ไอเราเพิ่งได้เข้ามาอ่านหลังจากคุณซัมโพสเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้วๆก็สมัครบอร์ดได้ประมาณ 2 เดือน
แล้วก็กดเข้ามาอ่านเพราะเข้าไปกระทู้ประกาศรางวัล เซงเป็ด อะวาร์ด แล้วเรื่องของคุณซัม มีชิงหลายรางวัลมากกกก
สารภาพว่าสงสัยขั้นรุนแรงว่าจะสนุกขนาดไหนกันนะฟิคเรื่องนี้....ไม่รู้จริงๆว่าจะเป็นเรื่องราวชีวิตจริงที่ต้องการคำปรึกษา
สำหรับความรักและความไม่เข้าใจในตัวผู้ชายคนนึง 5555 คือตอนแรกกะอ่านเอาเพลินๆสักพักจะนอนอะไรงี้
แต่....โคตรจะไม่ใช่เลยยยย ตอนนั้นคิดเลยนะ คนนี้เค้าเอาชีวิตจริงมาเขียนปะเนี๊ย ทำไมมันอ่านแล้วรู้สึกสนุกกับชีิวิตเค้าจัง
แบบลุ้นไปกับเค้า หัวเราะแล้วก้รุ้สึกแย่ไปกับเค้าด้วย (ตอนนั้นอ่านไปได้ยี่สิบกว่าหน้า)
ทั้งๆที่มันก็ตีสองกว่าแล้ว คิดอยู่ว่าอ่านสักพักจะเข้านอนแล้ว ชักง่วงแล้ว ค่อยมาอ่านต่อพรุ่งนี้แล้วกัน
แต่สารภาพตามตรงว่าอ่านไปก็หยุดไม่ไ้ด้เลยยยย อ่านจนตอนนี้ตี 5 เด๋วไปอาบน้ำทำงานแล้วดีกว่าเรา 5555
รู้สึกดีใจกับตัวเองที่ได้เข้ามาอ่าน เรื่องราวชีวิตคุณซัมจะว่าไปก็เหมือนละครเลย อ่านแล้วยังรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากกว่า
การอ่านฟิคชั่นบางเรื่องสะอีก แต่อย่างว่า ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม เบส ออน ทรู สตอรี่ ก็มักจะเป็นอะไรที่รู้สึกอินท์มาก
เพราะมันเกิดขึ้นไ้ด้จริงหรือเกิดขึ้นจริงๆในชีวิตเรา แล้วเรื่องราวของคุณซัม ทำให้ผู้หญิงแบบเรา อินท์โคตรๆจริงจัง
ขอบอกว่าเราแอบเพ้อถึงแฟนคุณซัมไปเลยตอนอ่าน และมานั่งคิดดู คุณเอมีส่วนคล้ายแฟนเราหลายอย่างมาก
ก็แน่ละเป็นผู้ชายเหมือนกันนี่เนอะ.... ไอเรื่องนิสัยการพูดการจา การใช้ชีวิต แล้วก็ชอบหลอกถาม แบบนี้ ใช่เลยอ่ะ
อ่านแล้วได้แต่ยิ้มไปไม่รู้ตัว พอมานั่งคิดทีหลัง สรุปตัวกรูนี่เพ้อถึงแฟนตัวเองหรือแฟนคุณซัมกันแน่วะเนี๊ย 55555
แม้คุณซัมจะไปอยู่อเมริกาได้ 2 - 3 ปีแช้ย แต่เราก็อยากจะเม้นท์บอกอยู่ดี ว่าเรารู้สึกอบอุ่นกับความรักของคุณ2คนจัง
รู้สึกขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวความรักของตัวเองโดยที่ไม่จำเป็น แต่ก็สามารถทำให้เรื่องราวชีวิตรักของคุณ 2 คน
เป็นแรงบันดาลใจให้กับใครอีกหลายๆคน ไอตัวเราเป็นผู้หญิงคนนึง แม้จะไม่ไ้ด้มีความรู้สึกที่มาขวางกั้นหรือต้องปิดบังตัวเอง
ยังอยากที่จะรักไึคสักคนให้ได้มากๆแล้วก็ยอมรับในตัวเค้าหลายๆอย่างที่เราไม่ชอบเลยแหะ อยากจะรักเค้าให้มากๆ
เรารักในความรักของคุณซัมกับคุณเอมากๆเลย หวังว่าคุณจะรักกันไปนานๆ นับจากวันสุดท้ายที่เข้ามาเขียนก็ผ่านมาหลายปีแล้ว
ยังไงก็หวังว่ายังรักกันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนะค่ะ : ) : ) : )
ถึงแม้คุณซัมจะไม่เข้ามาเขียนไดอารี่แชร์ชีวิตของคุณซัมให้พวกเราได้รับรู้แล้ว
แต่เราเชื่อว่าุคุณซัมคงกำลังมีความสุขกับคุณเออยู่สักแห่งที่อเมริกาอยู่แน่ๆ แม้ไม่ได้รับรู้แล้วแต่ก็รู้สึกได้ (เว่อมะ5555)
ส่วนตัวได้ไปเมกาบ้างเพราะพี่น้องเรียนอยู่ที่นั่น แต่ไม่มีโอกาสเฉียดเข้าใกล้เท็กซัสแต่อย่างใด น่าเสียดายค่ะ
ไม่งั้นเราอาจจะเดินสวนกันที่ไหนสักแห่ง ถึงแม้จะไม่รู้ว่าไคเป็นไคก็เถอะนะ 555
สุดท้ายหวังว่าคุณซัมจะได้เข้ามาเยี่ยมเยียนเล้าเป็ดแห่งนี้บ้างเป็นบางเวลา จะได้รู้ว่าความรักของคุณ สองคน
มีส่วนช่วยเป็นกำลังใจแล้วก็เป็นข้อคิดอะไรหลายๆอย่างให้กับคนอีกหลายๆคนค่ะ
