มันเห็นผมงอนมั้งครับ ก็เลยเอาป็อปคอนป้อนใส่ปากผม เอ๊ะ หรือว่ายัดวะ ตามันก็ดูหนังไป มือมันก็โกยป็อปคอร์นยัดใส่ปากผมไป ไอ้นี่ กรูติดคอโว้ย
“พอแล้วเมิง กรูอิ่มละ” ผมต้องรีบบอกมันครับ เดี๋ยวมันยัดใส่มาอีก
มันหันมาเห็นผมก็หัวเราะออกมาครับ
“ไอ้เชี่ย ในโรงหนัง เบาๆๆ หน่อย” แหม ก็ดันหัวเราะตอนที่เขากำลังซึ้งกันอยู่นิคับ
หลังจากด่ามันก็เริ่มสำรวจตัวเอง ชิบ หน้าผมเต็มไปด้วยป็อปคอร์น บนตักก็มี ที่พื้นก็มี ไอ้เชี่ย เมิง กรูเหนียวไปทั้งตัวแล้ว
“กรูไม่เล่นกับเมิงละ ทำตัวเป็นเด็กไปได้” มันพูดครับ ไอ้เชี่ย เมิงนั่นแหละที่เป็นเด็ก
หลังจากนั้นเราก็นั่งดูหนังกันตามปกติครับ ดูมั้งไม่ดูมั่ง เพราะอะไรนั่นเหรอครับ เพราะว่าผมจะคอยแอบชำเลืองมองมันตลอด โอ้ย ทำไมเมิงหล่ออย่างนี้เนี่ย
ไม่อยากจะบอกว่า ผมเสียน้ำตาให้กับเรื่องนี้จนได้ แต่ไอ้กั๊กผมก็เห็นมันเฉยๆๆนะครับ แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรที่หรอกมันมาดูหนัง Y แถมมันก็ยังบอกด้วยว่าเป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง แต่ผมรู้ครับว่ามันไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวยังงี้ซักเท่าไหร่ เพราะอยากที่บอกครับว่ามันต้องรับผิดชอบธุรกิจที่บ้านมันอย่
หลังจากที่ออกจากโรงหนัง เราก็พากันลงไปหาอะไรกิน ระหว่างที่ลงบันไดเลื่อน ไอ้กั๊กมันก็คงเห็นผมซึมๆๆ (กำลังอินกับหนัง สลัดไม่หลุดซักที)
“เป็นไร” มันถามผมครับ
“เศร้าเนอะ” ผมหมายถึงหนังอะครับ
“อืม อย่าคิดมาก มันก็แค่หนัง”
“อืม”
“ชอบฉากไหน” ผมถามมันครับ
“ฉากไหนหรอ…………………….” ทำไมเมิงคิดนานจังวะ
“คิดบอกแล้วโทรบอกกรูด้วยนะ”
“เราชอบฉาก ที่มันจูบกันอะ ไม่เคยเห็นผู้ชายจูบกัน”
“เหรออออออออออออออออออออออออ” ผมลากเสียงยาวประชดมันครับ แหม แล้วที่ภูกระดึง เมิงทำเชี่ยอะไรไว้อะ กรูจำได้นะเว้ย
“555555555555555555555555” ดูมันหัวเราะเขิน ๆๆครับ
“มันจูบกันยังไงอะ มีแลกลิ้นไหม” 5555 ผมถามมันครับ
“ไอ้บ้า” ดู ๆๆ มันเขิน
“จะกินอะไรดี” มันถามครับ
“เลี้ยงปะหละ” ผมแกล้งมัน
“อืม วันนี้ก็ตั้งใจจะมาเลี้ยงอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัว มากับเสี่ยกั๊กซะอย่าง” มันพูดแล้วก็ทำท่ายึดอก น่าหมันใส้จริงๆๆ
“อะไรก็ได้” ผมตอบมันครับ
“ฟู๊ดคอร์ด มะ” มันถาม
“ไม่เอาอะ กระจอกไป” ผมปฏิเสธ
“งั้น แมคโดนอลด์มะ”
“เบื่อแหละ”
“งั้นเคเอฟซี”
“แล้วต่างกับแมคตรงไหนวะ”
“ป๊าบ”
“เชี่ย กรูเจ็บนะ” ก็ไอ้กั๊กนะสิครับ มันตบหัวผมอะดิ ไอ้เชี่ย กรูไม่ใช่วอลเล่ย์นะ ตบเอา ตบเอา
“ก็ไหนเมิงบอกว่าอะไรก็ได้ พอกรูเสนอก็ไม่เอา ไม่เอา งั้นเมิงบอกมาเลยว่าจะกินอะไร”
“เอ็มเคดีกว่า อยากกิน”
“ก็แค่นั้นอะ” แล้วมันก็เดินกอดคอลากผมเข้าเอ็มเค
“เออ แบงก์”
“อะไร” ระหว่างทางอยู่ดีๆๆ มันก็เรียกผมซะงั้น ทำเอาตกใจ
“อย่าลืมอาหารปลานะ” ไอ้เชี่ย กรูรู้แล้ว แม่งสั่งอยู่ได้ ปลาเมิงไม่อดหรอก
“เออ กรูรู้แล้ว”
พอไปถึงร้านเอ็มเคแล้วก็เรียกพนักงานมาสั่งอาหารครับ
“แบงก์ แกสั่งนะ” มันพูดเสียงกระซิบกระซาบกับผม
“ทำไม” งงสิครับ
“เออ......... กรูสั่งไม่เป็นหวะ” 5555555555
“ไม่เห็นอยากเลย เมิงอยากกินอะไรก็สั่งๆๆ ไปดิ”
“ไม่เอาอะ กรูอาย เมิงนั่นแหละสั่ง”
“เออ เมิงนั่งเฉยๆๆ เดี๋ยวกรูสั่งให้”
ระหว่างนั้นผมก็สั่งไปเรื่อยครับ เอานู้น เอานี้ เน้นเนื้อสัตว์ครับ ไม่ค่อยสั่งผัก เพราะไม่ค่อยชอบกิน
“แค่นี้พอก่อนครับ”
“เมิงนัดเพื่อนไว้ด้วยหรอ” อยู่ๆๆ มันก็พูดขึ้นมาครับ
“ปล่าว ทำไมหรอ”
“อ้าว ก็เห็นสั่งมาเหมือนมาเลี้ยงทีมฟุตบอล” อ้าวไอ้นี่ แดกกรู
“55555555 ก็กรูกลัวเมิงไม่อิ่มไง หรือว่าเมิงมีเงินไม่พอจ่าย เดี๋ยวกรูช่วยออกก็ได้”
“ป่าว แต่กลัวกินไม่หมด เสียดาย”
“เออ หน่า กรูแดกจุ แค่นี้ไม่ระคายท้องหรอก”
“แล้วเมิงเอาไปไว้ไหนหมดวะ กินแล้วไม่เห็นอ้วนกับเขาเลย”
“ไอ้บ้า” 555555555555 ระหว่างที่รออาหารมาครับเราก็คุยกันหลาย ๆ เรื่อง ผมเพิ่งสังเกตุนะครับว่ามันดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก อาจจะเป็นเพราะว่ามันมีเรื่องหลายเรื่องให้รับผิดชอบก็ได้นะครับ แต่ผมรู้สึกว่าผมยังเป็นเด็ก ยังง๊องแง็งอยู่เลย ต่างกับมันลิบลับ มันจะคอยเตือน คอยสอนไอ้นั้น ไอ้นี่ผมตลอดเวลาที่ผมซน คือผมนิสัยไม่ดีอย่างหนึ่งก็คือ ผมเป็นคนพูดตรง ๆ อะครับ เวลาไม่พอใจหรือไม่เข้าใจอะไรพนักงานเสริฟก็จะพูดออกมาตรง ๆ แบบว่าอาจจะทำให้เขาหน้าเสียนิดหนึ่ง
"พี่คะ รับติ่มซำทานรองท้องก่อนไหมคะ" พนักงานขายพูดขึ้น แต่ไม่เห็นรถเข็นนิหว่า
"ไม่เอา เคยสั่งไปแล้วมาทีหลังอาหารหลักอีก" อ้าว ปากหมาอีกกรู แต่ผมก็พูดสุภาพนะครับ แต่น้ำเสียงผมเป็นคนแข็งๆๆมั้ง
"................"พนักงานก็หน้าเสียนิดหนึ่ง
"ขอโทษครับ" ไอ้กั๊กครับขอโทษพนักงานแทนผม
"แบงก์" มันเรียกชื่อผมแล้วทำหน้าดุๆๆ นิดหนึ่ง
"ไร"
"เมิงพูดแรงไปป่าววะ"
"อ้าวหรอ แต่กรูก็พูดจริงอะ" คือผมไม่รู้ตัวครับว่าผมพูดแรงไปปล่าว แต่ผมว่าไม่นะ ไอ้กั๊กอะมันบอกว่าแรงไป
"เออ โทษที"
"ทีหลังอย่าทำอีกนะเว้ย มันไม่ดี" น่าน ด่ากรูอีก
"ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ" ผมแกล้งลากเสียงยาว
“กี่ปีแล้ววะ” อยู่ๆๆมันก็พูดขึ้นมา
“อะไร” ผมงงครับ
“ก็ที่เราไม่ได้เจอกันไง”
“7ปี” ใช่ 7 ปีแล้วสินะ หลังจากจบ ม. 6 เราก็ไม่ได้เจอกันเลย แต่เมิงจะรู้ไหมว่าใจกรูไม่เคยเปลี่ยน
“หรอ นานเนอะ”
“อืม นาน นานมาก” พูดปนความในนิดๆๆ
“แบงก์เปลี่ยนไปเยอะนะ”
“ยังไง” กรูก็ยังเหมือนเดิม มีแต่เมิงนั่นแหละที่เปลี่ยน
“ดูแบงก์กล้าขึ้น ดูทันสมัยขึ้น แต่ก่อนแบงก์จืดจะตายไป”
“หรอ อาจจะเป็นเพราะสังคมในมหาลัยมั้ง” คือผมบอกเพื่อน ๆ ก่อนนะครับว่าผมเลือกเรียนเข้าคณะนิเทศศาตร์ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ สาเหตุเป็นเพราะว่า ผมมีปมตรงที่ว่าเป็นคนไม่ค่อยกล้าแสดงออกเอามากๆๆ จะอายมาก ๆ ถ้าต้องทำอะไรท่ามกลางคนเยอะ ๆ เลยอยากที่จะเปลี่ยนตัวเอง ตอนนั้นเฮิร์ทจากไอ้กั๊กด้วยก็เลยเรียนนิเทศฯ ซึ่งมันก็ได้ผลมาก ๆ ครับ
“กั๊กชอบแบบไหนอะ” ลองถามมันครับ
“เป็นแบบเดิมได้ไหม”
“...”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
