หัวข้อ: วุ่นนัก...รักรุ่นพี่ UP UP UP!!! ตอนที่ 65 จุดเริ่มต้น 28-03-2553

[ToeY_@_KP]

  เป็นกำลังใจ

[lizzii]

 

ให้โฟล์คเ่ต่าจร้าาา

[ToeyTato]

อ่า รูปน่ารักดีชอบผมโอ๊ต 5555
แล้วก็ ชอบลายมือน่ารักดี ปู้จายลายมืองี้หรอ หึหึ
เค้ายังลายมือไม่น่ารักงี้เลย 

[lomekung]

เปงกำลังใจอะ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

รอตอนต่อไปครับผม
 

[bon]

ตามติด ติดตามต่อจ้า

[kungyung]

  :a2:ในที่สุดแซนก็ทำสำเร็จ
ดีใจด้วยคร้าบบบบบบบบบบบ

[ChiOln]

ว่ะฮ่าๆๆๆๆ


นี่เราแก่กว่าพี่โอ๊ตอีกหรอเนี้ย


 

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

ช่างกล้า.....
ง่ายไปไหมตัวพี่น่ะ

....โก่งให้มาแต่ไกลเลยเชียว....

เอะ  หรือมันอยากมาตั้งนานแล้ว...

เอ้อ ไอ้ตัวน้องน่ะ อะไรมันจะหลงตัวพี่ได้มากขนาดนั้น แต่ก็นะ

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
รูปแซนนี่โดนใจจริงๆอยากได้อย่างนี้ซักคน คิๆ
เรื่องของตอนล่าสุดนั้นเฉยๆนะเรื่องจะมีเอ็นซี หรือไม่มี
มันเป็นสิทธิของผู้เขียนว่าต้องการจะเดินไปยังไง
ส่วนที่ว่ามันเร็วไปไหม เออ มันก็ออกจะเร็วไปเพราะเห็นอยู่ด้วยกันมานานไม่ยอมกันซักที
พอจะยอมก็ดันง่ายๆซะงั้นเลย ถึงงั้นในเมื่อได้กันแล้วก็ขออีกละกันชอบๆ 555+
แล้วจะรออ่านต่อ
ปล.ยัง +1 ให้ไม่ได้เดี๋ยวมาบวกให้

นิว

[DexTunG]

    



จิ้ม น้องนิว รีบนนะคับ




ว้า ยังไม่มาลงต่ออีกหรอ






    

[ranaways]

ดีใจด้วยนะแซนด์


เอาจนสำเร็จ


แร๊งงงงงงงงงงงงงง

[l_k]

พี่โอ๊ต :oo1:งานแล้วหรอ

[Cha Ris Ma]

ที่จริงพี่โอ๊ตคงอยากจะยอมตั้งนานและแหละแต่ไม่มีโอกาสกดแซน  

พอดีวันที่เกิดเรื่อง แม่ก็ยอมรับแล้ว แซนก็บอกรักแบบเมาๆแล้ว(โดนที่โอ๊ตไม่รู้ว่าไม่เมา)

บรรยายกาศมันพาไป เหอๆ ไม่เร็วหรอก...

วาดรูปสวยเหมือนเดิม เห็นด้วย รีใหนไม่รู้ ว่าแซนผอมไปนิดนะสำหรับคนที่ชอบกีฬา

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

มารอทุกวันค้าบบบ
 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
จิ้มที่รัก อิๆ
มานอนรอด้วยคน 

[puffy_nuchy]

เย้ๆ ในที่สุดก้ออ่านทัน อ่านรวดเดียวเลย หนุกมากมาย

แซนน่าร้ากที่ซู้ดส์


 


นอนรออีกคนคร่า

[XTeND]

ตอนที่ 29 SHOCKCOLATE

…เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใสต้อนรับผมอยู่ วันนี้ผมได้พาไอ้แสบกลับหอมันแล้ว ผมพยายามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นถึงแม้นมีอาการบาดเจ็บอยู่บ้าง (ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย) ผมอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียนเต็มที่ส่วนแซนใส่ชุดไปรเวท เนื่องจากแซนไม่มีเรียนทุกวันจันทร์อยู่แล้ว แต่อย่างไงมันก็ต้องไปทำรายงานอยู่ดี 555+

...หลังจากที่พิรี้พิไรล่ำลาคุณพ่อคุณแม่เสร็จผมกับแซนขับรถเข้า ม. ทันที เราจะกินข้าวเช้าที่ ม. ก่อน แล้วเพื่อนแซนจะมารับไปทำรายงานที่หอเพื่อนอีกที พอมาถึงโรงอาหารใต้ตึกผมแยกตัวไปซื้อน้ำส่วนแซนอาสาซื้อข้าวให้ นับวันมันยิ่งฉลาดครับรู้ใจไปหมดว่าผมต้องการอะไร พอมาถึงโต๊ะทุกอย่างถูกเตรียมเรียบร้อยแล้ว วันนี้เมนูที่มันแนะนำคือสุกี้แห้งไก่ครับ ของไอ้แซนสุกี้น้ำทะเลรวม (ต่างกันลิบลับแบ่งชนชั้นสุดๆ)

“พี่โอ๊ตทานกุ้งไหม” เริ่มแล้วครับไอ้แซน “อ้า...อา...” มันจัดแจงเอากุ้งมาป้อนผม

“จะบ้าเหรอ ไม่กิน” สาธารณชนสะขนาดนั้น

“อายเหรอ”

“อืมไม่ได้ด้านนิ” ผมกวนตรีน

“จะอายอีกเหรอ...เรา เออ เรา...”

“เราอะไร”

“เราเป็นสามีภริยากันแล้วนะ” โอ้กล้ามาก

“ไม่โว้ย ข้ายังไม่ยอมรับ ข้าถือว่าโดนข่มขืนไม่รับโว้ย”

“โห้ยอาไรว่ะ”

“ไม่ต้องเลย บอกแล้วพี่คบกับเราได้แค่น้องชาย”

“ครับ...” มันหง่อยไปเลย 555+ “พี่แซนสร้อยอ่ะ” มันถามขึ้น สงสัยมันสังเกตมานาน”

“อยู่ในกระเป๋าทำไมอ่ะ”

“ขอ”

“จะเอาคืนไปหมั่นคนอื่นเหรอ”

“ทำไมหึงเหรอ”

“เปล่าดีใจ กรูเป็นไทสักที” ผมรีบหาในกระเป๋า เมื่อเช้ารีบครับเลยไม่ได้เอามาห้อยข้อมือ แซนรับสร้อยไปแล้วทำอะไรสักอย่าง ก่อนเอาคืนให้ผม

“อ่ะ”

“อ่าวไม่ได้ถอนหมั่นเหรอ”

“เปล่า”

“หว้า...” ผมรับมา มันเอาจี้ออกครับ แต่ที่มาแทนคือกุญแจหอมันครับ

“พี่จะได้เอาไว้ติดตัวตลอดไง จะได้ไม่ต้องหาข้ออ้างม่ใส่มัน” แม่งคิดได้ ถ้าผมไม่มีกุญแจห้องก็เข้าไม่ได้ อีกอย่างของผมก็อยู่ในห้องมัน ชิชิ

“แน่ใจพี่ไปนอนหอเพื่อนก็ได้” ผมกวน

“ถ้าพี่จะนอนหอเพื่อน พี่นอนไปนานแล้ว”

“เออ...ไอ้แสนรู้” ผมประชด 

...ผมกับแซนนั่งทานข้าวเช้ากันสร็จ เพื่อนแซนก็มารับแซนไปทำรายงานทันที ส่วนผมนั่งเออระเหยลอยชายอยู่พักใหญ่ๆ ผมรู้สึกว่าวันนี้คนน้อยมาก และเพื่อนผมยังไม่มีใครมาสักคน หรือมันอยู่บนห้องหว่าว่าแล้วผมขึ้นไปตามมันดีกว่า

กริ๊ง... กริ๊ง... กรี๊ง...

“เออว่าไงมึง” ผมทักเพื่อนอย่างสุภาพรับรุ่งอรุญวันใหม่

“มึงอยู่ไหนว่ะ”

“กูอยู่ใต้ตึก”

“เหรอ เออ...”

“ทำไมมึง”

“วันนี้อาจารย์งดสอน เขาประกาศผ่านเอ็ม กูเห็นมึงไม่ออนกูเลยไม่ได้บอก”

“แล้วโทรบอกวันนี้นี่นะ”

“เออ คือกูจะถามเรื่องฝึกงานมึงอ่ะ”

“เออว่ามา” และแล้วการสนทนาของผมก็เป็นเรื่องฝึกงานล้วนๆ ว่าไปชีวิตคนมันก็แปลกนะครับ ที่ฝึกงานที่ตนเองอยากฝึกกลับไปไม่ได้ หรือไม่ได้ไป แต่ที่ฝึกงานที่ไม่อยากไปเลยกลับได้ (อย่างผมเป็นต้น พอดีพ่อบอกให้ฝึกกับเพื่อนพ่อเลยส่งๆไป เห็นตอนส่งจดไปเรื่องมากขอหลักฐานนู้นนี้ นึกว่าจะไม่อนุมัติ ที่ไหนได้ตกลงสะงั้น) เพื่อนผมมันส่งจดหมายไปบริษัทไม่รับครับ เขาบอกว่ามีเด็กจากที่อื่นมาฝึกแล้ว ผมเลยแนะนำไปบ้าง และแนะให้ไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาดูเพื่อมีคำแนะนำดีๆ ที่ที่ผมแนะผมก็ได้จากอาจารย์นี้แหละครับ แต่ผมไม่มีโอกาสไปแล้ว TT-TT ชั่งมันอย่างที่ที่ผมไปได้เงินเดือนด้วย 555 ได้อย่างเสียอย่างแต่ก็คุ้ม

