เชนทร์ชุดเมด 
อร้ายยย อยากเห็นจัง
แต่อยากเห็นยิ่งกว่าคือร้านsex shop
เขาไม่ได้ทะลึ่งน๊าคนแต่ง
แค่อยากรู้อยากเห็นนิดเดียวเอง 
+1 ให้คนแต่งนะคะ อิอิ
ตอนพิเศษนี้ ได้ต้นคิดมาจากรีที่ยกมาให้ดู หุหุ
ขอตัวไปเก็บกระเป๋า....นังหนู จัดการทีลูก....
**************************************
เอ่อ...สวัสดีครับ
ผม...เชนทร์นะครับ...ก็งงๆว่าไปๆมาๆไหงผมกลายเป็น "นังหนู" ไปได้หว่า....?
คนเขียนมันเรียกเล่นๆ กลายเป็นชื่อผมอีกชื่อซะอย่างนั้น..เห็นหลายรีก็เรียกกัน...ก็โอเคครับ ผมว่าง่าย แหะๆ...
คือเรื่องของเรื่อง... ที่ถูกถีบมาอินโทรฯ ในวันนี้เนี่ย คนเขียนมันฝากมาบอกครับ...
เห็นมันบอกว่าจะหายหน้าหนีเจ้าหนี้ซัก 4-5 วัน
(ตะโกนมาไกลๆ* ม่ายช่ายว้อยยยยยยย จะไปต่างจังหวัด
)
อ่อๆ เหรอ ใครจะไปรู้ เห็นปากหมานักนี่ เลยนึกว่าหนีโจทย์
เอาเป็นว่า ด้วยความที่คนเขียนมันรู้สึกผิดบาป... (เว่อร์ไปๆ)
เพราะเรื่องของเรื่องคือมันอัพทุกวัน...จนมันเองก็บอกว่ากลายเป็นกิจวัตรอย่างหนึ่งไปแล้ว มันเองก็รู้สึกแปลกๆเช่นกัน ที่จะไม่ได้อัพ
มันเลยเข็นตอนพิเศษที่ผมรู้สึกว่า ผมเปลืองตัวจังอะ
มาให้อ่านกัน...แบบว่า ช่วงที่มันไม่อยู่ จะได้อ่านกันเพลินๆ...ว่างั้น
ส่วนรูปนี้...เห็นมันบอกว่าหามาให้ประกอบการจิ้น ผมเห็นแล้วก็อดแย้งไม่ได้ว่า...ที่ผมใส่อะ มันเป็นถุงน่องตาข่าย...
นั่งเถียงกับคนแต่งตั้งนาน แต่เถียงไปเถียงมามันบอกเดี๋ยวก็ถ่ายรูปลงซะหรอก เลยเป็นอันหุบปากไปดีกว่า เข้าตัวอะ
อ่อ...ใช่ เห็นมันบอกอยู่นะครับว่า...ทำใจไว้แล้ว ถ้ากลับมาแล้วเห็นกระทู้ตกไปหน้าสอง
ขนาดมันทำใจแล้วนะ ผมแอบเห็นมันนั่งน้ำตาร่วง 5555555+ (อันนี้ก็เว่อร์ปาย)
ว่างๆก็มา จิ้มๆดันๆกระทู้ให้มันด้วยละกันครับ นึกซะว่าผมขอ
เอาเป็นว่า เชิญอ่านกันเลยนะครับ...ซักพักมันคงเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วมาตอบเม้นท์ เดี๋ยวผมเผ่นก่อนละ อับอายประชาชี...คนแต่งแม่งชอบแกล้งอะ
******************************
ตอนพิเศษ นังหนูชุดเมด
จำได้มั้ยครับที่ไอ่แจ๊คซื้อชุดเมดมาจากร้านเซ็กซ์ช๊อบ...
ผมเถียงกับมันแทบเป็นแทบตายว่ายังไงกูก็ไม่ใส่!!!
ลงท้ายคือ... T^T
...
“หน้าบูดอยู่ได้...ทำหน้าตาให้มันน่ารักสมกับชุดที่ใส่หน่อยสิ...” ไอ่เวร มึงมาใส่เองมั้ยล่ะ สาดดดดดดดดด
“................” เหอๆ แล้วจะให้กูทำไงอะ
“ฮึๆ....” กูละเกลียดสายตาแบบนี้ของมึงจริงๆ ไอ่เหี้ยนี่
“เออ...เป็นเมดก็คือคนใช้ใช่มะ จะเอาน้ำมาให้!!!” เสียงหัวเราะเบาๆไล่ท้าย แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก เดินหันหลังไปหยิบน้ำในตู้เย็นเล็กมาส่งให้มัน มันก็รับไว้แต่สายตานี่มองผมไม่เลิก เวรกรรมจริงๆกู ดันเป่ายิ้งฉุบแพ้ T^T
“ฮึๆ....อืมๆ ดูแลดีอย่างนี้เดี๋ยวให้รางวัล...” ดื่มหมดมันก็วางแก้วน้ำบนโต๊ะข้างโซฟา แล้วตรงเข้ามากระชากผมไปนั่งตักมัน ก็ตกใจอยู่หรอก แต่จากการที่อยู่ร่วมกับมันมาได้ซักพัก...การขัดขืนไม่ใช่สิ่งที่ควรกระทำนักหรอกครับ ผมก็เลยนั่งนิ่งๆ...จะทำห่าไรก็ทำไปเหอะ
มือมันที่โอบรอบเอวผมหลวมๆ ก็เริ่มซนไปทั่ว ตอนแรกเหมือนแค่ลูบๆเนื้อผ้า แต่ไปๆมาๆเหมือนมันมากกว่านั้นอะ ริมฝีปากที่คลอเคลียอยู่ที่หลังคอทำให้ผมรู้สึกหวิวๆ มันจุดยุทธศาสตร์ผมเลยนะนั่น มือมันก็ปลดปมผ้าที่ผูกผ้ากันเปื้อนไว้ข้างหลัง เฮ้ยๆๆๆๆ จากที่กูคิดว่าจะไม่ขัดขืนนี่ขอเปลี่ยนได้มั้ยวะ
“ เฮ้ยๆ อะไร” ผมเอียงตัวหลบสัมผัสมัน มือก็ปัดเปะปะไปหมด ก็นึกว่ามันแค่ใส่ให้ดูเล่นเฉยๆนี่หว่า แล้วนี่อะไรเนี่ยยยยย
“อยู่เฉยๆน่า...ไม่ถอดหรอก ก็อุตส่าห์ซื้อมาให้ใส่ แล้วจะถอดทำไมจริงมั้ย”
“ก็นั่นน่ะสิ....แล้วจะลูบทำไมเล่า~”
“ก็ไม่ได้จะถอดไง...เล่นมันทั้งชุดนี่แหล่ะ ฮึๆ”
“หา!!!!”
มันพลิกตัวคร่อมผมทันที ตอนนี้ทั้งผมทั้งมันนอนแผ่อยู่ที่โซฟาคู่ในห้องซึ่งก็ไม่ได้กว้างขวางอะไรเลย ผมจ้องตาไอ่แจ๊คอย่างหวาดๆ งานเข้าแล้วไงกู…
มันจูบแลกลิ้นกับผมอย่างดูดดื่ม...ผมแทบจะจำได้ทุกสัมผัส เริ่มจากประกบจูบช้าๆ เบาๆแล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นของผม ลิ้นผมและลิ้นมันแทบจะแนบสนิทเป็นสัมผัสเดียวกัน ไม่หวาน ไม่หอม แต่...เร้าอารมณ์... หลังจากนั้นก็จะจูบไล่ตามโพรงปาก หลังฟันแล้วค่อยๆถอนจูบมาเลียซ้ำๆ ย้ำๆตรงริมฝีปากล่างของผม บางทีก็ดูดดุนบ้าง แล้วก็ผละออกมา ไอ่แจ๊คมักเป็นฝ่ายนำผมเสมอในเรื่องจูบ แต่ เอ่อ...บางเรื่องน่ะ ชอบให้ผมนำซะเหลือเกิน...-///-
มือไอ่แจ๊คที่เริ่มอยู่ไม่สุข ตอนนี้เลื้อยเข้าไปใน...เอ่อ....กระโปรงผมแล้วล่ะครับ เนื่องจากระบายมันมีหลายชั้นมาก ไอ่ผมก็นึกว่ามันคงควานเข้ามายากแน่ๆ ที่ไหนได้ มันสอดมือเข้ามาทีเดียวลูบตั้งแต่โคนขาอ่อนจรดเข่าผมเลย ปากมันก็อมยิ้มน้อยๆเหมือนภูมิใจในความหื่นที่ตัวเองมี ฮืออออออ
“ถอดนะ...” หมดคำมันลากมือขึ้นไปอีกรอบ ปลดตะขอที่เชื่อมต่อสายรัดถุงน่องกับซับในกระโปรงดังแกร๊ก! แล้วรูดรั้งถุงน่องตาข่ายลงช้าๆ แต่คาไว้แถวๆหัวเข่า ผมล่ะอึ้ง ขนาดผมกว่าจะใส่เข้าไปได้ยังตั้งนานอะ แล้วไหงมันทำได้ง่ายดายงี้ล่ะ ใบหน้าผมคงจะปิดความฉงนไว้ไม่มิด ไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆแล้วกระซิบข้างหูผม...
“เก่งมั้ย...อย่างอื่นก็เก่งนะ ฮึๆ” ฟังแล้วเขินๆพิกลอะ ไม่ชินซักทีเวลามันพูดอะไรแบบนี้ใส่ แล้วมันก็งับที่ติ่งหูผมเบาๆ จั๊กจี้อะ มือมันตอนนี้ยุ่งอีรุงตุงนังอยู่กับท่อนล่างของผม แหงล่ะ ซับในหนาแถมหลายชั้นขนาดนั้น ยังดีที่ผ้ามันนิ่ม ไม่งั้นคงคันแย่
“อ๊ะ!” มันควานหาชั้นในผมสำเร็จจนได้ แล้วรูดทิ้งโยนไปข้างล่างพื้นเลย กะไม่ให้กูคว้าได้เลยนะนั่น...มีอะไรกับมันกี่ครั้ง ผมก็ยัง เอ่อ...กระดากๆ ทุกครั้ง ไม่รู้ทำไม อาจจะเป็นเพราะมันสรรหาอะไรแปลกๆมาทำแทบจะตลอด คนที่จะตายน่ะผมไง มันเลยเล่นซะ งืออออออ
มันล้วงมือเข้าไปสัมผัสแก่นกายของผมอีกรอบ ดูเหมือนมันจะจงใจสัมผัสบางเบาผ่านเนื้อผ้านิ่มๆของซับใน...แต่ทำเอาผมเสียวแทบขาดใจ มันมองหน้าผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ปากมันก็พร่ำถามอยู่ได้รู้สึกดีมั้ย... อยากได้มากกว่านี้มั้ย ปัดโธ่เว้ยยยยย จะทำอะไรก็ทำไปเห๊อะ T^T
“ฮึๆ...” มันขยับมือไปถึงแก่นกายผมแล้วมอบสัมผัสที่รุนแรงกว่าเดิมมาให้ ผมกัดริมฝีปากจนห้อเลือด ไม่อยากส่งเสียงอะ แค่ชุดนี้มันก็น่าอายจะแย่แล้วนะ
“เดี๋ยวปากแตกหรอก...” น้ำเสียงมันอ่อนโยนผิดกับการกระทำเบื้องล่างมากครับ มันเลื่อนตัวมาจูบผมเบาๆแล้วค่อยเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือมันก็ยังคงป้อนสัมผัสมาไม่หยุดจนผมแทบจะขาดใจ…
“อะ....แจ๊ค....อะ....อื้อออ”
“ใกล้รึยัง....” มันพูดไปหอบไป เสียงเซ็กซ์ซี่มากครับ จนผมแทบจะทนไม่ไหว
“อืม...ใกล้...ใกล้แล้ว...อะ....อื้ออออ~” มันเลื่อนตัวลงไปใช้ปากทันที มือทั้งสองข้างเลิกชายกระโปรงผมขึ้นแล้ว ก็มอบสัมผัสมาต่อเนื่องและ...รุนแรง
“อะ...อ๊า~~~~~” ผมปลดปล่อยออกมา ซึ่งก็แน่นอนว่าแจ๊คมันรับไว้ทั้งหมด พอเสร็จมีการยันตัวขึ้นมายักคิ้วกวนๆให้ผมอีก ฮืออออออออ มือผมก็ก้มลงไปคว้าชายกระโปรงลงไปปิดส่วนสำคัญทันที ได้แต่นอนหน้าแดงมองมันง่ะ T^T
“ไม่อยากให้ชุดเลอะ...อยากเก็บไว้เล่นบ่อยๆ....” อะ...ไอ่บ้านี่ นี่สินะถึงได้ลงไป...เอ่อ ทำให้ถึงข้างล่างแถมกลืนลงไปหมดอีก ไอ่ทะลึ่ง ไอ่.... โอ๊ย กูยอมมันได้ไงเนี่ยยยยย
“หน้ายุ่งเชียว...” มันคว้าตัวผมขึ้นนั่งแล้วประกบจูบอีกรอบ รสจูบหวานปนเฝื่อนที่แสนคุ้นเคย....เหมือนดึงอารมณ์ปรารถนาของผมออกมาอีกระลอก…
“ตาเยิ้มเลยนะ...ฮึๆ” มันคว้าแขนผมไปที่เตียงมันแล้วจัดการให้ผมนั่งคร่อมตัวมันไว้ ปากตามประกบจูบไม่ห่าง มือไม้ก็นัวเนียแถวเสื้อด้านหน้า ไม่นานมันก็ปลดริบบิ้นที่คอเสื้อและกระดุมทั้งหมดได้สำเร็จ แต่มันไม่ได้ถอดออกนะครับ ชุดมันติดกันเป็นชุดอะ แต่มันแค่แหวกๆเสื้อออก
“อะ....แจ๊ค.....อื้ออออ.....อะ” มันดูดดุนยอดอกผมซ้ำๆไปมาทั้งสองข้าง มือหนึ่งคลึงเคล้นสะโพกผม อีกมือก็สอดนิ้วเข้าไปสำรวจภายใน ผมเรียนรู้ที่จะไม่เกร็งรับ...ไม่อยากเจ็บนี่นา T^T
“ดี...ผ่อนลมหายใจหน่อย...อย่างนั้นแหล่ะ....น่ารักอย่างนี้เดี๋ยวแถมให้ ฮึๆ” หา! เฮ้ยยยยยย มันจะแถมอะ ผมอ้าปากขึ้นจะเถียงแต่เหมือนมันรู้แกว มันประกบปากผมแล้วส่งลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นผมทันที มือทั้งสองข้างของมันประคองตัวผมขึ้นให้จ่อที่แก่นกายของมัน
สัมผัสร้อนๆที่จ่ออยู่ที่ปากทาง ทำเอาผมเสียวแทบขาดใจ มันค่อยๆกดตัวผมลง พร้อมกับที่มันก็เด้งเอวสวนขึ้นมาด้วย จนสุดท้ายก็เข้าไปหมดจนได้ มันถอนปากผมออกแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอผม ตอนนี้ซับในกระโปรงหลายๆชั้นของผมแผ่กระจายอยู่ที่ต้นขาไอ่แจ๊คไปทั่ว เนื้อผ้าบางเบาทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้...แต่ความรู้สึกดีมันมีมากกว่า
มันจับเอวผมเพื่อควบคุมจังหวะ ริมฝีปากมันคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากผมไม่ห่าง จูบบ้าง งับบ้างตามจังหวะเบื้องล่าง ผมเองก็จูบมันตอบด้วยแรงอารมณ์ มือผมเลื่อนไปเกาะเกี่ยวอยู่ที่ต้นคอของมันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...
“อึก...อ๊ะ!” ซักพักมันก็ทาบทับลงมา ให้ผมนอนราบไปกับพื้นเตียง มือหนึ่งเลิกชายกระโปรงผมขึ้น อีกมือก็ลูบไล้ไปตามโคนขาของผม ผมยกตัวมาปัดมือมันที่จับชายกระโปรงอยู่อย่างอ่อนแรง... ความรู้สึกมันต่างกันนะครับ ระหว่างเปลือยหมดทั้งตัว กับมีอะไรใส่อยู่ แต่โดนถลกให้เห็น ที่แน่ๆคือผม...เอ่อ...มันเหมือนพวกเอวีอะ T^T
“ฮึๆ...ไม่เอา อย่าดื้อ แบบนี้แหล่ะดี...” มันเอื้อมมือมาจับที่ข้อมือผมแล้วกดลงไปที่เตียง ตอนนี้ชายกระโปรงเลิกขึ้นไปที่เอวแล้วถูกเกี่ยวรั้งด้วยสายริบบิ้นที่คาดไว้เป็นสายเข็มขัด ผมที่อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว ได้แต่มองหน้ามันตาละห้อย คือมันอายก็ตรงชุดนี่ล่ะครับ...ฮือออออออ
“ไม่ต้องมองอย่างนั้นเลย...แค่นี้ก็อยากจะแย่แล้ว อยากโดนรอบสามรอบสี่รึไง หืมม์...” เวร... คือกูมองจะขอให้มึงเอาชายกระโปรงกูลง ไม่ได้มองขอแบบนั้นนะ ผมทำหน้ายุ่งโดยไม่รู้ตัวมั้งครับ ไอ่แจ๊คเลยหลุดขำออกมา มันปล่อยมือที่กุมข้อมือผมอยู่แล้วลูบแก้มผมอย่างแผ่วเบา มือมันอีกข้างน่ะเหรอ...กระชับมั่นอยู่ที่ต้นขาผมครับ...จะบ้าตาย T^T
“อะ...แจ๊ค.....อื้ออออ.....อะ.....เบา....เบาๆหน่อย...อึก....อื๊อออออ”
“อืม....อะ คงเบาๆไม่ได้หรอก ฮึๆ...” มันก้มตัวลงมาทาบทับผมแล้วส่งต่อสัมผัสอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่ง...
“อะ...อ๊า~~”
“อะ...อืมมมมมม”
ผมปลดปล่อยออกมาเลอะกล้ามท้องเป็นลอนของไอ่แจ๊คไปหมด (จนถึงตอนนี้ชายกระโปรงด้านหน้าก็ยังคงถูกรั้งให้เปิดขึ้นแล้วเหน็บอยู่ที่เข็มขัดครับ T^T) มันเองก็ปลดปล่อยข้างในตัวผม...ผมที่นอนเหนื่อยอ่อนอยู่บนเตียงก็ตกใจสุดขีดเมื่อมันก้มลงไปที่...เอ่อ...ข้างล่างของผมใกล้ๆ แล้วจูบซับไปทั่ว.....งือออออ
“แจ๊ค....พอ...พอแล้ว เสร็จแล้ว...อะ” ผมรีบยันมือไปที่ไหล่ของมันเพื่อดันออกทันที
“รู้แล้ว...ว่าเสร็จแล้ว...ก้มลงไปสำรวจ....กลัวเปื้อน...แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร....” มันจูบไปทั่วแล้วยกตัวขึ้นมาพูดกับผมตรงหน้า...เล่นเอาผมหน้าแดง…
“บะ....บ้าเรอะ...” มันหัวเราะเบาๆราวกับชอบใจในทีท่าของผมมากมาย
“ปะ...เปลี่ยนชุด” มันประคองตัวผมขึ้นนั่ง และอูยยยยย.... จะกี่ครั้งก็เหมือนไม่ชินซักทีสิน่า ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ แถวๆสะโพก ถึงจะไม่มากเท่าครั้งแรก แต่ก็พอทำให้หน้านิ่วได้ละกัน
“ไหวมั้ย...” ผมพยักหน้ารับ...มีหน้ามาถามว่าไหวมั้ย...เหอะๆ วันหลังก็ทำเบาๆสิวะ T^T
มันปล่อยให้ผมเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ พอออกมามันก็ยื่นมือรอรับชุดเมดที่ผมเพิ่งเปลี่ยน...ไอ่เหี้ยนี่มึงออกแนวโรคจิตป่าววะเนี่ยยยยยยยย
“จะเอาไปซักเหรอ” ก็สงสัยอะ อดถามไม่ได้
“ไม่ซักหรอก เครื่องซักผ้าที่นี่ปั่นแรง เดี๋ยวชุดพัง” ว่าเสร็จมันก็เดินเอาไปแขวนในตู้เสื้อผ้า มือปัดๆจับๆเสื้อ....ตอนนี้มึงดูโคตรโอตาคุเลยไอ่บ้าเอ๊ย~ 5555+
ผมกลั้นขำไม่ไหว ก็ตอนนี้มันเหมือนจริงๆอะ จนมันเดินเข้ามาชาร์จตัวผมจนล้มไปบนเตียงอีกรอบนั่นแหล่ะ ถึงรู้ตัวว่าลางชักไม่ดีแฮะ
“ขำไรนักหนา...” คำนี้คุ้นๆมั้ยครับทุกคน เวลามันแสยะยิ้มอย่างนี้ทีไร งานเข้าทุกทีอ่า
“เปล๊า~ ขำไร ไม่มี๊” ผมยังกลั้นขำไม่อยู่อะ ตอบมันยิ้มๆ มันเองก็ยิ้มตอบ แต่ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ๆนะ อะนั่นไงกูว่าแล้วววว
“ไม่ขำก็ไม่ขำ เอาเถอะ...เดี๋ยวก็ขำไม่ออกเองแหล่ะ” พูดจบมันสอดมือเข้ามาใต้เสื้อยืดที่ผมเพิ่งจะใส่เข้าหัวไปเมื่อกี๊... มีแววได้ถอดอีกแล้วกู T^T
ไม่รู้จะขัดขืนทำไม...ยอมๆมันไปเลยละกัน ฮา~
ตอนพิเศษ นังหนูชุดเมด
***********************************
ผมเผ่นดีกว่า ซักพักคนแต่งคงโผล่หัวมาตอบเมนท์....โอ๊ยยยยย เหี้ยแจ๊คไรของมึงเนี่ย~ (*เอาตีนยันไอ่แจ๊คที่เริ่มมาเกาะแกะเมียมันแถวโต๊ะคอม)
รักคนอ่านทุกคนนะครับ...แต่จะรักมากกว่านี้ ถ้าไม่ยุให้คนเขียนมันให้บทเอนซีกับผมบ่อยๆ
คนเขียนมันยุขึ้นด้วยดิ บอกไรก็เอาหมด แต่งหมดอะมันอะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
