ต่อครับต่อ
---------------------------------
“ ข้าวปุ้น ... ”
“ กี ... ” มันหันมามองผมหน่อยนึง ก่อนที่จะหันไปมองกระจกห้องฉุกเฉินต่อ พอเห็นหน้าผม ดูมันสงบลงเลยครับ สงสัยจะอาย
“ ว่างคุยกับเราไหม ”
“ ขอดูมันอีกหน่อยแล้วจะนั่งคุยด้วยนะ ” วันสองวันก่อน ยังทำงอนๆกันอยู่เลย พอมีเรื่องหน่อยล่ะ ทำเป็นห่วง เพื่อนผมแต่ละคน
ผมเดินมานั่งกับพวกแม่ๆที่ตอนนี้ก็อยากจะรู้เรื่องเหมือนกัน
“ คนนั้นใช่ข้าวปุ้นที่ลูกเล่าให้แม่ฟังไหม ” แม่ผมถามครับ
“ ใช่ครับ คนนั้นแหละ ”
“ ดูเรียบร้อยจัง ไม่น่าจะทำเรื่องแบบนั้นได้เลย ” ก็จริงของแม่ครับ สักพักไอต้าก็เดินมา
บ่นว่าที่จอดอยู่ไกล ร้อนก็ร้อน บ่นเสียงดังจนผมต้องตีแขนให้มันเบาเสียง
“ นั่นข้าวปุ้นนี่ ไม่ไปถามมันอะ ”
“ มันบอกว่าเดี๋ยวเดินมา ” ผมบอกมัน แล้วก็ดึงมันให้นั่งลงครับ
“ เฮ้ย เป็นไงมั่งวะ ... สวัสดีครับแม่ มาด้วยเหรอครับ ” แม่ผมสองคนนั่งหลบเสาครับ
ไอนุตกใจใหญ่เลย อุอุ
“ แม่ว่าเราสามคนน่ะ ไปคุยกับเพื่อนที่ยืนร้องไห้คนนั้นไปลูก แม่เห็นเขาร้องไห้นานแล้วนะ ไปๆ ” ไล่อีก แม่จีนก็ อุอุ เปลี่ยนคำเรียกละ
“ ข้าวปุ้นไปนั่งกับพวกเราปะ ยืนอยู่ไงคนเดียว มา ” ไอนุนี่ของแรงจริงๆครับ เข้าไปดึงไปยื้อจนมันยอมมา ชอบให้คนฉุดก็ไม่บอก
“ เล่าให้ฟังหน่อยดิ ร้องไปเล่าไปก็ได้ อยากฟัง ” ไอนุเจ้าเก่าครับ
ข้าวปุ้นมันก็เล่าไปร้องไป อย่างที่ไอนุมันขอแหละครับ ก็จับใจความได้ว่า
ข้าวปุ้นมันก็ไปเที่ยวของมันตามเคย ยิ่งเป็นเสาร์ อาทิตย์ มันก็เลยไปนั่งเล่นตั้งแต่ทุ่มนึง ไปเฝ้าเด็กใหม่เขาแหละ พอสักสามทุ่มกว่า ข้าวปุ้นมันเห็นเด็กมันเดินมากับผู้ชาย ก็ฉุนเลยเข้าไปมีปากเสียงด้วย จากนั้นก็ฟัดปากกัน แต่ข้าวปุ้นแข็งกว่าเลยชนะมัน แล้วก็เคลียร์กับเด็กมันต่อ เด็กใหม่กลัวมันมากเลยยอมรับว่าหลอกข้าวปุ้นเล่นๆ ข้าวปุ้นเสียใจมาก แต่ก็ไม่คิดจะทำอะไรผู้หญิง เลยเข้าไปนั่งกินเบียร์ ผ่านไปแปบเดียว ผู้หญิงคนนั้นก็ไปเอาใครมาไม่รู้เป็นฝูง แล้วบอกว่าข้าวปุ้นหลอกเขา แบบหลอกไปฟันอะครับ ไอผู้ชายคนนั้นเลยถลาเข้าไปชกข้าวปุ้น พวกมันอีกหลายคนก็รุมยับเลย จังหวะนั้นไอต้นสนก็เข้าไปห้าม ไอพวกนั้นก็ไม่สนใจกระทืบต่อไปเรื่อยๆ ไอต้นสนเลยบอกว่า
ไปเดี่ยวๆกันข้างนอกร้าน ถ้าแพ้ก็ยำให้มันตายสองคนเลย แต่ถ้าชนะก็อย่าไปทำข้าวปุ้น สุดท้าย
ไอต้นสนยับเลยครับ สงสัยเพราะแผลจากคราวก่อนยังไม่หายดี
“ เราเห็นมันโดนรุมจนเละแล้ว เราก็เลยเข้าไปกอดมันไว้ แล้วก็ขอพวกนั้นอย่าไปทำมันอีกเลย แต่ไอต้นสนมันผลักเราออกมา แล้วก็ตะโกนท้าพวกนั้นว่า แน่จริงทำกูให้ตายเลยดิ ไปทำไอตุ๊ดนั่นทำไม ” ด่าข้าวปุ้นเป็นตุ๊ดอีกมึงไอต้นสนเอ้ย
“ แล้วก็มีใครไม่รู้ จับมีดแทงมันเลยอะ แล้วก็บอกว่าตายสมใจซะมึง เราตกใจมากอะ
ตอนนั้นมีพวกกู้ภัยอยู่แถวนั้น เขาวอเรียกรถ แล้วก็รับมันมานี่ ”
“ ไอต้นสน เก่งจริงๆมึง ช้ำในตายแน่กูว่า ” ไอนุครับ ไอเพื่อนโฉด
“ ถะ ถ้ามันตาย เรา ๆ ฮึก จะมีใคร ... ” มันยังพูดไม่จนก็ลุกเดินไปที่หน้าห้องฉุกเฉินอีกแล้วครับ เฮ้อ ผมหันมามองหน้าเพื่อน แต่ละคนเหนื่อยใจเลยครับ
“ พวกแกว่าถ้าคราวนี้มันรอด มันจะรักกันได้ไหมวะ ” ไอนุมันถาม ผมก็ไม่กล้าตอบอะครับ มีแต่ไอต้าที่หัวเราะขำๆ
“ คู่รัก คู่เลือด รักเรียกเลือดของจริงๆ ถ้ารักกันอะ ”
“ น้อง ๆ ไอต้นสนน้องพี่อยู่ไหน ” พี่ต้นกล้ามาครับ แต่ละคนนิ่งเลย แกรู้ได้ไงอะ
“ เพื่อนที่อยู่โรงพยาบาล เขาบอกว่าเห็นคนป่วยนามสกุลคล้ายๆพี่ ” แล้วพวกผมจะพูดยังไงอะครับ แกยิ่งรักน้องแกมากๆอยู่ด้วย
“ มันอยู่ในห้องฉุกเฉินอะครับ ” ดูพี่แกช็อกเหมือนกัน นิ่งไปเลย
“ เป็นอะไรกับคนป่วยลูก ” คุณแม่จีนเดินมาครับ แม่ผมก็เดินอ้อมไปอีกด้านนึง
“ ผมเป็นพี่ชายครับ เอ่อ... ”
“ น้าเป็นแม่ๆของเด็กแถวๆนี้แหละ ใจเย็นๆนั่งรอก่อนดีไหมลูก ” แม่จีนมาถูกจังหวะมาก
พี่แกกำลังช็อกเลย
“ เขาไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมครับ ” แม่ๆก็ขนาบข้างเรียบร้อย กลายเป็นคนแก่ปลอบใจคนหนุ่มซะงั้น
“ ถ้าเป็นอะไรมาก หมอเขาคงต้องวุ่นๆกัน นี่ตั้งแต่มาก็ไม่เห็นมีอะไร เพื่อนเขาก็ยืนอยู่นู่นคนนึง ”
“ ก็หวังแบบนั้นแหละครับ เฮ้อ ไอต้นสน... ” พี่ถอนหายใจใหญ่เลย อยากเข้าไปช่วยปลอบจัง หุหุ
หลังจากนั้น หมอก็เดินออกมาครับ บอกว่า แผลมีดไม่น่ากลัวเพราะเข้าไม่ลึก แต่ที่น่ากลัวกว่าคือแผลจากการโดนรุม หมอบอกว่า บวมช้ำมากๆโดยเฉพาะขาสองข้าง อาจจะต้องเอกซเรย์กระดูกเพื่อดูอาการอย่างละเอียด
“ จะเดินได้เหมือนเดิมไหมครับหมอ ” พี่ต้นกล้าถามหมอครับ
“ หมอลองๆ จับๆดู มันไม่น่าจะมีแตกมีหักนะ แต่อยากให้ดูผลเอกซเรย์เพื่อยืนยันดีกว่า
หมอไม่กล้ารับรองตอนนี้นะ ”
“ แล้วต้องอยู่โรงพยาบาลสักกี่วันครับ ” อันนี้ผมครับ
“ อาการช้ำในเนี่ยหมออยากดูสักหลายวันหน่อย ส่วนขาสองข้างคงอย่างที่บอก ยังไงหมอขอตัวก่อนนะครับ มีอะไรถามจากพยาบาลได้เลย ” แล้วหมอก็ไปครับ พวกผมเลยขอเข้าไปดูมันสักหน่อย แม่ๆก็บอกจะนั่งรอไม่อยากเข้าไปดู สงสารมันครับ
“ เฮ้อ หมดหล่อจริงๆซะแล้วมั้งมึง ” ไอนุเดินไปดูไอต้นสนใกล้ๆ ทำเหมือนดูศพเลยนะไอนี่หนิ
“ หมอบอกว่าคงต้องอยู่ในห้องนี้ก่อนอะคืนนี้ เพราะมันไอกับหายใจถี่ตลอดเวลาเลย อย่าเป็นอะไรนะต้นสน พี่ไม่มีแกกวนประสาท ไม่รู้จะอยู่ได้ไหม ” พี่ต้นกล้าพึมพำจนไอข้าวปุ้นร้องไห้อีกรอบละครับ
“ ข้าวปุ้น พี่ว่าเราไปคุยกันหน่อยดีกว่าปะ ” พี่ต้นกล้าจริงจังละครับ ลากแขนมันเลย
“ พี่ครับๆ ผมว่ารอสักหน่อยดีไหมครับ ข้าวปุ้นมันคงไม่พร้อมน่ะ ” ไอต้ารีบไปห้ามครับ
จะทำอะไรเกรงใจห้องฉุกเฉินบ้างเห๊อะ คนป่วยเขาอยู่ไม่สุขกันแล้วคร้าบ
“ ไม่เป็นไรหรอก ฮึก คุยกันสองคนใช่ไหมครับ ” พี่ต้นกล้าพยักหน้า ก่อนจะปล่อยมือแล้วเดินออกไปครับ
“ เราไปคุยกับพี่แกก่อนนะ อย่าห่วงเลย คงไม่มีอะไรเลวร้ายกว่านี้แล้วล่ะ ” พูดคล้ายๆกับไอต้นสนเลยครับ แล้วมันก็เดินตามออกไปครับ พวกผมจะอยู่กันทำไมล่ะครับ ก็ต้องเดินออกไปเหมือนกัน
“ แม่ว่าเราปล่อยเขาคุยกันไป พวกเราน่ะกลับบ้านกันเถอะพรุ่งนี้ค่อยมาแต่เช้า ” พวกผมก็เลยร่ำลากันก่อนจะต่างคนต่างกลับครับ
พอกลับถึงบ้าน ผมก็นั่งกังวลเรื่องข้าวปุ้นกับพี่ต้นกล้าครับ พี่ต้นกล้าอะรู้ว่าไอต้นสนชอบข้าวปุ้น แกรู้ว่ารักกันเจ็บๆแบบนี้ยังจะปล่อยให้ไอต้นสนมันพยายามอีกไหมนะ เฮ้อ
“ คิ้วชนกันละนะ คิดอะไรคนเดียว บอกเรามั่งสิ ”
“ อืม ไปใส่เสื้อผ้าก่อนเหอะไป อุจาดตา ” เดินมาผ้าผ่อนไม่ใส่หรอกครับ โทงเทงๆเลย
“ เฮ้ยยย ” กำลังจะหันหน้าหนีครับ มันก็กระโจนเข้ามาเลย ไม่โดดมาเปล่า เริ่มออกอาการหื่นทันทีด้วยครับ
“ ฮึ่ยย ฮื่ออ ไม่เอา งือออ บอกว่าไม่เอา แม่อยู่ข้างๆนี่เองนะ ”
“ อืม ก็รู้อยู่ นายก็เก็บๆเสียงสิ นะ อืออ อืมม ” มาเป็นภาระอะไรของกูอีกล่ะ ไอหื่นเอ้ย
มือของมันค่อยๆลูบหน้าอกกับหน้าท้องแบนๆของผม โอยย จะไม่ไหวแล้วครับ
“ โอ้ยย ถีบทำไมอะ ” ก่อนจะเลยเถิด ผมรีบถีบมันออกไป
“ อย่าหื่นให้มันมาก ขอเหอะว่ะ วันนี้กูเหนื่อยนะ แม่ก็อยู่ข้างๆ มึงจะทนเอาหน่อยไม่ได้หรือไงวะ ” ไม่รู้ยังไงครับ บางทีผมก็โมโหอะครับ คนบ้าอะไร หื่นโคตร
“ อ่อๆ เดี๋ยวนี้ว่าเป็นชุดๆเลยนะ ทำไม ผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม ที่ทำให้นายเริ่มไม่อยากอยู่ใกล้เรา ” ไปเลยครับ คิดของมันได้นะนั่น มันคงหมายถึงริสแน่ๆเลย
“ พูดถึงผู้หญิงคนนั้นอะเหรอ กูยังคุยกับเขาไม่ถึงห้าทีเลย ”
“ ต่อหน้าไม่ถึงห้าทีใช่ไหมล่ะ ” อ้าวไอนี่นิ พาลใหญ่แล้วนะมึงนะ
“ พอเหอะๆ อย่ามาเถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่องเลย นอนเหอะ ” ดึกมากแล้ว ผมก็ง่วงมากแล้วด้วย
“ เรื่องของเรา นายไม่เคยใส่ใจบ้างเลยเหรอ ” ผมหันไปหามันทันที มันยืนเช็ดน้ำตาแบบลวกๆ ผมก็ตกใจดิครับ นี่มันน้อยใจผมขนาดนี้เลยเหรอ
“ ต้า มันไม่ใช่แบบนั้นนะ ”
“ นายนอนเถอะ ” มันพูดพร้อมๆกับเดินไปใส่ชุดนอน แล้วก็คว้าโทรศัพท์ทำท่าจะเดินออกไปครับ
“ ไปไหนอะ ต้า ... ” มันเหลือบมองผมนิดหน่อย ก่อนจะเปิดประตูเดินออกไป
“ … ” มันไม่ตอบผมอะ ...
----------------------------------
พักหลังนี่ไม่ค่อยค้างเนอะ ผมว่า
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (นายกีตาร์ กะ นายกีตาร์) (อ่าน 301759 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก