หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[andy_kwan]

นู๋ปอร์ให้ลุงกอล์ฟนวดให้สิจ๊ะ  จะได้หายเมื่อยเร็วๆ

แต่คอยระวังอีตาคริสด้วยนะ  อิอิ

[clubza]

หัวหน้าก็หัวหน้าเถอะโทรบ่อยเกิน
ลุงก็ปฏิเสธมั่งเดี่ยวประวัติศาสตร์ได้ซ้ำรอยแน่

[ranaways]

พี่คริสนี่

อะไรกันนะ

[pukpra]

  พี่คริสเนี่ยะงัยดี โทรมาตลอดเลย
ส่วนเรื่องป๊า กับม๊า ของกอล์ฟ เชื่อว่าซักวันก็ต้องรู้ เอาใจช่วยคนสวยกะลุงนะจ๊ะ 

[chatkub]

เจอเจ้านายแบบนี้ จะไหวหรอ

เป็นผม สงสัยลาออก

[┗◎┗◎]

เจอจิกเหมือนกันนะ เบื่อคริส อย่ามายุ่งกะลุงนะ

[HydrA]

ลุงเอ้ยงัยก้อคุยกะตาคริส
ให้รู้เรื่องเถอะ เจ้านายนะไม่ใช่
เจ้าชีวิต

[maxtorpis]

 

[pay-it-forward]

พี่คริสนี่ท่าทางแรงไม่ใช่เล่น
หวังว่าคงไม่เป็นนนท์คนที่สองนะ
 :กอด1:คนสวย+น้องลุง

[~NeMeSiS_PURE~]

พี่คริสนี่  รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว  แต่ยังไงนี่

พี่กอล์ฟก็นะนิสัยเกรงใจยังเหมือนเดิม  คุยกับเค้านานสองนาน

พี่ปอร์ต้องจัดการด่วนเลยนะ  อย่าปล่อยให้เธอลอยนวลลล  

[bixzz]

+1 ให้น้องปอร์แล้วนะครับ 
...เริ่มหวั่นๆ กับตอนต่อๆ ไปซะแล้วสิ
เหมือนจะเริ่มมาคุซะแล้ว...ไหนจะคุณพ่อคุณแม่กอล์ฟ ไหนจะ(อี)เจ้านายคริส
เอาใจช่วยนะครับ

[Ak@tsuKII]

  คริสสสสสสสสส

ยุ่งกะฝามีชาวบ้าน ต้องโดน

  ให้กำลังใจนะคะ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
เจ้านายใหม่คนนี้ชักจะยังไงๆอยู่นะ
แล้วจะรออ่านต่อคราบ

[mecon]

กอดดดดดดดดน้องลุง
กอดดดดดดดดพี่นพ 
  สวยระยะสุดท้าย

รีบๆกำราบน้องลุงซะนะว่า ที่เงียบๆนิ่งๆเนี่ย ไ่ม่ใช่ไม่คิดอะไรนะ
อิน้องลุงปากหนักแบบนี้ เดี๋ยะๆมีได้เสียแน่ๆ  ค.เกรงใจเป็นคุณสมบัติที่ดีของคนนะคะ
แต่ถ้าค.เกรงใจนำมาใช้ในทางที่ไม่ควร เรดาร์การเสียตัว สูงมากกกกก 

รักนะ แม่คนงามบ่อสร้าง

[subaru]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องปอร์คนสวย

[l_k]

เป็นกำลังใจให้น้องปอร์คนสวยครับผม

แรดอย่างสงบ.........ตบเมื่อจำเป็น......
สวยแบบเหยื่อกเย็น.........เพราะกรูเป็นไฮโซ......

ปัญหาเราคล้ายๆกันเลยอะ 

[a_tapha]

อิพี่คริสไม่มีสมบัติผู้ดีเหรอคร๊า


โทรมาจิกอยู่ได้


ความเกรงใจน่ะมีมะ


คนสวยอย่าไว้ใจอิพี่คริสนะค่ะ


 

[POR_KA_DUN]

ปล่อยมันคุยตามแต่มันอยากจะทำ เพราะผมไม่อยากรู้อะไรขนาดนั้นถ้ามันไม่เล่าเอง
“พี่ครับ ผมต้องอาบน้ำแล้วครับ  เจอกันที่ทำงานนะครับ พี่คริส”
มันวางสายไป เดินเข้ามาหยิบผ้าขนหนูที่ผมเพิ่งใช้เสร็จ
เดินเข้าห้องน้ำไปครับ  ด้วยความที่ผมเพลียเลยกระโดดขึ้นเตียงนอนไป
หลังจากที่ทำอะไรเสร็จ       เคลิ้มไปตอนไหนไม่รู้ครับ รู้แต่ว่าเตียงนอนข้างๆผมยวบลงไปอีกครั้งก่อนที่ผมจะหลับสนิทไป

*******************-*************************

555 ดูเหมือนคนอ่านจะเป็นเดือดเป็นแค้นแทนผมจริงๆเลย แต่ยังไงขอบคุณครับ
ว่างๆ ไปตบพี่คริสกัน   หลังจากที่ต้องล้มไปแล้วงานหนึ่งครับ
จำได้นะครับที่ผมชวนไปตรบนนท์5555

อย่างว่าล่ะครับ....... เราอยู่ในสังคม สังคมให้เราอยู่
เราอยู่ร่วมกับคนอื่น คนอื่นอยู่ร่วมกับเรา
เราไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับใคร..ใครๆ ก็มักมายุ่งเกี่ยวกับเรา เป็นแบบนี้ครับ
เป็นสัจธรรมของการอยู่กันในสังคม...แต่เราจะปฏิบัติกับเขายังไงนั้น
ขึ้นอยู่กับว่าเขาเข้ามายุ่งเกี่ยวเพื่อหวังอะไรในตัวเรา
และเรามีวิธีที่จะตอบสนองสิ่งที่เขาต้องการอย่างไร....นี่สิครับอย่างนี้น่าสนใจกว่า…..
ตอนนี้พี่คริสเจ้านายไอ้ลุง จะหวังอะไรไปมากว่าลูกน้องกับเจ้านาย
ผมก็ยังตอบไม่ได้หรอกครับ.... นานไปก็คงรู้เอง
และถ้าถามว่าผมมีสิทธิจะไปห้ามไม่ให้มันติดต่อกับพี่คริสอะไร
ผมทำได้ไหม
ครับ คำตอบคือได้ แต่จะทำไปให้ได้อะขึ้นมา  เพราะถ้าไอ้ลุงยังคงทำงานอยู่ อย่างที่ผู้อ่านบอก
นั่น มันดูจะก้าวก่ายกันเกินไป เพราะบางครั้งคนที่ทำงานก็โทรมาคุยกับผมหลังเลิกงานเหมือนกัน
ไอ้ลุงยังใจกว้างพอที่จะไม่พูด... ไม่ทำอะไร
จริงอยู่เราเป็นแฟน เรามีสิทธิในตัวแฟนเรา  แต่คนที่จะมายุ่งกับแฟนเราล่ะครับ เราห้ามเขาไม่ได้นี่
คิดมากไปแล้วครับสำหรับผม5555 เป็นตัวของตัวเอง ลั่ลล้าเข้าไว้
 มันอาจจะยังไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ก็ได้….
ถึงตอนนั้นถ้ามีแล้วเดินเข้าไปตรบ ๆๆ จิกแฟนตัวเองกลับ แล้วสบัดบ๊อบใส่สักทีคงไม่เสียหาย555
ใช่ไหมครับ
 

วันนี้ผมถึงที่ทำงานด้วยร่างกายที่เมี่อยล้า ผลพวงมาจากเมื่อสามสี่วันก่อน
เพื่อนร่วมงานยังไม่ถึงสักคน ผมถึงเป็นคนแรกที่มาถึงก่อนชาวบ้าน
ประจำครับ... ผมชอบมาเช้าๆ อย่างน้อยรถก็ยังไม่ติด
ผมเริ่มชอบดื่มกาแฟบ้างแล้วครับ หลังจากเริ่มทำงาน
อย่างน้อยมันก็ทำให้เราหายง่วงได้ครับ
โดยเฉพาะเช้าๆ กับแซนวิชแล้วนี่.....โห เอาผู้ชายมาแลกก็ไม่ยอม
ยอมนะ ถ้ามามากว่า10คน55555 พูดเล่นครับ
ความจริงเขาบอกว่า เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม
ผมแค่เปลี่ยนนิดหน่อยให้เป็นสโลแกนของตัวเองเท่านั้น
และที่สำคัญครับ ฟรีนี่ละ ถูกใจสวยนัก
เวลาที่เอาขนมบังไปจุ่มในน้ำกาแฟด้วยแล้วโอ้ย .....อร่อยมากครับ
พูดมาแล้วน้ำลายไหล
หลังจากที่ผมอิ่มเอมกับกิจกรรมยามเช้าที่ผมชอบทำแล้ว
พี่ที่ทำงานก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ ครับ
“เที่ยงนี้มีนัดทานข้าวกันนะครับ  อย่าลืมเด็ดขาด อ่อ คิดถึงนะครับ”   ข้อความโชว์ที่หน้าจอมือถือ
หลังจากที่มือผมเปิดข้อความนั้นอ่านอัตโนมัติ  ผมยิ้มอย่างพอใจเมื่อมันเข้าสู่โหมดหน้าจอปกติ
แล้วกรูนัดมันตอนไหววะ55ไอ้ลุงมันเนียน
พอถึงเวลาเทียงผมก็กระโดดขึ้นรถไฟฟ้า.... ถึงที่หมายภายใน5 นาทีครับ
ผมเดินเข้าไปในร้านอาหาร แห่งหนึ่ง...ใต้ตึกที่ทำงานของไอ้ลุง
มันนั่งรอผมอยู่ก่อนแล้วครับ พร้อมกับอาหารง่ายๆ บนโต๊ะ
ผมนั่งลงก็มีหน้าที่กินได้ทันทีไม่ต้องรอให้เสียเวลา
“หิวหรือยังครับปอร์”  มันพูดพร้อมยื่นทิชชู่ให้ครับ
ผมหยิบจากมือมันมาวางข้างๆ กะว่าจะลงมือกิน............แต่แล้ว
สิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นครับ
ไอ้ลุงมันคุกเข่าลงข้างๆโต๊ะที่เรานั่ง.......ขอผมแต่งงาน55 พร้อมยื่นแหวนเพชร เม็ดใหญ่มาให้ผม
เปล่าครับ5555    มีคนๆหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาเราสองคน  ผมรับรู้ด้วยสัญชาติญาณ
และเขาเลือกที่จะนั่งลงข้าง ๆ ไอ้ลุง
ผมไม่เคยรู้จักหรอกครับ   แต่สำหรับไอ้ลุงแล้วแน่นอนครับ
มันยิ้มให้เขาคนนั้น
“ปอร์นี่พี่คริสครับ     เจ้านายกอล์ฟเอง” มันแนะนำครับ
“อ่อ สวัสดีครับพี่คริส   ได้เจอตัวจริงซะทีนะครับ” ด้วยมารยาทครับ
“พี่คริสครับนี่ปอร์ครับ”
“สวัสดีครับ น้องปอร์   กอล์ฟ เอาอะไรไปเล่าให้ฟังบ้างล่ะครับ  อย่าไปเชื่อเขานะครับ”
พี่คริส ออกตัว คงสงสัยว่าหลังจากผมเจอตัวจริงแล้วอาจไม่ใช่อย่างที่ผมคิดไว้ กะมังครับ
“ทานเลยครับพี่คริส”  ไอ้ลุงยื่นทิชชู่ให้ตามเดิมครับ
“มีอะไรน่ากินบ้างไหนดูสิ  ของโปรดของพี่เลยนะเนี้ย น้องกอล์ฟรู้ใจพี่จัง”
ตอนนี้ใจกลางกรุงเทพกลับกลายเป็นป่าดิบชื้นแทนครับ  งูอยู่บนหัวพี่คริสทันที และหลายตัวด้วย
“ไหนลองชิมสิ” แกพูดจีบปากจีบคอ พร้อมใช้ช้อนตักกับข้าวเข้าปาก
“อร่อยดีจัง”ปากพูดแต่ตาไปหยุดที่ไอ้ลุงครับ
พี่คริสเป็นผีตัวแม่ อายุราย30 ครับ ตัวสูงพอประมาณแต่น้อยกว่าไอ้ลุง
แต่งตัวเรียบร้อย ทรงผมอยู่ในสมัยนิยม ผูกไท เรียบร้อยสมกับเป็นหัวหน้างานของไอ้ลุง
ผมสำรวจด้วยสายตา ขณะที่เขาสองคนกำลังคุยกัน
“ปอร์ทำงานที่ไหนครับ”
“แถวสีลมนี่เองครับพี่ ไม่ไกล”
‘เหรอครับ แล้วบ้านแถวไหนครับ ” ผมยิ้มๆๆ แกยังจีบปากจีบคอเหมือนเดิมครับ
“บ้านเดียวกันกับกอล์ฟครับ” ผมเริ่มเปิดประเด็นให้ตรงจุดก่อนทันที
ไอ้ลุงยิ้มที่มุมปากนิดหน่อย พี่คริสทำหน้างง ๆ ด้วยไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้ไม่ทราบครับ
แต่ผมว่าพี่เขาไม่โง่หรอกครับ
“ครับพี่คริส  พี่คริสจำได้ไหมครับ ว่า พี่เคยถามว่าผมมีแฟนหรือยัง และผมบอกว่าจะพามาแนะนำ
ปอร์นี่ละครับแฟนผม”
ถึงตอนนี้คนอ่านรู้ไหมครับปฏิกริยาพี่คริสเป็นยังไง
จากที่บอกว่ากับข้าวอะไรอร่อย  แกรีบวางช้อนแล้วเดินออกไปเลย
เปล่าครับ5555 แกมองมาทีผมทันที  ผมมองตอบกลับไป หลับตาปริบเหมือนมีคำถามเป็นร้อยเป็นพันในหัว
ผม เห็นตัวเองเป็นภาพเล็กๆ  อยู่ในสองตาพี่คริสๆ
1. อาจเป็นเพราะตกใจไม่คิดว่าไอ้ลุงมันจะกล้าพามาแนะนำ ถึงป่าดิบชื้นแห่งนี้
หรือ 2. อีกใจนึงคงคิดว่านี้เหรอ ศัตรูหมายเลขหนึ่งของกรู
และ 3.  อาจคิดไปว่า อย่างน้อยก็ไม่ใช่ชนะกรูมีสิทธิตบกลับมาเป็นของกรูได้... อะไรเทือกนั่น
ผมมองไอ้ลุงอีกครั้งหลังจากที่จ้องหน้าพี่คริสอยู่นานครับ
ผมรู้ว่า มันพยายามทำอะไร.... อย่างน้อยคงเพื่อความสบายใจของผม
และตัดปัญหาของใครบางคนที่จะเข้ามาในชีวิตเรา ออกไปก่อนที่มันจะเป็นปัญาขึ้นมา
อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ยังพออุ่นใจครับ ว่า คนที่ผมรักยังรักษาสัญญากับผม
พี่คริสดูจะดรอปการแสดงออกของตัวเองลงเล็กน้อย ...หลังจากที่รู้สถานะของผมแล้ว
ผมว่าเขาคงอึ้งมากกว่าที่ไอ้ลุงมันกล้าขนาดนี้ครับ
แต่ทำไงได้ล่ะ... ผมก็เพิ่งรู้พร้อมๆ กับพี่คริสนี่ล่ะว่ามันพาผมมาเปิดตัวกับพี่ตัวแม่
แต่การสนทนาของเรายังมีมาเรื่อยๆ
ชั่วขณะที่เราทานข้าวด้วยกันครับ
