ถามนิดอิพี่เสือ แกบอกว่าเรื่องบางเรื่องมันลืมยาก
กว่าจะลืมได้ และไม่ควรกลับไปเจ็บอีก อืม...กล้าพูดเนอะคนเรา
ทำอย่างกับโซ่ผิดนักผิดหนาหนิ เหอะๆ คนที่ไม่เคยรู้ตัวและสำนึกว่าตัวเอง
ทำอะไรผิดกับใครอ่ะนะ ต่อให้หลักฐานมันกองอยู่ตรงหน้าก็มีแต่
ค.ขี้ขลาดเท่านั้นแหลที่ทำให้ยังปากหนักอยู่ได้
ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด
โซ่ทิ้งแกไปเจ็บมากมั๊ยล่ะ แล้วคิดว่าคนที่โดนทิ้งกับคนที่เป็นคนทิ้งขว้าง
เพราะว่าไม่อยากให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้วเนี่ย ใครกันที่มันเจ็บไปมากกว่ากัน
อย่าโยนค.เจ็บช้ำน้ำใจ และค.ผิดของเรื่องทั้งหมดให้โซ่เลยนะ ตัวเองทำอะไรผิดไม่รู้ตัว
รู้แต่ว่าโซ่ทำอะไรให้ตัวเองเจ็บมากเพียงไหนก็เท่านั้นที่จำได้
“นายนี่มันจริงๆเลย”มันพูดขำๆ ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่
>> มันเหมือนเปนการตอกย้ำอ่ะว่าโซ่ยังเป็นเหมือนเดิมๆหมายถึงนิสัยใจคออ่ะนะ
คือไม่ยอมคนยอกย้อนอะไรแบบนี้
“หรอ แล้วนายจำคนแรกนายได้มั้ย”
“จำไม่ได้ละสิ สงสัยมีคนที่ทำให้นายลืมได้”
<< จะบอกกรายๆรึป่าวว่าตัวเองก็มีคนที่ทำให้รักแล้วลืมรักครั้งแรกได้หนะ
หมั่นไส้ชะมัด

“พี่เสือจำผมไม่ได้หรอ”
>> เฮ้อนุ้งโซ่อ่อนแอและพ่ายแพ้ต่อค.รู้สึกและจิตใต้สำนึกของตัวเอง
ซื่อสัตย์กับค.รู้สึกของตัวเองจริงๆ

เฮ้ออออออออ ต่อไปทำงานด้วยกันก็ต้องต่อสู้กับหัวใจตัวเองและค.รู้สึกของตัวเองล่ะนะ
ให้กำลังใจโซ่

อ่านที่ไรก็อยากเปลี่ยนพระเอกเป็นที่สุด หมั่นไส้ เชอะๆๆๆ