หัวข้อ: "Yes,I love him"

[river]

ต่อต้องเจอโรจน์เอาจริงอย่างนี้ ถึงจะเอาอยู่

[MyTeaMeJive]

ตอนที่28
   
มือผอมเอื้อมไปหยิบกุ้งตัวโตในจาน แต่มือใหญ่แตะที่หลังมือ แล้วแย่งกุ้งไปแกะให้
“พี่คิดว่าฟางเคยมาทะเล”
“ถ้าพี่นับตอนรับน้องเทอมแรกละก็ใช่” หนุ่มตัวผอมเถียงขณะที่ดวงตาซื่อๆมองการเคลื่อนไหวของมือใหญ่อย่างเกรงใจ จนกระทั่งกุ้งตัวโตมาวางอยู่ในจาน
“พ่อใหญ่ไม่เคยพาเด็กๆมาเที่ยวทะเลจริงๆหรือเนี่ย” คนตัวโตไม่ยอมหยุดข้องสงสัย แล้วนึกขึ้นได้ “ตอนเด็กๆพอจะมาพาทีไรฟางไม่สบายทุกที”
“ฟางเฝ้าสวนตลอด”
ฟางทำหน้าม่อยจนตาลาไตหัวเราะ “ป่วยจริงหรือกลัวทะเล”
“มาถามอะไรตอนนี้”
“ก็อยากถามตอนนี้” ตาลาไตแกะกุ้งอีกตัวแล้ววางในจานของฟาง
“ป่วยจริง จำได้ว่าครั้งหนึ่งท้องเสีย อีกครั้งตกต้นมะม่วงลงมาขาหัก อีกครั้งเป็นไข้” ฟางจำแม่น “ตอนที่รุ่นพี่บอกว่า จะมารับน้องที่รีสอร์ทติดทะเลฟางเลยต้องระวังตัว อยากมาทะเล”
ตาลาไตหัวเราะเสียงดัง จนฟางหันไปบ่นทางอื่น “ขำตรงไหนเนี่ย”
“ขำสิ  มีเด็กอยากมาทะเลมาก”
“พี่คิดดูสิ พ่อใหญ่จะพาเด็กๆที่สวนมาทะเลทีไร ฟางอดทุกเที่ยว เป็นพี่ พี่ก็ต้องยิ่งอยากมา”
“นั่นสินะ” ตาลาไตยอมรับทั้งรอยยิ้มกว้าง “แล้วตอนปี 1 ที่มารับน้องแล้วทำไง”
“ทำฟอร์มสิ”
ตาลาไตทำหน้าตาไม่เชื่อ “ทำเป็นด้วยหรือเราน่ะ”
“เป็นสิ” ฟางพยักหน้าย้ำ “ก็แค่ทำเฉย ๆ บอกรุ่นพี่ไว้ก่อนเลยว่า ฟางว่ายน้ำไม่แข็งนะ เขาก็บอกว่าไม่ให้ลงทะเลลึก แต่ไม่บอกว่า ฟางเพิ่งมาทะเลครั้งแรก ตอนกลางคืนคนอื่นเขาเข้านอนกัน ฟางยังออกมานั่งมองทะเลจนดึก”
“มาดูกับใคร”
ฟางหยุดมือ เหลือบตามองพี่แล้วตอบเบา “กับเดล”
ตาลาไตยังคงยิ้มกว้างเหมือนเดิมจนฟางเบาใจลง
“ไม่โกรธเหรอ”
“โกรธทำไม นั่นมันเรื่องเมื่อปีก่อน ถ้าเกิดว่าจากวันนี้ไปยังนั่งมองทะเลกับเดล นั่นค่อยมาคุยกัน”
ฟางผ่อนลมหายใจยาว แล้วยิ้มยิงฟัน “แต่เดลมันก็ไม่รู้เหมือนกันแหละ ว่าฟางเพิ่งเคยมาทะเลครั้งนั้นครั้งแรก มันคิดว่าเด็กบ้านนอกตื่นเต้นที่ได้เห็นทะเล”
“ดีที่ห้องโรงแรมที่จองคืนนี้หันมามาทางทะเล” ตาลาไตบอกแล้วแกะกุ้งตัวที่ 3
“พี่ไม่กินกุ้งเหรอ”
“กินสิ แต่อันนี้ให้ฟางกินก่อน”
“งั้นฟางแกะให้พี่บ้าง” ฟางจะแกะกุ้ง แต่โดนตาลาไตตีมือเบา ๆ
“ให้พี่ทำให้บ้าง มันจะอะไรนักหนา”
“มันไม่คุ้น” ฟางสารภาพ
คนตัวโตยกยิ้มที่มุมปาก “นั่นสินะ งั้นพี่ต้องยิ่งทำให้จะได้คุ้นไวๆ”
“อย่าเลย เพราะที่ผ่านมาพี่ก็ให้ผมมาตลอด แค่เรื่องแกะกุ้งเนี่ยเรื่องจ้อย” ฟางยังคงมองตามมือพี่ แต่ไม่ยอมหยิบกุ้งใส่ปากสักที จนตาลาไตแกะกุ้งตัวนี้เสร็จก็ยื่นให้ถึงปาก
“หื้อ” ฟางเบี่ยงคอหนี
“กินเร็วๆ ไม่งั้นจะป้อนด้วยวิธีอื่น” ตาลาไตแกล้งทำหน้าตาเจ้าเล่ห์จนฟางต้องรีบคว้าข้อมือพี่แล้วงับกุ้งจากมือใหญ่
“เรานี่มันแปลกคน ขู่ปุ๊บทำปั๊บทุกครั้ง ถ้าพูดดีๆ จะโยกโย้อยู่นั่นแหละ”
ฟางทำตาโตรีบกลืนกุ้งลงคอ “พี่กำลังบ่นอยู่”
“แล้วไง”
...ก็บ่นอย่างนี้มาตลอดน่ะแหละ...
“คนแก่ขี้บ่น”
“เดี๋ยวเหอะ” ตาลาไตชี้หน้า แต่ฟางหัวเราะอย่างมีความสุข

กินอาหารเสร็จตาลาไตกับฟางก็พากันเดินเลียบชายหาดเดินกลับที่พัก ยังมีนักท่องเที่ยวเล่นน้ำทะเลกันอยู่ แต่ก็มีจำนวนมากที่เพียงแค่นั่งรับลมทะเล

“แล้วตอนที่เขามาเที่ยวทะเล แต่เราต้องอยู่เฝ้าบ้านเหงาหรือเปล่า” ตาลาไตถามคนที่เดินอยู่ข้าง ๆ
ฟางส่ายหน้า “ไม่หรอก ตอนนั้นยังมีพวกตาเหมือน กับคนแก่ๆท้ายสวนอยู่ด้วยหลายคน แกก็เรียกใช้ตลอดแหละ” ฟางเล่าถึงตายายบ้านท้ายสวนที่ตอนนี้หลายคนจากไปแล้ว “แต่มีอยู่หน ทุกคนมากินข้าวที่บ้านใหญ่พร้อมกัน แล้วตาเหมือนแกเล่าเรื่องผี คืนนั้นทุกคนเลยพากันนอนที่บ้านใหญ่กันหมด ไม่มีใครกล้ากลับไปนอนที่บ้านหลังสวนกันสักคน เช้าขึ้นมาคุยกันว่า มัวแต่กลัวผีจนมานอนเฝ้าบ้านใหญ่กันหมด เกิดกลับไปท้ายสวนแล้วบ้านโดนยกเค้านะ ตาเหมือนต้องรับผิดชอบ ตาเหมือนบอกไปโทษผีที่เล่าเมื่อคืนแล้วกัน”

ฟางเล่าเรื่องของคนที่บ้านไปเรื่อย จนตาลาไตพาเดินเลยโรงแรมที่พัก
“พี่เลยโรงแรมแล้ว”
“อือ พี่จะพาไปอีกที่ก่อนน่ะ”

ฟางพยักหน้ารับรู้ แล้วก็เดินตามมาเหมือนเคย พอไม่ได้พูดอะไรต่อ ตาลาไตก็หันมาถาม “ไม่คุยต่อล่ะ”
“คุยอะไรอีกล่ะ พี่บอกให้ฟางเล่าเรื่องคนจะหมดตำบลแล้วนะ”
“ไม่จริงสักหน่อย” ตาลาไตเถียง นึกอยากดึงจมูกอีกคน ติดที่ชายหาดยังมีคนเยอะ
“แปลกๆเนอะ” ฟางทำหน้าตาสงสัย “วันนี้ทำไมฟางพูดไม่หยุดเลย สงสัยเพราะตื่นเต้นได้มาเที่ยว”
“นั่นสิ ต่อไปคงต้องพาไปเที่ยวบ่อยๆจะได้พูดเก่งๆ”
“หูพี่จะเฉาไปเสียก่อนหรือเปล่า” ฟางพูดกลั้วหัวเราะ
 
ตาลาไตพาเดินออกจากบริเวณชายหาด วกกลับมาที่ย่านการค้าชวนแวะซื้อเครื่องดื่มกับขนมที่ร้านสะดวกซื้อ แล้วหยุดยืนมองสินค้าที่วางโชว์หน้าร้านเครื่องประดับ สังเกตท่าทีของฟางที่มองผ่าน ไปที่ร้านหนังสือใกล้ ๆ
ตาลาไตได้แต่ส่ายหน้าให้ตัวเอง
...ดีที่เตรียมแผนสำรองไว้...

