หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[4559]

สวีทกันจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[j4c9y]

....น่ารักมากครับ....

[pukpra]

ยังคงหวานชิว ๆ กันได้น่ารักมากมายนะจ๊ะ คุณย่ากับป้านวลก็น่ารักจัง เอ็นดูคนสวยมากมาย 

[broke-back]

แต่อยากบอกว่าอาบไม่ค่อยถนัดเลยครับ  ผมเป็นคนที่ไม่ชอบใช้ฝักบัวเลย
มันรู้สึกว่าไม่ทำให้เราสะอาดขึ้นมาแม้แต่น้อย เอ๊ะ..........หรือว่าผมคิดไปเองครับ
^
^
เหมือนกันครับ...ผมก็ไม่ชอบใช้ฝักบัวอาบน้ำ อาบเสร็จแล้วก็ยังรู้สึกว่าร่างกายไม่สะอาดเท่าไหร่เลย


เก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันเอาไว้ อย่างน้อยเวลาเราเหงาก็ยังมีให้เรานึกถึงไว้อบอุ่นใจ 


  ขอบคุณครับ....ปอร์+กอล์ฟ

[HydrA]

ย้ายเลยค่ะปอร์ย้ายมาอยู่บ้าน
คุณย่าเลย ลุงจะได้ย้ายตามปอร์มา
ด้วยงัย

[chatkub]

อิจฉาคู่นี้จิงๆๆเลย

[lomekung]

น่ารักทั้งคู่อะ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

นอนรอดูอย่างใจจดใจจ่อ
เพิ่งจะเริ่มวันใหม่เองพี่ปอร์ วันนี้ยังอีกยาว 555+

นิวครับ
เมื่อ ไร 1 กะออย
จะมาลงอีกครับ
ติดต่อได้บ้างไหม
คิดถึงสองคนนี้จังเลย
บอกคุณ1 ด้วยนะคัรบ
ว่าพี่เชียร์ออยนะ
....
รู้ไหมว่าเรื่องนี้ละคือ
แรงบันดาลใจให้พี่เขียน
พี่แนะนำให้CF อ่านเรื่องนี้ไปหลายคนละ
กะว่าจะคิดค่าคอมด้วยนะ เก็บที่ใครหว่า
ปล. ใช่นิวเดียวกันไหมเอ่ย55

นิวเดียวกันครับพี่
ขอบคุณนะคราบที่ช่วยเชียร์คนไปอ่านอิๆ
นิวก็รออ่านต่อเหมือนกันพี่ แต่ต้องรอไปก่อนไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกัน
มาว่าถึงตอนนี้แหมหวานกันจริงนะ น้ำตาลยังอายเหอะๆ
ย้ายเลยๆอยากรู้ย้ายมาจะเป็นไงจะจัดการกับอะไรยังไง
แล้วจะริอ่านต่อนะ
นิว

[~NeMeSiS_PURE~]

หวานนนนนนนนนนนนนนเกินไปแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา 

[ranaways]

สองตอนนี้

แลดูรุนแรงขึ้นนะ


ไม่เบาๆ เหมือนแต่ก่อน

เพราะว่าแสดงความรักกันมากขึ้น

น่ารักดี

[pu4755]

มานั่งรอตอนต่อไปคัฟ   

[Ak@tsuKII]

หวานกันจัง 

ลุงเกงในใหญ่  โอ้วววววววว 


   ให้กำลังใจเหมือนเดิมนะจ๊ะ

[l_k]

แวปมาดูคนสวย....

[● MaYa~Boy ●]

หวานจัง

[POR_KA_DUN]

ปล่อยให้มันหลับต่อ  ผมออกมาอีกที  มันยืนอยู่ริมหน้าต่าง
มองออกไปทางสวนหลังบ้าน อย่างอารมย์ดี
มันบอกผมว่ามันชอบห้องนี้ที่สุดครับ
มันจึงเลือกที่จะอยู่ห้องนี้ พอเวลามันมองลงไปที่สวน ทำให้มันอารมย์ดี
ผมแต่งตัวเสร็จ เลยส่งผ้าขนหนูให้มันบ้าง
กะว่าจะให้มันไปอาบน้ำบ้างครับ และเราจะได้กลับบ้านกัน
เพราะผมไม่ได้โทรบอกที่บ้านไว้ว่าจะค้างที่ไหน
กลัวพี่เป็นห่วง

ตอนที่ 58

หลังจากที่ผมได้ค้างบ้านคุณย่าครั้งนั้นแล้ว
มันก็มีครั้งต่อๆ ไปตามมาครับ
คืนต่อมา ผมและไอ้ลุงฉลองวันเกิดกันไปแบบเรียบง่ายที่บ้านคุณย่า
งานวันเกิดครั้งนี้อาจไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเหมือนกับครั้งที่แล้ว
เหมือนที่เราเพิ่งรู้จักกันใหม่ ๆ ครับ ครั้งนั้นทำผมไม่เคยที่จะลืมเลย
คงจะจำได้กันนะครับว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง
ใครลืม....... สงสัยคงต้องกลับไปอ่านแล้วนะครับผม
อ่อ   ลืมบบอกไปครับ....ในงานวันเกิดของเรา มีแขกคนสำคัญมาร่วมด้วยนะครับ
ใช่ครับท่านชายนพนั่นเอง  
พอเขารู้ว่าผมและไอ้ลุงเกิดวันเดียวกันอีก
ถึงขั้นอาสาเป็นเจ้ามือจัดเลี้ยงวันเกิดให้เลย55555
แต่เสียดายครับมารู้วันงานซะแล้วสิ....เลยพลาดเป็นเจ้ามือซะนี่
สงสัยชอบน้องสะใภ้จัดมั้งครับ
แต่ผมและไอ้ลุงอยากจัดกันง่ายๆ มากกว่าครับ เลยมีแค่คนในบ้าน
ไม่อยากให้สิ้นเปลือง.... เพราะเพิ่งทำงาน ยังไม่มีรายได้เยอะแยะอะไรพอที่จะไปจัดร้านหรูๆ
ผมบอกไอ้ลุงครับว่า วันเกิดของเราไม่ต้องมีอะไรให้กัน
ความรักที่เรามีให้กันนั่นมันมีค่ามากว่าของสิ่งใดทั้งสิ้นครับ
และมันให้ผมนั่นมันมากพอแล้ว มากพอจนผมไม่กล้าที่จะถอดมันออกด้วยซ้ำครับ
อ่อ ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้อะไรเลยครับ อย่างน้อยก็มีอะไรที่ทำให้หัวใจเราพองโตในวันเกิดของเรา
ดอกไม้ที่หาง่ายๆ จากสวนหลังบ้าน แบบไม่ต้องลงทุน
กับคำพูดที่มีความหมายสำหรับเราสองคนก็พอแล้วครับ
ตอนหลังดอกไม้นั่นก็ไปรวมกับดอกที่แห้งก่อนแล้วบนแจกันข้างๆ หัวเตียง
พี่นพมีของฝากให้เราสองคนด้วยครับ แกซื้อตอนไปทำงานต่างประเทศ
และด้วยความที่แกเพิ่งรู้ จึงหาของใกล้ตัวนั่นเอง
คืนนั่นผมก็ค้างที่บ้านคุณย่าอีกนั่นล่ะครับ และก็ตามด้วย.......(เดาเองครับ555)
พี่นพก็คงแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นผมมาค้างบ้านคุณย่าครับ
รวมไปถึงพ่อแม่พี่นพด้วย นี่ละครับ จึงเป็นปัญหาที่ไอ้ลุงมันกลัว
กลัวว่าเรื่องมันจะถึงหูป๊าและม๊า มันเร็วขึ้น
ทำให้ผมพูดกับมันบ่อยขึ้น ว่าเราสองคนควรเข้าไปบอกท่านได้แล้ว
ขืนปล่อยไปแบบนี้..........ถ้าได้ยินจากคนอื่นที่ไมใช่ลูกของท่าน
คงทำให้ท่านเสียใจไม่น้อยครับ ลูกจะเป็นยังไง คนเป็นพ่อแม่คงรับได้เสมอ
ไม่รู้ว่าเข้าข้างตัวเองหรือเปล่านะครับ  ครอบครัวผมเป็นแบบนี้นะครับ
ถึงจะเป็นครอบครัวคนต่างจังหวัดก็ตาม แต่สิ่งที่ท่านหวังในตัวเราคือ
เป็นคนดีเท่านั้น  มีงานทำเป็นหลักแหล่ง

