ตอนที่5 คำถาม
“แล้วนี่จะไปไหนอะป้อง” ผมถามขณะโดนลากไป จะว่าไปทำไมสองวันนี้ตรูโดนลากไปลากมาตลอดเลยเนี่ย
“โทษทีๆลืมบอก เราเจอแอ้ม พีกับหลิงชวนไปกินที่อักษรแทนหนะ”ป้องมันบอก เออดีไม่ถึงก่อนค่อยบอกซะเลยหละไอ้นี่ จะว่าแต่ไปอักษรมิต้องโดนสาวๆมองมรึงมากกว่าเดิมเหรอฟะเนี่ย แต่ก็ดีตื่นเต้นดี อิอิ ไม่ท้วงมันหรอก
“…ป้องงง เอกกก……อยู่นี่โว๊ยยยยยยย……….” เสียงแอ้มมันครับ มันเรียกตั้งแต่ยังไม่ถึงโรงอาหาร
“…ชู่วส์……นี่แกทำตัวให้สมเป็นผู้หญิงหน่อยได้มั๊ยเนี่ยจะตะโกนทำไม……….”ไอ้ป้องมันรีบวิ่งไปกระซิบบอกแอ้ม แต่เอ….มันกระซิบอะไรกันต่อวะหนะ แต่เอาเหอะหิวละ ไปซื้อข้าวดีกว่า
“นี่เอกเมื่อวานเป็นไง” หลิงถามทันทีเมื่อถึงโต๊ะ
“ก็กลับบ้านเลยหนะหลิง พี่อั้มไปส่ง บังเอิญบ้านใกล้กัน แล้วหลิงหละ”ผมรีบตอบก่อนตักข้าวกิน ( เฮ้ออออ ได้กินซะที)
“ฮุๆๆ ชั้นก็ลากพี่รหัสชั้นไปกินเหล้าต่อจนถึงตีหนึ่งหนะสิ” มันพูดแบบเป็นผู้ชนะยังไงไม่รู้ครับแล้วหัวเราะทำไมอีกหละหนะ
“โห แล้วไม่เมาแย่เหรอหลิง ไม่น่ากลัวเหรอ” ป้องมันถามครับ
“ไม่หรอกเพราะคนที่เมาไม่ใช่ชั้น พี่รหัสชั้นหนะเมาเละเลย ชั้นต้องแบกกลับมาหอเนี่ย หนั๊กหนัก ……..…ทั้งๆที่กินน้อยกว่าชั้นแท้ๆ…..ผู้ชายอะไร…. ” เออออ หลิงครับไอ้พี่มรึงเนี่ยไม่ใช่ตัวเล็กๆนะครับ มันนักกีฬาบาสคณะไม่ใช่เหรอเรอะ แล้วที่กินไปหนะมันเท่าไหร่วะ ผมสงสัยแต่ไม่กล้าถาม
“แล้วแอ้ม กับพีหละ” ผมถาม
“สายกูก็ไปกับสายแอ้มนี่หละ ไปกันครบสายเลย กว่าจะกลับก็ห้าทุ่มแหนะ”ไอ้พีตอบ
ไอ้พีป็นลูกเจ้าของบริษัทอะไหล่รถอะไรสักอย่างครับจำไม่ได้ แต่มันรวยมากครับ มันเป็นผู้ชายหน้าหล่อ ดูตี๋ๆใสๆใส่แว่นหนะครับตัวหนาๆไม่สูงมาก(ถ้าเทียบกับผมกะไอ้ป้องอะนะ )ดูภายนอกมันดูเรียบร้อยดีครับไม่ค่อยพูดแต่ถ้าพูดอะไรออกมาทีก็ได้ใจอยู่ครับ ล่าสุดมันพึ่งประกาศกับเพื่อนๆผู้หญิงที่พึ่งเจอกันครับ ว่ามันชอบผู้ชายและมีแฟนแล้วไม่ต้องจีบมัน แต่ถ้าเป็นผู้ชายมันขอรับไว้พิจารณา… เออออ….มั่นมากเพื่อน
“ว่าแต่ทำไมวันนี้แอ้มกับป้องนั่งติดกันจังวะ” ผมถามหลังจากนั่งดูมันกินข้าวตัวติดกันมาพักนึงแล้ว
“ก็ไอ้ป้องมันหนะสิ เมื่อกี้มันจ้างชั้นด้วยข้าวเช้าให้เป็นยันต์กันผีสาวอักษรที่จะคอยจ้องกินตับความเป็นชายมันอยู่เนี่ยแหละหย่ะ ไม่รู้จะคุ้มมั๊ยเนี่ย เดี๋ยวนังพวกแฟนคลับมันก็มาแหกอกชั้นพอดี ดูสิจ้องชั้นกันเขม็งเลย” แอ้มเฉลยครับซึ่งผมว่าก็คงช่วยได้จริงๆหละครับเพราะสายตาหวานเชื่อมต่อไอ้ป้องมันหายไปหมดแล้วครับแต่กลายเป็นสายตาอาฆาตใส่ไอ้แอ้มแทน
“แสดงดีน่ะดีแล้วแต่เอาหน้าอกแกไปห่างๆแขนชั้นหน่อยได้มั๊ยมันขยะแขยง….”ไอ้ป้องกระซิบแอ้ม
“……แหม เป็นบุญแกแล้วหละย่ะที่ได้ชั้นควงแขนแกน่ะ……ไอ้#%@#$^@#…….”
“………. สวยให้มากกว่ากูก่อนเถอะนังแอ้ม มึง %@#$^#%@^%^@.................”
สองคนมันยังคงกระซิบๆด่าๆทะเลาะๆกันต่อครับ คนนอกไม่ได้ยินเสียงสนทนาก็คงนึกว่ามันสองคนเป็นแฟนกะลังกระเซ้ากันจริงๆหละครับ เฮ้ออออ ดูๆก็น่ารักดีแฮะ เฮ้ออออชีวิตสงบสุขดีจัง
“เฮ้ย …เอกมึงมีแฟนยัง ยังไม่มีใช่มะ กูเลิกกะแฟนแล้ว มึงเป็นแฟนกะกูมั๊ยวะ” ไอ้พีโพล่งขึ้นมาครับ
“พรวดดด….!!!” ผมกะไอ้หลิงสำลักน้ำพุ่งออกมาพร้อมกัน ขณะที่ไอ้สองคนนั้นยังด่ากันอยู่ไม่ได้สนใจพวกผมครับ
“…มรึงเล่นอะไรเนี่ยยย ไอ้เชรี่ยยยพี ตกใจนะโว๊ยยยย” ครับผมตกใจครับ จริงๆแอบเขินเล็กๆด้วยครับ
“กูเห็นมึงเท่ดี เลยถามดู แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวไว้กูถามใหม่ถ้ามึงยังไม่พร้อม ….อ๊ะ…ค่อยๆคิดไม่ต้องรีบตอบ กูสนมึงคนดียวนะเว้ยไม่ได้สนคนอื่น กูให้เวลามึงคิดดีๆก่อน ฮึๆ เดี๋ยวกูจีบมึงไปพลางๆก่อนละกัน” มันตอบหน้าตาเฉยครับ แล้วไม่ยอมปล่อยให้ผมตอบด้วย เออ… งั้นมรึงก็รอไปทั้งชาติหนะแหละ
มันยังไม่ถามผมซักคำว่าเลยว่าผมชอบผู้ชายรึผู้หญิง จริงๆผมอะนะ เห็นผู้ชายเท่ก็มอง เห็นผู้หญิงสวยก็มองครับชอบพอๆกันนั่นแหละครับ ผมก็ไม่เคยเป็นแฟนกะใครเลยครับ เพราะยังไม่มีใครทำให้ผมรู้สึกได้มากขนาดนั้น แต่เท่าที่ผมรู้ตัว อย่างน้อยผมก็ชอบทั้งสองหละครับ เอ๊ะ…หรือว่ามันจะรู้ อิอิ
ก่อนสถานการณ์ผมจะวิกฤติไปมากกว่านี้เสียงสวรรค์ดังขึ้นก่อนครับ (ขอบคุณครับ) มือถือดังผมเอามาดูปรากฎเป็นเบอร์พี่อั้มครับ ผมเลยรับสายแล้วทานน้ำแก้กลุ่มครับ
“เอกครับพี่ลืมถาม……เอกมีแฟนยังครับ”
“พรวดดด….!!!” เป็นครั้งที่สองของวันครับตกลงไม่ใช่ เสียงสวรรค์ครับ(เดี๋ยวไว้ครั้งหน้าจะรับมืออย่างชาชินให้ได้ครับ)
“อะไรนะพี่อั้ม ได้ยินไม่ถนัดครับ” ขอทวนอีกทีว่าจะเหมือนคำถามไอ้พีมั๊ยเนี่ย
“…..เออ…..ไม่มีอะไรครับเดี๋ยววันนี้จะไปส่งนะครับ บาย” และแล้วไอ้คุณพี่ก็วางหูไปไม่รอคำตอบผมอีกตามเคย เอาเลยครับ ตามสบายเลยครับ ฮือๆๆ
ทานเสร็จพวกเราก็เดินไปเรียนกันครับ ผมเดินๆไปก็คิดว่าไอ้พีมันคงพูดเล่นแหย่ผมอะนะครับ คงเล่นตามประสามันเลยไม่สนใจคำพูดมันเท่าไหร่ คุยๆกันไปพอถึงหน้าห้อง ไอ้พีมันก็หันมากระซิบผมด้วยเสียงหวานเลี่ยนหูครับ
“เออเอก เดี๋ยวเย็นนี้พีไปส่งเอกนะครับบบบ” ไอ้พีพูดเสร็จก็วิ่งเข้าห้องเรียนไปเลยครับ
โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย