฿oomb@b@]

สาธุ อย่าให้เกิดไรเลยน่ะ 
สงสารเจตอ่า เฮ้อ 

ใจจะขาด ถ้าขาดเธอ

[THIP]

น้อยใจบ่อย ๆ เดี๋ยวจะไม่รักนะ   

[oaw_eang]

what will be continued?   

[jammy]

มีสะมีเป็นนักเลงก็ต้องทำใจนิสนึงอะนะ 

[No_ProMises]

เมื่อไหรจะต่ออ่ะค๊าาบบบบบ


เอิ้กๆๆๆๆๆ

[FlukeHub]

เหอๆ

ขาดเธอ....ขาดใจ

น่าสงสารทั้งแม็คทั้งเจต

เอาใจช่วยครับ

ต่อไวๆนะ

[rarmz]

ขออย่าให้มีอะไรๆที่ไม่ดีเกิดขึ้นเลยน๊าคับบบบบ
กลัวจัง - -*


รักแม๊คแล้วอ่ะ ทำไงดี ><~


รออยุ่นะคับ พี่เรย์*


RrMz`,,

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ชีวิตคนจริงก็มีเรื่องเศร้าแบบนี้แหละ และก็วนเวียนกับเรื่องเดิมๆ
เพราะคำว่าไม่รู้จักพอ

*********************************

ผมกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย จนอาจจะผิดสังเกตุ
“มึงเป็นอะไรไอ้เจต แล้วไอ้แม็กละไปไหน”
“ไปหาเรื่องทะเลาะวิวาท”
“อือ ดีช่างมันเถอะงานอดิเรกมัน”
“อือ” ผมก็นั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย ๆ แต่ในใจยังคิดถึงแม็กอยู่ซักครึ่งชั่วโมงได้ แม็กก็กลับมานั่งข้าง ๆ ผม
“อ้าวแม็ก มาแล้วเหรอ” ดีใจจัง ไหนขอมองให้ทั่วตัวหน่อย มีอะไรเสียหายไปบ้าง ไอ้นั้นยังอยู่ไหม(ลามกอีกแล้วกู) ไม่มีรอยอะไรเลย ปากไม่แตก หัวไม่โน เหลือแต่ตรงนั้นคืนนี้ค่อยตรวจสอบ จะมีแต่สีหน้าเท่านั้นที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์
“แม็กไปไหนมาคะ” นังเอ๋สารแน่มาอีกละ
“ไปหาเพื่อนมาครับ”
“แม้หายไปนานคิดถึง ๆ” ความตอแหลนี้พุ่งขึ้น200%เชียวนะ
“ก็ตอนนี้ก็มานั่งแล้วงัยครับ คุณเอ๋จะได้ไม่คิดถึงแล้ว” นี้ก็อีกคนไม่แพ้นังเอ๋เลย
“ไม่เป็นไรนะ”
“ไม่ ไปไม่ทัน ไปถึงพวกมันก็ตีกันเสร็จละ ไม่น่าเลย ไม่งั้นละมันส์กว่านี้” ไอ้ซาดิสเอ๊ย
“ก็ดีแล้วไงแม็กจะได้ไม่เป็นอะไร” แม็กหันมายิ้มให้ผม อย่ายิ้มมากแม็กเดี๋ยวอดใจไม่ไหวนะ กระโดดจูบปากตอนนี้ซะหรอก ทานไปนานเท่าไรไม่ทราบที่ทราบคือไอ้เจตมึงเมาแล้วนะ แม็กหันมามองผมตลอดเวลา
“มึงนะเบา ๆ หน่อย เมาเกินไปแล้วนะ”
“ไม่เป็นไร”
“อือ กูจะรอดู” จนเวลาผ่านไปและผ่านไป จากเมานิดหน่อยกลายเป็นเมามาก จนไม่ไหวแล้ว ผมเข้าไปบอกไอ้วัดว่าจะกลับแล้ว
ผมเดินโซซัดโซเซอกมาจากร้านโดยมีแม็กเดินตามหลัง จะประคองหน่อยก็ไม่ได้ ผมแกล้งเดินไปผิงเสากะว่ายังไงแม็กก็ต้องเข้ามาถาม ผิดคาดครับ แม็กเดินตัวปลิวผ่านผมไปเลย อะไรวะ น้อยใจแล้วนะ แม็กเดินไปถึงมอไซด์แล้วนั่งรอ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไป
“มึงมานั่งข้างหน้านี้”
“ไม่เอา เราจะนั่งซ้อนท้าย”
“กูบอกให้ให้มานั่งข้างหน้าก็ข้างหน้าสิ หรือว่าอยากได้เลือด” นั่งก็นั่งวะชอบขู่อย่างเงี๊ยะ ไม่รู้ว่าคนมันน้อยใจอยู่ ผมเข้ามานั่งแล้วแม็กก็บึ่งออกไป
“มึงจะกินอะไรไหม” ผมไม่ตอบส่ายหัวอย่างเดียว อ้อนกูบ้างสิ
“ดี กูซื้อห้ามมึงกิน” เป็นงั้นไป ทำอะไรไม่เคยถูกเลย
แม็กมาแวะที่ เซเว่น พอจอดเด็ก ๆ ในร้านเห็นผมนั่งข้างหน้าโดยมีแม็กขี่ ก็ยิ้มออกมา ทำไมแฟนกูกอดจะทำไม
“มึงรอกูตรงนี้ หรือมึงจะเข้าไปด้วย” ผมก็ส่ายหัวเหมือนเดิม แม็กเดินจ้ำ ๆ ๆ เข้าในเซเว่น เลือกซื้อนั้นเลือกซื้อนี้แล้วก็ออกมา
“มึงถือไว้” แม็กส่ง ของให้ผมถือไว้ จนกลับมาถึงหอของแม็กแม็กก็เอาถุงไปแกะมีน้ำส้ม มีฮ็อทด็อก ผมไม่สนใจแล้วเมา+งอน คลานไปนอนดีกว่ากำลังจะเคลิ้มหลับแม็กก็เข้ามาดึงผมลุกขึ้น
“มึงอย่าเพิ่งนอนลุกมาก่อน”
“อะไร ไม่เอานะ เมาไม่อยากเอา”
