(story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end  (อ่าน 930117 ครั้ง)

ออฟไลน์ ♥a2k♥

  • 見えないままだって愛しい
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-2
พรหมลิขิตบันดาลชักพา  :impress2:
กลับมาพบกันอีกครั้ง ดูโรแมนติค
แต่พี่เสือจะทำอะไรโซ่บ้างเนี่ย  :serius2:

ออฟไลน์ nong2074120741

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :n1:11นิยายมา แรงอีกเรื่อง     o13

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
โห บังเอิญมากเลยอ่ะ

JipPy

  • บุคคลทั่วไป
นุก มั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ




รีบมาต่อเน้อเจ้า




โอ้วพี่ โซ่ ซาวเจ๊ดแล้วก่า????



>>>>> แล้วนั้นอ้ายเสือก๊ะ???

sNow

  • บุคคลทั่วไป
โห ผ่านไปตั้ง12ปี

ยังอุส่าได้เจอกันอีก

พรหมลิขิตเหมือนกันนะนี่ :o8:

หวังว่าคราวนี้ พี่เสือคงไม่ทำอะไรฝืนใจโซ่อีกนะ :m16:

YongaMO

  • บุคคลทั่วไป
 :t3:



นอนรอ ...


อิ อิ ^^

ออฟไลน์ DWBY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ปูเสื่อ นอนรอเหมือนกันจ้า


ออฟไลน์ kogomon

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-2
ชอบคับ....

สนุกดี..

อ่่านรวดเดียวเลยอิอิ....

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
โหยยยยยยยยย เริ่มจะสนุกขึ้นมาอีกแล้วอ่ะ

mecon

  • บุคคลทั่วไป
มารอโซ่
ภาวนาให้อิพี่เสือเปลี่ยนไป โตแล้วนะอย่าแกล้งน้องแรง
ไม่งั้นเจอ :beat:
+1 จัดไปคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






kiss88

  • บุคคลทั่วไป
วันนี้ไม่มาเหรอคะ นอนเฝ้ากระทู้รอดีกว่า  :t3: 

zllbleazz

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามารอจ้า

 :z2:

ออฟไลน์ panpan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-2
เป็นห่วงโซ่จัง ไอ้พี่เสือมันจะแกล้งอะไรอีกมั๊ยนี่

khozz

  • บุคคลทั่วไป
อยากรู้................

เป็นไงต่ออ่ะครับ???

ติดแล้วอ่ะ

delufy.monkey

  • บุคคลทั่วไป
เอาใจช่วย.... :L1:

JENA

  • บุคคลทั่วไป
วันนี้ไม่มาเหรอคะ  :o12:

Yurameki

  • บุคคลทั่วไป
พี่โซ่หายยยย
หรือว่าโดนพี่เสือจับกิน  :impress2:
อร๊ายยยย
พรหมลิขิตจริงๆ
คู่กันแล้วมักไม่แคล้วกัน คริๆ

mecon

  • บุคคลทั่วไป
รอโซ่นะคะ
เข้าเล้าไม่ได้จะลงแดงตาย อะหุๆ

Jason

  • บุคคลทั่วไป
22

“เดี๋ยวนายนั่งทำงานโต๊ะคุณพิมไปก่อน”พี่เสือพูดขึ้น

“ได้ครับ”ผมตอบกลับไป

“แล้วก็นี่ห้องของพี่”พี่เสือพูดต่อพร้อมเดิมเข้าไปในห้อง
ท่าทีของพี่เสือเหมือนว่าพี่เค้าจำผมไม่ได้
ไม่มีคำทักทายถามสารทุกข์สุขดิบ หรือเรื่องราวที่ผ่านมา
พี่เค้าคงลืมผมไปแล้วจริงๆมั้ง
หรือไม่ พี่เสือคนนี้ก็ไม่ใช่พี่เสือคนนั้น แค่คนที่หน้าเหมือนกันและชื่อเหมือนกันเท่านั้น

“อ้าว เข้ามานี้ก่อนสิ”พี่เสือเปิดประตูออกมาเรียกผมอีกที

“นั่งลงที่โซฟานั้นก่อนเดี๋ยวเอาเอกสารมาให้ดู”พี่เสือพูดพร้อมเดินไปที่โต๊ะทำงานพี่เค้าพร้อมหยิบแฟ้มมา
แล้วพี่เค้าก็เริ่มอธิบายงานต่างๆที่ผมต้องผมและพี่เค้าต้องทำในแต่ละวัน
บอกนโยบายบริษัท โห่ทำไมมันไฟแรงขนาดนี้ว่ะ
นี่วันแรกกูมึงจะยัดเยียดให้กูขนาดนี้เลยหรอ

“นายจบมาจากSydneyใช่มั้ย”พี่เสือถามขึ้น หลังจากให้ผมนั่งอ่านเอกสารไปได้สักพัก

“ครับ”ผมตอบไปทั้งๆที่หน้ายังมองเอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะ

“ไปอยู่กี่ปี”พี่เสือถามต่อ คราวนี้ผมเงยหน้าที่มามองพี่เค้า

“ประมาณ 12 ปี”ผมตอบไปตามความจริง

“แล้วทำไมถึงไปล่ะ”พี่เสือถามต่อ

“พ่อกับแม่ให้ไปอยู่ด้วย”ผมตอบไปตามความจริงอีกครั้ง
แต่สายตาที่จับจ้องมาที่ผม มันเหมือนมีอะไรที่อยากจะถามผมมากกว่านี้
แต่ก็ไม่ได้ถามออกมา

“พี่เสือ จบจากไหนครับ”ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมถามออกไป

“นายจะเอาชั้นไหนล่ะ ป.โท ป.ตรี ม.ปลาย หรือ ม.สาม”พี่เสือถามย้อนหลับมา
แต่คำว่า ม.สาม ผมรู้สึกว่า พี่เสือจะเน้นเป็นพิเศษ
ผมไม่ตอบอะไรกลับแต่ได้แต่ยิ้มให้พี่เค้ากลับไป

“งั้นป่ะ พี่จะพานายไปแนะนำคนในบริษัทก่อน”พี่เสือลุกขึ้นพร้อมเดินนำผมออกไปจากห้อง
.
.
.
.
พี่เสือพาผมไปแนะนำคนในบริษัท ทุกแผนก
เล่นเอาผมเหนื่อยเลยครับ
ไม่น่าเชื่อว่าบริษัทเล็กขนาดนี้จะมีพนักงานเยอะขนาดนี้

“เดี๋ยวนายจะไปดูรถใช่มั้ย”พี่เสือพูดขึ้นหลังจากพาผมแนะนำคนในบริษัทจนเสร็จ

“ครับ”

“ให้พี่พาไปมั้ย”พี่เสือถาม

“ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวผมไปเองก็ได้”ผมตอบไป เกรงใจพี่เค้าครับ อีกอย่างนี้มันก็ยังไม่เลิกงาน

“อ้าว ได้งัยก็พี่บอกพ่อนายแล้ว”ดูมันตอบกลับสิ

“อ้าว ถ้างั้นพี่จะถามผมทำไม”สงสัยแบบผมมั้ยครับ
พี่เสือไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มที่มุมปาก

“นายนี่มันจริงๆเลย”มันพูดขำๆ ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่

“ป่ะๆๆๆ ไปได้แล้ว”แล้วพี่เสือมันก็เดินนำผมออกมาจากบริษัท
.
.
.
.
.
ผมดูรถไปเรื่อยๆโดยมีไอ้พี่เสือนั้นแหละครับคอยแนะโน้นแนะนี้
ตลอด ผมล่ะเบื่อสุดๆ ไอ้รถที่ผมชอบๆ มันก็หาเหตุผลให้ผมเริ่มลังเล
เบื่อๆๆๆ
.
.
.
.
ระหว่างทางกลับบ้าน

“นายมีแฟนรึยัง”อยู่ๆพี่เสือก็ถามขึ้น

“ทำไม”

“อยากรู้”

“ยังอ่ะ ”

“แล้วนายเคยมีแฟนตอนอยู่ Sydney มั้ย”มันถามต่อ

“เคย เยอะด้วย”ตอบไปขำๆครับ

“หรอ แล้วนายจำคนแรกนายได้มั้ย”ประโยคคำถามธรรมดา
แต่ผมกลับรู้สึกแย่กับคำถามนี้

“ว่างัย จำได้มั้ย”มันพูดย้ำอีกครั้ง เหมือนย้ำความเจ็บที่เคยเกิดขึ้น
“จำไม่ได้ละสิ สงสัยมีคนที่ทำให้นายลืมได้”มันพูดต่อ

