ต่อกันเลยน้า
+++++++++++++++++++++++
สุขสันต์วันปีใหม่ คร้าบบบ
และแล้วก็ล่วงเข้ามาถึงปีใหม่อีกปีหนึ่งแล้ว เฮ้ย เร็วเหมือนกันเนอะ ปีหน้าก็จะอยู่ ม. 6 แล้ว ปีนี้บ้านไอ้เอกจัดงานเลี้ยงวันปีใหม่ครับ โดยกลุ่มเราตกลงว่าจะไปกันทั้งกลุ่ม ไอ้กระผมกว่าจะขออนุญาตหม่อมแม่ได้ก็เล่นเอาเหนื่อย ชักน้ำทั้ง 5 กว่าจะได้รับอนุญาต ก็ตกลงเอาวันที่ 31 ธันวาคมนี่แหละครับที่จะ ไม่ต้องสงสัยครับ ผผมก็ลากไอ้กั๊กไปด้วยเหมือนเดิม อิอิ วันนี้มีแผนครับ
วันนั้นผมก็กะว่าจะไปค้างกันบ้านไอ้เอกนะครับ มันอยู่กับพ่อ ผมเห็นพ่อมันแล้วไม่สงสัยเลยว่าไอ้เอกได้ความเฮี้ยวมาจากไหน ถอดแบบพ่อมันมาดี ๆ นี่เอง แต่พ่อมันก็ตลกนะเฮฮา ผมพอไปถึงบ้านมันก็ประมาณ 1 ทุ่มอะครับ เหล้ายาปลาปิ้งเพียบ กะตายกันไปข้างหนึ่ง ไอ้กั๊กตามมาทีหลังครับ แม่งหล่อมาเชียวเมิง ตอนนั้นยอมรับแล้วอะครับว่ารักมันมากกกก เวลาล้อมวงผมก็เลือกที่จะไปนั่งติดกันมัน แอบมองมัน
เอ๊ะ... ทำไมตัวมันคล้ำลงหว่า แต่ดูมันตัวใหญ่ขึ้นนะ
เอ้........ปากมันสวยจังเลย
เอ้.........คิ้วก็เข๊มเช้ม
เอ้........ตามันเป๋วดีจัง
เอ้........ทำไมจมูกโด่งจังวะ
เอ้........อยู่บ้านคงทำงานหนักเนอะ มือถึงสาก
ผมมองมันจนมันสังเกตุเห็นอะจึงหันมาถาม
“แบงก์ มองไรหรอ” เสียงเมิงอ้อแอ้แล้วนะ
“ป่าว” :m21:โกหกหน้าด้านๆๆ
“ว้า นึกว่ามองคนหล่อซะอีก” มันกวนผมครับ
“แหวะ จะอ้วก”
“555555555 อะไรกัน ยังไม่ได้ทำอะไรเลย แพ้ท้องซะแล้วหรอ” แล้วมันก็หัวเราะ ขำมากนะเมิง
ระหว่างนั้นไอ้เอกก็เรียกให้ไปจับสลากของขวัญปีใหม่กัน ผมได้ของไอ้โอ๋ครับ เป็นมู่ลี่เปลือกหอย สวยดีเหมือนกัน แต่อยากได้ของไอ้กั๊กมากกว่า แหะๆๆๆ แต่ไม่เป็นไรครับ วันนี้ผมก็เตรียมของขวัญมาให้มันอีกชิ้นหนึ่งเหมือนกัน เป็นเสื้อยืดครับ ซื้อที่ตลาดนัด เห็นว่าสวยดี ผมก็ให้มันหลังจากที่แลกของขวัญกันเสร็จแล้ว แต่ดูมันเฉย ๆ นะ ช่างมัน มันคงกำลังเมา พอถึงใกล้จะเที่ยงคืน ทุกคนก็ไปนั่งหน้าทีวี ดูพิธีเค้าท์ดาวน์เพื่อก้าวเข้าสู่ปีใหม่ ในมือแต่ละคนถือพลุกระดาษเอาไว้คนละอัน พร้อมกับที่พวกเรานับไปพร้อม ๆ กับในทีวี
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สวัสดีปีใหม่ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงพวกเราร้องขึ้นพร้อม ๆ กัน ผมคว้าตัวไอ้กั๊กที่อยู่ใกล้ที่สุดเข้ามากอด
“เรารักแกนะเว้ย” ผมพูดเบาๆๆ
“เราก็รักแกเหมือนกัน” มันตอบผมครับ และผมก็หันไปกอดคนอื่น ๆ ต่อ พร้อมกับพูดเหมือนกัน แต่คนละความหมายกับที่พูดกับไอ้กั๊กครับ
สักพักนึง ไอ้กั๊กมันก็เดินเข้าไปหาไอ้เอก และขอยืมโทรศัพท์ที่บ้านไอ้เอกเพื่อโทรออกไปหาใครไม่รู้ ได้ยินแว่วว่ามันอวยพรใครก็ไม่รู้ว่า Happh New Year
“คงจะเป็นเพื่อนมันมั้ง” หลังจากนั้นประมาณ 10 นาทีพอมันคุยโทรศัพท์เสร็จมัน
“เฮ้ย เอก แบงก์ เดียวต้องขอตัวกลับก่อนวะ พอดีนัดพวกไอ้อ๊าทไว้”
“อ้าว แล้วเมิงจะขับรถกลับยังไง เมาแบบนี้” ไอ้เอกครับ ที่ถามไอ้กั๊ก แต่ผมอยากรู้ว่ามันไปหาใครมากกว่า
“เออ กรูขับไว้ ฝากไอ้แบงก์ด้วยละกัน” มันพูดครับ
“เออได้ ขับรถดีๆ นะเมิง” ไอ้เอกครับที่ตอบไป
“เออ เดี๋ยวกรูอาจจะกลับมานอนที่นี่นะ” ไอ้กั๊กมันตอบไป
“เออ แบงก์เดี๋ยวไปเอาของที่รถหน่อยดิ” เสร็จแล้วไอ้กั๊กมันก็หันมาพูดกับผมก่อนที่จะเดินนำผมไปครับ ผมก็งงว่าของอะไรก็เลยเดินตามมันไปที่รถ
“ของอะไรหรอ” ผมถามมันหลังจากที่เดินไปถึงมอเตอร์ไซด์ของมันแล้ว
“อะ ให้” มันยื่นถุงพลาสติกให้ผมใบหนึ่ง ก่อนที่จะสตาร์ทรถของมัน
“เดี๋ยวกลับมานอนด้วย” มันยักคิ้วให้ทีหนึ่งก่อนที่จะขับรถออกไปครับ
พอมันไปแล้วผมก็เลยเปิดดู เป็นเสื้อยืดสีเขียวครับ สีเดียวกับหมวกที่มันให้ผม แบบก็ธรรมดาอะครับ แต่ผมกับชอบมากๆๆ หลังจากนั้นผมก็กลับขึ้นไปหาพวกไอ้เอกต่อ ก็นั่งกินกันไปเรื่อย ๆ อะครับ ตอนแรกกะจะรอไอ้กั๊กเพราะเห็นว่าจะกลับมานอนที่นี่ แต่ ตี 2 แล้วยังไม่เห็นกลับมาซะที ไอ้พวกนั้นก็เมาหลับกันไปแล้ว ผมก็เลยไปนอนบ้าง โดนพวกเราจะนอนกันที่ลานในบ้านอะครับ เอาฟูกมาปูต่อ ๆ กัน และก็นอนเรียงกัน
ขณะกำลังหลับอยู่นั้นก็รู้สึกว่ามีคนมานอนข้าง ๆ ครับ ก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็พลิกตะแคงหันไปอีกทางหนึ่ง ซักพักรู้สึกว่ามีใครมากอดไว้ครับ พร้อมกับก้มลงไปกัดที่หัวไหล่หนึ่งที ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาครับ ไอ้กั๊กแน่ๆๆ
“กี่โมงแล้ว” ผมถามมันครับ
“ตี 4 นอนเหอะ” มันพูดพร้อมกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น ส่วนผมก็ดึงผ้าห่มไปห่มให้มันด้วยครับ กลัวมันหนาว
ลมหายใจที่มีกลิ่นเหล้าของมันรดหูผมตลอดเวลา ทำให้ผมหลับไม่ลง ได้แต่นอนลืมตาอยู่อย่างนั้นครับ สักพักหนึ่งผมจึงตัดสินใจเรียกมัน
“กั๊ก”
“................”
“กั๊ก”
“..................” ไม่มีเสียงตอบจากมันครับ สงสัยมันคงเมาและหลับไปแล้ว ผมจึงหันหน้าไปทางมัน เห็นมันหลับตาพริ้มเลยครับ
“แบงก์ชอบกั๊กนะ แบงก์ชอบกั๊กนะ” ผมก้มลงไปบอกข้าง ๆ หูมัน พร้อมกับทำสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าคนอย่างผมจะกล้าทำ ก็คือ ผมค่อย ๆ ก้มลงไปพร้อมกับเอาริมฝีปากตนเอง แตะเข้ากับริมฝีปากไอ้กั๊ก และก็หยุดเอาไว้ ก่อนที่จะถอนริมฝีปากตนเองออกมา พร้อมกับก้มลงไปหอมแก้มแข็ง ๆ ของมันอีกที ก่อนที่จะหยุดความรู้สึกและการกระทำเอาไว้
ตอนนั้นผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมน้ำตาผมมันจึงไหล ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ไม่ให้ใครได้ยินแต่ในใจผมตอนนั้น เสียงสะอื้นมันดังเหลือเกิน ดังจนอยากที่จะให้คนข้าง ๆ ได้ยิน
ผมอยากจะดึงมันเข้ามากอดให้หนำใจ
ผมอยากจะทำทุกอย่างกันมันเหมือนกับที่คนรักเขาทำกัน
ผมอยากให้มันมองผมคนเดียว
ตอนนี้ผมทำได้แค่บอกรักมันในขณะที่มันหลับ แต่ผมคิดว่าอีกไม่นานผมจะต้องได้บอกรักมันในขณะที่มันรู้สึกตัวให้ได้
อยากบอกให้รู้ เธอคือลมหายใจ
คือสายใยที่ใจ ผูกพันธ์
วันคืนที่แสนเศร้า ไม่นานก็พ้นผ่าน
คงมีสักวันที่เป็นของเธอ
ได้ยินใช่ไหม หัวใจมันเต้นแรง
ทุกๆครั้งที่เราได้เจอ
ยืนยันให้มั่นใจ ยังไงก็รักเธอ
ไม่ต้องถามเลย ว่านานสักเท่าไหร่
* ตราบใดที่ฟ้า นั้นมีตะวัน ก็คงเปรียบดังใจฉัน
ต้องการแต่เธอ คนเดียวมั่นคงในใจ
หากวันใดฟ้า ไม่มีตะวัน ก็เหมือนเป็นความรัก มืด ไป
คงอยู่ไม่ไหว หากฉันไม่มีเธอ
เมื่อไหร่ที่ท้อ เมื่อไหร่ที่เสียใจ มองหาใครไม่เจอสักคน
เธอจะมีฉันอยู่ ปลอบใจที่หมองหม่น
คลายความร้อนรนให้มันหายไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++
เหลืออีกแค่ 2 ตอนก็จะจบแล้วนะครับ ยังไงช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
แบงก์แฟนกั๊ก (หรือเปล่าน๊า)