เคยอ่านเรืองนี้เมื่อนานมากแล้ว
แต่อ่านไม่จบ คราวนี้กลับมาอ่านใหม่
รู้สึกดีที่ได้พักเบรคไปบ้าง คงเพราะเนื้อเรื่องทำนองนี้
มักจะเดาได้อยู่แล้วว่าจะจบแบบไหน
แต่เราชอบการดำเนินเรื่องอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะ
นาโอะไม่ได้ให้อภัยเซย์จิทันที
มันมีพัฒนาการของตัวละครหลายๆอย่างเพิ่มเข้ามา
นิยายที่ข่มขืน หรืออะไรก็ตาม ในชีวิตจริงคนเราอาจจะไม่ได้รักกัน
แต่นิยายก็คือนิยาย ตราบใดที่เรายังแยกแยะได้
โลกของนิยายก็ยังมีความสวยงามอยู่เสมอ