“มึงนะทะลึ่งกูให้มึงลุกมากินน้ำส้มก่อน พรุ่งนี้มึงตื่นมาจะไม่ได้ปวดหัวมาก แดกมากนะมึง แล้วว่าไม่เป็นอะไร ให้กูเป็นห่วงอีก” แอบดีใจเล็ก ๆ ได้ยินอย่างนี้ก็หายงอนแล้วแต่ก่อนที่จะได้กินน้ำส้มกระเพาะจองผมมันก็บอกว่าอยากเอาของเก่าออกทางปาก ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
“โอ๊ก......” ทรมารมากกระเพาะมันเหมือนถูกบีบ จนไม่มีอะไรจะออกมาอีก แม็กเขามาลูบหลังผมขึ้นลงพร้อมกับบ่นไปด้วย
“ กูว่าแล้ว มึงต้องอ้วก” ผมอ้วกจนไม่มีแรงจะลุกขึ้น แม็กดึงตัวผมขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าผมออก ที่จริงก็มีแรงอยู่บ้างแต่อยากรู้ว่าแม็กจะทำยังไงอีกก็เลยปล่อย พอแม็กแก้ผ้าผมหมดพาผมมาอาบน้ำให้ผมบ้วนปาก แม็กเช็ดตัวให้ผมเรียบร้อยแล้วจึงประคองผมมาที่เตียง แม็กค่อย ๆ หย่อนตัวผมลงนอนรู้สึกค่อยยังชั่ว แม็กนั่งมองหน้าอยู่นาน
“แม็กมองอารัยไม่เคยเห็นคนเหรอ” แม็กก้มลงจูบปากผมแทนคำตอบ หลังจากนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ไหวเมาผมหลับไปจนเช้าโดยมีแม็กยังกอดผมไว้ในอ้อมแขน กะว่าจะอ้อมตัวไปจูบปากซักหน่อย แต่ปวดหัวจังเลย ผมจึงเรียกแม็กให้ตื่น
“แม็ก ๆ ” แม็กลืมตาขึ้นมอง
“เราปวดหัวมียาพาราไหม”
“กูว่าแล้ว เดี๋ยวกูเอาให้” แม็กลุกไปหยิบยาพร้อมน้ำมาให้ผมกิน กำลังจะล้มตัวลงนอนโทรศัพท์แม็กก็ดังขึ้น แฒ้กรับสายแต่ผมไม่ค่อยได้ยินว่าใครโทรมาหรือยังไงจนแม็กคุยเสร็จก็บอกกับผม
“แม่กูเข้าโรงพยาบาล กูจะกลับบ้าน”
“เราไปด้วย”
“ไม่ต้อง”
“แต่เราจะไป เราอยากไปนะ ๆ ” สรุปแล้ววันนี้ผมก็ได้มาบ้านแม็กอีกจริง ๆ ว่าจะไปที่โรงพยาบาลแต่แม่แม็กกลับมาบ้านแล้ว จึงไม่ต้องไป พวกผมจึงมาที่บ้านของแม็กเลย
“สวัสดีคับแม่”
“สวัสดีจ๊ะลูกเจต”
“แม่ดีขึ้นหรือยังครับ”
“ดีขึ้นแล้วจ๊ะโรคคนแก่นะลูกไม่เป็นไรมาก”
“ครับ แต่ดูแม่ก็ดูสดใสขึ้นนะครับ ยังสวยเหมือนเดิม”
“ปากหวานนะลูกเจตเนี๊ยะ ถ้าแม่มีลูกพูดเพราะ ๆ อย่างลูกเจตจก็คงดี” ก็เป็นอยู่นี้งัยครับ แต่เป็นลูกสะใภ้นะ555 ผมปล่อยให้แม็กอยู่คุยกับแม่ข้างบนบ้าน ส่วนผมขออนุญาตเดินลงมาข้างล่าง ผมเดินเล่น ๆ ไปเรื่อย ๆ เลียบถนนในหมู่บ้านจนมาถึงบ้านหลังหนึ่งผมหันเข้าไปนั้นพัดนี้นา ผมจึงเดินเข้าไปทักทาย
“พัด จำเราได้ไหม”
“ได้สิชื่อเจตไช่ไหม” พร้อมกับยิ้มหวานๆ จากริมฝีปากของพัด
“ใช่แล้ว พัดจะไปไหนเหรอ”
“เราจะไปทุ่งนะเราจะเอาปุ๋ยไปหว่านในนานะ”
“เหรอ ดีดีเราขอไปด้วยสิ” ไม่ได้ร่านสวาทนะครับเพียงแต่อยากไปดูแค่นั้นเอง
“ได้สิ”
“งั้นเราไปบอกแม็กก่อนนะ”
“ไม่ต้องหรอกเรารีบไปเถอะเดี่ยวจะร้อนไปกว่านี้” เอายังไงดีเกิดไปแล้วไม่ได้บอกแม็กกลับมาซวยแน่กู แต่คงไปไม่นานมั้งผมจึงขึ้นซ้อนมอไซด์ของพัดออกไป บรรยากาศชนบทนี้มันสบายดีจริง ๆอากาศปวดหัวเมื่อเช้าก็ทุเลาลงบ้างแล้ว มาถึงที่หาของพัดผมก็เข้าไปนั่งพักบนห้างนา พัดขอตัวลงไปหว่านปุ๋ย ชายหนุ่มในชุดกางเกงสะแล็ค เสื้อยืดสีขาว พร้อมงอบ1ใบและอุปกรณ์ในการหว่านปุ๋ย ดู ๆ ก็ยิ่งน่ารัก พัดหว่านปุ๋ยอย่างขมักขะเม้น แต่ผมคงง่วงนอนเต็มที่จึงหลับไปนานเท่าไรจำความไม่ได้ ตื่นมาอีกทีก็ต้องสะดุ้งเพราะมีคนนอนข้าง ๆ พร้อมกับจ้องหน้าผมอยู่ พัดนั้นเอง อย่านะพัดเรายิ่งไม่ไว้ใจตัวเองอยู่ด้วย ผมรีบลุกขึ้นด้วยความอาย นี้จะค่ำแล้วนี้
“พัดรีบกลับเถอะ จะค่ำแล้ว”
“ได้ เย็นนี้ไปกินเหล้าที่บ้านนะ ชวนไอ้แม็กไปด้วย”
“ได้สิ” ผมซ้อนท้ายพัด จนมาถึงหมู่บ้านพัดขี่มาส่งผมจนถึงบ้านแม็ก นั้นอะไร นั้นอะไร เอะนั้นนะไร ใครเอาเจ้าแม่กาลีปางโกรธผัวมาไว้ที่หน้าบ้านแม็ก ไอ้เจตมึงลองกระพริบตาปรับเลนส์มึงดีดีสิว่าอะไรกันแน่ อุ่ย.....ตายห่าละกู นั้นแม็กนี้นา อยากจะบอกพัดว่าไปที่อื่นก่อนได้ไหม แต่ช้าไปพัดจอดที่หน้าบ้านแม็กพอดีแป๊ะ
“ไอ้แม็กวันนี้ไปกินเหล้าบ้านกูนะ กูชวนเจตไว้แล้ว” แม็กฟาดสายตามาทางผมทันทีที่กำลังก้าวลงจากรถพัด
“เอ่อ กูไปแน่”
“แล้วเจอกันนะ กูไปละ” แล้วพัดก็ขี้มอไซด์ออกไปเหลือไว้แต่ผมที่ตอนนี้เหมือนถูกมนตราอำนาจมืดของแม็กสะกดต์ให้ยืนอยุ่กับที่ ตอนนี้แม้แต่น้ำลายของผมก็ไม่มีจะกลืน ใครก็ได้ช่วยหาน้ำให้กินหน่อยเถอะ แล้วแม็กก็หันหลังให้ผมพร้อมกับเดินขึ้นบ้านไปเลย อาการแบบนี้แหละยิ่งน่ากลัว ผมรีบเดินตามแม็กขึ้นไปบนบ้าน
“แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง”
“แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก”
“งั้นผมไปกินเหล้าบ้านไอ้พัดนะ”
“ไปเถอะลูก” แม็กรีบเดินลงไปผมก็ต้องรีบเดินตามลงไปตลอดทางทางเดินทาถึงบ้านพัด แม็กไม่พูดกับผมแม้แต่คำเดียว ผมก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร แต่ทำไมแม็กไม่ถามอะไรเราเลยนะ สงสัยโกรธมาก ที่บ้านของพัดก็มีเพื่อน ๆ ของพัดมาถึงก่อนแต่กำลังฆ่าไก่กันแม็กก็เข้าไปช่วย ผมจึงมานั่งรออยู่ที่หน้าบ้าน แต่ก็สังเกตดูแม็กเป็นระยะ ๆ ผมก็รู้ว่าแม็กก็มองผมเป็นระยะเหมือนกันจนกับแก้ลมเรียบร้อยก็ถูกยกออกมาพร้อมสุราขาวตรารวงข้าวเหมือนเคย (ทีหลังจะพกมาเอง) ทุกคนต่างจับจองที่นั่งกันจนครบเหลือผมกำลังจะไปแทรกนั่งข้าง ๆ แม็ก ผมค่อย ๆ นั่งลงข้าง ๆ แม็ก แม็กแลตามองนิดหน่อย ไอ้พัดเดินมาจากไหนก็ไม่ทราบก็มานั่งข้าง ๆ ผมไอ้พัดไม่รู้รึงัยว่าพายุกำลังจะมา แน่นอนว่าผมกินเหล้าขาวไปไม่กี่แก้วก็มึนแล้ว ส่วนแม็กยังปกติ ต่างคนก็ต่างเล่าเรื่องลามกบ้างเรื่องหญิงบ้างผมไม่ค่อยได้สนใจเพราะกลัวแต่แม็กจะยังโกรธอยู่
“แม็ก” ผมเริ่มบทสนทนา ไม่ไหวแล้วมันอึดอัดเหลือเกิน
“อะไร”
“แม็กโกรธเราเหรอ”
“อย่าสำคัญตัวผิดไป” ผมก้มหน้าลงซดเหล้าขาวต่อไป ฮือ ๆ อยากร้องไห้อีกแล้ว
“อะนี้น่องไก่ต้ม” พัดตัดหน่องไก่มาให้ผม โอ๊ย ๆ กูอยากจะบ้า ผมเงยหย้าขึ้นมองหน้าแม็กอีกครั้ง โอ้สวรรค์ ทำไมท่านต้องแกล้งข้าน้อยด้วย ตอนนี้หน้าแม็กเหมือนจอมมารอสุรกาย เหตุการณ์ชักจะไม่ค่อยดีไปกว่านี้ต้องหาทางแก้ไข
“ไม่เป็นไรพัดขอบใจมากพัดกินเถอะ” ผมตักหน่องไก่คืนให้พัด
“ไม่ได้เราตักให้แล้วต้องกินสิ” พัดตักหน่องไก่ขึ้นมาอีกแต่ไม่ได้เอาใส่จานผมแล้วแต่เอาใส่ปากผมแทน เห่อ ๆ ๆ กูตายแน่คืนนี้ ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้พัดไปไว้ไกล ๆ หน่อยได้ไหม ใครมีคาถาให้หายตัวได้ไหมครับผมจะได้ท่องแล้วให้หายตัวไปเลย เหตุการณ์ก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ จนเหล้าหมดพัดยังชวนผมคุย ผมตอบบ้างไม่ตอบบ้าง กูรู้อย่างนี้ก็ไม่น่าไปกับไอ้พัดมันเลย แม็กยังไม่คุยอะไรกับผม จนถึงเวลากลับ แม็กลากับเพื่อน ๆ แล้วเดินออกไปเลย ผมรีบวิ่งตามออกไป
“เจตไว้มาเที่ยวอีกนะ” อือ ถ้ากูยังมีชีวิตรอดคืนนี้นะกูจะมาอีก ตามทางเดินกลับบ้านแม็กมืดมากแต่ยังทันเห็นแม็กผมวิ่งจนทันแม็กแล้วจับแขนแม็กไว้
“แม็ก” ผมเรียกแม็กแต่เหมือนไม่มีผลอะไรแม็กสะบัดแขนจนมือผมหลุด ผมหยุดแล้วตะโกนออกไป
"ไอ้แม็กมึงหยุดเดี๋ยวนี้” โอ้โห้พลังเหล้าขาวตรารวงข้าวฤทธิรุนแรงใช้ได้ ทำให้กูกล้าได้ขนาดนี้ ได้ผลแม็กหยุดเดินแล้วหันมาทางผม พร้อมกับเดินตรงดิ่งเข้ามาผม เป็นไงเป็นกัน
“แม็กเป็นเหี้ย อะไรหะไอ้หน้าจืด” พร้อมกับผลักผมจนล้มลง ด้วยแรงของแม็กและคงด้วยฤทธิ์เหล้าทำให้ผมล้มลงอย่างแรง
“โอ๊ย” แม็กมีสีหน้าตกใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ผมลุกขึ้น มองหน้าแม็ก
“แล้วแม็กละเป็นอะไร ทำไมทำกับเราอย่างนี้”
“ใครทำอะไรมึง”
“มาผลักเราทำไม”
“ก็มึงจะหาเรื่องกู”
“ใครหาเรื่องแล้ววันนี้แม็กเป็นอะไรทำไมไม่พูดกับเรา เราอึดอัดนะ”
“กูนึกว่ามึงมีความสุข”
“ความสุขอะไร”
“ก็เห็นไปกับไอ้พัดมานี้ คงสำราญกันเต็มที่สินะ กินเหล้าตอนเย็นก็เอาอกเอาใจกันนี้” ผมเดินเข้าไปตบหน้าแม็กทันที เพี๊ยะ อู๊ยได้ฤทธิ์เหล้าขาวไปอีกนิดกูคงกระโดดถีบแม็กไปแล้ว แม็กมือขึ้นลูบหน้า ตัวเองไปนะ แม็กคงไม่อยากเชื่อว่าผมจะทำไปได้
“แม็กกำลังดูถูกเรานะ และกำลังดูถูกเพื่อนแม็กด้วย ทำไมแม็กไม่ถามเราละ ไหนแม็กบอกว่าถ้าเราไม่เข้าใจอะไรให้ถามแม็ก แต่ทำไมแม็กไม่ถามเราบ้างละ ว่าเรากับพัดไปไหน ไปทำอะไร แค่เห็นว่าเราไปกับพัดแล้วมาสรุปว่าเราต้องมีอะไรกับพัดอย่างนั้นเหรอ” กลั่นน้ำตาออกมาเลยไอ้เจต อย่างนั้นแหละ ไหลออกมาเยอะ ๆ ๆ แม็กยังไม่ปฏิกิริยาตอบโต้ไดได
“ได้ถ้าแม็กอยากให้เราเป็นแฟนพัดก็ได้ เราจะไปขอพัดเป็นแฟนคืนนี้แหละ จะได้รู้ไว้เลยว่าแม็กไม่เคยรักเรา”
“ถ้ามึงไปกูจะฆ่ามึง” 5555แม็กคนเดิมกลับมาแล้ว แม็กเดินเข้ามาจับแขนพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดผมซบหน้ากับอกของแม็ก
“กูกูกลัว กลัวมึงไม่รักกู ตอนนี้นอกจากแม่และมึงกูไม่มีใครแล้ว” แม็กค่อย ๆ ก้มลงมาจูบผมแต่สิ่งที่ผมได้สัมผัสอีกอย่าง แม็ก ๆ ๆ ร้องไห้เป็นไปได้งัย แม็กนี้นะจะร้องไห้ ก่อนที่อะไร ๆ จะเลยเถิดไปมากกว่านี้บนถนนของหมู่บ้าน แม็กลากผมกลับบ้าน เหมือนเดิมควายลากหนู ตัวผมปลิวไปตามแรงของแม็กจนมาถึงบ้านแม็กลากผมเข้าห้องทันที********************

[meemewkewkaw]

อ่า . . . พี่เรย์ใจร้าย

ค้างไว้แค่นี้ได้ไง โหย . . . จิ้นไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย

รีบมาต่อนะครับ








จิ้นไปไกลแล้ววววววววววว

[A GE]

มีตบแล้ว     มีจูบแล้ว     อันนี้คุณพิศาลกำกับเองอะป่าวคับ

[abcd]

   ทามมายต้องมาค้างฉากสำคัญด้วยนะ ลงต่ออีกจิ๊ดก้อม่าได้ ขัดจายอย่างแรงงง

[FlukeHub]

เจต  เสร็จแน่ๆ

ลุ้นๆๆ

ต่อไวๆครับ

ค้างแบบนี้มันขาดตอน

[฿oomb@b@]

เสร็จแน่ๆ 555555555555+

แล้วงัยต่อมาต่อด้วยน่ะ เร็วๆ เอิ้กๆๆ
 

[rarmz]

อ๊ากกกกกกกกกก มาทำไห้อยาก...แล้วจากไปซ๊ะงั้น
เจตเสดแม๊กแน่ 555555555 ขอไห้เปนอย่างนั้นละกัน กรั่กๆๆๆ



รอพี่เรย์อยุ่นะคับ*



RrMz`,,

[jammy]

จะเถื่อนกันไปถึงหน้ายยยย         เเต่ก็ชอบนะ     อุๆๆๆ 

[THIP]

หุหุ ลุ้นครับลุ้น   

[No_ProMises]

ดีนะที่คืนดีกันได้

ไม่งั้น 

เอิ้กๆ


พี่เรย์ค้าบบเอามาลงอีกนะ นะนะ 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

อ่ะ เอาใจคนอ่านหน่อย อิอิ ระวังน้ำหมดตัว
*******************************
แม็กเริ่มไซ้ที่ซอกคอไล่ขึ้นลงจนเสียวอย่างบอกไม่ถูก ขณะเดียวกันผมก็เริ่มที่จะปลดกางเกงของแม็กลงเพื่อให้Kของแม็กเป็นอิสระ ตอนนี้ผมเป็นฝ่ายบุกบ้างผมเริ่มจูบไปที่หัวไล่มาที่ปากไล่ลงมาที่คอ ตอนนี้เหลือแต่เสื้อที่ยังเป็นอุปสรรคแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาผมถอดเสื้อแม็กออกอย่างรวดเร็ว ทั้งจูบและเลียไปตามหัวนมของแม็กไล่มาตามหน้าท้องใช้ลิ้นวนที่บริเวณท้อง แม็กบิดตัวไปมา มีเสียงครางเบา ๆ ออกมาตลอดเวลา ผมเลื่อนต่ำมาจนถึงKของแม็กที่ตอนนี้มันพร้อมรอการสัมผัสจากผมอยู่แล้ว ผมครอบปากลงไปอมเฉพาะส่วนหัวที่มันเบ่งบานคับปากมาก จากนั้นก็ใช้ลิ้นเลียวนเป็นวงกลม แม็กจับหัวผมไว้ปล้วกระแทกKเข้ามาจนชนกับคอหอยผม จำต้องถอนปากออกก่อนไม่งั้นละตายแน่ ๆ แม็กก้มลงมองผมพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก ไม่รอช้าผมอมเข้าไปใหม่ทีนี้พอรู้จักหวะการโยกของแม็ก ผมทั้งผมทั้งดูด แม็กผลักผมลงนอนเสื้อผ้าผมถูกถอดออกไปแล้วแม็กเริ่มจูบปากผมช่างเป็นจูบที่หวานเหลือเกิน มือของแม็กลูบไล้ไปตามหัวผมที่แข็งเป็นไตของผมเนิ่นนานเท่าไรไม่ทราบ แต่มันช่างเป็นความสุขเหลือเกิน แม็กลุกไปหยิบอะไรซักอย่างมาเทใส่ฝามือแม็กแล้วมาทาที่ประตูหลังผมจากนั้นก็ทาที่Kของแม็กได้กลิ่นก็ทราบว่าคงเป็นออย เอาละวะวันนี้กูตายแน่ แม็กยกก้นผมขึ้นแล้วเอาหมอนเข้ามารอง แยกขาผมออกจากกันแม็กเข้ามาอยู่ตรงข้างระหว่างขา แล้วค่อย ๆ เอาKเข้าไป(ไม่ได้ใส่ถุงยางอย่าเอาเป็นตัวอย่างนะครับ เดี๋ยวติดเอดส์) ความเจ็บปวดเริ่มคืบคลานเข้ามาผมใช้มือแตะที่หน้าขาของแม็กเป็นสัญญาณว่าให้หยุดก่อนแต่ตอนนี้อะไรคงห้ามพายุกามารมณ์ของแม็กได้แม็กยังตั้งหน้าตั้งตาส่งลำKผ่านเข้าไปผมยิ่งเจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา ตัวผมเหมือนจะแยกออกจากกันเป็นเสี่ยง ๆ จนมันเข้าไปจนสุดแม็กหยุดแช่คาไว้ ตอนนี้ผมหายไม่ค่อยออกมันเหมือนลมปราณผมมันไหลเวียนไม่ปกติ ผมกัดฟันไว้แน่แนมือผมจับแขนที่ยันพื้นที่นอนของแม็กไว้ แม็ก ค่อย ๆ ก้มลงมาจูบปาก จนผมรู้สึกดีขึ้นบ้างแม็กก็เริ่มโยก จังหวะการโยกของแม็กแต่ละครั้ง สร้างความเจ็บปวดแต่ก็ปนไปด้วยความเสียวที่ประหลาด ปากของแม็กก้ดูดและกัดไปตามหน้าอกและไหล่ผมทั้งเจ็บทั้งเสียว (พรุ่งนี้คงต้องใส่เสื้อปิดรอยอีกแปละ)แม็กโยกช้าเร็วสลับกันไป พร้อมกับใช้มือชักของผมไปด้วยตอนนี้ความเสียวมันมากกว่าความเจ็บปวด แม็กยิ่งชักเร็วขึ้นจนผมไม่สามารถทนได้อีก ผมกระฉูดน้ำรักออกมาอย่างมากมายพร้อมกับขมิบประตูหลังไปด้วยจนวินาทีสุดท้ายแม็กกระแทกผมอย่างแรง2-3ทีก็ยิงน้ำรักเข้าไปมันแรงจนผมรู้สึกเหมือนว่ามันจะไม่หยุดไหลแม็กก้มลงจูบผมอีกครั้งแม็กยังไม่ยอมเอาKออกจากประตูหลังของผม
“แม็กเอาออกก่อนเถอะ”
“ขออีกรอบนะ”
“ไม่เอาเราเจ็บเอาออกนะ” แม็กค่อย ถอนลำKออกจากประตูหลังผม พอมันหลุดเท่านันแหละเหมือนผมมีชีวิตกลับมาอีกครั้งมันโล่งมาก ผมใช้มือลูบดูปรากฏว่ามีเลือดออกมาด้วย แม็กรีบไปหาผ้าเช็ดให้ผม
“ขอโทษนะ แรงไปหน่อย” โกรธไม่ลง ผมยิ้มให้แม็กแทนคำตอบ คืนนั้นเรานอนด้วยกันทั้งสภาพที่เปล่าเปลือย ตื่นเช้ามาแม็กและผมก็ลาแม่กลับ มาถึงแม็กก็พาผมมาที่หอใจคอจะไม่ให้กลับคอนโดเลยรึงัยนะ แต่คราวนี้ผมต้องซมด้วยพิษไข้หรือพิษKก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ คือผมต้องนอนพักผ่อนที่หอของแม็กก็ใส่เสื้อผ้าของแม็กนั้นแหละครับ มีแม็กคอยดูแล เอายาหาข้าวให้ทาน ผมรู้สึกรักแม็กมากขึ้นถึงแม้บางครั้งยังติดนิสัยป่าเถื่อนอยู่บ้างก็ตาม ผมเป็นไข้อยู่ 2 วันก็กลับคอนโดส่วนการเรียนผมให้ไอ้วัดลาให้ ก็เหมือนเเดิมมันก็บ่นเรื่องผมคบกับแม็ก มันบอกว่าตั้งแต่ผมคบกับแม็กทำให้ผมขาดเรียนบ่อย แต่ก็ปล่อยมันบ่นไปเถอะ จนเข้าสู่การเรียนวันใหม่ผมมาเรียนตามปกติที่นั้นก็มีไอ้วัดมันรออยู่แล้ว
“มึงกูมีอะไรให้” พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้ผม
“เฮ้ย....หมายความว่างัยวะไอ้วัด มึงอย่าบอกนะว่ามึงชอบกู”
“ไอ้บ้า..กูไม่พิสวาสผู้ชายโว้ย”
“อ้าวงั้ยมึงเอามาให้กูทำไม”
“ใครว่ากูให้มึง มีคนฝากให้มึง”
“ผู้หญิงหรือว่า....”
“ผู้หญิงโว้ยผู้หญิง”
“เหรอชื่ออะไรวะ”
“ไม่ยอมบอกกูวะบอกแต่ฝากให้มึง”
“ ขอบใจ” ผมเอาช่อดอกไม้ไปเก็บไว้ในรถแล้วขึ้นเรียนตามปกติ
“เจต” ผมหันไปตามเสียง นังเอ๋
“มีอะไรเอ๋”
“เจอแม็กบ้างไหม” มายุ่งอะไรกับแฟนกรู
“เจอมีไร”
“ฝากความคิดถึงให้แม็กด้วยนะ บอกว่ามีสาวสุดสวยคนหนึ่งคิดถึงทุกลมหายใจ” กูอยากอ้วก
“เอ่อ เดี๋ยวจะบอกให้” มึงคงสมหวังหรอกนะนังเอ๋ ฮิฮิฮิ วันนี้ผมกลับมาถึงคอนโดค่ำหน่อยเพราะมีทำรายงานกับพวกไอ้วัด วันนี้แม็กก็เห็นโทรมาหาเลย เดี๋ยวกลับถึงคอนโดค่อยโทรหาผมกลับมาถึงคอนโดก็ไม่ลืมที่จะเอาดอกไม้ขึ้นมาด้วย ก็ดีใจนะมีคนมาชอบ แสดงว่าหน้าตาดีพอสมควร(แอบชมตัวเอง) ผมเดินขึ้นมาถึงห้อง นั้นแม็กนี้มายืนรอเราเหรอเนี๊ยะ
“แม็กมานานยัง”
“นานแล้ว”
“ทำไมไม่โทรหาละ”
“กูไม่อยากโทร กูอยากมาหามึงเลย เผื่อมึงแอบพาใครมาด้วย” คิดได้งัยเรื่องแบบเนี๊ยะ แม็กหันมามองช่อดอกไม้ในมือผม
“มีสาวเอาให้เรานะ”
“ใครถามมึง” อ้าวกรูผิดอีกแล้ว
“เปิดห้องสิกูหิวน้ำ” ไม่หวงเราซักนิดเหรอ นี้งัยมีคนให้ดอกไม้เรามานะ ผมประตูเข้าไปในห้องแม็กเดินไปนั่งที่โซฟา หิวน้ำไม่ใช่เหรอ ผมจึงไปเอาน้ำมาให้แม็ก
“ผึ้งมันมาหากูอีกแล้วนะ” ยังงั้นตอนนี้มึงยังไม่ต้องหวงกูนะ กูขอหวงมึงกับผึ้งก่อน
“อือ แล้วแม็กว่างัยละ”
“กูจะว่างัยละ กูมีมึงแล้วนี้” แอบยิ้มในใจ
“แต่แม็กไม่สงสารผึ้งเหรอ” ต้องแกล้งแหย่
“ไม่หรอก ถ้าไม่มีมึงก็อาจจะสงสาร” หัวใจพองโตเท่าบอลลูน
“แต่ไม่แน่” หัวใจแฟบเท่าเห็บหมา
“ถ้ามึงไม่รักกู” หัวใจกลับมาพองโต
“รักสิเรารักแม็กนะ”
“ตอแหล” อ้าวไอ้คุณพี่แม็ก เล่นกับหมา หมาเลียปากซะนี้
“พูดเล่น” เดี๋ยวนี้มีมุกนะ
“แม็ก”
“ฮือ”
“เราขออะไรแม็กได้ไหม”
“อะไร”
“ต่อไปแม็กพูดกับเราดีๆได้ไหม”
“อ้าวตอนนี้กูพูดไม่ดีเหรอ”
“ดี แต่งดคำว่ามึงกูได้ไหม เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นนะ”
“กูไม่เคยพูดอย่างอื่น มึงรับได้มึงก็รับ มึงรับไม่ได้ก็ไม่ต้องรับ” ใจร้ายที่สุด
“ช่างเถอะ ไม่ขออะไรละอยากพูดอะไรก็พูดเถอะ ออกไปทานข้าวกันเถอะนะ” ผมชวนแม็กออกไปทานข้าวไม่ต้องถามนะครับว่าเอารถใครไป หลังจากทานข้าวเรียบร้อยแม็กก็ชวนผมมานอนที่หอมีเหรอผมจะปฏิเสธ (อย่าคิดมากนะครับยังเจ็บไม่หาย) มาถึงที่หอแม็กเอะมีผู้หญิงยืนอยู่หน้าหอ้งแม็กนี้
“ผึ้ง” แม็กเอ่ยคำออกมาเบา ๆ แม้ตื้อเหลือเกินนะแม่นางนกขมิ้น ดู ๆไปก็น่ารักดีนี้เหมาะสมกับแม็กจัง อ้าวไอ้เจต ตื่น ๆ ยังไปเข้าข้างเขาอีก มันจะมาแย่งแม็กไปจากมึงนะ

[No_ProMises]

โหยยยย
 


--------------------------
ผึ้งมาง่ะ 


เปนไงอีกอ่ะ



มาต่อด่วนค้าบบพี่เรย์

 

[meemewkewkaw]

  โอ้ว . . . ไม่เสียแรงที่จิ้น


ตบเลยครับคุณเจต ตบมันเลย เก็บไว้ไม่ได้เป็นเสี้ยนหนามหัวใจ

อิอิ

มาต่อไวๆนะครับ ตามลุ้นทุกช็อท

[inimeg]

ชักอยากมีแฟน หวงๆ หึงๆ มั่งแล้ว คิดถึงอิอิอิ

โสดมานานเกินไปละ

[฿oomb@b@]

ผึ้งมา รีบวิ่งสิ จะอยู่ทำไม เดี๋ยวมานก็ต่อยเอาหรอก เอิ้กๆๆๆๆๆ

นอกเรื่องล่ะ   

เป็นไงต่ออ่าเนี่ย จะมีศึก อะไรกันป่าวอ่า มาต่อเร็วๆน่ะ