...สรุปวันนี้ผมใส่ชุดนิสิตมาเพื่อทานข้าวเช้าช่างเป็นอะไรที่น่าซาบซึ้งใจมาก ผมเดินเลี้ยวเปลี่ยนเส้นทางจากทางที่จะขึ้นตึกไปยังลานจอดรถทันที บอกตรงๆเริ่มไม่รู้จะไปไหน ไม่มีที่ไป จะกลับบ้านก็ใช่เรื่อง เสื้อผ้าก็ขนมาแล้ว สรุปผมบึ่งรถเต่าคู่ใจไปที่หอแซน รอกลางวันมันมาลากไปกินข้าว พอผมถึงหอก็ปลดพันธนาการออกเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นทันที หน้าฝนนี้เป็นอะไรที่ผมอยากให้มีประเพณีวันสงกรานต์มากร้อนได้ใจเหลือเกิน จะว่าไปมีทุกฤดูเลยท่าจะดี เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมไม่รอช้าเปิดคอมเล่นเกมทันที ชีวิตที่ฝันใฝ่ เล่นมันทั้งออนไลน์ ออฟไลน์ พอเล่นเกมออนไลน์ค่า HP ลดผมก็นั่งรอเพิ่มค่า นั่งไปนั่งมาเล่นเกมไพ่ในคอมเลยดีกว่า 555 เหมือนตายอดตายอยากมาช้านาน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

...ผมเงยหน้ามองหานาฬิกา อีก 3 นาที 11 โมง เห้ยไอ้แสบทำรายงานเสร็จเร็วแหะ ผมลุกไปเปิดประตูให้ เมื่อประตูเหวี่ยงออกภาพที่เห็นแซนเปลี่ยนไป แซนแต่งหญิง ชุดนิสิตสีขาว กระโปรงพีชบานยาวเหนือเขา ...ใส่วิกผมยาวสีน้ำตาลอ่อน ดัดลอนตรงปลายนิดๆ ดูไปดูมาอะไม่ใช่นี้น่า

“อ่าว...แพรว”

“อ่าว...พี่โอ๊ต” เธอมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยที่เห็นผมอยู่ที่นี้

“มีอะไรหรือเปล่า”

“แซนไม่อยู่หอนี้แล้วเหรอคะ”

“อยู่จ๊ะ พี่มาอยู่ด้วยช่วยทำรายงานกับสอบนะ” เธอก้มหน้าลง

“เหรอคะ”

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมสังหรณ์ใจไม่ดีแปลกๆ ตัวเธอเริ่มสั่นเทา ผมได้ยินเสียงสะอื้นแว้วมา แพรวร้องไห้...

“พี่โอ๊ต...” เธอไม่พูดเปล่า เธอวิ่งเข้ามากอดผม งานนี้อีโอ๊ตอึ้ง

“โอ้...ใจเย็นๆนะ มีอะไรบอกพี่ก็ได้นะ” ไม่รู้จะพูดคำไหน ใจเย็นไว้ก่อนแล้วกัน ผมปลอบเธอได้สักพักก็พาเธอเข้ามานั่งในห้อง
...ผมนั่งดูเธอร้องไห้อยู่พักใหญ่ ผมคิดถึงภาพครั้งสุดท้ายที่โดนเชิดใส่ แต่วันนี้เธอต่างออกไป คำพูดของแบงค์หวนกลับมาอีกครั้ง คนคนนี้นะหรือที่แบงค์เล่าให้ฝัง แต่ตอนนี้สิ่งที่เห็นผมว่าไม่ใช่นะ แต่แบงค์มันไม่เคยโกหก และสิ่งที่เคลือบแคลงใจผมตอนนี้คือ เธอร้องไห้เพราะอะไร เธอโดนไทร์เป็นไปไม่ได้ตัดออกได้เลย มิดเทอมพึ่งผ่านไป โดนแฟนทิ้ง โดนแฟนทิ้งแล้วกลับมาหาแฟนเก่า แล้วมาลงที่ผม...ไม่เกี่ยว ทะเลาะกับทางบ้าน...ไม่ใช่ เริ่มปวดหัวว่าเธอมาเพราะอะไร

“แพรวมีอะไรหรือเปล่า”

“...”