 
และแล้ว.........55555555555 และแล้ว ..แหมอย่าเพิ่งทำหน้าตกใจสิครับ
อะไรๆ ยังไม่เกิดขึ้นเร็วขนาดนั้นหรอกนะครับ
และแล้ว.......ในที่สุดผมก็ต้องไปค้างบ้านคุณย่าบ่อยขึ้น บ่อยขึ้น
จนแทบไม่ได้ได้กลับบ้านของตัวเองเลย
เหตุผลหลัก ๆ มาจากงานของผมเอง เพราะเลิกไม่เป็นเวลาอย่างที่บอก
ยิ่งช่วงไหนงานเร่งให้ทันเวลา  มีประชุมดึก เลิกเทียงคืนยังมีครับ
กลับบ้านไปต้องโทรให้ไอ้ลุง มันลงมาเปิดประตูให้ ..  
คุณย่าป้านวลสองคนหลับไปแล้ว... ไม่อยู่รอแล้วครับ
ถ้าจะถามผมว่าทำไม...ไม่เลือกกลับบ้านตัวเอง เหตุผมคือ
พรุ่งนี้ตื่นเช้ามาทำงานอีกครับ เลิกดึก แค่ไหนก็ต้องเข้าเช้าเป็นปกติ
เหตุผลที่สอง ไอ้ลุงมันไม่ยอม ........หรือว่าผมไม่ขัดมันกันแน่ๆ และเหตุผลอื่น
เช่น  ต้องจ่ายค่าแท๊กซี่บ่อยๆก็ไม่ไหวครับ
ไอ้จะกลับเอง รถไฟฟ้าก็เปิดให้บริการแค่5 ทุ่ม ไหนจะต้องต่อเรือ นังรถเมล์
ไอ้รถเมล์เจือกมีแค่4 ทุ่ม อะไรก็ไม่อำนวย
ไม่ใช่สีทนได้แล้วสิครับ...........  แต่เป็นสวยทนไม่ด้ายยยยแทน555
จึงเข้าทางไอ้ลุง อย่างที่มันต้องการเป๊ะครับ
วันนี้หลังเลิกงาน  เรานัดกันไปออกกำลังกายครับ แถวที่ผมทำงานนี่ล่ะครับ
ไปไกลไม่ได้ เดี๋ยวต้องรีบกลับไปทานข้าว คุณย่าให้ป้านวลโทรตามแล้ว
ผมเป็นแขกของไอ้ลุงครับ เพราะมันเป็นเมมเบอร์อยู่ก่อนแล้ว พูดง่าย ๆคือ ไปลองใช้ฟรีนั่นเอง
ไม่เสียอะไรทั้งสิ้นครับ  
ไอ้ลุงโทรหาผมหลังจากมันหาที่จอดรถได้แล้วครับ
เรานัดกันที่ทางเข้าสถานที่ออกกำลังกายแห่งนั้นที่ไอ้ลุงเป็นสมาชิกครับ
คนเดินเข้าออกจนเวียนหวัครับ ส่วนมากจะเดินเข้ามากกว่าครับ
เพราะเป็นเวลาหลังเลิกงาน คนจะทยอยมาออกกำลังกายกัน
แต่ให้ตายเถอะครับ มองไปทางไหนก็  อย่างว่าแหละ ผีทั้งนั่น ชะนีปะปราย555
ทันทีที่เจอผม มันพาผมขึ้นไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อทันที
ความที่เราไม่เคยมาที่ๆ แบบนี้ ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกสิครับพี่น้อง เอ๋อแดก
ไอ้ลุงมันต้องคอยแนะนำผมครับ ว่าอะไรอยู่ที่ไหน
แต่ล่ะชั้นมีอะไรบ้าง อะไรเทือกนั้นครับ
ผมมอง คนที่เดินไปเดินมารายรอบห้องแต่งตัวแล้ว
อย่างแรกที่ต้องบอกครับ ตกใจ  อย่างว่าครับอะไรล้วนแต่เป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับผม
แต่ไอ้ลุงคงไม่ใหม่แล้วครับ เพราะมันสมัครหลังจากที่มันได้งานไม่นาน
มันมักมาเล่นรอผมหลังเลิกงาน ถ้าวันไหนผมมีท่าทีว่าจะเลิกงานเร็วกว่าปกติ
“เป็นไรครับ” ไอ้ลุงมันถามและตามด้วยหัวเราะ หลังจากที่มันเห็นผมจ้องมองอะไร
อย่างไม่คิดที่ละสายตาครับ   ก็จะไม่ให้ละสายตาได้ยังไงละครับ ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าชาย
นี่ครับ มันย่อมมีอะไรทีมากกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้า
ผมว่ามันน่าจะเปลี่ยนชื่อว่าเป็นห้องเปลือยจากเสื้อผ้ามากกว่าครับ
บางคนไม่ใส่อะไรเดินไปมา บางคนก็นั่งอยู่กับที่
บางคนก็เช็ดตัวไปมาหลังจากอาบน้ำเสร็จ ส่องกระจกสำรวจความหล่อบ้าง
อะไรมันจะขนาดนั้นครับ555 ชักติดใจ ไม่อยากเป็นแค่เกส ของไอ้ลุงแล้วสิครับ55
ใช่ว่าเขาจะเป็นเป้าสาตาของเราเท่านั้นนะครับ เรา  ผมและไอ้ลุงก็เป็นเป้าสายตาคนอื่นเหมือนกัน
ผมอยู่ตรงนั่นจนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จไอ้ลุงจึงเดินนำผมออกไป
ในห้องต่างๆ ผู้คนอยู่ในชุดกีฬา กำลังร่วมกิจกรรมอย่างสนุกสนาน
บ้างก็ใช้อุปกรณ์ที่ตั้งอยู่กับที่บ้าง
ผมต้องหยุดสายตาที่คลาสหนึ่งครับ จะว่ามันเหมือนโยคะก็ไม่ใช่
มองผ่านกระจกเข้าไปแล้วมีแต่ผู้หญิงส่วนใหญ่
ผู้ชายน้อยมาก 5คนเห็นจะได้ครับ   ไอ้ลุงมันบอกว่านี้เป็นคลาสบอดี้บาลานซ์
มันทำให้ผมสนใจมากครับ ผมค่อยๆเปิดประตูเข้าไป
บางคนเดินตามหลังผมมา แสดงว่าคลาสเพิ่งจะเริ่ม
ด้านหลังของคลาสยังพอมีที่ว่างพอสำหรับเราสองคน
เราใช้เวลาคลาสนี้ครึ่งชั่วโมงครับ เพราะขืนอยู่ต่อไปมากกว่านี้ คงตายก่อนวัยอันควรแน่ๆ
ผลที่ได้กลับมาวันนั้นเหรอครับ นอนแทบไม่อยากตื่นเลยในตอนเช้า
เพราะปวดเหมื่อยตัวไปหมด นี่ละครับของฟรีที่ได้จากการไปเป็นเกสไอ้ลุงมัน

“ว่าไงครับม๊า” เสียงไอ้ลุงดังขึ้นหลังจากที่รถมันเลี้ยวออกจากหัวมุมของตัวตึกที่ตั้งของฟิตเนส
มุ่งหน้าไปยังถนนที่รถกำลังติดพอสมควรครับ
นาทีนี้สิ่งที่ผมทำได้คือมีแค่ตัว ห้ามมีเสียงเด็ดขาดครับ

“………………………………………..……….”

 
“กำลังจะกลับบ้านคุณย่าครับ”
“………………….”
“ครับม๊า   ป้านวลโทรมาให้รีบกลับครับ คุณย่ารอทานข้าว”

“………………….”

“ครับม๊า ใช่ครับ      อยู่กับปอร์ครับ ’     ตอนนี้เหมือนโดนฟ้าผ่ายังไงยังงั้นครับ

“………………….”


“ได้ครับ  ครับ ได้ครับ ม๊า    เดี๋ยวเสาร์นี้กอล์ฟกลับนะครับ”

“………………….”.
“ ครับม๊า เดี๋ยวกอล์ฟบอกให้ครับ ม๊าครับ กอล์ฟมีสายซ้อน  เดี๋ยวกอล์ฟโทรกลับนะครับ”
มันหันมามองหน้าผมอย่างเกรงใจก่อนที่จะรับสายซ้อนนั่นครับ
ผมมองออกไปยังนอกตัวรถไม่ได้ใส่ใจว่าใครจะโทรมาอีกหลังจากมันวางสายของม๊ามันครับ
“สวัสดีครับพี่คริส ”
“………………………….”
“เพิ่งออกจากฟิตเolครับ ............ กำลังจะกลับบ้านครับ”
“…………………..……….”
“ครับ คือ... ”
“…………………………………………………………
………………………………….………………………
……………………………………….…….”
“ครับ พี่  ครับ ครับ     เอางั้นเลยเหรอครับพี่”
“………………….”
การสนทนาของมันผมฟังอย่างตั้งใจ เพียงแค่ทำเป็นไม่ได้ยินเท่านั้นครับ
ถึงจะคบกันแต่ทุกคนยังต้องการที่ว่างเป็นของตัวเอง ผมก็เช่นกัน

“คือว่า............................ผมคงไปไม่ได้ครับ ”

“………………….”

“ครับพี่วันหลังได้ไหมครับพี่ พอดีว่ากอล์ฟมีนัดกับคุณย่าไว้แล้ว”
“………………….”
“ทานให้อร่อยนะครับพี่ แล้วเจอกันที่ทำงานครับ”
 มันมองมาที่ผมครับซึ่งไม่มีตัวตัน


ลืมบอกไปครับว่านายไอ้ลุงชื่อคริสนะครับ
คนที่คอยกันสาวๆทั้งหลายไม่ให้เข้าหามันนั่นเอง
สิ้นเสียงไอ้ลุงเราสองคนตกอยู่ในความเงียบงัน
เสียงจราจรข้างนอกยังดังเข้ามาในตัวรถ รถเราจอดต่อรถคันอื่นที่จอดติดไฟแดงอยู่บนถนนครับ
ในใจผมมีคำถามครับ แต่ไม่กล้าที่จะถามมันออกไป
เพราะความที่ทุกคนอยากมีที่ว่างเป็นของตัวเองนี่ละครับ
ความเงียบงันยังแฝงตัวอยู่ในรถตลอดระยะเวลาที่ตัวรถค่อยๆเลื่นผ่านไฟแดง
สีหน้าท่าทางไอ้ลุงเปลี่ยนไปยิ่งทำให้ผมเคลียดเข้าไปอีกครับ
ถึงไม่มองหน้ามันผมก็รับรู้ได้
รถมันยังขับไปอย่างช้าๆ
“เปิดเพลงหน่อยไหม” ผมพูดเบาๆ เผื่อว่าจะทำให้บรรยากาศอึดอัดนั้นหายไป
เพราะผมรู้ว่ามันกังวลในสิ่งที่มันเพิ่งคุยกับ คุณม๊ามันไปครับ
“ไม่มีไรหรอกครับ  ไม่ต้องคิดมาก คุณแม่แค่ให้กอล์ฟไปเจอเท่านั้นไม่มีไรหรอก” มันตอบไม่ตรงคำถาม
เสียงราบเรียบ
ยิ่งทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจเข้าไปอีกครับ ความเงียบงันยังไม่หายไป
รถคันที่เรานั่งตรงเข้าไปจอดยังหน้าประตูใหญ่ หลังจากที่ต้องเบียดเสียดอยู่บนท้องถนนเป็นเวลานานครับ
ป้านวลวิ่งออกมา     บอกให้เรา รีบไปล้างมือ คุณย่ารอทานข้าวครับ
วันนี้เรามีแขกมาทานข้าวด้วยเหมือนเดิมครับ  พี่นพนั่นเอง
ช่วงนี้พี่นพ ไม่ค่อยได้เดินทางครับ จึงได้เจอกันบ่อยๆ
พี่นพทักทายผมพร้อมรอยยิ้มครับ  อย่างอบอุ่นครับ
และใจดี   สุภาพไม่ต่างไปจากไอ้ลุงเลย  
ผมยังไม่แน่ใจว่าเขาไปชอบนนท์ได้ยังไง………..คนเขาอาจจะมีดีก็ได้ใช่ไหมครับ55
แต่ผมไม่เคยที่จะถามอะไรมากมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสองคนนี้ครับ
รู้แต่ว่าเขารู้จักกันเท่านั้น
“ป้านวลครับ ขอข้าวเพิ่มครับ” เสียงไอ้ลุง
ผมต้องรีบลุกเดินไปยกโถข้าวมาเติมให้มัน เกรงใจป้านวลครับ
ทำกับข้าวให้แดรกแล้ว ยังต้องมาบริการให้ท่านชายกอล์ฟอีก ว่าแล้วก็เติมเองเลย555
พี่นพ มีเรื่องเล่าระหว่างทานข้าว ตลอดเวลาครับ
ผมและไอ้ลุงนั่งฟังอย่างหน้าสลอน
ตักข้าวใส่ปากไปด้วย ส่วนคุณย่าเหรอครับ
แหม หลานชายสุดที่รักอยู่ข้างกายทั้งสองซะขนาดนี้แล้ว
ไม่ให้หน้าตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มได้ยังไงครับ
บางครั้งผมก็สงสัยนะครับว่า บ้านพี่นพอยู่ข้างๆแท้ๆ
นานทีพ่อแม่พี่นพถึงจะแวะเข้ามาหาคุณย่าสักที่  แค่สงสัยนะครับ ไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น
เดี๋ยวจะมองไม่ดีในสายตาคนอื่นๆ ทั้งๆ ที่อยากรู้อยู่เต็มอก
“งานเป็นไงบ้างลูก”
“ช่วงนี้นพไม่ค่อยได้เดินทางครับคุณย่า  อย่าเบื่อล่ะครับ ถ้าจะมาทานข้าวเย็นด้วยบ่อยๆ”
พี่นพเล่าพร้อมออกตัวก่อนเลย
“แล้วเจ้ากอล์ฟล่ะลูก”
“เรื่อยๆครับคุณย่า ไม่เหมือนใครบางคนหรอกครับ กลับดึกประจำ”
ครับมันโยนมาที่ผม
เสียงคุณย่าหัวเราะอย่างพอใจ
“อดทนนะลูก”
“ครับคุณย่า” ผมตอบคุณย่า
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะครับน้องปอร์ ปรึกษาได้ครับ”
พี่นพเป็นคนดีจริงๆ  ผมชักอยากรู้แล้วสิครับ ว่าหลานๆของคุณย่าทั้งหมดนี่
จะเป็นเหมือนไอ้ลุงและพี่นพกันหรือเปล่า
“ครับ”   ผมตอบพี่นพสั้นๆ
หลังจากกินข้าวเย็นกันเสร็จผมกับไอ้ลุงช่วยป้าบวล เก็บโต๊ะ แล้วเราย้ายไปห้องรับแขกกัน
นั่งดูทีวีสักพัก คุณย่าก็ขอตัวขึ้นห้องนอน
 เหลือผมกับไอ้ลุง และพี่นพครับ  ยังคงนั่งดูทีวีไปเรื่อย
และด้วยความที่ผมเพิ่งเข้าฟิตเนสครั้งแรก สิ่งที่กำลังออกฤทธ์คือความสวย555
 ผมเริมปวดเมื่อยตามตัว
เลยขอขึ้นไปบนห้องหวังจะอาบน้ำอุ่นและคงเข้านอน  ปล่อยให้สองหนุ่มนั่งคุยกันไป
ผมหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นใช้ฝักบัวราดตามตัวครับ
น้ำอุ่นทำให้ผมสบายตัวขึ้น กล้ามเนื้อที่ปวดรู้สึกว่าจะผ่อนคลายไปบ้าง
……………
.



.
“สวัสดีครับพี่”  เสียงไอ้ลุงดังขึ้นครับ หลังจากที่เสียงเรียกเข้ามัมหายไป

“………………….”

“ถึงบ้านแล้วครับ กำลังจะอาบน้ำเข้านอน”
“………………….”

“ครับผม”เสียงไอ้ลุงยังคงลอดเข้ามาให้ผมได้ยินตลอดเวลาครับ
เวลาผ่านไป................จนผมอาบน้ำเสร็จ
เดินออกจากห้องน้ำ   ด้วยผ้าขนหนูยังพันตัวอยู่
ไอ้ลุงมันยังไม่เลิกคุยแต่อย่างใดครับ
ปล่อยมันคุยตามแต่มันอยากจะทำ เพราะผมไม่อยากรู้อะไรขนาดนั้นถ้ามันไม่เล่าเอง
“พี่ครับ ผมต้องอาบน้ำแล้วครับ  เจอกันที่ทำงานนะครับ พี่คริส”
มันวางสายไป เดินเข้ามาหยิบผ้าขนหนูที่ผมเพิ่งใช้เสร็จ
เดินเข้าห้องน้ำไปครับ  ด้วยความที่ผมเพลียเลยกระโดดขึ้นเตียงนอนไป
หลังจากที่ทำอะไรเสร็จ       เคลิ้มไปตอนไหนไม่รู้ครับ รู้แต่ว่าเตียงนอนข้างๆผมยวบลงไปอีกครั้งก่อนที่ผมจะหลับสนิทไป


ปล.  แว็ปๆๆ มาอัพให้ตอนดึกครับ นอนหลับกันหรือยัง
คิดถึง FC ทุกคนครับ





  
























































  























































  










 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ไอ้คริสมันโทรมาบ่อยเกินไปปปปปปปปปปป 

[kunkai]

:กอด1:คนสวย
ระวังคริสไว้บ้างก็ดีน๊า

[Vesi]

ลุงจะโดนงาบมั้ยเนี่ย จิกเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ก่อนหลังอาหารงี้ เชื่อเค้าเลยจริงๆ

[DexTunG]

  คุณปอร์ครับ


 :L2:แวะมาส่งกำลังใจให้ครับ


    

[broke-back]

  เป็นห่วงกอล์ฟจริงๆ
กลัวว่าจะตามเล่ห์เหลี่ยมไอ่พี่คริส มันไม่ทัน
ตามจิกกันขนาดนี้ ก็ไม่ไหวน่ะ ไม่มีความเกรงใจกันเลย

ปอร์เข้าใจไอ่ลุงให้มากๆๆๆ ไว้ใจกันนะ 


ขอบคุณครับ ปอร์แอนด์กอล์ฟ +1 ให้ที่ปอร์ลงให้อ่านตอนดึกๆแบบยาวจุใจ

[lomekung]

เปงกำลังใจให้คับบบบบบ..............สู้ๆๆ

[melon_jung]

โหคริส....โทรมาบ่อยเว่อร์ไปมั๊ย...อาการน่าเป็นห่วงหล่ะ

[gboy]

มาให้กำลังใจพี่ปอร์

ไอ้คุณคริสโทรมาทำใม

[leogemini]

ศัตรูหัวใจค่อย ๆ คืบคลานมาแล้ว


แต่เราสวยนิ


อย่าได้แคร์


เพียงแต่ระวังไว้บ้างนะคร้าบบบ

 

[StillLoveThem]

 ....อย่าเครียดนะน้องปอร์..ไว้ใจคนที่อยู่ข้างๆๆ
....อย่าระแวง..ถ้าระแวง มันจะทำให้เราไม่มีความสุข
....ถ้าเกิดปัญหาก็ค่อยๆๆๆ แก้ไปทีละข้อทีละข้อ
....แต่ดูจากลักษณะการเขียนตอนนี้เหมือน กำลังรำลึกถึง..ความเครียด
....ตอนเกิดเหตุการณ์นั้นเลย ดูอารมณ์ตลกหายไปนะ หรือมาลงเรื่องตอนดึกๆๆฟ๊ะ สู้ๆๆนะ

[mecon]

รักน้องลุง
รักพี่นพ
ลักสวย 

  อิพี่คริสนี่จะยังไง จะเอาใหได้เลยชิมิ
ตามจิกยังกับเจ้าหนี้หวยอ่ะ น่า นัก หนอย

ส่วนคนสวย เรื่องคุณป๊ากับม๊าของน้องลุง 
ถ้าถึงเวลาก้อคงต้องบอกนั่นแหละแต่มันคงต้องทำใจกันอีกนิดส์
แหะๆ ต้องรวบรวมความกล้าและกำลังใจที่จะยอมรับและบอก
กับบุพการีว่าเราเป็นอะไร ว่าเรารักใคร และเราอยากร่วมอนาคตน้อยๆนั่นกับใคร
ถึงคุณย่าจะไฟเขียวเปิดรอไว้ตั้งแต่ปีแสงที่แล้ว แต่เรื่องแบบนี้อย่าให้ผู้ใหญ่
อย่าคุณย่ามาเกี่ยวด้วยเลยเนอะ ให้ทั้งสองคนเผชิญหน้ากันเองก่อน
แต่แค่ขอคำแนะนำและกำลังใจจากคุณย่า แค่นี้ก้อคงพอแล้ว

ส่วนพี่นพ น่ารักเกิ๊น ดูแลว่าที่น้องสะใภ้ซะดีมากถึงดีมากที่ซู้ด ใจดีจัง
พี่น้องตระกูลนี้คุณย่าเลี้ยงมาดีจริงๆ กรี๊ดดคนอ่านของฉอง

+1 จัดให้สวยๆคะ

[astral]

โทรมาบ่อยเกินจำเป้นไปแระ พี่คริสเนี่ย

ว่าแต่พี่นพกับนนท์มีซัมธิงรองกันรึนี่ 

[patee]

บอสของไอ้ลุง มันน่าสงสัยนะ

คิดอะไรกับไอ้ลุงหรือเปล่า

[ChiOln]

พี่นพน่ารัก เจิง ๆ   

[j4c9y]

ขอให้ม้าอนุญาตินะครับ
ขอให้พี่คริสมาทำร้ายปอไม่ได้ ทั้งทางตรง และอ้อม

รักปอครับ