หัวข้อ: คนรัก Chapter 1

[Mr.October]

คนรัก path # 1
เคยดูหนังเรื่อง เพื่อนสนิทมั๊ยครับ
คล้าย ๆ แบบนั้นแหละครับ ผมเมา นั่งมอเตอร์ไซค์พี่คนหนึ่งที่เราเรียนด้วยกัน
พี่เค้าพาผมกลับห้องเค้าไปด้วย เพราะผมเมา แล้วกลับบ้านไม่ไหว

ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกตัวนะ ก็พอมีสติบ้าง ( แม้ว่าจะเมามาก) และตั้งแต่เกิดมา
ก็ไม่เคยซ้อนมอเตอร์ไซค์ไคร แล้วกอดเอว เค้าเลยสักที แต่คืนนั้นผมเมา....
คืนนั้นพี่เค้าพาผมขึ้นไปนอน จัดที่นอนอะไรให้เสร็จสรรพ ทำไมเค้าดีจังวะ
คิดในใจแล้วก็หลับไป.........

ครับ นั่นแหละ..... ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง พี่เค้าก็เป็นผู้ชายอีกคนหนึ่ง ที่โลกมันดันโคจร
ให้ผมกะเค้าต้องมาเจอกัน แรกที่ ๆ รู้จักกันเพราะผมทำงาน แล้วอยากเรียนต่อ
แล้วพี่เค้าก็มาเรียนต่อที่เดียวกับผม อยู่คลาสเดียวกัน ผมไม่เคยสะดุดตา หรืออะไรกับเค้าทั้งนั้น
ก็เหมือนคน ๆ หนึ่ง ที่ผ่านไปมาในชีวิตคนเรานั่นแหละ พี่เค้าก็เป็นคนเงียบ ๆ
แต่ผมดิ คนละขั้ว 55+ คนอื่นชอบว่าผมนิสัยเจ้าชู้ เพราะชอบจีบ ชอบแซว เค้าไปทั่ว
(แถวบ้านเรียกปากหมา อิ อิ) ก็แน่นอน เวลาผมเจอเพื่อน ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย
ก็ชอบพูดว่า "มีเข็มกับด้ายมั๊ยวะ กรูคิดถึงเมิง ใจจะขาดอยู่แล้ว" 

พี่เค้ากะผมอายุก็ไม่ได้ใกล้กันเลยนะ ผมเพิ่งจะยี่สิบกว่า ๆ แต่พี่เค้าเข้าวัยกลางคนไปครึ่งตัวแล้ว
แต่หน้าตายังดูเด็ก ๆ อยู่ เพราะได้ขาวมั้ง แต่แกขาวจิง ๆ นะ เวลาอาบน้ำจะเห็นเลยว่าขาวมากก

ครั้งแรกที่ผมไปนอนห้องพี่เค้า ก็เพราะก๊วนเพื่อน ๆ ในห้องเราไปกินเหล้ากัน (เพิ่งรู้จักกันทั้งน้านน)
กว่าจะกินหมดกลม ก็ดึกอ่ะ รถกลับบ้านผมก็ไม่มี พี่เค้าเลยชวนผมไปนอนด้วย
(เค้าบอกว่าเค้านอนคนเดียว) ผมก็นะ อะ ลังเล ลังเล แต่สุดท้ายก็ต้องไปอ่ะ
ไม่รู้จะไปนอนใหนนี่หว่า แล้วก็ กรึ่ม ๆ แล้วด้วย

ก็มอเตอร์ไซค์พี่เค้าแหละครับ ขับไปซัก 20 นาทีน่าจะได้ ก็ถึงห้องพักพี่เค้าแล้ว
แล้วเค้าก็ บอกผมว่า เค้าต้องออกไปธุระข้างนอกนะ คืนนี้คงไม่กลับ แต่เช้าจะมารับผมไปเรียน
อ๊ะ!!? ไรฟระ ให้กรูอยู่คนเดียวอ่ะนะ เด๋วก็เรียกขโมยมายกเค้าห้องไปซะหรอก หุ หุ

ก็นะ ก็ต้องอยู่อะครับ แล้วพี่เค้าไปใหนหว่า จะตีหนึ่งแล้ว ยังมีธุระที่ใหนอีก แล้วให้คนที่เพิ่งรู้จักกัน
มาอยู่ห้องคนเดียวอย่างนี้นะ ไว้ใจคนง่ายจัง

ก็ตามนิสัยเสีย ๆ ของผมแหละ ก็แอบเปิดนู่น รื้อนี่ ค้นไปทั่ว ห้องชายโสดอ่ะมันต้องมีอะไรลับ ๆ
บางอย่างซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอน หุ หุ แต่ไม่มีครับ
ไม่เจอวีซีดี ลับ เลิบ อะไรทั้งนั้น นอกจาก เซนต์เซย่า 2 แผ่น
อะไรฟระ ชอบดูการ์ตูนเรื่องเดียวกะกรูอีก อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้ว (คิดในใจ)
สุดท้ายผมก็เรยแอบเปิด เซนต์เซย่านั่นแหละ ดูก่อนนอน 555+
ดูเสร็จก็จะไปอาบน้ำ
อ๊ะ!!!? ไอ้หมอนี่ ใส่แต่กางเกงในสีขาวเว้ย ยี่ห้อเดียว ขนาดเดียวกับกรูอีก
ผมยังมียี่ห้อนี่แค่สองตัวเอง (มันขายเป็นแพ๊ค 3 ตัว แต่ตังค์ไม่พอ แชร์กะเพื่อน)
มันแพง แหะ ๆ ที่เหลือซื้อตลาดนัดตัวละ 18 บาท

อาบน้ำเสร็จผมก็นอนที่นอนพี่เค้าแหละ ยังไม่วาย มันต้องมีอะไรซ่อนอยู่ใต้เตียงแน่
แหะ แหะ ฟุ้งซ่านจริง ๆ เรา

และตั้งแต่วันนั้น ผมกับพี่เค้า ก็เริ่มสนิทกัน มากก จนเลยเถิดไปไกล ซึ่งไม่เคยคิดเลยว่า
มันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับผม เอาไว้เล่าต่อนะ แหะ ๆ ทำงานก่อน
(เอาชีวิตตัวเองมาแฉ ซะงั้น)

[oaw_eang]

ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 

เจ้ประเดิมคนแรกเลยหรอเคอะ

เจิมๆๆๆๆๆ นโมๆๆๆๆ  คนอ่านเยอะๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ตามหลักการณ์(ของเจ้เอง)แล้ว  ถ้ามีนักเขียหน้าใหม่จะเอาเรื่องมาลงในเวปนี้เนี้ย

นักเขียนจะต้องเอาตัวเองมาให้เจ้ชิมก่อนะเคอะว่าอร่อยอะเปล่า

ถ้าเจ้ว่าอร่อยถึงจะค่อยเอาเรื่องมาลงได้ อิอิ  ต่ไม่เป็นไร  ลงไปก่อนก็ได้แต่ว่ายังไงก็อย่าลืมเอาตัวมาให้เจ้ชิมนะเคอะคุณขา 

ปล. ขอไรอย่างนะ  ช่วยซอยถี่ๆ หน่อย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยส์ มะช่าย

ช่วย Up อย่างน้อยวันเว้นวันก็ดีนะเคอะ  อย่าลงแล้วทิ้งไปนานๆ

คือไม่ใช่อะไรหรอก  เจ้หงี่อะเคอะ  อยาก.....................













อ่านต่อเร็วๆ อะ 

แล้วมาลงต่อไวๆ นะ  เรื่องนี้รักต่างวัยวุ้ย  ท่าทางน่ากิน เฮ้ย น่าหนุก

จาก....อิเจ้  กระเทยปากหมานเองเคอะ

แล้ววันนี้ฉันก้ได้เรียนรู้ว่า....นอกจากตัวฉันเองแล้ว  ก็มีคนเอาเรื่องของตัวเองมาแฉเยอะเหมือนกัน 

[No_ProMises]

มาต่ออีกนะงับ

^^

[Mr.October]

part # 2
ครับ ก็นั่นแหละ ตั้งแต่วันนั้น ผมก็ไปนอนค้างห้องพี่เค้าบ่อย ๆ
จะเรียกว่าทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ กินเหล้ากันเสร็จก็กลับบ้านไม่ได้
ก็ไปนอนกะเค้า สบายใจ ครั้งแรกที่นอนด้วยกันผมก็เกร็ง ๆ หน่อย ๆ นะ
แบบว่าไม่ค่อยได้นอนกะใครบ่อยอ่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคับ ไม่ได้นอนเตียงเดียวกันหรอก
แรก ๆ พี่เค้าก็ถามเหมือนกันว่า นอนด้วยกันมั๊ย ?  แหะ ๆ ไม่เอาอ่ะคัพ ปฎิเสธ
โดยทันที เค้าก็ว่ามีที่นอนอีกอัน เอามาปูนอนข้าง ๆ เตียงก็ได้
ว่าแต่อยากอยู่บนรึอยู่ล่างล่ะ  (คำถามกำกวมชะมัด)
อยู่ล่างครับ เกรงใจ จะมานอนค้ำหัวผู้ใหญ่ได้ไง 55+

นอนครับ นอน นอนอย่างเดียวจิง ๆ ไม่เคยคิดอะไรเลยเถิดเลยซักนิด
พอเช้ามาก็อาบน้ำ ผมก็มีแต่เสื้อผ้า กะแปรงสีฟัน 1 อัน
(ซื้อไว้ตอนครั้งที่มานอนคนเดียว ครั้งที่แล้วอ่ะคับ)
พี่เค้าอาบก่อน อาบเสร็จพี่เค้าก็ ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้านอกห้องน้ำ จะให้ผมเข้าไปอาบต่อ
อะโห คนไรวะ โบราณโคตร สมัยนี้แล้วยังใช้ ผ้าขาวม้า อยู่เรย
เช็ดตัวจะแห้งเหรอวะ แล้วผืนก็เล็กซักกะติดเห็นไปถึงใหนต่อใหน
วันนั้นผมก็เรยได้รู้ว่าแกโคตรขาวเรยว่ะ 
แล้วก็ขนเยอะชะมัด (นึกว่าลิง)

55+ ก็คิดไปงั้น ๆ อ่ะคับ อาบน้ำมั่งดีก่า อาบ ๆ ไปจนเสร็จ เฮ้ย!! 
กรูไม่มีผ้าเช็ดตัวมานี่หว่า แล้วจะใช้ที่ใหนเนี่ย
ก็อก!! ๆ เสียงเคาะประตูดังทันที

"มีผ้าเช็ดตัวใช้มั๊ย?"

เสียงพี่เค้าอยู่หน้าห้องน้ำนี่เอง อ่าก็นะ ก็ต้องเปิดประตูรับผ้าเช็ดตัวมาอ่ะคับ
ช่วงนี้จะหวาดเสียวนิดนึง เพราะมีแต่ประตูกั้นร่างอันเปลื่อยเปล่า
ของผมไว้เท่านั้น ซึ่งถ้าพี่เค้าเกิดหื่น แล้วพังประตูเข้ามา
ผมคงต้องเสร็จสถานเดียว อิ อิ ไม่ใช่แระ พี่เค้าเป็นคนดีจะตายไป

ก็ที่เค้าใช้ผ้าขาวม้าเล็ก ๆ ก็เพราะจะเก็บผ้าเช็ดตัวไว้ให้ผมใช้ต่างหาก
พอได้รู้อย่างนี้แล้ว ต้องเอามาซับน้ำตาแทนเรยนะเนี่ย อิ อิ



มีเช้าวันนึงคับ น้ำไม่ไหล
คับ มันไม่ไหลจิง ๆ แล้วเมื่อคืนก็ไม่ได้อาบ (เพราะเมา) เหม็นตัวโคตร ๆ
ผมเดินเข้าไปดูในห้องน้ำ มีน้ำแค่ 1 ถัง (ไม่ถึง 5 ลิตรมั้ง)
เค้าก็บอกว่า แบ่ง ๆ กันอาบละกันเด๋วเค้าอาบก่อน (ไอ้นี่อาบหมดเมิงตาย)

พอพี่เค้าอาบเสร็จออกมา ผมเห็นหัวพี่เค้าเปียกน้ำด้วย จ๊าก!! เมิงสระผมด้วยเหรอวะ
น้ำจะเหลือเท่าไหร่เนี่ย (คิดในใจ แหะ ๆ) ผมก็เข้าไปอาบมั่ง เฮ้ย ทำไม
น้ำมันเหลือเยอะจังวะ ซึ่งจากการคำนวนแล้วคิดว่า พี่แกใช้ไปไม่น่าจะเกิน
1 ลิตรอ่ะ แกคงเอาน้ำลูบ ๆ เอามั้ง เพราะถ้าฟอกสบู่ด้วย คงไม่พออ่ะ น้ำประปา
แถวนั้นมันจะเป็นด่าง ล้างสบู่ไม่ค่อยออกอ่ะคับ

ด้วยความเห็นใจพี่เค้า (ช่างดีแท้) ผมก็เรยจัดการที่เหลือซะหมดถัง อิ อิ
พอออกมาจากห้องน้ำ พี่แกก็เข้าห้องมาพอดี อุตสาห์ไปซื้อน้ำ แล้วมาแบกถังน้ำมา
ให้ผมอาบอีก 10 ลิตร ตังค์อ่ะไม่กี่บาทหรอก แต่ห้องแกอยู่ชั้น 3 นะคัพ 
ไม่รู้จะแสนดีอะไรขนาดนี้วะ

[abcd]

ยินดีต้อนรับนักเขียนหน้าใหม่(ในเล้า)จ้า..  

เจ๊จ๋าเจ๊ อย่าเรียกว่าแฉเรย เรียกว่าเล่าสู่กันฟังดีกว่ามั๊ยจ๊ะ แบบว่าเล่าครั้งเดียวรู้กันหลายคน ม่ายต้องเปลืองน้ำลาย  สุดคุ้มกันเรยทีเดียว

อย่างที่เจ๊บอกซอย เอ๊ยยย อัพบ่อยๆ วันเว้นวันก้อได้  




ปล.  ขอชื่อสมมติพี่เค้าหน่อยจิคุณMr.October จาได้เรียกถูก จาให้เรียก "พี่" ทั้งเรื่องเรยหรอออ

[No_ProMises]

มาอ่านต่อค๊าบบ เอิ้กๆๆ

^^

เปนกำลังใจให้นะงับ สู้ๆ

[Mr.October]

Part # 3
อืมมมม.... จะให้ตั้งชื่อให้พี่เค้าเหรอ แหะ ๆ คิดไม่ออกอ่ะคัพ ใครช่วยตั้งให้ทีละกัน
พาร์ธนี้ผมขอเรียกพี่ไปก่อนละกันนะคับ

ก็นะ ไปกินเหล้าด้วยกันบ่อย ๆ เมา แล้วก็ไปนอนกะพี่เค้าอย่างนี้ประจำ
พี่เค้าก็ดีกับผม อยู่กันแบบพี่ ๆ น้อง ๆ อ่ะ ไม่คิดไร ที่จริง พี่เค้าไม่ได้แก่มากนะคับ ผม 22
พี่เค้า 29 เอง แต่ผมชอบแซวว่าเค้าแก่ แล้วผมก็ไม่ได้เรียกพี่หรอก ผมเรียกน้าอ่ะ 55+
เค้าก็จะงอน หน่อย ๆ เวลาผมเรียกแบบนั้น อิ อิ น้าเค้าจะผิวขาว ๆ แล้วก็หนวดครึ้มมาก
ครึ่งหน้าเค้าก็มีแต่หนวดกะเคราเต็มหมดแล้ว ต้องโกนหนวดทุกวันอ่ะ
ถ้าวันใหนไม่โกน ก็โจรดี ๆ นี่เอง อิ อิ

ช่วงนั้นจัดได้ว่าผมไว้ใจพี่แกสุด ๆ เรยก็ว่าได้นะ (ก็เห็นแกดีซะขนาดนั้น) ถึงขั้นว่า
กินเหล้าเมา ๆ กันอยู่ ผมก็เอ่ยปากว่า “พี่มาเป็นพี่เขยผมเรยมะ พี่สาวผมยังโสด สวยด้วย”
เค้าก็ยิ้มแหย ๆ แหะ ๆ ผมก็คิดในใจ นี่กรูพูดอะไรไปวะเนี่ย  ช่วงนั้นผมคิดว่าแกเป็น
พี่ชายคนนึงไปเรย แต่ก็ยังกั๊ก ๆ อยู่นิดนึงนะเพราะเพิ่งรู้จักกันไม่นานเอง

จนกระทั่งคืนนึง ก็ไปกินเหล้ากัน (ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติไปซะแล้ว)  และคืนนั้นผมก็มีเรื่องไม่สบายใจ
เพราะมีหนุ่ม ๆ มาจีบพี่สาวผม แล้วผมก็หวงพี่สาวมาก ไม่พอใจ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ มันรู้สึกว่า
อารมณ์แบบนี้ไม่อยากจะกินเหล้าเรย เด๋วจาก กลม จะเป็น สองกลม สามกลม เดี๋ยวมันจะยิ่งไปกันใหญ่

แรก ๆ ก็ไม่กินอ่ะคับ จนเหล้าพร่องไปแล้วครึ่งขวดกว่า เพื่อน ๆ ในวงก็ท้วงกันใหญ่ว่าผมไม่กินเลย
พี่ที่แสนดีของผมก็ตาเริ่มฉ่ำแระ (ปกติพี่เค้ากินน้อยนะ) ทุกคนก็ท้วง ๆ ให้ผมกินกันใหญ่
พี่แกก็จัดแจงรินเหล้า วางมาหนึ่งเมา ไม่ผสม มิกเซอร์ด้วยนะ แบบว่าเอากันเพียว ๆ เลย จะได้
ตามกันให้ทัน ผมก็ อึกอัก ๆ ไม่อยากกินอ่ะ

ไอ้เพื่อนผมตัวดีดิคับ ดันท้า 

“ถ้าเมิงกล้านั่นกินเหล้านั่นหมดนะ (เหล้าประมาณ ครึ่งแก้วน้ำดื่มอ่ะ) กรูจะกินน้ำปลาเท่าที่เมิงกินเลย”

เอาดิคับ เพื่อนเฮกันใหญ่ กล้าป่าว กล้าป่าว แล้วผมก็แพ้ลูกยุด้วย ก็เรยกระดก ยกรวดเดียวหมด
มีหกหยดนิดหน่อย ไม่เป็นไรไม่ถือ ไอ้ผมอ่ะ  ใจคิดไม่เท่าไหร่ ก็กินเหล้ากันประจำอยู่แล้ว
เมาก็หลับ กลับไม่ไหวก็นอน แต่เพื่อนผมอะดิไอ้คนที่กินน้ำปลาอ่ะ ประมาณ 3 ช้อนอ่ะ
ก้น ๆ แก้วหน่อย (มีพริกด้วย) ไม่น้อยนะ มันก็ต้องกินอ่ะ ท้าเองนี่หว่า ผมเห็นมันกินแล้ว เค็มแทนจิง ๆ
มันมีการเคี้ยวพริกให้ดูด้วยนะ ไอ้สาดดดดดดดดดด

แต่ไอ้เหล้าแก้วครึ่งแก้วยังไม่ทำให้ผมเมาหรอก เพื่อนผมอีกคนอะดิ แมร่งกวนตรีน  มันเทเหล้า
เพียว ๆ เต็มแก้วเลย (เหลือขอบ 2 เซ็นต์ มารยาทดีจิง)  แล้วเรียกเด็กเสริฟมา ขอน้ำปลา 1 แก้ว
(แก้วเหล้าเท่า ๆ กันด้วยนะ) คิดดูดิคับ เหล้าเพียว ๆ 1 แก้ว กับน้ำปลา เพียว ๆ เหมือนกัน อีก 1 แก้ว
มันท้าผม..............

[abcd]

คุณMr.October ระวังนะพวกบ้ายุเสร็จมาหลายรายแว้ววว   

[A GE]

เข้ามาเชียร์ด้วยคนคับ   อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียน  มาวบ่อยมั่กๆ  เพื่อนผมก็บ้าชน  เสร็จก็ไปอ้วกจนเพื่อนสนิทต้องเปนพนักงานลูบหลังทู้กทีอ่ะคับ

[Mr.October]

Part # 4
เพื่อนมันท้าผม เหล้าหนึ่งแก้วเพียว กับ น้ำปลา หนึ่งแก้วเพียว ๆ เหมือนกัน
อยากจะหยุดเกมบ้า ๆ นี่เหมือนกันอ่ะคับ เพิ่งจะกินไปครึ่งแก้ว เมื่อ 15 นาทีที่แล้วเองนะเว้ย
แล้วนี่เต็มแก้ว ถ้าผมกินแก้วนี้ก็สลบตายตรงนี้แน่ครับ ใจก็อยากจะปฎิเสธอยู่หรอก
แต่เพื่อนผมดิ ยุกันหย่ายยยย แล้วพี่ที่แสนดีของผม (นั่งอยู่ข้างผมด้วยนะ) ยุหนักสุดเรยรายนี้
แทบจะกรอกเหล้าเข้าปากผมแล้ว 

เอาวะตายเป็นตาย (ฆ่าได้หยามไม่ได้เว้ยยยยยย)  หันไปบอกพี่แสนดี

“พี่ครับ ผมขอฝากชีวิตไว้กับพี่ด้วยนะ” แน่ะ ยังมีหยอด   

แกก็ยิ้ม ประมาณว่าแฝงไว้ด้วยชัยชนะ อ๊ะ!! ยังไง แล้วแกก็ว่า

“อ๊ะ!! แน่นอน” ซึ่งไอ้คำนี้ มันเป็นคำพูดติดปากของผมนะ 

พอพี่แกพูดจบ ผมก็ผีเหล้าเข้าสิงทันที ยกแก้วเหล้า  อั่ก อั่ก อั่ก รวดเดียวจะหมด
ตอนนั้นสติเริ่มรางเลือนทันทีครับ จำได้ว่าเพื่อน ๆ เป็นนินจา
แยกร่างกันได้หมดทุกคน อ๊ะ!! ทำไมเพื่อนกรูเพิ่มขึ้นหว่า 

“เมิงกีนนน กีนน้ำปลาห้ายยยยย โหมดดดดดดดดดดดด” แค่น้ำเสียงก็รู้ว่าเมา

เพื่อนผมมันก็อึ้งนิดหน่อย แบบว่า มันกินไปจิง ๆ แล้ว
เพื่อนผมก็ต้องกินน้ำปลาอ่ะคับ ผมเห็นหน้ามันถอดสีเลย กินไม่ไหว เหลืออีกครึ่งแก้ว
แต่ผมตอนนั้นไม่ยอมแล้ว เมิงต้องกินให้หมด

“กรูไม่ยอมนะไอ้สาดดดดด”   อันธพาล 55+

จนเพื่อนอีกคนต้องมาช่วยกันกินน้ำปลาที่เหลือจนหมดแก้วอ่ะ หลักจากนั้นผมก็รู้สึกว่าโลกหมุน ๆ
หัวโขกกะอะไรแข็ง ๆ ซักอย่าง แล้วก็วูบไปเรย


..................................................................
................................
.......

มารู้สึกตัวอีกทีก็ ตอนที่ของที่กินมาจุกอยู่ที่ลำคออ่ะคับ จะอ้วกให้ได้เลย
ตอนนั้นอยู่ในรถเพื่อน มันขับมาส่ง เพราะถ้ามามอไซค์พี่เค้าคงจะหัวทิ่มไปก่อน
(นั่งตรง ๆ ยังไม่ได้เรย) เพื่อนผมก้อจอดรถให้อ้วก ผมก็ยื่นหน้าออกไปอ้วกทางหน้าต่างรถ
แหะ ๆ ตรงนี้ไม่ต้องจินตนาการให้ละเอียดนักก็ได้นะคับ นึกถึงแล้วยังอุบาทว์ตัวเองอยู่เรย
แต่ก็ได้ยินเสียงพี่เค้านะ บอกว่า ให้พาไปที่หน้าตึกพอพักพี่เค้า เด๋วเค้าพาขึ้นไปนอนเอง......
ได้ยินแค่นั้นอ่ะคับ หลับต่อไป มารู้ตัวอีกทีก็ มาอยู่ห้องพี่เค้าแล้ว ตอนนั้นพี่เค้าประคองผมอยู่
ในท่าที่เหมือนคนกอดกันอ่ะคับ แต่ผมหันหลังให้ประตู มือนึงพยุงผม อีกมือก็จะไขประตู
(ถ้าผมตัวเล็กหน่อยแกคงอุ้มมาแล้ว) ได้ยินพี่เค้าพูดว่า

“ยืนแป๊บนึง พี่ไขประตูห้องก่อน” 

[THIP]

มารายงานตัวจ้า 
เนื้อเรื่องสนุกดี น่ารักด้วย 
ตกลงคืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า  หุหุ ลุ้น  ๆ 

[Just let it be]

ตามเข้ามาด้วยอีกคน 

แต่เอ๊ะ   ยังงายเนี่ย  เข้าห้องอีกแล้วเหรออออ

รอบนี้จามีรัยป่าวหว่า 

[Mr.October]

part #5

ตอนนั้นพี่เค้าประคองผมอยู่
ในท่าที่เหมือนคนกอดกันอ่ะคับ แต่ผมหันหลังให้ประตู มือนึงพยุงผม อีกมือก็จะไขประตู
(ถ้าผมตัวเล็กหน่อยแกคงอุ้มมาแล้ว) ได้ยินพี่เค้าพูดว่า

“ยืนแป๊บนึง พี่ไขประตูห้องก่อน” 

ตอนนั้นผมยืนไม่ไหวแล้วครับ ไหลไปตามตัวพี่แกเลย   

ตื่นมาอีกทีก็ น่าจะใกล้ ๆ ฟ้าสางแล้วละ เริ่มมีแสงลอดเข้ามาทางหน้าต่างห้องพี่แกแล้ว
ลืมตาตื่นมาก็เห็น พัดลมเพดานอันใหญ่ ๆ (แบบเดียวกับโรงเรียนประถม อันเขียว ๆ อ่ะคับ)
นึกในใจ อ้อ นี่กรูกลับมาห้องพี่เค้าได้ไงวะ ลุกขึ้นมานั่ง วิน วิน หัว นิด ๆ
เสื้อผมโดนแกะกระดุมออกหมด กางเกงก็ถูกรูดซิปลงจนสุด
แล้วเข็มขัดกรูหายไปใหนวะ  หาา!!!! พี่แมร่งเล่นกรูแล้วป่ะล่ะ 

คือตอนนั้นยังพูดไม่ออกอ่ะคับ หันไปเห็นแกนอน ไม่ใส่เสื้อด้วยนะ ขนหน้าอกเป็นไรดำ ๆ
หนวดครึ้มเขียว ๆ เต็มหน้า ห่มผ้าแค่ช่วงล่าง คือมันพูดไม่ออกจิง ๆ อ่ะ มันอึ้ง ๆ นั่งแช่จมปุก
อยู่กับที่นอนอ่ะคับ เพราะยังมึน ๆ แฮงค์ ด้วยแหละมั้ง   

ผมเริ่มหาโทรศัพท์ จะดูนาฬิกา หากระเป๋าตังค์ผมมันอยู่ใหน ก็พอดีกับพี่แกตื่นน่ะคับ
คืออาการตอนนั้น มันไม่กล้าทักอ่ะ เพราะจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนกรูทำอะไรไปบ้างวะ
รู้อย่างนี้แมร่ง ไม่น่ากินไปอย่างนั้นเลยจิง ๆ ทำอะไรไม่รู้จักคิด โอ้ย สารพัด
พอพี่แกสบตามาเท่านั่นแหละ ผมต้องหลบสายตาทันที ในหัวมันฟุ้งซ่านไปหมดแล้ววววว 

“ไปเรียนไหวรึป่าว” พี่เค้าถาม 
“อือ....อ.. อืม” แหะ แหะ กล้อมแกล้มตอบ ๆ ไป

แล้วแกก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนผมอ่ะ เมาไม่รู้เรื่องรู้ราว
อยู่ที่ร้านก็หัวทิ่มหัวตำ ล้มไป หัวโขกโต๊ะ แล้วก็พากลับมาหอ กว่าพี่แกจะลากผมจากชั้น 1
มาถึงห้องนอนแกชั้น 3 ได้ แถมยังอ้วกอีก เลอะเทอะไปหมด (ก็ดันยุนักนี่หว่า ดีสม)
พี่เค้าก็เลย ถอดถุงเท้า ปลดตะขอ ปลดกรุดมเสื้อให้ จะได้นอนสบาย ๆ (เค้าว่างั้น)
กว่าจะเสร็จก็ดึก พี่แกเลย นอนทั้ง ๆ ที่ยังไม่อาบน้ำเลย ( โหหหห ซึ้งมะ)

เช้า เราก็ไปเรียนด้วยกันอ่ะคับ ผมก็แฮงค์นิดหน่อย (ดมยาดมไปทั้งวัน)
แล้วตั้งแต่คืนนั้นก็ไม่ค่อยได้ไปกินเหล้ากันอีกเลย เพราะเพื่อน ๆ เข็ดขยาดน้ำปลาไปตาม ๆ กัน

แต่ถึงไม่ค่อยได้ตั้งวงกินเหล้ากันแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของผมกับพี่แสนดีเค้าก็ ยังมีอะไรที่มาก
กว่านั้นนะครับ หุ หุ  ไว้จะเอามาอัพต่อเรื่อย ๆ นะครับ ก็เพราะเหตุการณ์ในคืนนั้นนั่นแหละ
ทำให้ผม รัก และก็ไว้ใจในตัวพี่เค้ามากขึ้นไปอีก จนมันกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับชีวิตผมไปเลย

หุ หุ เรื่องนี้ไม่ค่อยมี เรท นะคับ เพราะผมกะพี่แสนดีเค้า เราคบกันด้วยความรู้สึกที่ดี ๆ จริง ๆ

[abcd]

ได้ชื่อซักที "พี่แสนดี"   

ม่ายเรท ก้อแต่งให้เรทจิ    ล้อเล่งนะจ๊ะคุณMr.October

ก็เพราะเหตุการณ์ในคืนนั้นนั่นแหละ
ทำให้ผม รัก และก็ไว้ใจในตัวพี่เค้ามากขึ้นไปอีก จนมันกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับชีวิตผมไปเลย

ชักอยากจารู้เรื่องใหญ่ที่ว่าซะแย้วว 

[฿oomb@b@]

ดีครับ
เนื้อเรื่องสนุดีครับอ่านแล้วเข้าใจง่าย แนวนี้ชอบด้วยอ่า

 
อีกอย่าง ศึกษาการเขียนของหลายคนเพื่อไปพัฒนาของตัวเองอ่า
เอิ้กๆๆ
 

ยังไงอ่านแล้วติดใจอ่าน่ะ 
รีบมาต่อแล้วกานครับ 

[jammy]

น่าสนใจดีนะครับ สำหรับเรื่องแบบแฉๆชีวิตตัวเองนี่  และก็ความผูกพันธ์ที่ไม่ได้เริ่มต้นด้วยเซ็กเพียงอย่างเดียว   เอาเป็นว่าผมขอร่วมติดตามอ่านเรื่องนี้ไปด้วยอีกคนก็เเล้วกันนะครับ อิๆ

[oaw_eang]

มาต่อเร็วๆ เลย

เจ้ตามเข้ามาอ่านทุกวันเพราะว่า.....














อยากรู้เรื่องของชาวบ้าน อิอิ 

[A GE]

มารอลุ้นด้วยคนคับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

คิกคิก บ้าดีเดือดดีแท้ กินเหล้าอ่ะยังไม่เท่าไหร่ แต่ที่ยอมกินน้ำปลานี่ดิ
ช่างรักเพื่อนเจงๆ
 

[Mr.October]

Chapter 2
Part #1
ครับ ก็อย่างที่ว่า ๆ กันไปนั่นแหละ ผมกับพี่แสนดีเราเรียนด้วยกัน
เราเรียนกันแค่วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ครับ วันอื่นนอกจากนั้น
ต่างคนก็ต่างทำงานไป ไม่ค่อยได้เจอกันหรอก เพราะที่ทำงาน
ของแต่ละคนก็อยู่ห่างกันคนละจังหวัดเลยทีเดียว

เพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่ก็เป็นคนทำงานแล้วทั้งนั้น ก็นะ ผมก็คนหนึ่งที่ทำงาน
แล้วเหมือนกัน ดังนั้น พอเวลามีงานกลุ่ม มันก็จะทำด้วยกันค่อนข้าง
จะลำบากหน่อย พี่แสนดีเค้าก็ขอเบอร์โทรผม เอาไว้คอยโทรคุย
เรื่องงาน ซึ่งโทรแต่ละครั้งมันก็นาน เสียเงินครั้งละหลายบาท
ผมเลยสมัครเมลล์ให้พี่เค้าเล่น msn คุยกันผมแทน
(พี่เค้าสมัคร hotmail ไม่เป็น จำได้ว่าแกติดตรง พ.ศ. เกิดของพี่เค้ามันเก่าจัด 55+
เอ้ย !!ไม่ใช่ครับ พี่เค้าใช้ปีเกิดเป็น พ.ศ. ซึ่ง hotmail มันรับเฉพาะ ค.ศ. อ่ะคับ)

พี่เค้าทำงานเกี่ยวกับพวกวิศวะ ไม่ค่อยว่างอ่ะคับ เราจะได้คุย msn กัน
ตอนเช้า ๆ ก่อน 8 โมง (ก่อนพี่เค้าเข้างาน) และอีกทีก็ตอน พักเที่ยง
เราก็จะคุยเรื่องงานกันธรรมดา ๆ อ่ะคับ แต่ผมคุยจะหยอด ๆ หน่อย เช่นว่า

“โหหห.. พี่มาออนเอ็มรอผม คิดถึงเหรอ!?” – ว่าไปนั่น 
“อืม ก็พี่ไม่มีใครนี่” – เอ้า เอากะเค้าหน่อย 

คือ msn พี่เค้า เพิ่งสมัครน่ะครับ มีก็ add เมลล์ผมไว้คนเดียว อิ อิ

ช่วงนั้นผมจะไปนอนห้องพี่เค้าก็แค่วันที่ผมต้องทำงานดึก ๆ อ่ะคับ
บางทีกว่าผมจะทำเสร็จ ตี 3 ตี 4 (เรียนอะไรของมันฟระ) พี่เค้าก็นั่งรอ เพราะให้ผม
นั่งรถไปเองก็คงไม่ถึงห้องพี่เค้าแน่

ซึ่งถ้าจะให้ผมไปกลับบ้าน มันก็มันไกล พี่แสนดีเค้าเป็นห่วงว่า
มันจะอันตรายรึเปล่า กว่าจะถึงก็ดึก ไม่ได้พักผ่อน ชวนให้ผมไปอยู่กะเค้าเลย
แต่ผมก็ปฏิเสธ อ่ะ เกรงใจคับ เกรงใจจริง ๆ ไม่อยากให้พี่เค้ามารอดึก ๆ ทุกคืน
ช่วงนั้นผมเลยหาหออยู่ เอง  ได้อยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งมันเป็นเพื่อนเก่าผมเอง
พอดีมาเจอกันที่มหาลัย มันมาเรียนอยู่ก่อนผมแล้ว ก็เลยอยู่หอเดียวกับมันเลย
ช่วยกันหารค่าหอคนละครึ่ง

แต่ก่อนหน้านี้ ผมก็จะไปอยู่กับเพื่อนในห้องคนหนึ่ง (ไอ้นี่มันหน้าตาดีสุด
ในคณะด้วยนะ)  แต่ว่าบ้านมันออกแนวเป็น Home stay อ่ะ คือ มีญาติ ๆ
มันอยู่ด้วย ผมเห็นว่ามันไม่ค่อยส่วนตัวน่ะ เลยไม่เอาดีกว่า แล้วก็มีเพื่อนอีก
สองสามคน ชวนไปหารห้องด้วย แต่ดู ๆ แล้วไม่เอาอ่ะ มันไกลมหาลัยเกินไป

พอได้หออยู่เป็นที่เป็นทางแล้ว ผมก็บอกพี่แสนดีเค้า ว่าไม่ต้องมานั่งรอผมดึก ๆ แล้วนะ
ก็เล่าว่าจะได้ไปอยู่นู้น หอนี้ เพื่อนคนนั้นชวน คนนี้ชวน แกก็ว่า

“หลายใจ” ...................

มันอึ้ง ๆ อ่ะคับ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเหมือนว่า โดนพี่เค้าด่ามาซะงั้น
แต่ก็นะ ผมหน้าด้าน อิ อิ ไม่รู้สึกหรอก 555+

[มูมู่น้อย]

ตามมาเจือกเรื่องชาวบ้านด้วยคน  อิอิ

พี่แสนดีเริ่มประชดนิด ๆ แล้วปะ  เรื่องน่ารักดี  รออ่านต่อ 

[Mr.October]

Path # 2
ผมย้ายมาอยู่หอได้ สองอาทิตย์มั้ง ช่วงนั้นมันก็ใกล้สอบไฟนอลแระ
บางวิชาเค้าก็ปิดคอร์สกันไปเป็นที่เรียบร้อย ส่งงานส่งการก็เป็นอันว่าผ่านวิชานี้

แต่ว่าวันนั้นพี่แสนดีเค้างานยุ่งมากครับ มาไม่ทันส่งงาน แล้วอาจารย์ก็กลับไปแล้วด้วย
ที่จริงก็ไม่ได้กลับไปใหนอ่ะคับ คือจบคอร์สแล้ว พวกเราไปกินเลี้ยงกันที่ร้านอาหาร
แถว ๆ มหาวิทยาลัยนั่นแหละ (แต่ไกลเหมือนกันนะ) ผมไม่ได้ไปเพราะว่าฝนตก
เลยไม่อยากไปอ่ะคับ และไม่รู้จะไปยังไงด้วย เปียกแน่เลย

พอเพื่อน ๆ กับอาจารย์ไปได้สักพัก พี่เค้าก็เข้ามาหน้าตึกของคณะ เจอกับผม
ก็ซักไซ้ผมใหญ่ว่า อาจารย์ แกไปกินข้าวกันที่ร้านไหน พี่เค้าไม่ค่อยรู้จัก
ถนนแถวนี้ด้วย แต่ไอ้ร้านที่ว่านี้ผมดันรู้จักอะดิคับ แล้วงานที่พี่เค้ายังไม่ได้ส่ง
ก็สำคัญมากด้วย    เอาวะ!!

“ไปป่าวพี่ เด๋วผมพาไปเอง ผมรู้จักร้านนี้ เคยไป”

ช่วงนั้นประมาณเดือน กันยาอ่ะคับ ฝนกำลังฉ่ำเลย และคืนนั้นมันก็ตกหนักมากด้วย
ผมกอดเป้พี่เค้าไว้ ไม่งั้นรายงานพี่แสนดีคงเปียกฝนก่อนที่จะได้ส่งแน่
พี่เค้าก็เป็นคนขับมอไซค์ ผมคนซ้อนเช่นเคย

เพราะฝนมันตกแรงมากอ่ะคับ แล้วผมก็ไม่มีหมวกกันน็อค เม็ดฝนตีหน้าจนเจ็บไปหมด
พี่แสนดีเค้าเลยต้องขับช้า ๆ แทน แล้วกว่าจะถึง ใช้เวลาตากฝน ร่วม ๆ 30 นาทีได้
ตอนนั้นผมทั้งหนาว ทั่งสั่นไปหมดแล้ว

“หนาวเหรอ” – ผมไม่ได้พูดตอบกลับไปอ่ะคัพ หนาว โคตร ๆ

ตอนนั้นทั้งขา ทั้งตัวสั่นไปหมด พี่เค้าก็จะถอดเสื้อแจ๊คเก็ตให้ผมใส่
(เหมือนพระเอกหนังไทยมะ) แต่ผมก็ไม่เอาอ่ะคับ แถมปากดีด้วย

“เปียกแล้วจะให้ใส่ทำไมอ่ะ ใส่ไปก็เปียกอยู่ดี” – หุ หุ แกไม่เตะผมลงจากรถก็ดีแล้ว

ที่จริงแล้ว ไม่อยากแย่งพี่เค้าน่ะครับ พี่แสนดีต้องขับรถมอไซค์ด้วย หนาวกว่าผมแน่นอน
ผมนั่งหลัง ก็ยังได้พี่แกบัง ๆ ลมให้ได้บ้าง

กว่าจะถึงร้าน ผมก็เริ่มหน้าชา ปากซีดแล้วละคับ พี่เค้าถามว่าจะเข้าไปในร้านรึเปล่า
ผมก็ว่า ไม่ล่ะ หนาวจะตายแล้ว เข้าไปเดี๋ยวก็โดนชวนกินเหล้า แล้วก็ไม่ได้กลับออกมาแน่

“อืม ๆ รอพี่ตรงนี้แป๊บนึงนะ” ว่าแล้วพี่เค้าก็วิ่ง เข้าไปในร้าน ซักพักก็ออกมาอ่ะคับ

พี่เค้าก็ถามว่าหิวมั๊ย กินอะไรมารึยัง ตอนนั้น 3 ทุ่มกว่า ๆ แล้ว และผมก็ยังไม่ได้กิน
อะไรเลยตั้งแต่เย็น หิวอยู่เหมือนกัน แต่จะให้ไปกินเปียก ๆ แบบนี้นะ ไม่เอาอ่ะ
หนาวจะตาย (ผมไม่ชอบเวลาหนาว ๆ เลยจริง ๆ)

พอผมปฏิเสธ พี่เค้าก็กลับครับ แต่ขากลับนี่ดีหน่อย เพราะฝนเริ่มซาลงมากแล้ว
แต่ผมก็ยังหนาวอยู่ดี พี่เค้าจะเข้าไปส่งที่หอผมแหละครับ ผมก็ว่าพี่ไปเปลี่ยนเสื้อ
ที่หอผมก่อนมั๊ย จะได้ไม่หนาว แกก็ว่า จะต้องรีบไปธุระต่อ ต้องไปหาน้องแกอีก

อ่ะคับ ถ้าไม่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อ ก็ส่งผมหน้าปากซอยก็ได้ ไม่ต้องย้อนไป ๆ มา ๆ
เสียเวลาพี่เค้าเปล่า ๆ ตอนนั้นฝนก็ยังพรำ ๆ อยู่เลย ผมก็ได้แต่บอกแกว่า

“ขับรถกลับดี ๆ นะน้า(พี่แสนดี) ถนนลื่น ๆ อ่ะอันตราย” 

ครับทุกคำพี่ผมพูดออกไปเต็มเปี่ยมไปด้วยความห่วงใยจริง ๆ

[THIP]

หุหุ พี่แสนดี น่ารักจัง   

มาต่อเร็ว  ๆ น้า ชักติดแระ 

[Mr.October]

Path # 3

เช้าวันต่อมาพี่แสนดีเค้าก็ไม่มาเรียนครับ ผมเองก็เป็นห่วงนะ
โทรไปก็ไม่ติด มาได้เจอแกอีกทีก็วันอาทิตย์

เห็นแกว่า คืนวันศุกร์นอนดึกไปหน่อย เลยตื่นสาย แล้วก็ยุ่ง ๆ
มีปัญหากับน้องแกด้วย ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากอ่ะคับ
พี่เค้าว่าไงก็ว่างั้น มันเรื่องส่วนตัวเค้า ไม่ใช่เรื่องของผมซักกะหน่อย

หลังจากคืนนั้น (วันฝนตก) ผมก็สนิทกับพี่เค้ามากขึ้นไปอีก
ก็มีเล่าเรื่องส่วนตัวให้ผมฟังบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่เราจะได้คุยกันใน msn น่ะคับ
พี่เค้าเป็น คน อยุธยา ทำงานที่นู่นได้ 5 ปีก็มีปัญหากับเพื่อนรัก (เค้าว่างั้น)
พอดีได้งานที่ใหม่ (แถว ๆ แถบ ๆ ภาคตะวันออกอ่ะคับ) ก็ออกจากบ้านมาเลย
ช่วงแรก ๆ มาอยู่ที่นี่คนเดียวก็เหงามาก เพราะพี่เค้าไม่รู้จักใคร จนหลัง ๆ ก็เริ่ม
มีเพื่อน มีญาติ มาทำงานแถวนี้บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้รู้จักกับใครเท่าไหร่
พี่เค้าก็เล่าหลาย ๆ ต่อหลายอย่างของเค้าให้ผมฟังนะ ทั้ง ๆ ที่แกดูออกจะเป็นคนเงียบ ๆ
(ตอนหลังแกมาบอกว่า เพราะคืนนั้น วันฝนตก เลยไว้ใจผมมาก เห็นผมเป็นเพื่อนตายไปเลย)



ช่วงนั้นผมก็อยู่หอแล้ว และห้องข้าง ๆ ก็คือเพื่อนในห้องผม ถัดขึ้นไปอีกสองชั้น ก็เป็นเพื่อน
ในห้องผมอีกเช่นกัน (อะไรพวกมันจะพร้อมใจมาอยู่ที่เดียวกันหมดฟระ) ช่วงนั้นผมก็ได้รู้
จักกับเพื่อนมากขึ้นอ่ะคับ ผมเรียกพวกนี้ว่า “เด็กเรียน” คือ มันเรียนกันอย่างเดียว ไม่ได้ทำงาน
เหมือนผม ซึ่งอย่างพวกผมจะเรียกกันว่า “คนทำงาน” 55+ มีแบ่งชั้นวรรณะ อิ อิ

ด้วยความที่อยู่ใกล้ กันน่ะคับ ผมก็สนิทกับพวกเด็กเรียนได้ค่อนข้างรวดเร็ว แล้วอย่างที่ว่า….
มันเป็นช่วงใกล้สอบด้วยหล่ะครับ ก็ได้เพื่อน ๆ ติว ๆ กันไปในตัว แต่พี่แสนดีเค้า ก็ไม่ได้มา
ร่วมติวด้วยหรอกนะคับ เพราะเค้าก็ยังไม่รู้จักกับพวกเด็กเรียนมากเท่าไหร่ เหมือนผม

ซึ่งในกลุ่มเด็กเรียนก็จะมี เพื่อนผู้หญิงในห้อง คนหนึ่ง มาแอบชอบผม
เธอเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก ๆ หุ่นเธอก็จะอวบ ๆ หน่อย
ผมขอเรียกเพื่อนผมคนนี้ว่า “หมีชะนอย” ก็แล้วกัน ส่วนเธอจะมีบทบาท
ที่สำคัญกับผมอย่างไร เด๋วจะได้รู้กันใน  path ต่อ ๆ ไปอ่ะคับ

เวลาไปเรียนผมก็อยู่กับกลุ่ม “คนทำงาน” พอมาอยู่หอ ผมก็อยู่กับกลุ่ม “เด็กเรียน”
พวกเรามาติวหนังสือกันครับ เตรียมสอบ สรุปเลคเชอร์ สรุปบทเรียน แล้วผมก็จะเอา
พวกสรุป ๆ ทั้งหลาย ส่งเมลล์ให้เพื่อน ๆ ทุก ๆ คนด้วย แน่นอนครับ พี่แสนดีของผม
เค้าจะได้อ่านด้วยเช่นกัน

[Mr.October]

Part # 4
หลังจากที่สอบ final ของเทอมหนึ่งเสร็จ มหาลัยก็ให้โอกาสคนทำงานอย่างพวกผมได้พักผ่อนบ้าง
(ทำงาน 5 วันเรียน 3 วันปวดหัวโคตร) ได้หยุด 2 สัปดาห์ครับ รวมแล้วก็ 4 วัน (นับเฉพาะเสาร์ กะอาทิตย์)

ช่วงนี้พี่แสนดีย้ายที่ทำงานแล้วครับ พี่เค้าบอกว่ามีปัญหากับหัวหน้า แล้วที่ทำงานเดิมของพี่เค้า
ก็หยุด เสาร์เว้นเสาร์ พี่แสนดีก็เลยตัดสินใจลาออก และก็ได้งานใหม่ทำใกล้ ๆ กับที่
เราเรียนนั่นแหละครับ ที่นี่ให้เงินเดือนพี่แสนดีน้อยมากกกก คือมีพอใช้น่ะ
แต่ไม่มีเหลือเก็บ ถ้าถามว่าอยู่ได้มั๊ย ผมว่าก็ได้อ่ะคับ แต่ว่าคนทำงานได้เดือนเป็น หมื่น
กลับมาทำงานได้เดือนไม่กี่พัน ถ้าเป็นผมก็ไม่เอาหรอก
เพราะมันสะดวกเรื่องเรียนของพี่เค้าน่ะครับ พี่แสนดีก็เลยตัดสินใจทำงานที่นี่

แล้วพี่แสนดีเค้าก็ย้ายหอ มาอยู่ใกล้ ๆ กับมหาวิทยาลัย ซึ่งหอนั้นก็อยู่ใกล้กับ
หอผมแค่นิดเดียวเอง เดินไปแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว

หลังจากปิดเทอมผ่านไป และผมก็ไม่ได้เจอกับพี่แสนดีเลย 2 สัปดาห์
พอเปิดเทอมมาพี่แสนดีเค้าก็พาผมไป ดูหอพักของเค้าครับ
จนซัก 5 ทุ่มได้ผมก็ง่วงแล้ว ขอตัวกลับห้องบ้าง พี่เค้าบอกว่านอนกับเค้า
เหมือนเคยก็ได้     แหะ ๆ ผมก็ปฏิเสธอ่ะคับ ห้องตัวเองก็มีจะมานอนนี่ทำไม
พี่เค้าก็เลยขับมอไซค์มาส่งผมที่หอ (ห่างแค่นิดเดียวจะขับมาส่งทำไมฟระ)

พี่เค้าก็มาส่งถึงหน้าหออ่ะคับ แล้วก็รอดูผมเดินเข้าห้อง (ห้องผมอยู่ชั้น 1)
ซึ่งไอ้เพื่อนที่ผมอยู่ด้วยอ่ะคับ มันไม่รู้ว่าผมเปิดเทอมแล้ว และมันดันพาแฟนมานอนด้วย
ผมก็ไม่รู้เอากุญแจเสียบ ไขโลดดดดดดด

คือว่า คา เต็มตาทั้งสองข้างอ่ะคับ ทำตัวไม่ถูกเลย เข็มกะด้าย กำลังเข้ากันอยู่พอดี
ในมุมขององศาที่ผมเห็นได้ถนัดที่สุดก็ว่าได้ คือมันเล่นท่าที่ร้ายกาจมาก หุ หุ
ผมเดิน อาด ๆ เข้าไปเอาตะกร้าผ้ามาซะเฉย ๆ

“กรูซักผ้าก่อนนะ” ............... แหะ  แหะ ตอนนั้นคิดไรไม่ออก

ออกมาเจอพี่แสนดี ผมก็หน้าแดง พี่เค้าถามว่าผมเป็นไร 55+ 
ก็เรยบอกไปว่า

“ผมขอไปนั่งดูหนังห้องพี่แป๊บนึงได้มะ”

ครับ กลับไปอยู่ห้องพี่แสนดี พร้อมตะกร้าผ้า ที่ไม่ใช่เสื้อผ้าผมเลยซักตัว

ผมก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ห้องพี่แสนดีเค้านั่นแหละ
จนซัก ตีหนึ่งครึ่งได้ คิดว่า ภารกิจฟิชโช่ ของเพื่อนผมคงสำเร็จลุล่วงแล้วละ
ผมก็ร้องบอกพี่แสนดีกว่า “จะกลับแล้วครับ” หุ หุ พี่เค้าก็ไปส่งเหมือนเคย

พอมาถึงหน้าห้อง ผมก็ยังเห็นรองเท้าผู้หญิงวางอยู่เลย อ๊ะ!!?  ไอ้นี่กรูจะนอน

ก็ว่าจะรออยู่หน้าห้องครับ คงใกล้เสร็จแล้วละ

รอ... ......
รอ................
รอ............................

มันก็ไม่ออกกันมาซักที พี่แสนดีเลยบอกให้ผมไปนอนห้องแกก่อน แล้วค่อยมาใหม่
ครับ เกรงใจแก มานั่งอยู่เป็นเพื่อน ทั่ง ๆ ที่ไม่ใช่เรื่องตัวเองแท้ ๆ

กลับมาห้องพี่แสนดีอีกรอบ แต่คราวนี้ผมทิ้งตะกร้าผ้าไว้หน้าหอผมนั่นแหละ
ไม่เอามาแล้ว มันจะได้รู้ว่า ผมก็มีสิทธิ์ใช้ห้องเหมือนกันนะเว้ยยยยยย

พี่แสนดีเค้าก็ทำงานอ่ะคับ เห็นแวบ ๆ รู้สึกเค้าจะทำพวก blog ในคอมพิวเตอร์
อะไรนี่แหละ ผมก็ดูทีวี ช่องเคเบิ้ล จนหลับไปบนที่นอนพี่เค้าเลย..........................

ผมสะดุ้งตื่นมาอีกทีตอน ตีสาม กว่า ๆ เห็นพี่แสนดี นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนเดียว
(แกกำลังจะอาบน้ำคับ) ด้วยอารมณ์ง่วงนอนของคนงี่เง่า ก็เลย

“ผมกลับละ” ..................... “เฮ้ย ๆ เดี๋ยว”

เสียงพี่แสนดีไล่หลังมาครับ แต่ตอนนั้นผมพูดยังไม่ทันจบประโยค
ก็ออกจากห้องแกมาเลย  เดินดุ่ม ๆ กลับห้องตัวเอง

คราวนี้มาไม่เจอรองเท้าแฟนเพื่อนผมแล้วครับ ร้องเท้าเพื่อนผมก็ไม่มี
ตะกร้าผ้าก็ไม่อยู่!!? มันคงรู้แล้วละว่าผมกลับมาอีกรอบ

แต่ตอนนั้นง่วง....... จะนอน

เช้าไปเรียน เจอพี่แสนดี พี่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรผมนะ เค้าบอกว่าเมื่อคืน
จะไปส่ง ให้ผมรอพี่เค้าใส่เสื้อผ้าแป๊บนึง ผมก็ไม่ฟังอะไรเลย
แหะ แหะ ผมนี่แย่จริง ๆ

[abcd]

พี่แสนดีช่างแสนดีจริงๆจริ๊งๆ 

[Mr.October]

Part # 5

พอย้ายที่ทำงานใหม่ พี่แสนดีก็คุย msn กะผมได้ทั้งวันแล้วครับ เท่ากับว่า
ตอนนี้พี่แสนดีกับผม คุยกันทั้งวันไปเลยทีเดียว  จากที่ปกติเราจะคุยเรื่องงาน
เป็นหลัก ก็มาคุยเรื่องโน้น โม้เรื่องนี้ไปเรื่อยเปื่อย มันก็ยิ่งทำให้ผมรู้จักพี่เค้ามากขึ้น
ไปอีก ยิ่งสนิทกันไปทุกที ๆ ครับ

ปกติเวลาผมคุย msn กะใคร ก้อจะเก็บ history เอาไว้ด้วย เป็น record ว่า
เคยคุยเรื่องอะไรกันไปบ้างน่ะคับ

ผมติด msn ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว คุย msn กับพี่แสนดี ก็ผลัดกันส่งเพลง
ส่งภาพอะไรเยอะแยะ พี่แสนดีแกชอบส่งภาพอะไรที่มันน่ารัก ๆ มาให้ผมดู
ซึ่งในใจผมคิดว่าแกนี่ ติ๊งต๊อง รึเปล่าวะ ส่งแต่อะไรที่มันดูเด็ก ๆ อ่ะ

วันหนึ่งครับ ช่วงเปิดเทอมใหม่ ๆ นี่แหละ ซักประมาณพฤศจิกาได้
ผมก็คุย ๆ msn กะพี่เค้าเหมือนปกติ ออนเช้า 8 โมง เลิกออน 2 ทุ่ม
(พอดีพี่เค้าเลิกงานน่ะ) ก็คือว่า ผมเลิกงานตั้งแต่เย็นแล้ว แต่พี่แสนดี
เค้ายังต้องทำโอต่อถึงสองทุ่มบ้าง ผมก็จะนั่ง คุย msn เป็นเพื่อนเค้าน่ะคับ
แต่ว่าบทสนทนาครั้งนี้ซิคับ มันทำให้ผมจำมาจนทุกวันนี้เลย

“น้าแสนดี สิ้นปีไปเที่ยวใหนอ่ะคับ” – คำถามเรื่อยเปื่อย
“ไม่รู้ดิ เดี๋ยวรอดูใกล้ ๆ ก่อน” – ตอบตัดบทจัง

“อ้าว ปิดเทอมนะ ตั้ง 1 อาทิตย์ พี่ไม่ไปเที่ยวใหนเหรอ” ( 1 อาทิตย์นี่ไม่นับรวมวันทำงานนะคับ)
“ไม่รู้ดิ พี่ไม่แน่ใจว่ะ”

“ได้กลับบ้านนอกบ้างรึเปล่าเพ่ ?” – กัด ๆ หน่อยตามประสาผม 
“อืม...”         – สั้นซะ

“กลับบ้านครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เนี่ย” – ช่างซักจิงเสียจริงผม 
“ไม่รู้ดิ พี่ไม่แน่ใจว่ะ”

“อ้าว ไม่คิดถึงพ่อคิดถึงแม่บ้างเหรอ” – ทะลึ่งมั๊ยล่ะผม ลามปามอีกตะหาก 
“อืม ไม่รู้ดิ พี่ไม่แน่ใจว่ะ”    - ?? งงคับผม ตอบมาได้ไม่แน่ใจ

“ปีใหม่ปีที่แล้ว พี่ได้กลับบ้านรึเปล่า” – แนะ ยังไม่เลิก
“ไม่แน่ใจว่ะ” - ??? 


“เฮ้ยพี่ มีซักเรื่องมั๊ยที่แน่ใจ อ่ะ” – ชักฉุน
“มีซิ เรื่องเดียวเลย ที่พี่แน่ใจ” – อ๊ะ!! อะไรของเค้าวะ 



“เรารักนาย”    .........................................................
                      

[abcd]

  “เรารักนาย” 


สั้นๆง่ายๆและได้ใจความ ว่าแต่รักแบบไหนอ่า 

[฿oomb@b@]

เอิ้กๆๆๆๆ แน่ใจมั้ยล่ะครับคุณMr.October

ชอบจังเลยคำเนี่ย   แต่ไม่เคยได้ยินสักที
ต่อน่ะ อยากอ่านมากกกกกกกก

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

กร๊ากกกกกกกกกกกก มามุกไหนเนี่ย น้าแสนดีของเรา
 

เรารักนาย
จะแหกปากร้องก้องตะโกนออกไป

อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้ว