Special meow meow
“คุณหมอไม่มาหรอ”
“อะไรวะ?”
“เห็นมึงมาคนเดียว เลยถาม”
มิวนิคเอียงศีรษะสงสัยก่อนจะเลิกคิ้วถึงบางอ้อเมื่อถูกเพื่อนรักเดินเข้ามาแตะไหล่ วันนี้เขามีนัดเลี้ยงน้องรหัสอย่างชนินทร์ที่แอสโมสเฟียร์ จริงๆ อยากไปมันเดย์เพราะเห็นน้องมันชอบไปแถมพี่เจ้าของร้านยังเป็นแฟนอีกฝ่ายซะด้วย แต่เผอิญสายหมอกชวนมาร้านพี่ชายเพื่อให้เลี้ยงด้วยกันเลยต้องเปลี่ยนแผน
“เป็นแฟนกันแล้วตัวต้องติดกันตลอดหรือไง”
เพอร์เฟ็คชั่นนิสต์ตัวยงส่ายหัวก่อนจะกระดกเครื่องดื่มในมือเข้าปาก มือที่วางเลื่อนไปล้วงกระเป๋ากางเกงหวังหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาใครบางคนอีกรอบเพราะคิดถึงมากๆ ทว่าความสะเพร่านั้นสามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกชนชั้น รวมถึงเขาที่ดันลืมหยิบโทรศัพท์มา
งืม...ไม่เป็นไรหรอกมั้ง ไลน์บอกไปแล้วนี่นาว่าวันนี้กลับดึก
“พี่ฟ้าไม่ลงมาหรอหมอก อยากทักไม่เจอกันนาน”
“ช่วงนี้เห็นเอาแต่อยู่ในห้องด้านบน งานยุ่งมั้ง”
มิวนิคพยักหน้า เดินกอดคอน้องรหัสน่ารักให้ไปเต้นหน้าฟลอร์ด้วยกัน แอสโมสเฟียร์ถือเป็นร้านเหล้านอกมอที่จบครบในหนึ่งเดียวสำหรับมนุษย์อินโทรเวิร์ตและเอ็กซ์โทรเวิร์ต อยากเฮฮาก็มีโซนให้ปล่อยของ อยากนั่งชิลก็สามารถทำได้ภายใต้ความเงียบสงบ
“มีคนมารับตอนกลับป่ะนิน?”
“ใช่ครับ...พี่เพิร์ทจะมาเลทหน่อยนึง พี่มิวอ่ะ?”
“กลับเอง”
“อ้าว แล้วพี่หมอไม่มาหรอ แฟนใช่มั้ย พี่คนตัวโตๆ ดูใจดี”
เขายิ้มพร้อมขานเสียงรับในลำคอ ยกมือลูบหัวน้องรหัสที่พูดจาน่าเอ็นดู แม็กซ์เวลก็ใจดีจริงๆ นั่นแหละ ขนาดเขาเต้นๆ อยู่ยังมีหลายช่วงที่ดันนึกถึงใบหน้าอีกฝ่ายเลย
เต้นไปซักพักชักเริ่มมึนๆ เหมียวน้อยในร่างคนจึงขอตัวออกไปสูบบุหรี่สูดอากาศด้านนอก ปกติมิวนิคไม่ใช่คนเมาง่ายหรอก เรียกว่าแทบไม่เมาเสียด้วยซ้ำ จะมีอาการอย่างมากก็แค่มึนๆ เล็กน้อย คอแดงยิ่งกว่าเหล็กไหลอ่ะบอกเลย
“สวัสดีครับ มิวนิคใช่มั้ย”
“อ่า...ใช่”
“เรา...ขอไฟแช็คหน่อยสิ พอดีลืมหยิบมา”
จีบปะวะ...มิวนิคลอบคิดในใจ เขาไม่ใช่คนหลงตัวเองนะ แต่สายตาที่อีกฝ่ายมองมาด้วยความหมายโดยนัยแบบนั้นมันดูออก ทีแรกเขาว่าจะไม่ให้ แต่แค่ไฟแช็คเอง คงไม่มีอะไรหรอก
“มาที่นี่บ่อยมั้ย”
“บ่อยนะ เพื่อนเราเป็นน้องชายเจ้าของที่นี่”
คนข้างๆ หัวเราะ ไม่หยุดทำความรู้จัก แถมยังชวนคุยเรื่อยเปื่อย ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่หรอกที่จะมีคนเข้ามาจีบทั้งๆ ที่มีแฟนแล้ว แปลกใจตัวเองมากกว่าที่ไม่ไล่ตะเพิดออกไปเหมือนอย่างทุกครั้ง
บางทีอาจเป็นเพราะแม็กซ์เวลสอนไว้ว่าห้ามทำตัวร้ายกาจกับคนอื่นตราบใดที่ฝั่งนั้นยังไม่ได้ทำร้ายเราแม้ในใจจะรำคาญมากแค่ไหน
รักแม็กซ์ก็ต้องเชื่อแม็กซ์ล่ะนะ
“แล้ว...มิวนิคมีแฟนหรือยังล่ะ”
“อืม...”
