หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค อารยะ-อิท By aoikyosuke

[FOAM]

ขิงก้อรา ข่าก้อแรง

พอกันทั้งคู่

[nanao]

ดูท่าจะไม่สามารถลงเอยกันได้เลยคู่นี้ 

[nanalonely]

+1 ให้แนนเลย

คืนนี้ขออีกตอนนะ

แน่ะ รู้อีกว่าแนนยังออนอยู่

ถ้าแนนรีดผ้าเสร็จไม่ดึกนักเดี๋ยวคืนนี้แนนจะมาลงให้อีกตอนนะคะ

เพราะพรุ่งนี้แนนยังไม่แน่ใจว่าจะเข้ามาลงได้หรือเปล่า

เพราะต้องไปรับป๊าจากสนามบินแล้วไปส่งที่พักอีก ไม่รู้จะได้กลับกี่โมงเลย

แต่ถ้ากลับมาไม่ดึกจะเข้ามาลงให้นะคะ

[april]

+1 ให้แนน

บรรยากาศมันเศร้าจังเลย อ่านแล้วสงสารอิท
ทำไมยะต้องทำขนาดนี้ด้วย 

[โพ่มือคลี่]

เข้ามารอตอนต่อไปของคุณแนน

[Dangerous_patz]

สงสารน้อง แยม อ่า



โอ๋ๆๆๆ อย่าร้อง


อิอิ




อ่านแล้วก็เศร้า สงสาร อิท อ่ะ

[mantdash]

สะเทือนใจจังครับแนน 

[sexbombz]

[size=8]เส้างะแงๆๆๆ สงสารนู๊เเยม[/size]

[nai_nai]

สงสารอิทจังเลย   


สงสารน้องแยม 


สงสัยน้องแยมคิดถึงพ่ออิทแน่เลย   



ยะ ถ้าตอนหน้ายังทำแบบนี้อีก...งอน 


 

[→Yakuza★]

พ่อยะ โหดแต๊ๆ

สงสารพ่ออิทจัง คิดถึงน้องแยมละด้วย

แงงงงงงง 

[nanalonely]

ตอน  ร้องเพลง




เจ็บ ……………….

เจ็บอีกแล้ว มีแต่ความเจ็บปวด เมื่อร่างกายถูกกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง
เจ็บ .......... มีแต่ความเจ็บ

ไม่อยากเจออะไรแบบนี้อีกแล้ว ทนไม่ไหว เหมือนร่างกายกำลังจะทนไม่ไหว เจ็บปวด ไม่อยากให้ใครล่วงล้ำร่างกายเข้ามา เจ็บจนเริ่มชา เจ็บจนต้องขบริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เจ็บ ทำไมถึงได้เจ็บขนาดนี้

ใบหน้าคมที่หันหน้าหนี ไปอีกทางไม่ยอมมองว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายตัวเองบ้าง ทำให้อารยะต้องดึงปลายคางของร่างที่นอนนิ่งอยู่ใต้ร่าง ให้หันมามองกัน

“มอง.........มองเดี๋ยวนี้........จะเป็นจะตายหรือไง เห็นไม่ได้เนี่ย........มองเดี๋ยวนี้ มึงดูสิ กูเป็นอะไรกับมึงแล้วตอนนี้........”

เสียงคำรามลั่น ของคนที่เฝ้าแต่กระแทกกระทั้นร่างกายเข้ามาอย่างไม่คิดจะสนใจความรู้สึกกันสักนิด
กลับยิ่งทำให้อิทธิพลรู้สึกถึงความน่าสมเพชของตัวเอง

ร่างกายสั่นไหวไปตามแรงกระแทกที่แรงรัว

เจ็บ

เจ็บ

เจ็บ

เจ็บจนเหมือนร่างกายจะแยกออกจากกัน แต่ไม่ได้ร้องขอ หรืออ้อนวอนให้หยุด
ทำไปสิ มึงอยากทำอะไรอีก มึงก็ทำไปสิ ยังไงตอนนี้ กูก็เป็นหมาจนตรอกแล้วนี่ เอาสิ ทำให้ตาย ๆ ไปซะ
จะได้สาแก่ใจของมึง อย่างมากก็แค่ตาย

ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าของคนที่หลอมร่างเป็นหนึ่งเดียวกัน ด้วยสายตาที่ไร้ซึ่งความรู้สึก

ตอนนี้รู้ว่าเจ็บ

แต่ยังไม่ตาย
อยากจะทำอะไรกูอีกก็เอาเลยแล้วกัน

ปลายเล็บของอารยะจิกตะกุยเข้าที่หน้าท้องแบนเรียบ และลากปลายเล็บลงมาจนหยดเลือดผุดขึ้นที่ผิวเนื้อ ของร่างที่นอนนิ่ง

“แม่งเอ้ย..........สะใจจริง ๆ เลยเว้ยอื้ออออออออ”

จังหวะสุดท้ายของการสอดแทรกร่างกายอย่างรุนแรงดำเนินมาถึง พร้อมกับที่อารยะ ค่อยถอนร่างกายออกจากร่างของคนที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกันครั้งแล้วครั้งเล่า หยดน้ำขุ่นข้นหลั่งรินจากแก่นกายแข็งขืน ก่อนจะรินรดลงบนผิวกายของร่างที่ยังคงนิ่งมองภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ได้ก็ทำได้แค่นิ่งเฉย
“ไม่อยากเชื่อเลย ว่าอย่างมึงก็เอาไว้ใช้แก้ความอยากได้.....”

อารยะหยัดกายขึ้นและจ้องมองใบหน้าของอดีตเพื่อน พูดแต่คำพูดที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกจนตรอก เหยียดหยามทุกคำพูด ก่อนจะแสยะยิ้มและจ้องมองกลับไปที่ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความแค้นของอีกฝ่าย

“มองเข้าสิ ไอ้อิท......มึงจะได้จำกูไว้จนถึงวันตาย......พูดดี ๆ ไม่ชอบ ชอบให้รุนแรง”

อารยะลุกขึ้นยืน และตรงดิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกาย ให้รู้สึกสดชื่นขึ้น

แต่อิทธิพลได้แต่นอนนิ่งอยู่อย่างนั้น

ร่างกายสกปรก

มีแต่ความสกปรกโสโครก

อีกกี่ครั้งกี่หนที่ต้องเจอกับสภาพแบนี้ เหยียบกูให้จมดินไปเลย มึงอยากเหยียบกูให้จมดินมากนักใช่มั้ย งั้นก็ให้กูจมดินไปเลย อย่าให้กูฟื้นขึ้นมาได้ใหม่แล้วกัน ไม่อย่างนั้น กูจะฆ่ามึงซะ

ฆ่ามึงให้ตาย

ฆ่ามึงให้ตาย

ฆ่ามึงทิ้ง..............ไม่ให้เหลือแม้แต่ซาก

ดวงตาคมหรี่ปรือลงอีกครั้ง อาการปวดหัวรุมเร้าอีกแล้ว

สมเพชตัวเอง ไม่รู้ตอนนี้ต้องทำยังไงบ้าง
แยม............
แยมแก้มยุ้ย เวลาทำหน้าตลก แยมจะหัวเราะ แยม แยม แยม
กินนมกันนะแยม หม่ำ ๆ เดี๋ยวพ่ออิทจะป้อนแยมเอง กินนม กินนม

เด็กหญิงตัวเล็ก
กลิ่นแป้งเด็กหอม ๆ แยม หนูแยมลูกพ่ออิท .................

“แยม...แยม แยม น่ารักที่สุดในโลก แยม..แยม...แยม.”

เสียงร้องเพลง เสียงร้องแผ่ว ๆ ที่ไม่ดังนัก แต่อารยะกลับได้ยินชัด

“แยม แยม แยม น่ารักที่สุดในโลก” อารยะร้องเพลงที่อิทธิพลร้องทุกครั้งที่มีอะไรกัน แล้วก็ถึงกับต้องทิ้งกายลงนั่งที่พื้นห้องน้ำ

กุมขมับด้วยความเครียด

อีกแล้ว อีกแล้ว ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้วะ มีอะไรกับไอ้อิทไปอีกแล้ว โธ่เว้ยยยยยยยยยยย จะเป็นแบบนี้ไปอีกนานมั้ยวะ กูจะบ้าตายแล้วโว้ยยยยยยยยยยย



TBC….




+1 คืนให้กับคนที่กดบวกให้แนนแล้วนะคะ

[Dangerous_patz]

พี่ยะ โหดร้าย กะี่พี่ อิท มากมาย




ง่ะๆๆๆ





สงสารน้องแยม รอคอย พ่ออิท




 




เกลียด มาก ก้อ รัก มากเน้อ ทั้ง 2 คน


  หนีๆไป เศร้า รอ ตอนหน้า



ตอนน้า เศร้า งี้ งอล คนแต่ง ละ

[YO DEA]

 

[[€]ŝĊörŦ]

จะบ้าตาย...

ยังข่มขืนไม่จบไม่สิ้นกันอีก

ฮือๆๆ  สงสารง่า

       

[Pztor]

 
อิททนหน่อยนะเดี๋ยวก็เสียว

[HaLF333]

สงสารพ่ออิทจริงๆ

ปล่อยได้แล้วเจ้ายะ...

ขอบคุณแนนค่ะ 

[Salim021]

เอ่อ เศร้าได้อีก

ไหงไปกระทู้ไหนก็เจอแต่เศร้าๆหว่า


ไม่ได้เข้ามาเม้นท์นาน กะอ่านไรฮาๆ


เจอแต่แบบกระชากอารมณ์ 



แต่ก็ยังรออ่านนะคะ

+1 ให้ โทษฐานมาอัพบ่อย อิอิ

[Black Angel]

 
 

[nai_nai]

 
 

[FOAM]

ตอนทำล่ะก้อไม่คิด

[Kipper]

  +1 ให้แนนเหมือนเดิมนะครับ 

              เป็น 324 แย้วววว..

   ขอบคุณครับแนน ได้อ่านสองตอนรวดเลย

   เป็นสองตอนที่ทรมานใจมาก ๆ เลยอ่ะแนน...

[taexxxx]

 
สงสารอิท

[jeawsakon]

...อ่านแล้วเศร้าเน้อ...

[Jeremy_F]

ขอบคุณแนนนะครับ
เป็นกำลังใจนะ จุ๊บๆ 
รอภาคใหม่นะ
 

[||WiTHOuT_YoU||]

 
 

[SataRu]

  เมื่อไหร่จะสิ้นสุดกันเสียที ความเจ็บปวดนี้น่ะคุณแนน

[benxine]

ใกล้จะหวานแล้วค๊าบบ!!~

ปล.แอบสปอยไม่ว่ากันน้าๆๆๆ.....หุหุ


เลิฟ พี่แนนน 555+

[โพ่มือคลี่]

One word I can say......

[nanalonely]

จะเข้ามาบอกว่า ตั้งแต่วันนี้ถึงอีกเจ็ดวัน

แนนจะมาลงให้ตอนดึกๆนะคะ

น่าจะประมาณไม่เกินเที่ยงคืนนะคะ

เจ็ดวันนี้ขอทำตัวเป็นลูกที่ดีก่อนนะคะ ขืนไม่ไปเทคแคร์ป๊า

เวลาทรัพย์จางอาจจะโทรไปอ้อนขอเงินที่ป๊าม่ะได้  อดตายแน่งานนี้
 

ส่วนคนรักพ่ออิทอดทนอีกนิดนะคะ  o7ใกล้จะผ่านช่วงรันทนกันแล้ว

[kit]

ว้าย offside ไปแล้วค่ะ
ถึงตอนนี้ ยังไม่สำนึก(ว่าทำเกินเหตุ)
ก็ 'โรคจิต'
..เกินแก้ไข..



+1 ค่ะ
ขอบคุณนะคะ คุณ nana lonely