ขอโทษสักพันครั้งครับ ที่ปล่อยให้รอนาน... งานเยอะ... เรื่องส่วนตัวด้วยครับ
..........................................................
ตอนที่ 24 บทรักหวานๆ..........................................................
อ่ะ... ผิดหวังละสิครับ ที่ไม่มีบทหื่นๆ ตอนที่แล้ว... คงคิดว่าไอ้ดินน่ะ “บ้ากาม” ตลอดละสิ...
แล้วครายบอกล่ะว่าไม่มี... ยังเล่าไม่จบซักหน่อย...หุ หุ
...........................................................
ลืมตาตื่นขึ้นมาตอนสายๆ อาการไข้ของผมหายไปหมดแล้ว... ไอ้ชลยังนอนหลับอยู่บนอก... เห็นมันกำลังนอนสบาย ผมเลยไม่ขยับตัว ปล่อยมันนอนหลับไปก่อน... ผมหยักศกของมันลุ่ยลงมาระหน้าผาก...เวลามันหลับ เหมือนกับเด็กหนุ่มหน้าหล่อไร้พิษสงจริงๆ...
นึกถึงเมื่อคืนที่มันเฝ้าพยาบาลผมแล้ว อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกอ่อนโยนให้กับมันอย่างน่าประหลาด... จุ๊บที่หน้าผากมันเบาๆ ไปอีกทีนึง
ไอ้ชลตื่นลืมตาตื่นขึ้นมามองผม พอเห็นว่าผมมองมันอยู่ก่อนแล้ว มันก็ยิ้มให้...
“ตื่นนานแล้วเหรอดิน... เป็นไงบ้าง...” เอามือมาอังที่หน้าผากผม... “ไม่มีไข้แล้วนี่...”
ผมยิ้มให้มัน... ตาเป็นประกายพราว... “ตื่นสักพักแล้วละ... เห็นมึงยังนอนหลับสบาย เลยไม่อยากปลุก...”
มันเงยหน้าขึ้นมาจุ๊บปลายคางผมทีนึง... มือข้างนึงล้วงลงไปจับไอ้ดินน้อยที่ตื่นขึ้นมาทักทายตอนเช้าตามความเคยชิน...
“กูเชื่อแล้ว ว่ามึงตื่นจริง... แข็งอย่างกะหินแน่ะ...”
“ว่าแต่กู... อะไรล่ะมี่มันตำขากูอยู่อ่ะ...” ผมถามมัน เพราะไอ้ชลน้อยเอง ก็ไม่ยอมน้อยหน้าเหมือนกัน...
ไอ้ชลยิ้มให้ผม นัยน์ตาเริ่มส่อให้เห็นถึงความต้องการ... ผมกอดมันแนบไว้กับอก แต่มันกลับพลิกตัวขึ้นมา จากท่าซบมาเป็นนอนคว่ำอยู่บนอกผมเต็มๆ
มันจูบที่คางสากๆ ด้วยเคราของผมอีกทีนึง... ก่อนจะเลื่อนมาเป็นประกบปาก...เอาลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผมอยู่ครู่นึง ก็จุ๊บที่ปลายจมูกของผมอีกที... “กูรักมึงจัง... ดิน” ผมยิ้มให้มัน ตาเยิ้ม... เสียงไอ้ชลพูดต่อ... “รักที่มึงเป็นมึง... รักมากขึ้นทุกวันเพราะมึงขยันทำตาเยิ้มให้กูอย่างนี้แหละ...” ก่อนจะจูบที่เปลือกตากับหน้าผากของผม... แล้วค่อยๆ เลื่อนลงมาที่หน้าอก เสียงไอ้ชลมันพูดเหมือนละเมอ... “กูยิ่งหลงรักมึงเพราะมึงมั่นคงกับความรักเหลือเกิน...” จูบที่หน้าอกซ้ายของผม...
จากหน้าอก ไอ้ชลมันค่อยๆ เลื่อนลงไปที่ลอนหน้าท้อง... จูบแรงๆ ฟอดใหญ่... แล้วเอาปลายลิ้น ค่อยๆ แหย่ลงที่สะดือผมแผ่วๆ... เล่นเอาผมมวนไปทั้งหน้าท้อง... เกร็งจนเป็นลูกๆ ชัดเจน
“อูยซซซ ชล...”
และยิ่งครางมากขึ้นอีก เมื่อไอ้ชลมันค่อยเลื่อนลงไป...
“Kมึง... ทั้งใหญ่ทั้งยาวจนน่ากลัว... แต่กูก็รัก” มันพึมพำกับKผม จูบหนักๆ ที่กลางลำท่อนทีนึง ก่อนจะลงไปที่ตรงโคน ระหว่างไข่สองลูก... ฝังปลายจมูกลงไป สูดลมหายใจแรงๆ หลายต่อหลายครั้ง
ผมสะท้านเยือก... ไม่เสียวหรอกครับ แต่ สะท้านกับการแสดงความรักของไอ้ชลมัน...
จากนั้น ไอ้ชลมันก็จัดฉลองสร่างไข้ของผม ด้วยการอมสิ่งที่มันบอกว่า “รัก” ทั้งๆ ที่ “ใหญ่ยาวจนน่ากลัว” เข้าไปมิดยันโคนหลายต่อหลายครั้ง... เล่นเอาผมดิ้นพราดด้วยความเสียวกระสันต์ไม่หยุด...
“อูยซซซ ชล กูเสียว...ซี๊ดดซซซซซ”
ผมไม่ปล่อยให้ไอ้ชลมันรังแกผมอยู่ข้างเดียวหรอกครับ เมื่ออาการไข้หายไป พร้อมกับพละกำลังและความแข็งแกร่งกลับคืนมา ไอ้ดินก็ยังเป็นไอ้ดิน ที่พี่ปิ๊กกับลูกค้าหลายต่อหลายคน ยกประกาศนียบัตร “การเอา” ให้ว่าสอบผ่านพร้อมกับ เกียรตินิยมเหรียญทอง...
จับไอ้ชลขึ้นมากอด จูบประกบปากมัน แลกลิ้นเกี่ยวกระหวัดลิ้นอยู่ไปมาก่อนที่ผมจะพลิกมันนอนหงาย โดยมีผมกอดประกบตามไม่ปล่อย... ส่วนล่างผมประกบแนบ บดเบียดไอ้ดินน้อยกับชลน้อย อยู่ไปมา เล่นเอาไอ้ชลตัวสั่น หลับตาปี๋ ครางในคอด้วยความเสียว ไม่หยุด...
จนกระทั่งผมปล่อยมันเป็นอิสระ... ไอ้ชลถึงกับหายใจเฮือก หน้าแดงก่ำ...หลุบตา หลบลงล่าง...
“หลบตากูทำไมล่ะ ชล”
มันยังไม่ตอบ... ได้แต่ทำหน้าแดงอยู่อย่างนั้น... เวลาไอ้ชลอาย... น่ารักเป็นบ้าเลย... หน้าขาวๆ แต่แก้มเป็นสีชมพู หลับตาพริ้ม ขนตางอนยาว ชนิดผู้หญิงหลายคนอาย... ปากแดงๆ น่าจูบ...
ผมใช้ริมฝีปากเม้มริมฝีปากมันเบาๆ สองสามหน ก่อนจะจุ๊บเบาๆ “ทำไมต้องอายกูด้วยล่ะ”
เมื่อมันไม่ตอบ ผมจึงซุกไซ้ไปที่ซอกคอ... หนวดเคราแข็งๆ ถูไปที่ผิวหนังอ่อนๆ ของมันแดงเป็นปื้นๆ ไอ้ชลดิ้นพราด แต่ไม่รอดเพราะผมยึดมันเอาไว้กับเตียง...
“ดิน... อูยซซซซ อ๊าซซซซซ”
ไอ้ชลครางเมื่อผมใช้ปลายลิ้นกระหวัดที่หัวนม สีชมพูเข้มที่หน้าอกมัน เม้มด้วยริมฝีปาก... และฟันเบาๆ ทีละข้าง... ไอ้ชลบิดตัวเป็นเกลียว
“ดิน... อย่าทรมานกู...ซี๊ด... เสียว”
ผมลากปลายลิ้นผ่านหน้าท้องมันลงมา ไอ้ชลมันรูปร่างดี ไม่อ้วน มีกล้ามเนื้อพองาม บวกกับผิวขาวๆ จุดอารมณ์ผมได้อย่างประหลาด...
ผมซุกไซ้มันจนหนำใจ ไม่มีส่วนไหนของมันที่จะรอดพ้นจากปลายลิ้นกับริมฝีปากของผมไปได้... จากส่วนหน้า ผมพลิกมันกลับมาด้านหลัง ไซ้มันตั้งแต่ด้านล่างจนกระทั่งกอดประกบ หน้าอกแนบกับแผ่นหลังของมันที่แดงเป็นปื้นๆ เพราะหนวดเคราของผม... ไอ้ดินน้อยทาบไปตามร่องก้นงอนๆ สองลูกของมัน....
“ดีไหม...ชล” ผมกระซิบที่ริมหูของมันที่นอนคว่ำ ตะแคงใบหน้า หลับตาพริ้ม...
“กูรักมึง... ดิน...” มันตอบไม่ตรงคำถามเท่าไรนัก...
“เป็นเมียกูอีกทีนะ...” ผมบอกมันพร้อมกับขยับสะโพกให้ไอ้ดินน้อยขยับขึ้นลงไปมาตามร่องก้นของมัน...
มันพยักหน้าอายๆ ขยับสะโพกตอบรับผม “มึงเบาๆ ก่อนนะ ดิน...”
ผมยิ้ม... เอื้อมมือไปที่หัวเตียง หยิบหลอดเจลหล่อลื่นมาเปิดจุกออกด้วยมือข้างเดียว อีกมือนึงล้วงไปสัมผัสกับไอ้ชลน้อยที่แนบระหว่างที่นอนกับหน้าท้องมัน... สัมผัสกับความฉ่ำเยิ้มที่ส่วนปลายบานๆ...
จูบที่แก้มมันแรงๆ อีกที โหย่งสะโพกขึ้น เอามือที่บีบเจลไว้ล้วงลงไปที่ร่องก้นมันเบาๆ เมื่อสัมผัสกับช่องทาง ผมก็ค่อยดันสองนิ้วสอดลงไปเป็นการนำร่อง... สะกิดนิดนึง...เมื่อผ่านความรัดแน่นเข้าไปด้านใน... ค่อยดึงนิ้วเข้าออกจนกระทั่งทางสะดวก... ไอ้ชลครางไม่เป็นส่ำ...
“อูยซซซซ ดิน...”
ไอ้ชลขนลุกเป็นระลอก... แยกขาออกเปิดทางให้ผมค่อยๆ เอาไอ้ดินน้อยแทรกผ่านเข้าไปแทนนิ้ว... ไอ้ชลสะดุ้งน้อยๆ เมื่อส่วนหัวบานๆ ของลำKผมผ่านเข้าไปในตัวมัน...
“อูยซซซ ดิน...ดะ เดี๋ยว...มันแน่น”
“ยังไม่ชินอีกเหรอ...” ผมแกล้งกระซิบถาม... “เป็นเมียกูมาตั้งหลายหนแล้ว”
ไอ้ชลอายหน้าแดง... บ่นอุบอิบ... “บ้า... มึงไม่รู้เหรอว่าของตัวเองใหญ่ขนาดไหน... อูยซซ...” มันครางออกมาอีก เมื่อผมดันเบาๆ จนเม็ดมุกเม็ดแรกแทรกผ่านเข้าไป... “ดะ...เดี๋ยวสิ...ดิน...อูยซซซ”
“งั้นกูเอาออกนะ...” ผมแกล้งแหย่มัน พร้อมกับทำท่าจะดึงออก
ไอ้ชลเอาสองมือไขว้หลังมากอดดึงเอวผมไว้... พร้อมกับโก่งสะโพกตาม... เข้าทาง ผมกดสะโพกหนืดสวนลงไป ทำให้ท่อนKเจ็ดนิ้วของผมแทรกเข้าไปในตัวมันมิดสุดโคน...
“อูซซซซ ดิน...” ไอ้ชลตัวสั่นระริก...
“อูยซซซ มันเข้าไปหมดแล้วละชล...” ผมครางออกมาบ้าง เพราะความแน่นทำให้ผมเสียวไม่น้อยเหมือนกัน
“ดิน มึงอย่าเพิ่งขยับนะ... อูยซซซซ แน่นชิป...”
มันบอกไม่ให้ผมขยับ แต่ผมรู้สึกถึงการบีบรัดที่โคนท่อนลำผมเป็นระยะๆ... จึงค่อยๆ ขยับสะโพกส่ายไปมา แล้วค่อยๆ ดึงออกมาจนครึ่งลำ ก่อนจะกดย้ำลงไปอีกแนบแน่น... ทำซ้ำอยู่สองสามที จนเห็นว่าไอ้ชลมันเริ่มขยับตัวตอบโต้ผมได้แล้ว จึงค่อยๆ สาวท่อนKเข้าออก ยาวขึ้นกว่าเดิมแล้วกดแน่น....
ผมกอดมัน... เห็นน้ำตามันปริ่มซึม... จนรู้สึกสงสาร “มึงเจ็บเหรอ ชล”
ไอ้ชลส่ายหัว... “เปล่า... ไม่รู้สิ...มันรู้สึกยังไงไม่รู้...กูไม่เคยชอบเวลาไปกับลูกค้า แล้วต้องรับ... แต่กับมึง... ไม่รู้สิ... กูอยากให้มึงทำอ่ะ”
จูบมันที่แก้มแรงๆ กับคำสารภาพซื่อๆ ของมัน กดสะโพกเหมือนจะย้ำให้ท่อนลำของผมเข้าไปให้ลึกที่สุด... ไอ้ชลเกร็งสะโพกรับการกดของผมเหมือนจะรู้...
“ดิน... มึงทำต่อสิ...” มันกระซิบเสียงพร่า...
ผมขยับสะโพกช้าๆ เนิบๆ... ท่อนบนยังกอดมันแน่น เหมือนกับจะถ่ายทอดความรู้สึกวาบหวาน... จูบที่แก้มมันอีกหลายครั้ง...
จากนอนคว่ำประกบหลัง ผมค่อยๆ จับไอ้ชลขยับพลิกตัวมาเป็นนอนหงาย สองขามันพาดอยู่ที่ไหล่ ผมมองตามันพราวระยับ ขณะที่หน้าท้องเกร็งกระเด้าเนิบๆ ส่งท่อนKเข้าไปในตัวมันเป็นจังหวะ ไม่หยุด
เราสองคน ช่วยกันปรุงแต่งบทรักตอนเช้าอย่างเต็มอกเต็มใจ... จวบจนกระทั่งไอ้ชลมัน ปล่อยน้ำของมันออกมาเต็มหน้าท้อง...ขณะที่ผมกดสะโพกแนบแน่น เกร็งตัว ฉีดน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวมันเต็มที่...
“มีความสุขไหมชล” ผมถามหลังจากอาการเกร็งตัวกระตุกของเราหยุดลง... ผมเอนตัวลงไปกอดประกบมันไม่สนใจกับความเหนียวเหนอะหนะบนตัวไอ้ชล...
“อือม... มึงล่ะ” มันพยักหน้า แล้วหันมาถามผม
“อือ...” ผมพยักหน้าตอบ ยอมรับว่ามีความสุขไม่น้อย...เวลามีอะไรกับมัน โดยเฉพาะครั้งนี้ที่ดูเหมือนว่า บทรักระหว่างมันกับผมจะเป็นไปอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย เติมเต็มความรู้สึกให้กันและกัน อย่างเต็มที่ ไม่มีอารมณ์หื่นกระหายเข้ามาเกี่ยวข้องมากนัก (ไอ้มีน่ะมีแน่ละครับ... หุ หุ)
วันนั้น... ผมกับไอ้ชล อยู่ด้วยกันทั้งวัน ไอ้ชลออกไปซื้ออาหารเข้ามาเป็นเสบียงเรียบร้อย เพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าผมอยู่กับมันตลอดวัน แถวนี้ไม่ปลอดภัยนัก เพราะไม่ไกลจากร้านเท่าไร... จนกระทั่งค่ำๆ ไอ้ชลอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน ผมจึงค่อยกลับหอพัก...
..................................................
เสาร์ - อาทิตย์ที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปเที่ยวอีสานครับ.... จะว่าไป เป็นการตามรอยอดีตของผมเอง... เมื่อ ยี่สิบสาม ยี่สิบสี่ปีที่แล้ว... ไอ้ชลมันพาผมไปเที่ยวบ้านป้ามัน... ที่ นครพนม... อำเภอพระธาตุ (หวังว่าคงไม่มีคนจำได้อ่ะ)
ความหลังหวานๆ ของผมกับไอ้ชล ส่วนหนึ่ง เกิดขึ้นที่นั่นด้วยครับ... เป็นช่วงเวลาเดียวกันคือ ออกพรรษา... เป็นออกพรรษาที่ผมจำไม่ลืม... ครั้งนี้มีโอกาสเลยกลับไปตามหา... แต่ที่น่าเศร้าก็คือ... บ้านป้ามันที่ผมเคยไปพัก... เปลี่ยนไปแล้วครับ อำเภอพระธาตุ ปัจจุบัน กับเมื่อ ยี่สิบสี่ปีที่แล้ว ต่างกันมากมาย...
ผมก็เลยต้องปล่อยอดีตให้มันกลายเป็นอดีตจริงๆ (ทั้งๆ ที่ก่อนไปมีความหวังว่าจะไปสืบหาไอ้ชลจากที่นั่นได้บ้าง)...
แล้วผมจะเอามาเล่าให้ฟังครับ....
ดิน