มวนกระดาษที่ติดอยู่ระหว่างริมฝีปากด้านบนและล่างถูกถอดออกพร้อมคำตอบในลำคอที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยออกไป ทว่ากลับมีบางเสียงแทรกขึ้นเร็วกว่า...
“มีแล้วครับ”
มนุษย์แว่นมาได้ทันเวลาพอดี มิวนิคอมยิ้มเลิกคิ้วเล็กน้อยที่คุณแฟนตัวโตเดินเข้าร้านเหล้ามาในสภาพเต็มยศด้วยเสื้อกราวน์แขนสั้นของโรงพยาบาล แถมยังอยู่ในชุดกางเกงสีดำพร้อมรองเท้าหนังถูกระเบียบ
รีบหรือลืมเปลี่ยนกันแน่นะ
“คนนี้เลย”
จิ้วนิ้วไปที่ใหล่แข็งๆ ของใครบางคนจนผู้ชายที่ยืนอยู่อีกฝั่งยิ้มแห้งๆ เดินคอตกหายกลับเข้าไปในร้าน แบบนี้คงไม่เรียกว่าทำตัวร้ายๆ หรอกเนอะ มิวนิคพยักหน้าคนเดียว หันไปมองคุณหมอที่ดันเปลี่ยนมาทำหน้าบูดใส่เขาซะงั้นอีกรอบ
“พูดดีจังเลยนะครับ กับคนนั้นน่ะ”
“หืม แอบยืนฟังหรอ?”
“คุณไม่ได้สนใจผมมากกว่า”
มิวนิคมุ่นคิ้วเมื่อเห็นร่างสูงทำหน้าตาตัดพ้อ งอนแล้วน่ากัดพุงชะมัดเลยสุดหล่อ แล้วดูวงเหงื่อตามซอกร่างกายที่เปียกไปตามเนื้อผ้าแบบนั้นสิ ไปวิ่งสี่คูณร้อยมาจาไหนนะ เซ็กซี่จังเลยแฮะ นึกแล้วอยากให้ถึงเวลานอนกอดแม็กซ์เวลเร็วๆจัง
“อ้าว ก็แม็กซ์บอกเองนี่นาว่าให้ทำตัวดีๆ เมื่อกี้เราผิดตรงไหนอ่ะ”
“หัดตัวร้ายๆ เฉพาะตอนมีคนมาจีบบ้างก็ได้ครับ!”
