หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[Wins_Sha]

โว้วววว

มาพร้อมกับตอนใกล้จบ

จะรออ่านตอนจบนะจ้ะ

[from_mars]

มารออ่านตอนจบหวานๅ ด้วยคนจ้า....
ปล. ลืมเรื่องไปเลย ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ อิอิ

[konnarak]

รอตอนจบ  ไม่อยากให้จบเลย

[hotladyanyavee]

มานิด แต่คลายความสงสัยที่ติดค้าง แบบนี้ให้อภัยๆๆๆๆๆ

[A-J.seiya*]

แง๊
จะจบแล้วเหรอคะ ..
เร็วจัง
น้องฟ้า น่ารักมากจริงๆ !!
><

[punchnaja]

เบื่อคุณนิ้ง และสงสารคุณแม่^^

[kunkai]

มานิดเดียว
ยังไม่หายคิดถึง
ก็จะจบซะแล้ว

[ao16]

 :L2:มารออ่านตอนจบ ด้วยคน ขอหวานๆน้า  

[mascot]

มารอตอนจบด้วย แต่เอหายไปไหนนะ

[konnarak]

มารอ ตอบจบด้วยคนครับบบบ 

[aeecd]

ไรเตอร์อ่ะผิดสัญญา
โป้งเรยยย หึ งอลลลล
 
จะจบแร้วเรื่องของพี่ฟิล์มกะกายยังมะรุเรื่องเรยย

[Lalunar]

โอ้วววววว อ่านตามทันแล้ววววววว
เป็นกำลังใจให้คุณ ZaZa นะครับ

[Overdose]

อยากรู้เรื่อง น้องกายกะพี่ฟิล์มอะ

[bobie]

รอตอนจบค่า

อยากรู้เรื่องของแดนด้วยอ่า *-*

[InuyashaM]

อ่านรวดเดียวเลยค่ะ
เนื้อเรื่องน่ารักมากเลย 
ว่าแต่มันสั้นไปไหมอ่า

[Seoul In Love]

น่าัรัก(ว่ะ)
30...กลับมารักกัน(อีกครั้ง)
.
.
.
>...ฟ้า...<

“ไปไหนกันมา พี่มารอตั้งนานแน่ะ”

“ไปทานข้าวกันมาฮะ พี่แดนไม่ยอมโทรมาบอกก่อนว่าจะมาหา จะได้ออกไปทานด้วยกัน” ผมว่าพลางกอดทักทายกับพี่แดน ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยฮะ พี่แดนมีธุระยุ่งตลอดเลย เหมือนจะหลบหน้าใครบางคนอยู่ด้วย แต่นั่นก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ละนะ

“กอดผิดคนแล้วครับน้องฟ้า”

...ผมได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย...ผมผละจากอ้อมกอดของพี่แดนพลางจ้องไปด้านหลังที่ซึ่งเสียงทุ้มๆ นั่นดังมาให้ได้ยิน...ไม่อยากจะเชื่อเลย... ผมเฝ้าบอกตัวเองอย่างนั้นก่อนที่จะถูกดึงเข้าไปกอด

“คิดถึงจังครับ”

ประโยคนี้ทำให้ร้องไห้แล้วนะ ผมไม่สนใจแล้วว่าพี่ฟิล์มจะทำหน้าดุแค่ไหน หรือกายกับพี่ฟางจะพากันยิ้มกว้าง พี่แดนที่หลิ่วตาน้อยๆ ใส่เหมือนจะล้อ หรือแม้แต่พี่ฟาที่หัวเราะเบาๆ ตอนนี้ นาทีนี้ ผมสนใจแค่คนๆ เดียวเท่านั้น คนที่กอดผมเอาไว้ด้วยอ้อมแขนแน่นหนา

“คิดถึงพี่มั้ย บอกให้ชื่นใจหน่อยสิครับ”

“...ฮะ...ฟ้าก็คิดถึงพี่คริส” ผมบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะถูกพี่คริสหอมแก้มฟอดใหญ่เลย ได้ยินเสียงดุๆ ของพี่ฟิล์มดังมาด้วย แต่พี่คริสดูจะไม่สน

“มากไปแล้วมึงไอ้คริส!”

“หรือจะให้กูหอมน้องกายแทนล่ะ”

ประโยคนี้ทำเอาพวกผมหลุดหัวเราะเลย พี่คริสก็ยังคงนิสัยกวนๆ อยู่ดีล่ะนะ ยิ่งได้ยินเสียงโวยกลับมาของพี่ฟิล์มพร้อมกับอาการตวัดเอากายเข้าไปกอดอย่างหวงๆ ก็ยิ่งทำให้พี่คริสหัวเราะใหญ่ ผมชอบเสียงหัวเราะแบบนี้ของพี่คริสจัง อยากฟังตลอดไปเลยฮะ

“เข้าบ้านก่อนเถอะค่ะ”

ทุกคนดูจะเห็นดีด้วยกับคำชวนของพี่ฟาง แม้พี่ฟิล์มจะส่งตาดุๆ มาให้แต่พี่คริสก็ยังกุมมือผมไว้แน่นและพาเดินเข้าบ้านไป ผมเองก็ไม่อยากปล่อยมือจากมือใหญ่นี้เหมือนกันล่ะฮะ>///<

“พี่คริสไม่เห็นบอกฟ้าเลยว่าจะกลับ” ผมเอ่ยถามเสียงเบาระหว่างที่เราเดินเข้าไปในบ้าน อาศัยช่วงจังหวะที่ทุกคนกำลังเดินนำหน้าคุยกับพี่คริสฮะ ว่าแต่ใจร้ายจังเลยนะ ไม่ยอมบอกกันบ้างเลย

“พอเคลียร์เรื่องที่นั่นเรียบร้อยพี่ก็รีบกลับเลยไม่ทันได้โทรบอกใคร ไอ้แดนก็เพิ่งรู้เมื่อตอนที่พี่ไปหามันที่บ้านนั่นล่ะ” พี่คริสว่าพลางยิ้ม

“แต่น่าจะบอกนะ ฟ้าจะได้ไปรับ”

“ไม่เห็นเป็นไร ตอนนี้เราก็ได้เจอกันแล้วนี่นา จริงมั้ย”

ผมอมยิ้มก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ตอบกลับไป เราคงได้คุยกันอีกนานเลยฮะ ถ้าพี่ฟิล์มไม่โผล่หน้าดุๆ มาให้เห็นพร้อมกับเรียกให้รีบเข้าไปในห้องนั่งเล่น ดูท่าว่าพี่ฟิล์มจะมีเรื่องซักฟอกพี่คริสแน่เลย

“ตอนนี้น้องมึงเป็นแฟนกูแล้วนะเว้ย เลิกหวงซะทีเหอะ” พี่คริสบอกพี่ฟิล์ม น้ำเสียงเซ็งนิดๆ ด้วยฮะแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกุมมือผมเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นอยู่ดี ว่าแต่เราไปเป็นแฟนกันตอนไหนล่ะเนี่ย>///<

“ท่าจะเลิกยากครับพี่คริส” เสียงพี่ฟาเอ่ยแซวพี่ฟิล์มพลางหัวเราะไปด้วย ได้ยินอย่างนั้นพี่ฟิล์มเลยยิ่งทำหน้านิ่วไปใหญ่เลยฮะ ว่าแต่ผมดีใจนะที่พี่ฟิล์มรักผมแบบนี้น่ะฮะ^^
.
.
.
>...คริส...<

น่าเบื่อไอ้ฟิล์มจริงๆ ครับ ถึงขนาดนี้มันก็ยังไม่วายหวงน้อง เฮ้อ! ผมหล่ะหน่ายกับมันจริงๆ แต่ถึงยังไงผมก็แน่ใจล่ะครับว่าน้องฟ้ารักผม^^

“เรื่องแม่มึงเรียบร้อยแล้วเหรอวะ” ไอ้ฟิล์มเอ่ยถามทันทีที่ผมกับน้องฟ้านั่งลงบนเก้าอี้เลยล่ะครับ ดูท่าว่าเรื่องนี้ล่ะที่มันอยากรู้น่ะ

แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร เสียงเอะอะด้านนอกก็ทำให้เราต้องหันไปมองก่อน ผมว่าผมจำเสียงโวยวายนั่นได้ดีนะ จะใครซะอีกล่ะครับนอกจากบรรดาเพื่อนเชี่ยๆ ของผมน่ะ^^

“เชี่ยคริส! กลับมาไม่บอกกันเลยนะมึง” มาถึงไอ้ตี๋ก็ให้พรผมเลย

“แทนที่มาถึงจะมาหาพวกกูก่อนดันมาหาเมียซะก่อน ไอ้เวร!”

“เดี๋ยวมึงโดนตีนกูไอ้เป้!” เสียงเย็นๆ ของไอ้ฟิล์มดังมาทันทีที่ไอ้เป้พูดจบประโยคเลยครับ ฮ่าๆ เล่นเอาไอ้เป้หน้าเจื่อนรีบนั่งลงข้างไอ้ตี๋ทันทีเลย ถัดมาเป็นไอ้น้ำที่นอกจากมันจะไม่ทักไม่ทายใครแล้วยังจ้องมองไอ้แดนที่นั่งข้างๆ ผมนี่ด้วย เฮ้อ! นี่มันยังไม่เคลียร์กันอีกเหรอเนี่ย?

“สรุปเรื่องแม่มึงเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยวะ” ไอ้นัทถาม ดูเหมือนว่าเรื่องนี้นี่จะมีแต่คนอยากรู้ครับ คนข้างๆ ผมนี่มองจ้องผมตาแป๋วแล้ว

“อืม ก็หย่ากันเรียบร้อยแล้ว แม่ก็กลับมาพร้อมพวกกูนี่แหล่ะ” พูดไปผมก็ยังจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ชัดเจนเลย

“แฟร็งค์มันยอมง่ายๆ เลยเหรอวะ” ไอ้น้ำที่ละสายตาจากแดนแล้วเอ่ยถามผมบ้าง

“ก็ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” ว่าไปผมก็ถอนหายใจไป “กว่าจะยอมหย่าให้เรื่องก็เกือบถึงศาลแล้ว แฟร็งค์ยืนกรานว่ายังไงซะก็ไม่อยากหย่า”

“กูว่าเขาก็คงรักแม่มึงจริงๆ ว่ะ” ไอ้เป้มันว่า ผมเองก็เห็นด้วยกับมันนะครับ แต่ความจริงก็คือมันจบแล้ว

“เอาเหอะ ยังไงซะแม่มึงก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว ตอนนี้ก็ดูแลท่านดีๆ ก็แล้วกัน” ไอ้ฟิล์มมันว่างั้น แน่ล่ะว่าผมต้องดูแลแม่ผมอย่างดีอยู่แล้ว

“เรื่องแม่มึงจบแล้ว ทีนี้มาเรื่องมึงบ้าง” ไอ้แดนมันพูดขึ้นมา

ผมหันไปยักคิ้วให้แดนก่อนจะหันไปมองไอ้ฟิล์มที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมันรู้ว่าไอ้แดนจะพูดอะไร คนข้างๆ ผมนี่แทบจะเอาหน้าหลบอยู่หลังผมแล้วครับ ดูก็รู้ว่าน้องฟ้าคงกลัวไอ้ฟิล์มดุเข้าให้ แต่ผมไม่กลัวมันหรอก

“ฟิล์ม กูว่ามึงน่าจะพอได้แล้ว...”

“กูรู้ว่ามึงจะพูดอะไรแดน” ไอ้ฟิล์มมันขัดขึ้นมา “มึงไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นล่ะ กูไม่อยากฟัง”

“เฮ้ยฟิล์ม! คริสมันก็ทำตามสัญญาแล้วนะเว้ย มึงน่าจะปล่อยได้แล้ว มึงอย่าลืมคำพูดตัวเองดิวะ” ไอ้ตี๋พูดบ้าง ผมยิ้มให้มันเมื่อเห็นมันเป็นเดือดเป็นร้อนแทนผม

“นั่นดิวะ มึงเป็นคนบอกเองนะเว้ยว่าจะยอมให้ไอ้คริสคบกับน้องฟ้าน่ะ มึงอย่าผิดคำพูดดิวะ” ไอ้เป้เอาบ้าง

“กูว่ามึงน่าจะพอได้แล้วนะฟิล์ม” ไอ้น้ำเป็นอีกคนครับที่ออกปากว่าไอ้ฟิล์มแทนผม “ไม่เห็นใจไอ้คริสก็เห็นใจน้องมึงเหอะ ฟ้าน่ะรักไอ้คริสนะ”

“พวกมึงพูดกันจบรึยัง พวกมึงเห็นกูเป็นคนยังไง กูเป็นลูกผู้ชายพอแล้วกูก็จำคำพูดตัวเองได้ทุกคำ” ฟิล์มมันทำหน้าเซ็งใส่เพื่อน ดูท่าว่าจะไม่ชอบเท่าไหร่ที่ถูกรุมแบบนี้ ก่อนที่มันจะหันมาหาผม ตามันจ้องผมใหญ่เลยครับ แต่ผมก็มองตอบกลับไปนะ “กูยอมให้มึงคบกับน้องกูก็ได้!”

“เย้!” เสียงกาย ฟา กับเพื่อนๆ ผมพากันร้องลั่นพร้อมกับเสียงกรี๊ดเบาๆ ของน้องฟาง แต่นั่นไม่เท่าความดีใจของผมกับคนข้างๆ นี่หรอกครับ

“ขอบคุณฮะพี่ฟิล์ม” น้องฟ้ารีบวิ่งไปกอดพี่ชายใหญ่เลย ดูท่าว่าจะร้องไห้นิดๆ ด้วย แค่นั้นไอ้ฟิล์มก็ใจอ่อนแล้ว

“ห้ามทำน้องกูเสียน้ำตาด้วย ไม่งั้นกูเอามึงตายแน่!”

ฮ่าๆ ผมรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังถูกพ่อตาคาดโทษมากกว่าจะถูกพี่ชายแฟนดุนะครับเนี่ย ฟิล์มมันทำท่ายังกับว่าลูกสาวมันกำลังถูกพรากไปจากอกพ่อซะอย่างนั้นล่ะ^O^
.
.
.
น้องฟ้าดูกังวลไม่น้อยเลยครับ แต่ก็แน่ล่ะเพราะผมกำลังพาน้องฟ้าไปที่บ้านของผม และมากไปกว่านั้นคือการพบกันระหว่างคนที่ผมรักทั้งสองคน ฟ้าเอาแต่บ่นว่ากลัวแม่ผมจะไม่ชอบ แต่ผมไม่กังวลเลย แม่ผมเป็นคนยังไงผมเป็นลูกย่อมรู้ดีที่สุด

“แม่ครับ น้องฟ้า แฟนผมครับ”

แม่นิ่งไปเมื่อผมแนะนำเด็กผู้ชายข้างๆ แบบนั้น  ส่วนน้องฟ้าตอนนี้เอาแต่ก้มหน้านิ่งฝ่ามือเล็กบีบมือผมแน่น

“เอาเถอะ” สุดท้ายแล้วแม่ถอนหายใจก่อนจะยิ้มออกมา “คริสรักใครแม่ก็รักด้วย”

คำพูดของแม่ทำให้ผมยิ้มได้ ไม่ต่างกันเลยน้องฟ้าเองก็ปล่อยรอยยิ้มน้อยๆ ออกมาเหมือนกัน ก่อนที่เจ้าตัวจะถูกเรียกให้ไปนั่งข้างๆ แม่ผม ได้ยินเสียงตอบคำถามหลายคำถาม และผมแน่ใจว่าแม่จะต้องรักน้องฟ้าเหมือนที่ผมหลงรักในความน่ารักของน้อง

“ตากับยายรู้รึยังลูก” แม่ละสายตาจากน้องฟ้ามาถามผม

“ผมยังไม่ได้บอกเลยครับ”

“งั้นก็บอกท่านซะ”

ผมรับคำแม่ก่อนจะปล่อยให้แม่กับน้องฟ้าอยู่กันตามลำพัง ส่วนผมเดินไปที่สวนหน้าบ้านที่ซึ่งตากับยายและน้านันกำลังใช้เป็นสถานที่นั่งคุยเล่นกันอยู่ ผมบอกรึยังครับว่าวันนี้ที่บ้านผมมีญาติมากันหลายคน ทั้งหมดมุ่งตรงมาที่นี่เพื่อปลอบใจแม่ผมครับ

“ตายายครับ ผมมีคนสำคัญอยากแนะนำให้ตากับยายรู้จักครับ”

“ใครล่ะ” ถามพรางตาก็เหลียวมองไปด้วย

ตอนนี้เองครับที่ผมเพิ่งรู้ว่าแม่กุมมือน้องฟ้าเดินตามออกมาที่สวน ตากับยายหันไปมองสบตากันในขณะที่น้านั้นเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ คงแปลกใจที่แม่เดินมากับเด็กผู้ชายแทนที่จะเป็นเด็กผู้หญิง ผมแน่ใจว่าน้านันเองก็รู้ดีถึงนัยความหมายที่ผมตั้งใจจะบอกตากับยายว่าคนสำคัญที่ผมจะแนะนำให้รู้จักนั้นเป็นคนรักของผม

“นี่น้องฟ้าครับตายาย น้านัน” ผมเอ่ยบอกพลางดึงน้องฟ้าให้มายืนข้างๆ กัน ได้ยินเสียงหลานๆ ซึ่งเป็นลูกของน้านันวิ่งเล่นไล่จับกันด้วย “น้องฟ้าเป็นคนรักของผมเองครับ”

“สวัสดีฮะคุณตา คุณยาย คุณน้า” น้องฟ้าเอ่ยพลางยกมือใหว้ผู้ใหญ่ที่ผมนับถือและเคารพรัก

เสียงหัวเราะร่าเริงของหลานๆ ยังคงมีอยู่ หากแต่ตรงนี้ทุกอย่างดูเงียบงันไปชั่วอึดใจ ก่อนที่ตาจะถอนใจเบาๆ ทำลายความเงียบนั้น

“เราก็เลี้ยงได้แต่ตัวล่ะนะแม่นี”

“ค่ะคุณพ่อ” คุณแม่บอกพลางคลี่ยิ้ม “นีเองก็คิดอย่างนั้น ถึงได้ไม่ห้ามปรามตอนที่คริสบอก”

“เข้ามาใกล้ๆ ยายซิลูก” คุณยายกวักมือเรียกน้องฟ้า ผมพยักหน้าเบาๆ พร้อมรอยยิ้มเมื่อน้องเงยหน้าขึ้นมาเหมือนจะชั่งใจ และนั่นคงทำให้น้องมีความกล้าขึ้นถึงได้ขยับไปนั่งลงข้างๆ คุณยาย “หน้าตาน่ารักเชียว”

น้องฟ้าอมยิ้มนิดๆ เมื่อคุณยายเชยคางขึ้นก่อนที่ท่านจะละห่างเปลี่ยนเป็นลูบผมน้องฟ้าเบาๆ “ตาคริสน่ะเป็นหลานรักของยาย ถ้าจะคบกันยายก็ไม่ห้ามอะไร”

“ขอบคุณครับคุณตาคุณยาย” ผมเข้าไปกอดยายแน่นๆ พร้อมกับเอ่ยถ้อยคำประโยคนี้ ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ครับ ขอบคุณมากที่เข้าใจและเคารพการตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตของผมเอง

“คราวนี้แม่กับพ่อคงต้องฝากความหวังเอาไว้ที่เจ้าใหญ่ของผมแล้วล่ะครับ” น้านันว่าพลางหัวเราะ พลอยทำให้ทุกคนหัวเราะตามไปด้วย

“แต่คงต้องหวังนานหน่อย”คุณตาว่าพลางหัวเราะร่วน

ดูท่าว่าตาคงจะต้องรอเหลนอีกนานเลยจริงๆ ล่ะครับ เพราะเจ้าใหญ่ที่พูดถึงกันน่ะเพิ่งจะเข้าเรียนชั้นป.1 เอง ส่วนเหลนจากผมคงไม่มีให้จริงๆ ครับ เพราะคนรักของผมไม่สามารถมีลูกได้ ข้อนี้ผมว่าตากับยายคงทำใจเอาไว้แล้วเพราะดูตอนนี้ท่านจะพากันเห่อหลานใหม่ที่ชื่อน้องฟ้าครับ
.
.
.
“พี่ดีใจนะที่ฟ้าเข้ากับครอบครัวพี่ได้” ผมบอกฟ้าเมื่อมาส่งน้องที่บ้านครับ ถึงจะบอกว่าคบกันได้แล้วแต่ไอ้ฟิล์มก็ยังไม่วายตั้งกฎว่าห้ามผมพาน้องมันไปค้างที่อื่น และต้องพามาส่งก่อนหกโมงเย็นด้วย ดูมันสิ!

“ฟ้าก็ดีใจ นึกว่าทุกคนจะไม่ชอบฟ้ากันซะอีกฮะ” ดูจากสีหน้าและแววตาก็รู้แล้วครับว่าน้องฟ้ารู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ “ครอบครัวพี่คริสน่ารักนะฮะ ทุกคนน่ารักหมดเลย”

“ตอนนี้พวกเขาก็เป็นสมาชิกในครอบครัวของฟ้าด้วยครับ”

น้องฟ้ายิ้มเขินเมื่อผมพูดอย่างนั้น “ฟ้าว่าเราเข้าบ้านดีกว่าฮะ พี่ฟิล์มออกมาเรียกแล้ว” ว่าพลางน้องก็ชี้ไปที่ไอ้ฟิล์มซึ่งออกมายืนเด่นอยู่หน้าบ้าน เฮ้อ! ให้ตายเหอะ!

ผมลงจากรถก็พอดีกับที่ไอ้ฟิล์มเลิกทำหน้าดุเมื่อน้องกายเดินออกมาตามให้เข้าบ้าน ผมชักอยากรู้ซะแล้วล่ะครับว่าระหว่างน้องฟ้ากับน้องกาย ไอ้ฟิล์มมันหวงใครมากกว่ากัน

“เลทไปห้านาที คราวหน้าทำเวลาหน่อยนะมึง” ไม่วายที่ฟิล์มมันจะยังหันมาพูดย้ำกับผมอีกนะ กายกับฟ้านี่พากันหัวเราะคิกเลย ก่อนที่กายจะดึงฟิล์มให้เข้าไปในบ้านด้วยกัน ทำดีมากครับน้อง

“เชื่อมันเลย” ผมบ่นเบาๆ น้องฟ้าเลยทำหน้ามุ่ย “ครับๆ ผมจะไม่บ่นพี่ชายของสุดที่รักแล้วครับ”

“พี่ฟิล์มออกจะน่ารัก” นั่นยังมีแอบเข้าข้างพี่ชายตัวเองอีก

“แล้วพี่ล่ะ” ผมกระตุกมือฟ้าเรียกให้อีกคนหยุดเดิน จะว่าไปแล้วผมไม่เคยได้ยินคำชมว่าน่ารักจากฟ้าเลยนะ ทั้งๆ ที่ผมน่ะเห็นว่าฟ้าน่ารัก

“พี่คริสไม่น่ารักหรอก”

ผมหน้ามุ่ยบ้างแล้วครับ เรื่องอะไรเนี่ย! “ใช่สิ พี่ไม่ใช่ไอ้นัทนี่นะ” ฮึ่ม! ผมยังจำได้นะว่าน้องฟ้าชมไอ้นัทว่ามันน่ารักน่ะ!

“พี่คริสไม่น่ารัก แต่ฟ้ารักพี่คริสฮะ”
ผมไม่ได้ตอบอะไรไปนอกจากจูบหนักๆ ที่แก้มน้องฟ้า น้องแม่งน่ารัก(ว่ะ)^^
.
.
.
จบล่ะ ขอบคุณที่ติดตามมาตลอด พบกันใหม่กับน่ารัก(ว่ะ) ฟิล์ม-กาย
+ ตอนหน้าตอนพิเศษค่ะ 

[insomniac]

มีความสุข ถึงหายไปแต่ก็ไม่เคยลืมเรื่องนี้เลยครับ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งคนอ่าน

[tawan]

ตอนหน้าอย่าให้ต้องรอนานนะ

สงสารกันหน่อย

 

[ao16]

 

[TanyaPuech]

จบแระ

[roseen]

  :กอด1:จบไปอีกเรื่องนึง

[nunamicky]

+1 ค่ะ
Happy ending

[kokikung]

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขแปปี้แอนดิ้งสุดๆๆ
รอตอนพิเศษฟิล์ม-กาย คู่โปรดเลยอ่าขอยาวๆๆเลยน้าแต่จะได้อ่านเมื่อไหร่นิ

[JAROEN]

HAPPY  HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY   HAPPY       

[hahn]

+1 จ้า จบสวยแบบนี้ชอบนะ

[nongrak]

น่ารักมากเลยค่ะ ตายายและแม่ของคริสใจดีจังยอมรับได้
จะรออ่านตอนพิเศษนะค่ะ

[lomekung]

+1 ให้ครับบบ

น่ารักดีอะ

 

[♥a2k♥]

น่ารัก(ว่ะ)มากจริงๆค่ะ
สมหวังไปแล้วคู่นึง รอพี่ฟิล์ม-น้องกาย
น้ำ-แดน แล้วก็พี่นัทกับใครคนนั้นค่า

[Little Devil]

 
+1

[~มือวางอันดับ1~]