“แล้วพี่มีแฟนรึยัง”ผมถามไปเผื่อจะเลี่ยงคำถามของมัน

“มีแล้ว”พี่เสือตอบกลับทันที
แต่มันทำให้ใจผมสั่นๆแปลก
นี่มึงเป็นบ้าอะไรอีกว่ะโซ่
มันก็แค่คนเก่า

“หรอ ว่างๆพี่ก็พามาที่บริษัทด้วยสิ”ผมดำเนินบทสนทนาต่อ

“นายได้เจอแน่ เพราะเค้ามาพาพี่ที่บริษัทเกือบทุกวันแหละ อ้อ พ่อกับแม่นายก็รู้จักนะ”พี่เสือพูดกลับมาทันควัน
ทำไมใจมันหดหูอย่างนี้นะ สงสัยความรู้สึกเก่าที่มันเคยตกตะกอน มันกลับมากระจายตัวอีกครั้ง
ไม่ได้ ไม่ได้ ผมต้องทำให้ผมตกลงไปอีกครั้งให้ได้

“นายรู้มั้ย แฟนพี่นะโคตรน่ารักเลย นิสัยดีมากด้วย เค้าไม่เคยหายไปโดนไม่บอก
ไม่เคยทิ้งพี่ไป ไม่เคยแม้กระทั้งทำให้พี่เจ็บ”คำพูดที่ออกมาจากปากพี่เสือ ถ้าคนที่ฟังตอนนี้ไม่ใช่ผม
คงจะรู้สึกชื่นชมกับความรักของพี่เสือกับแฟนเค้า
แต่สำหรับผม ผมกลับรู้สึกแย่
รู้สึกเหมือนโดนตอกหน้าเข้าอย่างจัง
มันเจ็บครับ

“ดีใจกับพี่ด้วยนะครับ”
.
.
.
“พี่เสือจำผมไม่ได้หรอ”ผมพูดออกไปในที่สุด หลังจากที่บทสนทนาเมื่อครู่เงียบลงไปได้สักพัก

“ว่างัยนะ”พี่เสือถาม

“ป่าว ไม่มีอะไร”ผมเกือบผลาดซะแล้ว
ช่างมันเถอะ ถ้าพี่เค้าจำไม่ได้ก็ดีไป
เรื่องราวมันจะได้จบลงไปที่อดีต
ผมไม่ควรจะลื้อฟื้นมันขึ้นมา
ให้เจ็บปวดอีก

“พี่เสือ งานผมต้องทำอะไรมั้ง”ผมเปลี่ยนไปถามเรื่องงาน

“อืม นายทำงานแทนเลขาพี่ไปก่อน ทำทุกอย่างที่เลขาทำนั้นแหละ
เช่น นัดงาน นัดประชุม ตรวจสอบเอกสาร ตรวจตารางงานพี่ แล้วก็ไปไหนมาไหนกับพี่ แล้วก็ศึกษางาน ไปเรื่อยๆ ประมาณนี้ นายทำได้มั้ย”พี่เสือตอบกลับมา

“คงได้”ผมตอบกลับไป นี่ผมต้องมาเป็นเลขาจริงๆหรอเนี้ย

“นายรู้มั้ย เรื่องบางเรื่องกว่าเราจะลืมได้ มันยาก เพราะฉะนั้นเมื่อเราลืมมันไปแล้ว ก็ไม่ควรเอามันกลับมาให้เจ็บอีก”พี่เสือพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้าบ้านผมไป...................................

Greenkub

  • บุคคลทั่วไป
Re: (เรื่องเล่า)อย่
«ตอบ #1099 เมื่อ14-05-2009 23:38:30 »

ลืมกันซะงั้น  :เฮ้อ:


ลืมๆๆๆๆ
ปวดจิตชะมัด ปมที่ผูกไว้ จะปล่อยไว้ก็อึดอัด จะคลายออกก็เจ็บปวด

สุดท้ายไม่พ้นที่จะต้อง...เจ็บ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-05-2009 23:43:39 โดย Greenkub »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: (เรื่องเล่า)อย่
« ตอบ #1099 เมื่อ: 14-05-2009 23:38:30 »





ออฟไลน์ Nichdia

  • สักวันผมจะเจอ...
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-1
ง่าาา

ทำไมถึงอยากอ่านเรื่องนี้ม๊ากมากก

มาต่ออีกนะครับบบบบบ

mhu_porm

  • บุคคลทั่วไป
เอาอีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

mecon

  • บุคคลทั่วไป
ถามนิดอิพี่เสือ แกบอกว่าเรื่องบางเรื่องมันลืมยาก
กว่าจะลืมได้ และไม่ควรกลับไปเจ็บอีก อืม...กล้าพูดเนอะคนเรา
ทำอย่างกับโซ่ผิดนักผิดหนาหนิ เหอะๆ คนที่ไม่เคยรู้ตัวและสำนึกว่าตัวเอง
ทำอะไรผิดกับใครอ่ะนะ ต่อให้หลักฐานมันกองอยู่ตรงหน้าก็มีแต่
ค.ขี้ขลาดเท่านั้นแหลที่ทำให้ยังปากหนักอยู่ได้
ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด
โซ่ทิ้งแกไปเจ็บมากมั๊ยล่ะ แล้วคิดว่าคนที่โดนทิ้งกับคนที่เป็นคนทิ้งขว้าง
เพราะว่าไม่อยากให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้วเนี่ย ใครกันที่มันเจ็บไปมากกว่ากัน
อย่าโยนค.เจ็บช้ำน้ำใจ และค.ผิดของเรื่องทั้งหมดให้โซ่เลยนะ ตัวเองทำอะไรผิดไม่รู้ตัว
รู้แต่ว่าโซ่ทำอะไรให้ตัวเองเจ็บมากเพียงไหนก็เท่านั้นที่จำได้
 
“นายนี่มันจริงๆเลย”มันพูดขำๆ ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่
>> มันเหมือนเปนการตอกย้ำอ่ะว่าโซ่ยังเป็นเหมือนเดิมๆหมายถึงนิสัยใจคออ่ะนะ
คือไม่ยอมคนยอกย้อนอะไรแบบนี้
“หรอ แล้วนายจำคนแรกนายได้มั้ย”
“จำไม่ได้ละสิ สงสัยมีคนที่ทำให้นายลืมได้”
<< จะบอกกรายๆรึป่าวว่าตัวเองก็มีคนที่ทำให้รักแล้วลืมรักครั้งแรกได้หนะ
หมั่นไส้ชะมัด  :beat: :z6: :m16:
“พี่เสือจำผมไม่ได้หรอ”
>> เฮ้อนุ้งโซ่อ่อนแอและพ่ายแพ้ต่อค.รู้สึกและจิตใต้สำนึกของตัวเอง
ซื่อสัตย์กับค.รู้สึกของตัวเองจริงๆ  :กอด1:

เฮ้ออออออออ ต่อไปทำงานด้วยกันก็ต้องต่อสู้กับหัวใจตัวเองและค.รู้สึกของตัวเองล่ะนะ
ให้กำลังใจโซ่  o13 อ่านที่ไรก็อยากเปลี่ยนพระเอกเป็นที่สุด หมั่นไส้ เชอะๆๆๆ



kuraki

  • บุคคลทั่วไป
เข้มข้นได้อีก  พี่เสือก็ยังร้ายเหมือนเดิม

เป็นกำลังใจให้โซ่นะคะ

เข้ามารออ่านทุกวันเลย  :L2:

OHmeza019

  • บุคคลทั่วไป
ตต่างคนต่างจำได้
ประชดกัน .....เพื่อ ??


ดุดันโคตรอะ

ออฟไลน์ Vesi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +204/-3
สถานการณ์น่าอึดอัดใจมากๆ

ดูท่าทางคงจะลงเอยกันยากนะเนี่ย

wattanai

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้ยๆๆๆๆ...............

สงสารพี่โซ่จังเลยอะ..........

พี่โซ่มิน่าพูดว่ามีแฟนหลายคนเลยอะ.......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ DWBY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ฉึก ฉึก

พี่เสือจำได้อยู่แล้ว
แต่อยากแกล้งพี่โซ่อ่าดิ
 :serius2: :serius2:
สงสารพี่โซ่อ่ะ

sharp2

  • บุคคลทั่วไป
พระเจ้ากระทบกระเทือนจิตใจอย่างแรง



ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด