มาแล้วคับผม
ก่อนอื่นต้องขอโทษทุก ๆ คนในบอร์ดมากกกกก ๆ หลาย ๆล้านครั้งคับ
อยากเข้ามาใจจะขาด แต่ โอกาสไม่เอื้ออำนวยให้เลยสักครั้ง
ยังสบายดีทั้ง สองคนคับ ส่วนเรื่องที่ไปเที่ยวกันเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังคร่าว ๆ นะคับ
ตอนนี้เอาเรื่องผมก่อน อิอิ
ช่วงนี้ที่ไม่ได้เข้าบอร์ดเลย มีหลายประเด็นคับ
1.ช่วงนี้รอลุ้นอยู่ว่าบอร์ดบริษัทจะอนุมัติใบลาออกหรือเปล่า (ส่งไปแล้วคับ)
2. ต้องถ่ายงานให้เพื่อนในแผนกอีกคนทุกวันครับ วุ่น ๆ กันพอสมควร
3.ส่วน ตอนเย็นต้องไปอยู่กะคุงเอ ทุกวันเหมือนกันคับ ช่วงนี้ (กระดิกตัวไปไหนไม่ได้)
4. เรื่องในครอบครัวยังจัดการไม่ได้ลงตัวสักทีเหมือนกัน คือ ตอนนี้ก้อ เม้ง ๆ กะพี่สาวอยู่
**เพราะเรื่องนี้แหละคับ ผมเลยได้โอกาส ขอแม่ ไปนอนบ้านคุงเอ**
แค่นี้ก่อนละกาน เดี๋ยวเพื่อน ๆ จะคิดว่าผมเป็นเด็กมีปัญหา.......................เฮ้อ
ส่วนคุงเอ รายนั้นนะไม่ต้องห่วงหรอกคับ เป็นยังไงก้อเป็นอย่างนั้น เหมือนเดิมคับ
ส่วนเรื่องที่ไปเที่ยวกันมานะคับ
ตอนแรกคิดว่าจะขับลงไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ กทม – ชะอำ-หัวหิน-ประจวบ-ชุมพร-ระนอง
ดูดีทีเดียวกับ ทริปนี้ แค่คิดก้อ................มันส์แล้วคับ
…………………………………………
แต่เอาเข้าจริง มันไม่เป็นอย่างนั้นซิคับ
คุงเอเค้าเปลี่ยนแผน ซิคับ
เค้าบอกว่า เราขับรถไปชุมพร-ระนอง ก่อนดีกว่า
แล้วค่อยขับย้อนขึ้นมาเที่ยว หัวหิน-ชะอำ
วันสุดท้ายจะได้ขับกลับกรุงเทพไม่เหนื่อย
จะได้มีแรงทำงานตอนเช้า
ความคิดดีคับ
เลยทำแบบนั้นกันคับ
ออกกันตั้งแต่เช้าวันพฤหัสคับ ( 6 โมงกว่า ๆ )
มุ่งหน้าสู่ชุมพรก่อนเลยคับ
คุงเอบอกว่า พอดีมีเพื่อนทำธุระกิจส่วนตัวอยู่ที่สุราษฏร์
แล้วมาธุระที่ชุมพรพอดี เลยจะพาไปเที่ยว
ไปถึงชุมพรประมาณเที่ยง ก้อขับรถเข้าเมืองเลยคับ
นัดเจอเพื่อนคุงเอที่ร้านอาหารแห่งนึง
คุยกันนานทีเดียว (เห็นบอกว่าไม่ได้เจอกันหลายปี )
เสร็จแล้วไปที่บ้านของเพื่อนคุงเอ ก้ออยู่ในตัวเมืองละคับ
เพื่อนคุงเอ เค้าจะให้ผมกะเอนอนที่นี่
แต่คุงเอบอกว่าจะไปนอนโรงแรม เกรงใจ
แต่พอบอกว่า กลางคืนจะได้แด๊กเหล้ากัน
กลายเป็นอีกคนเลยคับ (ไอ้เวง)
ทำไงได้ละคับ ก้อต้องเลยตามเลย ก้อดี คิดซะว่าประหยัดค่าโรงแรม
เห็นเพื่อนคุงเอบอกว่า ส่วนใหญ่จะอยู่ทีสุราษฏร์มากกว่า
