สองวันแล้วที่คิมโดดเรียนมาหมกตัวอยู่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาเก่าหลังโรงเรียน อากาศในห้องเล็กๆนั้นอึดอัดอบอ้าว
คิมนั่งชันเข่าอยู่บนลังใส่ลูกบาสที่มีฝุ่นจับหนาเตอะ เด็กหนุ่มล้วงมือลงไปในเป้ ควานหาซองบุหรี่กับไฟแช็คที่ซุกอยู่ในช่องลับที่อยู่ลึกสุดของกระเป๋า
เดือนกว่าแล้วที่คิมไม่โดดเรียนแอบมาสูบบุหรี่อย่างเคย นับตั้งแต่การมาของใครบางคน...
เด็กหนุ่มคาบบุหรี่ไว้ในปาก ก่อนจะจุดไฟแช็คจ่อที่ปลายด้านหนึ่ง เปลวไฟทำให้เกิดควันลอยอ้อยอิ่งอยู่ในอากาศ..
คิมอัดบุหรี่ลงปอด ก่อนจะโยนบุหรี่กับไฟแช็คไว้ข้างตัว ปล่อยความคิดให้ล่องลอยเรื่อยเปื่อยถึงใครบางคน...
เสียงผลักประตูเรียกให้เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นจากภวังค์ ..หัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นว่าใครมายืนอยู่ตรงหน้า...
คิมกลั้นหายใจ อยากวิ่งหนีพอๆกับที่อยากกระโจนเข้าไปกอด...
สีหน้าที่เคยร่าเริงอยู่เสมอของแบ็งค์ดูเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ..คิมใจหาย ไม่กล้าพอที่จะสบตาคู่นั้น..
"กรูไม่ได้บอกมรึงเหรอ ถ้ามรึงโดดเรียนวิชาชีวะ อาจารย์ประภาศรีจะไม่ให้มรึงมีสิทธิ์สอบ" เป็นครั้งแรกที่แบ็งค์โวยวายใส่คิม หลังจากที่รู้จักกันมาเดือนกว่า สายตาที่มองมานั้นเย็นชาราวกับคิมเป็นคนแปลกหน้า
"กรูติดซ้อม.." คิมตอบห้วนๆ ทำใจแข็งพ่นควันบุหรี่อย่างท้าทายต่อสีหน้าไม่พอใจของคนตรงหน้า
"โค้ชบอกว่ามรึงไม่ไปซ้อมสองวันแล้ว มรึงเป็นอะไรของมรึง.."
คิมรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกไล่ต้อนให้จนมุม ก่อนที่จะถูกถลุงให้ลงไปนอนกองที่พื้น..เจ้าตัวข่มอารมณ์หวั่นไหวก่อนจะย้อนกลับไปด้วยสีหน้ากวนๆ
"แล้ว..มรึงเกี่ยวอะไรด้วย.."
"ก็กรูเป็นเพื่อนมรึง.."
คิมกัดริมฝีปาก เจ็บแปลบขึ้นมาในอก ย้อนคนตรงหน้าด้วยท่าทีเฉยเมย..
"ใครอยากเป็นเพื่อนมรึง กรูเคยบอกว่าอยากเป็นเพื่อนมรึงตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่มานั่งเรียนข้างกรู อย่ามาทำเจ้ากี้เจ้าการกับกรูหน่อยเลย.."
สายตาของแบ็งค์เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและผิดหวัง คิมใจหาย อยากจะย้อนเวลาเพื่อเอาคำพูดคืนกลับมาให้หมด
"เออ..กรูขอโทษ ต่อไปนี้กรูจะไม่วุ่นวายกับมรึงอีก.." แบ็งค์เดินเข้ามาคว้าบุหรี่จากมือคิมเมื่ออีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะคาบไว้ในปาก พ่นควันเลียนแบบท่าทางของคิมไม่มีผิด
"อยากรู้เหมือนกันว่าบุหรี่นี่ดียังไง มึงถึงยังโง่สูบอยู่ได้.." คนที่พึ่งจะลองสูบเป็นครั้งแรกทำท่าจะอัดบุหรี่ลงไปในปอดอีกรอบ
อย่างไม่ทันได้คาดคิด คิมกระโจนพรวดเดียวถึงตัวแบ็งค์ ร่างสูงใหญ่โถมเข้าหาจนอีกฝ่ายเซไปปะทะผนังเต็มแรง คิมกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายจนตัวลอย ใบหน้าคมเข้มบึ้งตึงเกรี้ยวกราด เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบอย่างบ้าคลั่ง
"ใครสอนให้มรึงทำแบบนี้!" คิมตะคอกใส่แบ็งค์สุดเสียง..มือใหญ่กร้านบีบปากแบ็งค์จนบุหรี่ร่วงลงมาที่พื้น ไม่สนว่าอีกฝ่ายกำลังตกใจและเจ็บปวด..
ริมฝีปากสีแดงสดที่บวมเจ่อเพราะแรงบีบทำให้สติของเด็กหนุ่มขาดผึง...คิมบดขยี้ริมฝีปากตัวเองกับแบ็งค์รุนแรง ลิ้มรสสัมผัสนุ่มนวลอบอุ่นของคนในอ้อมกอดอย่างพึงพอใจ..
คนในอ้อมกอดสั่นสะท้านจนคิมรู้สึกตัว สีหน้าหวาดหวั่นของแบ็งค์ทำให้อารมณ์ห่ามหื่นรุนแรงของคิมจางหายไปจนหมดสิ้น.. คิมปล่อยตัวคนในอ้อมแขน.. ไม่อาจทนเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของแบ็งค์ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว..
"มรึงกลับไปเรียนได้แล้ว..เรื่องของกรู กรูจัดการเองได้.."
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
