~~เออกูผิด 3...ตอนที่ 50~~
“ พี่โจ๊ก ตื่นนนน ” ไอ้โมเขย่าตัวผมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ อืมมม ขออีก 5 นาที ”
“ นี่มันจะ 7 โมงแล้วนะ ตื่นนนน ” มันยังเขย่าตัวผมไม่เลิก
“ ไปปลุกไอ้บึกโน่นไป ” ผมคลุมโปงหนีมัน
“ พี่ปลาบึกตื่นนนน ” ตัวอยู่ที่เดิมแต่เสียงดังไปแปดบ้าน
“ ………………. ” ไม่มีเสียงตอบรับจากไอ้ปลาบึก
10 โมงเช้า….
“ ไปอาบน้ำได้แล้วไอ้บึก ” ผมเดินมาสะกิดมันที่เตียงเสริมเพราะเห็นว่าสายมากแล้ว
“ อืมมม ” มันลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินโทงๆหายเข้าห้องน้ำไป
กินข้าวเช้า….
“ เป็นไงบ้างคุณหลับสบายดีไหม ” เสียงพี่โรจน์ทักมาแต่ไกล
“ สบายมากเลยครับ ขอโทษทีครับอากาศดีจนไม่อยากตื่นเลย ” ผมแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
“ พี่โรจน์เห็นไอ้โมไหมครับ ” ไอ้บึกถามหาน้อง
“ เห็นครับ เห็นตั้งแต่เช้าแล้ว ตื่นมากินข้าวแล้วก็ลงเล่นน้ำทะเลอยู่ตรงหน้าหาดโน่นแหนะ ว่าแต่พวกคุณเถอะหิวกันหรือยัง ”
“ หิวกันหรือยัง ” ไอ้บึกทวนคำ
“ อะ ผมหมายถึงหิวข้าวกันหรือยังครับ ”
“ อ๋อ/อ๋อ ”
“ ครับ หิวแล้วครับ ^^ ” ท้องผมร้องแล้วครับ
“ งั้นเชิญทางนี้เลยครับ ผมสั่งเด็กต้มข้าวต้มปลาทรงเครื่องไว้สูตรครอบครัวผมเองเลยนะครับ เชิญครับเชิญ ”
“ ปะมึง หิวไม่ใช่เหรอ ” ไอ้บึกออกเดินนำ
ไม่นานเราก็กินอาหารเสร็จ…
“ ขอบคุณมากครับ อาหารอร่อยมาก ”
“ ไม่เป็นไรคุณโจ๊ก คนกันเองไม่ต้องเกรงใจ เพิ่มได้อีกนะคุณบึก ”
“ โอ๊ยย ไม่ไหวแล้วครับท้องผมจะแตกแล้ว ”
“ อิ่มแน่นะ เดี๋ยวจะหาว่าผมดูแลไม่ดี 555 ”
“ อิ่มจริงๆพี่ พวกผมต้องขอบคุณพี่มากเลยนะครับ ทั้งชวนมาพักฟรีกินฟรี ขอบคุณจริงๆนะครับ ” ผมยกมือไหว้พี่โรจน์
“ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณแทนไอ้โมด้วยนะครับ ” ไอ้บึกไหว้ตาม
“ ไม่ต้องเกรงใจ แล้วนี่พวกคุณไม่ได้รีบไปไหนใช่ไหม ”
“ ไม่ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ ”
“ เย็นนี้มีงานเลี้ยงเล็กๆ ก็คนกันเองทั้งนั้น กินกันหน้าหาดนี่แหละปิ้งๆย่างๆกันเอง ผมเชิญพวกคุณด้วยนะ อยู่ต่ออีกซักคืนนะ ”
“ ไม่รบกวนดีกว่าครับ ” ผมออกตัวเอี๊ยดดด
“ อะไรกัน รบกงรบกวนที่ไหน น่านะกินกันเยอะๆสนุกดี ”
“ เกรงใจพี่จริงๆครับ ” ไอ้บึกเสนอหน้า
“ ไม่เอาน่า ไม่ปฎิเสธกันตอนนี้สิ เอาเป็นว่าพวกคุณอยู่เที่ยวให้สบาย พักผ่อนซะ เดี๋ยวเย็นๆผมจะให้เด็กไปตามนะ ตามนั้นนะ 5555 ” ไปแล้วครับพี่โรจน์หลังจากมัดมือชกพวกผมได้สำเร็จ
“ พี่โรจน์ๆ เกรงใจจริงๆนะครับ ” ไอ้ปลาบึกตะโกนไล่หลัง ในขณะที่พี่โรจน์โบกมือหยอยๆแบบไม่รับฟังอะไรอีกแล้ว
“ เอาไงล่ะมึง อะไรจะใจดีกับคนแปลกหน้าขนาดนี้ ”
“ ก็คงต้องอยู่อะมึง ทำไงได้เค้าคงติดใจคนหน้าตาดีอย่างกูเข้าให้แล้ว 555 ว่าแต่ไอ้โจ๊ก มึงไปตามไอ้เตี้ยไปหาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่เถอะว่า แม่งเหม็นตุตุฉิบหาย ” มันยกคอเสื้อตัวเองขี้นดมก่อนจะทำท่าจะอ้วก
“ มึงไปตามเองเลย กูปวดขี้ ” ว่าแล้วก็วิ่งกลับเข้าห้องแทบไม่ทัน
ไปตลาด….
“ เสื้อยืดสีส๊วยสวยนะเจ๊ ” ไอ้โมเกาะแขนพี่มันเดินเข้าร้านโน้นออกร้านนี้จนขาผมล้าไปหมด
“ ตายแล้วดูกางเกงขาสั้นตัวนั้นสิ เจ๊ช๊อบชอบใส่แล้วคงเห็นขอบชีทว่ามะ ” ไอ้บึกยกกางเกงยีนส์ขาสั้นเต่อขึ้นทาบหน้าตัวเอง
“ เหมาะกับหนังหน้าเจ๊มากกกกกก ”
“ โมชิ ” ไอ้บึกหันมาเรียกน้อง
“ ว่าไงเจ๊บึกคิ ” อินเตอร์สุดๆ
“ ตัวนี้โอปะ สีก็เริศ ลายก็ชิค ” อีเจ๊จีบปากจีบคออ้อล้อกับน้องมันไปตลอดทาง
“ สีดูสลิม ลายดูเสล่อ ชิคตรงไหน ไหวปะเจ๊ ตัวนี้ดีกว่า ” โมชิตรงเข้าคุ้ยกองผ้ามือสองที่กองท่วมหัวอย่างเมามันส์
“ อีโมชิ มึงจะก่อสงสารเวียดนามบนหาดหรือไง ค่อยๆสิคะ มารยาทผู้ดีไม่มีเลย ไหนหลบซิย่ะ ” ไอ้ปลาบึกตรงเข้ามุดกองผ้าหายไปทันที
“ เจ๊ เจ๊ หนักกว่ากูอีก ”
“ คริคริคริ ” เสียงพนักงานสาวของร้านยืนขำไอ้สองตัว
“ จ๊ะเอ๋ ” พี่มันโผล่หน้ามาจากกองผ้า
“ อุ๊ยตาย ตกใจหมดเลย ” โมชิแกล้งตกใจเอาใจพี่มัน
“ ตกใจในความสวยของเจ๊ใช่ไหม ”
“ คร๊า เอ่อเจ๊คะ หนูว่าเจ๊ออกมาเถอะคะเดี๋ยวกองผ้าเค้าจะสกปรก ”
“ นังโม คนนะไม่ใช่ขี้ อีนี่เดี๋ยวกูตบด้วยเป๋าตังค์ใบละ 50 ที่หนีบออกมาจากโรงเกลือ ”
“ ราคาแพงกว่าครีมกวนอิมอีกนะเนี้ย ”
“ ดึงหน่อย ” อีเจ๊ยื่นมือแล้วกวักเรียกยิกๆ
“ กูเหรอ ” ผมชี้มาที่ตัวเองเพราะไอ้โมเดินไปดูเสื้อผ้าอีกกอง
“ ผัวขาดึงหน่อย ” กวักมือเรียกยิกๆ
“ ครับ มาๆลุกๆ ” มือผมดึงมัน แต่ขาผมก็ยันตัวมันกลับเข้าไปในกองผ้าด้วยเช่นกัน
“ อ๊ายยย ” เสียงมันหายเข้าไปในกองผ้าส่วนผมยืนฮาอยู่คนเดียว
“ เจ๊คะมันสกปรก ออกมาๆ ” ไอ้โมผู้หันมาเห็นเหตุการณ์โดยบังอัญรีบวิ่งมาดึงพี่มันออกมาจากกองผ้าทันที
“ ผัวขาจะฆ่าเมียเหรออออ ” ไอ้บึกสะบัดสะบี้ง
“ ดูซิสกปรกหมดแล้ว ” ไอ้โมช่วยพี่มันปัดเศษผ้าออกจากตัว
“ ใช่ตัวเจ๊สกปรกหมดแล้ว ” อีเจ๊โวยวาย
“ เปล่า โมหมายถึงผ้าเค้าสกปรกหมดแล้ว ”
“ เข้าข้างกูซักนิด ” อีเจ๊มีเคือง
“ นิดเดียวพอนะ ”
“ อืมมม ”
“ ได้เลย (มันหันควับมากินหัวผมทันที)นี่พี่โจ๊กจะฆ่าพี่ปลาบึกเหรอไง ทำอย่างงี้มันใช้ได้ที่ไหน ”
“ ด่ามันเลย กระซิกๆ ”
“ ร้องไห้อยู่ใช่ไหม ” มันหันไปถามพี่มัน
“ นิดนึง ให้พอดูเข้ากับเหตุการณ์ กระซิกๆ ”
