ตอนนี้ผมถึงบางอ้อแล้วครับ งง อะไรมันจะบังเอิญกันขนาดนี้
แหม อยากให้กรูมาวันเกิดน่าจะบอกกรูดี ๆ นะไอ้ลุง ไม่เห็นต้องใช้วิธีการนี้เลย
แล้วถ้าอยากให้กรูไปวันเกิดทำไมไม่รั้งกรูไว้นานกว่านี้ หรือเมิงจะแค่อยากเอาคืน
มันคงแค่อยากเอาคืนมั้ง เพราะกรูไม่ได้เป็นไรกับมันนี่ ผมแอบคิดไปต่างๆ นา นา
ผมถึงร้าน ด้วยอาการ งง งง
“เมื่อกี่กรูโทรหามึง ทำไมมึงปล่อยให้กรูพูดคนเดียววะ” เสียงไอ้เดช
อะไรอีกล่ะมึง กรี๊ด..........................
เสิร์ฟจานที่.......... 13 ลวกจิ้มเนื้อลาย
ผมตกใจเล็กน้อยค่อน ๆ ไปทางปานกลาง 55555
เมื่อรู้ว่าลืมมือถือไว้ที่บ้านไอ้ลุงหรือเปล่านะ หรือมันอาจจะหล่นระหว่างทางที่ผมนั่งวินมาก็ได้
ผมเริ่มลำดับเหตุการณ์
แต่ที่ทำให้ผมวิตกดัดจริต < --- (ตั้งใจเขียน) มากกว่านั้นคือคนที่รับสายไอ้เดชกับไม่ใช่ผมนะสิครับ
“เปล่ากรูไม่ได้รับสายมึงนะ มึงโทรไปตอนไหนวะ”
“ก็เมื่อ 10 นาทีเห็นจะได้” ผมไม่แน่ใจว่าตอนที่ผมเข้าห้องน้ำหรือตอนที่ผมออกมาจากบ้านไอ้ลุงแล้ว
“แล้วมึงพูดไรบ้าง” ผมถามมัน
“ไม่ได้พูดอะไรมากนี่ กรูแค่ถามว่าเมื่อไหร่มึงจะกลับมาเป่าเค้ก เพราะมันกำลังจะถึงเที่ยงคืนแล้ว
ทำไมเหรอวะมึง” มันทำหน้า งง งง พร้อมกับยกมือขึ้นเกาหัวแครกๆ …......... หรือว่าคนที่รับสายคือไอ้...
กร๊ากกๆๆๆ “ไหนยืมมือถือหน่อยดิมึง สงสัยกรูลืมมือถือไว้ที่บ้านลูกค้าวะ ”
พูดแล้วก็กดเบอร์ตัวเอง
“ขอโทษครับ นี่ใช้บ้านที่ร้านลาบไปส่งของเมื่อกี้ใช่ไหมครับ พอดีผมลืมมือถือไว้ครับ”
“โทรผิดแล้วมั้งครับ” เสียงตอบมาสั้น ๆ แล้ววางสายไป
ตายล่ะ อะไรจะซวยต้อนรับวันเกิดขนาดนี้วะกรู
อ้าวเบอร์ก็เบอร์มือถือกรูนี่ ผมดูเบอร์ที่หน้าจอเพื่อความแน่ใจ
ผมลองโทรอีกครั้ง และ อีกครั้ง แต่ตอนนี้มือถือของผมก็เข้าโหมดติดต่อไม่ได้แล้ว
ผมแน่ใจว่าผมวางมือถือไว้ ข้างๆ จานขนมนั่น ก่อนเดินไปเข้าห้องน้ำ
ผมโทรเข้าเบอร์02-xxxxxxx ก็ต้องผิดหวังเมื่อปลายสายเป็นผู้หญิงรับ บอกว่าไม่มี
ตายล่ะซวยจริงๆ เลยกรู ซวยซ้ำซวยซ้อน ซวยไม่มีที่สิ้นสุดดดด
ตอนนี้เทียนวันเกิดของผมได้ถูกจุดแล้วขึ้นแล้วโดยไอ้เดช
แต่ใจยังรู้สึกเสียดายมือถือเครื่องที่เพิ่งหายไป เพราะผมใช้มาเป็นเวลานาน
อีก15 นาทีเวลาก็จะเข้าสู่วันใหม่แล้ว จะเป็นวันแรกของปีที่ 21 ในชีวิตน้อยๆ ของผม
“มาเป่าเค้กเลยมึง ไม่ต้องเสียดายแม่งหรอกมือถือ กระรั่ว ๆ ของมึงงะ ” เพื่อนสุดลิฟของผมพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงปนด่า
“เร็วสิวะแม่ง ชักช้า เดี๋ยวมึงก็ได้ฉลองปีที่ 21 ตั้งแต่ต้นปีหรอก ”
มันเตือนผมเพราะกลัวจะเลยเวลาวันสุดท้ายของปีที่ 20
“ เออ ร้องเบาๆ นะกรูอายเขา”
แล้วเสียง เพลงสุขสันต์วันผมเกิดก็ดังขึ้นโดยไอ้เดชเป็นต้นเสียง
มันทำให้ผมรู้สึกรักมันขึ้นเป็นไหนๆ แต่ในฐานะเพื่อนนะครับอย่าได้คิดไปไกล
เทียนถูกเป่าให้ดับ ด้วยลมปากของผมเอง 5555เพราะมันวันเกิดผมนี้………ลมปากร้ายๆ ที่ไอ้ลุงกำลังหลงใหล
แล้วเทียนเพียงเล่มเดียวถูกดึงด้วยน้ำมือไอ้เดชอีกแล้วครับท่าน
มันบรรจงตัดเค้กออกเป็นชึ้นเล็กๆใส่จานเท่าจำนวนของคนในร้าน
ส่งให้คนนั้นคนนี้ ยังกะว่าเป็นเจ้าของวันเกิดตัวเอง
"แหม แย่งซีนกรูหมดเลยนะมึง ตกลงใครเกิดกันแน่วะ"
ผมแซวมัน มันก็ได้แต่หัวเราะพร้อมกับบอกว่าที่กรูทำให้มึง เพราะกรูอยากกินน้ำตกฟรีหรอกนะ
ไม่ได้พิศวาสอะไรมึงอย่าคิดมาก
“แม่ง ที่แท้มึงก็หวังผล เป็นน้ำตกฟรีนี่เอง” แล้วเสียงหัวเราะ ก็ตามมา
เสียงเวสป้าดับลงที่ข้าง ๆ ร้าน เพียงระยะเวลาสั้น ๆก็มีชายหนุ่มรูปงานคนนึง
เดินเข้ามา ทุกสายตาเปลี่ยนจุดหมายจากเค้ก เป็นมองที่หนุ่มรูปงามแทน
ตอนนี้ผู้อ่านกำลังคิดว่าเป็นลุงใช่ไหมครับ5555
เสียใจด้วยนะครับคุณตอบผิด……….ผิดนะคร๊าบบบๆๆๆ
เขายื่นถุงให้ผมหนึ่งใบ แต่อะไรที่อยู่ข้างในนั้นผมมิทราบ
ปอร์ มีคนฝากของมาให้
“อ้าว ครับ อ้าวว่าไง” เพื่อนของไอ้ลุงนั่นเอง ผมรับของในมือแล้วกล่าวขอบคุณ
“ปอร์ก็เกิดวันนี้เหมือนกันเหรอ สุขสันต์วันเกิดนะครับ” ตายละ มีคนอวยพรกรูอีกคนแล้ว
ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาอีกแล้ว เพราะอย่างน้อยตอนนี้ก็มีคนอวยพรผมเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน
“อ่อ ขอบคุณครับ อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ.”
“ ไม่เป็นไรครับ มีคนรออยู่ที่รถ เดี๋ยวมันด่าเอา”
ผมรีบหันไปมองที่รถเวสป้านั่นทันที
“ฝากแฮปปี้เจ้าของวันเกิดอีกคนนะครับ.”
ใช่ครับ ...มีคนกำลังนั่งอยู่บนเวสป้าจริงๆ แต่หน้าเขากลับมองไป
โดยรอบทั่งบริเวณนั้นเหมือนไร้จุดหมาย…….....มองมาที่กรูก็ได้ไม่ต้องเขินหรอกไอ้ลุง55
“แล้วทำไมเจ้าบ้านไม่เอามาคืนเองล่ะครับ” ผมถามกลับ
“5555 มันคงกลัวหาไส้ขดที่สามไม่เจออะครับ.”มีแซว
เสียงหัวเราะ เกิดขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เพื่อนไอ้ลุงพูดขึ้น
“แหม เล่นผมอายเลยนะครับนี่” ผมตอบพร้อมกลับหันไปมองไอ้ลุงนั้นอีกครั้ง
หน้าตาไอ้ลุงก็มองไปไหนต่อไหนตามเดิม
เสียงเวสป้าดังขึ้นแล้วก็ขับออกไป อย่างช้า ๆ
ผมมองตามรถนั่นจนเวสป้าหายไปในความมืด
กล่องในถุงพลาสติกนั้นถูกเปิดอย่างรวดเร็ว
ของในนั้นทำให้ผมดีใจอย่างมากมาย เมื่อรู้ว่าผมได้มือถือนั้นคืนกลับมา
ไม่รอช้าเลยครับที่จะสำรวจว่าสภาพมันยังอยู่ดีหรือเปล่า
ผมเปิดมือถือนั้นอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่อยากรู้ว่า มันยังใช้งานได้ไหม หลังจากเปียกน้ำฝนไป
ตอนนี้มือถือผมกลับเข้าโหมดใช้งานได้ตามเดิม ดีใจแฮะ ยังใช้งานได้อยู่
แล้วเสียง แมสเสจก็ดังขึ้น แน่นอนครับมันเป็นเบอร์ของไอ้เดชนั้นเองที่ผมใช้โทรเช็คกลับเบอร์ตัวเอง
ข้อความยังทยอยเข้ามาเรื่อย ๆ
ผมเปิดทีละข้อความ ที่เพื่อนๆส่งมาหา
อ่านไปยิ้มไป
ตามประสาคนมีความสุขที่ได้รับคำอวยพรจากเพื่อน ๆ
Form June
สุขสันต์วันชิงหมาเกิดนะมึง
จุบ จุ๊ฟ
Option Back
ผม *-* *--* *---*
Form Tom
เกิดอีกที ยังกะเกิดมาแล้ว 30 ปี
แฮปที่นี้...ไปปี้กันไกล ๆ
Option Back
ผม *-* *--* *---*
Form Mauy
เกิดมารกโลกใบนี้
อย่าลืมทำความดีเผื่อชาติหน้า..
จะได้เกิดมารกโลกอีก...รักนะไอ้เฮี้...
Option Back
ผม *-* *--* *---*
Form TOR
ขอให้ได้เป็นนางสาวไทย
Option Back
ผม *-* *--* *---* 5555
“แหม ข้อความนี้ถูกใจจริงๆ สมพรปาก”
เอ๊ะ นี้เบอร์ใครไม่คุ้นเลย ผมคิดในใจ
ไม่ได้อยู่ในสาระบบด้วย
+6681-xxxxxxx
22/05/200.. 23.55
Option
Open
ผมกดเข้าโหมดข้อความด้วยความสงสัย
มันเป็นข้อความเสียงครับ ผมแนบมือถือนั้นเข้ามาข้างหู
“ท่านมีสองข้อความใหม่” เสียงจากระบบตอบรับอัตโนมัติ
* ........................... วินาทีที่ี่ 1……………. เสียงเงียบ
* ..........................วินาทีที่ 2 ผ่านไป...................(เสียงบรรยากาศ บวก เสียงหายใจ )
* .......................... วินาทีที่3 .......................( เสียงบรรยากาศ บวกเสียงหายใจที่ดังขึ้น )
****
ข้อความที่ 2 เสียงจากระบบตอบรับอัตโนมัติดังอีกครั้ง
* . .......................... วินาที่ที่ 1………… เสียงเงียบ
* ..........................วินาทีที่ 2 ผ่านไป ..................( เสียงบรรยากาศ บวก เสียงหายใจ )
* .......................... วินาทีที่ 3 .. ..................( เสียงบรรยากาศ บวกเสียงหายใจที่ดังขึ้น )
* .......................... วินาทีที่ 4 .. ................( เสียงบรรยากาศ บวกเสียงหายใจที่ดังขึ้น ดังขึ้น ๆ )
( เหมือนกำลังรวบรวมความกล้า )
* .......................... แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะ เด็กเสิร์ฟ
เงียบไปอีก 3 วินาที
“วันนี้ยอมให้หนึ่งวันเท่านั้นนะ..
ฟังข้อความซ้ำกด 1
**
**
สูตรเด็ด......ลวกจิ้มเนื้อลาย
เนื้อลายหาได้ตามตลาดสดทั่วไป มีลักษณะเป็นเนื้อติดเอ็น หันเป็นชิ้นเล็กๆ พอคำ โดยหั่นในทางขวาง รวมไว้กับ
ใบมระกรูดฉีก และตระไคร้หั่นเป็นแว่น ๆ ลวกในน้ำร้อนที่เดือดที่ใส่เกลือลงไปนิดหน่อย
อย่าลวกนานเพราะเนื้อลายมันสุกเร็วมาก
เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มแจ่ว และผักสด
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1312505 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก