บทที่ 13 Don’t Forget
อยู่ดีๆ แอคซ์ที่นอนหนุนตักผมก็ละเมอออกมา แต่ก็ทำให้ผมมีรอยยิ้มได้
“ทำไมนะ ทำไม”
วันถัดมา แอคซ์ก็กลับมาเป็นปกติ ทำตัวเจ๊าะแจ๊ะ วอแวผมเหมือนเดิมไม่รู้เหมือนกันว่า สองคนนั้นเค้าไปคุยอะไรกันไว้ และเท่าที่รู้มาแอคซ์ไม่เคยหาเรื่องชนะไม้แม้แต่ครั้งเดียว และไม้ก็ไม่เคยไปหาเรื่องใครเค้าก่อนด้วย ก็คนหาเรื่องจะเป็นใครล่ะแอคซ์นั้นแหละ แล้วไม้ก็ปิดบัญชีออกบ่อยไป
“วันนั้นตะเองคุยไรกะไม้เหรอ”
“อ๋อ ไม่มีไรกันหรอก”
“ไม่เชื่อ ตะเองปิดไรเค้าไว้”
“เค้าป่าว เค้าไม่ปิดไรตะเองหรอก”
“จะบอกไม่บอก”
“ไม่มีไร จริงๆ”
“เชอะ ไม่ต้องบอกก็ได้” แล้วผมก็เดินหนีแอคซ์ไป
“งอนเรอะ เดี๋ยวคืนนี้จะง้อให้ถึงที่เลย” พอได้ยินผมก็หันมามองค้อนใส่ แต่แอคซ์ก็เล่นหูเล่นตากลับ
“บ้า” แล้วผมก็วิ่งกลับห้องเรียนไป
คืนนั้นแอคซ์ก็มาระรานผมที่เตียงตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคืนคนที่นอนแถวๆนั้น เพราะมีต้นกับไม้มานอนเพิ่มอีก ทำให้แอคซ์ทำกิจได้ยากขึ้น แต่ตาบ้ากามนี่ก็ไม่ลดละความพยายาม ทำจนเสร็จจนได้ล่ะตาบ้านี่
ในเทอมนี้ไม่ค่อยมีอะไรที่น่าสนใจ งั้นข้ามยาวเลยล่ะกัน เนื่องด้วยพวกผมมีฐานะในช่วงซัมเมอร์ก็จะไปแคมป์กันอีกแล้ว แต่ช่วงนี้งบน้อยเลยไปได้แค่ในประเทศ แต่ผมก็ต้องชวนแอคซ์ตามปกติ ไม่งั้นเดี๋ยวมันจะเป็นบ้าไปอีก คราวนี้ไปแถวๆหุบเขาที่ไหนจำไม่ได้ แต่สวยงามมากเลย คราวนี้ไปกันเป็นฝูงเชียว ในประเทศเลยไม่แพงมากแถมหลายวันอีกต่างหาก พวกที่ไม่ค่อยจะไปไหนกันอย่าง นก น้ำ เกม ก็เลยได้ไปด้วย
“เฮ้ย คราวก่อนพวกกูไม่ได้ไป เพราะพวกเมิงไปต่างประเทศกัน คราวนี้พวกกูขอลุยมั้ง”
“อ้าวไม่ใช่วีซ่าไม่ผ่านเรอะเมิง หน้ายังกะโจร” แอคซ์แซว เกม กลางวง หัวเราะกันใหญ่เลย
“ไอเวรนี่ บ้านกูจนเข้าใจไหมสัด”
“เออ เรื่องเมิงดิ”
“ไปคราวนี้ใครชวนอ่ะ” น้ำแทรกขึ้นมา
“เราเองเห็นว่าสวยดีแถมตั้งสิบวันน่ะ”
“มิน่า เพราะปกติแอคซ์มันไม่ค่อยเที่ยวในประเทศเท่าไหร่”
“อ้าวเหรอ” ผมก็หันไปหาแอคซ์
“ไม่มีไรหรอกก็ปกติ ไปกับที่บ้านเป็นประจำอยู่แล้ว”
“คราวนี้ห้องล่ะสี่เหมือนเดิมป่ะ” แอคซ์หันมาหาผม
“อือ งั้นใครจะนอนไงจัดให้ดีล่ะ”
“งั้นห้องกูก็มี ไม้ มิว กู กับเมิง ไอน้ำ”
“อ้าวแล้วกูกะไอนกล่ะ จะให้ไปรวมกะใคร”
“งั้นไปหาเอาวันจัดห้องล่ะกันนะ”
แล้วก็ถึงวันจัดห้องพัก ซึ่งก็จัดใต้หอเหมือนเดิม แต่คราวนี้พี่อาร์มไปด้วย ครูบอกว่าช่วงซัมเมอร์จะมีไปกันทุกระดับชั้นตั้งแต่ม.1-ม.6 เลย ห้องผมเลยจัดใหม่เป็น ไม้ แอคซ์ พี่อาร์ม และผม ส่วนอีกห้องก็มี น้ำ นก เกม และติดนุไปอีกคน ส่วนพวกคาร์ทก็เหมือนเดิมก็มี คาร์ท ต้น เอ มินท์ ที่คราวนี้คงไม่วุ่นวายเหมือนคราวก่อนนะ
“แล้วพวกเมิงจัดไงให้ไอห่านี่มานอนกะกูได้วะ” นกหันไปทางนุ
“ทำกะว่ากูอยากนอนกะเมิงตายชักอ่ะ” เอ่อคือแอคซ์บอกว่าไอสองตัวนี่มันตีกันตั้งแต่ประถม เจอกันทีไรไม่แขวะก็ฟาดปากกันทุกทีไป
“งั้นเอางี้มะ” แอคซ์แทรกคั่นทังคู่ก่อนมีเรื่องกัน
“ยังไง” ทั้งคู่หันมาหาแอคซ์และพูดพร้อมๆกัน
“พูดพร้อมกันเชียว” ทั้งคู่หันมาจ้องกันแล้วสะบัดหน้าออก
“ก็เอาไม้ไปไว้ห้องพวกเองแล้วเอานุมาไว้ห้องนี้ไง” ผมพูดขึ้นมา
“ก็ดี” นุกับนกหันมาพูดพร้อมกัน แล้วก็หันมาจ้องหน้ากันแล้วสะบัดหน้าหนี
“ได้มะ ไม้” ผมหันไปทางไม้
“อือ” ไม้พยักหน้าให้ผม
วันเดินทางก็มาถึง คราวนี้เรานั้งรถทัวร์กันไป สอง สาม ชั่วโมงก็ถึงแล้ว ไวดีแฮะ ทางเข้าอยู่ในหุบเขาดูยังกะไปเที่ยวป่าแหนะ แต่พอถึงที่โรงแรม โห งามมาก คือผมไม่ค่อยได้เที่ยวไหนอ่ะ ในโรงแรมมีทั้ง สระว่ายน้ำ สนากอล์ฟ โต๊ะสนุก ห้องคาราโอเกะ สนามกีฬา และอื่นๆอีกมากมาย
พอมาถึงก็รับเบอร์ห้องกันเป็นอย่างแรก แล้วครั้งนี้ครู บอกว่ามีเวลาพักผ่อน หนึ่งชั่วโมงครึ่งอนุญาติให้เล่นน้ำได้ พวกที่ไปสิงคโปร์คราวที่แล้วก็ดีใจกันใหญ่
“แอคซ์ ขอคุยด้วยหน่อย”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
