บอกรัก
+++++++++++++++++++++++++
ตอนนั้นผมนอนไม่หลับแล้วครับ เลยออกมานั่งหน้าบ้าน นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แต่ส่วนมากจะเป็นเรื่องของไอ้กั๊กซะมากกว่า คิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา คำพูดต่าง ๆ ที่มันเคยพูด สักพักก็เห็นพ่อไอ้เอกกำลังนั่งล้างผักอยู่ริมคลองหน้าบ้าน เลยเดินเข้าไปคุยด้วย
“ทำไมตื่นเช้าจังคับ” ผมทักก่อนครับ
“อ้าว หนู ตื่นเช้าเหมือนกันนะเอง” พ่อไอ้เอกยิ้มฟันขาวทักผมครับ
“อ้อ แปลกที่ครับ นอนไม่หลับ และนี่กำลังทำอะไรอยู่ครับ”
“พ่อกะว่าจะทำกับข้าวตักบาตรนะ” โอ้โห นี่ตักบาตรเป็นด้วยหรอวะเนี่ย
“แปลกใจใช่ไหมหละ 5555555” และพ่อมันก็ขำครับ
ระหว่างนั้นผมก็เตรียมตัวที่จะแปรงฟันนะครับ จู่ ๆ พ่อไอ้เอกก็พูดขึ้นมาว่า
“คนที่เพิ่งกลับมานั่นแฟนเองหรอ”
พรวดดดดดดดดดดดดด ยาสีฟันแทบกระเด็น
“อ๊ะ คือ...ไม่ใช่ครับ เพื่อนกันครับ”
“5555555555 เขินอะสิเอ็ง พ่อดูออก” หา ที่ขนาดเพิ่งเจอกันพ่อดูออกแล้วหรอวะเนี่ย แล้วไอ้กั๊กมันจะดูออกไหมวะ
“ไม่เป็นไรหรอก พ่อรับได้ ขอให้เป็นคนดีก็พอ 555” สูบกัญชามาหรือไงวะ อารมณ์ดีจัง
“ชอบมันนานยัง”
“เอออออ.............นานแล้วครับ” ตอบไปแล้ว ตอบไปแล้ว
“ท่าทางมันจะยังไม่รู้ตัว” แหม เป็นหมอดูเมื่อไหร่ครับพ่อ
แหะๆๆๆๆ ทำอะไรไม่ได้ครับ เลยยิ้มกลับไป
“พ่อเอาใจช่วยนะเว้ย สู้ๆๆ” แน้ๆๆๆๆๆๆๆ มาบอกให้กรูสู้
“เออ.................. พ่อครับ อย่าบอกให้ใครรู้นะครับ ความลับ”
“เออนะ กรูไม่บอกหรอก ถ้าไม่เมานะ” อ้าว ไหงพูดเงี้ยะ
“555555555555 พุดเล่น เอ้า มาช่วยกูยกตระกร้านี้ขึ้นไปหน่อยนะ”
“ครับ”
ผมกับพ่อไอ้เอกก็พากันเดินเข้าไปในครัว เพื่อทำกับข้าวถวายพระตอนเช้าครับ แหม พ่อไอ้เอกนี่เห็นอย่างนี้แต่ทำกับข้าวเก่งเป็นบ้า วันนี้วันที่ 1 มกราคมครับ ปีอะไรไม่บอก 5555 ผมกับพ่อไอ้เอกตัดสินใจไปวันกันแค่สองคน เพราะไอ้พวกนั้นยังไม่ตื่นกันดีเลย กลับมาถึงบ้านก็สายกันแล้ว เห็นพวกมันนั่งเล่นกันอยู่
“เฮ้ย ไปไหนกันมาวะ” ไอ้เอกครับ ถามผม
“กรูไปทำบุญมาวะ”
“หรอ น่าจะปลุก” ไอ้กั๊กครับสวนขึ้นมา
“ปลุกแล้ว แต่ไม่ตื่นเอง ช่วยไม่ได้” ผมบอกไอ้กั๊กมัน แต่ไม่มองหน้ามัน เขิน
“เอ้าน่า อย่าเถียงกัน แม่งเถียงกันยังกะผัวเมีย ปะๆๆ ไปกินข้าวกัน” แม่งโดนพ่อไอ้เอกกัดไปหนึ่งดอก ไม่น่าเลยกรู
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วก็แยกย้ายกันต่างคนต่างกลับบ้าน ตอนแรกกะจะนั่งรถเมล์กลับ แต่ไอ้กั๊กให้ไปกับมัน ผมก็ไม่ยอมไปครับ นั่งรถมอ’ไซด์ ไม่เป็น ก็เลยโดนไอ้เอกด่า
“เมิงอย่าสะดีดสะดิ้ง ไอ้กั๊กขับไม่แรงหรอก” เมิงนะเมิง
ตอนนี้ทุกคนรอผมคนเดียวครับ ก็เลยตัดสินใจซ้อนท้ายมันไป ครับ ผมนั่งมอ’ไซด์ครั้งแรกก็กับมันเนี่ยแหละครับ แม่ง ทำไมแทบทุกอย่างที่เป็นครั้งแรกของกรูต้องมีมึงเข้ามามีส่วนร่วมด้วยวะ ตอนแรกก็เกาะท้ายรถ มันก็บอกให้เอามือมาเกาะตัวมัน พอผมเกาะเอวมัน แม่งก็สะดีดสะดิ้ง บอกว่าจักจี้ ให้เอาไปเกาะที่หน้าขามันแทน กรูก็ต้องเอื้อมไปเกาะหน้าขามัน แม่ง ตัวผมกับตัวมันเบียดกันซะไม่มีที่ว่างแหละ เปลือกตัวอีกกรู
พอมันมาถึงทางเข้าบ้านผมแล้ว มันก็ขับรถกลับไป ก่อนกลับก็หันมายักคิ้วให้ผมอีกหนึ่งที ผมแทบจะกองตรงนั้น
พอเปิดเทอม ทุกอย่างระหว่างผมกับมันก็เป็นเหมือนเดิมครับ เราก็ยังสนิทกันแนบแน่นเหมือนเดิม และแต่ละคนก็ยุ่ง ๆ กับเรื่องเอนทรานซ์ ซึ่งมันเป็นระบบใหม่ มีการสอบสองครั้ง ผมไปบนกับหลวงพ่อที่ผมนับถือครับว่า ถ้าผมทำคะแนนในการสอบครั้งแรกได้ดี ผมจะบอกรักมัน 5555 เอากับผมสิ
เมื่อผมบนเช่นนี้ ผมก็เริ่มตั้งใจอ่านหนังสือมากขึ้น พวกไอ้กั๊ก ไอเอก มันไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เพราะมันรู้ตัวว่าสอบไม่ติดครับ ก็เลยเล่นบอล วอลเล่ย์ของมันไปเรื่อยเปื่อย ส่วนผมนะหรอ วิ่งเข้าห้องแนะแนวเป็นว่าเล่น
แต่ไอ้กั๊กมักจะชอบทำให้ผมเสียสมาธิอยู่เรื่อย อ่านหนังสืออยู่ดี ๆ มากัดบ้างหละ โน้มคอตีเข่าบ้างหละ แล้วแต่มันจะทำได้ และพอถึงวันสอบครั้งแรก ผมต้องไปสอบที่ โรงเรียน ราชินี นครปฐมครับ วันนั้นผมนำเหรียญ 5 บาทที่มันเคยให้ผม (จำได้ไหมครับ) ติดตัวไปด้วย ประหนึ่งว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เพราะว่าถ้าผมสอบได้คะแนนดี ๆ ผมเนี่ยแหละจะเดินเข้าไปบอกว่าชอบมัน
พอสอบเสร็จก็ลุ้นคะแนนกันนะครับ เออลืมบอกไป วาเลนไทน์ปีสุดท้ายในช่วง ม.ปลายของผมก็ยังมีอยู่นะครับ ผมซื้อช็อคโกแลตให้มันเหมือนเดิม ส่วนไอ้กั๊กมันซื้อช็อคโกแลตที่มีแอลมอลอะครับ กล่องละ 20 บาทให้ผม 20 กล่อง กะจะขุนให้ผมอ้วนมั้ง มันบอกเปลี่ยนบ้างเดี๋ยวจะเบื่อ 5555555555
เข้าเรื่องต่อนะครับ หลังจากการสอบเอนทรานซ์ครั้งแรกผ่านไป ปรากฎว่า คะแนนออกมาดีเกินความคาดหมาย
ผมจึงต้องแก้บนครับ และวันที่ผมบอกรักมันก็มาถึงครับ ผมจำได้ดี วันนั้นเป็นวันที่ 21 มกราคม อากาศกำลังดีเลยครับ หลังปีใหม่ไม่นาน ทุกคนกำลังเบิกบาน รวมทั้งผมด้วย
ผมเลือกช่วงเวลาคาบว่างในตอนบ่ายครับ วันนั้นตี่นเต้นมากกกกกก เก้าเท้าซ้ายออกจากบ้าน วันนี้แหละครับที่จะเป็นวันตัดสินชะตากรรมของผม
บ่าย 2 โมงกว่า ๆ ผมเห็นไอ้กั๊กมันเล่นวอลเล่ย์บอลเสร็จแล้ว แนะ มันกำลังเดินเข้ามาหาผมครับ ผมเลยชิงเรียกมันซะก่อน
“กั๊ก มานี่หน่อยดิ มีอะไรจะบอกหน่อย” ผมเดินเข้าไปกระซิบมันครับ กลัวคนอื่นเขาได้ยิน
“ไรวะ” พร้อมกับชักมือที่จะดึงผมไปกัดออก ดูหน้ามันงงเหมือนกัน
“เออหน่า อยากรู้ก็เดินตามมานี่” ผมพูดเสร็จก็เดินนำมันไปครับ ผมเดินไปที่สวนสนหลังโรงอาหาร ซึ่งผมเคยมาดูแล้ว คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่
“มีอะไร ทำไมต้องพามาซะไกล” มันคงงงอะครับ
“เออกั๊ก ถ้าแบงก์พูดอะไรแล้ว กั๊กไม่พอใจก็อย่าโกรธนะ และอย่าคิดมากด้วยนะ” ชักปอดครับ ตอนนั้น ไอ้ผมก็เป็นคนขี้อายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“เออน่า มีไร”
“คือ
ว่า...”
ผมเว้นช่วงนานมากกกกกกกกก เกือบลืมหายใจ
มันก็ยืนรอ พร้อมกับเอาผ้าเช็ดเหงื่อมันไปด้วย
“กั๊ก จะไปเรียนต่อไหนหรอ จบไปแล้วอะ” แป่ว ไม่กล้าอะ
“โห ไรวะ ถามแค่เนี่ย ไม่รู้วะ ยังไม่ได้คิด” มันคงหาว่าบ้าอะครับ
“โห ไรวะ คิดได้แล้วนะเว้ย” ผมพูดคุยเพื่อต่อเวลากับมันอีกนิด
“กะจะเรียนรามอะ”
ผมก็ถามอะไรมันไปเรื่อยเปื่อย เพื่อฆ่าเวลา จำได้คำถามแต่ละคำถามไร้สาระ
มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนมันคงรำคาญมั้ง
“มีไรอีกปะ ถ้าไม่มีกูก็จะบอกอะไรเมิงบ้าง เพราะกรูว่ากรูก็มีอะไรจะบอกเมิงเหมือนกัน ”
“มี ๆๆๆๆๆ ดิ” ผมก็รีบพูด กลับมันเดินหนี แต่เอ๊ะ เมื่อกี้มันบอกว่ามันมีอะไรจะบอก ผมก็งงดิครับ ผมก็เลยคิดว่าให้มันพูดก่อนดีกว่า เพราะตอนนั้นยังไม่กล้า
“งั้นเมิงบอกกรูมาก่อน แล้วกรูค่อยบอกเรื่องของกรู” ผมต่อรองกับมัน หรือว่ามันจะบอกรักเราหว่า อิอิ
เอออ ............” เอ้า เอ่อ อยู่ได้ เร็ว ๆๆดิวะ
“เมิงนั่นแหละบอกกรูก่อน ถ้าเมิงไม่บอก กรูก็จะไม่บอกเหมือนกัน” มันบอกผมครับ
“เออ ก็ได้ แม่ง” แกล้งบ่นไปงั้นละครับ อาย
“แต่ถ้าเราบอกไปเนี่ย กั๊กไม่ต้องใส่ใจนะเว้ย แค่อยากให้รู้ไว้แค่นั่นแหละ
“อะไรวะแบงก์ พูดซะอยากรู้เลย”
เออ......................แบงก์คิดว่า
แบงก์รักกั๊กหวะ แต่ไม่ได้แบบเพื่อนนะ รักแบบว่ารักกันอะ รักมานานแล้วนะ แต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ รักมากด้วย ชอบมากด้วย” ผมกลั้นหายใจพูดรัวเลยครับ
“จริง ๆ”
ผมย้ำเสียงอ่อย ๆๆ
ฟิ้ววววววววววววววววว
พูดไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่ามันเข้าใจหรือเปล่านะครับ ใจก็ตุ้มๆ ต่อมๆ
“.....................................................”
+++++++++++++++++++++
พรุ้งนี้จะมาลงตอนจบให้นะครับ
ลุ้นกันต่อไป
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
