- ดื่มครั้งที่ 11 -
หลังจากหยุดยาวมาร่วมหนึ่งอาทิตย์ วันนี้การเริ่มชีวิตในมหา'ลัยจะได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง แสงแดดยามเช้าสาดส่องลอดผ้าม่านเข้ามาเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าถึงเวลาตื่นนอนแล้ว ผมขยับตัวพลิกไปมาแล้วบิดขี้เกียจด้วยการยืดตัวเหมือนที่แมวชอบทำเมื่อหายเมื่อยมือเรียวก็เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเพื่อดูเวลาและสำรวจโซเชี่ยลว่ามีอะไรเคลื่อนไหวบ้าง และแอพพลิเคชั่นที่ถูกเลือกเป็นอันดับแรกได้แก่แอพฯสีน้ำเงินยอดฮิตติดลมบน
"เชี่ย"
ผมสบถออกมาเบาๆเมื่อเห็นหน้าฟีดข่าวที่ยังไม่ได้ผ่านการรีเฟรชซ้ำ มันแสดงชื่อเพจหนึ่งที่ได้ติดตามเมื่อไม่นานมานี้ รูปของผมกับพี่จีบโชว์เด่นหราเห็นหน้าอย่างชัดเจน พี่จีบกำลังป้อนแซลมอนผม.. ขนาดวันหยุดยังเจอคนถ่ายรูปมาลงเพจคนดังมหา'ลัยอีกเหรอวะ แต่ทั้งหมดทั้งมวลไม่น่าตกใจเท่ากับยอดไลค์ที่เหยียบสองพัน พร้อมกับคอมเม้นต์ต่างๆนาๆยาวเป็นพรืด ด้วยความอยากรู้ผมเลยเลื่อนอ่านมัน
Cherry Ford ยี้ เสียดายพี่จีบอ่ะ คนหล่อต้องคู่กับคนสวยอย่างเราสิ
Jammy L อร้ายย พี่จีบกับพี่คิสน่ารักจังเลย #ทีมจีบคิส
Kin Napat ไอ้จีบมันร้ายว่ะ
Gapp DaranIngoil Jirananกรี๊ดดดด อิคิสส กูอิจฉา อยากได้พี่จีบบ้าง! เอามาแบ่งเพื่อนเลย
Kiss Inthipatผมแทบจะขว้างโทรศัพท์ทิ้งเมื่ออ่านมาถึงคอมเม้นต์เพื่อนตัวเอง ไม่คิดว่ามันจะแท็กชื่อผมติดไปด้วย อยากฆ่าตัวตายมาก... ตอนนี้รู้สาเหตุแล้วว่าทำไมแจ้งเตือนนับร้อยข้อความถึงโผล่ขึ้นมาดื้อๆ ทั้งแอดเฟรนด์ทั้งข้อความอินบ็อกซ์ เพราะไอ้อิงออยคนเดียว ผมอุตส่าห์ซุ่มอยู่เงียบๆตั้งนาน! ผมทำหน้ายุ่งก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ ชีวิตที่เคยสงบสุขของผมคงไม่เหลืออีกแล้ว
มือเรียวไล่กดอ่านอินบ็อกซ์พร้อมขมวดคิ้วยุ่ง ส่วนมากจะเป็นข้อความถามว่า 'คิสกับพี่จีบเป็นอะไรกัน' 'เป็นแฟนกันหรือเปล่า' 'เชียร์อยู่นะ' แต่มีคนที่ชื่อ Cherry Ford ที่ส่งข้อความมากล่าวว่ากันได้อย่างดุเดือดจนผมต้องเบ้ปากแรง
Cherry Fordไอ้คนวิปริตผิดเพศ เอาพี่จีบคืนมานะ 07:10
แกไม่คู่ควรกับพี่เขาเลยสักนิด หน้าตาก็บ้านๆ ยี้ 07:11
Kiss Inthipat
ผมไม่ได้ขโมยพี่จีบไปจากเธอสักหน่อย พี่เขามาจีบผมเองนะ 08:30
ผมจะคู่ควรไม่คู่ควรแล้วมันหนักส่วนไหนของเธอครับ เรื่องนี้ผมว่าอยู่ที่พี่จีบจะคิดมากกว่านะ ถึงผมจะหน้าตาบ้านๆก็ดีกว่าคนสวยอย่างเธอที่พี่จีบไม่สนใจแล้วกัน ^^ 08:30
ผมวางโทรศัพท์เอาไว้ที่เดิมก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วบิดขี้เกียจอีกรอบด้วยใบหน้าแจ่มใส ไม่เครียดกับการโจมตีของผู้หญิงนิสัยแย่แบบนี้หรอก ถึงผมจะดูซื่อบื้อแต่จริงๆแล้วก็ไม่ยอมให้ใครมาต่อว่าหรือด่าเอาง่ายๆทั้งที่ผมไม่ได้ทำผิดอะไร กำลังจะลุกไปอาบน้ำแต่เสียงโทรศัพท์กลับแผดเสียงดังขึ้นมาซะก่อน ดวงตากลมชำเลืองมองชื่อที่ปรากฏบนจอสี่เหลี่ยมก่อนจะหยิบขึ้นมากดรับสาย
"สวัสดีครับพี่จีบ"
ผมกรอกเสียงงัวเงียลงไปก่อนจะหาวหวอดใส่คนปลายสาย มีเสียงหัวเราะเบาๆดังรอดออกมาก่อนจะตามด้วยเสียงพูดที่คุ้นเคย
'เพิ่งตื่นเหรอ รับสายแล้วหาวใส่กูซะงั้น'
"ตื่นสักพักแล้วครับ โทรมามีอะไรหรือเปล่า?"
ผมตามกลับไปก่อนจะยกมือข้างที่ว่างขยี้ผมตัวเองไปมา คงต้องสระผมแล้วล่ะเหนียวฉิบหาย
'มีเรียนบ่ายใช่ไหม?'
"อ่าฮะ จะมารับเหรอ ~"
ผมถามเสียงทะเล้นแล้วก้าวลงจากเตียงไปเตรียมชุดนักศึกษาที่ถูกระเบียบเพราะมีเรียนร่วมกับคณะอื่น
'เออ เดี๋ยวสิบเอ็ดโมงไปรับ เตรียมตัวให้เรียบร้อยนะ'
"อ่ะ.. โอเคครับ"
ผมตอบรับกลับไปด้วยความตะลึง เพราะเมื่อกี้ผมแค่พูดเล่น ไม่คิดว่าคนปลายสายจะมารับกันจริงๆจังๆ
'แค่นี้นะ บาย'
"บายครับ"
ผมอมยิ้มก่อนจะวางโทรศัพท์ลงแล้วหอบเอาเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป จากที่หงุดหงิดเรื่องเพจคนดังตอนนี้ลืมไปแล้วหมดสิ้น อารมณ์ดีๆเกิดขึ้นตั้งแต่พี่จีบโทรมาหานั่นล่ะ
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินไปเปิดตู้เย็นหาอะไรง่ายๆมากินได้ขนมปังหน้าสังขยากับนมจืดหนึ่งกล่องก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่ปลายเตียง โทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆกันส่งเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าของแอพพลิเคชั่นสีเขียวสดใส ผมคาบขนมปังไว้ก่อนจะหยิบเจ้าเครื่องสี่เหลี่ยมขึ้นมาเปิดอ่าน
♡ อิงออย ♡
- ไอ้คิสสสสส Cherry Ford เหี้ยไรเนี่ยเป็นใครวะ 09:57
× คิสสึ ×
- ไม่รู้ ทำไมอ่ะ? 09:58
♡ อิงออย ♡
- เกร้ดด มันอินบ็อกซ์มาด่ากูเว้ย ! มึงเห็นมันไปคอมเม้นต์รูปมึงกับพี่จีบหรือยัง? ในเพจคนดังอ่ะ 09:59
× คิสสึ ×
- เห็น.. อินบ็อกซ์มาด่ากูด้วย -_- 09:59
ผมตอบด้วยความเซ็งแล้วขยับปากเคี้ยวขนมปังต่อไป ไม่ชอบให้ใครมาระรานทั้งๆที่ผมก็อยู่เฉยๆ ไม่ได้ไปอวดใครสักหน่อย ถึงจะตอบข้อความเขาไปแบบนั้นแต่ก็เพราะความหมั่นไส้ล้วนๆ
♡ อิงออย ♡
- โอ้ย ด่าว่าไง เล่า!! 10:00
× คิสสึ ×
- มันด่าว่า กูเป็นพวกวิปริตผิดเพศ หน้าตาบ้านๆ ไม่เหมาะสมกับพี่จีบ ให้กูคืนพี่จีบให้มัน 10:00
♡ อิงออย ♡
- ฟายยยยยย น่าไปดักตบ ของกูมันด่าว่า เธอเพี้ยนไปแล้วเหรอ ชอบให้ผู้ชายกินกันเองเหรอ ประสาท! 10:01
-กูเลยตอบมันไปว่า เธอเองนั่นล่ะบ้า พี่จีบเขาไม่ชอบเธอเลยต้องมาตามระรานคนอื่นเหรอ 10:01
× คิสสึ ×
- เออ แม่ง น่ารำคาญว่ะ 10:02
- แล้วมึงไปมอยัง 10:02
♡ อิงออย ♡
- กำลังจะออกจากบ้าน เดี๋ยวเจอกันลานคณะ พิมพ์คุยไม่ได้อรรถรสว่ะ 10:03
×คิสสึ ×
- เออๆ ค่อยเม้าท์ 10:04
ผมโยนมือถือลงบนเตียงแล้วหยิบกล่องนมที่นอนอยู่ข้างๆขึ้นมาเจาะดูด ในสมองมีเรื่องราวมากมายตีกันยุ่งเหยิงไปหมด ไม่ใช่แค่ Cherry Ford ที่แอนตี้เขา แต่ยังมีอีกหลายๆคนที่ไม่เห็นด้วยกับ #ทีมจีบคิส แต่ไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นมาระรานแบบส่วนตัวขนาดนี้ ผมไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะเสียหายหรอก เพราะเป็นแค่คนธรรมดาไม่ได้มีชื่อเสียงในมหา'ลัยเหมือนพี่จีบ เดี๋ยวเจอกันคงต้องถามแล้วล่ะว่ารู้เรื่องในเพจคนดังไหม
ผมนอนกลิ้งไปมาจนเผลอหลับไปและถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์จากพี่จีบ นั่งเบลออยู่สักพักแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยเก็บของทุกอย่างที่ต้องใช้ในวันนี้ลงไปข้างล่าง พี่จีบนั่งรออยู่ที่ส่วนกลางของหอพัก ใบหน้าหล่อเหลาหันมายิ้มให้กันเมื่อเห็นผมกำลังเดินตรงเข้าไปหา
"รอนานไหม?"
ผมถามขึ้นก่อนจะหยุดตรงหน้าคนที่ลุกขึ้นยืนแล้ว เขายกมือขึ้นมาจัดผมให้ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ หัวใจของผมเต้นตึกตักอย่างควบคุมไม่ได้จนต้องเบนสายตาหนี
"ไม่นาน หัวมึงโคตรยุ่ง เพิ่งตื่นเหรอ?"
พี่จีบถามก่อนจะยกมือพากไหล่แล้วพาผมเดินไปที่รถ
"ใช่ครับ นอนกลิ้งไปมาเลยเผลอหลับ แหะๆ"
ผมยกมือเกาท้ายทอยแก้เขิน พี่จีบหัวเราะนิดๆก่อนจะเปิดประตูรถให้แล้วผลักเบาๆให้ผมขึ้นไปนั่ง ส่วนตัวเขาก็เดินไปนั่งฝั่งคนขับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สายเข็มขัดนิรภัยถูกล็อกก่อนจะออกตัวรถขันหรูไปตามท้องถนน
"พี่จีบ พี่เคยเข้าเพจคนดังของมอบ้างป่ะ?"
ผมฉุกคิดเรื่องนี้ได้เลยรีบถามก่อนที่จะลืมมันไปอีกเหมือนครั้งที่ผ่านๆมา พี่จีบเหล่มองผมแล้วพยักหน้าน้อยๆ
"เคย แต่นานๆครั้ง มีอะไร?"
พี่จีบพูดโดยที่ไม่ได้หันมามองกัน ตอนนี้บนถนนรถติดจึงต้องใช้สมาธิจดจ่อกับการขับรถเป็นพิเศษ ผมเม้มปากเข้าหากันเพราะกำลังคิดว่าจะพูดเรื่องที่ตัวเองประสบพบเจอมาเมื่อเช้าดีหรือไม่ แต่สุดท้ายกลับตัดสินใจไม่พูดจะดีกว่าเพราะมันยังไม่มีอะไรร้ายแรง
"เปล่าครับ"
"เหรอ? แต่เมื่อเช้ากูเข้าเพจนะ"
ประโยคที่พี่จีบพูดเรียกความสนใจของผมได้ดี ผมหันขวับไปมองใบหน้าด้านข้างของพี่จีบด้วยดวงตาเบิกกว้าง ความอยากรู้กำลังตีตื้นขึ้นมาจุกอยู่ที่ปาก
"อ๋อ อื้อ"
ผมไม่รู้จะถามอะไรออกไปดี อยากรู้เหมือนกันนะว่าพี่จีบคิดยังไงกับคอมเม้นต์ใต้รูป แต่ก็ไม่กล้าถามรู้สึกขัดเขินยังไงก็ไม่รู้
"มึงคิดมากกับพวกแอนตี้นั่นหรือเปล่า?"
เสียงทุ้มเจือไปด้วยความห่วงใยถามขึ้น ผมเผลอสะดุดลมหายใจตัวเองก่อนจะพยักหน้าช้าๆยอมรับอย่างว่าง่าย ทั้งๆที่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่อยากสนใจแต่สุดท้ายแล้วก็เก็บเอามาคิดจนเครียดอยู่ดี
"นิดหน่อยครับ"
ผมยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเองไปมาเผื่อว่ามันจะช่วยระบายความเครียดลงได้บ้าง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยจนเผลอถอนหายใจออกมาก่อนจะได้รับสัมผัสอบอุ่นที่วางแปะลงกลางหัว มือหนาลูบมันเบาๆอย่างอ่อนโยนจนผมเผลอหลับตาซึมซับสัมผัสนั้น
"สนใจแค่กูก็พอ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง คนพวกนั้นไม่ได้สำคัญอะไรกับกูเลย"
น้ำเสียงอ่อนโยนพูดปลอบปะโลมกัน ผมลืมตาก่อนจะมองคนข้างๆที่ตอนนี้ก็มองผมอยู่เช่นกัน ดวงตาของเราประสานกันครู่หนึ่งก่อนที่พี่จีบจะละสายตากลับไปมองทางด้านหน้า
"แต่ผมกลัวพี่จะเสียหาย"
ผมพูดเสียงอ้อมแอ้มแล้วก้มหน้ามองมือตัวเองทั้งๆที่มือของอีกคนยังไม่ได้ละออกจากหัว พี่จีบดันหน้าผมให้เงยขึ้นก่อนจะบังคับให้หันมาสบตากัน รถจอดสนิทเพราะติดไฟแดงเลยทำให้เรามีโอกาสทำแบบนี้
"เสียหายอะไร กูเป็นคนจีบมึงนะคิส แล้วกูก็ไม่สนใจด้วยว่าใครจะพูดยังไง จะเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมกูตัดสินเองได้ กูไม่โง่ จนต้องให้คนอื่นมาชักจูง เข้าใจไหม?"
พี่จีบร่ายยาวแล้วมองผมด้วยสายตาจริงจังจนผมรู้สึกว่าตอนนี้น้ำตาจะไหล ทั้งๆที่ไม่ใช่คำบอกชอบหวานหูอะไร แต่ทั้งหมดนั่นทำให้หัวใจของผมพองโตอย่างน่าประหลาด
"อื้อ ขอโทษนะครับที่คิดมาก"
ผมคลี่ยิ้มบางส่งให้คนตัวโตก่อนจะผงกหัวเป็นการขอโทษ พี่จีบส่ายหัวเบาๆก่อนจะยิ้มให้กัน มันเป็นยิ้มที่อบอุ่นมากเลยล่ะ.. ขอหวงไว้มองคนเดียวได้ไหมครับ บางทีผมก็เป็นคนเห็นแก่ตัวนะ
"ไม่ต้องขอโทษ มึงไม่ผิดหรอก แต่กูอยากให้มึงรู้ไว้ว่ากูไม่ได้แคร์คนทั้งโลก กูแคร์มึง"
ประโยคนี้ทำให้ผมหน้าร้อนวูบวาบทันที หัวใจกระตุกก่อนจะเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่ง น้ำเสียงเรียบเฉยแต่สั่นสะเทือนความรู้สึกกันได้เยอะสุดๆ
"ครับๆ รู้แล้ว"
หลังจากนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกไปก่อนจะเลี้ยวเข้ามหา'ลัย พี่จีบจอดส่งผมที่หน้าคณะก่อนบอกให้ผมรอที่เดิมเพราะตอนเย็นจะมารับกลับด้วย ผมปฏิเสธอะไรไม่ได้เลยพยักหน้ารับไป สบายออกมีคนไปรับไปส่ง ไม่เปลืองค่าน้ำมันแถมยังอุ่นใจ
ผมเดินตรงไปที่ลานคณะก่อนจะเจอออยกับภีมนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ผมยกมือทักทายพวกมันก่อนจะได้รับการทักทายตอบและเดินเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่าง
"เป็นไงบ้างมึง พี่ดีพดูแลดีป่ะ?"
ผมเอ่ยถามไอ้ภีมคนแรกเพราะมันเพิ่งลงจากเครื่องเมื่อเช้านี่เอง เห็นบอกว่าไอ้พี่ดีพมันงอแงไม่ยอมให้เพื่อนผมกลับมา ต่อรองกันอยู่นานจากที่ภีมจะกลับเช้าวันอาทิตย์เลยได้กลับช่วงค่ำแทน
"ก็ดี แต่แม่งนวดเท้ากูอยู่ดีๆเผลอแป็ปเดียวเอามือมาลูบแก้มกูซะงั้น"
ไอ้ภีมว่าเสียงเซ็งๆแต่ในแววตากลับดูมีความสุขดี ทั้งๆที่หน้ามันไม่ได้ยิ้มแต่ก็มีออร่าบางอย่างทำให้ผมเดาได้ไม่ยาก
"โอ้ย กูขำอ่ะ"
ผมว่าก่อนจะหัวเราะจนปวดท้องไปหมด ไอ้ออยก็ไม่แพ้กันหลุดหัวเราะกร๊ากจนโต๊ะข้างๆหันมามอง ไอ้ภีมค้อนขวับส่งสายตาดุๆมาให้กันจนพวกเราต้องหุบปาก ถ้าเกิดมันโมโหขึ้นมาเกรงว่าจะเป็นภัยต่อตัวเอง
"เงียบๆไปเลย แล้วนี่ฟิกเกอร์ของมึง"
มันล้วงถุงสีสันสดใสออกมาจากกระเป๋าก่อนจะส่งมาให้ ผมรับถึงมาเปิดดูแล้วยิ้มกว้าง ฮือ คาเนกิที่รัก ~ ผมยกฟิกเกอร์ขึ้นมากอดจูบลูบคลำจนไอ้ออยทำหน้าขยะแขยงใส่ ส่วนไอ้ภีมส่ายหัวอย่างเอือมระอา
"น้อยๆหน่อยไอ้คิส อย่ามาทำตัวเป็นโอตาคุแถวนี้"
ไอ้ออยว่าด้วยเสียงเบื่อหน่ายก่อนจะเท้าคางลงบนมือตัวเอง
"กูรักของกูอ่ะ"
ผมยู่ปากก่อนจะเก็บคาเนกิใส่ถุงแล้วยัดลงกระเป๋า พอดีว่าอายคนอื่นที่หันมามอง แหะๆ
"รักมากกว่าพี่จีบป่ะ?"
ออยทำเสียงทะเล้นก่อนจะเอื้อมมือมาดึงแก้มกันอย่างหยอกล้อ ผมสะบัดหน้าหยีมันแล้วจิ๊ปาก ทำไมต้องหน้าร้อนกับคำถามไร้สาระของมันด้วยเนี่ย
"พูดไรของมึง บ้าบอ"
ผมว่ามันเสียงดุๆแต่ไม่ได้จริงจังนัก ไอ้ออยทำแค่ยักไหล่ไม่สนใจก่อนจะยกประเด็นใหม่ขึ้นมาพูด
"เออ ไอ้ภีม.. มึงรู้จัก Cherry Ford อะไรนี่ป่ะ?"
ออยยื่นโทรศัพท์ไปตรงหน้าของไอ้ภีม คงเป็นเฟซบุคของคนที่มีเรื่องกับพวกเราเมื่อเช้าแน่ๆ
"รู้จัก ดาวบริหารปีนี้ มีไรเปล่า?"
ไอ้ภีมเงยหน้าขึ้นจากจอสี่เหลี่ยมแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยก่อนจะมองหน้าไอ้ออยกับผมสลับกัน
"โอ้ย มึงรู้ป่ะ มันนิสัยแย่มากเว้ยมึง อินบ็อกซ์มาด่ากูกับไอ้คิสเรื่องพี่จีบอ่ะ"
ไอ้ออยเล่ารัว หน้าตามันแสดงออกว่าเกลียดผู้หญิงคนนี้เข้าไส้
"อะไรนะ เชอร์ทำขนาดนั้นเลยเหรอวะ?"
ไอ้ภีมดูตกใจมาก ส่วนพวกผมนี่รีบเปิดอินบ็อกซ์สนทนาให้มันอ่านเลยทีเดียว ไอ้ภีมรับโทรศัพท์ของพวกเราไปอ่านก่อนจะเบ้ปากใส่แล้วส่งคืนมา
"เป็นไงล่ะ กูหมั่นไส้มาก อย่าให้เจอนะ แม่จะตบให้เละ"
ไอ้ออยแยกเขี้ยวก่อนจะทำถ้าตบแบบจริงจัง
"กูว่าน้องมันไม่น่ารอดมาถึงพวกมึงหรอก"
ผมกับไอ้ออยมองหน้ากันด้วยความงง ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าไอ้ภีมมันต้องการสื่ออะไร แต่เพื่อนที่ดีไม่ปล่อยให้เรางงนานๆหรอกครับ
"เชอร์เป็นหลานรหัสของพี่จีบ"
คำตอบของความสงสัยทำให้ผมกับไอ้ออยเผลอกลั้นหายใจ ทำไมแม่งโลกกลมขนาดนี้ เคสน้องรหัสแอบชอบสายรหัสตัวเองเนี่ย
"ฉิบหาย พี่จีบมันจะเข้าข้างน้องเชอร์ป่ะวะ"
ผมถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ดูท่าทางแล้วน้องเชอร์อะไรนั่นน่าจะออกตัวแรง เพราะหลังจากที่ผมส่งข้อความตอบกลับไป น้องมันก็ด่าอะไรผมกลับมาอีกเยอะแยะมากมาย แต่ผมขี้เกียจอ่านให้รกสมอง
"หึ ไม่อ่ะ พี่จีบไม่ค่อยสนใจเชอร์หรอก น้องมันทำตัวน่ารำคาญ อย่าว่าแต่พี่จีบเลย คนอื่นๆก็รำคาญมันจะตาย"
คนอื่นๆที่ไอ้ภีมว่าน่าจะเป็นพวกดาวเดือนทั้งหลายของมหา'ลัย เพราะปกติแล้วพวกคนหน้าตาดีจะนัดสังสรรค์เฉพาะกลุ่มเป็นครั้งคราว
"อือๆ ไปเรียนกันได้แล้ว"
ผมตอบก่อนจะชวนทุกคนไปเรียน เสียงอาจารย์สอนวิชานี้ทำให้ผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์มันมึนๆเบลอๆคล้ายจะหลับอยู่ตลอดเวลา มีหลายครั้งที่มือไม้อ่อนจนปากกาขีดไปตามชีทจนเปรอะเปื้อน เดือดร้อนไอ้ออยต้องค่อยสะกิดกันเป็นพักๆ ช่วงพักสิบนาทีผมก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นเหมือนปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือแจ้งเตือนแอพพลิเคชั่นสีน้ำเงินนี่ล่ะที่ขยันเด้งเอาๆจนคิดจะล็อกเอ้าท์ออกหลายรอบแล้ว
"เชี่ยเอ้ย เชอร์แม่งเป็นนกหรือยังไงจิกอยู่ได้"
ผมวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะอย่างหัวเสียเมื่ออ่านข้อความทั้งหมดที่เชอร์ส่งมา มีทั้งด่าว่ามีทั้งเหน็บแนม ผมไม่ได้ตอบกลับเธอไป เธอก็หาว่าผมป๊อด ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายบ้าบออะไรไม่รู้ ผมเป็นผู้ชายป่ะวะไม่ได้นิยมมีปากเสียงกับผู้หญิงเท่าไหร่หรอก ไม่ใช่คนหน้าตัวเมีย
"โห.. นี่มันไม่เว้นช่วงหายใจเลยเหรอวะคิส รัวข้อความทุกนาทีขนาดนี้"
ไอ้ออยทำตาโตเพราะเอาโทรศัพท์ของผมไปก่อนก่อนจะตั้งคืนที่เดิม ไอ้ภีมหยิบไปอ่านบ้างก่อนจะขมวดคิ้วยุ่งแล้ววางมันลงที่เดิม
"โรคจิตว่ะ"
ไอ้ภีมพูดออกมาก่อนจะเบ้ปาก นานๆครั้งมันจะด่าคนอื่นนะ แสดงว่าเชอร์เป็นคนที่น่ารำคาญมากแน่ๆ
"มึงว่าเชอร์จะมาดักรอเราที่หน้าคณะป่ะวะ?"
ผมถามก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น ถ้าน้องเขามาจริงขอให้คุยกันดีๆเถอะ มายืนทะเลาะกันมันไม่สนุกนะ แถมจะเป็นขี้ปากชาวบ้านเขาอีกด้วย คนยิ่งจับตามองหมากับเทวดาเยอะอยู่
"เหอะๆ ไม่แน่ว่ะคิส เชอร์มันนิสัยแบบอยากทำไรก็ทำไมแคร์ชาวบ้านเขาหรอก"
ไอ้ภีมตบบ่าผมเป็นเชิงปลอบ ก็ได้แต่ชวนกันถอนหายใจออกมาเพราะไม่รู้ว่าชะตากรรมต่อไปจะเป็นอย่างไร อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดล่ะวะ สู้ๆเว้ยตัวเรา!
ผมเรียนเสร็จก็เดินลงมาจากตึกก่อนจะเจอเข้ากับผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งที่คาดว่าน่าจะสูงไม่เกินร้อยหกสิบเดินตรงเข้ามาหากัน ใบหน้าสวยใสแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเนื้อดีแต่มันกลับบึ้งตึงเหมือนคนอารมณ์เสียก็ไม่ปาน ผมมองหน้าไอ้ภีมกับไอ้ออยสลับกันก่อนจะเลิกคิ้วสูงเมื่อเธอหยุดอยู่ตรงหน้า
"ชื่อคิสใช่มะ?"
วัยรุ่นจ๋ามาเลยว่ะเห้ย ผมพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะสำเหนียกได้ว่าเธอคือเชอร์คนเดียวกับที่ด่ากันผ่านอินบ็อกซ์
"หึ ไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย แถมยังเป็นผู้ชายอีกด้วย ใช้มารยาอะไรหลอกล่อพี่จีบล่ะ?
เธอมองสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาเหยียดๆ ปากอวบอิ่มเบะลงจนเป็นเส้นโค้ง สีหน้าแสดงออกว่ารังเกียจในตัวผมเป็นอย่างมาก ผมสตั้นไปเมื่อเจอเธอจู่โจมใส่กันแรงขนาดนี้ทั้งๆที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก ส่วนไอ้ออยโมโหจนกำหมัดแน่นแล้วมายืนขวางระหว่างผมกับเชอร์
"นี่น้อง ตัวเท่าลูกหมาอย่าทำตัวกร่างนะ"
ออยใช้สายตาจิกกัดและน้ำเสียงดุๆส่งไป แต่เชอร์กลับลอยหน้าลอยตาไม่กลัวเกรงแต่อย่างใด เหมือนเธอจะเพิ่งสังเกตเห็นภีมที่ยืนอยู่ข้างๆผม
"พี่ภีมทำไมมาอยู่ตรงนี้คะ?"
น้ำเสียงของเธออ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มทันที แต่ผมคิดว่าเธอคงหลอกเพื่อนผมไม่สำเร็จหรอก อยากโง่ไม่ยอมสังเกตสิ่งรอบตัวให้ดีซะก่อนแสดงกริยามารยาทแย่ๆออกมา
"พี่ก็ยืนอยู่ตรงนี้มาตั้งนานแล้วนะ ตั้งแต่เชอร์เดินเข้ามาแล้วเอาแต่ด่าเพื่อนพี่ปาวๆ"
ภีมจ้องเชอร์เขม็งแล้วใช้น้ำเสียงราบเรียบคุยกัน เหมือนเชอร์จะตกใจเพราะดวงตากลมสวยของเธอเบิกกว้าง ท่าทีอึกอักทำอะไรไม่ถูกแสดงออกมาชัดเจน
"พะ เพื่อนพี่เหรอ?"
เสียงหวานสั่นเครือ อาจจะเพราะว่ากลัวเรื่องไปถึงหูพี่จีบก็เป็นได้ เธอมองผมสลับกับมองภีมอย่างไม่เชื่อสายตา
"ใช่ครับ เป็นเพื่อนกับคนหน้าตาบ้านๆที่เคยเป็นรองเดือนคณะมาก่อน เชอร์มีปัญหาอะไรไหม?"
เชอร์สะอึกไปกับคำพูดของภีม เรื่องจริงอีกหนึ่งเรื่องคือผมเคยเป็นรองเดือนคณะศิลปกรรมศาสตร์จริงๆ แต่มันก็ไม่ใช่ตำแหน่งที่ใครๆเขาจะพูดถึงกันหรอก ผมยังคิดอยู่เลยว่าหน้าตาอย่างผมเนี่ยโดนส่งประกวดได้ไง แล้วไอ้คนที่โหวตผมตาถั่วหรือยังไง
"หน้าตาแบบนี้เนี่ยนะเป็นรองเดือนคณะ เหอะ คนโหวตคงใช้ตาตุ่มดูล่ะมั้งคะ"
เธอจีบปากจีบคอพูดก่อนจะใช้สายตามองสำรวจผมอีกครั้ง คราวนี้เพื่อนและตัวผมเองเริ่มโมโหขึ้นมาบ้างแล้วแต่ยังไม่ใครได้ทำอะไรก็มีผู้มาเยือนคนใหม่เดินเข้ามา ภีมหลีกทางให้ร่างสูงยืนข้างๆผม แขนแกร่งพาดลงบนไหล่ของผมอย่างเคยชิน แต่ใบหน้าหล่อเหลากับเรียบเฉยขณะที่มองไปยังหลานรหัสตัวเอง เชอร์เบิกตากว้างก่อนจะอ้าปากพะงาบๆเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่โดนพี่จีบพูดขัดซะก่อน
"พี่ไม่คิดว่าเชอร์จะไร้มารยาทขนาดนี้ พี่รู้ว่าเชอร์คิดยังไงกับพี่ แต่พี่ชอบคิส เชอร์ไม่มีสิทธิ์มาระรานกันแบบนี้"
พี่จีบกดเสียงลงต่ำก่อนจะใช้สายตาดุๆมองสาวร่างบางตรงหน้า ผมยอมรับเลยว่าตอนนี้พี่จีบดูน่ากลัวมากๆจนผมเองยังแอบขนลุกแทน เชอร์เบะปากลงแต่แววตาไม่ได้ยอมแพ้ไปด้วย
"เชอร์เป็นหลานรหัสของพี่จีบนะ เชอร์ชอบพี่จีบมาก่อนด้วย ทำไมอ่ะ ทำไมพี่จีบไม่สนใจเชอร์!"
เธอเข้ามากระชากตัวผมออกจากพี่จีบด้วยแรงมหาศาล ผมที่ยังไม่ทันตั้งตัวเลยเซไปทางออยที่ตั้งรับผมได้ทันท้วงที ไม่อย่างนั้นคงมีลงไปนอนเล่นบนพื้นตัวหนอนบ้างล่ะงานนี้
"ใจเย็นๆแล้วฟังพี่"
พี่จีบแกะมือของเชอร์ที่รวบรอบเอวสอบของตัวเองออกก่อนจะเลื่อนมือไปจับไหล่คนตรงหน้าแล้วจ้องตาด้วยความจริงจัง ใบหน้าสวยของเชอร์บึ้งตึงและมีทีท่าว่าเธอจะไม่ยอมกันเด็ดขาด
"ไม่ฟัง เชอร์ไม่อยากฟังพี่จีบปฏิเสธเชอร์อีกแล้ว ขอโอกาสได้ไหมคะ มองเชอร์บ้างได้ไหม เชอร์มีอะไรด้อยกว่าผู้ชายคนนี้เหรอ?"
เชอร์ปรายหางตามามองผมก่อนจะหันกลับไปจ้องหน้าพี่จีบด้วยสายตาอ้อนวอน เธอเป็นน่ารักนะถ้าไม่ติดว่าเป็นคนดื้อรั้นพี่จีบอาจจะชอบไปแล้วก็ได้ล่ะมั้ง
"เชอร์ไม่ได้มีอะไรด้อยไปกว่าคิสเลยครับ บางทีเชอร์อาจจะดีกว่าคิสก็ได้"
พี่จีบพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนจะหันมาสบตากับผมพร้อมกับยกยิ้มบางมาให้กัน ผมไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยหันหน้าหนีไปอีกทาง สถานการณ์ตอนนี้โคตรน่าอึดอัด คำพูดของพี่จีบไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเสียใจอะไรเพราะทั้งหมดมันอาจจะเป็นเรื่องจริง สิ่งที่เชอร์มีเหนือกว่าผมอยู่แล้วคือเพศสภาพที่เหมาะสมและคู่ควรกับพี่จีบซึ่งมันเป็นสิ่งที่ผมไม่มี
"ถ้าเชอร์ดีกว่ามัน พี่จีบก็เลือกเชอร์สิคะ"
ดวงตากลมสวยเริ่มมีน้ำใสๆคลอหน่วย ปากบางสีชมพูสั่นระริกเหมือนๆกับไหล่ของเธอกำลังสั่นสะท้าน น้ำเสียงยามขอร้องช่างน่าสงสารต่างกับเชอร์ที่แว้ดๆใส่ผมเป็นไหนๆ
"พี่เลือกเชอร์ไม่ได้ครับ"
เสียงพี่จีบอ่อนลงพร้อมกับมือหนาที่เลื่อนไปกอบกุมแก้มใสเบาๆ น้ำตาหยดลงทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธของคนตรงหน้าเธอ
"ทะ ทำไมคะ ฮึก เป็นเชอร์ไม่ได้เหรอ"
นิ้วเรียวปาดน้ำตาให้เชอร์อย่างเบามือ ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมเชอร์ต้องตามตื้อพี่จีบขนาดนี้.. เพราะพี่เขาอ่อนโยนแบบนี้ยังไงล่ะ ขนาดผมเป็นผู้ชายเหมือนกันยังแอบหวั่นไหวอยู่บ่อยๆเลย
"พี่ขอโทษนะเชอร์ แต่พี่ชอบคิส"
"แต่นั่นมันเป็นผู้ชายนะ!"
เธอเผลอสะบัดเสียงใส่แล้วมองผมด้วยความเกลียดชัง ไอ้ภีมขยับตัวมาบังกันแล้วดันให้ผมหันหน้าไปทางอื่น ไม่ใช่ว่าเพื่อนกลัวผมจะทำร้ายเขา แต่คงกลัวผมเสียใจที่อยู่ๆก็มาเจอคนเกลียดกันซะอย่างนั้น
"เชอร์ฟังนะ สำหรับพี่ความรักไม่ได้แบ่งเพศชายหญิงหรอก ถ้าชอบหรือรักใครไปแล้วเรื่องเพศมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย แล้วอีกอย่างนะเชอร์เป็นน้องพี่เราจะไม่มีวันเลิกกันนะ แต่ถ้าเชอร์เป็นแฟนพี่สักวันเราอาจจะเลิกกันก็ได้"
เชอร์ชะงักไปก่อนจะแสดงสีหน้าปวดร้าวออกมา น้ำตาเธอเริ่มไหลลงมาอีกครั้งพร้อมกับเสียงสะอื้น คนที่เดินผ่านไปผ่านมาเอาแต่มองจ้องมาที่พวกเรา บางคนยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปกันให้วุ่น และผมเชื่อว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเพจคนดังคงอัพรูปพวกนี้แน่ๆ
"เชอร์จะรอวันที่พวกพี่เลิกกัน เชอร์ไม่ยอมแพ้พี่คิสหรอก!"
แล้วเธอก็วิ่งจากไปปล่อยให้พวกผมมองหน้ากันเลิ่กลั่ก สรุปที่พี่จีบพูดไปทั้งหมดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาของน้องเขาหมดเลยสินะ ได้ยินเสียงพี่จีบถอนหายใจแรงๆก่อนจะยักไหล่ราวกับบอกให้ผมช่างมันเถอะ ไอ้ออยกับไอ้ภีมพอจบเรื่องก็ขอตัวแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะตอนนี้เป็นเวลาเย็นมากแล้ว คนหนึ่งพี่สาวตามคนหนึ่งแฟนตามดีแท้
"เราก็กลับกันเถอะ"
พี่จีบพูดขึ้นแล้วเดินเข้ามาจับไหล่กัน ผมส่ายหัวก่อนจะช้อนตามองพี่จีบ มีเรื่องยังคาใจจากเหตุการณ์เมื่อกี้อยู่นิดหน่อย ต้องถามให้รู้เรื่องก่อนเดี๋ยวสมองปลาทองของผมจะลืมอีก
"หือ มีอะไร?"
"คือ.. ไอ้ที่พี่พูดเมื่อกี้อ่ะ เป็นแฟนกันมีวันเลิกกัน ถ้าเกิดวันหนึ่งผมตกลงเป็นแฟนพี่ ผมก็ต้องมานั่งกลัวเหรอว่าเราจะเลิกกันวันไหน"
ผมเอียงคอมองด้วยความสงสัย ไม่ได้ดราม่านะ แต่มันตะขิดตะขวงในใจแปลกๆ
"มึงนี่คิดมากเนอะ ที่กูพูดเมื่อกี้ก็แค่อยากหลอกเชอร์ แต่ความจริงกูไม่เคยคิดแบบนั้นสักหน่อย"
พี่จีบหัวเราะเบาๆก่อนจะยกมือขึ้นมาโยกหัวผมเล่น ผมเบ้ปากน้อยๆแต่ก็ไม่ได้ปัดป้องอะไร
"จริงๆแล้วพี่คิดยังไง?"
"อยากรู้เหรอ?"
"ถามก็เพราะอยากรู้ไง"
"งั้นจะบอกให้ก็ได้"
ร่างสูงก้มหน้าลงมาให้ปากอยู่ระดับใบหูของผมก่อนจะเอื้อนเอ่ยด้วยเสียงที่แผ่วเบาแต่มั่นคง
"
เมื่อกูรักใครไปแล้วไม่เคยคิดถึงวันที่เลิกกันเลยว่ะ รักแล้วรักเลยไม่คิดจะเลิก"
คนฟังอย่างผมได้แต่ยืนหน้าร้อนอยู่อย่างนั้น คำตอบของพี่จีบดังก้องอยู่ในหัวเหมือนกำลังรีเพลย์ซ้ำๆให้ผมมั่นใจ ตอนนี้ผมอาจจะแค่เขินพี่เพราะพี่เป็นไอดอลของผม แต่ถ้าวันไหนผมเปลี่ยนมุมมองในการชอบพี่ขึ้นมา ผมจะบอกให้พี่รู้ตัวทันทีนะ
----------------------------------------------
Q & A กับพี่จีบ
Q : รู้สึกยังไงที่มีคนมาชอบเราขนาดนั้น?
A : ใครๆก็ต้องรู้สึกดีอยู่แล้วครับที่มีคนมาชอบ แต่สำหรับผมแล้วในกรณีของเชอร์ทำให้ผมอึดอัดมากครับ
Q : จีบปฏิเสธเชอร์ไปกี่รอบแล้ว?
A : เกินสิบครั้งครับ เธอเป็นคนที่น่ารักนะ ถ้าผมบังคับตัวเองให้ชอบเชอร์ได้ผมทำไปแล้ว
Q : ถ้าจีบไม่ได้เจอกับคิส เชอร์จะมีสิทธิ์ไหม?
A : คงไม่มีครับ ^^
พี่จีบคนฮอตของเราเสน่ห์แรงจริงๆเลยน้า แม้แต่หลานรหัสตัวเองยังแอบชอบได้ขนาดนี้
ถ้าคิสไม่ยอมอ่อนให้พี่จีบสักทีมีหวังคนอื่นๆต้องเข้ามาหาพี่จีบอีกเยอะแยะแน่ๆ
แต่จีบก็คือจีบ มั่นคงยิ่งกว่า้สาหินไปอีก 55555555555 ชอบแล้วชอบเลย รักแล้วรักเลยนะจ๊ะ
อ่านให้สนุกน้า ♥ ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามและช่วยกันคอมเม้นต์น้า