ยางม่ายแก่ แค่เบลอออออ
**********************************************************************
ตอนที่ 17
พอถึงห้อง ไอนัทมันไม่ได้พาผมเข้าห้องผมครับ ....มันพาผมไปที่ห้องมันอะ.....แล้วมันก็พยุงผมมาที่เตียง
“ปอ เอารถพี่ไปแล้วกัน...แล้วค่อยเอามาคืนแล้วกันนะ..แล้วนี้จะกลับไปที่ผับอีกปล่าวเนี๊ยะ”
“ไม่หล่ะพี่...ปอเหนื่อย ปอกลับไปนอนดีกว่า..ฝากโมมันด้วยนะค่ะ..เมาเหมือนหมาเลย อะ ปอไปแล้วนะค้า..” แล้วไอปอ มันก็ก้มลงมาหอมแก้มผมครับเอากะมันสิ
“เฮ้ย..” ไอนัทร้องเสียงหลงเลยอะมัน
“ไหนบอกไม่ได้คิดไรกับโมไงปอ..”
“อะ ทำมายอะ..ไม่คิดอะไรแล้ว หอมไม่ได้เหรอ หวงขนาดนั้นเลยเหรอพี่ คิคิ”
วิ้วววววววววปอชนะน๊อค
ไอนัทเงียบกริบเลยครับ..
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ไอปอมันหัวเราะเสียงดัง แล้วมันก็เดินออกจากห้องไอนัท... ปิดประตูตามหลังดังปัง
พอไอปอออกจากห้องไป..ผมก็พยายามจะลุกอะครับกระสับกระส่ายแบบอยากอ้วกมากเลยตอนนั้น หัวหมุนติ้วๆๆเลยครับ ร้อนก็ร้อน..ผมคิดว่าผมจะตายซะแล้วครับตอนนั้น..ผมคงดิ้นหนักมั้งครับ ...ไอนัทมันเลยมาจับตัวผมไว้ แล้ว..ลากผมเข้าห้องน้ำ ให้ผมนั่งบนชักโครก ผมก็จะล้มแหละครับ มันเลยต้องเอาตัวมันดันผมไว้ เปิดฝักบัว..พอน้ำเย็นๆราดลงบนหัวก็มีสติ นิดนึงแหละครับมองหน้าไอนัทมันหน่อย..มันก็ถอดเสื้อถอดกางเกงผมออกแหละครับ..ฟอกสบู่ให้ผมด้วยอะ ผมก็ไม่มีแรงจะต่อต้านมันหรอกครับ..(เอ๊ะ หรือไม่อยากต่อต้านเอง)
พอเสร็จมันก็เอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดๆตัวผม...แล้วมันก็ลากผมกลับมาที่เตียงเหมือนเดิม..มันหายไปพักนึงแหละครับ แล้วมันก็เอากางเกงมาใส่ให้ผม...พออาบน้ำเสร็จสบายตัวสิผม แต่อาการผะอืดผะอมมันไม่หายอะ..อยากอ้วกมากมาย แต่มันไม่ออก ...ทรมานชิบ...จำจนตายเลยกูต่อไปกูจะไม่กินแม่มมันอีกแหละ..(ตอนนั้นคิดแบบนี้ครับหุหุ)
ผม ก็คราง อือ อา อาแหละครับ นอนกระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมา ตอนนั้นไม่รู้หรอกครับว่าตัวเองทำอะไร(ไอนัทมันบอกผมหน่ะว่าผมทำอะไรบ้างหุหุ) รู้แต่ว่าร้อน แต่มันร้อนข้างในนะครับ ผมคงจะหลับแหละครับ..เคลิ้มๆ
ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆหน้าอกผม..ผมก็ปัดออกแหละครับมันรำคาญอะ
“ตาหวาน .. ครับ..ทำไมถึงเหลวไหลแบบนี้...อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ...พี่เป็นห่วงนะรู้ไหม พี่ก็หวงเป็นนะ...พี่ก็มีหัวใจนะ.” ผมเริ่มรู้ตัวแล้วครับว่าอะไรเป็นอะไร ไอนัทมันผิดสัญญาครับมันนอนทับผมไว้ทั้งตัวมันซุกไซร้ไล่จูบผม ไปทั่วทั้งตัวเลยอะ มันเลวมันฉวยโอกาส
“ทั้งๆ ที่..พี่ รอ ตาหวานทั้งคืน แต่ตาหวานกลับไปนอนกอดกับคนอื่นงั้น เหรอตาหวานรู้ไหมพี่รู้สึกยังไง..รู้บ้างไหม เข้าใจพี่บ้างไหมครับ”
แล้วมันก็จูบปากผม สยิวนะว้อย ....
มันไล้ริมฝีปากมาที่ซอกคอผมมันกัดคอผมแรงๆ มือมันก็ลูบคลำผมตั้งแต่หน้าอกลงไปถึงหน้าท้องเลยครับ มือมันป้วนเปี้ยนอยู่แถวกางเกงของผม ผมยอมรับเลยตอนนั้นว่ากลัวมากครับ....
“พี่นัท ..ฮือ อย่าทำผม..ฮือ ผมกลัว” ผมเค้นคำพูดออกมา...เบาแสนเบา..เท่าที่ตัวผมในตอนนั้นจะพูดออกมาได้.แล้วน้ำตาผมมันก็ไหลออกมา..มันเหมือนกับโดนทรยศอะครับ......ผมกลัว..กลัวอะไรผมก้ไม่รู้เหมือนกัน......ไอนัทมันหยุดครับ...
“อย่า..ร้อง นะตาหวาน นะ พี่ ขอโทษนะ อย่าเกลียด อย่าโกรธพี่เลยนะ ...พี่จะไม่ทำอีกแล้วนะ พี่ขอโทษ...” มันละล่ำละลักบอกผม..มันเอามือเช็ดน้ำตาให้ผมเงอะๆง่ะๆ แล้วผมก้อได้ยินเสียงมันสะอื้น..ไอ้นัทมันร้องไห้ครับ...
“พี่ขอโทษ...พี่ขอโทษ...ฮือ ฮือ...พี่ขอโทษ...” ไอนัทมันลุกออกจากตัวผมแล้วนอนลงข้างๆผม
“ฮือจะให้พี่ทำยังไง...พี่ทรมานนะ. พี่เจ็บจะตายอยู่แล้ว..โมจะทำร้ายพี่ไปถึงไหน...โมจะให้พี่ทำยังไง” มันถามผม เหมือนกับจะถามตัวเองมากกว่า
ผมก็ได้แต่เงียบ ผมหาคำตอบให้มันไม่ได้ครับ ผมหยุดร้องไห้แล้วครับ
ผมสงสารมันมากครับตอนนั้น ผมไม่อยากให้ใครต้องมาเสียใจเพราะผมแบบนี้เลย ….ผมจะทำยังไงดี
เราต่างคนต่างเงียบ ผมได้ยินเพียงเสียงสะอื้นแผ่วๆของไอนัท...ผมอยากเข้าไปกอดไอนัท แล้วปล่อยให้มันทำอะไรผมตามที่มันอยากจะทำ ...แต่อีกใจก็ห้ามไว้…มันไม่ถูกต้อง...
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ..อย่าทำแบบนี้อีกแล้วกัน.. ...ผมมึนหัวจัง... ผมอยากนอน…ปิดไฟให้ด้วยนะครับ ” ผมตัดสินใจพูดกับมันเบาๆ...เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้มัน.
.ผมทำได้แค่นี้แหละตอบแทนมันได้แค่นี้จริงๆ มันดึงมือผมไปจูบ..มันลุกขึ้น..ดึงผมไปกอด..จูบที่ปากผมแรงๆ ติดกัน...แล้วมันก้อเดินลงจากเตียง..มันเอาที่นอนสำรองลงปู..ข้างเตียง แล้วเดินไปปิดไฟ...ล้มตัวลงนอน...ผมไม่รู้ว่ามันหลับหรือปล่าว .ส่วนผมก็ผะอืดพะอมแหละครับ ยังมึนๆเมาๆ อยู่ครับ...ซักพักผมก็หลับ..พร้อมกับความคิดสับสนวุ่นวายเต็มหัวไปหมด….กูรักมึงนะไอนัท แต่ไม่ใช่แบบเดียวกับที่มึงรักกู....กูขอโทษ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
