หัวข้อ: [เรื่องเล่า] ทำไม... ถึงไม่ลืมสักที ...(บทที่ 27 Cry Cry Cry)

[masterface]

ได้อ่านซะ สามตอนติด เป็นไงบ้าง  

แต่ก็นะ เนื่องจากพักยาวไปหน่อย  

แล้วผมจะคอยมาต่ิอเรื่อยๆนะครับ  

รักทุกคนที่เมนท์  

[~NeMeSiS_PURE~]

^
l
l
l
ง่ะไปซะแล้วววว  มาต่ออีกจิ  อยากอ่านนนนนนนนนนน 

[C2U]

โห  พี่อาร์ม  เลวอ่ะ   



มาต่อไวๆนะ   

[hexagon1]

ทำไมพี่อาร์มโหดร้ายจัง



 

[masterface]

เดี๋ยวผมจะเอาตอนพิเศษมาลงให้้ล่ะกันครับ  

ชื่อตอน บทเฉพาะกาล HBD, Today in Last Year

หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ

รักทุกคนที่เมนท์นะคร้าบ  

[masterface]

บทที่ 17 Love or Lust

               ผมรีบทำตัวให้ปกติที่สุดก่อนที่ทุกคนจะกลับมาที่ห้อง ผมรีบข่มตาให้หลับยังไงก็หลับลงไม่ได้เสียที จนไม่รู้เวลาเท่าไหร่ พวกแอคซ์ก็กลับมาที่ห้อง ผมแกล้งทำเป็นหลับแล้ว ซึ่งก็ไม่น่าจะมีคนรู้สึกตัว
               “มิวจ๋า” เสียงแอคซ์ เมามาเชียวเองเพิ่งม.1 นะ
               “มิวคร้าบ” เรียกไมหลับแล้ว
               “เฮ้ย อย่าไปกวนมิวดิว่ะ มันเพิ่งหายไข้” ดีมากไอนุ เพิ่งเห็นพูดดีก็วันนี้ล่ะ
               “อือ ได้ๆๆ”
               “แต่ลักหลับเลยดิ ไม่ต้องไปปลุกด้วย” ว่าแล้วไอเวร ขอถอนคำชมเองตะกี้
               “เพี้ย” เสียงไรอ่ะ
               “อู้ เจ็บนะว้อย กูล้อเล่น ไมตบซะมึนเลยนะมึง” อ๋อ ไอนุโดนตบนี่เอง
               “ไป” อ่อ ไม้เรอะขอบใจนะ
               “เออ กุรู้แล้วไปอาบน้ำก่อนล่ะ” ไปซะที
               “งั้นกูนอนเลยนะ” อ้าวแอคซ์ เมาแล้วเพี้ยน
               “อ๊อก กูหายใจไม่ออก” เฮ้ย เป็นไรไปอ่ะ
               “ไปด้วย” อ๋อ ไม้ช่วยจัดการให้นี่เอง
               “เออ ไอนุกูอาบด้วยดิ”
               “เรื่องดิว่ะ เดี๋ยวกูโดนเมิงปล้ำในนี้ทำไงวะ”
               “ตีนดิ กูรักมิวคนเดียวว้อย” เฮ้ยเมาแล้วเลอะอ่ะ
               “ฮ่าๆๆๆ คนเมานี่ว่าง่ายเนอะ หลอกล่อหน่อย ก็บอกความจริงออกมาเอง” ซวยแล้วไง
               “ปัง” เสียงประตูปิด เฮ้ย คุยไรกันอ่ะ
               “ยังไม่หลับอีก” อ่ะไม้
               “รู้เมื่อไหร่อ่ะ” ผมไม่หันกลับไปแต่แค่พูดลอยๆออกมา
               “ตั้งแต่แรกเลย”
               “กี่โมงแล้วอ่ะ”
               “จะเที่ยงคืนแล้ว คิดอะไรอยู่”
               “ป่าวซะหน่อย”
               “แล้วสะอื้นทำไม” อึ๊ก รู้ได้ไง “ไม่สบายใจอะไรหรือป่าว”
               “ไม่มี แล้วป่าวสะอื้นหนิ”
               “เสียงสั่นอย่างนี้เนี่ยนะ”
               “ฮึก ฮึก ฮึก มานอนนี่ซิ เดี๋ยว ฮึก ฮึก เล่าให้ฟัง”
               แล้วไม้ก็ลงมานอนหลังพิงกลับผมอยู่ “พร้อมแล้วเหรอ”
               “ไม่หรอก แค่อยากระบาย แต่ห้ามคนอื่นรู้นะ”
               “ได้ซิ”
               “ฮึก ฮึก ฮืออออออ พี่ อาร์ม ข่ม เหง เรา ฮือออออ”
               “หา”
               “อือ”
               “เมื่อไหร่”
               “วันแรก ฮึก กับ ฮึก วันนี้”
               “กรอด” ผมได้ยินเสียงกัดฟันของไม้
               “อย่า ฮึก ให้ ฮึก ใคร ฮึก รู้ ฮึก นะ ฮึก”
               “ตกลง” ไม้ใช้เสียงเข้มจนทำให้ผมรู้สึกกลัว