“ เจ๊จะดราม่าเพื่อ??? ” มันบ่นกับตัวเอง
บ่ายแก่ๆ…
“ ซื้ออะไรไปตอบแทนน้ำใจพี่โรจน์ดีวะ ” ผมเกริ่น
“ ผลไม้ไหม ”
“ พี่เค้าไม่ได้ป่วยนะไอ้บึก ”
“ รังนกไหม ”
“ มันก็ดูเป็นอาหารคนป่วยอยู่ดีแหละไอ้โม ”
“ อืมมม ถ้าเราซื้อของฝากจากที่นี่มันก็คงเหมือนอัฐยายซื้อขนมยายจนเกินไป ”
“ แล้วพี่โจ๊กคิดไว้ยังว่าจะซื้ออะไรไปตอบแทนพี่เค้าอ่ะ ”
“ ซื้ออาหารไปแจมแกดีไหม ”
“ แล้วมึงรู้เหรอไอ้โจ๊กว่าพี่เค้าสั่งอะไรไปแล้วมั่ง เค้าคนพื้นที่อย่างไงก็ซื้อของได้ถูกแล้วก็ดีกว่าเราเยอะ ”
“ งั้นเราก็ซื้อขนมขบเคี้ยวไปแจกเด็กๆสิพี่ ลูกหลานเค้าคงมาเต็มงานไหนๆก็จะซื้อไปกินอยู่แล้วเราก็ซื้อไปไว้แจกเลยสิ ”
“ เออ เข้าท่าวะไอ้โม มึงนี่ฉลาดเหมือนกูเลย กูก็คิดแบบนี้เป๊ะ ”
“ เหรออออ พี่ปลาบึก ”
“ อืมมม ก็ดีนะ ” ผมเห็นดีด้วย
“ งั้นเราไปดูขนมกัน ” ไอ้บึกออกเดินนำ
“ รู้ทางเหรอ ” ไอ้โมตะโกนถาม
“ หึ ”
“ เหอะๆ ”
หลังกลับจากตลาด เล่นน้ำกันเถอะ….
“ มาๆ พี่โจ๊กน้ำเย๊นเย็นนนน ” ไอ้โมกวักมือเรียกยิกๆ
“ ไม่ไหว แดดแรงเกิน เล่นไปก่อนเถอะ ” ผมหลบเอาเสื่อมาปูดูได้เด็กโข่งสองคนเล่นน้ำแกล้งกัน
“ กรี๊ดดดดด ” ไอ้ปลาบึกลากห่วงยางที่มีไอ้โมนอนหงายอาบแดดออกสู่กลางทะเลเพื่อโต้คลื่น
“ อ๊ายยยย ” ไอ้โมคว่ำห่วงยาที่ไอ้ปลาบึกชิงไปนอนคว่ำเอาดากอาบแดด
“ อ๊ายยยย ”
“ อ๊าคคคค ” พวกมึงจะสนุกกันไปไหน
“ พี่ครับ มะพร้าวน้ำหอมกับของว่างครับ อยากได้อะไรเพิ่มเติมเรียกผมได้นะครับ ”
“ ขอบคุณครับ พี่โรจน์ให้เอามาให้เหรอครับ ”
“ ครับ ”
“ ใจดีจัง ^^ ”
“ งั้นผมไปก่อนนะครับ ”
“ ครับ ขอบคุณนะ ”
“ พี่โจ๊กกกกกก ” ไอ้โมวิ่งหน้าตั้งตามพี่มันขึ้นมาจากน้ำ
“ แฮ แฮ เหนื่อยมากกก ” ไอ้บึกล้มตัวลงนอนข้างผมด้วยตัวเปียกๆ
“ มีไรกินมั่ง พี่สั่งมาเหรอ ” ไอ้โมคว้ามะพร้าวน้ำหอมไปดูดอึกๆ
“ พี่โรจน์ให้เด็กยกมาให้ ”
“ ใจดีจัง ^^ ”
“ แล้วมึงไม่ลงเล่นน้ำเหรอวะ ” ไอ้ปลาบึกหันมาถามผม
“ ยัง แดดแรงขนาดนี้ไม่ไหววะ ” ผมหยิบครีมกันแดดที่ซื้อมาจากตลาดละเลงแขนตัวเอง
“ โธ่ๆๆๆ พ่อคนดูแลสุขภาพ ” มันลุกขึ้นยืนสะบัดก้นจนทรายปลิวเข้าตาผม
“ เอ้าๆ ดูทำเข้า จะไปไหนอ่ะพี่ ” ไอ้โมกระตุกขนหน้าแข้งไอ้บึกยิกๆ
“ ไปฉี่ ทำไมมึงจะไปด้วยเหรอ ” มันดีดขาหลังใส่น้องมันไปที
“ ไม่ฉี่ในน้ำอ่ะ ” ไอ้โมยักคิ้วใส่
“ ห๊ะ นี่มึงฉี่ใส่ทะเลเหรอไอ้โม ป๊าดๆๆๆๆกูแดกน้ำเข้าไปหลายอึกด้วยดิ ”
“ 5555 ”
“ มึงยังจะขำอีก อักห่ามึง ” คราวนี้มันหันไปเตะน้องมันอย่างตั้งใจเลยครับ
“ อ๊ายยยย ” ไอ้โมร้องเสียงหลงวิ่งหนีพี่มันกลับลงไปในทะเลอีกครั้ง
แดดร่มลมตก….
“ ขึ้นเถอะกูหิวแล้ว ” ตะโกนออกคำสั่งไปยังสองตะเภาที่เล่นน้ำกันจนตัวแดง
“ ปะๆ ” ไอ้ปลาบึกยกมือตอบรับคำสั่งผม
“ พี่โจ๊กเก็บนี่ให้โมหน่อย ” ไอ้โมเดินลุยน้ำเข้ามายื่นเปลือกหอยใส่มือผม
“ เก็บมาทำไม เอาคืนทะเลไปเถอะ ” ผมจ้องหน้าเด็กน้อยที่ตอนนี้ยืนทำหน้าบูดใส่
“ ให้มันไปเถอะมึง แค่ชิ้นสองชิ้น ” ไอ้ปลาบึกเดินมาชะโงกดูของในมือผม
“ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวพอนะ ” ผมยื่นข้อเสนอ
“ ครับ ^^ ” ไอ้โมยิ้มหน้าบาน
“ หนาววะ ” ผมพาสองตะเภาเดินขึ้นจากน้ำตรงเข้าสู่ห้องน้ำของตัวบ้านพัก
“ กูอาบก่อน ” เสียงไอ้ปลาบึก
“ ไม่โมจะอาบก่อน ”
“ พอๆ อาบพร้อมกันนี่แหละ จะเถียงกันไปทำไม ”
“ ชิ ” เสียงไอ้ปลาบึกไม่พอใจ
“ แฮ ” ไอ้คนน้องก็ใช่จะยอมมันหันไปแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พี่มันอีก
“ มึงจะเอาใช่ไหม ได้เลย นี่แหนะๆ ” ไอ้ปลาบึกถอดกางเกงได้ก็ไล่ฉี่ใส่ไอ้โมทันที
“ โห เล่นงี้เหรอ คิดว่าโมจะยอมเหรอ ได้เลย นี่แหนะๆ ” ไอ้คนน้องทำตามพี่มันทุกขึ้นตอนเลยทีเดียว
และเมื่อสงครามฉี่สงบลง…
“ ใส่ชุดไหนดี ชุดนี้ดีไหมมึง ” คนพี่โชว์ชุดคนน้อง
“ โห แต่ละสี แต่ละลาย นึกว่าศาลพระภูมิเคลื่อนที่มาเอง ถ้ามันจะฟูขนาดนี้รบกวนซื้อผ้าสีมาผูกเอาเถอะ ”
“ เอ้ามึงนี่ ปากเหรอตูดเนี้ย ”
“ ก็ดูสีสิ เลือกมาได้ไงเนี้ย ลายสัปปะรถ ลายกาตูณ แล้วนั่นอะไรสีแดงแปร๊ดเจ๊จะไปเทศกาลวิ่งควายที่ไหนคร๊า ”
“ วิ่งบนหนังหน้ามึงเนี้ย ” ไอ้บึกบรรจงเฉดหัวน้องมันไปหนึ่งทีจนไอ้โมหงายเงิบ
“ ชิ ”
“ 5555 ” ผมแต่งตัวไปก็ขำไปกับทบสนทนาของสองตะเภา
“ ไหนดูสิ ต๊ายยย เสื้อผ้ามึงนี่ล้ำกว่ากูมากเลยนะอีโม นั่นอะไร ไหน กางเกงขาสั้นเสมอหู มึงจะไปนั่งโชว์กระจู๋หน้ากองไฟเหรอไง ”
“ ออกจะสวย เจ๊ไม่รู้อะไร เนี้ยเค้าเรียกกางเกงเข้ารูป ”
“ เข้ารูปหรือเข้าร่องตูดมิทราบ กลัวกล้ามดากไม่ได้ทำงานเหรอไง แล้วนั่นเสื้อคนหรือเสื้อเด็กอ่อนมันถึงได้เล็กเท่าแตดมดซะขนาดนั้น ”
“ เสื้อ เข้า รูป ” คนน้องบรรจงเน้น
“ เหรอออออ ”
“ คนท้องอย่างพี่ปลาบึกจะไปเข้าใจอะไร ” มันลอยหน้าลอยตาเถียงพี่มันฉอดๆ
“ อ๊ายย หยาบคาย ไอ้เด็กขาดสารอาหาร ไอ้เด็กไม่ได้รับการพัฒนาลำไส้ใหญ่ ”
“ ก็ดีกว่าไอ้ผู้ใหญ่ลำไส้….ตัน ”
“ อ๊ายยยยย ” คนพี่กรี๊ดดดด
“ อ๊ายยยยย ” คนน้องกรี๊ดตอบ
เฮ้อออออออ T^T
“ เชิญครับๆ ” เสียงพี่โรจน์เชื้อเชิญทีมเราเข้าร่วมวง
“ ขอบคุณครับ ” ผมพาสองตะเภาหาที่นั่งด้านใน
“ คนกันเองทั้งนั้นไม่ต้องเกรงใจนะคุณ ” พี่โรจน์เดินเข้ามาสมทบพร้อมเพื่อนอีกคนที่พึ่งเดินทางมาถึง
“ สวัสดีครับ ” ไอ้ปลาบึกหันไปทำความรู้จักเพื่อนใหม่ทันที
แล้วเวลาก็เป็นตัวละลายพฤติกรรมที่ดีทีสุด…
“ ซักเพลงดิคุณบึก ” พี่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะลุกขึ้นยืนแล้วยื่นไมค์มาให้
“ จะดีเหรอครับพี่ ” มันมีหยั่งเชิง
“ เอาเลยๆ ” พี่โรจน์เชียร์
“ ไม่อยากบอกว่าพี่ปลาบึกเนี้ยไปออดิชั่นเดอะสตาร์มาแล้วนะครับพี่ ” ไอ้โมนำเสนอ
“ บอกเค้าไปไอ้น้องรัก ” ไอ้บึกยิ้มหน้าบาน
“ จริงเหรอครับ แล้วผลเป็นไงครับ ” เสียงถามมาจากฝั่งตรงข้าม
“ ไม่ได้คุยนะครับ แค่พอผมจับไมค์เท่านั้นแหละ พี่ม้าลุกขึ้นตบมือเลย ”
“ ร้องได้เพราะมาก ” ผมปูมุขต่อทันที
“ เรียกคนมาช่วย ผมโดนไมค์ดูดชักอยู่ตรงหน้าพี่ม้าเลย ”
“ 55555555555555 ” เสียงหัวเราะตอบรับอย่างเกรียวกราว
“ ขอผมซักมุขครับ ” เพื่อนพี่โรจน์เอาบ้าง
“ มีกับเค้าด้วยเหรอพี่ ” เสียงพี่อีกคนแซว
“ คือกูอยากได้ทองซักเส้นครับ กูไปร้านทองเลย เลือกอยู่นานมากก็ไปเจอทองเส้นหนึ่งหนัก 10 บาท ลายสวยมาก งานละเอียดสุดๆแล้วช่วงนั้นราคาทองกำลังพุ่ง ”
“ กะจะซื้อเก็งกำไร ” ใครบางคนพูดขึ้น
“ นาทีนั้นกูตัดสินใจเลย ”
“ ซื้อ ”
“ ปล้น ”
“ 55555555555555 ” เอาซี้อย่าได้ยอมกัน
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508130 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก