หัวข้อ: ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป ---อวสานกาล---

[Zarch_Chabu_Chabu]

  สู่สุขตินะท็อป

[Giserzzz]

ออกมาได้แล้วท๊อป


อย่ามัวแต่ดูละครหลังข่าว


 

[SoN]

^^

[TopUp]

มาแว้วววววว

วันนี้ไม่มาต่อให้นะคับ แวะมาทักทายยย แหะๆๆ
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว มีแรงไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋ได้ 

เลิกงานแล้วไปดูหนังมาหุหุ ไอหมาปอนด์อยากกินอาหารญี่ปุ่น เลยไปเดินเวิ่นๆแถวสยาม
พระเจ้า...ผ่าน CTW ด้วย พึ่งเห็นสภาพจิงๆครั้งแรก หลังเหตุการณ์วุ่นวาย....ส่วนที่พังลงมาแย่กว่าที่คิดมากๆอ่ะ 

แล้วพารากอนรถเยอะคอดดดดดดด หาที่จอดรถครึ่งชั่วโมงยังหาไม่ได้ ตั้งแต่ใต้ดินยันชั้นบนสุด...สงสัยจะคิดถึงสยามกันมาก

บ่นพอละ 5555+

ขอบคุณ broke-back สำหรับ MVเพลงเพราะค๊าบ 

ตอบคุณ bixzz : หน้าผมกับปอนด์เหมือนใคร....ไม่รู้เหมือนกันคับ 5555+....เอาไว้ถ้าวันไหนไปเห็นอะไรคล้ายๆจะมาบรรยาให้ฟังนะ แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก แหะๆๆๆ....จิงหน้าไอ้โซ่ไม่ได้เหมือนพี่ภูรินะ แต่รูปร่าง ผิว กะความเข้ม คือภาพรวมอ่ะ ประมาณนี้่ แต่หน้าไอ้โซ่จะแบบ เลวๆ...เลวๆ แบบนักเลงๆ

คุณ Artemis เอานิยายที่แต่งมาให้อ่านบ้างสิครับ อยากอ่านๆ 

คุณ Zarch_Chabu_Cha ผมยังไม่ตายเน้อออออ 

คุณ Giserzzz วันนี้ไม่ได้ดูแหละแอบไปดูหนังมา 555+

อ่อพึ่งนึกได้ เคยมีคนถามว่า ลิง2ตัวรู้มั้ยว่าเอาเรื่องมาลง........เรื่องไรจะบอกล่ะ เด๋วมันรู้ว่าผมเอามันมานินทา หึหึหึ

และขอบคุณสำหรับกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนคร๊าบบบบบบบ
ไว้พรุ่งนี้จะเข้ามาต่อ Part2 ให้ค๊าบบบบ...แต่ตอนไหนไม่รู้

[aekporamai2]

 

[wan]

กลับมาทักทายกัน หลังจากหายไปนาน
ไม่รู้ว่า ใครหายกันแน่ 
รักษาสุขภาพนะครับ อยู่คนเดียวไม่มีใครดูแล เพื่อนปอนด์ ช่วยบังคับเยอะ ๆ นะครับ

[BeeRY]

ป่วยแล้วน่ารักดีนะเนี่ยพี่ท็อป อิอิ
เวลาป่วยเค้าจะขี้อ้อน แล้วก็ให้แม่ซื้อของกินให้เยอะๆ 55+
อยากรู้ว่าเฮียโซ่จะวีนยังไง มาต่อเร้วๆนะค้าาา

[Artemis]

มารออ่าน part 2 ค่ะ

ปล..ของเราเพิ่งไปค่ะ ถ้าคุณท็อปช่วยคอมเม้นท์จะดีใจมากเลยยยยยย

[broke-back]

 
http://www.youtube.com/v/3qSl_EmYiDU&hl=en_US&fs=1&

ไอ้โซ่ & ไอ้ปอนด์ VS ท็อป

ครึครึ 

[BlackClover]

หน้าเลวๆแบบนักเลง =*= สงสารจริง โดนเผาเกรียมเลย
มาปักหลักรอโซ่ คริคริ

....ความรักของปอนด์มั่นคงมากๆ ไม่ผิดหรอกที่ท็อปจะรักปอนด์

[TopUp]

มาต่อ part2 ตามสัญญาคร๊าบบบบบบบบ

ยังไม่จบนะ มีต่อ part3....เล่าแบบละเอียดทุกอนู 5555+

.....................................

ตอนพิเศษ part2 "เป็นห่วง"

ตื่นนอนตอนเช้า ทำไมมันรู้สึกว่าปากบวมๆวะ....อ้าวปากเป็นร้อนในซะงั้น เจ็บโคตร T-T
รู้สึกหนักๆหัวนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก

ผมปลุกปอนด์ให้อาบน้ำอาบท่า เตรียมตัวไปทำงาน แล้วก็ไปชงกาแฟกับทำแซนวิชแฮมชีสแบบ 7-11 ไว้
ผมกับปอนด์ช๊อบชอบนะ ไอ้แซนวิชแฮมชีสนี่...แต่ 7-11 ขายแพงเหอะ ซื้อมาทำกินเองก็ได้ง่ายจะตาย

ปอนด์อาบน้ำเสร็จผมก็ไปอาบต่อ เสร็จแล้วก็นั่งกินกาแฟกัน

"ดีขึ้นบ้างยัง" ปอนด์ถาม

"มึนๆนิดนึง เดี๋ยวก็หาย แต่เจ็บปากอ่ะ" ผมตอบ

"ร้อนในอะดิ...กินน้ำเยอะๆ เดี๋ยวไปเอายามาป้ายปากซะ"

"อืม" ว่าแล้วก็หยิบแซนวิชมาเคี้ยว

"อ๊ะ!" เจ๊บคับ แมร่งงงงง มันเป็นแผลตรงกะพุ้งแก้ม ตรงแถวๆฟันกรามอ่ะ เวลาเคี้ยวแล้วมันกระเทือน

"เป็นไร"

"เจ็บอ่ะ..เคี้ยวแล้วเจ็บ"

"ค่อยๆเคี้ยวสิ"

"ไม่เอาละ เจ็บ...ปอนด์กินไปแล้วกัน"

"เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าต้องไปดูงานภูเก็ต 2วันนะ" ไอ้ปอนด์บอก

"อ่อ...แล้วคืนนี้นอนไหน"

"เดี๋ยวมากินข้าวเย็นกับท็อปก่อน ค่ำๆค่อยกลับไปนอนบ้าน"

ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว งานไอ้ปอนด์มีอบรม มีดูงาน เซอร์เวย์บ้าบออะไรไม่รู้มากมาย
แล้วผมก็นังกินกาแฟกันไป กินกันเสร็จก็เตรียมตัวออกไปทำงานกัน

"เดี๋ยว...มาทายาก่อน" ไอ้ปอนด์เรียกผม ที่ตอนนี้หยิบกะเป๋าเตรียมพร้อมไปทำงาน

"ไม่เป็นไรหรอก ไปเหอะเดี๋ยวสาย"

"แป๊บเดียว มาเร็วเดี๋ยวทาให้ จะได้หายไวๆ"

ไอ้ปอนด์เดินถือหลอดยาป้ายแผลในปากยี่ห้อฮิปโปมาแล้วสั่งให้อ้าปาก

"ไหนๆ...ลึกจังวะ...อยู่นิ่งๆ" แล้วมันก็ค่อยๆเอานิ้วแปะยาลงไปเบาๆ

"เอ็บ" ผมบ่นทั้งที่ปากก้อ้าอยู่

"เสร็จแล้ว" ไอ้ปอนด์เอามืออกจากปากผม แล้วก้มลงจุ๊บที่ริมผีปากผมเบาๆ

ห่วงใยกันยามเช้าเรียบร้อยก็ออกเดินทางไปทำงาน
วันไหนปอนด์มาค้างบ้านผม ตอนเช้ามันก็จะแวะไปส่งที่ทำงาน

ผมไม่มีรถหรอกครับ ยังไม่เห็นความจำเป็น รู้สึกว่ามันสิ้นเปลืองด้วย
ตอนได้งาน ที่บ้านผมก็เลยคุยกันว่าซื้อคอนโดอยู่ใกล้ๆรถไฟฟ้า จะได้เดินทางสะดวก
ผมก็โอเคครับ สะดวกสบายดี ไม่ต้องไปเสียค่าเช่าด้วย ^^
พอดีญาติไอ้ปอนด์มันมีคอนโดที่ซื้อทิ้งๆไว้แล้วไม่เคยมาอยู่ มันเลยไปคุยให้

ปอนด์ส่งผมที่บริษัท แล้วก็ขึ้นทางด่วนไปทำงานต่อ
ไอ้ปอนด์ทำงานอยู่ที่กระทรวงแห่งหนึ่ง ปีหน้าก็ได้บรรจุเป็นข้าราชการเต็มตัวแล้วหละ
เงินเดือนไม่ต้องพูดถึง 555+ เงินเดือนไอ้ปอนด์ 2เดือนยังไม่เท่าเงินเดือนผมเดือนเดียว 555+...อันนี้ขอโม้ เพราะมันรู้สึกดีเล็กๆ
แต่ไอ้ปอนด์มันเป็นพวกกินอุดมการณ์ ปล่อยไปเถอะ...ยังไงมันก็ไม่อดตายหรอก
เห็นวันก่อนบอกว่าพึ่งจะลองเล่นหุ้น กะโบรกเกอร์...มันบอกเงินเดือนมันน้อย เดี๋ยวเลี้ยงเมียไม่ไหว...เกือบปลื้มแล้วแหละ -*-

ตอนเที่ยงปอนด์โทรมาถามอาการ
ผมบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เวลาจ้องคอมนานๆแล้วปวดตานิดหน่อย
ไอ้ปอนด์บ่นๆอะไรนิดหน่อย ก่อนจะวางสายไป
พอบ่ายแก่ๆ ไอ้โซ่ก็โทรเข้ามา

"เดี๋ยวเย็นนี้กูไปรับ" โซ่บอก

"รับไมอ่ะ"

"ไม่สบายไม่ยอมบอกกูนะ" นั่นไง กูว่าแล้วเชียว

"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก"

"เออ ค่อยคุย...ห้าโมงครึ่งกูรอที่ lobby" สั่งตลอดแมร่ง

"เออ แค่นี้นะ จะทำงานแล้ว" แต่ผมก็เชื่อฟังคำสั่ง 555

ไอ้ปอนด์คงโทรไปรายงานมาละสิ ชิส์
เดี๋ยวนี้ไอ้โซ่เหมือนพ่อผมไปแล้ว ไอ้ปอนด์เองถึงจะยังกัดๆกันอยู่บ้าง แต่ดูมันก็เกรงใจไอ้โซ่ไม่น้อย
ทำไมใครๆก็ต้องยอมมันไปหมด น่าเบื่อจริงๆ

ถึงเวลาเลิกงาน ผมก็เก็บข้าวของ เตรียมกลับบ้าน
ลงมาชั้นล่าง เจอไอ้โซ่นั่งรออยู่แล้ว

"เดี๋ยวแวะซื้อข้าวไปกินก่อน" ไอ้โซ่บอกตอนอยู่ในรถ

"อืม"

ไอ้ปอนด์ไม่อยู่ เดี๋ยวกูมานอนด้วย"

"อืม" โซ่ก็มานอนบ้านผมเป็นปกติ แต่นานๆที....แต่ครั้งนี้คงมาคุมคนป่วยมากกว่า

"ทำงานกันเป็นทีมดีจิงนะมึงสองคน" อดประชดไม่ได้...ก็ดูดิ คนนึงไม่อยู่ ยังส่งอีกคนมาคุม มีรายงานสถานะกันตลอด -*-

"ปล่อยไว้คนเดียวเดี๋ยวก็นอนดึกอึก...นี่กูยังไม่ได้เคลียเรื่องเป็นลมนะ" ...กูคิดว่าจะลืมไปแล้วเชียว

ผมไม่พูดอะไรต่อ หมั่นใส้มันสองคน...รู้ด้วยแหละว่าตัวเองผิด ที่ไม่ค่อยดูแลตัวเอง และรู้มันก็เป็นห่วงมาก
แต่ผมก็โตแล้วนะ มันก็เบื่อเหมือนกันที่จะต้องมาโดนปฏิบัติด้วยเหมือนเด็กๆแบบนี้

ผมแวะซื้อของกินแล้วก็กลับคอนโด ไอ้ปอนด์นั่งดูทีวีอยู่แล้ว
ผมก็จัดการอาหารที่ซื้อมา แล้วก็เรียกคุณชายทั้งสองคนมากินกัน
ตอนกินข้าว พอผมเผลอเคี้ยวแรง ร้องออกมา....เลยไปจุดประกายอารมณ์ไอ้โซ่เข้า

"ทำไมเป็นลมได้" โซ่ถาม

"งานเยอะ ลืมกินข้าว" ผมตอบ

"งานอะไรมันเยอะนักวะ แค่กินข้าวไม่กี่นาทีไม่ได้เชียว" แหม้...แทบจะถอดคำพูดกันมา

"ก็งานมันเร่ง ทำแล้วมันติดพัน" เอาเถอะ ผมทำใจไว้แล้ว ว่ายังไงก็ต้องโดนไอ้โซ่เทศ

"แล้วไอ้เรื่องกลับบ้านดึกๆดื่นๆนี่อีกนะ...กูพูดหลายทีแล้วนะ" ไอ้โซ่พูด...ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ มันยิ้มแหยๆ

"ไม่ได้ทุกวันซะหน่อย" ผมยังเถียง

"แล้วทำไมคนอื่นเค้าไม่เห็นกลับดึกเหมือนมึง"

"ก็นั่นคนอื่น นี่มันกู" อารมณ์เริ่มขึ้นละ

"ท็อป.." ไอ้ปอนด์เรียกผม เป็นเชิงปรามว่า อย่าพึ่งไปเถียง

"...กูไม่ได้อยากจะบ่นหรอกนะ...ที่พูดเพราะเป็นห่วง...เลิกงานดึก ข้าวปลาก็ไม่กิน แล้วกว่าจะกลับถึงบ้านอีก...มึงไม่ห่วงตัวเอง แต่มึงคิดบ้างนะ ว่ามีใครนั่งเป็นห่วงมึงอยู่รึป่าว" ไอ้โซ่เสียงดัง แต่พยายามคุมไม่ให้ดังมาก

"กูก้อไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย มึงก็เห็นอยู่เนี่ย ว่ากูยังปกติดี"

"แต่ถ้ามึงหักโหมไป มันจะไม่ไหว เข้าใจมั้ย" ปอนด์บอก

"ตกลงจะรุมกูใช่มั้ยเนี่ย" ผมอารมณืเสีย วางช้อน ล้วลุกหนี

"อย่าเดินหนีกูนะ!" ไอ้โซ่เสียงดัง แล้วลุกขึ้นตาม ไอ้ปอนด์ก็ลุกตามด้วย...วงแตก

"แล้วมึงสองคนจะอะไรกับกูนักหนาเนี่ย กูไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเว่ย"

"ก็เพราะมึงไม่ใช่เด็กไง กูถึงไม่อยากจะบังคับ...นี่กูพยายามจะขอร้อง ให้มึงดูแลตัวเองบ้าง" โซ่พูดแบบใจเย็น

"ใช่...จะกลับดึก ก็หาข้าวกินซักหน่อย จะได้มีแรง" ปอนด์ว่า

"....เออ...พอใจยัง" ผมรับคำพวกมันแบบหงุดหงิด

"ยัง...ซื้อรถซะด้วย" ไอ้โซ่บอกต่อ

"จะบ้าเหรอวะ มันเกี่ยวไรเนี่ย" ผมเสียงสูง

"เกี่ยว!...กลับดึกๆดื่น จะได้ไม่ต้องใช้รถสาธารณะ"

"ไม่มีตังโว๊ย!"

"ไม่มีหรือไม่อยากซื้อ"

"โอ๊ยโซ่ มึงจะอะไรนักหนาวะ ไม่มีใครลากกูไปข่มขืนหรอก...แล้วคอนโดกูก้อยู่ไกล้รถไฟฟ้าแค่นี้ กูจะซื้อรถไปทำไม ห๊ะ"

"ไม่เกี่ยวกับเรื่องมึงกลับดึกนะ....ไอ้ปอนด์..มึงอีกคน เมียคนเดียวคุมไม่ได้ มันถึงเป็นซะแบบนี้"

"อ้าว...กูซวยอีก....มึงก็รู้ว่ามันดื้อจะตาย" ปอนด์ว่า

"มึงเสือกตามใจมันนักนี่"

"เอ๊าสัดนี่!" ไอ้ปอนด์พอตัวเองโดนด่าก็เริ่มไม่ยอมละ

"โซ่ มึงอย่ามาทำสันดานแถวนี้นะ!" ผมด่าไอ้โซ่

"มึงน่ะเงียบปากไปเลย!" ไอ้โซ่หันมาตะคอกใส่ผม...ผมเงียบ ก็เวลามันอารมณ์ขึ้นแม่งน่ากัว

"เมียคนเดียว ไปรับไปส่งมันยากนักรึไงวะ ห๊ะ" โซ่หันไปลุยไอ้ปอนด์ต่อ

"มึงอย่าพูดหมาๆ...ไม่ใช่กูไม่อยากทำ แต่มันไม่ยอม มึงจะให้กูทำไง" ปอนด์เถียงกลับ

"แล้วมึงก็ยอมมัน มึงยอมมันตลอดจนมันเหลิงแบบนี้ แล้วจะไปบังคับอะไรมันได้...ถ้ามึงไม่มีปัญญา เดี๋ยวกูไปรับมันเอง"

"มึงอย่าคิดว่าจะทำอะไรได้ตามใจชอบนะเว่ย!....เป็นพ่อมันหรือไง มึงมีสิทอะไรมาสั่งคนโน้นคนนี้เค้า!" ไอ้ปอนด์ผลักอกไอ้โซ่...เป็นสัญญาณวางมวย

ผมรีบวิ่งไปขวางทางตีนไอ้โซ่ก่อนห้องผมจะพัง

"พอ! พอ!...มึงอารมณ์เสียแล้วอย่าพาลแบบนี้นะโซ่ กูไม่ชอบ!" ผมขึ้นเสียงใส่โซ่...ไอ้โซ่เงียบ หน้าแดงก่ำ

"เออ กูแม่งไม่เคยทำเหี้ยไรดีหรอก!" แล้วมันก็เดินเข้าไปในห้องนอนผม ปิดประตูดังโครม!

ผมถอนหายใจ แล้วหันไปหาปอนด์ ที่สีหน้าโมโหไม่แพ้กัน...ผมกุมมือปอนด์ไว้ทั้งสองข้าง

"ไม่เอานะปอนด์...เค้าขอร้อง..นะ" ผมขอร้องปอนด์

".....เค้าไม่เป็นอะไร" ปอนด์ถอนหายใจ แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา...ผมเดินตามไปนั่งข้างๆ

"....เค้าขอโทษ เค้าไม่ดีเอง" ผมขอโทษปอนด์

"ไม่เกี่ยวกับท็อปหรอก...ไอ้เชี่ยนั่นตะหาก"

"ไม่เอานะ ใจเย็นๆสิ...ก็รู้อยู่ เวลามันอารมณ์ไม่ดีก็เป็นแบบนี้แหละ"

"แล้วใครจะไปรองรับอารมณ์มันได้ตลอด"

".....เค้าไม่ดีเอง ถ้าไม่ใช่เพราะเค้า ก็ไม่ต้องทะเลาะกัน" ผมเอนหัวพิงไหล่ปอนด์

"......." ปอนด์เงียบซักพัก ถอนหายใจ แล้วๆขยับแขนโอบผมเข้ามา แล้วลูบหัวผมเบาๆ

"เค้ารักท็อปนะรู้มั้ย" ปอนด์บอก

"...รู้..." ผมพยักหน้า

"...เค้ารู้ว่าท็อปไม่ชอบถูกบังคับ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะต้องตามใจท็อปทุกเรื่อง...บางเรื่อง เค้าก็อยากให้ท็อปเข้าใจเค้าบ้าง"

"....." ผมนั่งฟังนิ่งๆ

"เค้าทำทุกอย่าง เพราะเค้ารัก เค้าเป็นห่วง............มันเองก็เป็นห่วงท็อป...เค้ารู้" มันในที่นี่ปอนด์หมายถึงไอ้โซ่

"...อืม"

"....อย่าดื้อนักเลยนะ....เค้าไม่อยากให้ท็อปคิดว่าโดนบ่น โดนด่า....เค้าไม่อยากทำเลย.......โซ่มันก็ไม่อยากทำหรอก..."

"........ไม่ได้ดื้อซักหน่อย..."

"หึหึหึ....แบบนี้ไม่ดื้อ แล้วแบบไหนเรีบกว่าดื้อ"

"ปอนด์!" ผมยันตัวนั่งตรงๆ เซ็ง!

"555...แต่ก็รักนะเด็กดื้อ..." ปอนด์ยิ้มให้

"ไม่ต้องเลย"

"...จริงๆ....แต่ดื้อน้อยลงหน่อยก็ดี เหอะๆๆ"

เรานั่งคุยกันให้อารมณ์เย็นอยู่อีกแป๊บนึง ปอนด์ก็ต้องกลับบ้าน...ผมเดินไปส่งที่ประตู

"มากอดหน่อย" ปอนด์อ้าแขน...ผมก็เข้าไปกอด

"อื้มมมม คิดถึงแย่เลยยยย" ไอ้ปอนด์กอดแน่นเชียว

"กลับมาเร็วๆสิ"

"เสร็จงานปุ๊บ จะรีบบินมาเลย" ปอนด์คลายอ้อมกอด ตาประสานตา แล้วก็...จูบกันซักหน่อย

"อ๊ะ" เจ็บปาก -*-

"โทษทีๆ ลืมไปว่าปากเจ็บ" ปอนด์ขอโทษ

"ไม่เป็นไร ไปเถอะ" ผมยิ้มให้...ส่งปอนด์กลับบ้านแล้ว...ถึงเวลาไปเคลียต่อกับคนในห้องแล้วสินะ......

.............................................................

[BlackClover]

   ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น

[Artemis]

Fabulous as always!!!!!

ขอบคุณค่ะ


ปล....อยากให้มีคนมาห่วงเราแบบที่ห่วงท็อป แบบนี้บ้างจัง

[ordkrub]

 ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น

เห็นด้วยครับ โซ่ทำได้อย่างนี้ต้องนับว่าท๊อปโชคดีที่ได้มีโอกาสมีเพื่อนแบบนี้ครับ

[Giserzzz]

เป็นท๊อปก็น่าหนักใจนะครับ

ง้อ "แฟน" เสร็จ

ต้องไปง้อ "พ่อ" ต่ออีกในห้อง

 

[koroto]

  ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น

เห็นด้วยครับ โซ่ทำได้อย่างนี้ต้องนับว่าท๊อปโชคดีที่ได้มีโอกาสมีเพื่อนแบบนี้ครับ

เห็นด้วยอย่างแรงเลยคับ

[BeeRY]

พี่ท็อปน่าจะดื้อจริงอะไรจริง ทำเอาเฮียโซ่งอนตุ๊บป่องเลยนั่น
แล้วจะง้อยังไงล่ะคะเด็กดื้อของเฮียปอนด์ แอร๊ยยย น่ารักอ่ะ
เอาอีกๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆน้าาาา

[Zarch_Chabu_Chabu]

  รักแต่ได้แค่ดูแล สงสารโซ่........... นี่แน่ะ หมั่นไส้ท็ป ดื้ดีนัก

[meng]

55555555+

อ่านแล้วรู้สึกดีจังคับ

[broke-back]

 
http://www.youtube.com/v/n2migQfT524&hl=en_US&fs=1&

ความรัก..สวยงามอยู่เสมอ

ท็อป & ปอนด์ และ โซ่


  +1 คับ ท็อป

[LingNERD*]

ดราม่ามากตอนนี้ 

[luvY]

ดีใจด้วยที่ปอนด์เป็นคนข้างกายท็อป  
เพราะปอนด์มั่นคงและเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด

ส่วนตัวนะคะ ที่พอรู้ว่าคนนั้นไม่ใช่โซ่ รู้สึกผิดหวัง
เหมือนตัวเองอกหักเลยอ่ะ  
ยิ่งอ่านตอนล่าสุด สงสารหนุ่มโซ่จริงๆ

 :กอด1:ท็อป+ปอนด์  & โซ่

+1ให้ท็อป

[SoYiLovE]

เคยตั้งคำถามกับตัวเองเหมือนกันนะ ถ้าเจอคนที่ไม่ซื่อสัตย์กะเราแม้เพียงครั้งแรก ก็จะเลือกไม่ให้อภัยเหมือนกันอ่ะ

แต่มาเจอกรณีโซ่กับท็อปนี่ ความคิดสั่นคลอนเหมือนกันนะ เพราะรู้ว่าความรักทั้งคู่มันยังคงอยู่นี่ซิ มันยากจะตัดใจอ่ะ

เฮ้ออออออ รักแท้ว่าเกิดยากแล้ว การประคับประคองนี่ยิ่งยากหนักกว่าจริงๆ 

ท็อปโชคดีที่มีทั้งโซ่และปอนด์อยู่ข้างกาย เชื่อว่าความรักของโซ่กะท๊อปก็ยิ่งเป็นรักแท้และมากกว่าแฟนไปแล้ว

 :pig4:นะคะที่กลับมาต่อเรื่องให้อ่านกันอีก

 

 

[aekporamai2]

 

[aater]

สงสารโซ่อ่ะ อยากให้ปอนด์กลับมารักกับโซ่ อีกครั้ง อยากให้มันเกิดปฏิหารให้กลับมารักกันใหม่

[Ak@tsuKII]

รักโซ่จัง    น่ารักมากเลย เพราะรักและเป็นห่วงท็อปมากอะแหละ

ท็อปก็อย่าดื้อกับโซ่นักสิ ที่ทำเพราะรักทั้งนั้น  ไม่อยากให้พูดเหมือนไม่อยากให้โซ่ต้องมายุ่ง ไรแบบนี้เลย สงสารโซ่อะ แม้เราจะไม่ได้ตั้งใจ หรือหมายความแบบนั้น แต่คนที่รับ เค้าอาจจะคิดแบบนี้ก็ได้ มันน่าน้อยใจนะ 

ยิ่งสถานะตอนนี้มันเจ็บปวดนะ ที่ท็อปพูดแบบนี้กับโซ่  อยากให้พยายามเข้าใจโซ่หน่อยนะ(เค้าอาจจะโมโหเกินกว่าเหตุ) เพราะรักเพราะห่วงทั้งนั้นเฮ้อออ ใจอยากจะดูแลด้วยตัวเองด้วยซ้ำ แต่ด้วยสถานะที่เปลี่ยนไป   

 

่ส่วนปอนด์ก็แสนดี ทำหน้าที่คนรักที่ดีมากเหมือนกัน  น่ารักกก 

ให้กำลังใจทั้ง สามคนจ้า

 

[ash]

พี่ท๊อปต้องดีใจความเป็นห่วงมาแบบคูณสอง
 

[archi_10_001]

อยากให้โว่มีคนที่เข้ามาดูแลไว ๆ เน๊อะ

ยังไงก็ต้องรอลุ้นเอา อิอิ

ส่วนปอนด์ ท็อป ก็หวานกันได้อีก อิอิ

รอน้า คืนนี้จะได้อ่านเปล่า ??????

[salemon]

ที่ว่าพาร์ท3 ที่อนูขุมขน
แบบว่าง้อพี่โซ่ไรป่าวอ่ะพี่ท๊อป

 

[BlackClover]

อยากให้โว่มีคนที่เข้ามาดูแลไว ๆ เน๊อะ

เห็นด้วยค่ะ..อยากให้โซ่มีคนมาดูแล และเขามีสิทธิ์อันชอบธรรมในการที่จะรัก ห่วง หวง  และดูแลเอาใจใส่ คนๆนั้น ^^