สนุกมากค่ะแต่ไม่อยากให้จบเลย
ตอนที่อ่านถึงบทของนายเหมือนที่ชาติปัจจุบันกลับมาเกิดเป็นหมาแถมป็นแผลอีกน่าสงสารจับใจแอบน้ำตาซึมโดยส่วนตัวรักหมาอยู่แล้ว และยิ่งมาเห็นความรักที่มีต่อคนที่เค้ารักแล้วก็ยิ่งสงสารถึงจะเป็นหมาในชาตินี้ก็ยังรัก ความรักบางครั้งมันก็ทำให้คนเราเลวร้ายได้เพื่อให้ได้มา เข้าใจความรู้สึกของนายเหมือนนะค่ะแต่ไม่ได้ยอมรับกับสิ่งเลวร้ายที่ทำไว้ แค่นับถือในความรักค่ะ
ส่วนเรื่องระหว่างไตรภูมิกับปฐพีโดยส่วนตัวก็แอบคิดเเละเป็นห่วงอยู่แล้วเพราะฐานะที่ทั้งสองคนยื่นอยู่มันเสี่ยงต่อการตกเป็นประเด็นมาก
ทางที่ดีที่สุดเราคิดว่าความรักไม่จำเป็นต้องหยุดลงทั้งสองทางทั้งความรักในอาชีพการสอนของไตรภูมิ และ ความรักที่มีต่อคนรักในฐานะลูกศิษย์ แค่ก้าวออกมานิดนึงก็พอค่ะ
คนเป็นครูไม่จำเป็นว่าต้องสอนในสถาบันค่ะ สอนข้างถนนก็คือครูค่ะ เราคิดว่าน่าจะขอหยุดการสอบในฐานะครูในมหาลัยเสียนะค่ะแล้วมาเปิดโรงเรียนสอนวาดรูปหรือสอนติวเกียวกับวิชาที่ต้องใช้ความสามารถในการวาดรูปเพื่อไปสอบเข้าตามมหาลัย
แทนการเป็นครูในสถาบันการศึกษาค่ะ และ ไม่เสียหายต่อภาพลักษณ์ด้วยถ้าจะคบกันต่อ ... สู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้ไรต์และเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนด้วยค่ะผ่านจุดๆนี้ไปให้ได้นะค่ะแค่นี้สบายขนาดข้ามภพข้ามชาติยังตามมารักกันได้เลยเเค่นี้สบายค่ะ