:mc3:ยินดีต้อนรับน้องใหม่จ้า พร้อมตอนใหม่ด้วยนะ รอกันมานานแล้วอ่ะสิ รับรองว่าใครที่ชอบคลุกคลีกับพวกผู้ชาย ลองมาดูกันสิว่า เจ๊น่ะ 11รดไปรึปล่าว หุหุ
(ปล. ยังไม่ใช่ตอนนี้นะจร้า หลัง ๆ นู่น)
ตอนที่ 11 ฉันถึงกับสะดุ้งสุดตัวสิ ยำรวมมิตร.... มันจะมายำฉันมั้ยเนี่ย (เปลี่ยนจากยำมาเป็น...ได้แมะ อิอิ) โอ้ย... ผู้ชายอะไร น่ากลัวชะมัด ฉันค่อย ๆ แอบมองไปทางโต๊ะของมัน อึ๋ย.... เค้า เอ้ย มันมองมาทางนี้ด้วยอ่ะ ตายแหง ๆ เลยฉัน แมร่งทำไมมันต้องทำหน้าโหดแบบนั้นด้วยล่ะคะ (ถ้ามันตัดผมโกนหนวดซะหน่อย คงจะดูเหมือนคนขึ้นอ่ะนะ
)
“ไม่กินเหรอ เด๋วก็เย็นหมดหรอก”
“กินแล้ว ๆ” ฉันจำใจต้องกินข้าวผัดกุ้งของตัวเอง ทั้งที่ฝืดคอเสียเหลือเกิน ถามจริง ๆ เหอะ ใครจะกินอย่างมีความสุขถ้ามีคนมานั่งจ้องเอาเป็นเอาตายซะขนาดนั้น
“ไอ้ภู.... อาทิตย์นี้มึงต้องออกเรือไปสำรวจที่เกาะสิมิรันหรือเปล่าวะ” หนึ่งในนั้นถามไปทางมัน มันชื่อภูงั้นเหรอ ชื่อบ้านน้อก...บ้านนอกจัง (แล้วตัวเองล่ะยะ)
“ก็คงงั้น เบื่อว่ะ... ไปทีเป็นอาทิตย์” ว้าย... ไปเป็นอาทิตย์เหรอ ดีเลย ไปซะ ชิ้ว ๆ ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกก็ดีนะ อิอิ
“สนุกดีออก ฉันยังอยากจะไปด้วยเลย อยู่อีกกลุ่มแมร่งไม่ได้ออกไปไหนเลย”
“เฮอะ... สนุกตรงไหน อยู่ที่นี่กูว่าสนุกกว่าอีก”
หืม สนุกแล้วทำไมต้องมองมาทางนี้ด้วยล่ะ เฮ้ ๆ อย่าบอกนะว่า...
“มึงนี่จะท่าจะบ้า สนุกกับผีน่ะสิ ข้าวมาแล้ว... กินดีกว่าว่ะ”
แล้วพวกนั้นก็กินข้าวกันไป ตอนนี้ฉันก็เริ่มอิ่มแล้วด้วย และแน่นอนเรื่องอะไรที่ฉันจะต้องอยู่ต่อจนพวกมันกินข้าวอิ่มด้วยล่ะ ฉันรีบฝากเงินยัยออมไว้จ่ายเผื่อด้วย จากนั้นตัวเองก็เดินออกจากร้านไป ปล่อยให้พวกนั้นนั่งงงกันว่า อินี่เป็นอะไรอีกล่ะ
ฉันเดินเลียบไปทางชายหาด ฉันชอบทะเลนะ มันสวยดีแล้วลมเย็น ๆ ที่พัดผ่านมาน่ะ ถ้าแดดไม่ร้อนมากละก็ เย็นสดชื่นทีเดียว น้ำทะเลที่นี่ใส น่าเล่นมากทีเดียว กะว่าวันไหนว่าง ๆ จะชวนเพื่อนมาเล่นด้วยกันซะหน่อย
ฉันเห็นม้านั่งตัวหนึ่งอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่แถวนั้นก็เลยไปนั่งเล่นสักพักนึงก่อนจะดีกว่า พอพักได้แป๊บนึงก็อยากจะโทรหานังอั้มขึ้นมา ก็เลยหยิบมือถือขึ้นมาโทรหามันซะเลย
“ฮัลโหล หวัดดีย่ะ นึกว่าโดนฉลามคาบไปแดกแล้วซะอีก” โห อินี่ ทักทายกันดีเนาะ
“อิบ้า... แช่งกรูเหรอมึง อิเวร”
“กูล้อเล่นน่ะ อิดอก ทำเป็นจริงจัง เป็นไงล่ะมึง ได้ผัวใหม่รึยัง”
“อิเชี่ย กูไม่ใช่กระ*รี่เหมือนมึงนะ”
“อ้าว อิเวร ว่ากูซะงั้น แต่จะว่าไป หน้าอย่างมึงคงจะหายากสักหน่อยว่ะ”
“หายากยังไงยะ ถ้าจะหาจริง ๆ คงได้เป็นร้อย”
“มึงเป็นร้อย แล้วกูล่ะ ไม่เป็นพันเหรอ” สวยเลือกได้จริง ๆ เพื่อนกู ทับถมกันเข้าไป เถียงมันไม่ออกและ เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า
“กูยอมแพ้ เออ นี่มึง กูมีเรื่องจะเม้าท์”
“เม้าท์ห่-อะไรอีกล่ะ เห็นมีเรื่องทุกที” ก็คนมันฮอตน่ะ ทำไงได้ล่ะยะ
“ฟังก่อนสิอิดอก”
“เออ ๆ ไหนว่ามาซิ กูว่าไม่พ้นเรื่องผู้ชายแหง ๆ” เออแฮะ อินี่มันเก่ง รู้ไปหมดทุกเรื่อง
“ถูกต้องย่ะ แต่งานนี้มันไม่เหมือนคราวก่อน ๆ น่ะดิ”
“ไม่เหมือนยังไงยะ”
“คือว่า มีผู้ชายคนนึงหน้าตาน่ากลัวมาก ไว้ผมเซอะเซิง หนวดเคราเพียบเลย มองแล้วหยะแหยงอ่ะ รับไม่ได้สุด ๆ”
“เด๋ว ๆ แก่รึยัง”
“ไม่รู้ว่ะ มันบังหน้าไอ้นั่นไว้ แต่ดูแล้วอาจจะแก่กว่าเราก็ได้” อาจจะนะ ก็ฉันเดาอายุมันไม่ออกจริง ๆ นี่นา
“เหรอ แล้วยังไงต่อล่ะ”
“คือว่า วันแรกที่เจอกัน มันเดินชนกูแล้วไม่ขอโทษ กูเลยด่ามันไป”
“ด่าเลยเหรอ อินี่ มึงไม่กลัวโดนฆ่าตัดคอรึไงยะ เค้ายิ่งว่าคนใต้มันโกรธแล้วเอาเรื่องนะยะ”
อันนี้เค้าว่ากันมานะ แต่สำหรับฉัน ฉันว่ามันเป็นแค่บางคนเท่านั้นแหละ ส่วนใหญ่จะใจดีทั้งนั้น เท่าที่สัมผัสด้วยตัวเองนะ
“ก็กูไม่รู้นิ ว่ามันจะน่ากลัวขนาดนั้น แล้วมันนะยังคอยตามดูกู แถมทำท่ายังกะจะคุกคามกูงั้นแหละ แมร่งโคตรจูออนเลยว่ะ”
“สมน้ำหน้า ปากหรีอย่างมึงก็เป็นแบบเนี้ย”
“ดอก.... ยังจะกัดกูอีก แล้วกูจะทำไงดีล่ะมึง”
“ไม่รู้สิ ถ้าให้กูแนะนำ มึงไปขอโทษเค้าสิ กล้าทำมั้ยล่ะ”
“อะไรนะ ขอโทษมันเหรอ ไม่มีทางอ่ะ มันต่างหากที่ผิด ไม่ใช่กูนะ”
“งั้นมึงก็อย่าไปยุ่งกับมันละกัน”
“กูก็ไม่ได้อยากยุ่งกับมันเลยนะ แต่มัน....”
“อ้าว.... มันอะไรล่ะยะ อิจืด เฮ้ย ไม่พูดล่ะ เป็นอะไรอีกละ อิเวรเอ้ย”
ก็จะให้ฉันพูดต่อได้ยังไงล่ะอิอั้ม ก็ไอ้นั่นมันเดินมาจวนจะถึงตัวฉันอยู่แล้ว :serius2:ตายแน่ ๆ เลยกรู ทำไมมันต้องเดินเลียบชายหาดมาด้วยล่ะว้า แถมดูเหมือนกับว่า มันกำลังเดินตรงมาหาฉันงั้นแหละ แง๊..... แม่จ๋า หนูจะโดน.....มั้ยอ้ะ
(
)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
