ตอนที่1
ความห่างไกลทำให้คิดถึง
ปี พ.ศ.2546 จนถึงขณะนี้ เทค เดินทางไปสิงคโปร์ได้หลายวันแล้วส่วนผมเองแม้เป็นช่วงปิดเทอมแต่ก็ใช่จะได้อยู่ว่างๆนะครับ
เพราะผมยังคอยช่วยติวให้เพื่อนและรุ่นน้องอยู่ทุกวัน มาถึงตอนนี้ความรู้สึกรุนแรงที่อยากจะบอกความในใจให้ เทค รู้เหมือนจะ
ลดน้อยลงจากวันที่ไปส่งเค้า ผมประเมินอารมณ์ตัวเองแล้วพอจะเข้าใจได้ว่าผมคงเสียดายที่เค้าจะไปอยู่ซะไกลผมก็เลยอยากรั้ง
เค้าไว้ด้วยคำพูดอะไรสักอย่าง เพื่อให้เค้าเปลี่ยนการตัดสินใจ ซี่งผมเองก็ยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าผมจะรับผิดชอบคำพูดตัวเองได้
มากแค่ไหนกัน บางครั้งผมก็รู้สึกโล่งใจที่ยังไม่ได้พูดอะไรให้ เทค ฟังในวันที่ไปส่งเค้าครั้งนั้น เพราะเมื่อลองคิดทบทวนดูแล้ว
หากวันนั้นผมบอกว่าผมรักเค้า ผมก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าผมรักเค้าแบบไหนกันแน่ ลองคิดูอีกทีคำพูดนั้นอาจจะยิ่งทำร้ายเค้ามากขึ้น
อย่างน้อยๆตอนนี้ผมก็รู้ว่าการเดินทางไปสิงคโปร์ของ เทค ไม่ใช่การแยกขาดจากกันเสียทีเดียว เพราะเค้ายังโทร.มาหาผมเสมอ
ไม่ใช่แค่กับผมเท่านั้นหรอกนะครับที่ เทค ส่งข่าวให้รู้ถึงความเป็นไปแต่เค้ายังส่งข่าวให้เพื่อนๆคนอื่นรู้ทางอี-เมล์อีกด้วย เช่น ฝน
นี่เป็น FW.mail ที่ ฝน ส่งมาให้อ่านว่า เทค ส่งเมล์ไปหาเค้าหลังจากเทคไปอยู่สิงคโปร์ได้ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ สงสัยตาทึ่มจะเหงา
>From: "tayavat manopnarit" <tayavat1อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com>
>To: saytofonอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
>Subject: มีคนบ่นคนบ่นคิดถึงผม หรือครับ?
>Date: Fri, 03 Dec 2003 14:34:45 +0000
>
>ใครบางคน บอก ใครอีกคนว่า คิดถึง ผู้ชายหน้าตาดีที่ชื่อ เทค
>ตอนนี้เราก็มาอยู่ที่หน้าคอมฯแล้วไงว่าแต่ช่วงที่ไม่ได้คุยกัน
>นานแค่ไหนแล้วเนี่ย เอาเป็นว่าเรายุ่งมากเลย ไม่ได้ลืม แต่ไม่ได้ติดต่อมา
>นิวบอกว่าฝนส่งข้อความมาหาเรา เราก็เลยลองเข้ามาเชค
>ถึงได้รู้ว่าฮอทเมล์เค้าตัดการเป็นสมาชิกของเราไปแล้วแต่ก็ต่อติดใหม่ได้ง่ายจัง
>(นิวบอกว่าสมัครยาก ไม่เห็นยากเลย นิวน่ะไม่เคยอะไรง่ายซักอย่าง
>มิน่าใจแข็งเป็นบ้า)
>ช่วงนี้เรื่องของฝนนิวเล่าแล้ว แต่เรื่องของนิว นิวให้เรามาถามฝน
>(งงจัง..2คนนี้เล่นอะไรอีกเนี่ย)
>ไม่ได้คุยกันระยะประชิดตั้งนาน2คนนี้ยังไม่เลิกเล่นปริศนาทายใจกันอีกเหรอ
>สงสัยนิวมีปัญหาหัวใจแน่เลย เราลองแซวว่ามีใครมาจีบมั้ย
>พีแกเงียบไปเลยแล้วเสียงอ่อยๆลงด้วย
>(ทีแรกนึกว่า อ่อย
>แบบให้ท่าตอนหลังโดนด่ากลับมาซะเสียงดังเลยมีสติว่าคงไม่ใช่)
>เอาล่ะตอนนี้เราพอจะว่างมั่งแล้ว จะพยายามเชคเมล์บ่อยๆนะครับ
>อยากคุยกับเพื่อน(ฝน)นะ
>อื้ม........คิดถึงเมืองไทยจังเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
>ปล.เรื่องของเรา ฝนไปถามนิวแล้วกันนะรับ(555เล่นด้วยคนนะ)
>Take care
>
นี่เป็นตัวอย่างของเมล์ที่ เทค ส่งมาหา ฝน หลังจากที่เค้าเพิ่งโทร.ทางไกลมาหาผมเมื่อไม่กี่วันก่อน เรียกได้ว่าช่วงแรกๆ
เทค ใช้เวลาไปกับการส่งเมล์ตอบเมล์และคุยโทรศัพท์ทางไกลมากกว่าการไปหาที่เรียนซะอีก แต่ก็ดีกว่าเงียบหายเหมือนที่ผมกลัวใช่มั้ยครับ
ฝนบอกว่าจะสอนผมเล่น MSN ด้วยล่ะครับ แต่ผมไม่รู้จักน่ะสิว่าเจ้า MSN เนี่ยเป็นยังไง เฮ้อ…อย่างผมเนี่ยแค่ส่งเมล์ได้ก็นับว่าเก่งจะแย่แล้ว