~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 52~~
“ มึงๆ เมื่อกี้กูไปดูดวงกับไอ้โมมา ”
“ ดวงเฉลิมอ่ะนะ ”
“ ใช่ เค้ากำลังจะได้ดิบได้ดี ฮือออ ไอ้บ้าเดี๋ยวก็ติดคุกยามแก่หรอกมึง ” มันเดินอ้อมมานั่งตรงหน้าผม
“ แล้วไอ้โมอ่ะ ” ผมถามหาเพราะเห็นว่ามันออกไปด้วยกัน
“ ยืนรอยำแหนมอยู่หน้าบ้านโน่น เฮ้ยๆ แต่ดวงกูแม่งดีว่ะมึง ” มันวกกลับมาเรื่องเดิมจนได้
“ เค้าว่าไงอ่ะ ” ผมพลิกหนังสือดูรูปดาราไปเรื่อย
“ เค้าบอกกูดวงกำลังจะขึ้น จะได้ลาภจากสัตว์สี่เท้า ”
“ มันจะมาทีละเท้าหรือเปล่ามึง ” ผมหันไปทำหน้าล้อเลียนมัน
“ ใช่ แล้วคิดดูกว่ากูจะได้ครบสี่เท้า…ถุย ”
“ เฮ้ยยย ” ผมขยับตูดหนีมันทันที
“ ลาภนะไม่ใช่ส้นตีนที่จะมาทีละเท้า ”
“ 555 เอ้าหรือไม่ถูก ”
“ แล้วหมอดูยังบอกอีกนะว่ากูจะได้ของสวยงามสีเหลือทองแบบฟลุ๊คๆ วะ ”
“ ขี้ ”
“ ขี้ พ่อมึงดิ ” มันเสยกบาลผมทันที
“ ไอ้สัด เจ็บนะ ” ผมลูบหัวปอยๆ
“ แต่ละอย่างเจิดๆทั้งนั้น ” มันขยับเข้ามาใกล้ผมอีกครั้ง
“ ขยับออกไปเลย กูไม่นิยมอยู่ใกล้พวกที่ชอบใช้ความรุนแรง ”
“ โอ๋ๆๆๆ เมียขอโทษ ” มันรวบตัวผมไปกอด
“ ตลอดอ่ะ ”
“ ก็มึงอ่ะชอบขัดคอกูเรื่อยเลย ”
“ ครับๆ แล้วเค้าว่าไงอีกล่ะ ”
“ เค้าบอกว่าเรื่องการงานจะรุ่งเรือง แต่ก็ต้องแลกกับการเหนื่อยหน่อยแต่ได้ผลคุ้มค่าชัวร์ ”
“ อืม แล้วเรื่องอื่นล่ะ ”
“ เรื่องความรักเหรอ ชิวๆ สามีจะอยู่ในโอวาท ”
“ ตลกแระ ”
“ ตลกก็ขำดิ ” มันเอื้อมมือมาบีบแก้มผมสองข้างหันไปมาก่อนจะเดินเข้าครัวไป
“ โมมาแว้ววววว ”
“ ได้ดูดวงกับไอ้บึกหรือเปล่าละ ”
“ หึ โมไม่อยากไม่สบายใจ เค้าทักดีก็ดีไปแต่ถ้าเค้าทักไม่ดีโมไม่อยากมานั่งกังวล คนจะมีเคราะห์มีโชคขึ้นอยู่กับการทำตัวมากกว่านะ ”
“ คิดได้อย่างงี้ก็ดี ” ไอ้บึกกลับมาพร้อมจานชามจากในครัว
“ มีแต่พี่แหละ ไปนั่งทนฟังเค้าเล่าเรื่องจินตนาการอยู่ได้ เห็นไหมเสียตังค์ไปอีก 199 ซื้อของได้เยอะเชียวนะเงินขนาดนั้นอ่ะ ”
“ แหม๋ๆ ได้ทีทับถมกูเชียวนะ ” ไอ้บึกฟาดน้องไปหนึ่งที
“ ก็มันจริง นี่…(มันชี้อาหารที่ซื้อมา) หมดนี่ยังไม่ถึง 200 เลยด้วย อิ่มทั้งบ้าน ”
“ จ้า แม่คนรู้จักใช้เงิน ” ไอ้บึกจีบปากจีบคอเถียงน้องมัน
“ เอ่อ 555 โมพึ่งคิดได้ ” มันพูดไปขำไปคนเดียว
“ อะไรของมึง ” ผมหันไปถาม
“ เอ้า นี่พี่ปลาบึกยังไม่ได้เล่าเรื่องจะได้ลาภจากสัตว์สี่เท้าให้พี่โจ๊กฟังเหรอ ” มันหันไปถามพี่มัน
“ เล่าแล้ว ” พี่มันลอยหน้าลอยตาตอบ
“ 555 แม่งโครตขำเลยพี่โจ๊ก โมจะเม้าให้ฟัง จริงๆอยากให้พี่ไปเห็นกับตาตัวเองมากกว่า ”
“ ทำไมวะ ” ผมอยากรู้แระ
“ ก็พี่ปลาบึกอ่ะดิเกือบโดนหมอดูตบบ้องหูแล้ว อย่างฮาอ่ะ ”
“ เล่าดิ๊ ”
“ ก็พอไปถึงใช่ปะ คำถามแรกหมอดูเค้าก็ถามพี่ปลาบึกว่าราศีอะไร ”
“ อืม ” ผมหันไปดูไปไอ้ปลาบึกเทของกินลงจานด้วยมืออันสั่นเทา
“ นี่เค้าก็ตอบเต็มที่เลยจ้า ว่าราสีน้ำตาล ”
“ 555/555 ” ผมกับไอ้โมหันไปขำกับความเกรียนของมัน
“ ไอ้ควาย ” ผมหันไปด่าไอ้ปลาบึก
“ แล้วราบ้านมึงสีอะไร ไอ้สาดดดด ” ไอ้บึกหันมาสวนผมทันทีครับ
ช่วงเที่ยว…
“ พี่โจ๊กๆ โมอยากกินแมค ” ตะเภาทองชี้ไปที่เป้าหมายทันที
“ ก็ไปดิ ” ผมว่า
เที่ยงนี้เราสามคนมาเดินห้างแถวบ้านแบบชิวๆกันครับ
“ กูอยากกินพิชซ่ามากกว่าอ่ะ ” ตะเภาแก้วเอาบ้าง
“ ไม่ โมบอกก่อนโมต้องได้กินก่อน ขอพี่ปลาบึกไว้ซื้อไปกินที่บ้านดิ ” ตะเภาทองเริ่มเหวี่ยง
“ ไม่ ของมึงแหละซื้อไปกินที่บ้านเลย พิชซ่าเค้าต้องกินร้อนๆดิถึงอร่อย ” ตะเภาแก้วให้เหตุผล
“ ไม่ ของโมก็ต้องกินร้อนๆเหมือนกัน ” ตะเภาทองไม่ลดละให้
“ งั้นมึงก็ไปกินหน้าห้างกลางแดดเลยไป ” ตะเภาแก้วเฉดหัวตะเภาทองซะเงิบเลย
“ อ๋อ เดี๋ยวนี้ลงมือเหรอ ได้ นี่แหนะๆ ” ตะเภาทองตีเข่าใส่พี่มันทันที
“ เฮ้ยๆ ” ผมสะกดทั้งคู่
“ อะไร / อะไร ”
“ พวกมึงไปเล่นกันลานจอดรถไป กูอายเค้า ”
……
“ เย้ๆ โมชนะ ”
“ กูอ่อยให้ก่อนหรอก ”
“ ไปหาที่นั่งได้แล้ว พวกมึงจะกัดกันไปถึงไหน ” ผมเริ่มเวียนหัวกับไอ้พวกลิงกัง
“ กินไรพี่โจ๊กพี่ปลาบึก ” หลังจากที่ได้ที่นั่งก็ถึงตาสั่งอาหารแล้วครับ
“ ข้าวผัดแหนมมีปะ ” ไอ้ปลาบึกไม่เลิกครับ
“ จวย ” ไอ้โมหันมาตอบสั้นๆ
“ รับอะไรดีครับ ” พนักงานชายร่างเล็กเงยหน้าจากเครื่องคอมตรงหน้าขึ้นมาถาม
“ ขอเบอร์ได้ไหมครับ ” ไอ้ปลาบึกแทรกตัวขึ้นมาสั่ง
“ เบอร์ ” น้องเค้าทวนคำ
“ เบอร์ไรเอาดีๆนะ โมไม่ช่วยนะพี่ปลาบึก ”
“ ….. ” ผมนิ่งรอฟังคำมัน
“ เบอร์เกอร์ไงครับ โห คิดไรกันเนี้ย 5555 ”
“ โหหหหหห มุกเก่ามากกกก ” ไอ้โมหันไปโห่สามช่าให้พี่มันหนึ่งที
“ เอ้า จ่ายเงินดิมึง ” ไอ้บึกหันมาสั่งผมหลังจากที่สั่งอาหารได้ครบแล้ว
“ (ผมล้วงกระเป๋าก่อนนึกมุขนี้ขึ้นมาได้) โอ๊ย ” รู้แล้วใช่ไหมครับว่าผมจะเล่นมุขอะไร
“ อะไร ” ไอ้โมชะโงกมาดู
“ เงินบาด ” ผมตอบแบบยิ้มๆ พร้อมชูนิ้วชี้แล้วทำหน้าแบ้วๆ
“ เฮ้อ เพลียนละเกิน ” ไอ้โมส่ายหัวก่อนจะหยิบกระเป๋าตังค์ผมไปจ่ายค่าอาหาร
พักกินอาหาร…
“ อืม พึ่งเห็น ” ขณะนั่งกินพึ่งจะสังเกตุเห็นรองเท้าใหม่ไอ้ปลาบึก
“ หืม ” มันกัดขนมปังคำโตแล้วก้มหน้ามาดูรองเท้าตัวเอง
“ สวยดี ซึ้อที่ไหนว่ะ ”
“ คนมันหล่อใส่ไรก็ดูดี ” มันชมตัวเองทันที
“ หายากนะพี่โจ๊ก คนอะไรซื้อรองเท้าเข้ากับหน้าตัวเองพอดีเด๊ะ ”
“ 555 ” ผมขำตาปิด
“ จ้า แล้วก็หายากนะ ขนาดรองเท้าเข้ากับปากมึงได้เนี้ย ” ไอ้บึกตอกกลับน้องมันทันที
“ 555 ” ผมขำอีกรอบ
“ ชิ ” ไอ้โมคว้าแก้วน้ำพี่มันมาดูดเป็นการแก้แค้นทันที
“ วันก่อนเว้ย ” มันมาอีกแล้วครับท่าน
“ …/… ” ผมกับไอ้โมหันมาสบตากันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ ไปตัดผมมา ” มันยักคิ้วให้ไอ้โม
“ อืม ” น้องมันหันไปตอบแล้วก้มหน้ากินไก่ต่อ
“ ตัดเสร็จกูไม่อยากออกจากร้านเลย ”
“ เค้าตัดไม่สวย ” ไอ้โมเงยหน้าขึ้นถาม
“ ฮึ ช่างตัดผมหล่อล่ำน่าปล้ำมากกก ”
“ ……………….. ” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากผมกับไอ้โม
“ ฟูดดดดดดด ” เสียไอ้โมดูดน้ำที่เหลือค่อนแก้วจนหมด
“ ไม่ขำเหรอ ” ไอ้ปลาบึกหน้าเสีย
“ อืม ” ไอ้โมตอบสั้นๆ
“ หมดกำลังใจกู ” ไอ้ปลาบึกหันไปกินไก่ต่อทันที
“ ^_^ ” ผมหันไปแอบยิ้มกับไอ้โมแบบรู้กัน
“ วันเก่อนครับ ” เอ้า ไอ้สัด แม่งไม่จบ!!!
“ ทำไมอีกครับ ” ไอ้โมหันไปสนองพี่มัน
“ กูเข้าบ้านไม่ได้ ”
“ อ้าวทำไมวะ ” ผมถามด้วยความห่วงใย
“ ลืมกุญแจ ” น้องมันช่วยตอบ
“ หึ ”
“ แล้วทำไมเข้าบ้านไม่ได้ ” ผมถามต่อ
“ แต่ถึงเข้าไม่ได้กูก็ไม่หงุดหงิดนะ ขอบอกวันนั้นกูมันส์มาก ”
“ เพราะ / เพราะ ”
“ ประตูมัน…ร๊อคคคคค 5555 ” แม่งทำท่าคาราบาวประกอบอีก
“ 555555555555 ” โอเคขำกันทั้งโต๊ะครับมุขนี้