ตอนที่ 3
...ในวันที่แน่ใจ...แต่ไม่แน่ใจ...ระหว่างที่พลิกอัลบั้มไปหน้าต่อไป รูปใบหนึ่งก็ปลิวหลุดออกมา ผมหยิบมันขึ้นมาแล้วนั่งจ้องมองอยู่นาน...เป็นรูปที่ไอ้ต้ากอดคอผมเอาไว้ มือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้าชูขึ้นสูง ปากแดงๆของมันอ้าออกเต็มที่ ผมยังจำได้อยู่เลย...วันนั้นมันตะโกนแข่งกับเสียงเพลง ตรงดิ่งเข้ารูหูผมพอดี เล่นซะไอ้อารมณ์กรึ่มๆกระเจิงหมด
...
...
“แล้วไงต่อวะ ข้อนี้” ไอ้ต้าหน้านิ่วคิ้วขมวดกัดปลายดินสอกดกรอดๆพลางส่งสมุดตัวเองมาให้ผม
“ตรงนี้มึงคิดผิดว่ะ ต้องแทน x ลงตรงนี้ไม่ใช่เหรอ?”
มันทำหน้ายุ่งกว่าเดิม เบะปากอย่างใช้ความคิด สุดท้ายก็โยนดินสอลงบนสมุดแล้วล้มตัวลงนอน
“ไม่ทงไม่ทำมันแล้ว!”
“อ้าว! เฮ้ย! ลุกขึ้นมาก่อนดิวะ จะสอบพรุ่งนี้แล้ว มึงยังอ่านไม่จบเลย จะนอนได้ไง” ผมท้วงพลางขุดมันขึ้นมา ไอ้นี่แกล้งหลับตาพริ้มทำตัวอ่อนไม่มีกระดูกเลยครับ สุดท้ายเลยต้องปล่อยมันไป
ช่วงหลังๆนี่ผมมานอนค้างห้องต้าบ่อยเหมือนกันครับ ติดนิสัยจากตอนที่ใส่เฝือกแล้วขี้เกียจเดินทางไกลเลยมาอาศัยห้องมันเป็นรังตาย ห้องต้าเป็นหอนอกครับ มีแอร์มีเน็ทพร้อม สะดวกดีเหมือนกัน เสียอยู่อย่าง...มันเป็นคนที่ไม่เรียบร้อยเอาซะเลย...แต่ก็เข้ากับนิสัยห่ามๆของมันดีแหละครับ...ดังนั้นห้องมัน นอกจากพื้นที่เล็กๆที่เรานั่งอ่านหนังสือกันอยู่ ที่ที่พอจะเอาก้นหย่อนลงไปได้ก็เตียงมันนั่นเอง
เห็นต้าหลับไปแล้วก็อยากให้มันนอนสบายๆครับ ผมตบแก้มมันเบาๆ “ต้า ไปนอนบนเตียงไป”
มันตื่น แล้วก็คลานไปล้มแปะลงบนเตียงหลับต่อ
โต๊ะอ่านหนังสือห้องไอ้ต้าเป็นโต๊ะญี่ปุ่นเตี้ยๆ ที่ที่ผมนั่งอยู่หันหน้าเข้าหาเตียงพอดี พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นต้านอนอ้าปากน้ำลายยืด
ผมวางดินสอลง นั่งเอามือเท้าคาง แล้วมองหน้ามันอยู่อย่างนั้น
มีหลายคนบอกว่ามันน่ารัก...ก็จริง...
มีหลายคนบอกว่าอยากจีบมัน...ก็น่าอยู่...ติดอยู่แค่นิสัยห่ามๆของมันเท่านั้นแหละที่ยังทำให้คิดหนัก
...แล้วตัวผมเองล่ะ?...
...ผมเองก็คง...ชอบมันล่ะมั้ง?...ชอบ...แบบไม่ใช่แค่เพื่อน...ชอบ...มากกว่าเพื่อน...
...แต่มันเป็นผู้ชาย แล้วผมก็เป็นผู้ชาย...เรื่องแบบนี้จะเป็นไปได้รึเปล่า มันจะรับได้รึเปล่า?...
…แต่ถึงจะยังไง...นี่ก็เป็นครั้งแรก...ที่ผมยอมรับว่าผม...ชอบมัน...
++++++++++++++++++++++++++++++
วันต่อมา หลังจากสอบเสร็จ เรานั่งกันอยู่ที่โต๊ะคณะ
“ไอ้ต้า”
มันเงยหน้าขึ้นจากท่าสองมือกุมขมับ...ท่าทางสอบครั้งนี้จะไม่ตรงใจมันเท่าไหร่ “มีไรวะ คนกะลังเฮิร์ท อย่ามากวน”
ผมตบหัวมันด้วยความเอ็นดู “เชี่ยนี่! ไม่ได้อกหักซะหน่อย กะอีแค่สอบ เดี๋ยวก็ได้ซ่อมเองแหละน่า”
มันตบหัวผมกลับ แรงกว่าที่ผมตบมันซะอีก “สัดธี!! มึงแช่งกูเหรอวะ! แม่ง!! ผลสอบยังไม่ทันออกเลย เสือกจะให้กูซ่อม” แล้วมันก็พ่นคำผรุสวาทของมันต่อไป ไม่ทันได้สังเกตเลยว่าผมกำลังเม้มปากแน่น ตัดสินใจอะไรบางอย่างอยู่คนเดียว
“...ต้า”
มันหันขวับกลับมาถลึงตาแยกเขี้ยว “มีไรอีกล่ะวะ”
“พี่มดยังโทรหามึงอยู่รึเปล่าวะ?” พี่มดคือรุ่นพี่ปีสามครับ แกประกาศตัวเองโจ่งแจ้งว่างเป็นเกย์ แล้วก็มาติดพันไอ้ต้าได้พักใหญ่ๆแล้ว
ไอ้ต้ากอดตัวเองไว้แน่น ทำท่าหนาวไปถึงสันหลัง “มึงจะถามถึงทำไมวะ ไอ้ธี”
…ก็แค่อยากรู้ว่ามึงคิดยังไงเวลาโดนผู้ชายจีบ...ผมได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าตอบออกไป
ไอ้ต้าพอได้ยินชื่อปุ๊บก็ทำท่าหวาดระแวงมองซ้ายมองขวาปั๊บ ชักเอะใจครับ “ทำไม? เค้าทำอะไรมึงวะ”
ไอ้ต้ากวักมือเรียกผมเข้าไปใกล้ๆ กระซิบใส่หูให้ได้ยิน...แอบจั๊กจี้เล็กน้อยครับ ตอนที่ลมจากปากมันกระทบหลังหูผม...อยากให้มันจูบลงมาจัง...กำลังเคลิ้มเลยครับ แต่พอได้ยินมันพูดเท่านั้นล่ะ
“หา!!! เค้าจูบมึงหรอวะ!!!” ผมตะโกนเสียงดัง
ไอ้ต้ากระโจนเข้าใส่ เข่าท้องน้อยผมเต็มที่จนจุกอั้กร้องไม่ออก
“สัด!! มึงจะตะโกนให้ได้อะไรวะ!! แล้วกูก็ไม่ได้บอกว่าเค้าจูบโว้ย กูบอกแค่ว่าเค้า‘จะ’จูบ กูซัดหมัดกลับทัน!!”
ได้ยินมันแก้กลับมาก็สบายใจครับ อย่างน้อยปากแดงๆของมันก็ยังเป็นของผมอยู่...ว่าแต่...ถ้าผมจูบมัน ผมจะโดนมันซัดด้วยรึเปล่าเนี่ย ไอ้นี่มันยิ่งนักมวยเก่าอยู่...แต่คงไม่ล่ะมั้งครับ...ก็ผมเป็นเพื่อนสนิทมันนี่นา…อยากลองแต่ก็ไม่กล้าแฮะ
...ตอนนี้ผมชักจะไม่ชอบคำว่าเพื่อนสนิทซะแล้วสิ...อยากเป็นมากกว่านั้นน่ะ...
ผมมองหน้าแดงๆของมันพลางยิ้มฝันหวาน ตาคงจะหยาดเยิ้มเกินไปหน่อย ไอ้ต้าถึงได้ตบหัวผมอีกที “มึงจะมามองกูด้วยสายตาอย่างนั้นทำไมวะ แม่งขนลุก! ไปมองพี่พลอย พี่ออย พี่สร้อย พี่น้ำของมึงไป กูบอกไว้ก่อนเลย กูเป็นชายแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์!”
ไอ้ชื่อที่ลิสต์มาทั้งหมดคืออดีตแฟนผมเองครับ ผ่านมาได้สองเทอมมีแฟนสี่คนนี่มันไม่มากไปใช่มั้ย...แต่ทั้งหมดนี้เลิกไปหมดแล้วนะครับ ตอนนี้ผมมองแต่ไอ้ต้าเท่านั้น...มันบอกผมว่ามันชายแท้ร้อยเปอร์เซ็น...ผมก็ร้อยเปอร์เซ็นเหมือนกันนี่นา แค่บังเอิญชอบมันเท่านั้นเอง...ได้แต่คิดครับ ไม่กล้าบอกออกไป ไว้รอบรรยากาศดีๆดีกว่า
มันยังไม่ยอมหยุดพูดครับ “มึงไม่ต้องมาทำตอแหลล้อเลียนกูเลย รู้ๆกันอยู่ไอ้นิสัยชอบแกล้งของมึงน่ะ...ถ้ามึงเป็นเกย์จริงกูไม่เอามึงเป็นเพื่อนหรอก มึงจำไว้เลย!!”
ประโยคที่พูดแบบออกมาจากไขสันหลังไม่ต้องทบทวนให้เมื่อยสมองของมันกลับทิ่มแทงซะจนผมเจ็บยอกในอก ผมแสร้งหัวเราะเสียงดัง พูดกลบเกลื่อนไปตามเรื่องตามราว กอดคอมันเอาไว้แล้วลากกลับหอแทน
++++++++++++++++++++++++
“วู๊วววว!! ดื่มให้กับปิดเทอมเว้ยย”
คืนหลังสอบไฟนอลเรายกพวกแห่เข้าผับ เลี้ยงส่งที่ไอ้ต้าจะกลับบ้านนอก...ซึ่งผมยังไม่ได้บอกมันเลย ว่าจะขอตามกลับไปด้วย...ก็อยากไปเที่ยวบ้านมันนี่ครับ อยากเจอครอบครัวมันด้วย เห็นว่าน้องชายมันที่ชื่อต้อยปิดเทอมวันนี้เหมือนกัน คงจะได้ไปเจอกันที่บ้านล่ะครับ
ท่ามกลางเสียงลำโพงดังหูดับ ไอ้ต้าตะโกนขึ้นมา มันถือแก้วเหล้าที่ผสมเองแบบโคตรอ่อนแต่ก็ยังเมาเอาไว้ในมือข้างหนึ่ง อีกข้างก็คว้าคอผมไปกอดจนแก้มเราแนบกัน ยิ้มร่าให้กล้องถ่ายรูปของเพื่อนที่มาด้วยกัน
ผมเอามือดันหน้ามันออกห่าง พร้อมกับใจที่เต้นตึกตักไม่หยุด
...ไม่เมาครับ ผมยังไม่เมา...แต่ไอ้ต้ามันเมาไปแล้ว...
“อืมม...น้องแพรจ๋า ขอพี่ต้าจูบที” มันกอดคอผมเอาไว้ด้วยแขนสองข้างแล้วพยายามจะเอาปากมาจูบผม ผมก็ดันหัวมันออกเต็มที่ ไม่ใช่ไม่อยากจูบมันนะครับ แต่ต้องไม่ใช่ที่ที่มีคนมองเยอะแยะอย่างนี้ แล้วก็ไม่ใช่ตอนที่มันเมาแล้วคิดว่าผมเป็นน้องแพรกิ๊กใหม่ของมัน
มองนาฬิกา เที่ยงคืนกว่าๆ ผมประคองเอวมันเอาไว้เพราะดูเหมือนมันจะไม่มีแรงยืนเองซะแล้ว “ต้า! กลับบ้านได้แล้ว!”
ไอ้ตัวแสบมันโหนคอผมเป็นลูกลิง หัวเราะคิกคัก “ไม่อาว~ ยังม่ายมาวเลย จะกลับทำไม”
ลิ้นไก่สั้นอย่างนี้ไม่เมาก็โม้แล้วครับ ผมกระเตงมันไว้ มืออีกข้างก็ล้วงกระเป๋า ควักเอาค่าเหล้าส่งให้เพื่อนพร้อมบอกลา
...
...
กว่าจะถึงหอได้ ไอ้ต้ามันนอนน้ำลายไหลซะจนเบาะรถผมเปียกไปหมด...ไอ้นี่อันตรายจริงๆครับ ให้ไปกินเหล้าคนเดียวไม่ได้ซะแล้ว เดี๋ยวมันจะไปเที่ยวจูบใครมั่วซั่ว ผมหึงแย่เลย
ผมประคองมันลงจากรถ ไอ้ต้าตื่นขึ้นมาหัวเราะคิกคักพูดอะไรไม่รู้เรื่อง
“น้องแพรของพี่ต้า ฮ่าๆๆ” เซ็งจริงๆ มันอยู่กับผมแต่ดันไปเรียกชื่อสาวซะได้ “พี่ต้ารักน้องแพรสุดๆไปเล้ย!!”
ผมเอามือปิดปากมันไว้ ไม่อยากได้ยินครับ แต่มันดันเอามือจับข้อมือผมกระชากออกจากปากมัน แถมยังตามมางับนิ้วซะด้วย
“โอ๊ย! ไอ้ต้า! มึงเป็นหมารึไงวะ แม่ง!” ผมรัดคอมันเอาไว้แล้วลากมันขึ้นบันได พยายามสั่งให้มันเงียบๆเสียง เพราะดึกมากแล้ว แล้วห้องแต่ละห้องประตูก็ไม่ได้กันเสียงได้มากมายด้วย กลัวโดนด่าครับ
ไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าไปได้ โยนไอ้ต้าลงบนเตียง มันก็ยังหัวเราะตาหยีงึมงำไม่หยุด “น้องแพรจ๋า~ รักจริงๆนะ”
...เออ! กูรู้แล้ว ทีกับเจ้าตัวละไม่กล้าบอก พอเมาทีพูดไม่หยุด...ไอ้ขี้ขลาดเอ๊ย!
ผมถอนหายใจหนักๆ แกะกระดุมเสื้อถอดโยนไปบนพื้นข้างเตียง...กะซักแห้งแล้วครับ ง่วงนอน...
ทิ้งตัวลงนอนข้างๆมัน มองแก้มแดงๆกับปากยิ้มๆของมัน
...ปากที่พ่นแต่คำด่าใส่ผม...
...ปากที่ป้อแต่คำรัก...ให้คนอื่น...
...มันน่าลงโทษนัก...
ผมพลิกตัวนอนคว่ำทับมันเอาไว้ มันร้องอึดอัดๆสองสามครั้งแล้วก็เงียบไป
...ไม่ตื่น...ไม่มีท่าทางว่าจะรู้สึกตัว...
“...ต้า...” ผมลองเรียกมัน
...เงียบ...
ไม่ตื่นจริงๆใช่มั้ย...ไม่ตื่นแน่นะ...
...ถ้าไม่ตื่น...กูจะจูบมึงแล้วนะ...
บ้าดีนะครับ ที่คำขู่นี้อยู่แค่ในใจ ไม่ผ่านปากของผมออกไปให้มันได้ยิน ใจผมคงจะกลัวแหละ ว่าถ้ามันตื่นขึ้นมาแล้วผมจะอด ผมเอาอุ้งมือประคองแก้มมันไว้ทั้งสองข้าง ยันศอกเข้ากับพื้นที่นอน แล้วค่อยๆโน้มหน้าลงไป
จมูกผมชนกับจมูกของมัน หายใจเอากลิ่นไอเฉพาะตัวผสมกับกลิ่นเหล้าจางๆเข้าไป
...ต้า...กูจะจูบมึงจริงๆแล้วนะ...
ปากของเรากำลังจะแตะกัน ใจของผมเต้นแรงระทึกจนน่ารำคาญ
...ไอ้ธี...
เสียงร่าเริงของมันดังก้องอยู่ในหัว...ทำให้ผมชะงักค้าง...
ไอ้ต้าคือเพื่อนที่สนิทที่สุดของผม และผมก็คงเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของมันในตอนนี้...เป็นเพื่อนที่มันไว้ใจขนาดที่ฝากกุญแจห้องสำรองเอาไว้ได้...ไว้ใจขนาดให้มานอนค้างได้ทุกวัน...แม้จะบ่นๆบ้างก็เหอะ
...มันไว้ใจผม...
...ผมกำลังจะทำลายความไว้ใจที่มันมีให้ผมรึเปล่านะ...
ระหว่างที่กำลังลังเล แขนของไอ้ต้าก็ยกขึ้นมากอดหมับรอบคอ ดึงลงไปอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ไม่มีแม้แต่เวลาให้ออกเสียงอุทาน
ปากของเราประกบกันอย่างรุนแรง
กลายเป็นผมเองที่ตกตะลึง ปล่อยให้มันใช้ลิ้นเลียเล็มแทน
ไอ้เด็กน้อยนี่มันจูบไม่ได้เรื่องเอาซะเลย...อย่างว่าล่ะนะครับ สังคมอังกฤษกับเมืองไทยมันต่างกัน ประสบการณ์การจูบของผมกับมันย่อมต่างกันอยู่แล้ว
แต่ไอ้จูบไม่ได้เรื่องของมัน ทำเอาผมได้เรี่องซะแล้ว...ใจผมหวิวเหมือนจะเป็นลมซะให้ได้ ในขณะที่แผ่นหลังร้อนผ่าวไปหมด
ผมเริ่มเป็นฝ่ายรุกมันบ้าง สอดลิ้นเข้าไป ไล้เลียตามแนวฟันของมัน ไอ้ต้าร้องครางอึกอัก น้ำลายไหลเลอะมาถึงมือผมที่โอบแก้มมันอยู่
จนเริ่มรู้สึกว่าชักจะคุมตัวเองไม่ได้ ผมถึงได้ยอมถอนปากออกมา ไอ้ต้าหอบแฮ่ก ลืมตาปรือๆขึ้นมามอง
“ไอ้ธี...” ดูจากแววตา เหมือนมันยังไม่มีสติดีเลยครับ “กูจูบกับน้องแพรอยู่ไม่ใช่เหรอ มึงโผล่หน้ามาทำไม” นั่นไง...กูว่าแล้ว
ผมจูบหน้าผากมัน “มึงจูบกับกูนี่แหละ”
ไอ้ต้าหลับตาลง เงียบไปนานจนผมคิดว่ามันคงจะหลับไปอีกรอบแล้ว
ผมพลิกตัวกลับมานอนหงาย ยกปลายนิ้วขึ้นลูบริมฝีปากตัวเอง...ยังชื้นๆอยู่เลย
จูบของไอ้ต้า...หวานดีชะมัด
...ถ้ามึงเป็นเกย์จริงกูไม่เอามึงเป็นเพื่อนหรอก มึงจำไว้เลย!!...
มันไม่เอาเพื่อนที่เป็นเกย์...ถ้าผมชอบมัน ผมก็เป็นเกย์...ถ้าผมเป็นเกย์...ผมก็จะต้องเสียเพื่อนสนิทอย่างมันไปอย่างนั้นเหรอ?...
ตอนนี้ในใจของผมมีทางแยกอยู่สองทาง...ทางหนึ่งเรียบง่าย ดูไม่ลำบาก แต่จุดหมายไม่ค่อยน่าชื่นใจ...อีกทางเป็นก้นเหวที่ไม่รู้ว่าลึกเท่าไหร่ กระโดดลงไปคงได้เจอสมบัติมหาศาล...แต่ไม่รู้ว่าจะตายก่อนถึงรึเปล่านี่สิ...ผมจะเลือกทางไหนดีนะ...
...ผ่านไปหนึ่งปี ผมแน่ใจแล้วว่าผมชอบมัน...
แต่ผมชักไม่แน่ใจซะแล้ว...ว่าผม...ควรจะชอบมันรึเปล่า...
++++++++++++++++++++
TBC
แอบโดดงานมา เดี๋ยวต้องกลับไปต่อแล้ว กรรมจริงๆ สงกรานต์ของช้านนน
หัวข้อ: รัก...ทำนายไม่ได้ ภาค 1+2 (END) ตอนแถมเล็กๆน้อยๆเอาฮา (P41 21/7/56) (อ่าน 392052 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก