หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...

[PEENAT1972]

อีป้าแก่ๆ เสนอหน้า อยากบอกว่า ฮันนีมูนไม่ต้อง เอาฮันนีมันแทนเลยค่ะ หุๆๆๆ

[acorntan]

มาป่วนห้องนี้บ้าง


พี่นิวอะแตนก็เหงาเหมือนกัน เวลาต้องอยู่คนเดียว  วิธีแก้ความเหงาคือดูหนุ่มน่ารัก ๆ กับโหลดคลิปมาเยอะ ๆ อิอิ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

^
^
งั้น เอาคลิปมาแบ่งพี่โดยด่วน เพื่อบรรเทาความเหงาบ้าง 555

[acorntan]

^
^
^ แตนดูแต่แบบหนุ่มวัยใสคนไทยเท่านั้นนะ  แบบม.ปลาย ถึงมหาลัย  พวกแก่ ๆ สาดิสไม่ดูงะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

พี่ก็ชอบแบบวัยใสนี่แหล่ะน้อง ไอ้แบบแก่ๆ ซาดิสๆจะไปดูทำไมให้หดอ่ะ

[mma419109]

        โอววว...นั้นรูปน้องนิวหรือนั้น แมนมากค่ะ

[acorntan]

วิ่งๆๆๆๆๆๆๆ   หาๆๆๆๆๆๆ


พี่นิวไปไหนงะ  มาให้หอมก่อนไปทำงานเร๊ว

[u-only-one]

ไม่ได้เข้ามานาน ขอแสดงความยินดีสำหรับสิ่งดีๆในชีวิตน้องนิวนะคะ
อยู่ไกลกันก็ต้องหมั่นเอาใจใส่กันทางโทรศัพท์ เมื่อรักกันแล้วก็อย่าละเลยกันและกัน
คุณเทียนเป็นคนเข้าใจอะไรๆได้ดีทีเดียว ช่างเอาใจนายแม่น้องนิวอีกด้วย
ขอให้ชีิวิตคู่ที่ได้เริ่มแล้วนั้น ยืนยาวไปนานเท่านานค่ะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ตอนนี้ผมโผล่มาอยู่ภูเก็ตแล้วครับ เดี๋ยวจะมาเล่าย้อนหลังให้ฟังนะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

พรุ่งนี้จะมาเล่านะครับ เทียนกลับมาแล้ว

ฝันดีครับทุกคน

[beemanufan]

ฝันดีค่ะ พี่นิว โผล่ไปภูเก็ตซะแล้ว พี่เรา

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เมื่อวันพุธที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่บริษัทประกันนำเชคเงินสดมาให้ผมที่บ้าน และในช่วงสายๆของวันนั้นผมก็ไปขึ้นเงินที่ธนาคาร
ได้เงินมาเรียบร้อยผมก็โอนเงินทั้งหมดไปให้พี่โอมลูกพี่ลูกน้องคนที่คุณป้าใหญ่เลี้ยงดูมา ผมคิดว่าเค้าควรได้รับเงินก้อนนี้ไปเป็นทุนในชีวิต
ก่อนหน้านี้ผมโทร.บอกพี่เค้าแล้วว่าจะทำตามนี้ แต่พี่เค้าบอกว่าเค้าไม่ต้องการทั้งหมดและในเมื่อคุณป้าใหญ่ระบุให้ผมได้รับผลประโยชน์ทั้งหมดก็ควรให้ผมเก็บไว้
แต่ผมก็ยังคงยืนยันความตั้งใจนี้ "พี่โอมรับไว้เถอะ น้องเชื่อว่าคุณป้าใหญ่มอบเงินก้อนนี้เป็นสิทธิ์ขาดกับน้อง เพราะท่านรุ้ว่าน้องจะทำแบบนี้"
ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่โอมรุ้สึกผิดว่าไมได้กลับมาดูแล ใกล้ชิดคุณป้าใหญ่เท่าที่ควร ผมก็บอกให้เค้าสบายใจว่า เค้าทำดีที่สุดเท่าที่เงื่อนไขในชีวิตจะอำนวยให้ทำได้

เมื่อโอนเงินให้พี่เค้าแล้ว ผมกลับมาบ้านก็ยังมายืนพูดกับรูปถ่ายคุณป้าใหญ่ว่า
"น้องขอบคุณครับ ที่คุณป้าใหญ่มอบเงินจำนวนนี้ให้น้องเป็นผุ้จัดการ เพราะนั่นจะทำให้พี่โอมได้รุ้ว่า น้องจะไม่ทอดทิ้งการดูแลพี่ๆน้องๆ
และนี่จะเป็นการตัดปัญหาพวกที่เคยคิดว่าคุณป้าใหญ่มีแต่ตัว และเมื่อมารุ้ภายหลังแบบนี้ คงอยากจะเข้ามานับญาติด้วยจนตัวสั่น
ถ้าเค้ารู้ว่าน้องจัดการกับเงินก้อนใหญ่นี้ยังไง เค้าคงโวยวายแน่ๆ เพราะเค้าก็คงคิดว่าเค้าเป็นน้องเป็นหลานของคุณป้าใหญ่ขึ้นมาทันที
คุณป้าใหญ่ครับ รุ้ใช่มั้ยว่าถ้าภาระนี้ตกกับคนอื่นคงไม่มีใครจัดการกับเรื่องนี้ได้ดีเท่าน้อง ไม่ต้องห่วงครับ น้องจัดการได้แน่ๆ"

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

แล้วในตอนบ่ายๆวันนั้น ผมเพิ่งทานมื้อเที่ยงจบลง ยังไม่ทันเก็บสำรับเลย ครอบครัวคุณป้ากลาง ก็พากันมาทั้งลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้

"สวัสดีครับคุณป้ากลาง" ผมยกมือไหว้คุณป้ากลาง และหันไปรับไหว้น้องชายกับว่าที่น้องสะใภ้
"เห็นนายแม่เราเค้าบอกว่า เรายกเงินประกันชีวิตของพี่ใหญ่ให้เจ้าโอมมันเหรอ" คุณป้ากลางรีบถามเข้าประเด็น
"ครับ" ผมตอบนิ่งๆ พลางเชิญทุกคนนั่ง
"แต่นั่นน่ะเงินตั้งหลายแสนนะลูก น่าจะเก้บเข้าบัญชีไว้กินดอกเบี้ย หรือเอาไว้ให้นายแม่เราไปหมุนในธุรกิจก็ยังดี" คุณป้ากลางแนะนำ
"แต่น้องถามนายแม่แล้ว นายแม่ก้เห็นด้วยกับน้อง" ผมสรุปสั้นๆ
"พี่นิว เงินนั่นน่ะจะช่วยให้พี่นิวมีเงินกินไปอีกหลายเดือนเลยนะช่วงตกงานเนี่ย" น้องชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)ของผมช่วยเสริม
"พี่มีเงินเก็บอยู่แล้วล่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง อีกอย่างพี่ก็อยากให้พี่โอมเอาเงินก้อนนี้ไปตั้งตัว ดุแลครอบครัวเค้าต่อไป พี่เองไม่มีภาระอะไร" ผมพุดค่อยๆ
"จริงๆที่พี่ใหญ่เค้ายกเงินให้เราก้คงเพราะเค้าเกลียดเมียเจ้าโอมน่ะสิ ที่มาแย่งหลานรักไป เค้าไม่มีทางยกเงินนี้ให้หรอกจำไมได้รึไง" คุณป้ากลางขุดความเก่า

"นั่นเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว น้องเชื่อว่าคุณป้าใหญ่คงอยากให้เงินนี้กับหลานที่เค้าเลี้ยงมาเองกับมือ มากกว่าจะให้คนอื่น
และถ้าน้องจะมีส่วนสมควรได้เงินก้อนนี้สักเท่าไหร่ก็ตาม น้องก้ถือว่าน้องยกส่วนของน้องให้พี่โอมเค้าไปด้วย" ผมตัดบท
"มัวแต่ห่วงคนอื่น ระวังเหอะเราน่ะจะไม่เหลืออะไรติดตัว ป้าห่วงหรอกนะถึงเตือน ไม่รุ้จะไปใจดีอะไรนักหนากับไอ้ลูกที่พ่อแม่มันทิ้งไปแล้ว
ตั้งแต่คราวที่พี่ใหญ่เอามาเลี้ยง ลำบากจะตายก้ยังต้องเลี้ยงมัน แม่เราก้อีกคนภาระเยอะแยะยังเอาทั้งพี่ทั้งหลานมาดุแลอยุ่ได้
นี่เราก็จะเอาอย่างนายแม่เราสินะ เฮ้อ...ที่จริงป้าก้ไปห้ามอะไรไม่ได้หรอก แต่ก็ขอให้จำไว้สักหน่อยว่าเราน่ะยังมีพี่มีน้องคนอื่นด้วย
อย่ามาทำใจดำลำเอียงเหมือนพี่ใหญ่เข้าอีกคนล่ะ อะไร๊น้องนุ่งก้ยังมีอีกหลายคน เงินตั้งเยอะยกให้แต่เราจัดการไปคนเดียว มีอย่างที่ไหน" คุณป้ากลางบ่นทิ้งท้าย

[anajulia]

ง่า......เรื่องเงินๆทองๆ น่ากลัวๆๆๆ
พี่นิวสู้ๆค่ะ พี่นิวจัดการได้ถูกใจคุณป้าใหญ่แน่ๆ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

คุณป้ากลางกำลังจะพาลูกชายกับว่าที่ลูกสะใภ้กลับอยุ่แล้วเชียว แต่แฟนของน้องชายผมที่ยืนฟังอยุ่นานคงอดเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ได้เลยถามว่า

"พี่นิวคะ แล้วงานศพที่ผ่านมาใช้เงินไปเท่าไหร่คะ อยาว่าวิยุ่งเลยนะ แต่เงินที่ได้จากประกัน พี่นิวน่าจะเอามาหักลบกับที่ควักทุนไปนะ"
"ก็ไม่มากหรอกจ้ะ ทำตามกำลังน่ะ ไม่จำเป็นต้องเอาทุนคืน" ผมตอบยิ้มๆ
"ก็วิได้ยินคุณน้าเล็กบ่นๆว่าหมดไปเป็นแสนนี่คะ" น้องวิไม่หมดข้อสงสัย
"นั่นสิ ป้าก็ว่าจะถามเรื่องเงินที่ใช้ในงานน่ะ ทำไมหมดเปลืองไปเยอะจัง ทั้งที่งานก็ไม่ได้ใหญ่โตหรูหราอะไร" คุณป้ากลางหันมาถามต่อ
"ก็ไม่เปลืองนี่ครับ ค่าใช้จ่ายจริงๆก็ไม่ได้มากมายขนาดที่คุณน้าเล็กคำนวนแต่แรก" ผมอธิบายยิ้มๆ
"อ๋อ สงสัยที่น้าเล็กบอกคงรวมค่าใช้จ่ายตอนคุณป้าใหญ่อยู่โรงบาลด้วยน่ะค่ะ เห็นว่าน้าเล้กออกให้ทั้งหมดก็4-5หมื่นนะคะแม่" น้องวิเล่าให้คุณป้ากลางฟัง

"จริงๆพี่นิวน่าจะกันเงินส่วนที่เพิ่งได้มา ใช้คืนน้าเล็กนะคะไม่น่าเอาให้พี่โอมไปหมดเลย วิเห็นน้าเล็กออกตังตั้งเยอะแน่ะ" น้องวิแนะนำผมบ้าง
"พี่บอกคุณน้าเล็กแล้วจ้ะว่าจะทำอะไรกับเงินก้อนนี้บ้าง คุณน้าเล็กเองก็ไม่ขัดข้อง และเท่าที่พี่รู้ใจคุณน้าเล็กซึ่งเลี้ยงพี่มาตั้งแต่เด้ก
พี่เชื่อว่าคุณน้าเล็กคงไม่คิดว่าจะต้องเอาอะไรกลับคืนจากการดูแลพี่สาวคนโตของเค้า แล้วที่น้องวิพูดมาเนี่ยเป้นการคิดแทนคุณน้าเล็กรึเปล่า
หรือว่าคุณน้าเล็กฝากให้มาพูด พี่จะได้ต่อสายถามคุณน้าเล็กซะเดี๋ยวนี้เลย เงินน่ะโอนไปแล้วถ้ามีความจำเป็นก็ขอคืนมาได้" ผมหันไปหยิบมือถือขึ้นมา
"โอ๊ย เปล่าค่ะเปล่า วิแค่เป็นห่วงน้าเล็กน่ะค่ะเห็นว่าใกล้เกษียณแล้วน่าจะมีเงินเก็บไว้เยอะหน่อย มาหมดเปลืองทีละครึ่งแสนเนี่ยมันเยอะอยู่นะ
อีกอย่างถ้าเป้นที่บ้านวิน่ะ เค้าจะถือว่าเงินใครก็เป็นของคนนั้น ถ้าออกให้ก่อนเมื่อเคลียร์ธุระได้แล้วก็ควรต้องคืนน่ะค่ะ ก็เลยถามดู" น้องวิรีบชี้แจงความตั้งใจดี
"อ๋อ... ขอบใจนะจ๊ะ พี่ว่าน้องวิเก็บข้อแนะนำทั้งหลายไปใช้ตอนพ่อแม่น้องตายก็แล้วกัน เรื่องในบ้านพี่ พี่มีวิธีจัดการตามแบบของพี่เอง" ผมพูดยิ้มๆ

คุณป้ากลางคงเห็นว่าถ้ายังอยู่กันต่อคงได้เก็บซากนังลูกสะใภ้กลับไปแบบไม่ตายดีแน่ๆ ก้เลยขอตัวกลับซะก่อน ผมได้แต่ถอนใจเมื่อพวกเค้าไปกันหมดแล้ว
เชื่อมั้ยครับ ตอนคุณป้าใหญ่ป่วยตั้งหลายวันไม่เคยมีสักคนโผล่หน้ามาเยี่ยมเยียน แต่ละคนมาอีกทีก็จนวันที่คุณป้าใหญ่เสียแล้วนั่นล่ะ
แล้วพอเรื่องเงินทองของคุณป้าใหญ่กลับมาเป็นห่วงกันจนตัวสั่น รีบมาเสนอตัวช่วยคิดช่วยหาทางจัดการซะอย่างกับเป็นเงินตัวเอง
แฟนน้องชายผมเป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาลที่คุณป้าใหญ่ไปรักษาตัว แต่ไม่เคยมีสักวันที่จะมาเยี่ยม ไม่เคยแม้แต่จะแสดงตัวว่ารู้จักคนป่วย
ผมคงต้องรับมือกับคนพวกนี้ไปอีกสักระยะนึงเลยล่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเจอมาเยอะ ผมเจ็บมาเยอะ 5555

[acorntan]

เค้าคิดไงของเค้านะ น้องสะใภ้พี่งะ

โอ้ว อ่านเพลินจิตร หอมพี่นิว กลับมาจากที่ทำงานแล้วคะ ฝากจุ๊บ ๆ พี่เทียนด้วยน้า

กินข้าวยังคะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ทานข้าวเย็นแล้ว ทานคนเดียว วันนี้ที่โรงแรมมีงานเลี้ยง เทียนเค้าต้องไปงานน่ะครับ ดึกๆคงกลับมามั้ง ไม่เป็นไรเล่นเนตรอก็ได้

[acorntan]

^
^
^
เหงาไหมคะ แตนไปอยู่ด้วย  เบื่อหมอ  มาถึงก็ดูบอลเลย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ฮ่าๆ เหงานิดหน่อยครับน้องแตน

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เย็นวันนั้นนายแม่กลับมาถึงก็เข้ามาถามเรื่องคุณป้ากลาง ผมก็เล่าให้ฟัง นายแม่ก็บอกว่าช่างเค้าเถอะ คนเราคิดได้แค่นี้ก็ปล่อยไป
นายแม่ดูแลคุณป้าใหญ่โดยไม่หวังผลตอบแทนอะไรเลย แค่ได้เห็นว่าคุณป้าใหญ่กินอิ่ม นอนหลับเท่านั้นก็อิ่มเอมใจแล้ว
วันนี้นายแม่ กลับเร็วเพราะจะเข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว เพื่อจะเตรียมตัวไปงานเลี้ยงของสโมสรการค้าจังหวัด ในคืนนี้

"น้องนิว ลูกจะกลับมาอยุ่บ้านแล้ว ไม่ต้องไปบอกพวกเพื่อนๆพี่ๆทางนู้นเหรอลูก" นายแมแต่งตัวเสร็จก้เดินมาถาม
"อ๋อ น้องโทร.บอกก็ได้ครับ" ผมวางมือจากงานแกะสลัก พักสายตานิดนึงก่อนจะหันมาตอบนายแม่
"แล้วผุ้หลักผุ้ใหญ่ทางนั้นล่ะลูก อย่างป้าศรี ป้าพร ผู้ใหญ่ที่เค้าดูแลน้องมาตลอดที่ทำงานด้วยกัน แม่ว่าน้องน่าจะไปบอกด้วยตัวเองดีกว่านะลูก" นายแม่แนะนำ
"ก็จริงครับ งั้นอีกสักพักค่อยหาเวลาไปก็ได้ครับ" ผมหันไปยิ้มให้นายแม่
"ไปพรุ่งนี้ก็ได้ลุก เย็นนี้เตรียมตัวก็ยังทันนี่ เพราะของใช้ทางนั้นก็มีใช่มั้ยลูก" นายแม่ลูบหัวผมเบาๆ แล้ววางตั๋วเครื่องบินไว้ให้ผม
"นายแม่....." ผมหันไปมองแวบนึง "ขอบคุณนะครับนายแม่" ผมยกมือไหว้ขอบคุณนายแม่
"ไปจัดการธุระทางนั้นให้เรียบร้อยนะลูกนะ ไปบอกผู้หลักผุ้ใหญ่ให้เรียบร้อย ว่าน้องจะยังไม่ได้กลับไปเร็วๆนี้
ถ้าตอนน้องมาแล้วต้องกลับไปทำงานก็ไม่เป็นไร แต่นี่น้องจะกลับมาอยุ่บ้านเราอีกนาน คงต้องสักพักล่ะกว่าจะได้ไปเยี่ยมเค้า
พวกป้าๆเค้ารักใคร่เมตตาน้องดีนี่ลูก จะไปจะมาบอกเค้าให้เป็นเรื่องเป้นราวนะ บอกเค้าด้วยว่าแม่ฝากขอบคุณที่เค้าดูแลลูกแม่อย่างดี
ทางนี้ไม่ต้องห่วงแม่นะครับ แม่อยุ่ได้ อีกนานกว่าจะได้กลับไปอีก ลูกใช้เวลาอยู่กับคนทางภูเก็ตนานๆหน่อยก็ได้ลูก" นายแม่หยิบตั๋วเครื่องบินวางในมือผมของผม
"ขอบคุณมากที่สุดเลยครับ" ผมลุกขึ้นกอดนายแม่ที่รักและเข้าใจผม มากกว่าตัวผมเองซะอีก

[mma419109]

      :man1:น้องนิว ฝาก :กอด1:เทียนด้วย  เรื่องสมบัตินี่ขอ :เฮ้อ:สักหน่อยเจอมาเหมือนกันเลย
 นายแม่นี่ยอดคุณแม่จริงๆด้วย 
 

[beemanufan]

 :กอด1:พี่นิวแน่นๆ เรื่องสมบัติ ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ขอบคุณมากครับ กอดกันทุกคืนอยู่แล้วครับ

[mma419109]

      น้องนิวนอนท่านี้หมิ่นเหม่มากเลย คุณเทียนเคยบอกไหมว่าน้องนิวsexyมากเลย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

     น้องนิวนอนท่านี้หมิ่นเหม่มากเลย คุณเทียนเคยบอกไหมว่าน้องนิวsexyมากเลย

เคยบอกครับ โดยเฉพาะเวลาที่.................................. 

[acorntan]

ตื่นแต่เช้าอาบน้ำสี่ฟัน

กินอาหารบำรุงร่างกาย

โตเร็ว ๆ แล้วเราจะเป็นผู้ใหญ่

กายใจเป็นสุขเอย


แอ้....... ทำไมแตนต้องตื่นเช้าด้วยอะพี่นิว   แง้....หนูไม่อยากไปรพ.  เค้าจะไปก็ไม่ไปคนเดียว  หนูมาพักผ่อนไม่ได้มาคุมความประพฤติใคร  แอบแว๊ปไปเที่ยวเองดีมะเน้ออ


พี่นิวตื่น ๆ  พี่นิวไม่ตื่นละแตนจะคุยกะใคร

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

พรุ่งนี้ก็จะกลับโคราชแล้วนะครับ มาอยู่ภูเก็ตนานๆเป็นห่วงนายแม่อ่ะครับ

[acorntan]

ตอนนี้ที่บ้านไม่มีใครอยู่กะนายแม่หรอคะ

ยังฝนตกอยู่ด้วย พี่นิวกลับก็ดีเหมือนกัน  ช่วงนี้แตนก็เป็นห่วงตากะยาย ชอบเดินกันจังเลยพื้นเปียก ๆ

กินข้าวยังคะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เพิ่งกินขนมจีนเสร็จครับ วันนี้เทียนหยุดอยุ่ด้วยกันทั้งวัน อิอิอิ

ปล. มาจนจะกลับแล้ว ยังไม่ได้เล่าความเป็นไปที่ภูเก็ตให้ฟังเลยเนอะ เดี๋ยวจะทะยอยเล่านะครับ

[PEENAT1972]

เล่ามาเลยห้ามปิดบังอำพราง 555