“โอเคพร้อมเมื่อไรค่อยเล่าก็ได้นะ”

“พี่โอ๊ตคะ...”

“ครับ”

“...”

“ใจเย็นๆนะ”

“หนูท้องกับแซน...”

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบตอนที่ 29

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


สบายดีเพื่อนที่รักทุกท่าน

...สบายดีครั๊บ โอ้ย...กึดฮอดเปื่อนๆขนาด เฮาบ่ได้หนีหายไปไหน เฮาก็อยู่บ้านเฮานี้แล แต่หมู่นี้เฮาและผองเพื่อนต้องยะการยะงานเนอะ รายงานก็ออกจะเยอะจะแยะ อาจารย์ก็บ่ทุเลางานที่เปิ้นสั่ง มินำซ้ำ เปิ้นยังสั่งให้เฮาและเพื่อนๆเอางานกลับไปแก้อีก ช่วงนี้เฮาเลยบ่มีเวลาจะมาอัพให้เพื่อนเลย ก็ขอสุมา ณ ที่นี้ด้วยเน่อ เอาไว้เฮาว่างๆ จะโดดงานมาอัพให้(เหมือนวันนี้)

...ขอบคุณทุกกำลังใจเน่อ ฮักเพื่อนๆขนาด แต่จะฮักมากถ้าเพื่อนแนะแป้อจ่ายให้เฮาฮุ้จักและคบกัน อิอิ ล้อเล่นครั๊บ เอาเป็นว่า แค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวเพื่อนเปิ้ลฮุ้ว่าเฮาโดดงานมาอัพนิยายเน่น

บิวบิ้วก๊า

โฟล์คเต่าคั๊บ

[หอยทาก]

ว้าว พี่โฟล์คเต่ามาต่อแล้ว
เราก็จิ้มอย่างไวครับ เอิ้กๆ
น้องแพรวมาสตรอว์เบอรี่
โอเล่เม็ดใหญ่อะไรแถวนี้
= w = เด๋วปั๊ดสอยให้

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
จิ้มๆ
ประเด็นเรื่องได้เสียกัน คบกันเป็นแฟนยังไม่ทันถึงไหน
เรื่องเก่าเก็บอย่างยัยแพรวก็ตามมารังควานได้อีกแถมยังเป็นข้ออ้างที่สุดจะทน
ได้กับคนอื่นแล้วมาหาแพะหรือเปล่าละเนี่ย 
ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็มาเข้าแทรก...
แล้วจะมารออ่านต่อนะคราบ ตั้งใจทำงาน
ไม่ต้องรีบอัพค่อยๆมาอัพก็ได้เรื่องจะได้มีให้อ่านนานๆ 555+

นิว

[kitty]

 :z6:โกหกชัดดดดดๆๆนางนี่น่าตบสั่งสอน แล้วโอ๊ตจะเชื่อหรือเปล่านี่ อย่าเชื่อออออออน้า รอตอนต่อไปจ้า

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

แรด แรง 

[EverGreen™]

ประเด็นอยู่ที่...พี่โอ๊ตจะเชื่อมั้ยว้าา

[ChiOln]

 

งานเข้าแล้วพี่น้อง


เหือก !!!


 

[namtaan]

พี่โอ๊ตอย่างี่เง่าตามยายนี่นะ
ถ้าท้องจริงรอผลตรวจ DNA เลย
มันจงใจมาบอกพี่โอ๊ตนะเนี่ย ไม่ได้มาหาแซนแน่ๆ
บวก 1 แต้มจ้า ขอบคุณนะ

[lizzii]

เด็กนี่ นิ่ไม่เลิกนะ
มันน่านัก 

[DexTunG]

   มันท้องตอนไหนอะ     งง มาก เลย



    

[gboy]

 
งานเข้าเจ้าแซน

[ToeY_@_KP]

จำได้ว่าแซนไม่เคยกับแพรวนะครับ...

แล้วมันจะท้องได้ยังไง..

   สัตว์ป่าสงวน..หาผั-  ไม่ได้เพราะมั่ว..จำไม่ได้..เยอะเกิน..

เด๋วโอ๊ตก็เข้าใจผิดอีกอ่ะ..

แซนเอ๊ย...งานเข้าอีกแล้วแก..

[Cha Ris Ma]

ยายแพรวนี่ไม่เลิกซะที่ สงสัยอยากได้คะแนนโหวดตัวร้ายสุดฮอต 
พี่โอ๊ตก็อย่าไปเชื่อนะ ถามไปเลยว่าไปได้กันที่ใหน เมื่อไหร่  ทำท่าอะไร นานเท่าไหร่(ถามไมฟะ)

  คนเขียน