               “ปัง” เสียงประตูเปิดออกดังมาก “ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหนวะ”

[nana]

ดีมากมิว บอกไม้ ไม้จะได้จัดการ ซะที

[~NeMeSiS_PURE~]

แล้วไม้จะทำไงนี่  ฆ่ามานนเลยมั้ย


แล้วเปิดประตูมาถามหาผ้าเช็ดตัว  แล้วที่ตัวมันมีไรปิดอยู่ปะนั่น 

[masterface]

บทที่ 18 Event Impossible

               “เฮ้ย เมิงจะรีบออกมาไมเนี่ย” เสียงนุงั้นแอคซ์ก็เปลือยอ่ะดิ
               “ผ้าเช็... เฮ้ย ไมไปนอนอยู่ตรงนั้น เราจะนอนกับมิว ลุกเลยนะ” งอแงเจง
               “เอ้า ผ้าในห้องน้ำก็มีตั้งหลายผืน เมาแล้วเลอะหว่ะเมิง”
               “เออ เอามานี่... แต่ไม้ลุกเลยนะเราจะนอนตรงนั้น”
               “ไม่”
               “เออนอนนี่ก็ได้ ไม่ต้องจ้องงั้นเลย”
               “แล้.................................” แล้วเสียงรอบข้างก็เงียบลงเหมือนผมจะหลับลงไป

               เช้าวันต่อมา
               “เมว เมว เมว เช้าแล้วคร้าบ” แอคซ์มาปลุกเรอะเนี่ย
               “กี่โมงแล้วอ่ะ” แสงจ้าจัง
               “จะแปดโมงอยู่แล้ว”
               “มีไรกันเหรอ”
               “วันนี้กลับแล้วไง แต่เค้าไม่อยากให้ถึงเลย”
               “ไมอ่ะ”
               “กว่าจะเปิดเทอม ตั้งสองเดือน”
               “แหม งั้นสงกรานต์ แอคซ์จะไปไหนป่ะล่ะ”
               “กลับบ้านดิ”
               “บ้าน”
               “อือ ที่ต่างจังหวัด”
               “เรอะ”
               “จะไปด้วยป่าวล่ะ จะพาไปสยิ้วแบบอันซีน”
               “บ้า”
               “พูดจริงๆนะ”
               “ทะลึ่ง”
               “ปัง” ประตูจะพังเพราะเองแหละเปิดดีๆกันได้ไหม “พวกเมิงจะรีบกันหน่อยได้ไหม ครูนัดเก้าโมงนะสาดดด”
               “อื้อ นุเหรอ งั้นเราไปอาบน้ำก่อนดีกว่า”
               “เออเร็วเลยเมิง”
               “เมิงออกไปก่อนเลย เดี๋ยวพวกกูรีบตามไปเอง”
               “กูมาขัดใช่มะเนี่ย เอองั้นกูไปก็ได้ เร็วๆล่ะพวกเมิง ยี่สิบนาทีเมิงจะทำทันไหม”
               “ไอตีนรีบไปเลยเมิง อย่างกู แค่สิบห้านาทีก็เหลือแหล่แล้ว”
               “แอคซ์ พูดไร” ผมหันไปมองค้อนใส่แอคซ์
               “ค้าบ เค้าจะไม่พูดไรแล้วคร้าบ”
               “ปัง” อ้าวไอนุไปไวจัง
               “งั้นทีเรามั่ง” เสียงกระเส่ามาเชียว
               “ในห้องน้ำนะ จะได้ไวไว”
               “ได้ซิจ๊ะ” ..........................................................................................



Rate18+



               ………………………………………………………………………………….................................................









               “ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

[C2U]

อยากให้ไม้จัดการ พี่อาร์มซะที   
ต่อไปจะได้ไม่กล้ารังแกมิวอีก 

เชียร์ไม้ๆๆๆ   

[~NeMeSiS_PURE~]

ต่อ ๆๆๆ กะลังลุ้นเลย อิอิ   

แต่รู้สึกเหมือนมันดำเนินเรื่องเร็วยังไงไม่รู้เน้อ  เหมือนตัวละครแว๊บไปแว๊บมา

[kom-kamol]

 

[masterface]

บทที่ 19 Event Impossible II

              “คร้าบ” ผมเดินไปเปิดประตู
              “เหี้ยแล้วพวกเมิง ไม้ไปต่อยพี่อาร์ม” ไอนุโผล่พรวดมา
              “หา ตลกน่า ต่อยกันเรื่องอะไร” แอคซ์รีบพุ่งออกไป ผมก็ได้แต่ยืนอึ้งอยู่ “เรื่องเมื่อคืนเหรอ” ผมก็รีบตามออกไปดูแล้วนุก็คว้าแขนผมไว้
              “มีไรกันวะ” นุถามผม
              “ไม่รู้สิ”
              “ได้ยินที่พูดตะกี้นะ”
              “ไร รีบไปเหอะ เดี๋ยวมันจะแย่ลง” ผมสบัดมือนุออกแล้วรีบออกไป
              สวนด้านหลังมีคนมุงกันอยู่ แต่ผมหาแอคซ์ไม่เจอ ผมจึงรีบแหวกฝูงชนเข้าไป แล้วก็มีคนจับผมไว้ “อ๊ะ ต้น รอก่อนนะ ไว้คุยที่หลัง”
              “ไม่ได้ ไม่ต้องเข้าไปหรอก พวกแอคซ์มันห้ามอยู่” หาแปลว่าอยู่กลางวง
              “ปล่อยเราต้น เราไปห้ามเอง”
              “มิว”
              แล้วผมก็หลุดไปกลางวงสิ่งที่เห็นคือ พี่อาร์ม ไม้ แอคซ์ นก เกม น้ำ แต่ละคน หน้าเขียว ปากแตก ตาช้ำ เลือดออก กันประปราย เอ๊ะ ไม้ถึงกับเลือดกลบปากเลยเรอะ แต่พี่อาร์มนี่คิ้วแตก ปากแตก ตาเขียว เจ็บหนักกว่าไม้ซะอีก คนมันสูงพอๆกันก็เงี้ยแหละ ซัดกันทีห้ามยาก แอคซ์กับเกม เข้าไปคุยไปห้ามพี่อาร์มอยู่ ส่วนนกกับน้ำ ได้แต่ยืนกันไม้แบบเก้ๆกังๆ จนผมต้องวิ่งเข้าไปหาไม้
              “ไปดูฝั่งนั้นดิ”
              “อ่ะ มิว ได้งั้นฝากด้วยนะ”
              “ไม้ หยุดได้แล้ว”
              “แต่” ผมยกมือห้าม
              “ขอร้องนะ เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้”
              “มิว” ไม้มองหน้าผมแล้วก็ “ได้” ผมเลยพาไม้เดินออกไปจากตรงนั้น
              “เฮ้ย แยกย้ายออกไปกันได้แล้ว มุงกันหาป้าเรอะ เดี๋ยวครูก็รู้กันพอดี” นุมันไล่พวกที่มุงกันอยู่ออกไป
              ผมพาไม้กลับมาที่ห้องก่อน “ดูซิ แปลว่าไม้ใจไม่สงบนะเนี่ย ไม่งั้นจะโดนชกซะปากแตกได้ไง” เพราะปกติเวลาพวกนี้มีเรื่องกัน ไม้ไม่เคยจะมีแผลหรือรอยอะไรแม้แต่อย่างเดียว “เราขอโทษนะ”
              “ขอโทดเรื่องอะไรกัน”
              “ที่ทำไม่ได้ตามสัญญา”
              “ที่มีเรื่องกันเพราะเราเป็นต้นเหตุสินะ”
              “มิว ทำถูกแล้ว”
              “ช่างเถอะ ไปล้างหน้าล้างปากเถอะ เดี๋ยวหมดหล่อกันพอดี”
              “อือ” แล้วไม้ก็เข้าห้องน้ำไป
              “ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
              “ครับ” แล้วผมก็ไปเปิดประตู
              “ตกลงมันไงกันเนี่ย” แอคซ์โวยวายเข้ามาเลย
              “มีไรอ่ะ” ผมหันไปหานุ
              “ก็พอแยกกันออก ไอแอคซ์ไปถามสาเหตุจากพี่อาร์ม พี่อาร์มกลับบอกว่า ไม่รู้ไปถามมันดูเอง แล้วพี่อาร์มก็เดินไปเลย”
              “แล้วมีเรื่องกันเพราะอะไรวะ” แอคซ์ยังคงเดินวนไปเรื่อย
              “แล้วมิวคุยกับไม้ว่าไงบ้างล่ะ” น้ำหันมาถามผม
              “ไม่ถามจากไม้เองล่ะ” ผมพยายามเลี่ยงตัวเองออก
              “ถามผียังจะรู้สึกดีมากกว่าอีก” เกมมันพูดออกมาผมเลยทำหน้างงๆ
              “ไม้มันไม่ค่อยจะพูดอยู่แล้วจะไปถามคงตอบอ่ะ แล้วทุกทีคนที่หาเรื่องคือไอแอคซ์อ่ะดิ ไม้มันไม่เคยไปมีเรื่องก่อนด้วย เลยงงๆกับคราวนี้หว่ะ” นกมันหันมาบอกคำตอบ
              “แล้วคราวนี้ไอแอคซ์เลยทำตัวไม่ถูกเลยไง พ่อมันดันต่อยกับพี่” ไอนุปากหมาไม่รู้เวลาอีก
              “ไปล้างหน้าล้างตากันก่อนไหม เลือดเต็มเลย” ผมถามไปในจังหวะที่ไม้ออกมาจากห้องน้ำพอดี
              “อือ” พวกนกเห็นไม้เลยเดินออกไป
              “อ่ะ ตะเองด้วยเข้าห้องน้ำไป” ผมลากแอคซ์เข้าห้องน้ำ (ไม่ใช่อย่างที่พวกคุณคิดนะ)
              “ล้างเลือดให้หมดนะ” แล้วผมก็ปิดประตูห้องน้ำ
              “มิว” ไม้มองมาที่ผม
              “ไม้” แล้วน้ำตาผมมันก็ไหลอีก
              “อย่าร้องเลยนะมิว” ผมจึงเข้าไปกอดไม้
              “ฮือออออออออออ ขอบคุณมากนะ” ไม่รู้เป็นอะไรแต่ผมกลับร้องไม่หยุดซะที






              “เฮ้ย กูยังอยู่นะ”

[~NeMeSiS_PURE~]

บอกไปเลยยยย  แอคซ์จะได้รู้ว่าพี่มันเลววแค่ไหนนนน   

[Silent_Killer]

:mc2:ครับมิว

ปีนี้ก็ 20 แล้วนะครับ คิดถึงครับ ยังไงก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม

 

 

ไม้       

[C2U]

อ่าว  กอดกันต่อหน้าแอคซ์ซะงั้น

งานจะเข้ารึเปล่าเนี่ย 



วันเกิด น้องมิวเหรอ
 
มีความสุขมากๆนะคะ   คิดอะไรก็ขอให้ได้ดังหวังนะ   

[masterface]

อ่า ขอบคุณครับ ไม้ ไหนว่าจะไม่เข้ามาในเล้าไง

นี่สมัครเพื่อการนี้เลยเหรอเนี่ย เด๋วพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้วอ่ะ

อ่า... ส่วนไม้เกิด 6 กันยานะ ทุกๆคน

[nana]

 :กอด1:ไม้แน่นๆซักที

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

เกิดวันเดียวกันเลยหรอครับบ

Happy Birthday นะครับ 

[LingNERD*]

เย้ยไม้ มาอวยพรวันเกิดในนี้เลยหรอเนี่ย   คิคิ


สุขสันต์วันเกิดนะมิว เรารุ่นเดียวกัน เราเกิดวันที่ 4 อะ 555



ปล.คนเกิดเดือนนี้น่ารักทุกคน 555

[Silent_Killer]

เดี๋ยวผมจะเอาตอนพิเศษมาลงให้้ล่ะกันครับ  

ชื่อตอน บทเฉพาะกาล HBD, Today in Last Year

หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ

รักทุกคนที่เมนท์นะคร้าบ  

ต้องขอโทษด้วยครับเนื่องจากมิว โดนผมมอมหลับไปแล้ว ก่อนหลับยังสั่งให้อัพบทนี้ให้ด้วยครับ

เพราะเนื่องในวันเกิด ผมเลยจัดให้และคงจะไม่ได้มาลงอีก (มันเขินๆอายๆครับ มีคนมาอ่านเรื่องเรา)

บทเฉพาะกาล HBD, Today in Last Year (By ไม้ครับ)

               --- วันอาทิตย์ที่ 10 สิงหาคม 2551 ---
"วันเวลาที่แสนงดงามของเรา อาจจบเท่านั้น" "ครับ"
"อรุณสวัสดิ์ครับ มิว"
"ไม้เหรอ โทรมาไมแต่เช้าเนี่ย"
"เอ่อ... สุขสันต์วันเกิดครับ" "มาหาเราหน่อยดิ"
"อ่า ง่วงอ่า ช้าวววววเกิ๊น" "บ่ายๆค่อยไปน้า"
"ไม่ครับ" "อย่าให้ต้องไปรับ"
"วันนี้วันเกิดเค้าน้า ตามใจทีเด้"
"ที่อนุเสาวรีย์นะครับ" "ก่อนสามโมงเช้า"
"อือๆๆ ก็ได้จะไปไหนอ่า"
"เดี๋ยวมาถึงก็รู้เองครับ" "ตื๊ดๆๆ"
"อ่า วางไปแล้วครับ" ผมไม้ครับตอนนี้เป็นแฟนกับมิวอยู่ครับ มิวชอบบ่นๆว่าผมไม่ค่อยจะพาไปเที่ยวไหน หรือแม้ที่จะแสดงอารมณ์อย่างคนทั่วไป แต่นิสัยผมก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว แต่มิวบอกว่าเวลาผมยิ้มน่ารักมากๆ เวลาถูกจ้องผมก็เลยยิ้มใส่ มิวก็มักจะอายม้วนไปหลายตลบเหมือนกัน
"ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด" "ครับมิว"
"อยู่ไหนอ่ะไม้"
"เราอยู่ที่หน้า BTS มิวล่ะครับ"
"โห มาหาเราทีดิ"
"ได้ครับ ที่เดิมเหรอครับ"
"อือ" "ตื๊ดๆๆ"
แต่ผมก็เห็นมิวอยู่แล้วจึงเดินไปหา (ห่างกันแค่ 10 กว่าเมตรเอง)
"มิวครับ"
"อ่า ไม้ไวจังเลย"
"อ๋อ เรายืนอยู่นั้น" "อั๊ก" จุกครับหมัดเต็มท้องเลย ทำไมเดี๋ยวนี้โหดจัง
"แกล้งเราอ่ะ" แล้วมิวก็ทำงอนใส่ "จะไปไหนก็เร็วๆเลย"
"ขึ้นรถสิ" ผมโบกรถแท็กซี่และบอกทางเรียบร้อยแล้ว
"เฮ้ย ไวเกิ๊น" แต่มิวก็ขึ้นรถมาโดยดี "ไปไหนอ่า"
"เดี๋ยวก็รู้" พวกผมนั่งรถมาสักพักจนผมพอใจจึงหันไปดู อ่า มิวหลับไปแล้วตามแผน
"พี่ๆ ไวที่สุดเลย"
"ได้เลยน้อง ป๋าจัดให้" แล้วผมก็ถึงที่หมายภายใน 10นาที
"มิวครับ มิว" ผมปลุก
"ถึงแล้วเหรอ" มิวทำหน้างงๆ "Dream World"
"อือ เห็นบ่นๆอยากมาไง"
"อ่า รักตัวจังเลย" แล้วมิวก็ทำร่าเริงไปช่องจำหน่ายตั๋วซะงั้น
"จ่ายเองนะ" มิวหันควับมาเลย "ล้อเล่นน่า ไม้จ่ายสิครับ" ยิ้มหน้าบานเชียว
พวกผมเล่นเครื่องเล่นและอะไรต่อมิอะไรอยู่ตั้งแต่เช้ายันเย็น จนผมลืมเวลาและ...

                                   ---To be continue---

เดี๋ยวให้มิวมาต่อช่วงหลังให้ครับ

[NCJung]

โห พี่ไม้ใจร้ายอ่ะ
ทิ้งให้ค้างมากมาย เฮ่อ

[LingNERD*]

ตกลงตอนนี้ไม้ยังเป็นตัวจริงของมิวปะเนี่ย



มาต่อเร็วๆน้า

[nana]

น่ารักจริงๆ รอลุ้นต่อไป

[maicy]

HBD ย้อนหลังนะจ๊ะ...ให้น้องมิวมีความสุขมากๆ เรียนได้เกรดดีๆ 

[StillLoveThem]

 ...บอกแล้วว่าเดี๋ยวหวานใจน้องมิวก็ใจอ่อน และยอมให้เอาเรื่องมาลงเองแหละ
...นึกว่าใคร น้องไม้ นี่เอง..พระเอกตัวจริง ณ.ปัจจุบันของมิว
...น้องไม้ จ๊ะ มาเที่ยวบ่อยๆๆนะ มาช่วยน้องมิว ทำมาหากิน เอ๊ย ช่วยเล่าเรื่อง
...คนที่ไม่ค่อยพูด เนี่ย น่ากลัวนะน้องมิว ไม่รู้ในใจเขาคิดอะไรอยู่ แต่ชอบนะบู๊ดี
...ให้น้องไม้ มาเขียนอีกเวอร์ชั่นนึงสิจะ เอาตอนที่รักกับมิวนะ จะรอนักเขียนคนใหม่
... พี่อาร์ม มันแย่เนอะ ไมเป็นงี้หว่า รออ่านตอนต่อไปนะ น้องแอ๊คซ์ จะรู้ไหมว่าพี่เป็นอย่างงี้

[jaylayjay]

มาต่อเร็วๆๆนะ

[nana]

รอครึ่งหลัง

[~NeMeSiS_PURE~]

ว้าว ๆๆๆ เปิดเผยยคนปัจจุบันด้วยย   

สรุปว่าได้พ่อแอคซ์มาเปงสามี อิอิ

มิวมาต่อตอนต่อไปเร็ว ๆ จิ  อยากกกอ่านแล้ววว



ปล. HBD ย้อนหลังด้วยน้าาา

[Ak@tsuKII]

คนปัจจุบันเป็นไม้รึเนี่ย ให้กำลังใจทั้งคู่นะ  บวก1 ทั้งมิว และไม้