******************************************************************************************************
ตอนที่ 11หลังจากนั่งคิด นอนคิด ยืนคิด แม้กระทั่งตีลังกาคิดก็แล้ว ผมก็ยังคิดไม่ออกว่าผมจะเอายังไงกะตัวเองดี แล้วจะเอาไงกะพี่มาร์ชดี ผมเดินวนไปวนมาอยู่ในคอนโดจนพื้นจะสึกก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี
"โว้ยยยยย เอาไงดีวะ" ตะโกนระบายความเครียดซะหนึ่งที อย่าได้แคร์ครับ ห้องข้างๆ ไม่มีคนอยู่ ตะโกนไปก็ไม่มีใครได้ยิน 555 คอนโดผมมันหะรูหะรา มากมาย มีคนซื้อเต็มทุกห้องแต่มีคนอยู่จริงไม่ถึง 5 ห้องต่อชั้น! แล้วพวกเมิงจะซื้อกันทำไมค้าบบบบบ อ่อ ลืม! คนรวยก็เงี๊ยะ ผลาญตังค์เล่นยังไงก็ไม่น่าเกลียดเนอะ! ว่าแล้วก็เดินวนไปวนมาอีกสักรอบสองรอบดีก่า ลัลลา~~ \(^.^)/......("-_-)......(= =”)......( -*- )......(TwT) แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง คิดม่ะออกง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เว้ยยยยยยยยย
ผมคิดม่ะออก ง่า จะทำไงดีหว่า...จะให้ไปจีบแบบจีบผู้หญิง ก็ม่ะกล้าอ้ะ เดี๋ยวพี่แกถีบกลับมาก็ซวยดิ ผมยิ่งไม่แน่ใจอยู่ว่าตกลงพี่แกจะยอมคบผู้ชายรึเปล่า ว่าแต่ หน้าแกก็ให้อยู่นะ ตกลงพี่แกเป็นรึไม่เป็นวะ -*- ไอ้กระผมเองก็ไม่รู้อ้ะ ก็ไม่เคยเป็นเกย์สักกะที เพิ่งริจะเป็นนี่แหละ เพราะอิพี่มาร์ชทีเดียวเลย ฮือออออ TwT ผมนั่งทบทวนอยู่กลางห้องตัวเอง ด้วยความสับสนสุดๆ แล้วเหมือนสวรรค์โปรด เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
----หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆ แพนด้า ดิฟ ดิฟ----(กรุณาออกเสียงให้เป็นเพลงหมีแพนด้า ในจังหวะ โตเกียวดิฟ!) ผมหยิบขึ้นมาดูด้วยอารมณ์เกียจคร้าน จาเที่ยงคืนละ ใครยังจะโทรมาอีกเนี่ย กรูจานอนแย้วว พรุ่งนี้จะไปทำงานเฟ้ย ! ได้ข่าวว่ายังเดินไปเดินมาอยู่ แต่เจือกด่าเค้านะกรู เหอ เหอ เอาขึ้นมาดูชื่อ อ่อ ไอ้เอกเพื่อนเลิฟนี่เอง รับซะหน่อยละกัน
"ว่างายยยเมริง"
"รับช้านะสัด! ชักว่าวอยู่รึไง" -*- เมิงทักให้ดีกว่านี้ม่ะได้รึไง กรูออกจะใสซื่อ
"เชี่ยรายของเมิงง กรูนอนอยู่มั่งเหอะ ว่าแต่เมิงมีไร"
“ทำไม ไม่มีไร โทรหาเมิงไม่ได้รึงายย” ใครแม่งบัญญัติประโยคนี้ขึ้นมาวะ กรูโครตเกลียดเลยประโยคเนี๊ยะ แมร่งง แล้วเมิงจะให้กรูทักมึงว่าอะไรล่ะ ถ้าไม่ถามว่าโทรมามีอะไร แมร่งง
“นี่เมิงตั้งใจจะกวนตีนกูชิมะ”
"กร๊า กกกกก...ป่าว...กรูจะโทรมาถามว่าฝึกงานวันแรกเป็นไงบ้าง ที่ทำงานโอเคไม๊" TwT ซึ้งคับซึ้ง สมกะเป็นเพื่อนเลิฟกรูเจรงๆๆ มีกะใจมาห่วงกรู กรูร๊ากกกเมิงไอ้เอกกกกกกก
"เออ ก้อดีว่ะ...เออๆๆๆ มึงกรูเครียดสัด!"
"อะไรของเมิง ดี แต่เครียดสัด กูงงนะ" อย่าว่าแต่มึงกูพูดเองกูยังงเองเลยไอ้เอก TwT
"คืองี้เว่ย ไอ้เอก พอดีที่ทำงานกูอ้ะนะ มันนะเว่ย..เอ่อ มีนะ...แบบว่า เอ่อ...คือ"
"เชี่ยเมลล์ พรุ่งนี้กรูจะรู้เรื่องไม๊" -*- เชี่ยนี่จะรีบไปไหน กรูกะลังเรียบเรียงอยู่รอกรูหน่อยก็ม่ะได้
"ก็วันนี้อ้ะ กรูไปเจอพี่คนนึง น่ารักสัด! กูว่ากูชอบเค้าว่ะ" ที่งี้พูดคล่องเชียวกรู โดนด่าทีเดียว
"แล้วมันน่าเครียดตรงไหน" ไอ้เอกส่งเสียงงๆ มาตามสาย ผมได้แต่ถอนหายใจ กรูจาบอกเมิงยังไงดีเนี่ยไอ้เอก
"ครือออ...แบบว่านะ...ครือออ"
"คืออารายของเมิง.....เดี๋ยว! อย่าบอกนะว่าพี่คนนั้นเป็นผู้ชาย!" สาดดด ทำไมมึงเดาแม่นจังวะ พ่อมึงเป็นหมอลักษณ์ฟันธงรึเปล่าเนี่ยยยย
"...ก็ ปามาณนั้นอ้ะ..." ผมบอกมันเสียงอ่อยๆ ไอ้เอกเงียบไป จนผมใจเสีย
" เอก...มึงเป็นไรอ้ะ เมิงรังเกียจหรอ" ผมรีบถามมัน ไม่น่าบอกมันเล๊ยยย...หรือว่ามันจะเกลียดพวกเกย์อ้ะ มันถึงได้คอยช่วยกันพวกเกย์ให้ผม...ซวยแล้วไอ้เมลล์ มึงไม่น่าพูดเล๊ย แม่ง ไอ้เอก...ผมจะเสียเพื่อนหรอเนี่ยยย
"เอก...เฮ้ยย มึงอย่าเงียบดิ กรูใจไม่ดี...เมิงรังเกียจหรอ" ผมกลั้นใจถามอีกรอบ น้ำตาคลอๆละ นี่เพื่อนรักผมเลยนะ คบกันมาตั้งหลายปีจะมาเสียเพื่อนด้วยเรื่องนี้ผมคงจะเสียใจน่าดู สักพักไอ้เอกก็ตอบกลับมา
"ป่าว กูตกใจ....เมื่อก่อนกูเห็นมึงไม่ได้ชอบผู้ชายไง...ทำไมถึงไปชอบได้วะ"
"กูก็ไม่รู้อ้ะ...กูก็ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่ะ....แต่พอเห็นพี่เค้าแล้วกูรู้สึกว่ากูชอบอ้ะ"
" เมลล์ มึงถามตัวเองดีๆ ก่อนนะเว่ยย ว่ามึงชอบเค้าแบบไหน เมิงเพิ่งเจอเค้าวันแรก...ความรู้สึกมันอาจจะยังไม่ชัด มึงอาจจะแค่ปลื้มเค้าธรรมดาก็ได้" ผมได้แต่นิ่งฟัง ก่อนจะตอบกลับ
"กรู ไม่รู้เหมือนกันนะเว่ยเอก แต่กูแน่ใจว่ามันไม่ใช่แค่ปลื้ม เค้าเหมือนคนที่กูกำลังตามหา แล้วจู่ๆ ก็ได้เจออ้ะมึง...กรูพูดไปมึงจะเข้าใจไม๊เนี่ยได้เสือผู้หญิงอย่างเมิงง่ะ" ผมได้ทีกัดมันซะหนึ่งรอบ สาดด เสือผู้หญิงอย่างมันจะมาเข้าใจความรู้สึกผมได้ยังง๊ายยย
"มึงรู้ได้ไง เมลล์ ว่ากูไม่เข้าใจ กูเข้าใจ เข้าใจได้ดีเชียวล่ะมึง...แล้วมึงง่ะ เคยเข้าใจอะไรบ้าง" -*- อ้าวเชี่ย กรูพูดอะไรให้ต่อมน้อยใจมันทำงานวะ
"เฮ้ย..เป็นอะไรอ้ะ กูพูดไรให้น้อยใจอีกละเนี่ย"
" กูป่าวน้อยใจ แต่มึงน่ะชอบคิดว่ากูเป็นเสือผู้หญิง...กุก็มีคนที่กูคิดว่าเค้าคือคนที่ ตามหาเหมือนมึงนั่นแหละ เพียงแต่กูบอกเค้าไม่ได้เท่านั้นเอง" O.o โหวยย คาสโนว่าอินเลิฟฟฟฟฟฟฟ
"เฮ้ยยยย...นี่อย่าบอกนะว่าเมิงไปหลงรักสาวที่ไหนเข้า สาดดด ใครคือผู้โชคร้ายวะ"
"เรื่องไรกูจะบอกมึง ถ้ากรูบอก เดี๋ยวเมิงแย่งกรูจีบ" -*- หวงอีกสาดดด
" กรูไม่แย่งเมิงหรอกสาดดด กรูรักพี่เค้าคนเดียววว" 555+ เข้าขั้นเพ้อแระกรู...อ๊ากกก ยิ่งพูดยิ่งคิดถึง พรุ่งนี้กรูไปทำงานตั้งกะหกโมงดีก่า ไปนั่งดูหน้า หุหุ
“เพ้อแระมึง...ว่าแต่พี่เค้ารู้รึยัง”
“รู้เชี่ยไรล่ะ ชื่อกรูเค้าจำได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย...พี่แกดูมึนๆนะ”
“เหอ เหอ แล้วมึงจะเอาไงต่อไป”
“กรูก็ไม่รู้ กรูเครียดอยู่เนี่ย”
“กรูก็ไม่รู้จะช่วยมึงยังไง กรูเองก็ไม่เคยจีบผู้ชายด้วย”
“นั่นดิ กรุก็เหมือนกัน” เฮ้อ!
" ไปนอนได้ละมึง ตีหนึ่งแล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้าไม่ใช่รึไง เรื่องอื่นค่อยๆ คิดไปก็ได้" O.o แว้กกกก ตีหนึ่งแล้วเร๊อะ แม่งคุยแปบเดียว
"เออๆๆ กรูไปนอนก่อนนะเมิง ดีเว่ยย"
"เออ ฝันดีนะ"
"เออ ฝันดีเหมือนกันนะมึง"
"เดี๋ยว เมลล์"
"ไร?"
"ทบทวนดีๆ ก่นจะทำอะไรนะมึง เอาให้แน่ใจก่อน แล้วคิดถึงผลที่จะตามมาด้วยนะ" TwT ผมละซึ้งอีกรอบ นี่ละคับเพื่อนรักผม
"ขอบใจว่ะเอก กรูจะทบทวนดีๆแล้วกัน"
"เออ บาย"
"บาย"
วาง สายจากไอ้เอก ผมก็เดินเข้าไปแปรงฟันก่อนนอน แล้วเข้าไปนอนในห้องนอน ผมได้แต่ทบทวนความรู้สึกตัวเอง และทบทวนสิ่งที่ได้เอกพูด ผมจะรับได้รึเปล่ากับสิ่งที่จะตามมา....คิดไปคิดมาก็ง่วง ไว้คิดต่อพรุ่งนี้กว่า!
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