“มีร้านเหล้าใกล้ๆ” ตาลาไตชวน ฟางก็ส่ายหน้าทันที
“ไปทำไม พี่ซื้อเบียร์มาแล้วนี่”
“อ้าว ก็เผื่อจะกินเหล้า”
คิ้วคมขมวดแน่น “ถ้าพี่จะกินฟางนั่งเป็นเพื่อนได้”
“แปลว่าวันนี้ไม่กิน”
“ไม่ล่ะ ไม่อยากกิน”
“ไม่กินก็ไม่กินสิ ทำไมต้องเอาคิ้วชนกัน” คนตัวโตใช้นิ้วจิ้มที่ปมคิ้วคม
“มันเป็นไปเองหรอก” ฟางเถียง “จู่ๆก็ชวนไปกินเหล้า”
“เออ นั่นสิทำไมต้องทำคิ้วขมวด”
ฟางยิ่งทำคิ้วขมวดแน่นกว่าเดิม จนตาลาไตหลุดขำ
“พี่นะ พอฟางจริงจังพี่ก็เป็นอย่างนี้”
“ก็ฟางน่ะแหละที่ชอบว่าพี่จริงจัง แต่ตัวเองนี่แหละจริงจังทุกเรื่อง”

ตาลาไตพาเดินกลับโรงแรมที่พัก
“ก็ถ้าพี่ถาม แล้วฟางไม่ตอบพี่ก็ว่าอีกแหละ ว่าเงียบทำไม”
“โห นี่พี่จุกจิกกับฟางขนาดนั้นเชียว” ตาลาไตหันมาถาม
“นั่นแหละ” ฟางยิ่งพยักหน้าหงึกหงัก “ที่สุดของที่สุดเลยแหละ เงียบก็ว่า พูดเยอะก็บ่น”
ตาลาไตอดไม่ไหวหันมาหยิกแก้มคนชอบเถียงไปที “ได้มาเที่ยวแล้วพูดไม่หยุด เถียงไม่มีตกฟาก”
“อ๋อ ไม่ตกหรอก เพราะยืนอยู่บนถนน”  ฟางพูดแล้วหัวเราะร่วน

นอกจากของกินแล้วฟางก็ไม่ได้ชวนซื้ออะไรอีก จนกระทั่งกลับมาถึงห้องพัก มีโทรศัพท์เข้ามาตาลาไตเพียงแต่มองหน้าจอ แล้วก็ปิดเสียง แล้วหันไปบอกให้ฟางเข้าไปอาบน้ำก่อน
“ไม่รับสายหรือครับ”
ตาลาไตส่ายหน้า ขยี้ผมนุ่มเบาๆแล้วแปลี่ยนใจเดินตามเข้าไปในห้องน้ำด้วย ฟางหันมาถอดเสื้อให้พี่
มือเรียวที่สัมผัสพี่เย็นเฉียบจนตาลาไตต้องจับไว้
“ทำไมมือเย็น ไม่สบายหรือเปล่า”
“เปล่า” ฟางตอบ แก้มใสแดงเรื่อทันทีจนคนตัวโตได้คำตอบ
“เมื่อกี้ตื่นเต้นที่ได้มาเที่ยว ตอนนี้ตื่นเต้นอะไร”
ฟางยื้อมือกลับแต่ตาลาไตยังไม่ยอมปล่อย
“อ้าว คราวนี้ไม่ตอบคำถาม”
“ไม่ อยากบ่นก็บ่นไปเลย”
ตาลาไตก้มลงหาแก้มแดงเรื่อ แต่ฟางเบี่ยงหลบ “มีแต่กลิ่นเหงื่อ”
“ไหนกลิ่นเหงื่อ มาพิสูจน์ก่อน” แขนแข็งแรงโอบเอวบางเข้ามาหา ฟางยิ่งพยายามเบี่ยงหลบ
“ขออาบน้ำก่อน”
ตาลาไตกดจมูกลงที่แก้มคนที่พยายายามเบี่ยงหนี “ก็หอมดี” พี่บอกทั้งที่จมูกยังติดอยู่ที่แก้ม
หัวใจใต้อกบางที่แนบชิดพี่อยู่เต้นแรง “ขออาบน้ำก่อนได้มั้ยครับ” ฟางใช้ไม้อ่อน
“อาบด้วยกัน”
“ไม่ได้” ฟางปฏิเสธทันที จนตาลาไตเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“ทำไมล่ะ”
....เออ เราไม่เคยอาบน้ำพร้อมกันสักที.....
“ฟางต้อง..ทำความสะอาด...”
ตาลาไตกดริมฝีปากจูบ “พี่ทำให้ก็ได้”
“ไม่ได้ ๆๆๆ” ฟางปฏิเสธถี่ยิบ “ฟางรู้ว่าพี่...เอ่อ...เห็นมาหมดแล้ว แต่เรื่องนี้ขอ ฟางไม่อยากให้พี่เห็นอะไรที่มัน..เอ่อ...” ยิ่งพูดฟางยิ่งอึกอัก
...ขั้นตอนพิเศษและจำเป็นของฝ่ายรับ...
“เดี๋ยวตอนนั้นพี่ออกไปรอข้างนอกก็ได้” ตาลาไตตื้อไม่เลิกจนคิ้วคมต้องขมวดอีกครั้ง นิ้วมือใหญ่จิ้มที่ปมคิ้มทันที “แน่ะ สงสัยอีกแล้ว”
“ก็พี่น่ะแปลกๆ ฟางตื่นเต้นที่ได้มาเที่ยว แต่พี่น่ะแปลก อยู่บ้านเราก็เจอกันอยู่ 2 คนแบบนี้ พี่ไม่เห็นแบบนี้เลย”
ตาลาไตกลับยิ้มกรุ้มกริ่ม ช่วยถอดเสื้อ ถอดกางเกงให้ฟาง แล้วถึงได้ถอดของตัวเอง กดสบู่เหลวใส่มือแล้วถูให้คนตัวผอมบาง
สังผัสจากฝ่ามือและปลายนิ้วที่เจ้าตัวเจตนาเน้นย้ำไปทั่วตัว ทำให้ฟางต้องคอยคว้าข้อมือหนาไว้
“ดื้อจริง ๆ”
“พี่น่ะแหละ จะไปสะกิดอะไรตรงนั้นนักนะ” พอฟางทัก ตาลาไตก็เปลี่ยนเป็นบีบที่ยอดอก จนฟางต้องนิ่วหน้า
“เจ็บหรือ”
ฟางส่ายหน้า หันมาฟอกสบู่อาบน้ำให้พี่บ้าง ตาลาไตกลับกอดฟางไว้แล้วเสียดสีร่างกาย
แก่นกายแข็งขึงบดอยู่ที่หน้าท้อง ดวงตาสีเข้มจับจ้องคนที่ก้มหน้างุด ยิ่งร่างกายต้องการมากขึ้นฟางก็ยิ่งพยายามเบี่ยงหนี
ตาลาไตช้อนคางให้เงยหน้าขึ้นมารับจูบ เลื่อนมือใหญ่บีบกระชับก้นกลม เสียงครางแผ่วเบาจากคนที่ตัวเล็กกว่า
“ล้างฟองสบู่นะครับ”
“ฟางล้างให้พี่สิ” ตาลาไตเลื่อนจูบแก้ม

ฟางยินยอมให้พี่กอดจูบ ทั้งที่มือผอมๆเร่งรีบอาบน้ำล้างตัวให้พี่ เสร็จแล้วก็รับดันหลังพี่ออก
“ออกไปก่อนสิ”
“ยังไม่ได้เช็ดตัวเลย”
“อะไรกันเนี่ย” ฟางบ่นแต่ก็หันไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีอ่อนมาเช็ดตัวให้พี่ ตาลาไตยังกอดจูบไม่เลิกจนฟางหันมากัดไหล่หนาให้หยุด
“รอฟางแป๊ปเดียวเอง”
“บอกว่าพี่ทำให้ได้ ก็ไม่เชื่อ”
“เชื่อ...แต่มันมากเกินไป นะพี่รอฟางแป๊บเดียวนะ”
“ครับ” ตาลาไตหอมแก้มฟางอีกครั้งแล้วออกไปรอข้างนอกห้อง

พักใหญ่ ๆฟางถึงได้ออกมาจากห้องน้ำแล้วหยุดชะงัก ประตูกระจกเปิดม่านมองเห็นทะเลยามกลางคืนเต็มตา สะท้อนแสงสลัวจากเปลวเทียนบนโต๊ะกลมตัวเล็กในห้อง แชมเปญกับอาหารจานเล็กตกแต่งสวยงาม กับกุหลาบสีแดงดอกใหญ่
ถ้าจะมีที่ผิดที่ผิดทางอยู่บ้างก็ตรงที่ตาลาไต กับฟางนุ่งผ้าเช็ดตัวกันอยู่เท่านั้น
ทั้งที่ใจร้องทักท้วงที่คนจากชายหาดอาจมองขึ้นมา แต่ฟางก็ยังก้าวไปหาคนที่ยืนกอดอกยืนยิมอยู่ข้างโต๊ะ

“แอบไปสั่งตอนไหนเนี่ย”
ตาลาไตทำเสียงจิ๊จ๊ะ “แทนที่จะบอกว่าขอบคุณครับ หรือ ฟางรักพี่ กลับมาถามเรื่องอะไรเนี่ย”
ฟางยิ้มเขินเดินเข้าไปกอดเอวหน้าซุกหน้าลงกับไหล่พี่ “ขอบคุณครับ ฟางรักพี่ ยิ่งนับวันก็ยิ่งรักมากขึ้นเรื่อยๆ” ดวงตาหวานที่เงยขึ้นสบตาพี่ หวานยิ่งกว่าของหวานทุกอย่างในโลกรวมกัน
“พี่รักฟาง และขอบคุณที่ฟางรักพี่” ตาลาไตจูบริมฝีปากสวยแล้วหันไปเปิดแชมเปญรินใส่แก้วส่งให้
คล้องแขน สบสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักไม่เปลี่ยนแปลง น้ำเสียงสั่นไหวเมื่อชิงพูดก่อน
“ตลอดชีวิตที่ผ่านมาพี่ตาลคือคนเดียวที่ฟางรัก และจะรักพี่ตาลคนเดียวตลอดไป”
“พี่อาจทำไม่ดีกับฟางมามาก แต่พี่จะพิสูจน์ให้ฟางได้เห็น และรับรู้..ว่าฟางคือคนที่พี่รัก และคือคนสำคัญของพี่ตลอดไป”
แชมเปญเพียงจิบเล็กๆไม่มีผลต่อทั้งคู่ แต่ความสุขในใจที่มันเปี่ยมล้น ทำให้ยิ้มได้ง่ายกว่าเดิม หัวใจพองโตกว่าเดิม
พอตาลาไตจะจูบอีกครั้ง ฟางก็เบี่ยงหนี
“พี่ไม่อาย แต่ฟางยังอายเป็นนะ” ฟางพยักหน้าไปที่ประตูกระจกใส
ตาลาไตหันไปมองตาม “อ้าว ก็จะได้ดูทะเลไง” ถึงจะท้วงแต่คนตัวโตเดินไปปิดม่านโปร่ง แล้วหันมาดับเทียน “เพื่อความปลอดภัย”

สงสลัวจากภายนอก ไม่ได้ทำให้การมองเห็นพี่เลือนลางลงเลยสักนิด
คนๆนี้ยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่ในใจเสมอ เมื่อตาลาไตก้าวกลับเข้ามาหา ฟางสะกิดปมผ้าขนหนูของพี่ เลื่อนปลายนิ้วกลับขึ้นมาหาอกหนา ลำคอ ปลายคาง เลื่อนมือโอบด้านหลังคอพี่แล้วโน้มเบา ๆลงมาหา เปิดริมฝีปากรับลิ้นที่สอดเข้ามาหา เบียดร่างกายแนบชิด กระซิบหวานที่ข้างหู

“ฟางต้องการพี่”
ตาลาไตดึงผ้าขนหนูของฟางออก แล้วผลักร่างผอมบางลงบนที่นอนนุ่ม โถมตัวลงหาบดขยี้ริมฝีปากรุนแรง ฟางตอบรับแล้วเม้มดูริมฝีปากพี่ เบี่ยงหน้าหาต้นคอหนา ลากลิ้นแล้วดูดคอ แต่ต้องหันมาจูบปากพี่เมื่อปลายนิ้วใหญ่ลากผ่านรอยจีบที่ด้านหลัง แล้วจู่ๆ ก็ผละมาบีบที่ต้นขา
คิ้วคมขมวดเข้าหากันทันที จนคนตัวโตยิ้มขำ
“มีคนสงสัยอีกแล้ว”
“ก็...” ฟางเก้อเขิน
“วันและคืนเป็นของเรา ไม่เห็นต้องรีบร้อน”
“ไม่ได้รีบสักหน่อย” ฟางบ่นหงุงหงิง
ริมฝีปากหนากดจูบอีกครั้งแล้วเลื่อนลงมาจูบที่ต้นคอขาว เลื่อนลงมาขบ ดูดยอดอกบาง
ฟางหายใจติดขัด ความต้องการแล่นพล่านไปทั่วตัวจนอยากเร่งให้พี่เข้าหาโดยเร็ว ติดที่ยังต้องการสัมผัสจากพี่ให้มากกว่าเดิม.....
ตาลาไตดูดหน้าท้องเจตนาให้ทิ้งรอย แล้วลากลิ้นที่แก่นกายอุ่น มือใหญ่นวดผลแฝดเบา ๆ
เมื่อพี่ดูดแรง ฟางก็ไม่สามารถกลั้นเสียงได้อีก
ความต้องการเพิ่มขึ้นจนสูง พี่ก็ผละออกแล้วยกสะโพกบางขึ้น ส่วนปลายของพี่สัมผัสที่ปากทางตอดตุบ
สายตาที่มองกันบอกความรู้สึกในใจชัดเจน
ฟางกัดมุมปากขณะที่พยักหน้า พี่ถึงได้ค่อยๆ กดเข้าหาช้าๆ หยาดน้ำตาไหลซึมผ่านหางตา
พี่นวดแก่นกายอุ่นสลับจูบไซ้ซอกคอ เมื่อช่องทางรัดแน่น แล้วพ่นลมหายใจจากปากเมื่อเข้าไปจนสุด
เสียงครางแหบพร่าอยู่ข้างหูพี่ ที่เจ้าตัวพยายามปิดบังด้วยการจะจูบพี่ แต่ตาลาไตยกตัวหนีพร้อมกระแทกแก่กายเนิบช้า
ยิ่งลูบไล้ ยิ่งสอดใส่ ร่างกายผอมบางยิ่งดูยั่วยวน
จากการเคลื่อนไหวเนิบช้า ตาลาไตเร่งสะโพกถี่กระชั้น กล้ามเนื้อต่อกล้ามเนื้อบดเบียด เสียงลมหายใจและเสียงครางที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการ
“ฟางต้องการพี่” ปลายนิ้วเรียวจิกลงที่ต้นแขนหนา ต้นขาบีบรัด ปลายเท้ากดต้นขาแกร่งไว้แน่น
ร่างกายผอมบางเกร็งถึงขีดสุดแล้วฉีดน้ำสีขาวขุ่น
ตาลาไตก้มลงจูบคนที่หอบหายใจหนัก ดวงตาหรี่ปรือ
ถอนแก่นกายออกแล้วตอกกลับแรง ฟางผวาจนสุดตัว สะโพกแกร่งยังคงขยับเข้าหารุนแรงแล้วกดนิ่ง
“ที่รัก...”
ฟางกะพริบตามอง แล้วจูบริมฝีปากพี่ “อยากฟังอีก”
“ที่รัก ที่รัก ที่รัก”
“ชอบจัง” ฟางหัวเราะเบาๆ

ตาลาไตเกลี่ยน้ำใสจากหางตา “ทำไมฟางชอบร้องไห้”
“ไม่ได้ชอบ มันเป็นไปเอง”
เมื่อคนตัวโตถอนแก่นกายออก ความคับแน่นที่หมดไปในทันที กลับทำให้รู้สึกเสียดาย
ไม่อยากเชื่อว่าเพียงแค่หันไปมองทางอื่น พี่จะรู้ว่ากำลังคิดอะไร
“อยากต่อหรือ”
“หื้อ...”
ตาลาไตจูบแก้มใส แล้วขยับตัวถอดถุงเดิมออกแล้วลุกไปห้องน้ำ ยังไม่ทันที่ฟางจะลุกตาม ไปทำความสะอาด พี่ก็เดินกลับออกมา
ความแข็งแกร่งของพี่โดดเด่นจนฟางต้องถาม
“ทำไมมันยัง..”
ตาลาไตเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างหน้า
“ทำความสะอาดแล้ว แล้วมันยังเป็นอย่างนี้อยู่เลย ทำไงดี”
ฟางช้อนตามองสบตาคนเจ้าเล่ห์ แล้วใช้มือจับรูดเบาๆ แตะปลายลิ้นที่ส่วนปลายแล้วครอบริมฝีปากดูด ตาลาไตขยับสะโพกสวน ทำให้ฟางต้องละปากไอสำลัก
“ขอโทษๆ” ตาลาไตขอโทษทั้งที่ยังขำ ทำให้ฟางหันมาตีขาเบาๆ
พอฟางหยุดไอ ตาลาไตหันไปสวมถุงยางอีกครั้ง ทำให้ฟางถึงกับทำตาโต
“ห้ามถาม เมื่อกี้ใครอ้อนว่าต้องการพี่”
ฟางส่ายหน้า แต่รับรู้ว่า ถ้าเสร็จครั้งแรกไปแล้ว ครั้งต่อไปมันย่อมใช้เวลานานกว่าเดิม

คนตัวโตจับให้ฟางเกาะไหล่ไว้ จับขาเรียวเหนี่ยวเอวหนาแล้วค่อยยืนขึ้น กดสะโพกบางลงหาแก่นกายช้าๆ
ฟางผวาจูบพี่ดูดริมฝีปากแรงแล้ว สูดปากเมื่อพี่ยกสะโพกแล้วกดลงมาใหม่ ความต้องการถูกกระตุ้นอย่างง่ายดาย ช่องทางด้านหลังตอดรัดแน่นหยาดน้ำใสไหลซึม
ฟางแทบกรีดร้องด้วยความต้องการเมื่อพี่ขยับเดินไปทั่วห้อง แล้วปล่อยลงที่หน้าประตูกระจก ที่มีผ้าม่านบางขวางกั้น
“ไม่ ไม่เอาแบบนี้”
ฟางเบี่ยงหนี แต่ตาลาไตจับให้หันหน้าออกสู่ทะเลยามกลางคืน มองเห็นชายหาดร้างผู้คน
แก่นกายขนาดใหญ่เสียดสี
“เรารักกัน ให้ทุกคนรู้ ว่าเรารักกัน”
พี่จับสะโพกบางไว้แน่น แล้วยกขึ้นจนฟางต้องเขย่งปลายเท้า แก่นกายแข็งขึงกระแทกเข้าหาแล้วกดแน่น 
“ฟาง...” พี่บดสะโพกคลึง
“เรา...รักกัน...ฟาง...รักพี่ ...ฟางต้องการพี่คนเดียวเท่านั้น”
แขนใหญ่โอบรัดร่างกายผอมบางไว้แน่น ผสานร่างกายเป็นหนึ่งเดียว ผูกดวงใจไว้ด้วยกัน

*-*-*จบตอนที่ 28*-*-*

มีซีรีย์ต่างชาติอยู่เรื่องหนึ่ง พี่สาวชอบคนรักของน้องสาว แล้วฝ่ายชายก็ลักลอบคบกับฝ่ายพี่สาวจนกระทั่งน้องสาวรู้เรื่อง แม่ถามพี่สาวว่า "ทำอย่างนี้กับน้องได้ยังไง" พี่สาวตอบว่า "เราห้ามความรักไม่ได้หรอก"
...เราห้ามความรักไม่ได้ แต่เราต้องรู้ว่า อะไรควรหรือไม่ควร...แย่งคนรักมาจากน้อง เพื่อให้เขาถูกคนอื่นแย่งต่อไป...ผู้ชายที่ถูกแย่งโดยง่ายดายแบบนี้มีค่าตรงไหน...
ดูแล้วอินมาก ขณะที่ผมรีบจดข้อความไว้ในสมุด เด็กที่นั่งข้างๆน้ำตาไหลพรากๆ เพราะสงสารน้องสาว ดูหนังจบยังนั่งด่าพี่สาวกับผู้ชายห่วยๆ ต่อไปอีกเป็นชั่วโมง
ผมเอาเสี้ยวหนึ่งมาใช้ในคู่ของวันชาติกับครูโรจน์

พรุ่งนี้ยังไม่มีตอนพิเศษ เพราะเด็กยังอารมณ์ไม่ค่อยดี พักนี้พูดผิดหูจะเรื่องยาวเอาง่ายๆ คาดว่าสอบเสร็จสถานการณ์จะกลับคืนสู่ภาวะปกติ

พบกันวันอาทิตย์ครับ
ขอบคุณมากครับ
ไจฟ์กับที
 

[--รมยกร--]

งุงิ  หวานมาก ๆๆๆ ... 

**ชอบจัง "เราห้ามความรักไม่ได้หรอก" ก็ถูกนะ เราห้ามความรู้สึกไม่ได้ แต่...เราห้ามกระทำได้นะ

ขอบคุณที่ทำให้วันนี้ทำงานด้วยความอิ่มเอมใจ 

[mystery Y]

โอ๊ยนำ้ทะเลคงหวานเป็นนำ้เชื่อมแล้วมั้งเนี่ย หวานเกิ๊น!

[daboo]

...ขั้นตอนพิเศษและจำเป็นของฝ่ายรับ...      คืออะไรหรอครับ     

[maemix]

พี่ตาลกับฟางหวานมาก สวีทริมระเบียงด้วย(ริมประตูกระจกใส)
ฟางร้อนแรง
 

ขอบคุณไจฟ์กับที

[Yarkrak]

โอ้โห ทะเลหวานมาก และทุกคำพูดและการกระทำของพี่ตาลกับฟาง

กลั่นกรองมากจากชีวิตจริงของคนเขียน ฮ่าฮ่า

[aehJTS]

ว๊ายยยย......เป็นไปได้คุณพี่ตาลหวานเวอร์....
คุณพี่เล่นท่ายากอีกต่างหาก (อุ้ยลึกไปปะ)

  คะ

[nongrak]

มาทำทะเลหวานกันสองคนนะ อิอิ

[EoBen]

อ่านตอนนี้ แล้วคำนี้มันแว๊บเข้ามาในหัว

ความรักไม่ใช่เรื่องบนเตียง ริมระเบียงบ้างก็ได้


555

สวีทจริงอะไรจริงคู่นี้

[lizzii]

น่ารักอ้ะตอนนี้

[MiSS-U]

 

ตอนนี้เป็นที่สุด 555

เพิ่งเห็นพี่หื่นก็ตอนนี้

บวกเป็ด

[puppyluv]

 
จมทะเลน้ำหวานอย่างมีความสุข
มีความสุขๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บวกและเป็ดเหลืองอ๋อย
ปล.สอบเสร็จไวๆ จะได้อารมณ์ดี
มีวันและคืนของเรา อุอุ

[Gokusan]

อ่า...ฮันนีมูนนนน
แถมท้ายด้วยการบังคับใช้พื้นที่...เพื่อฟาง ^^

ช่วงเวลาที่มีเพียงเราสองคน...หวานล้ำ
ฟางอ้อน...รู้ตัวเองรึเปล่า ส่วนพี่ก็...ชัดเจนเนาะ หุหุ

จากทอล์ค...เสี้ยวที่นำมาใช้ทำให้ดูต่างออกไปอีกมุม
เพราะคนกลางนิสัยต่างกัน...เหตุผลที่นำมาใช้จึงต่างกันไปด้วย ^^

[ชางหลง]

+เป็ดชอบมาก หวานมดขึ้น

ขอให้น้อง สอบใด้คะแนนดี ดี นะ

จะได้ไม่มาลงที่พี่ 555

[cinquain]

หวานๆ อ่านแล้วน้ำตาซึม (พัดลมมันเป่าหรอก!) 55
บอกรักกันอย่างนี้บ่อยๆก็ดีค่ะ คนอ่านชอบ เฮ้อ มีความสุข ^ ^

ขอให้น้องทั้งสองมีความสุขหลังจากที่ทำให้พี่ๆน้องๆมีความสุขทุกครั้ง
ที่อ่านเรื่องนี้และให้น้องทีผ่านช่วงสอบไปอย่างฉลุยนะคะ -- A ลอยมา 

[kyoya11]

ทะเลหวานไปแล้ว

[=นีรนาคา=]

เดี๋ยวนี้ชักหวานขึ้น ดีแล้วๆ

[hobazaki]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยย เดี๋ยวนี้พี่ตาลมีสะกดจงสะกดจิตฟางด้วยนะ “เรา...รักกัน...ฟาง...รักพี่ ...ฟางต้องการพี่คนเดียวเท่านั้น" แล้วมาพูดกันตอนนี้
คนอ่านก็เขิลเป็น สิบเท่าเบาหวาน >3<

[Whatever it is]

ต่อนี่แย่ -_-

[Yukisae]

ทะเลหวานกันเลยทีเดียว หุหุ
ใครว่าฟางหื่น อ่านตอนนี้นี่ไม่ใช่ฟางและที่หื่น 555555
น้องพูดเก่งขึ้นแล้ว น่ารักจริงๆ
คนเราห้ามความรักไม่ได้แต่ห้ามการกระทำได้
ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก แต่ก็ต้องคิดถึงความถูกต้องด้วย
++จ้า น้องทีสู้ๆ เดี๋ยวก็สอบเสร็จแล้ว
ไจฟฟ์เอาไอติมให้น้องหน่อยจะได้สดชื่นๆ

[little_nok]

ตอนนี้ มันเหมือนฉากหนึ่งในการ์ตูนญี่ปุ่น  อ่า นึกขึ้นได้ คาแลคเตอร์ตัวละครก็คล้ายๆ นายเอกไปอาศัยอยู่กับพระเอกที่เป็นนักเขียนนิยายวาย
แล้วก็ต้องเป็นแม่บ้าน ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหารให้พระเอก  พระเอกพานายเอกไปเที่ยว ก็มีฉากสวีทตรงหน้าต่างกระจกนี่แหละ นึกภาพออกเลย ฟางนี่ก็ไม่เบานะ รักจริง อ้อนจริง

[-west-]

มดขึ้นทะเลแล้วครับ

[fangkao]

อิพี่ตาลหวานมาก น้องทีอย่าเครียดมากนะ ขอให้โชคดีในการสอบนะจ๊ะ สู้ๆๆๆๆๆๆ

[boboaje]

  หวานหยดเลย รอนะน้องนำ้ชา

[CarToonMiZa]

คุณตาลบทจะหวานก็หวานเกิ๊น
ฟางเธอน่ารักจริงๆ

[MangoBlue]

โอ้ยยยยชอบมาก กว่าจะหวานกันได้ขนาดนี้รอมากี่ตอนน้าา
 

[TIKA_n]

ว้าย ๆ นี่มัน ฮันนีมูน หวานชื่น แท้ ๆ เลยนี่นา 
ตอนนี้บอกได้แค่ว่า น่ารักกกกกกก ที่สุด ทั้งคู่เลย 
มันบ่งบอกชัดเจนเหลือเกิน ว่าทั้งคู่รักกันมากขนาดไหน
“ที่รัก ที่รัก ที่รัก”   
“เรารักกัน ให้ทุกคนรู้ ว่าเรารักกัน”
ชอบที่พี่ตาลพูดแบบนี้ให้น้องฟางจังเลย 
เหมือนทดแทนช่วงเวลาที่ผ่านมา ที่น้องฟางต้องเจ็บเพราะพี่ตาลเลยนะ
ขอให้น้องฟางอย่าต้องเจ็บปวดอีก ขอให้พี่ตาลดูแลปกป้องน้องฟางให้ดี ๆ
ขอบคุณไจฟ์กับที ค่ะ   

[B52]

ฉากหวานฉากอ้อนที่นานๆทีน้องจะมีให้เห็น พี่ตาลก็เหมือนกันที่ดูเหมือนว่าจะพูดจะแสดงออกมากกว่าเดิมเยอะเลย

[Infinity 888]

หลวมตัวมาเม้นเป็นครั้งแรก ทั้งที่ติดตามอ่านผลงานของคุณJivetea มาตลอด โดน  
แต่มีเหตุผลนะเออ ก็คือว่าปกติจะอ่านหลังจากจบแล้วอ่ะ เพราะว่าส่วนใหญ่มันจะอึมๆครึมๆ
ตลอดมันจะเคลียร์ตอนจบ อ่านแล้วจะมีความสุข แต่ถ้าอ่านก่อนมันจะ มึนๆ อึนๆชวนให้คิดตลอดๆ

ชอบตอนนี้จัง พี่บอกรักฟางทั้งการกระทำและคำพูด  ฟางมั่นใจได้ซะทีนะ เอิ๊กๆ