คำสารภาพของเด็กขาย ภาค "ดินกะชล" ตอนพิเศษ ถวายเพล (8 กันยายน 2015)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: คำสารภาพของเด็กขาย ภาค "ดินกะชล" ตอนพิเศษ ถวายเพล (8 กันยายน 2015)  (อ่าน 431477 ครั้ง)

ออฟไลน์ MiTo™

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-1

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
 :pighaun:
เอาท์ดอร์แบบนี้เร้าใจดีนะ

ออฟไลน์ kungyung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
 ตอนนี้ไปทำแบบนั้นคงเห็นคนมองและซุบซิบแน่ บ้านเรือนหนาตามากแล้ว  ลุ้นต่อน่ะครับ

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
out door แบบสุดยอด เฮ้อ หื่นพอกันทั้งคู่

ปล. ไม่ใช่คุณดินกับชลหรอกนะ คนอ่านกับคนเขียนต่างหาก ไม่รู้เป็นไง  :o8:ช้อบ ชอบ

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
เอาท์ดอร์

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด


mma419109

  • บุคคลทั่วไป
      :m10: :m25: :jul1:  หมดแรง เอ๊ย..หมดคำพูดใดๆ หัวใจวายตายสนิท

         ขอแสดงเสียใจด้วยกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่เพิ่งผ่านช่วงเวลาแบบเดียวกัน
 มาได้ปีกว่าๆเหมือนกัน เข้าใจดี เป็นกำลังใจให้นะ

kiraka

  • บุคคลทั่วไป
 :o8 กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด

สุโค่ยยยย   :m25:รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
เอ่อไปเที่ยวแล้วแถมบทอัศจรรย์ด้วยนะเนี่ย

teenza

  • บุคคลทั่วไป
 :m25:
เอาท์ดอร์อีกแล้ว
ทริปนี้สงสัยเอาท์ดอร์ตลอด :jul1:
เลือดหมดตัวเลยพี่ดิน สงสัยต้องบำรุงหน่อยแล้ว เดี๋ยวตอนหน้าไม่มีเลื่อดให้เสีย :laugh:

edit ครับๆจะin จะout คนอ่านไม่เกี่ยงจัดมาเลยพี่ :z1:
v
v
v
vจิ้มพี่ดินแรงๆเลย หุหุ :oo1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-01-2010 13:23:01 โดย teenza »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
:m25:
เอาท์ดอร์อีกแล้ว
ทริปนี้สงสัยเอาท์ดอร์ตลอด :jul1:
เลือดหมดตัวเลยพี่ดิน สงสัยต้องบำรุงหน่อยแล้ว เดี๋ยวตอนหน้าไม่มีเลื่อดให้เสีย :laugh:

ม่ายจริงอ่ะ... ผมจำได้ว่า indoor ก็หลายครั้งอยู่ แต่ เราต้องทำกันเบาๆ อ่ะ กลัวป้าไอ้ชลตื่นนึกว่าแผ่นดินไหว... หุ ห

 :o8: :-[

เด๋วตอนหน้ามาเล่าให้ฟังครับ

ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
โอ้วววว เอาท์ดอร์ ยังขนาดนี้
อินดอร์(ที่หลายครั้งอยู่)จะขนาดไหน
ช่างเป็นทริปหรรษาจริงๆ
หึหึ  :haun4:

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป


เพลิดเพลินไปมั๊ยครับ ทริปนี้
ชลสุดยอด


Backroom

  • บุคคลทั่วไป
:monkeysad:   คิดถึงอาดิน หายไปนานมากกกกกกก นึกว่าจะไม่มาต่อแล้วซะอีก
วันนี้ว่างเลยเข้ามาดู เผื่อจะมีอัพมาบ้าง ตกใจเลยนะเนี่ย มาอัพแล้วตั้งแต่ต้นเดือน (ไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดเลย)

เห็นoutdoor แว้บๆ (ยังไม่ได้อ่าน) อะไรกัน!! .... แค่คิดก็อยากจะอ่านแล้ว ฮ่าฮ่า
แต่ตอนนี้มิสามารถอ่านได้ T-T ไว้อีกสองสามวัน จะมาใหม่นะอาดิน

 :กอด1: คิดถึงพี่ชล คิกคิก





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2010 08:38:00 โดย Backroom »

ออฟไลน์ pooinfinity

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-3
ขับรถกินลมชม k เอ้ยยย วิว กันเพลิน

แต่คาดว่าถึงบ้านคงมีของจริง คริๆ

patz

  • บุคคลทั่วไป
ไม่ได้เข้่าเล้ามานาน พี่ดินกลับมาแล้ววววว


เปิดปุ๊บ ติดปั๊บ ตลอดเลยนะเนี่ย แถมได้ทุกที่ ทุกเวลาอีกด้วย  :haun4:

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ขับรถกินลมชม k เอ้ยยย วิว กันเพลิน

แต่คาดว่าถึงบ้านคงมีของจริง คริๆ

เดาเก่งมากเลยครับ ผมไม่ได้เข้ามาที่บอร์ดนานมาก... พอตั้งใจว่าจะเอาตอนใหม่มาโพส ก็เจอ ยังนึกหัวเราะ ว่า "รู้ได้ไงเนี่ยะ"


ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
หายไปนานครับ ตอนนี้รับตำแหน่งใหม่เลยค่อนข้างยุ่งอ่ะครับ

...................................................

ตอนที่ 29 ความหลังฝังใจ

กลับมาถึงบ้านป้าไอ้ชลร่วม หกโมงเย็นแล้ว ตอนแรกว่าจะแวะหาอะไรกินกันก่อน แต่ไอ้ชลบอกว่า ป้าต้องเตรียมอาหารไว้รอแน่ๆ... พอเราไปถึงก็เห็นป้านั่งรออยู่ที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วง มีสมุนนั่งรายล้อมเต็มไปหมด พอเห็นเรามาถึงก็เห่ากันขรม จนป้ามันต้องตวาดให้หยุด แล้วไล่ไป

“ไปไหนกันมาล่ะวันนี้” ป้า ชวนคุยเมื่อผมกับไอ้ชลเดินจูงรถเข้ามาในบ้าน

“ไปมุก มาครับป้า” ไอ้ชลตอบสั้น จนผมเกือบสะดุ้ง เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าคนท้องถิ่นเค้าเรียกจังหวัดมุกดาหารกันสั้นๆ ว่า “มุก” ซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับไอ้เม็ดๆ ที่ฝังอยู่ที่ไอ้ดินน้อยในกางเกงผมสักกะนิด...

“สนุกไหม ดิน” ป้าหันมาถามผมอย่างใจดี

“สนุกครับ ป้า... ไปผาเทิบ มาครับ” ผมบอก รู้สึกสนิทใจกับป้าไอ้ชลอย่างบอกไม่ถูก

ป้ายิ้มให้ “มา... ไปกินข้าวกัน... ป้าเตรียมกับข้าวไว้เยอะเลย”

ผมหันไปสบตาไอ้ชลที่หันมามองผมทำนองว่า ‘ไงล่ะ กูบอกมึงแล้ว’ แล้วหันไปยิ้มให้ป้า “ครับ ดีจริง วันนี้ได้ทานอาหารอร่อย เห็นไอ้ชลมันคุยนักหนา ว่าป้าทำอาหารอร่อย” ผมได้ทีเลยอ้อนผู้ใหญ่ซะเลย เล่นเอาได้ชลหันมามองค้อน

.............................................................................

ต้องทำความเข้าใจนิดนะครับ คือ... ที่จริงเรื่องนี้มันอาจจะไม่ได้ถูกรื้อฟื้นออกมา และผมก็คงลืมไปแล้ว แต่พอมาเขียนเรื่อง และผมได้กลับไปที่นครพนมอีกครั้ง เรื่องราวเก่าๆ ของผมกับไอ้ชลที่เกิดขึ้นที่นั่นก็ดูเหมือนจะย้อนกลับมาเหมือนผมกลับไปดูหนังเก่าๆ อีกครั้ง คำพูดมันอาจจะไม่เป๊ะขนาดนั้น แต่ ผมคิดว่าผมจำบรรยากาศ และ อารมณ์ในแต่ละเรื่องได้ดีพอสมควร... ผมเลยจะขอถือโอกาสนี้ถ่ายทอดออกมาให้หมดในคราวเดียวเลยนะครับ... ดิน

.............................................................................

เย็นนั้น... ผมเลยได้มีโอกาสลิ้มรสอาหารอีสาน แบบพื้นบ้านแท้ๆ หุ หุ แต่ว่าไปแล้วจะว่าแท้ ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เพราะผมไม่ทานปลาร้า ซึ่งไอ้ชลมันบอกป้ามันไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้... ป้าก็เลยทำอาหารที่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นปลาย่าง น้ำพริก ผักจิ้มพื้นๆ ให้ผมทาน... ถึงจะเป็นอาหารพื้นๆ ก็เหอะ... แต่รสชาติสุดยอด... ผมเลยเจริญอาหารเป็นพิเศษ...

ทานเสร็จ... ผมกับไอ้ชลก็ช่วยกันล้างถ้วยล้างจาน... แล้วก็ออกมาเดินเล่นกัน... ไอ้ชลมันพาผมเดินถนน เลียบแม่น้ำโขงไปเรื่อยๆ มืดแล้วก็จริง แต่ยังเห็นแสงไฟเป็นดวงๆ จากบ้านหลายหลัง มองข้ามไปฝั่งโน้น เห็นมีแต่ความมืด... ไอ้ชลบอกเป็นป่าซะมากกว่า มีคนอยู่ไม่เท่าไรหรอก...

เดินเอื่อยๆ ไปตามทางที่มีพระจันทร์ที่เกือบเต็มดวงส่องทางไปตลอดจนกระทั่งมาถึงที่นึง เป็นที่โล่งริมตลิ่งของแม่น้ำโขง มีขอนไม้วางพาดอยู่ แทนเก้าอี้นั่ง... ผมทรุดตัวลงนั่งที่ขอนไม้ มองออกไปที่กลางแม่น้ำ แสงจันทร์สิบสามค่ำส่องกระทบผิวน้ำเป็นระลอกคลื่นระยิบระยับ...ไอ้ชลมันเดินมานั่งข้างๆ... ผมสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปเต็มปอด... บรรยากาศดีจนผมอดคิดถึง “น้องษา” แฟนผม (ตอนนั้น) ไม่ได้ ถ้าน้องษาได้มาด้วยคงชอบเหมือนผม...

“คิดอะไรอยู่วะ ดิน” ไอ้ชลถามผม เมื่อมันเห็นผมเงียบไป

“อือ... คิดถึงน้องษาอ่ะ... ถ้ามาด้วยน้องเค้าคงชอบ...” ผมบอกไปตามตรง โดยลืมคิดไปว่าไอ้ชลมันจะรู้สึกยังไง

ไอ้ชลมันเงียบไปพักนึง “นั่นสินะ...ถ้าน้องเค้ามาด้วย มึงคงมีความสุขมากกว่านี้” ท้ายเสียงของมันสั่นจนผมรู้สึกได้... หันมามองไอ้ชลที่มันมองมาที่ผมอยู่ก่อนแล้ว แสงจันทร์ที่สว่างพอสมควร ทำให้ผมเห็นน้ำตาใสๆ ที่ขอบตาของไอ้ชล ก่อนมันจะหลุบตาลงต่ำหันหน้าไปทางอื่น

“ชล... มึงหึงกูกับน้องษาเหรอ...” ผมถามมันตรงๆ

มันส่ายหน้า... “เปล่า... กูดีใจกับน้องเค้า... ที่เป็นคนที่มึงรัก... แต่บางทีกูก็น้อยใจตัวเอง... ว่าทำไมไม่เป็นกูที่มึงรัก”

ผมกอดคอมันเหนี่ยวให้เข้ามาหาตัว “มึงก็เป็นเพื่อนที่กูรักมากที่สุด”

“แต่กูก็เป็นได้แค่เพื่อนที่มึงรักมากที่สุดเท่านั้นเอง...” มันบอกเบาๆ “ช่างเถอะ ดิน... กูได้แค่นี้กูก็ควรจะพอใจแล้วใช่ไหม” มันหันมาถามผม...

“มึงก็รู้ว่า กูกับน้องเค้า...” ผมพูดยังไม่ทันจบ ไอ้ชล ก็หันมากอดผมแน่น แล้วบอก

“พอเถอะดิน... กูรู้... กูดีใจกับมึงที่มีคนที่มึงรักและก็รักมึงด้วย... มึงกับน้องเค้ารักกันมานานแล้ว ก่อนจะมารู้จักกับกูอีก... ถ้ามึงไม่มีความจำเป็นทางการเงิน กูกับมึงก็คงไม่ได้เจอกัน... แค่มึงเป็นเพื่อนที่กูรักมาก และไม่ปฎิเสธกูก็ดีใจแล้วละ”

ผมถอนหายใจเบาๆ กับความรู้สึกของไอ้ชล... แล้วก็อยากจะตบกะโหลกตัวเองสักเปรี้ยง ที่เสือกพูดตรงเกินไป... ทำให้เสียบรรยากาศเปล่าๆ...

“กูไม่น่าพูดว่าคิดถึงน้องษาเลย...” ผมบอกมัน

“หึๆ ถ้ามึงไม่พูด ก็ไม่ใช่มึงสิ ดิน... มึงซื่อสัตย์กับความรู้สึกขนาดนั้น” มันหันมายิ้มกับผม...

“มึงรักกูได้ไงวะ...” ผมถามมันอย่างสงสัยมานานแล้ว

ไอ้ชลหัวเราะ... “มึงจะมาถามอะไรกูกับเรื่องนี้...” ส่ายหน้า “กูก็ไม่รู้เหมือนกัน... กูรู้แต่ว่า กูเห็นมึงครั้งแรก กูก็ชอบมึงเลย... มึงเป็นตัวของตัวเอง ยอมขายศักดิ์ศรี แต่ยังซื่อสัตย์กับสัญชาติญานความเป็นเพศตัวผู้ของมึงเอง”

“หมายถึงอะไรวะ” ผมงง เพราะบางทีไอ้ชลมันก็ชอบมีคำพูดแปลกๆ มาพูดให้ผมฟังเรื่อย

“ก็... มึงทำเพราะความจำเป็น แต่มึงก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายรับไง... ไม่รู้ดิกูบอกไม่ถูก บางทีที่กูรับลูกค้า กูรู้สึกเหมือนกูกำลังทรยศสัญชาติญานของกูเอง...”

“อ้าว... แล้วตอนมึงมีอะไรกับกู”

“ไม่เหมือนกัน... ดิน... กูรักมึง... กูอยากให้มึงทำกับกูแบบนั้น...มันมาจากความพอใจของกูที่เห็นมึงเป็น เอ่อ...ผัวกู เป็นผู้นำของกู มีสัญชาติญาณของตัวผู้...” มันกอดผมแน่น... “กูชอบที่จะมีอะไรกับมึง อยากเห็นมึงมีความสุข บางทีแค่เห็นมึง... เอ่อ...น้ำแตก... กูก็มีความสุขแล้วละ ดิน”

เราเงียบกันไปพักใหญ่... ลมหนาวเริ่มพัดโชยมาจากฝั่งลาว... จนไอ้ชลมันต้องกอดผมแน่นขึ้นเพราะมันเป็นคนขี้หนาวอยู่แล้ว... ผมจึงหันไปกอดมันมั่ง... ชุดที่เราใส่มาก็ไม่ได้หนาอะไรมากนัก

“หนาวเหรอ” ผมก้มลงถามไอ้ชลที่เอียงหน้าพิงซอกใหล่ผม ตัวสั่นนิดๆ

“อือ... นิดหน่อยน่ะ” มันบอกเบาๆ ผมกอดมันแน่นเข้ามาอีก...

“กลับกันเหอะ...” ผมบอกไอ้ชลที่เริ่มสั่นสะท้านมากขึ้น

“อือ... กลับก็กลับ” มันพยักหน้ารับ...

... กลับมาถึงบ้าน... สองทุ่มกว่าๆ เกือบสามทุ่ม... ป้าไอ้ชลเข้านอนไปแล้ว เปิดไฟดวงเล็กๆ กลางบ้านไว้ให้พอเห็นทางเดิน ไม่ชนอะไร...

เราลงไปอาบน้ำที่ข้างบ่ออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่มีอะไรเพราะไอ้ชลมันหนาว ต่อให้ผมแก้ผ้า กระเจี้ยวโด่ยังไงมันคงไม่สนแล้วละครับ...เพราะผมเห็นมันอาบน้ำ สระผม และฟอกสบู่อย่างรวดเร็ว...พอล้างตัวเสร็จมันก็รีบเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่งก่อนจะเดินวิ่งกลับบ้าน

“กูไปก่อนนะ... ปรื๋ววววว หนาวว่ะ...”

ผมหัวเราะหึๆ อาบน้ำ สระผมของผมไปตามปกติ...อากาศเย็นสบาย ถึงน้ำจะเย็นไปนิดก็เถอะ... กลับเข้ามาในห้อง ไอ้ชลขึ้นไปนอนอยู่บนเตียงแล้วเอาผ้าห่มผืนหนาคลุมจนเหลือแต่ลูกกะตา... ผมเช็ดตัวเช็ดผม จนแห้ง เอาผ้าไปผึ่งไว้ที่ราวผ้าข้างนอก ก่อนจะขึ้นไปนอนข้างๆ มัน

“หนาวเหรอ ชล”

“อือ... แล้วมึงไม่หนาวเหรอ...”

“ไม่นี่... เย็นสบายดี...” ผมบอกมัน

“ไอ้มนุษย์เลือดเย็น” ไอ้ชลมันว่าผม... ก่อนจะกอดอก ขดตัวเหมือนเด็กๆ จนผมหัวเราะ ตะแคงตัวเข้าไปกอดมันไว้

“หนาวมากเหรอ” ผมดึงมันให้เข้ามาหนุนใหล่ “อุ่นยัง” ไอ้ชลซุกหัวเข้ามาที่อกผม เหมือนเด็กตัวเล็กๆ ผมกอดมันแน่นเข้ามาอีก กลิ่นยาสระผม ที่มันใช้หอมจางๆ

ผมก้มลงจูบไอ้ชลที่หน้าผากเบาๆ ถึงแม้ว่ามันจะอายุมากกว่าผม แต่มันก็ยกให้ผมเป็นผู้นำของมันทุกครั้ง ไม่ว่าผมจะพูดอะไรหรือจะทำอะไรที่อาจจะเห็นตรงกันข้ามกับมัน... มันก็ยอมผมทุกเรื่อง บวกกับเรื่องที่มันพูดเมื่อตอนหัวค่ำ ริมแม่น้ำโขง มันสร้างความรู้สึกแปลกๆ ในใจผมอย่างประหลาด

ผมพลิกตัวขึ้นทาบทับบนตัวของไอ้ชล จูบหน้าผากมันเบาๆ ก้มลงสบตามันที่มีประกายสงสัยมองผมอยู่ก่อนแล้ว ผมหัวเราะหึๆ... ก้มลงจูบที่เปลือกตามันอีกข้างละที

“สงสัยอะไรหรือชล”

“มึงเป็นอะไรอ่ะ... วันนี้ ทำไม...”

ผมก้มลงกระซิบที่ข้างหูมัน “กูอยากเอามึงอะ... นะคร๊าบ...นะ”

ไอ้ชลหลบตาผม พูดอุบอิบอยู่ในลำคอ “บ้า...ไอ้ลามก ไอ้บ้ากาม เดี๋ยวป้าได้ยิน”

“มึงก็อย่าร้องดังดิ... นะ นะ นะ” ผมบอก... ไม่รอให้มันอนุญาต ผมซุกไซ้มันต่อ จูบซุกไซ้ลงมาตามลำคอ มือนึงลูบไล้เข้าไปในเสื้อยืดที่มันใส่เป็นชุดนอน ไอ้ชลสะท้านเยือก ขนลุกเกรียว ครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เมื่อผมใช้สามนิ้วบีบขยี้ที่หัวนมข้างนึงของมันเบาๆ

“อาว์ซซซซ ดิน กูเสียว”

ผมไม่สนใจกับเสียงครางของมัน มืออีกข้างนึงของผมสอดเข้าใต้ชายเสื้อ ถลกอีกทีเดียว เสื้อไอ้ชลก็ปลิวออกไปทางไหนไม่รู้... ผิวของมันขาว เนียนละเอียด... จนมองเห็นหัวนมสีชมพูของมันในความมืดลางๆ... แล้วไอ้ชลก็ต้องครางออกมาไม่ขาดปาก เมื่อหัวนมของมันถูกฟัดด้วยริมฝีปากร้อนๆ ของผม... สลับไปมาทีละข้าง...

“อ๊าซซซ ดิน... อูยซซซซ”

ไอ้ชลแอ่นอกสะท้าน บิดตัวไปมา ขนลุกจนเห็นได้ชัด ผมจูบซุกไซ้ลงมาที่หน้าท้องเนียนแบนราบ ไม่ถึงกับมีกล้ามเนื้อเป็นลูกๆ แต่ก็เรียบตึง... ผมตวัดลิ้นไปมาจนกระทั่งถึงบริเวนสะดือ... หนวดเคราแข็งๆ ขอผมถูไถไปบนผิวหนังอ่อนนุ่มไว้ต่อความรู้สึกส่วนนั้น “อั๊กซซซ ดิน... มึงอย่าทรมานกู”

ผมใช้ฟันกัดเบาๆ ที่หน้าท้องมัน เพราะผมรู้ว่าเป็นจุดอ่อนของไอ้ชล... ได้ผล มันบิดตัวเป็นเกลียว พลิกตัวนอนคว่ำ หลบผม...

แต่ไอ้ชลมันพลาดแล้ว... เพราะพอมันนอนคว่ำ ผมก็ดึงกางเกงชาวเล ขาสามส่วนที่มันนุ่งอยู่ ออกไปทางปลายเท้า... ก้นกลมขาวเนียนของมันก็ปรากฎแก่สายตาผม...

“อ๊ากซซ ดิน...” ไอ้ชลผวา ครางเสียงดังจนผมกลัวป้ามันจะได้ยิน เมื่อผมฉกใบหน้าวูบ ก้นกลมๆ สองลูกของมันก็โดนผมฟัดอย่างหื่นกระหาย... ไอ้ชลเอาสองมือค้ำที่นอนเอาไว้ยืดตัวขึ้นมาเต็มเหยียด... ครางเรียกชื่อผมไม่หยุด... “ดิน... มึงอย่าแกล้งกู... อูยซซซ ดิน คร๊าบ... กูยอมแล้ว...ดิน...”

ผมหัวเราะหึๆ “กูเอามึงนะ...ชล” ผลักตัวมันนอนราบไปกับที่นอนก่อนจะทาบตัวขึ้นประกบแผ่นหลังของไอ้ชล ไอ้ดินน้อยวางทาบไปกับร่องก้นเสียดสีไปมา... มือนึงล้วงไปข้างๆ เตียงที่ผมแอบเอาหลอดเควายวางหลบเอาไว้ ใช้หัวแม่มือกับนิ้วชี้ เปิดฝาเกลียวออก บีบของเหลวใสๆ จำนวนนึงใส่ฝ่ามือ...

โหย่งตัวขึ้นนิดนึง เอาเจลใสหล่อลื่น ลูบไล้ที่ท่อนลำจนลื่น บีบของเหลวอีกนิด ป้ายลงไปที่ร่องก้นของไอ้ชลสอดนิ้วชี้กับนิ้วกลางลงไปลงไปในรู บิดคว้านไปมาเพื่อเปิดทาง ก่อนจะถอนนิ้วออกมา เอาหัวบานของไอ้ดินน้อยแทรกลงไปแทน...

“อ๊าวซซซ ดิน... อูยซซซ ดะ เดี๋ยว... มันแน่น มึงอย่าเพิ่งดัน... อูยซซซ” ไอ้ชลคราง ตัวสั่นระริก เมื่อส่วนหัวบานเริ่มแทรกเข้าไปในร่องหลืบ... ขยับขาแยกห่างเพื่อระบายความอึดอัดจากความใหญ่โตที่สอดแทรกเข้าไปในตัวมัน...

ผมโหย่งสะโพกไว้ก่อน...ก้มลงจูบปลอบที่แก้มขาวๆ แล้วเอาริมฝีปากเม้มติ่งหูของไอ้ชลเบาๆ “เจ็บเหรอครับ”

ไอ้ชลส่ายหน้า... “มันแน่นน่ะ ดิน... ของมึงใหญ่... เดี๋ยวให้กูปรับตัวก่อนนะ”

ผมกางเข่าคร่อมตัวมันไว้อย่างนั้น ด้านบนจูบซุกไซ้ไปตามติ่งหู ซอกคอ จมูกโด่งๆ ของผมจูบที่แก้มขาวๆ ของไอ้ชลสองสามที ไอ้ชลก็ตะแคงหน้าเอาริมฝีปากมาประกบกับริมฝีปากของผม ปลายลิ้นของมันสอดเข้ามาในปากผมอย่างหิวกระหาย

ผมจูบแลกลิ้นกับไอ้ชล... แต่ส่วนล่างยังทำหน้าที่ขยับเข้าขยับออก ช้าๆ พยายามดันให้ลำท่อนใหญ่สอดแทรกลึกเข้าไปเรื่อยๆ เปลือกตาของไอ้ชลเต้นระริก ทุกครั้งที่เม็ดมุกที่ฝังอยู่รอบท่อนKของผมสะดุดกับปากทาง...

ไม่นานนัก ท่อนKเขื่องขนาดเจ็ดนิ้วของผมก็แทรกลึกเข้าไปในตัวไอ้ชลจนหมดทั้งแท่ง ผมกดสะโพกแน่น ส่ายควงเป็นวงกลมให้เม็ดมุกเสียดสีกับผนังด้านในของมัน และจากหมุนสะโพกบิดควงอย่างเดียว ผมเริ่มซอยเข้าออกเนิบๆ... แต่คงสร้างความเสียวให้กับไอ้ชลไม่น้อย... เพราะมันคลายริมฝีปากจากปากผม ครางยาว... “อาซซซ อูยซซซ ซี๊ดดดด ดิน... มึงสุดยอด...”

ผมกระเด้าKเข้าออก ในรูของไอ้ชลเป็นจังหวะเนิบๆ ไม่เร่งร้อน จากท่านอนคว่ำประกบ ผมค่อยลุกขึ้นนั่งชันเข่าข้าง คุกเข่าอีกข้าง พร้อมกับดึงสะโพกของไอ้ชลให้โด่งขึ้นมาเอาสองมือยึดไว้ในท่าด๊อกกี้สไตล์ กดสะโพกเกร็งหน้าท้องกระเด้าKใส่รูไอ้ชลไม่หยุด... “อา.ซซซซ ดิน...”

จากท่าหมาผมเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ อย่างเข้าขากับมันโดยKผมไม่เคยหลุดออกจากรูของไอ้ชลเลย เสียงครางกระเส่าของมันกับผมดังประสานกันเป็นระยะๆ... จนสุดท้ายที่ผมรั้งตัวไอ้ชลขึ้นมาโอบประคองไว้ในท่าอุ้มแตง สองมือมันโอบลำคอของผมไว้กันตก ผมอุ้มมันไปรอบๆ ห้อง โยกตัวมันไปมาพร้อมกับแอ่นสะโพกกระเด้ารับเป็นจังหวะ ไอ้ชลครางระงม น้ำแตกออกมาเป็นระลอกๆ ระหว่างหน้าท้องของผมกับมันเต็มไปหมด

“อาซซซซ ดิน... กูแตกแล้ว... ซี๊ดดดซซซ เสียว...”

พอผมเห็นมันถึงฝั่งไปก่อนแล้ว ผมก็ไม่ต้องยั้งอีก วางมันลงที่เตียง ยกสองขามันพาดบ่า กระหน่ำ สะโพกกระเด้าKเข้าใส่ไอ้ชลไม่เลี้ยง จนมันที่เพิ่งเสร็จ ยังไม่คลายความเสียว ต้องครางกระเส่าตามผมที่กระฉูดน้ำเงี่ยนเข้าใส่ตัวมันเป็นระลอกๆ ชนิดที่ถ้ามันเป็นผู้หญิงก็คงท้องลูกแฝด

จนอาการกระตุกของผมสงบลง ผมจึงค่อยทาบตัวลงกอดประกบมันอีกครั้ง ไม่สนใจกับความเหนอะหนะของน้ำเงี่ยนไอ้ชลที่มันหลั่งออกมาก่อนหน้านี้ไม่นาน... กล้ามเนื้อหูรูดของมันยังบีบรัดKของผมเป็นจังหวะ...ตุบๆ

จูบที่ปลายจมูกชื้นเหงื่อของมันทีนึง

“มีความสุขไหมชล”

มันลืมตาขึ้นมองผม... น้ำตาคลอเบ้าด้วยความสุข... “สุขจนจะออกปากเลยละ ดิน... มึงล่ะ”

“ฮื่อ... เหมือนกัน”

ไอ้ชลมันจับหน้าผมไว้ เอาฟันกัดที่ปลายจมูกผมเบาๆ กับปลายคางอีกทีนึง ก่อนจะจุ๊บที่ปากส่งท้าย แล้วบอก..“ถ้ากูเป็นผู้หญิง กูจะขอมีลูกกับมึงสักคน กูไม่สนเลยว่ามึงจะรับเลี้ยงกูกับลูกหรือเปล่า... แต่ชั่งมันเหอะ... ตอนนี้กูมีมึงกอดกูอยู่อย่างนี้กูก็ดีใจแล้วละ ดิน...”

ผมไม่ตอบมัน เพราะไม่รู้จะตอบยังไง... นอนกอดก่ายกัน อีกครู่ใหญ่จนจังหวะลมหายใจเป็นปกติ... จึงชวนกันไปเข้าห้องน้ำชำระคราบความเหนอะหนะ ก่อนจะกลับมานอนกอดมันหลับไปทั้งสองคนด้วยความอ่อนเพลีย...

ตอนนั้นไม่ยักกะคิดถึงว่าป้าไอ้ชลจะได้ยินเลยครับ หุ หุ....

...............................................................................

เด๋วเจอกันตอนที่ 30 ครับ...

JkrR

  • บุคคลทั่วไป
Re: คำสารภาพของเดŭ
«ตอบ #588 เมื่อ27-01-2010 00:45:23 »

 :z13: ลุงดิน

เด๋วมาดิท :z2:

***************************

ยังแรงเสมอต้นเสมอปลาย

โอยอ่านแล้วใจสั่น หุหุ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2010 00:51:16 โดย JkrR »

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
ยิ่งอ่านเรื่องของคุณดินไปเรื่อยๆ ยิ่งรับรู้ถึงความรักล้นใจของชลที่ให้กับคุณดิน เจอคนที่รักเราจริงแบบนี้คุณดินปล่อยให้ชลออกไปจากชีวิตได้ยังไงละคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
ยิ่งอ่านยิ่ง......

โอ๊ยยย ไม่ไหวแล้ว   :jul1:


ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
อ่านไปก็เขิล มันรู้สึกเหมือนความรักมันเต็มไปหมดเลย :)
 o13

ออฟไลน์ pooinfinity

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-3
ขับรถกินลมชม k เอ้ยยย วิว กันเพลิน

แต่คาดว่าถึงบ้านคงมีของจริง คริๆ

เดาเก่งมากเลยครับ ผมไม่ได้เข้ามาที่บอร์ดนานมาก... พอตั้งใจว่าจะเอาตอนใหม่มาโพส ก็เจอ ยังนึกหัวเราะ ว่า "รู้ได้ไงเนี่ยะ"



มันเหมือนอารมณ์มันนำทางมาไง ประมาณว่าก่อนหน้านั้นมันเป็นแค่น้ำจิ้ม ถ้าไม่ต่ออีกรอบแบบครบยกท่าทางจะค้าง 555+
แต่ชอบใจที่พี่ชลพูดนะค่ะที่ว่า

“ไม่เหมือนกัน... ดิน... กูรักมึง... กูอยากให้มึงทำกับกูแบบนั้น...มันมาจากความพอใจของกูที่เห็นมึงเป็น เอ่อ...ผัวกู เป็นผู้นำของกู มีสัญชาติญาณของตัวผู้...” มันกอดผมแน่น... “กูชอบที่จะมีอะไรกับมึง อยากเห็นมึงมีความสุข บางทีแค่เห็นมึง... เอ่อ...น้ำแตก... กูก็มีความสุขแล้วละ ดิน”

มันบอกให้เห็นถึงความรักที่พี่ชลมีให้พี่ดินชัดเจนสุดๆอ่ะ
คำพูดง่ายๆแต่บอกความรู้สึกของตัวเองทั้งหมด ชอบอ่ะ  :-[ :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2010 12:36:08 โดย pooinfinity »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
กลายเป็นคืนร้อนแรงในหน้าหนาวเลย

อิอิ

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
ต้องสำรวจเสาเรือนด้วย   เอากันขนาดนั้น    :pighaun: :pighaun:  อิอิ

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
คืนที่หนาวซะร้อนเลย ความทรงจำดีดีกับคนที่เคยรัก

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
ตอนที่ 28 หายไปไหนอ่าครับ
จาก 27 แล้วโดดข้ามไปเป็น 29 เลย

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ตอนที่ 28 หายไปไหนอ่าครับ
จาก 27 แล้วโดดข้ามไปเป็น 29 เลย

อุ๊ปสสสส ขอสูมาเตอะ... :o8: :-[ สงสัยไอ้ดินคงเบลอไปแล้ว จริงๆ มันเป็นตอนที่ 28 อ่ะครับ....

 :call:

เก่งจริงครับ o13 แฟนพันธุ์แท้จริงๆ อย่างนี้ต้องให้รางวัล...... :L1:

ดิน

ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
ฮ่าๆๆ พี่ดินเบลอป่ะเนี่ย  :laugh:

แอบน้ำตาซึมไปกับพี่ชล พี่ดินพูดตรงดีจริงๆ อ้อมบ้างก็ได้นะ  :monkeysad:
แต่ตอนท้ายก็ยัง  :m25: เหมือนเดิม สรุปคุณป้าแกได้ยินป่ะเนี่ย ???

patz

  • บุคคลทั่วไป
ต่อให้ไม่ได้ยินเสียงจนตื่น ก็คงต้องตื่นเพราะเรือนไหวแล้วล่ะมั้งครับเนี่ย

หึหึ  :haun4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด