พึ่งมาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก ยอมรับเลยว่าร้องไห้เยอะมากกกกกกกกกก
ตาบวมสุดๆ แต่ดีใจกับพี่ท๊อปด้วยที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ถึงแม้มันจะยากก็ตาม
นับถือพี่ปอนด์นะที่รอพี่ท๊อปมาได้นานขนาดนี้ แถมยังต้องขีดเส้นความสัมพันธ์อีก
ระหว่างที่พี่ท๊อปเป็นแฟนกับพี่โซ่เหมือนพี่ปอนด์เดินย้ำอยู่ที่เดิม ทั้งที่อยากจะเดินต่อ
แต่พอพี่ท๊อปกลับมาเดินเพียงลำพังอีกครั้ง เราว่านะพี่ปอนด์คงอยากจะกระโดดมาจากจุดนั้นแน่ๆ
แต่ก็ทำได้แค่เพียงเดินตามมาแค่นั้น และก็รอคอยให้พี่ท๊อปหันกลับมายื่นมือมาจับแล้วค่อยเดินไปพร้อมกัน
:เฮ้อ:อินมากไปหน่อยอย่าถือสาเลยนะคะ
:กอด1:พี่ท๊อปรอตอนต่อไปอยู่นะคะ