พี่คริสมองหน้าผมบ่อยครั้งครับ เวลาที่ผมไปสบตากับไอ้ลุง
แต่จะหลบตาผมเสมอเมื่อผมหันกลับมามองพี่แก
แค่นี้พอจะตอบได้แล้วใช่ไหมครับว่า พี่แกคิดอะไรกับผม
และหวังอะไรในตัวไอ้ลุง
แน่นอนครับ เขาคงไม่หันมาชอบผมอีกคนเป็นแน่แท้55
เราใช้เวลาทานข้าวจนถึงเวลาเที่ยงกว่าๆ
เลยขอตัวกลับที่ทำงานโดยไอ้ลุงมาส่งผมขึ้นรถไฟฟ้าครับ
ส่วนพี่คริสขึ้นออฟฟิสก่อน
“ขอโทษนะครับที่ทำไปโดยไม่บอกก่อน” ความสุภาพของมันยังมีมาให้ผมเสมอเมื่อมันทำไรไป
ในเรื่องที่ผมไม่รู้มาก่อนเสมอ  นี่ล่ะครับเป็นเสน่ห์ที่ติดตัวมันมาเสมอตลอดเวลาที่ผมกับมันคบกัน
“สบายใจแล้วนะครับ”
ผมเงียบไปสักพัก
“ไม่ได้บอกว่าไม่สบายใจนะ”
“อ้าวก็นึกว่างอนผม เลยหลับไปก่อน วันที่พี่คริสโทรหาผมดึกๆ ” มันช่างสังเกตจริงๆ  
“ปวดเมื่อยตัวมากกว่านะ อย่าเข้าข้างตัวเองให้มากมาย”
“ไปเถอะครับ เดี๋ยวเข้างานไม่ทัน เย็นนี้เจอกันนะครับ คนดี” มันหยอดมา ก่อนส่งผมยังบนสถานีรถไฟฟ้า
มองตามผมขึ้นบันไดเลื่อน จนละจากสายตามันไป
ตอนนี้ผมอยากขอบคุณมันนะครับที่มันรู้ถึงความรู้สึกผมโดยที่ผมโดยไม่ต้องบอกออกไป
อย่างน้อยตอนนี้ปัญหาระหว่างเราก็หายไปอีกหนึ่ง
สำหรับคนสองคนที่เรียนรู้จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน
แถงแม้ว่ามันจะเป็นชีวิตคู่ที่มาเร็วกว่าปกติก็ตามครับ
ผมกลับถึงที่ทำงานตรงเวลาพอดีครับ
พี่ที่ทำงานแจ้งผมว่าบ่ายนี้จะมีประชุมเกี่ยวกับแผนงานที่เคยประชุมกันมา
สรุปเลือกตัวพรีเซนเตอร์ที่จะมาถ่ายภาพนิ่ง ตลอดจนร่วมกิจกรรม
ทางการตลาดของบริษัท ผมรับทราบ และก็เตรียมตัวเข้าประชุมตามคำบอกของพี่เขาครับ
เหมือนเพิ่งหนีเสือมาปะจระเข้จริงครับ หนีผีตัวแม่ มาปะ แรดนางพญา ยังไงยังงั้นครับ
ครับผู้อ่านทายถูก คำตอบสุดท้ายที่ถูกเลือกคือ แพนเค็ก
5555 เปล่าครับ แพนเค็กไม่เหมาะที่จะเป็นพรีเซนเตอร์ สำหรับกลุ่มลูกค้าโฮโม
  นนท์ต่างหาก เพราะอะไรเหรอครับ  เพราะนนท์มีข่าวออกมาบ่อยขึ้นว่าเป็น
.................เป็นอะไรเติมเองนะครับ  นนท์จรึงเหมาะที่สุด เพราะอย่างน้อยการเลือกเขา
เป็นภาพลักษณ์ของสินค้า จะได้กลุ่มลูกค้าขึ้นมาอีก1กลุ่ม
 ไงละครับ.... โลกยังกลมอยู่เสมอสำหรับผม
ผมคิดภาพไม่ออกเลยว่าการทำงานของผมจะเป็นยังไงต่อไปตลอดโปรเจ๊คที่ผมต้องเรียนรู้มันไปด้วยตลอดระยะเวลา3 เดือนข้างหน้า
1.ผมจะไม่ผ่านโปร เพราะทำงานไม่ดี
 ข้อ 2. จะไม่ผ่านโปร เพราะตรบนนท์ ตรบพรีเซนต์เตอร์  ที่เขาได้เลือกแล้ว ว่าเหมาะสมที่สุด
หรือ 3 .ผมจะไม่ผ่านโปร เพราะลาออกไปก่อน
หลังจากที่ประชุมเสร็จโลกกลมๆของผมยิ่งกลมเข้าไปใหญ่อีกเมื่อ
ผมและพี่โจ๋ต้องไปดูมันถ่ายภาพนิ่งที่สตูดิโอแห่งหนึง
หลังจากนั้นก็เป็นโชว์ตัวตามงานต่างๆที่ทางมาเก็ตติ้งจัดขึ้น
ตลอด3เดือนเลยนะครับ  ต่อไปนี้ไม่รู้ว่ามันจะมอบโชคอะไรให้ผมบ้าง555
ถ้าแจกจริง... ก็เลขท้ายสองตัวก็พอครับ ไม่ต้องมาทีเดียวรางวลัที่1
แบบนั้นผมคงรับไม่ไหว เป็นแน่แท้ครับ
คิดแล้วท้อแสนท้อครับ
อย่าว่าครับยิ่งไม่ชอบยิ่งพบเจอ
พอวันนั้นมาถึงครับ เดาไม่ออกเลยว่าจะเกิดไรขึ้นบ้าง
พี่โจ๋ขับรถมุ่งตรงการจราจรที่ติดขึ้นในช่วงบ่าย
อ่อ ลืมบอกไปครับพี่โจ๋ เป็นสาวสวยครับ บุคลิกดีมาก เหมาะกับการเป็นนักการตลาดที่สุดครับ
ยิ่งทำงานกับผมแล้วด้วย ยิ่งสวยพอๆ กัน55555 เปล่าครับ  กินกันไม่ลง
ถ้าประกวดนางงามแล้วคงเป็นสองคนสุดท้ายที่จะจับมือกัน(จับมือกันโฉด555)
เราสองคนทำงานเข้าขากันดี ครับ พี่โจ๋ใจดีมาก น่ารัก สอนงานให้ผม ตอบคำถามผมตลอดเวลาเท่าที่ผมอยากรู้
เราใช้เวลา1ชั่วโมง  ถึงที่หมายแห่งนั่นครับ
อุปกรณ์ที่จะใช้ในการถ่ายภาพ ทุกอย่างทุกเซตเตรียมไว้หมดแล้ว
โดยเอเจนซี่ที่เราดิวงานกันไว้นั่นเอง ผมและพี่โจ๋แค่ไปดูงานทำงานแค่นั้นครับ
ผมมีกล้องติดมือไปด้วยครับ เพื่อถ่ายภาพบรรยากาศการทำงานตั้งแต่ต้นจนจบโปรเจ็คเก็บไว้
เพื่อทำเป็นผลงานที่เราทำขึ้นของแต่ละโปรเจ็ก
ผมมองผ่านกระจกเห็นนนท์กำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ครับ มีสไตลีสท์2คนกำลังนั่งล้อมรอบมันอยู่
และมีหญิงอีกคนนั่งข้างๆบนโซฟา  คนนี้ผมเคยเห็นแล้วครับเป็นผู้จัดการส่วนตัวมันครับ
เราเดินเลี่ยงๆเข้าไปยังห้องรับแขกเพื่อ รอให้ดาราใหญ่ พรีเซนเตอร์สาวแต่งหน้าแต่งหัวให้พร้อม
แล้วจะได้เริ่มถ่ายกัน
พอได้เวลาเริ่มทำงานเด็กกอง มาตามเข้าไปยังสตูนั่นครับ
ช่วงภาพผมยาว กำลังใส่ฟิล์มกล้องตัวที่อยู่ในมือ
เชิญนั่งตรงนี้ครับ เสียงเด็กคนที่ไปเชิญเรามาจากห้องรับแขก
พอดีตรงนั้นมันมีโซฟา อยู่ครับ ผมและพี่โจ๋ นั่งคุยกันเงียบๆ
ประตูถูกเปิดออกช้า ๆ ใครบางคนกำลังเดินเข้ามา โดยมีผู้จัดดการส่วนตัวมันเดินตามเข้ามาด้วยครับ
ข้าวของในมือเต็มไปหมด
ผมเห็นแต่แรกแล้วละครับ  จึงยิ้มให้นนท์ทีนึง
ก่อนที่นันท์มันจะหยุดอยู่ที่โซฟานั่น
นนท์ยกมือไหว้ พี่โจ๋ที่นั่งอยู่ข้างๆผมครับ
อ่อ ลืมบอกไปครับดาราถ้าเจอใครบริเวณที่ทำงานจะยกมือไหว้เสมอ
ไม่รู้ว่าเป็นมารยาท ที่ได้ร่วมงาน หรือหวังผลประโยชน์ระยะยาวก็ไม่ทราบครับ นนท์ก็เหมือนกัน
หรืออีกอย่างเขาคงรู้ครับว่าเรามางานนี้เพราะอะไร
นนท์หยุดสายตาที่ผมครับ คงคิดว่าผมมาเสนอหน้าอยู่ทำไมที่ตรงนี้
 “อ้าวปอร์ มาทำไมเหรอ”
คำแรกที่นนท์เอ่ยทักผมก็สร้างความแปลกใจให้พี่โจ๋ครับ
ว่าไปรู้จักนนท์ยังไง ตอนหลังผมจึงเล่าใหฟังว่าเรียนที่เดียวกันเลยทำให้รู้จักกันมาก่อน
และไม่คิกว่าโลกจะกลมขนาดที่ต้องมาเจอกันอีก
“มาทำงาน” ผมตอบสั้นๆ ยิ้มพอสวยงาม แต่ในใจสิครับ วางมวยกันแล้ว
“งานไร สไตลีสท์เหรอ” ตอนนี้ผมโดนเปลี่ยนตำแหน่งงานให้แล้วสิครับ
จากมาเก็ตติ้งแสนสวย กลายเป็นช่างแต่หน้า คนหาเสื้อผ้าเสียแล้ว
พี่โจ๋หัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินแบบนั้น
และพี่.โจ๋นี่ล่ะครับเป็นคนแจ้ง ฐานันดรศักดิ์ที่แท้จริงของผมให้นนท์ทราบ
 และบอกมันให้หายโง่ซะทีว่าเรามาจากไหน สูงศักดิ์เพียงใด5555
 “อ้าวเหรอ นึกว่า เป็นสไตลีสท์  แบบนี้ก็เจอกันบ่อยนะสิปอร์” สายตามัมนิ่งเฉยมาก
“ก็คงงั้นล่ะ  แล้วจะคอยเจอนะ อย่างตั่งใจเลยล่ะ” ผมปากดีครับ แต่ไม่ลืมที่จะยิ้มแบบท้าทาย
ปนเสียงหัวเราะออกมา ผู้จัดการส่วนตัวมันสีหน้างงเล็กน้อยครับ ว่าเราพูดอะไรกัน
รวมทั้งพี่โจ๋ด้วยครับ
“อ่อ ปอร์ นนท์ฝากของมีค่าไว้ก่อนนะ ว่างๆ เดี๋ยวจะไปเอาคืน” แววตาอำมหิตมันส่งมาถึงผม
ผมยิ้มตอบกลับไป
“ ได้  ว่างเร็ว ๆนะ  จะรอวันนั้น  ”  วันที่เป็นไปไม่ได้
“แน่นอน” นี่คือคำที่มันทิ้งไว้ให้ผมแล้วเดินเข้ายังที่ๆ เขาจัดไว้ให้มันครับ
ตรงกึ่งกลางที่เตรียมไว้สำหรับภาพนิ่งครับ โดยมีไฟ ที่ใช้สำหรับถ่ายถาพ
ในสตูดิโอต่าง ๆ เขาใช้กัน
ทันทีที่เริ่มงาน ผมถ่ายเก็บบบรรยากาศต่าง ๆ ไว้ จนน่าจะพอแล้วครับ สักพักผมกับพี่โจ๋
ก็เดินทางกลับมาที่ออฟฟิส เพื่อ ประชุมงานในส่วนต่างๆ ส่วนนนท์ก็ถ่ายงานของตัวเองต่อไป
ผมนั่งรถพี่โจ๋.......สายตาก็มองไปตามถนน อย่างไร้โพกัส
คิดถึงสิ่งที่นนท์มันพูดไปเมื่อกี้.....  ใช่ว่าผมจะไม่รู้ความหมาย
มันเริ่มทำให้ผมไม่สบายใจขึ้นมาเสียแล้วสิครับ
อย่างน้อย มันก็น่าจะไม่หายไปเงียบๆ แบบนี้
ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดเพียงแค่นี้ บวกกับที่ผมไปเจอพี่คริส มันจะทำให้ผมไม่สบายใจและท้ออยู่หลายวัน
สวยจิตตกแล้วครับ ตอนนี้
        
               ปล. ฝนตกหนักครับช่วงนี้
รักษาตัวเองให้ดีนะครับ  คิดถึงทุกคนเสมอ  



 

 






















  
























































  























































  










 

[mecon]

^
^
 

***

รักแท้ย่ิอมมีอุปสรรคเป็นธรรมดา  :เฮ้อ:
คนสวยกับชายคนรัก ย่อมมีมารตัวแม่ นางพญาตัวพ่อ ปรากฏกายเสมอๆ
สะใจพี่คริสดีจัง งานนี้น้องลุงมันรับหน้าแทนแบบนี้ โล่งอกเป็นที่สุด แหม่นกรู้ด้วยนะ
ว่าปอร์กำลังงอนอย่างน่ารัก เหอะๆๆ
ส่วนนางพญาตัวพ่ออ่ะจิ ด้วยเรื่องงาน ด้วยการวางตัวอะไรหลายๆอย่าง
ต้องทำงานกับคนแบบนี้เนี่ย ต้องไปฝึกพลังประสาทมาอย่างดีเลยนะ
ประกาศสงครามกันกลางกอง งานนี้คงไม่มีตบหรอกแต่จะต้องฟาดกันด้วยฝีปากต่างหาก
เลือดซิบแน่ๆ 

แม่คนงามร้อยเวที  คิดถึงจัง

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
และแล้วคนที่คุณรู้ว่าใครก็กลับมาอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าการกลับมาครั้งนี้จะเป็นอย่างไร แล้วจะรออ่านต่อคับพี่ปอร์(กะดั่น)
นิว

[koroto]

  ต้อนรับการกลับมาของนนท์

[alterlyx]

^
ขออนุญาต ช่วยอีกแรงนะคะ 

ลุงน่ารักจังเลยอ่ะ มีการพาไปเปิดตัวกะหัวหน้า
ไม่รู้เพื่อความสบายใจของคุณปอร์ รึ เพื่อตัดรำคาญให้หัวหน้าเลิกตอแยก็ไม่รู้เน๊อะ
เจ๊ยยย มันจะเป็นอย่างหลังไปได้ยังไง ... เอริ้กกก ๆ

ศึกสนามต่อไปกับ(แรด)นนท์ สู้เต็มที่นะคะ ... นนท์คงจะเตรียมแผนไว้กลั่นแกล้งคุณปอร์เต็มที่เหมือนกัน

[leogemini]

เข้ามาเชียร์ปอ


อย่ายอมเค้าน้าาาาาาา


 

[gboy]

นี่ล่ะข้อเสียของการมีแฟนหล่อ
 


+1ให้กำลังใจน้องปอร์ สู้กับตัวแม่ด้วย

[subaru]

น้องปอร์คนสวยสู้ ๆ นะค่ะ..ไงก็ระวังแรดนนท์+แรดคริสตัวแม่ด้วยหละ เป็นห่วงเน้อ

[jedi2543]

เออปอร์ เรื่องที่เจอนนท์เนี่ย อย่าลืมเล่าให้ลุงฟังเน้อ ไม่งั้นเราเกิดเจออะไรภายหลังลุงจะช่วยไว้ไม่ทัน

[Ak@tsuKII]

จิ้มหนึ่งบวกให้อิลุง  หุหุ ทำดีมากเริ่ด   จ๋อยไปเลยสิคริส   

ส่วนนังนนท์นี่  แอร๊ยยยยยยยย    ฝากอะไรเดี๋ยวเจอ

ให้กำลังใจค่า

[astral]

มีแฟน หล่อ รวย นิสัยดี ย่อมเหนื่อยใจเป็นธรรมดา  น่าเหนื่อยแทนจัง พี่นพรีบมาสอยนนท์ไปเร็วๆ ได้ไหมนิ 

[ChiOln]

ปอร์สู้เค้า ๆ

 

[andy_kwan]

ตำแนะนำของป้านะจ๊ะ   น้องปอร์หาหมอเก่งๆมาจับนังนนท์กับนังคริสใส่หม้อ
แล้วก็เอายันต์ปิดปากหม้อ  เอาไปถ่วงน้ำ เหมือนกับแม่นาคพระโขนง   อิอิ