คนที่ไม่รู้หน้าแดงจากความโกรธหรือความเขินแหวเสียงหลง และนั่นช่างเป็นภาพอันน่ามันเขียวจนมิวนิคต้องเขย่งฝีเท้ามอบจุมพิตไปที่ข้างแก้มของใครบางคนอย่างอดใจไม่ได้
“คะ...คุณมิว นี่มันที่สาธารณะนะครับ!” มือหนายกทาบบริเวณที่ถูกแกล้ง
“คนจะได้รู้ไงว่าเรามีแฟนแล้ว”
“คุณน่ะดื้อ”
“ถ้าดื้อแล้วได้แฟนแบบนี้จะดื้อทุกวัน”
มิวนิคได้ยินเสียงถอนหายใจเพราะความดื้อของตนเองจากชายตรงหน้า ก่อนจะจูงมืออีกฝ่ายเข้าไปแนะนำให้รู้จักเพื่อนๆ น้องๆ ในร้าน ส่วนใหญ่ทุกคนก็มักเห็นแฟนเขาชอบไปรอรับใต้ตึกคณะบ่อยๆ อยู่แล้ว แต่เพิ่งจะมีวันนี้แหละมั้งที่ได้พูดคุยกันอย่างจริงๆ จังๆ
แต่คุยได้ไม่นานก็ต้องรีบพาคนตัวโตกลับก่อน ก็พี่แกเล่นใส่เสื้อกราวน์มาสถานที่อบายมุกตั้งขนาดนั้น เดี๋ยวส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงคณะแล้วจะแย่ อีกอย่างแม็กซ์เวลไม่ได้เตรียวตัวมาร้านเหล้าด้วย ต่อให้สายหมอกจะอาสาขึ้นไปยืมเสื้อผ้าจากพี่สายฟ้ามาให้เปลี่ยน แต่เขาก็คิดว่าไว้วันหลังดีกว่า
ระหว่างทางคุณพ่อและคุณแม่แม็กซ์เวลที่กลับจากดูหนังรอบดึกตามสไตล์วัยเก๋าก็โทรตามให้ไปทานข้าวด้วยกัน ทีแรกคุณหมอเขาไม่อยากไปหรอก แต่มิวนิคก็คะยั้นคะยอให้ไป นานๆ ทีได้เจอคุณพ่อคุณแม่แฟนให้หายคิดถึงบ้างก็ดี คุณพ่อกับคุณแม่แม็กซ์เวลน่ะใจดีสุดๆ ไปเลยล่ะ
“อุ้ย มาจริงๆ ด้วย แม่รบกวนน้องมิวมั้ยคะเนี่ย”
“ไม่เลยครับ ผมอยู่แถวนี้พอดี”
“แล้วตาลูกชายแม่ทำไมยังแต่งตัวแบบนั้นหืม ไหนว่าไปเที่ยวกับน้องมิวมา”
“ผมลืมเปลี่ยนครับ”
คนพูดน้อยตอบไปทั้งอย่างนั้น แต่มิวนิครู้ดีว่าแม็กซ์เวลขี้เกียจพูด ขี้เกียจอธิบาย นึกแล้วก็ขำ ในเวลาเดียวกันก็เหมือนหัวใจมันพองโต ก็แม็กซ์เวลน่ะถึงจะพูดน้อยก็จริง แต่เวลาอยู่กับเขาแล้วเจ้าตัวพูดเยอะมากเลยนะ
“ยิ้มอะไรของคุณครับ”
“คุณแม่ แม็กซ์หาเรื่องผม”
“ไปเอานิสัยนักเลงแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะเรา”
มิวนิคแลบลิ้นล้อเลียนมนุษย์แว่นที่ทำท่าค้อนใส่เพราะสู้ไม่ได้ ขี้งอนเป็นด้วยหรอ น่ารักชะมัดเลยแม็กซ์เวล มิวนิคแกล้งเขย่งจุ๊บคุณแฟนอีกรอบในตอนที่คุณพ่อคุณแม่หันหน้าไปอีกทาง
“คุณมิว!”
“อะไรอ่ะ มาเร็วๆ หิว”
จูงมือคนที่สู้ยังไงก็สู้ไม่ได้ให้เดินตามคุณพ่อคุณแม่ไปยังโต๊ะทานทานข้าวของภัตตาคารสุดหรูด้วยกัน นั่งไปซักพักเจ้ามูมินที่แวะไปซื้อไอศกรีมก็โผเข้ามากอด น้องดูชอบมิวนิคเอามากๆ เสียยิ่งกว่าตอนเป็นแมว ขนาดไม่รู้ว่าเป็นมิวมิวยังอ้อนขนาดนี้ นี่ถ้ารู้ว่าเป็นทั้งมิวมิวและมิวนิคมีหวังถูกเด็กชายขโมยกลับบ้านแหงๆ
“พี่มิวชอบดูหนังหรอ”
“ช่าย พี่เรียนนิเทศ บางทีพี่ก็ได้กำกับหนังนะ”
“พี่มิวเก่งจังเลย มินก็อยากเป็นผู้กำกับ แต่มินชอบถ่ายรูปมากกว่าอ่ะ”
“ถ่ายรูปก็น่าสนใจ เดี๋ยวพี่ซื้อกล้องให้เอาไหม”
“โอ้ย อย่าลำบากเลยลูก เปลืองเงินเปล่าๆ เจ้ามูมินก็ขี้อ้อนไปงั้น ขี้คร้านซื้อได้ไม่ถึงสองอาทิตย์จะโยนทิ้งเอาน่ะสิ”
“พ่อ! มินจริงจัง”
ทุกคนหัวเราะเด็กชายที่ทำท่าขึงขัง น้องเหมือนแม็กซ์ในเวอร์ชั่นร่าเริงขึ้นมานิดหน่อย บางทีมองมูมินก็เหมือนมองแม็กซ์เวลไปด้วย มิวนิคคิดว่าถ้าไม่เจอแม็กซ์เวลก่อน บางทีเขาอาจตกหลุมรักเด็กชายมูมินไปแล้วก็ได้
ว่าเข้าไปนั่น…
“กินปลาเยอะๆ”
“ผมตักได้ครับ”
“เราตักให้ดิ เราเป็นแฟนนะ”
เหมือนมีรอยยิ้มปรากฏบนมุมปากคนตัวโตก่อนจะถูกเปลี่ยนเป็นความนิ่งเรียบตามเดิม แม็กซ์เวลน่ะชอบเก๊กขรึมเวลาเราอยู่กันหลายๆ คน ไม่ใช่ไม่อยากเปิดเผยความสัมพันธ์นะ มิวนิครู้ดีว่านั่นมันคืออาการเขินอายมากกว่า สำหรับแม็กซ์เวลการแสดงออกว่ารักเท่านี้ก็ดีมากแล้ว
“มินอยากได้พี่มิวเป็นแฟนมั่งอ่ะ”
“ฝันไปเถอะมิน”
มนุษย์แว่นชะโงกหน้าข้ามหัวคุณแฟนเหมียวหันไปขมวดคิ้วขมึงถึงใส่น้องชาย มือหนาใต้โต๊ะก็เอื้อมไปกุมมืออีกคนไว้แน่นราวกับกลัวเด็กชายมูมินจะแย่งคนรักไปจริงๆ
“ได้ๆ พี่ให้มินวันเสาร์อาทิตย์นะ”
“คุณมิว!”
“ฝันไปเถอะแม็กซ์”
แล้วพี่น้องสองคนก็เปิดศึกกันบนโต๊ะอาหารโดยการแย่งอาหารจานโปรดอย่างปลาทอดสมุนไพร คุณพ่อกับคุณแม่บอกว่าแม็กซ์เวลกับมูมินไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่ กระทั่งเป็นเรื่องของเขานี่แหละ แต่ไม่ใช่ทะเลาะจริงจังขนาดตัดพี่ตัดน้องนะ ท่านว่าดูๆ ไปก็น่ารักดี บ้านจะได้มีสีสัน
“คุณมิวจะเลือกใครครับ”
“ถามมาได้ พี่มิวก็ต้องเลือกมินเปล่า มินทั้งเด็กกว่า หล่อกว่า”
แต่สำหรับมิวนิคคงยิ่งกว่าสีสัน
“คุณมิวเลือกมาเลย”
เพราะเขาชอบเหลือเกินเวลาแม็กซ์เวลหึง
มาถึงห้องใครบางคนก็เดินไปทิ้งตัวนอนกอดอกเอนหลังพิงผนังตรงหัวเตียงทันที มิวนิคแวะหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยน ก่อนจะออกมาพร้อมชุดสบายๆ เดินเข้าไปหาใครบางคนบ้าง
“ยังงอนอยู่หรอ”
“เปล่านี่ครับ”
คนที่ถูกกระแซะเข้าไปนอนใกล้ๆ เสใบหน้าไปทางอื่น และมิวนิคก็รู้ดีว่าสำหรับแม็กซ์เวลนั่นแหละที่เรียกว่าอาการงอน ตั้งแต่คบกันมาสิ่งเดียวที่ทำให้แม็กซ์เวลงอนเขาก็คือการที่เขาถูกผู้ชายเข้ามาจีบ รู้ดีว่าที่เป็นแบบนี้ก็เพราะแม็กซ์เวลรักเขามาก และก็รู้ดีอีกว่าแม็กซ์เวลน่ะง้อไม่ยากหรอก
“หนวดขึ้นแล้วนี่ ทำไมไม่โกนอ่ะ”
จิ้มนิ้วไปที่เส้นขนแข็งๆ บนปากด้านบนและใต้คางของมนุษย์แว่น ดวงตาสีดำสนิทมองมาทางเขาอย่างวูบไหวก่อนจะแสร้งหลุบไปทางอื่น
“…กำลังจะโกนครับ”
ร่างที่ใหญ่กว่าลุกขึ้นเดินตรงไปยังห้องน้ำ แต่นั่นก็เป็นแค่ความคิดที่วางแผนเอาไว้ เพราะในความเป็นจริงแม็กซ์เวลถูกดึงให้ทิ้งตัวลงนั่งตามเดิม
“เดี๋ยวโกนให้”
“ไม่เป็นไร...ผมโกนเองได้”
“นั่งไปเถอะน่า บอกว่าจะโกนให้ไง”
แล้วใครเคยขัดมิวนิคได้บ้างล่ะ
“คุณมิวทำเป็นหรอครับ”
คนที่นอนหนุนตักถามขึ้นหลังจากคุณเพอร์เฟ็คชั่นนิสต์จอมเอาแต่ใจเดินเข้าไปหยิบมีดกับครีมโกนออกมาจากห้องน้ำ ไม่พอ...ยังถูกสั่งให้ถอดเสื้อออกอีกเพราะมิวนิคอ้างว่าใส่แล้วโกนไม่สะดวก แม็กซ์เวลลอบคิดในใจ เวลาเขาโกนตอนใส่เสื้อก็ยังทำได้เลย
“เป็นสิ ถามแปลกๆ”
“ก็คุณมิวไม่มีหนวด”
“ทำไมจะไม่มี แค่มันขึ้นช้าเท่านั้นเอง เนี่ยแม็กซ์ไม่ใส่ใจเราเลย”
ชายหนุ่มหลุบสายตาพร้อมคว่ำปากรู้สึกผิด มิวนิคเห็นท่าทางแบบนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะบิดจมูกให้หายมันเขี้ยวพร้อมบอกว่าล้อเล่น เลิกทำหน้าหงอได้แล้ว
“ไม่เห็นเหมือนของผมเลย”
มือหนาเอื้อมขึ้นไปลูบไล้พิสูจน์บริเวณคางของคนรักที่กำลังก้มหน้าลงมามอง สายตาไร้เดียงสาทำให้มิวนิคต้องประกบจุมพิตลงบนหน้าผากคุณแฟนตัวโตเบาๆ ถ้าอยู่กันสองต่อสองแม็กซ์เวลไม่เคยขัดหรอกที่เขาชอบสกินชิพแบบนี้ ติดจะชอบเสียด้วยซ้ำไป
เป็นหมออะไรทำไมทำตัวเหมือนเด็กๆ
“ก็แม็กซ์โตเร็ว”
“อย่างงั้นหรอครับ”
“ช่าย แถมมีอย่างนึงโตมากๆ เลย”
“คะ...คุณมิว!”
มิวนิคหัวเราะคิกคักเมื่อแกล้งมนุษย์แว่นได้สำเร็จ เขาล่ะชอบนักเวลาได้พูดจาโลมเลียแม็กซ์เวล ฟังดูเหมือนเป็น sexual harassment แต่เขาทำแค่กับแฟนตัวเองนี่นา อีกอย่างแม็กซ์เวลน่ะน่ากอดจะตาย
“อยู่เฉยๆ จะทำแล้ว”
ทาบโครงหน้าของอีกคนด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างให้ดวงตาประสานกัน ขยับตำแหน่งศีรษะวางให้อีกฝ่ายสบายๆ ไม่เมื่อยคอ หยิบครีมโกนขึ้นมาเขย่าก่อนจะค่อยๆ บีมลงบนเรียวนิ้ว
“ทำเป็นแน่นะครับ”
“กลัวหรือไง”
“ผม...เชื่อใจคุณมิว”
“หน้าตาไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นเลย”
มิวนิคอมยิ้ม จุมพิตลงบนหน้าผากคุณแฟนอีกรอบ เจ้าสายตาซุกซนก็ดันมองเลยสำรวจลงไปถึงช่วงไหปลาร้า กล้ามอก หน้าท้องกำยำ แม็กซ์เวลของเขานี่ดีจริงๆ เลย เขาชอบแฟนคนนี้ ชอบไปหมด
เมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องลดความประหม่าลงไปเยอะ ฟองโฟมสีขาวก็ถูกชะโลมทั่วรอบบริเวณรูปปากลามไปจนถึงลำคอ แม็กซ์เวลมองหน้าเขาไม่ละราวกับเด็กน้อยกำลังจดจ้องของเล่นอย่างสงสัย
“ขี้งอนจังนะเรา”
“ผม...น่ารำคาญใช่มั้ย”
“ใครบอก ชอบสุดๆ ไปเลยต่างหาก”
“…..”
“อย่างน้อย แม็กซ์ก็ยังให้ความสำคัญกับเราอยู่ เราชอบมากเลยนะเวลาแม็กซ์เห็นเราสำคัญกว่าใคร”
มือหนึ่งข้างที่ไม่ได้ถือมีดโกนถูกคว้าไปกุมไว้พร้อมนวดวนไปมา ความอบอุ่นจากแม็กซ์เวลทำมิวนิคอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเป็นเชิงถามและอมยิ้มขึ้นมาอีกรอบ
“คุณมิวสำคัญที่สุดสำหรับผมอยู่แล้วครับ”
“ดีจัง ได้อยู่ในตำแหน่งนั้น”
“แต่ผมไม่สบายใจเลยตอนที่คุณมิวไปร้านเหล้าคนเดียว”
“เรื่องนี้นี่เอง”
ดีดหน้าผากมนุษย์แว่นที่ปราศจากแว่นดังแป๊ะหลังอ้าปากถึงบางอ้อ มือหนายกลูบจุดที่เหมือนจะแดงขึ้นมาเก้อๆ แต่สุดท้ายก็กลับไปดึงมือใครบางคนมากุมไว้อยู่ดี
แม็กซ์เวลคงงอนเขามากๆ ที่ไปร้านเหล้าคนเดียวโดยที่ไม่มีอีกฝ่าย อย่างครั้งล่าสุดเราไปด้วยกันเพราะเขาอยากดื่ม แต่วันนี้มันฉุกระหุกเหลือเกินเนื่องจากต้องเลี้ยงสาย แถมยังลืมพกโทรศัพท์ แต่เขาจำได้ว่าส่งข้อความย้ำไปหลายรอบแล้วนี่หว่า
“ขอโทษนะครับ...ผมไม่ควรหึงคุณมิวขนาดนั้น”
“งั้นไปด้วยกัน”
“...ครับ?”
“ถ้าไม่สบายใจคราวหลังเราไปด้วยกัน”
“ให้ผมตั้งกฏกับคุณมิวหรอ”
“ตามใจสิ เป็นแฟนเรานี่ อยากทำอะไรกับเราก็ทำเลย”
“งั้น...ห้ามไปคนเดียวนะครับ ถ้าจะไปต้องไปกับผม...ไปด้วยกัน”
ต่างคนต่างยิ้มออกมาจนลืมไปว่ามีโฟมสีขาวเคลือบอยู่บนใบหน้าลูกค้าที่มารับบริการโกนหนวด มิวนิคชอบเวลาแม็กซ์เวลเอาแต่ใจกับเขา ขณะเดียวกันแม็กซ์เวลก็ชอบเวลาถูกอนุญาตให้ทำตัวเอาแต่ใจกับมิวนิค
“ยิ้มแล้วเหมือนซานตาคลอสเลยว่ะ”
“คุณมิวน่ารัก...ผมยิ้ม”
“แม็กซ์ก็หล่อ หล่อมากเลย ห้ามไปถอดเสื้อให้ใครดูแบบนี้รู้ไหม”
“ใครจะมาบอกให้ผมถอดเสื้อล่ะครับ มีแต่คุณมิว”
“หึ...ก็ชอบ”
มีดโกนค่อยๆ บรรจงกดลงบนพื้นที่โฟมสีขาวอย่างเบามือ ลากไล้ไปตามผิวสัมผัสจนเส้นขนเล็กๆ เริ่มหลุดติดกับใบมีดและโฟมออกมา แม่เคยบอกว่าการได้ทำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ให้กันนี่แหละที่ทำให้ชีวิตคู่ยืนยาว มิวนิคไม่เคยคิดว่าคำพูดเหล่านั้นจะเป็นจริงกระทั่งได้มาทำด้วยตนเอง
“หยุดแค่ครึ่งหน้าดีมั้ย”
“อย่าแกล้งสิครับ”
คนที่ดวงตาจ้องมองใบหน้าช่างโกนหนวดตลอดเวลาเอ่ยตอบ แม็กซ์เวลชอบทุกครั้งเมื่อได้พักศีรษะบนตักแห่งนี้ มิวนิคเหมือนเป็นแหล่งพลังงานของเขาให้ได้เติมพลังไม่รู้จบ
“กับมูมินผมก็หึงนะ”
“กับน้องก็หึงหรอ”
“ผมกลัวคุณมิวใจอ่อนให้มิน น้องน่ารัก ใครๆ ก็รัก”
“จริงๆ เราก็รักมูมินนะ แต่ดันรักพี่ชายมูมินมากกว่านี่สิ”
“...จริงนะครับ”
ฝ่ามือข้างที่กำลังเช็ดความสะอาดกับประครองลูบหน้าคร้ามคมถูกยื้อแย่งไปกุมไว้หลวมๆ เสียก่อน แม็กซ์เวลจูบเบาลงมือคู่นั้นอย่างถวิลหา สบประสานสายตากับคนที่กำลังมองลงมาด้วยหัวใจพองโต
“จริงสิ รักคนเดียวเลย”
ริมฝีปากของคนทั้งสองค่อยๆ เคลื่อนเข้าหากัน ก่อนจะประกบลิ้มรสสัมผัสละมุนที่ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่เคยพอ แม็กซ์เวลชอบจูบของมิวนิค เช่นเดียวกันกับมิวนิคที่ก็ชอบจูบของแม็กซ์เวล
“เหม็นมั้ย เราดื่มทั้งเหล้าทั้งสูบบุหรี่”
“คุณเป็นแมวดื้อ”
“วันหลังก็ไปคุม จะได้ไม่ดื้อ”
เราแลกสัมผัสกันอีกครั้ง ปล่อยให้รสขมปร่าหากแต่อ่อนหวานไหลแล่นไปตามกระแสเลือด ทุกอย่างเหมือนคำสาปที่กำลังแข็งแรงขึ้นจากการทำสัญญาระหว่างกัน และไม่ว่าสัญญาฉบับนั้นจะต้องแลกมาด้วยอะไรก็ตาม เขาทั้งคู่ก็ยอม
“ผมขี้หึง คุณต้องรับให้ได้นะครับ”
“ไม่เห็นต้องถาม ในเมื่อตัวเองก็เป็นข้อยกเว้นตลอด”
ยอมตกอยู่ในมนตร์คำสาปนี้ด้วยกันนานเท่านาน...
_______________
หายไปนานมากกกกกกค่า แต่ก็พาน้องแมวมาให้หายคิดถึงแล้วง้าบบบ
แล้วก็มาแจ้งข่าวด้วยว่าน้องแมวจะได้ตีพิมพ์ประมาณช่วงพค.นี้เน้อ แม่ๆเตรียมเงินเปย์น้องได้น้า
ส่วนรายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับปกและหนังสือเค้าจะมาทยอยอัพเดทให้เรื่อยๆงับ
รักทุกคน ฝากเม้นเป็นกลจ.ให้เค้าโด้ยยย
twitter: wickedwish_
facebook: wickedwish_novel
love you my cat persons
)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
