ขอโทษที...คนนี้พี่จองแล้ว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ขอโทษที...คนนี้พี่จองแล้ว  (อ่าน 204276 ครั้ง)

ออฟไลน์ Xenon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-4
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************



----------------------------------------------

นิยายเก่า ๆ ที่ลงไว้ (จบแล้ว)
คุณตำรวจยอดรัก  ,  คุณอาที่รัก(แนวโชตะ)  , กรงรัก...พันธนาการใจ  , The Eden School  , ดวงใจจ้าวมังกร , ม่านราตรี ,   Miracle Café 
ลิขิตรักอสุรกาย    ,  เรื่องวุ่น ๆ ของคุณ รปภ.    , ขอโทษที คนนี้พี่จองแล้ว    , กรงรัก พันธนาการใจ (ฉบับรีเมก)


เรื่องสั้น
คุณพี่...ที่รัก   ,  สัญญา สายใย เชื่อมใจรัก


นิยายที่ยังไม่จบ
-
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-01-2019 22:30:15 โดย Xenon »

ออฟไลน์ Xenon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-4
สวัสดีค่ะ นักอ่านชาวเล้า ขออภัยที่ปัดหายไปนาน แถมยังลบเรื่องรวมพลคนไล่ล่าไปด้วยนะคะ เนื่องจากเรื่องนั้นมีปัญหาค้างเติ่งไม่ได้ต่อ แถมช่วงหลังยังต้องโควเรื่องกับมายแองเจิ้ลที่ไม่ได้ลงที่นี่ก็เลยคิดว่าลบไปก่อนดีกว่า ถ้าตบตีเข้ารูปได้สมบูรณ์จนจบค่อยว่ากันอีกที

สำหรับนิยายขนาดสั้น  "ขอโทษที คนนี้พี่จองแล้ว"  เป็นนิยายที่เขียนคั่นเวลาระหว่างมึนตันพล็อตเรื่องที่ลบไป

เรื่องนี้จะเป็นนิยาย ที่  "ไร้จุดพีค / เรื่อยเปื่อย  / พล็อตเดาง่าย(มาก) / และ หวานเลี่ยน สุด ๆ"

เรียกได้ว่าเขียนเพื่อคลายเครียด อ่านแก้กลุ้ม ไม่มีดราม่าบีบคั้นสะเทือนใจให้หมองหม่น (รึ) ตามสไตล์เรื่อยเปื่อยของคนแต่ง

ซึ่งก็หวังว่า คนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ เมื่อได้อ่านแล้ว คงจะมีรอยยิ้มให้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ


ที่สำคัญ เรื่องนี้แต่งจบแล้ว ซึ่งปัดจะทยอยลงให้อ่านวันละตอน นะคะ....

....ทั้งนี้เพื่อจะได้ไว้ เช็คฟีคแบค/รับคำตำหนิ/รับฟังคำแนะนำ ฯลฯ เพื่อที่จะนำไปปรับปรุงวางพล็อตให้อีกคู่ของเรื่อง (ซึ่งใช้ตัวละครต่อเนื่องชุดเดียวกัน และยังไม่ได้เริ่มแต่ง) ซึ่งแน่นอนว่าจะเอาเรื่องรองที่ว่า มาลงต่อที่บอร์ดแห่งนี้เช่นกันค่ะ



สารบัญนิยาย

บทนำ
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5

บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
 บทที่ 10
 บทที่ 11
 บทที่ 12
 บทที่ 13
 บทที่ 14
 
 ตอนพิเศษ/1
 ตอนพิเศษ/2


สารบัญภาคต่อ (เอริค-เจ)
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14่(จบ)


ตอนพิเศษ



:pig2:

แวะมาแจกอีบุค ภาคอีธาน-น้องต้น ต่อนะคะ โหลดฟรีเช่นเคยเหมือนสองภาคก่อนหน้านั้นค่ะ

ขออภัยที่ให้รอนานมากจ้ะ

คลิกlinkค่ะ ^^

 :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-05-2017 15:12:38 โดย Xenon »

ออฟไลน์ Xenon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-4

ขอโทษที...คนนี้พี่จองแล้ว
บทนำ


   ณ สนามเด็กเล่นประจำหมู่บ้านในยามเย็น มีเด็ก ๆ วิ่งเล่นกันอยู่สองสามราย โดยมีพ่อแม่เด็กนั่งมองอยู่ห่าง ๆ  ทว่าใต้ต้นไม้ใหญ่บริเวณนั้น กลับมีเด็กเล็กและเด็กโตสองคนนั่งเล่นคุยกัน โดยไม่ได้ไปวิ่งเล่นเช่นเดียวกับเพื่อน ๆ และไม่ไกลจากนั้นนักก็มีชายใส่สูทดำสองคนยืนเฝ้ามองทั้งคู่อยู่

   “น้องฟ้า...ชอบพี่ไหมครับ”

   เด็กหนุ่มวัยสิบสองเอ่ยถามเด็กน้อยตัวเล็กข้างกาย  เด็กหนุ่มมีนัยน์ตาเรียวยาวเขียวสดใส จมูกโด่งคมสัน ผมสีน้ำตาลไหม้ ใบหน้าและรูปร่างโดยรวมแสดงถึงความเป็นลูกครึ่งที่ค่อนข้างไปทางชาติกำเนิดฝั่งบิดามากกว่ามารดาที่เป็นคนไทย

   “ชอบสิคับ ก็พี่ใจดี ให้หนมน้องฟ้ากินทุกวันเลย”

   เด็กน้อยผิวขาวแก้มยุ้ย ตาโตน่ารัก วัยสามขวบ ตอบพร้อมรอยยิ้ม ในมือก็ถือถุงขนมที่พี่ชายข้างกายนำมาฝากตามปกติ

   “ถ้าอย่างนั้น พอโตขึ้นน้องฟ้าจะมาเป็นเจ้าสาวให้พี่ได้ไหมครับ”

   คำถามถัดมาทำให้คนที่กำลังล้วงขนมกินนิ่วหน้าอย่างสงสัย

   “เจ้าสาว...คืออะไรเหรอคับ กินได้ไหม”

   เด็กหนุ่มชะงัก แล้วมีสีหน้าหนักใจตามมา และพยายามอธิบายให้คนข้างกายเข้าใจอย่างช้า ๆ

   “อืม...มันก็กินไม่ได้หรอกนะครับ...”

   ยังไม่ทันขาดคำดี เด็กชายตัวน้อยก็โพล่งขัดเสียก่อน

   “งั้นน้องฟ้าไม่เอาดีกว่า น้องฟ้าไม่อยากเป็นเจ้าสาว”

   “อ๊ะ! เดี๋ยวก่อนสิครับ ถึงเจ้าสาวมันจะกินไม่ได้ แต่ถ้าน้องฟ้ายอมเป็นเจ้าสาวของพี่ พี่จะหาของกินและของเล่นมาให้น้องฟ้าเท่าที่น้องฟ้าต้องการเลยนะครับ”

   เด็กหนุ่มรีบบอกตามมาโดยเร็ว ทำให้คนฟังเอียงคอแล้วย้อนถามกลับไปอย่างเริ่มลังเล

   “จริงเหรอคับ”

   “ใช่ครับ...เพราะฉะนั้นน้องฟ้าอยากเป็นเจ้าสาวให้พี่หรือยังครับ”

   เด็กหนุ่มถามอย่างมีความหวัง ซึ่งร่างเล็กก็นิ่งคิดสักครู่ แล้วแย้มยิ้มกว้างน่ารัก พร้อมกับพยักหน้าแล้วตอบกลับไปอย่างไร้เดียงสา

   “ก็ได้คับ น้องฟ้าจะเป็นเจ้าสาวให้พี่เอง”

   เสียงถอนหายใจอย่างโล่งอกดังขึ้นจากเด็กหนุ่ม จากนั้นเจ้าตัวจึงจับมือกลมป้อมนั้นบีบเบา ๆ

   “ดีจังครับ...สัญญานะครับ...ใครผิดคำสัญญาต้องชดใช้นะครับ”

   “ชดใช้ยังไงหรือคับ”

   เด็กน้อยย้อนถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจความหมายนัก ซึ่งเด็กหนุ่มก็ชะงัก แล้วจึงเลี่ยงตอบ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายนึกกลัวจนเปลี่ยนใจเสียก่อน

   “ก็...พอถึงตอนนั้นก็รู้เองล่ะครับ”

   “ก็ได้คับ”

   เด็กน้อยตอบกลับง่าย ๆ อย่างไม่คิดมาก สร้างความพึงพอใจให้คนฟังยิ่งนัก จากนั้นเด็กหนุ่มจึงได้โน้มใบหน้าลงไปจูบริมฝีปากของอีกฝ่าย ทำเอาชายในสูทดำทั้งสองที่ยืนมองอยู่ห่าง ๆ ถึงกับสะดุ้งโหยง แต่ก็ยังคงทำตัวเป็นปกติ โดยไม่ได้เข้าไปแยกทั้งคู่ออกจากกัน

   “ตอนนี้น้องฟ้าเป็นแฟนพี่แล้วนะครับ ห้ามไปมีคนอื่นที่ไหน ต้องรอเป็นเจ้าสาวของพี่คนเดียวนะครับ”

   เด็กหนุ่มบอกพร้อมกับล้วงกระเป๋าเสื้อของตน แล้วยัดอมยิ้มห่อถุงสีสดใสใส่ในมือของคนที่กำลังนิ่วหน้าเพราะถูกคนข้างกายจูบ ให้กลายเป็นยิ้มกว้าง

   “คับ ...ขอบคุณนะคับ”

   เด็กน้อยรับคำและขอบคุณสำหรับอมยิ้ม พวกเขานั่งเล่นกันอยู่สักครู่ ชายในสูทดำคนหนึ่งจึงเดินเข้ามาหาและบอกว่าถึงเวลาเดินทางแล้ว  ทำให้เด็กหนุ่มต้องพาเด็กน้อยข้างกายเดินไปส่งบ้านซึ่งอยู่ใกล้ ๆ แถวนั้น  มารดาของเด็กน้อยออกมารอรับแล้วทักทายด้วยความคุ้นเคยพร้อมกับชักชวนอีกฝ่ายเข้าไปนั่งเล่นในบ้าน ทว่าเด็กหนุ่มนั้นกล่าวปฏิเสธอย่างเกรงใจ ก่อนจะตรงกลับขึ้นรถเบนซ์คันหรูที่ขับมาจอดรับเขา โดยที่เด็กชายเองก็ยืนโบกมือส่งให้ตามมาอย่างไร้เดียงสาที่หน้าบ้านของตน  และนับจากวันนั้น เด็กน้อยก็ไม่มีโอกาสได้เห็นเด็กหนุ่มผู้นั้นอีกเลย จนกระทั่งสิบห้าปีผ่านไป...




:L1:

ออฟไลน์ Xenon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-4
บทที่ 1


   อากาศที่แสนร้อนอบอ้าวของเมืองไทย ทำเอาคนที่เพิ่งได้กลับมาประเทศนี้อีกครั้ง หลังจากต้องตามมารดาและบิดาไปอยู่อเมริกาเป็นเวลาสิบห้าปี ถึงกับบ่นอุบไม่ยอมเลิกรา จนเพื่อนสนิทที่ตามกลับประเทศมาด้วยกัน สั่นศีรษะไปมาอย่างเอือมระอา

   "ที่โน่น พอหน้าร้อนก็ร้อนไม่แพ้กันนั่นล่ะ ทำบ่นไปได้"

   คนกำลังบ่นหันกลับไปมองเพื่อนของตนพลางขมวดคิ้วยุ่ง อีกฝ่ายนั้นเป็นชายหนุ่มตัวสูงพอ ๆ กับเขา ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลา โครงหน้าออกไปทางชาวตะวันตก และแม้เพื่อนของเขานั้นจะเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกาเฉกเช่นเดียวกัน หากแต่เจ้าตัวกลับมีผมสีดำและนัยน์ตาสีดำเหมือนทางฝ่ายมารดาซึ่งมีเชื้อชาติไทย  ผิดกับเขาที่มีผมสีน้ำตาลไหม้และนัยน์ตาสีเขียวสดใส เหมือนเชื้อชาติทางฝั่งบิดาแทนเสียอย่างนั้น

   "แต่ก็ไม่ใช่มีฤดูร้อนตลอดปีเหมือนที่ไทยนี่นา  เฮ้อ! หวังว่าเจ้าสาวของฉันคงไม่โดนแดดพวกนี้เผาเกรียมจนผิวเสียไปหมดก่อนล่ะนะ"

   คำบ่นถัดมา ทำให้คนที่นั่งอยู่ด้วยเลิกคิ้วน้อย ๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ตามมา

   "เจ้าสาว...อ้อ! น้องฟ้า ว่าที่คู่หมั้นคู่หมายที่นายตู่เอาเองคนนั้นน่ะรึ"

   น้ำเสียงเย้ยเยาะระคนขบขัน ทำให้ รวี สะดุ้งโหยง แล้วโพล่งโต้ตอบกลับไปในทันที

   "ไม่ได้ตู่เอาเองโว้ย! ฉันกับน้องฟ้าคบหากันอย่างบริสุทธิ์ใจ ที่สำคัญน้องเขาก็เต็มใจที่จะเป็นเจ้าสาวของฉันตั้งแต่เด็กแล้วด้วย!"

   คนฟังยักไหล่นิด ๆ คล้ายไม่ใส่ใจในคำโต้แย้งนั้น ก่อนจะเอ่ยต่อตามมาด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ

   "นายนี่มันโรคจิตจริง ๆ เลยว่ะซัน เสียดายที่รูปก็หล่อพ่อก็รวย มีสาว ๆ คอยตามกรี๊ดตามจีบมากมาย แต่ดันเป็นโรคจิตชอบเด็ก แถมยังเป็นเด็กผู้ชายอีกด้วย"

   "เหอะ...รักมั่นคงอย่างฉันก็ยังดีกว่านายแล้วกันวะเมฆ อย่างนายน่ะ ขอให้หน้าตาถูกใจ จะหญิงหรือชายก็ไม่เกี่ยง แถมเปลี่ยนแฟนแทบจะรายเดือน  ถ้าวันหนึ่งนายโดนฆ่าตายหมกคาคอนโด ฉันจะไม่แปลกใจสักนิด อ้อ! แล้วก็อย่าคิดมายุ่งกับน้องฟ้าของฉันเด็ดขาด ไม่งั้นฉันฆ่านายแน่!"

   รวีเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาคมกริบชนิดที่คนคุ้นเคยมองดูก็รู้ว่าเจ้าตัวพูดจริงทำจริง

   "โอเค ๆ ไม่ยุ่งแน่  กลัวตายว่ะ...นายน้อยแก๊งมาเฟียใหญ่ขู่เอาแบบนี้ ใครจะกล้าแหยมกัน หึ ๆ"

   เมฆาหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ จากนั้นจึงเดินตรงไปเคาท์เตอร์บาร์ในห้องรับแขก ชายหนุ่มเปิดไวน์รินให้ตัวเองและเผื่อเพื่อนสนิท ก่อนจะหยิบแก้วไวน์มาเสิร์ฟให้รวีถึงที่นั่ง

   "แล้วนายจะไปหาว่าที่เจ้าสาวของนายได้ที่ไหนกันล่ะ...ก็เห็นเคยเล่าว่าพอถูกพ่อนายจับได้เรื่องที่นายเป็นพวกโรคจิตชอบเด็กผู้ชาย นายก็ไม่ได้มีโอกาสติดต่อไปทางเมืองไทยอีกเลย แล้วพอทั้งเถียงทั้งยกแม่น้ำทั้งห้ารวมถึงใช้เล่ห์กลต่อสู้กับพ่อนายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จนพ่อนายยอมรับแบบไม่เต็มใจ...น้องฟ้าของนายก็ย้ายบ้านหนีไปแล้วไม่ใช่หรือ"

   คนที่กำลังรับแก้วไวน์ชะงัก ก่อนจะจ้องหน้าของเพื่อนสนิทแล้วหรี่ตามองอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิด ที่เจ้าตัวช่วยตอกย้ำอดีตที่ไม่อยากจดจำของเขาเท่าใดนัก

   "เหอะ! ฉันให้นักสืบตามสืบจนรู้ที่อยู่ของน้องฟ้าเขาแล้วล่ะ  ไม่มีอะไรที่จะยากเกินความรักที่ฉันมีต่อน้องเขาอยู่แล้วล่ะนะ"

   เมฆารับฟังพร้อมรอยยิ้มกึ่งขัน จริง ๆ ก็อยากจะเถียงกลับไปว่า ที่ตามว่าที่เจ้าสาวสมัยเด็กของอีกฝ่ายจนเจอ มันก็เพราะอำนาจเงินที่เจ้าตัวมีต่างหาก ไม่เช่นนั้นการจะหาเบาะแสคนรู้จักสมัยเมื่อสิบกว่าปีก่อน ที่ได้ข่าวเพียงว่ามารดาเปลี่ยนนามสกุลเพราะแต่งงานใหม่ไปกับใครที่ไหนก็ไม่รู้แถมญาติฝั่งมารดาก็ไม่มีใครเหลือให้สอบถามได้ ฝั่งสามีใหม่ก็ไม่ใช่คนมีชื่อเสียง ฟังจากเพื่อนบ้านที่เคยไปร่วมงานแต่งก็รู้เพียงว่าอีกฝ่ายเป็นแค่เกษตรกรธรรมดาที่ทำมาหาเลี้ยงชีพไปวัน ๆ ก็แค่นั้น ส่วนจะมีชื่อหรือนามสกุลว่าอะไรเจ้าตัวก็ลืมไปเรียบร้อยแล้ว

   "หึ ๆ ยังไงก็หวังว่าน้องฟ้าของนายเขาจะยังจำเรื่องที่นายขอเขาแต่งงานได้ โดยไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านเกินเหตุล่ะนะ"

   รวีเหลือบมองเพื่อนของเขา ก่อนจะสบถอุบอิบให้เบา ๆ จากนั้นจึงกลับมานั่งฝันหวนถึงรักแรกในสมัยเด็กของเขาต่ออีกครั้ง โดยที่เมฆาเองก็ได้แต่เหลือบมองเพื่อนสนิท พร้อมกับลอบถอนหายใจแผ่วเบาอย่างเอือมระอา เพราะเขานั้นไม่คิดว่า อะไร ๆ มันจะง่ายดายอย่างที่รวีคิดวาดหวังเอาไว้นัก

 

   รถสปอร์ตคันงามซึ่งแล่นมาจอดหน้าบ้านในตอนเช้า ทำให้คนที่กำลังรถน้ำต้นไม้ในสวนหน้าบ้านชะงัก ก่อนจะวางสายยางฉีดน้ำลง พลางเดินไปปิดก็อกน้ำ แล้วตรงมาสอบถามชายตัวสูงในชุดเสื้อผ้าแฟชั่นนำสมัยทั้งสองที่มาด้อม ๆ มอง ๆ อยู่หน้าบ้านของตน

   "สวัสดีครับ มาพบใครหรือครับ"

   เมฆาถอดแว่นกันแดดที่สวมใส่ พลางผิวปากหวือเบา ๆ เมื่อเห็นเด็กหนุ่มตรงหน้าเขา  อีกฝ่ายนั้นเป็นคนตัวเล็ก รูปร่างโปร่งบาง รูปหน้าผิวพรรณก็หมดจด จัดได้ว่าเป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาค่อนข้างน่ารักอยู่มากทีเดียว

   "ต้องขอโทษที่ว่านายโรคจิตนะซัน  ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าน้องเขาโตมาแล้วน่ารักขนาดนี้ เป็นฉันฉันก็จองเอาไว้ก่อนเหมือนกัน"

   เมฆาหันไปกระซิบเอ่ยแซว พร้อมหันมาโปรยยิ้มหวานสไตล์หนุ่มเพลย์บอยให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้า ทำเอาคนที่อยู่ด้านหลังรั้วบ้านขมวดคิ้วยุ่ง หากแต่รวีนั้นไม่ได้สนใจคำแซวของเพื่อนสนิท เขาไม่ได้มีท่าทางตื่นเต้นแต่อย่างใด เพราะเคยได้เห็นอีกฝ่ายจากรูปถ่ายในรายงานของนักสืบที่เขาจ้างมาเรียบร้อยแล้ว

   "สวัสดีครับ...ที่นี่ใช่บ้านของน้องฟ้า เอ่อ...น้องเวหาหรือเปล่าครับ"

   ร่างเล็กชะงักเล็กน้อย แล้วจึงย้อนถามกลับไปบ้าง

   "ใช่ครับ อ๊ะ? หรือว่าคุณจะเป็นคนรู้จักของพี่ฟ้ากันครับ"

   รวีถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ตนตามมาหาถูกบ้าน  ส่วนเมฆาชะงักแล้วหันไปมองเพื่อนสนิทตาปริบ ๆ อย่างแปลกใจ เพราะทีแรกเขาคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะเป็นคนเดียวกับที่เพื่อนแอบหลงรักเสียอีก

   "ใช่แล้วครับ...พี่รู้จักกับน้องฟ้าตั้งแต่เขายังเด็ก เอ่อ...ส่วนน้องคงจะเป็น..."

   เด็กหนุ่มยิ้มน้อย ๆ ให้อีกฝ่าย แล้วจึงแนะนำตัวเองบ้าง

   "ผมชื่อมีนาครับ เป็นน้องชายของพี่ฟ้า เราสองคนอายุห่างกันสามปี  พี่เรียกผมว่ามีนก็ได้"

   รวียิ้มตอบอีกฝ่าย ซึ่งก็ทำให้เด็กหนุ่มที่มองอยู่เริ่มคิดว่าคนตรงหน้านี้นอกจากหน้าตาหล่อเหลาแล้ว เวลายิ้มยังมีเสน่ห์มาก น่าแปลกที่พี่ชายของเขาไม่เคยเล่าเรื่องหรือพาเพื่อนคนนี้มาหาที่บ้านก่อนหน้านั้นเลยสักครั้ง เพราะถ้าเป็นเขาหากมีเพื่อนเด่น ๆ แบบนี้ เขาคงภูมิใจและอยากอวดให้คนอื่น ๆ ได้เห็นเป็นแน่ 

   "อ๊ะ! ลืมไปเลย คุณมาหาพี่ฟ้านี่นะ รอเดี๋ยวนะครับ เดี๋ยวผมไปเรียกให้ ป่านนี้คงตื่นแล้วล่ะครับ วันหยุดทีไรก็งี้ล่ะครับ พี่เขาตื่นสายประจำ"

   มีนาที่เผลอจ้องอีกฝ่ายนานไปหน่อยรีบบอกอย่างร่าเริง แล้วจึงขอตัวไปเรียกพี่ชายมาก่อนโดยทิ้งให้สองหนุ่มยืนคอยอยู่นอกรั้วบ้านไปตามเดิม

   "ให้ตายเถอะ ฉันก็นึกว่าเขาเป็นน้องฟ้าของนายเสียอีก หึ ๆ นี่ยังคิดว่าจะแย่งจีบดีไหมอยู่เลยนะ"

   เมฆายิ้มแย้มกึ่งยั่วอีกฝ่าย ทำให้รวีพึมพำอุบอิบบ่นเพื่อนสนิทอย่างไม่สบอารมณ์นัก แต่พอประตูบ้านเปิดออก พร้อมกับใครบางคนที่เดินตามหลังมีนามา ก็ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองจ้องมองเป้าหมายที่ต้องการพบด้วยสีหน้าตกตะลึง ทว่าต่างความรู้สึกกันสิ้นเชิง 

   ทางด้านรวี ชายหนุ่มนั้นดูมีท่าทางตื่นเต้นและยินดีอย่างเห็นได้ชัด หากแต่เมฆานั้นถึงกับนิ่งอึ้งตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เจ้าตัวรีบหันกลับไปมองเพื่อนด้วยสายตาตั้งคำถามหลังจากตั้งสติได้ หากแต่รวีนั้นไม่ได้นึกสนใจแม้แต่น้อย แถมยังคงพุ่งเป้าไปยังร่างตรงหน้าไม่วางตาด้วยความตื่นเต้นยินดี จนเมฆาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะหันมามองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังร่างเล็กอีกครั้ง

   "สวัสดีครับ...เอ่อ...เห็นมีนบอกว่าคุณมาหาผมหรือครับ"

   น้ำเสียงทุ้มจากคนที่ยืนด้านหลังร่างเล็กดังขึ้น ทั้งใบหน้าที่คมเข้มหล่อเหลา หุ่นล่ำน้อย ๆ แบบนักกีฬา และรูปร่างสูงพอฟัดพอเหวี่ยงกับรวีและเมฆา ช่างดูแตกต่างกับคนตัวเล็กหน้าตาอ่อนหวานที่บอกว่าเป็นน้องชายแท้ ๆ นั่นอย่างสิ้นเชิง

   หากทว่าพอได้ดูจากสีหน้าของรวี และคำพูดแสดงตัวตนของคนตัวสูงตรงหน้าเขา มันก็ทำให้เมฆาไม่อาจจะเข้าใจผิดไปเป็นอย่างอื่นได้เลยว่า อีกฝ่ายนั้นคือ 'น้องฟ้า' ว่าที่เจ้าสาวเด็ก ที่เพื่อนสนิทของเขาเฝ้ารักเฝ้าหลงมาตลอดสิบห้าปีที่ผ่านมานั้นจริง ๆ

   แต่เรื่องการเจริญเติบโตของเวหา ก็ทำให้เขาตกใจได้ไม่เท่ากับเรื่องที่ว่า เพื่อนของเขานั้นดูเหมือนจะทั้งปลาบปลื้มทั้งชื่นชม ในตัวว่าที่เจ้าสาวของเจ้าตัวจนออกนอกหน้านอกตาให้ได้เห็นถึงเพียงนี้ ...ตั้งแต่เขาคบกับอีกฝ่ายมาเกือบห้าปี เมฆาเพิ่งจะได้รู้เดี๋ยวนี้เองว่า เรื่องที่เขาคิดว่ารู้จักรสนิยมในเรื่องต่าง ๆ ของเพื่อนสนิทเป็นอย่างดี ...มาจนวันนี้เขาจึงบอกกับตัวเองได้สักทีว่า ตัวเขานั้นคิดผิดอย่างสิ้นเชิงเลยเชียวล่ะ!


:L1:



 

ออฟไลน์ ployyuki

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 106
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
งานนี้จะมีพลิกโผไหมคะ ตอนแรกคิดว่ารวีจะเป็นพระเอก แต่ดูท่าแล้ว.... 555

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
55 น่ารัก  :mew3: น้องฟ้างงชัวร์อ่ะ
ติดตาม และเป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1389
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
หืมมมมมมมมม เอายังไงล่ะทีนี้ เมฆาชอบซะด้วยแฮะ

ออฟไลน์ Lemon_Tea

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1641
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
จากเจ้าสาวจะกลายเป้นเจ้าบ่าวมั้ยเนี่ย
แต่รวีนี่ท่าจะอาการหนัก
แม้น้องฟ้าสุดที่รักจะเติบโตขนาดนี้ก็ยังชอบ

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
ไหงน้องฟ้าเปลี่ยนไป๋
งั้นเปลี่ยนจากเจ้าสาวเป็นเจ้าบ่าวล่ะกันนะ พี่ซัน คึคึ

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
ค้างๆๆๆๆตอนต่อไปๆๆ :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
โอ๊ว ฝังใจตั้งแต่เด็ก ๆ จนป่านนี้ยังยึดมั่นคนเดิม
ว่าแต่ อีกคนเขาจะรู้ไหมเนี่ย คงต้องใช้ความ
พยายามอย่างสูงแล้วละ มารอลุ้นด้วยอีกคน
 :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ kritcha

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
เหยยย ชอบแนวนี้อะ  :hao7: รออ่านต่อ

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
 :laugh:   ขำก๊ากเลย  น้องฟ้าโตขึ้นมาเป็นเจ้าบ่าวป่ะ   :hao6:

ออฟไลน์ acorntan

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +566/-34
ขอบคุณคะ

ออฟไลน์ waiman

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
น้องฟ้า กลายเป็นเจ้าบ่าว ซะแล้ว
รออ่านต่อจ้า :impress2:

ออฟไลน์ Tennyo_Y

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
กร๊ากกกก เป็นเรา เราก็ช๊อค รสนิยมเพื่อน โคตรแมน 5555

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
พี่รวีนั่นแหละ ที่จะต้องมาเป็นเจ้าสาวให้น้องฟ้า 555555

ชอบคู่รองอะ  คงขโมยซีนคู่หลักไปเยอะ พี่เมฆากับน้องมีนา อิอิ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
พลิกเลย

ออฟไลน์ mapreaw

  • เคยคิดว่า "รักแท้มีอยู่จริง"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ความชอบไม่เข้าใครออกใครหรอกครัช หมี vs หมี :laugh5:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :L1: รอติดตามจ้า ลุ้นๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ saruttaya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 926
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-6

ออฟไลน์ Xenon

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-4
มาแปะแล้วจ้า ^^
........................

บทที่ 2


   เวหามองชายหนุ่มลูกครึ่งตรงหน้าเขาอย่างสงสัย เขาคลับคล้ายคลับคลาเหมือนกับเคยเห็นอีกฝ่ายมาก่อน แต่มันก็เลือนลางมากจนจำอะไรไม่ได้นัก

   "เอ่อ...คุณครับ...คือ เราเคยรู้จักกันหรือครับ"

   คำถามถัดมาของเวหาทำให้คนฟังนิ่งอึ้ง แล้วมีสีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด

   "น้องฟ้าจำพี่ไม่ได้เลยหรือครับ..."

   เวหาชะงัก เขาพยายามนึกอีกรอบ แต่ก็ต้องสั่นศีรษะออกไปแทนคำตอบ

   "จำไม่ได้เลยครับ ...เราเคยเจอกันตอนไหนหรือครับ"

   สีหน้าของรวีสลดลงอีกจนเมฆานึกสงสาร ส่วนเวหาพอเห็นดังนั้น จึงได้ตัดสินใจเอ่ยออกไปบ้าง

   "ขอโทษนะครับ ผมจำคุณไม่ได้จริง ๆแต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว คุณลองเล่าให้ผมฟังดีกว่า ว่าคุณชื่ออะไร แล้วเราเคยรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหนอ๊ะ! จริงสิ มานั่งคุยที่หน้าบ้านนี่ดีกว่าครับ ดีกว่ายืนคุยกันแบบนี้"

   เวหาบอกตามมาอย่างนึกได้แล้วจึงเปิดประตูรั้วให้ทั้งคู่เข้ามาในบ้าน เพราะดูจากสายตาของรวียามพูดคุยกับเขา มันไม่น่าใช่สายตาของพวกมิจฉาชีพแต่อย่างใด

   รวีกับเมฆาเดินตามเด็กหนุ่มทั้งสองไปยังบริเวณสวนหน้าบ้าน ที่นั่นมีศาลาไม้เล็ก ๆ ตั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดูร่มรื่นน่าพักผ่อนยิ่งนัก

   "พี่เคยอยู่ข้างบ้านเก่าของน้องฟ้า ตอนนั้นน้องฟ้าเพิ่งจะ 3 ขวบ เราไปเล่นด้วยกันที่สนามเด็กเล่นข้างบ้านบ่อย ๆ  พี่ชื่อพี่ซันยังไงล่ะครับ น้องฟ้าพอจะจำได้ไหม"

   รวีเริ่มเล่าเรื่องของตนทันทีที่เขานั่งลง ทำให้เมฆาต้องลอบมองเพื่อนตาปริบ ๆ และพอหันมาทางเวหาก็เห็นอีกฝ่ายมีสีหน้าอึ้ง ๆ ปนลำบากใจอย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด

   "เอ่อ...เรื่องสมัยเด็กขนาดนั้น ผม..."

   เวหาอึกอักไม่กล้าพูดออกไปอย่างเต็มปากเต็มคำ เพราะเพียงแค่นั้นรวีก็แลดูผิดหวังและเศร้าสลดเสียจน ทำให้เขารู้สึกผิดยิ่งขึ้นแล้ว

   "อืม...ถ้าเป็นตอนนั้น ผมว่าผมคุ้น ๆ อยู่นะ"

   เสียงพึมพำของน้องชายที่ดังขัดขึ้นมา ทำให้เวหาหันไปมองคนพูดอย่างประหลาดใจ เช่นเดียวกับเมฆาและรวี เพราะจะว่าไปเหตุการณ์ในช่วงนั้นอีกฝ่ายเองก็น่าจะยังไม่เกิดด้วยซ้ำไป

   "ผมเพิ่งช่วยแม่จัดอัลบั้มตอนพวกเราเล็ก ๆ ยังไงล่ะ แล้วผมจำได้ว่าตอนพี่ฟ้ายังเด็ก พี่ฟ้ามีรูปถ่ายกับเด็กฝรั่งคนหนึ่งอยู่สามสี่รูป ดูท่าทางสนิทกันมาก ...เดี๋ยวผมไปหยิบมาให้แล้วกัน!"

   มีนาบอกจบก็รีบวิ่งพรวดพราดเข้าบ้านไป โดยที่เวหายังไม่ทันได้พูดโต้ตอบอะไร และพอมีนาไปแล้วก็เหลือเพียงเวหาที่นั่งอ้ำอึ้งจ้องมองชายหนุ่มแปลกหน้าทั้งคู่อยู่เพียงลำพัง

   "เอ่อ...พอดีผมไม่ค่อยได้ดูอัลบั้มรูปมานานแล้ว ก็เลยจำไม่ค่อยได้น่ะครับ... แต่ถ้าใช่คนเดียวกันก็ดีนะครับ... ถ้าเราสนิทกันขนาดนั้น ผมก็อาจจะนึกออกขึ้นมาเองก็เป็นได้"

   เวหาบอกแล้วยิ้มน้อย ๆ ให้กับคนมอง ทำให้รวีใจเต้นตึกตักแล้วรีบยิ้มตอบอย่างยินดี ส่วนเมฆาถึงกับชะงักเล็กน้อย เพราะเวลาที่เด็กหนุ่มยิ้มแล้วใบหน้าเข้ม ๆ นั่น กลับแลดูน่ารักสะดุดตาขึ้นมาอย่างน่าประหลาดเลยทีเดียว

   "พี่คิดถึงน้องฟ้ามาตลอดตั้งแต่พี่ย้ายไปทีแรกพี่ก็อยากจะติดต่อกลับมาเมืองไทย แต่พอดีมีเรื่องที่นั่นนิดหน่อย ทำให้พี่ส่งจดหมายหรือแม้แต่จะโทรมาคุยกับน้องฟ้าก็ยังไม่ได้ ...และพอจะเริ่มทำได้ ก็พบว่าน้องฟ้าย้ายบ้านไปแล้ว นี่พี่ก็ลงทุนตามหาอยู่นาน จนในที่สุดก็ได้เจอกันแบบนี้สักทีนั่นล่ะครับ"

   รวีเล่าเรื่องราวของเขาให้อีกฝ่ายฟัง โดยเลี่ยงปิดบังเฉพาะบางเรื่องที่ไม่อยากให้เด็กหนุ่มรู้ ส่วนเวหานั้นพอได้รับรู้ถึงว่าอีกฝ่ายนั้นพยายามจะติดต่อกับตนหลังจากย้ายไปอยู่เมืองนอกตลอดสิบห้าปีที่ผ่านมา ก็ทำให้เด็กหนุ่มยิ่งรู้สึกผิดที่ลืมรวีไปเลยเช่นนี้

   "เอ่อ...ถึงแม้ว่าถ้าเกิดผมจำคุณไม่ได้จริง ๆ แต่ผมคิดว่าเราก็น่าจะกลับมาคบหาเป็นเพื่อนกันเหมือนเมื่อตอนเด็ก ๆ ได้อีก ...คุณคิดว่ายังไงล่ะครับ"

   เวหาถามคนตรงหน้าอย่างเกรงใจ ทว่าพอได้ยินเช่นนั้นรวีก็เบิกตากว้างแล้วรีบยื่นมือของตนไปจับมือของเด็กหนุ่มมาเกาะกุมไว้แน่น พร้อมกับตอบรับด้วยสีหน้ายินดีเป็นอย่างยิ่ง

   "แน่นอนครับ! พี่ดีใจจริง ๆ ที่น้องฟ้าไม่รังเกียจพี่ และยินดีคบหากับพี่อีกครั้งแบบนี้!"

   เวหาชะงักเล็กน้อยตั้งแต่ตอนที่ถูกจับมือ ทว่าน้ำเสียงและใบหน้าตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กของอีกฝ่ายก็ทำให้เขาไม่กล้าดึงมือกลับ แถมยังโล่งอกนิด ๆ ที่ทำให้คนตรงหน้ารู้สึกดีขึ้นมาได้บ้าง

   "พี่ฟ้า! เจอแล้วครับ นี่ไง น่าจะคนเดียวกันนะครับเนี่ย!"

   เสียงของมีนาที่ดังขัดขึ้น ทำให้เวหาชะงักแล้วรีบดึงมือกลับมาจากมือของอีกฝ่าย เพราะกลัวจะถูกน้องชายมองด้วยสายตาแปลก ๆ เข้าให้  แต่พอมีนามาถึงเด็กหนุ่มก็ไม่ได้สนใจท่าทางของแต่ละคนซึ่งอยู่ที่นั่น หากกลับกางอัลบั้มรูปเล่มใหญ่ในมือ แล้วชี้ที่รูปใบหนึ่งให้ทุกคนได้เห็น

   "นี่ยังไงครับ ใช่รูปคุณหรือเปล่าครับ!"

   มีนาเงยหน้าถามรวีพร้อมยิ้มกว้าง ซึ่งรวีก็พยักหน้าตอบรับพร้อมรอยยิ้มน้อย ๆ ส่วนเวหาก้มมองที่รูปภาพสมัยเด็กของตนอย่างพิจารณา ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ ออกมา

   "รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาแต่ก็จำไม่ค่อยได้อยู่ดีล่ะครับเอ่อ...ขอโทษด้วยนะครับ"

   รวีฝืนยิ้มน้อย ๆ ให้กับเด็กหนุ่ม ก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป

   "ไม่เป็นไรหรอกครับ...ก็ในเมื่อน้องฟ้าให้โอกาสกับพี่อีกครั้งในการคบหากันแล้วนี่ครับ ถึงน้องฟ้าจะจำเรื่องสมัยเด็กไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร...ยังไงเราก็มาเริ่มต้นสานสัมพันธ์กันใหม่ก็แล้วกันนะครับ"

   เวหาฝืนยิ้มรับตอบ แม้จะรู้สึกทะแม่ง ๆ และแปลกใจ ว่าทำไมอีกฝ่ายจึงยึดติดกับเขาถึงเพียงนี้  ทว่าสักพักรวีก็ตั้งคำถามบางอย่างขึ้นตามมา และคำถามนั้นก็ทำให้คนฟังและคนข้างกายถึงกับมองคนถามเป็นตาเดียว

   "เอ่อ...ขอโทษนะครับ ถ้าจะเป็นการละลาบละล้วงกันเกินไป...แบบว่าตอนนี้น้องฟ้ามีแฟนหรือยังครับ"

   เวหาขมวดคิ้วนิด ๆ กับคำถามนั้น เช่นเดียวกับมีนาที่ชักเริ่มเอะใจต่อพฤติกรรมของอีกฝ่าย ส่วนเมฆาลอบถอนหายใจเบา ๆ เมื่อเห็นเพื่อนสนิทตัดสินใจเล่นลูกตรงไม่อ้อมค้อมเสียขนาดนี้

   "ก็ยังไม่ได้คบใครหรอกครับ ตั้งใจจะรอให้เรียนจบเสียก่อน แล้วค่อยหาแฟน..."

   เวหาตอบไปตามตรงแม้จะประหลาดใจกับคำถามของอีกฝ่ายนักก็ตาม ส่วนรวีนั้นถอนหายใจแผ่วเบาอย่างโล่งอก แล้วจึงยิ้มน้อย ๆ ตามมา

   "ดีจังครับ ถึงน้องฟ้าจะจำพี่ไม่ได้ แต่ก็ยังคงโตมาอย่างรักษาสัญญาของเราเป็นอย่างดีเลยนะครับ พี่ดีใจจริง ๆ"

   "สัญญา?"

   เวหาทวนคำอย่างงุนงง ซึ่งรวีก็ยิ้มหวานตอบรับ ทว่ายังไม่ได้ทันพูดอธิบายอะไรออกไป เมฆาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็กระแอมขัดขึ้นมาเบา ๆ พลางชะโงกหน้าเข้ามากระซิบแย้งเพื่อนสนิทของตนเสียก่อน

   "เฮ้...เอาจริงหรือวะซัน น้องเขาจำอะไรไม่ได้แบบนี้ เขาคงไม่ตกลงรับปากกับนายอีกรอบง่าย ๆ เหมือนตอนเด็กหรอกน่า"

   พอได้ยินดังนั้นรวีก็ขมวดคิ้วยุ่ง เจ้าตัวหันขวับไปจ้องเพื่อนสนิทตาเขม็งก่อนจะตะคอกแย้งกลับไปลั่นอย่างลืมตัว

   "หนวกหูน่า!รู้ไหมว่าฉันเฝ้ารอวันนี้มานานขนาดไหน ฉันอุตส่าห์สู้ฝ่าฟันต่ออุปสรรครายใหญ่อย่างพ่อของฉันมาได้จนสำเร็จ ยังไงวันนี้ฉันก็ต้องทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับน้องฟ้าเมื่อก่อนนั้นให้ได้!"

   เวหากะพริบตาปริบ ๆ เมื่อได้ยินชื่อของตนอยู่ในบทสนทนาของทั้งคู่ และเมื่อรวีหันขวับมาสบตากับเขา เวหาก็ถึงกับสะดุ้งนิด ๆ อย่างตกใจ

    "น้องฟ้าครับ...ก่อนที่พี่จะไปเมืองนอก พี่กับน้องฟ้าเคยให้คำมั่นสัญญาที่แสนสำคัญต่อกันไว้ ถึงแม้ตอนนี้น้องฟ้าจะจำมันไม่ได้แต่พี่ก็ยังคงจดจำสัญญาของเราสองคนได้เป็นอย่างดีและวันนี้ที่พี่กลับมาเมืองไทย ก็เพื่อตั้งใจจะทำสัญญาในวัยเด็กของเราให้เป็นจริงสักที"

   รวีบอกแล้วก็ลุกขึ้น ก้าวเดินไปยืนหยุดอยู่เบื้องหน้าของเวหา แล้วจึงค่อย ๆ คุกเข่าลงพร้อมกับจับมือของอีกฝ่ายมาเกาะกุมเอาไว้ ก่อนจะยกมือข้างนั้นขึ้นจูบแผ่วเบา โดยไม่สนใจสีหน้าและแววตาตกตะลึงของคนอื่นเลยสักนิด

   "และคำสัญญาที่แสนสำคัญของพวกเราก็คือ...ระหว่างอยู่ที่นี่ น้องฟ้าจะรอแต่พี่คนเดียวไม่ยอมมีใครอื่น จนกระทั่งถึงวันที่พี่กลับมาเมืองไทยอีกครั้งและเมื่อวันนั้นมาถึง พี่ก็จะมารับน้องฟ้าในฐานะว่าที่เจ้าสาวที่น่ารักของพี่ แล้วเราสองคนก็จะแต่งงานกันยังไงล่ะครับ...ถึงน้องฟ้าจะจำไม่ได้ แต่สัญญาก็ยังคงเป็นสัญญานะครับ...สุดที่รักของพี่ซัน"

   ใบหน้าหล่อเหลาแย้มยิ้มหวานมีเสน่ห์ หากแต่นัยน์ตาสีเขียวคู่สวยนั้นกลับส่องประกายวาววับคมกริบชนิดที่ไม่คิดจะยอมให้ฝ่ายตรงข้ามปฏิเสธ ทางด้านมีนากลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะเหลือบมองพี่ชายที่บัดนี้ยังคงยืนนิ่งอึ้งตกตะลึงไม่หาย ซึ่งแม้มีนาจะไม่รู้ว่าพี่ชายนั้นคิดอย่างไร แต่อย่างเดียวที่เขาพอจะแน่ใจได้ก็คือ อีกฝ่ายนั้นคงไม่ใช่กำลังรู้สึกยินดีที่จะได้เป็นเจ้าสาวของรวีเป็นแน่ล่ะนะ!

 

 
:L1:

Talk:

จริง ๆ แล้ว น้องฟ้าของนายซัน เป็นหนุ่มน้อยน่ารักอ่อนโยนนะตัวเอง แต่ที่หุ่นนักกีฬาแบบนี้เพราะมีประวัติ...อ่านในตอนถัด ๆ ไปได้ ...ทีแรกปัดก็ตั้งใจจะให้สลับขั้วนะคะ แต่เขียนไปเขียนมา สงสารพี่ซัน เลยยอม ๆ หยวนให้ ทั้งที่ถ้าเอาจริง ๆ น้องฟ้าเอ่ยปากขอเป็นคนกด พี่แกก็ต้องยอมแน่ เพราะออกจะรักจะหลงปานนี้ 555


 

ออฟไลน์ mapreaw

  • เคยคิดว่า "รักแท้มีอยู่จริง"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
สู้ๆนะพี่ซัน  :a2:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :laugh: สงสารพี่ซันด้วยคน

ออฟไลน์ Moonwish

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-1
คนอื่นอาจจะเชียร์ให้พลิกแต่เราไม่
เพราะแบบนี้มันโดนใจจอร์จมาก
นายรวีดูแอบโรคจิตนิดๆ ส่วนน้องฟ้าก็ยังได้กลิ่นอายความน่ารักอยู่
ท่าทางจะเป็นเด็กหนุ่มอ่อนโยนตามที่คนเขียนบอก แล้วยิ่งหุ่นแมนๆ ด้วยแบบนี้ เราชอบมาก


ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
 พี่ซันเนี่ยเป็นผู้ชายในอุดมคติของใครหลายคน
นะเนี่ยรักเดียวใจเดียวมั่นคงไม่วอกแวกเลย
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
รับรักพี่ซันเลยน้องฟ้าน้องจะหาดีอย่างนี้ไม่ได้แล้วน้าา
ช้าเดียวก็อด มคปด.นะ

ออฟไลน์ sine_saki

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-2
กล้ามชนกล้าม แอร้ย....

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
เอิ่มมมมมมม พี่ซันจะไม่ให้เวลน้องฟ้าได้ตั้งตัวก่อนหนอ?
ตอนนี้น้องคงช็อคไปแล้ว

รอดูน้องฟ้าจะว่าไง

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
โอเค น้องฟ้ากลับมาเป็นเจ้าสาวเหมือนเดิม ไม่พลิก

ก็ดีแล้ว เพราะสงสารพี่ซันอยู่เหมือนกัน พี่เค้าดูมุ่งมั่นตั้งใจเอาไว้มาก

ถ้าเกิดอาการผิดหวังคงจะเสียใจแบบเสียคนเลยละมั้ง

ต่อจากนี้ ก็ต้องหาวิธีพิชิตใจน้องฟ้าให้ได้ละนะ สู้ๆ

ออฟไลน์ mtd

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 121
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2
ทำน้องช็อคไปซะแล้วพี่ซัน o22
ต่อจากนี้ก็งัดกลยุทธ์ออกมาใช้พิชิตใจน้องฟ้าละกันนะ :laugh:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด