เย้ อ่านได้ครึ่งนึงแล้ว ถึงหน้า 26 แล้วอ่ะ

ยิ่งอ่านไปๆ ก็ยิ่งได้คิดอะไรมากขึ้นๆ (นอกจากความอิจฉานะครับ 555

) ได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง ที่อาจนำมาใช้กะตัวเองได้ เช่น
-
จริงๆแล้วความสุขก็อยู่ไม่ไกลจากเรานี่หล่ะ ขอเพียงแต่เราเปิดตาและเปิดใจ
เราก็จะได้พบมันเอง 
..... ก็อย่างเช่นเคสคุงเอที่รัก(ของแฟนๆ

) ถ้าตอนนั้นเอยังยึดติดกะอะไรหลายๆอย่างอยู่ไม่ยอมปล่อยวางและเปิดใจ

เอก็คงไม่ได้มีความสุขเหมือนทุกวันนี้ ใช่มะคับ?
หรืออีกข้อ-
อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้นะ โดยเฉพาะถ้ามีคำว่า "รัก" เข้ามาเกี่ยวด้วย ขอแค่เราเป็นคนดี สิ่งดีๆก็คงต้องเกิดกะเราบ้างแหละ ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน

อย่างตอนแรกๆ นะ เอกะซัมเหมือนน้ำกะน้ำมันจะตาย

อ่านตอนแรกๆก็แบบ อืม....

ซัมเค้าคงเล่าๆมาเพื่อมาถามหาวิธีอยู่ได้อย่างปกติสุขใน office มั๊ง ไม่มีในหัวเลยนะว่าจะได้มาลงเอยกัน ก็ตอนแรกๆเอเค้าแรงซะขนาดนั้น 555

(ไม่โกรธนะ

) ... แต่ท้ายที่สุดคำว่า "รัก"

ก็กลายมาเป็น emulsifier (ถูกมั๊ยเนี่ย?) มาประสานให้น้ำกะน้ำมันมาผสมกันได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด

เฮ้อ ..... หนาวจัง

เข้ามาอ่านเรื่องซัมในนี้ก็ทำให้อุ่นขึ้นบ้าง (ร้อนเลยหล่ะ

โดยเฉพาะตานะ

555) ก็ขอให้เราได้เจอใครคนนั้นของเราเองเร็วๆเหมือนกันนะ

ไปอ่านต่อก่อนหล่ะ .... ชะแว้บบบบบบ
