จะบอกว่าเพิ่งได้มีโอกาสติดตามเรื่องนี้และถึงตอนล่าสุดเมื่อสดๆร้อนๆเลยค่ะ
พี่บึกน่ารักมากกกกกกกกกกกก
ชอบโมเมนต์ที่พี่โจ๊กกับพี่บึกอยู่ด้วยกัน มันดูเป็นอะไรที่อบอุ่น
รู้สึกได้ว่าคนสองคนมี"ใจ"เชื่อมกันจริงๆ
คนสองคนรักกันโดยไม่มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเป็นปัจจัยสำคัญเท่าไหร่
ส่วนพี่โม...
ขอโทษนะคะที่ต้องพูดตรงๆว่าติดลบพี่โมมากๆจากภาคพิเศษ
คือพูดไม่ออกเลยอะพี่ จุกแทน ถ้าเค้ารักและเคารพพี่บึกจริงๆ
เค้าคงไม่พูดแบบนั้นออกมา และสุดท้ายเรื่องนั้นก็เหมือนไม่เคลียร์
พอเริ่มภาคสาม จนถึงตอนปัจจุบันก็ยังทำใจให้ชอบไม่ลงจริงๆ
พยายามมองพี่โมเป็นแค่ตัวละครประกอบตัวนึง บางตอนออกบ่อยก็อ่านข้าม
ตั้งแต่อ่านตอนพิเศษที่พี่โมทะเลาะกับพี่บึกตอนนั้นคือเฟลมาก
ที่ฮึดอ่านมาจนถึงตอนปัจจุบันได้บอกเลยเป็นเพราะพี่บึกคนเดียว
หนูไม่คิดนะว่าจะมีคนแบบนี้จริงๆบนโลก
ขนาดไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักตัวจริง
แค่รู้จักเค้าผ่านตัวอักษร หนูยังรู้สึกเลยว่าพี่เค้าแกร่ง
ลึกๆหนูก็คิดว่าพี่เค้ามีความสุขแหละ แต่มันไม่สุด มันคงหน่วงๆ
แล้วปัญหาที่พี่โจ๊กเคยบอกว่าทำไมมันมาเรื่อยๆ ทั้งที่เป็นปัญหาเก่าๆ
จากที่อ่านมาเหมือนปัญหาเก่าๆนี้มันไม่เคยถูกแก้ไข พอพี่บึกขอโทษคือจบ
ใจคนอะพี่ พอมันช้ำมากๆจนทนไม่ไหว
มันจะสร้างกลไกคุ้มครองตัวเองขึ้นมา ให้รักตัวเอง
ถึงตอนนั้นแล้วพี่จะรั้งเค้าไว้ไม่อยู่
นี่ก็อินเว่อไปหน่อย 55555555555
พอดีครอบครัวหนูก็มีประสบการณ์แบบเดียวกันนี้
ไม่มีใครพูดหรอกค่ะว่าไม่มีความสุข ถึงจะเก็บความรู้สึกเก่ง
เผินๆอาจไม่แสดงอะไรออกมา แต่มันจะมีช่วงที่หลุดบ้าง
ขอบคุณพี่โจ๊กนะคะที่ลงเรื่องนี้ให้ได้อ่าน เนื้อหาดี บรรยาเก่ง
ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้จักกับพี่บึก และทำให้หลงรักตัวละครตัวนี้
#ปลาบึกFC แอร๊ยยยยยยยยยย