^^^
จิ้มคนอ่านเร็วสามจึ๊ก ทะลวงทะลุเรื่อง
รักหรอกจึงหยอกเล่น ลงให้อีกตอนแล้วนะ
color=blue]
“แม่ง มึงอย่าทำตัวเด่นเกินดิหว่ะ เด๋วระวังจะโดนเล่นหนักนะเว้ย” จอนมันเตือนผม ก่อนเข้าเชียร์อีกวัน
“ทำยังกะกูกลัว” ผมทำหน้าเย้ย
“กูว่าอย่าสร้างปัญหาเลยหน่า ทำตัวเฉยๆดีกว่า ใจร้อนไม่สมเป็นมึงเลย” มันยังเตือน
“เออๆ กูจะใจเย็นๆ” ผมบอก
แล้ววันนี้เราก็เข้าประชุมกันอีก ตอนนี้ประชุมเหมือนที่ลับฝีมือผมให้กล้าท้วงนู่นท้วงนี่ เด๋วตอนเลือกหัวหน้าจะโดนมั้ยเนี่ย แต่วันนี้กลุ่มพี่ว้ากเก้อร์ กลับไม่อยู่ มีพี่ตัวแทนคนนึงมาประกาศแทน
“วันนี้เราจะจับพี่รหัสกัน โดยใช้เซียมซีเสี่ยงทายกันนะคับ” เซียมซีถูกไล่ส่งมาจากฟากผู้หญิงก่อน ทุกคนพอได้ชื่อก็ให้ตะโกนบอกแล้ว พี่รหัสจะเป็นคนเข้ามาหา จนมาถึงผม ผมก็สั่นๆ
“ขอให้ได้พี่รหัสน่ารักๆ ใจดีๆ ๆๆ” ผมเขย่าแล้วชื่อหลุดออกมา
“ทีน” ผมอ่าน โดยไอจอนมาดูอยู่ข้างๆ “ใครวะ ไม่เห็นรู้จัก” ผมถามไอจอน
“กูก็ไม่รู้หว่ะ ไอจอนก็ไม่ได้สนใจชาวบ้านเค้าพอๆกะผม ก็นั่งคุยกันสองคนทั้งวัน
“พี่ทีนคับ ๆ พี่ทีนค้าบ” ไม่มีใครออกมาหาผมซักคน ของไอจอนนี่สิอยู่หลังผม
พี่เค้ายังมาก่อนอีก เหมือนเตรียมวิ่งมาหาอยู่แล้วล่ะ แล้วพี่รหัสและน้องรหัสก็คุยกัน แต่ทำไมมีผมที่พี่รหัสไม่มาล่ะ แล้วพี่รหัสจอนก็หันมาถามผม
“น้องได้ ใครเป็นพี่รหัสจ๊ะ”
“พี่ทีนคับ” ผมตอบ
“อ๋อ อย่างนั้นมานั่งคุยกับพี่ก่อนก็ได้ โชคดีเนอะ ได้ทีนด้วย” พี่เค้าพูดยิ้มๆ
“ทำไมถึงโชคดีล่ะคับ พี่เค้าเป็นใครเหรอ”ผมถาม
“อ่าว ก็เจอหน้ากันอยู่ทุกวัน คู่ปรับกันนี่เราหน่ะ” ยิ่งพี่เค้าพูดผมยิ่งงง ผมไปเป็นคู่ปรับใครเมื่อไหร่
“งงอ่ะฮะ ตกลงว่าใครอ่ะคับ” ผมถามต่อ
“อ่าว ก็พี่ว้ากคู่ปรับของน้องไง พี่ทีน” ผมก็เคยได้ยินชื่อพอผ่านๆหูมาบ้างหรอก แต่ไม่นึกว่า ว้ากหน้าเหมือนปีสี่คนนั้นจะอยู่ปีสอง
“พี่ค้าบ เปลี่ยนได้มั้ย ผมไม่อยากเป็นน้องรหัสพี่คนนั้นอ่ะ” ผมไม่ว่าเปล่า
“ใครได้ พี่ฮัทเป็นพี่รหัสมาแลกกันมั้ย แถมเลี้ยงน้ำฟรีหนึ่งอาทิตย์ ผมเดินเร่ประกาศ
“น้องคับ ได้พี่เป็นพี่รหัสนี่มันน่าผิดหวังจนยอมเลี้ยงน้ำเพื่อนเป็นอาทิตย์เลยเหรอคับ” เสียงคุ้นหูที่ไม่อยากได้ยินดังมาอีก ทุกคนกลับเข้าที่อีกครั้ง
“พี่ฮัท เค้าดีกว่าพี่ตรงไหนเหรอคับ” พี่ทีนยังถามผม
“ป่าว หรอกคับ แต่ผมสบายใจกว่า ก็เท่านั้น” ผมตอบเค้ายิ้มฉาบมีดโกน
“ยังงั้นก็ขอโทษด้วยนะคับ เราไม่มีการเปลี่ยนพี่รหัส ใครได้ก็ถือว่าเป็นดวง แลกกันไม่ได้คับ”
ผมถึงกับถอนหายใจ ทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียว แต่คนที่ตาเขียวสุดคงจะเป็นพี่ทีน
“ไม่เป็นไรคับ ก็โทษดวงมันละกันคับ” ผมยังต่อ พี่ทีนดูจะหงุดหงิดมาก
“น้องคับ ได้ใครก็เหมือนกันแหละคับ เราอยู่กลุ่มเดียวกันยังไงก็ต้องสมัครสมานสามัคคีอยู่แล้ว” เสียงพี่ฮัทมาอีก พี่เค้าช่วยผมตลอดเลย ผ่านเชียร์มาได้ นี่คงต้องไปกำนัลพี่ฮัทซะแล้ว
แต่พี่ทีนกลับไปมองพี่ฮัทแทน พี่ฮัทก็ได้แต่พยักเพยิดไปคุยข้างหลัง แล้วกลับมาอีกที พี่ทีนดูจะสงบลงแล้ว น้องคับ วันนี้ เราจะให้เพื่อนๆออกมาแนะนำตัวกันเรื่อยๆนะคับ
“น้องจอนค่ะ” เสียงคนถือใบโพยประกาศขึ้น พี่หลายคนคงอยากรู้ประวัติมันกันละมั้ง ถึงได้เป็นคนแรก จอนมันเลยต้องออกไป แนะนำตัว จนมาถึงช่วงที่คนตั้งตารอ รวมถึงผม
“คำถามพิเศษจากพี่ๆค่ะ น้องจอนมีแฟนรึยังค่ะ” เป็นคำถามที่ผมมั่นใจในคำตอบมาก
“ยังคับ กะลังเปิดรับสมัครอยู่คับ” ไอจอนมันตอบออกมา ทำให้ตัวผมถึงกับเกร็ง ผมไม่นึกว่ามันจะตอบอย่างนั้น
“ยังงั้น คงต้องตั้งโต๊ะ แจกใบรับสมัครแล้วล่ะค่ะ คนคงมารอแถวกันตั้งแต่ตีสี่เลย” พี่เค้าแซวมัน แต่ผมไม่มีอารมณ์จะขำ
“เชิญคนต่อไปค่ะ น้องที่มีสิทธิมีเสียงมากกว่าใคร น้องแชมป์ค่ะ”
ผมถึงกะงง ทำไมมาถึงเร็วจัง ยังเซ็งไม่หายเลย แต่คิดๆมันก็สิทธิของไอจอนนี่หว่า ดีแล้วที่มันบอกไปอย่างนั้น ขืนบอกมีทั้งคู่ คงได้เป็นคู่เกย์แห่งกลุ่มประจำปี
“แชมป์ ............... คับ” ผมแนะนำตัว
“ได้ข่าวว่ากำลังอยากเปลี่ยนตัวพี่รหัสเหรอค่ะ”
“คับ ผมแค่ลองถามดู เผื่อว่าได้เฉยๆ คับ” ผมตอบเซ็งๆ
“คงไม่ได้หรอกค่ะน้อง พี่ทีนเค้าได้น้องเป็นน้องรหัสพี่เค้าคงไม่ปล่อยง่ายๆหรอกค่ะ” พี่เค้าพูดตาแฝงเลศนัย
“นี่ก็คำถามพิเศษ เหมือนกัน คำถามเดียวกับน้องจอนค่ะ ไม่ทราบว่าน้องแชมป์มีแฟนรึยังค่ะ” เสียงเฮเริ่มมาจากข้างหลัง
“ไม่มีคับ” ผมตอบ อยากหันหน้าไปมองไอจอนดูว่ามันจะทำหน้ายังไง
“ยังงั้น พี่แถวๆนี้คงมีสิทธิ รวมถึง ว้ากบางคนด้วย” พี่ที่ถามแซวขึ้น เรียกเสียงเฮมาจากพี่ๆ
“ป่าวหรอกคับ ที่ไม่มีแฟนเพราะว่าแชมป์มีคู่หมั้นแล้ว หมั้นกันตั้งแต่เด็กแล้วคับ คงจะมีแฟนไม่ได้” ผมบอกไปอีกที
“โอ้โห เสียงป๊อกของคนอกหักดังจังเลย แต่ถ้าจะดังสุดที่โต๊ะว้าก” พี่เค้ายังไม่เลิกแซว ตอนนี้ปีหนึ่งด้วยกันก็เริ่มคุยกันแล้ว และผมก็เริ่มหวั่นๆกะพี่รหัสคนนี้แล้วสิ ถึงจะแซวกันขำๆก็เหอะ
แล้วในที่สุดช่วงผมก็ผ่านไป
“แชมป์ กู..” จอนมันพยายามพูด ผมได้แต่ส่งสายตาให้มันไม่ต้องพูด เด๋วคนสงสัยจะแย่
แล้วบทสัมภาษณ์ของเพื่อนก็ผ่านไปจนครบ วันนี้เลิกเย็นเป็นพิเศษ
“แชมป์ กูอยากให้เค้าไม่สงสัย กูเลยพูดไปอย่างนั้น” จอนมันพูดง้อๆผมตอนขึ้นรถแล้ว
“ป่าว กูจะว่าอะไร กูกะมึงก็แค่เพื่อนกัน” ถึงจะไม่โกรธมัน แต่ยังแอบแค้น เลยแกล้งมันสะสางเลยดีกว่า
“แชมป์ มึงก็รู้ กูพูดไป กูก็นึกว่ามึงอยากให้กูพูด” มันยังพูดหงุงหงิง
“อือ กูอยากให้มึงพูด กำลังเปิดรับสมัครอยู่เลยคับ” ผมเลียนแบบที่มันพูด
“แชมป์ กูขอโทษ กูไม่รู้” เสียงเริ่มสั่นๆ บทโศกกำลังจะมาอีกแล้ว
“สาด กูแซวมึงเล่น กูไม่ได้โกดมึง ถ้ามึงบอกว่ามี กูก็ต้องบอกว่าไม่มี ใครจะบอกว่ามีทั้งสองคน ตายห่าพอดี” ผมบอกมัน
“แน่ใจว่ามึงไม่โกดกู”มันถาม ดูอารมณ์ดีขึ้นและ
“อือ กูไม่โกดซะหน่อย ก็กูเพื่อนมึงนี่” ผมแกล้งอีก
“มึงอ่ะ”
“โอ๋ๆ แซวเล่น” ผมบอก
“ไม่โกดชัวร์” มันถาม
“เออ” ผมบอก
“แต่กูโกดมึง” อ่าวไหงงั้นอ่ะ
“กูไปทำไรวะ” ผมถามมัน ทำไมกลายเป็นผมผิดล่ะ
“มึงไปประกาศขอพี่ฮัทเป็นพี่รหัสทำไม” อ๋าว หึงทุกรายละเอียดจิงๆ
“ก็กูไม่อยากได้พี่ทีน”
“แล้วทำไมต้องพี่ฮัท” มันถามยังกะเค้นคอผมอยู่
“ก็กูสนิทนี่” ผมบอก
“ไม่ต้องไปยุ่งกะพี่ฮัทเลย”
“อ่าว มึงจะให้กูไม่ยุ่งได้ไง เค้าพี่ชายกู” ผมท้วง
“มึงไม่ได้คิดกะเค้าแค่พี่ชายอ่ะดิ”
“โอ้ย จอน กี่ปีแล้ว กูบอกแล้วว่ากูรักแต่มึง อย่าขี้หึงนักน่า”ผมบอก
“ก็ได้ พี่ฮัทไปคน แต่นี่มึงเล่นทำเสน่ห์ใหม่ใส่พี่รหัสมึงอีก” จอนยังพูดต่อ
“อ่าว กูทำอย่างนั้นเพิ่งรู้ว่าเรียกว่า ทำเสน่ห์”
“เหมือนกันอ่ะ มึงทำให้เค้าชอบมึง” ไอนี่เวลาหึงคุยไม่รู้เรื่องเลย
“มึงรู้ได้ไง ว่าเค้าชอบกู” ผมถาม
“กูรู้ในฐานะที่กูรักมึง ถึงเค้าจะชอบมึงเทียบกับกูเป็นผงธุรี แต่กูก็ดูออกว่าเค้าชอบมึง” แขวะคนอื่น ยังไม่งดสาธยายบทรักมัน
“เออๆ กูจะระวังให้มากขึ้นละกัน” ใครน้าที่บอกว่ามีคนมาชอบเยอะๆแล้วมันดี ผมคงเถียงหัวชนฝาเลยล่ะ หน้าตาก็ไม่ได้โดดเด่น ยิ่งเทียบกับจอนแล้ว ผมก็ตกกระป๋องไม่เห็นฝุ่น
จะว่าไปแล้วตัวไอจอนเองมีคนมาชอบเยอะกว่าผมหลายเท่านัก แต่ช่างหัวไอจอนผมไม่เอามาเล่าหรอก อิจฉามัน แต่ทำไมดวงของผมถึงมีแต่คนเข้ามาเรื่อยๆ และส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชายซะด้วยสิ ในขณะที่ผมกะลังขับรถอยู่เพลินๆ มือของจอนก็มากุมมือผมที่จับพวงมาลัยอยู่
“แชมป์ มึงว่าเข้ามหาลัย แล้ว มึงกับกูจะเหมือนเดิมไปตลอดมั้ย”
“หือ” ผมถามทั้งที่ได้ยินอยู่ชัดๆ
“กูอยากรู้ ว่าการเข้ามหาลัยมันจะทำให้สัมพันธ์ของคนเปลี่ยนไปมั้ย กูได้ยินว่าคนเยอะแยะที่เป็นแฟนกัน แต่มาเลิกกันตอนเข้ามหาลัย”
“มึงคิดว่ายังไงล่ะ” ผมถามทั้งที่ผมรู้คำตอบในใจผมดี
และผมก็คิดว่าจอนมันก็คิดเหมือนผม
“ กูไม่รู้” คำตอบที่ได้ยินทำให้ผมสะดุด ผมไม่นึกว่ามันจะออกมาจากปากจอน คนที่ผมคิดว่ามันรักผมมากที่คนรักจะมีต่อกันได้
“ทำไมมันถึงบอกแบบนี้ หรือจอนไม่มั่นใจในรักที่มันมีให้เราแล้ว” คำถามที่แว่บเข้ามาในหัวผม
“คิดมาก มันอาจต้องการกำลังใจ แชมป์หนอแชมป์ อย่าคิดมากซี” ผมคิดพร้อมถอนหายใจ
“มึงจำคำพูดที่กูบอกมึงไว้ได้มั้ย กูไม่คิดจะผิดสัญญามึงแน่นอน ตอนนี้ความรักของกูอยู่กับมึงแล้ว กูจะเป็นฝ่ายรอให้มึงทิ้งกูเอง กูจะไม่ทิ้งมึงเด็ดขาด ไม่ว่าจะมหาลัยหรือจะทั้งชีวิตนี้” จอนมันหันมายิ้มให้ผม แต่ผมกลับรู้สึกติดใจบางอย่างกับรอยยิ้มนั้น มันเหมือนบางอย่างแปลกไป
หลังจากผมไปส่งจอน ผมก็กลับมาบ้าน ใจก็พะวงกับรอยยิ้มนั้น
ทำไมจอนมันดูแปลกไป
หรือความรักที่มันมีให้ผมจะเริ่มสั่นคลอนแล้ว
และถ้าเป็นอย่างนั้นเพราะผมหรือเพราะใครรึเปล่าที่เข้ามาแทน ????
TBC!!
(ต่อ บทที่ 3 ความจริง)[/color]
ปะ...เป็นไงบ้างครับ สถานการณ์เสี่ยงอีกแล้ว จะเป็นไรป่ะหว่า เฮียจอนจะทำไง
กด1 พี่จอนปันใจให้คนอื่น
กด2 พี่แชมป์เองตะหากมีกิ๊ก
ความเห็นของท่านจะถูกส่งไปยังเฮียแชมป์ แต่เรื่องก็ยังเหมือนเดิม
แต่ช้าแต่ อย่าโกรธเฮียเลยนะหนูนิค เฮียก็ลงตามคำบัญชาการเบื้องบนอ่ะคับ
พี่แชมป์เขาคงไม่อยากให้ยืดเยื้อ
ไหนจะตอนพิเฉดอีก ยาว ไม่ทัน แน่เล้ย วาเลนไทนนนนนน์
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