ส่วนบ้านที่นี้เอาไว้นอนตอนมาทำธุระ เลยไม่มีคนอยู่
จัดการอาบน้ำ แต่งตัวคับ จะไปกินข้าวที่ระนองกัน
เพื่อนคุงเออาสาขับรถพาไป แล้วเป็นไกด์ไปในตัว
(**เพื่อนเอ ชื่อ นัทนะคับ**)
ออกจากตัวเมือง จะมีทางเบี่ยงจากชุมพรไประนองเลยคับ
เห็นนัทบอกว่า ทางนี้เป็นทางปราบเซียน เพราะมีแต่หุบ เหว แล้วก้อทางโค้ง
ต้องเป็นพวกในท้องที่จริง ๆ ที่จะขับได้(ปลอดภัย)
คุงเอ ฟังแล้ว ของขึ้น อยากลองขับบ้างคับ
วิญญาณนักแข่งรถเข้าสิงซิคับ
ผมเลยต้องเบรกเอาไว้ก่อน (กระแอม...ไปนะคับ) ถึงหายซ่าส์
ข้าง ๆทางมีของกินเยอะคับ แต่ที่ขึ้นชื่อ คือ หนมจีบ ซาลาเปา ทับหลี
มีขายเพียบคับ ลองซื้อมากินดู
อร่อยกว่าเซเว่นส์ เป็น ล้าน ๆ เท่าคับ
แต่ขอแชร์ ให้เพื่อน ๆ ที่คิดอยากไปนะคับ ว่า ให้กินยาแก้เมารถไปด้วย
มีโค้ง ทุก 1 นาทีก้อว่าได้คับ เล่นเอา ผมมึนหัว ตื้บ ๆ
ส่วนคุงเอคับ ปรกติดีทุกอย่าง เจ๋งกว่า.......คับ
ไปกินกุ้งแม่น้ำกันด้วยคับ ตัวใหญ่ ชิป ๆ
คุงเอ กะ ผม กินซะ สำราญใจเลยคับ อิอิ
แล้วไปเที่ยวในเมืองกันคับ
เห็นนัทบอกว่าที่นี่ มีโรงแรมที่ขึ้นชื่อเรื่อง การแช่น้ำแร่ด้วย
แถมยังเป็นเมืองที่ฝนตกมากแห่งนึงของเมืองไทย สุดยอด
เข้าไปเดินเที่ยวในตลาด
ยังมึน ๆ ไม่หาย เพราะกำลังสับสนว่า ตกลงระนองอยุ่ในประเทศไทย หรือ พม่ากันแน่
คุงเอบอกว่า เหมือนเรามาเที่ยวพม่ากันเลย เพราะ หันซ้าย หันขวา หาคนไทยไม่ไม่ค่อยเจอ
ได้ยินแต่สำเนียงพม่า คับ ขำขำ น่ารักดี
สรุปแล้ว หนุกดีคับ ทริปแรกของเรา ระนอง
กว่าจะกลับก้อมึดแล้วคับ
คนที่เหนื่อยสุดคงเป็นนัด เพราะขับรถอยู่คนเดียว
กลับมาที่บ้าน ยังไม่ทันพัก เอาซิคับ
นัดเริ่มจัดการตั้งวง(เหล้า) เสร็จสรรพ
ปล่อยคับ ให้คุงเอเค้าารื้อฟื้นความหลังกะเพือ่นซะหน่อย
ผมก้อไปอาบน้ำ แต่งตัว กะว่าจะออกไปเดินเที่ยวในเมือง
เห็นนัทบอกว่ามีถนนอาหารอยู่แถวนี้ ขายดึกๆ ด้วย
กะว่าจะเดินเล่น ๆ ชิวๆ
ดันได้ของกินมาเพียบ
ก้อเลยต้องขนกลับไปให้สองคนนั้นกิน
โดนคุงเอกัดอีกคับ
“เพิ่งออกมาจากป่าหรือไงฟะ”
(ต่อหน้าเพื่อนอนุโลมให้คับมึงงงง)
นั้งคุยไปได้สักพัก ผมขอตัวไปนอนก่อน เพราะเหนือ่ยจิง ๆ
รู้สึกตัวอีกที เช้าแล้ว แต่..........................คุงเอ ไม่ได้นอนอยุ่กะผม
ตกใจซิคับ รีบวิ่งออกไปข้างนอก
(แว๊บแรกที่คิดไว้ คือ กลัวว่าจะออกไปหาผู้หญิงกัน เพราะเห็นนัทพูดเกริ่นๆ ไว้)
แต่ที่ไหนได้...........................
สภาพไอ้คุงเอ กะ คุงนัท ไม่ต่างกันเลยคับ นอนถอดเสื้อ ใส่บ๊อกฯ กลิ้งกันในห้องรับแขก
เลยแอบถ่ายรูปไว้ประจาน อิอิ
ปล่อยให้นอนไปละกานคับ ส่วนผม ก้ออาบน้ำ แต่งตัว เดินออกไปซื้อของกินมาเตรียมไว้
กว่าพวกนั้นจะตื่นก้อบ่ายแล้วคับ
นัทออกไปธุระข้างนอกคับวันนี้
บอกให้พวกผม ไปไหว้ เสด็จในกรมหลวงชุมพร ที่หาดทรายรี
คือถ้ามาชุมพร แล้วไม่ได้ไปไหว้ท่าน ก้อเหมือนยังมาไม่ถึงละคับ
พวกผมเลยได้โอกาสไปกันสองคน (โดยที่มีนัดบอกทางไว้ก่อน)
ศาลอยู่บนภูเขาคับ มองเห็นทะเลมุมกว้าง สวยดีคับ
ไหว้เสด็จในกรมฯ เสร็จแล้ว ก้อลงมาถ่ายรุปกับเรือรบ ข้างล่าง
แว๊บไปเดินเล่นชายหาดกันคับ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีคลื่น หาดเลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
และแล้ว มันก้อจับผมโยนทะเลจนได้
มีเหรอคับ ที่ผมจะยอมเปียกคนเดียว
ก้อบ้าเลือดกันทั้ง 2 คนละคับ (ช่วงนั้นไม่มีคนเล่นน้ำเลยคับ เหมือนทั้งโลกมีกันอยู่แค่เรา อิอิ)
เล่นกันจนหนำใจก้อมาล้างตัว ที่ร้านอาหารแถวนั้น
พอดีไม่ได้เอาเสื้อผ้าติดไปเลยต้องทนเปียกกลับมาเปลี่ยนผ้าที่บ้านนัท
ช่วงเย็น นัท พาไปกินอาหารทะเลแถว ชุมพรคาบาน่าคับ เป็นชายหาดขึ้นชื่อของชุมพร
เห็นบอกว่าร้านที่จะไปกิน เป็นร้านขึ้นชื่อของที่นั้นด้วย
คุงเอ ซัดไปซะพุงกางคับ ทั้ง กุ้ง หอย ปู ปลา
ดู ๆ แล้ว เหมือนเพิ่งบินมาจากตะวันออกกลางเลย
เสร็จแล้งก้อกลับบ้านกัน กะกันว่า พรุ้งนี้(วันเสาร์) คงไปเที่ยวหัวหินต่อ
แต่แล้ว คับ คืนนั้นเอง คุงเอ เค้าท้องเสียซิคับ เล่นซะลมจับ
เลยต้องพาไปโรงพยาบาลแถวนั้น โดนให้น้ำเกลือซะหายบ้าไปเลย
หมอบอกว่าอาจจะเป็นอาหารเป็นพิษ แถมมีผื่นขึ้นด้วยนิดหน่อย
ไม่แน่ใจว่าเพระหอยหรือเปล่า เห็นกินไปหลายชนิด
ออกจาก รพ ก้อพักอยู่ที่ชุมพรนั้นแหละคับ
เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมีให้ซ่าส์ซะเท่าไหร่ช่วงนั้น
พอดีนัทต้องกลับสุราษฎร์ เลยให้กุญแจบ้านเอาไว้
เลยได้นอนต่ออีกคืนนึง
สรุปก้อคือ ทริปนี้ ต้องล่มอยู่ที่ชุมพรคับ
วันอาทิตย์ถึงได้กลับกรุงเทพตอนเช้า
ผมขับเองคับ งวดนี้
กลับมาถึงยังบ่นว่ายังไม่หายเลย อ้อนผมใหญ่
แต่พอตกเย็น ชวนผมไปกินโออิชิ ซะงั้น
ก้อแด๊กซะคุ้มละคับ นายเอ ของผม
ถึงขั้นนี้ คงไม่เป็นห่วงมากละคับ คงหายดีแล้วจริงๆ
ช่วงนี้ขอเล่าแค่นี้ก่อนนะคับ วันนี้มีเวลาพิมพ์นิดหน่อย (หัวหน้าไม่อยู่)
งานไม่ค่อยมีแล้ว เพราะถ่ายงานไปเกือบหมด ส่วนเอ ออกไปข้างนอก
ส่วนเรื่องงาน ก้อคงอยู่ถึงประมาณสิ้นเดือนนี้ละคับ (ถ้าไม่ติดเรื่องบอร์ด)
ส่วนเรื่องใหม่ที่เพิ่มเข้ามา คือ พี่สาวผมรุ้ว่าผมจะลาออก
เลยจัดเตรียมให้ผมไปเรียนภาษาต่อที่เมกาซะเลย เป่าหูพ่อกะแม่ผมทุกวันคับ
เตรียมเอกสารเรื่องเรียนไว้พร้อม แถมออกเงินค่าเทอม ให้อีกต่างหาก
จะนัดสัมภาษณ์วีซ่ากะสถานทูตให้ด้วย คือเอาเป็นว่า พร้อมทุกอย่างละคับ
(ตอนนี้เห็นบอกว่า มีเอกสารตอบรับเรื่องเรียนจากวิทยาลัยที่นั้นแล้ว และยังเสียค่าสัมภาษณ์วีซ่าอีก 100 us แล้วด้วย)
ไม่รู้ว่าจะไซโคลผมหรือเปล่า แต่ถ้าจริงก้อคงแย่แน่คับ มัดมือชกกันเห็น ๆ น่ากลัวจริงๆ พี่สาวผม
เอาละคับ เรื่องนี้ค่อยคุยกันดีกว่า เพราะยังไม่แน่นอน ผมต้องคุยกะพ่อแม่ผมให้รุ้เรื่องด้วย
ส่วนคุณเอ รายนั้น เห็นด้วยกะพี่ผมคับ อยากให้ผมไปจนออกนอกหน้า
จะได้ไปอยู่กะผมด้วยคับ (เหมือนจะไปง่ายนะคับ เมกา คุงเอ)
วันนี้แค่นี้ก่อนนะคับทุกคน ถ้ามีเรื่องคืบหน้ายังไง จะเข้ามาแชร์นะคับ
ซัม + เอ