มาต่อให้ละครับผม
------------------------------------
แค่เห็นหน้ามัน หนังสือก็หล่นลงพื้นไปเลยครับ ไอต้า ไอบ้า มึงไปอยู่ไหนมา ทำไมปล่อยให้กูอยู่คนเดียว
“ จะอึ้งทำไม เห็นกันอยู่ทุกวัน ” มันก้มลงไปหยิบหนังสือ แล้วก็ส่งคืนให้ผม
“ ไอบ้า ” ผมด่ามันแล้วก็วิ่งหนีออกมา ทีนี้มันตะโกนไล่ตามผมครับ อายมากมาย
แต่อารมณ์งอนมันพุ่ง เลยไม่ได้สนใจ
“ ฮึก มันไม่ตามมาเหรอ ฮึก ” ผมหนีมาตรงระเบียงของห้างอีกฝั่งของร้านหนังสือ มันเป็นทางเดินยื่นออกมา ตรงนั้นเป็นระเบียงที่ปกติไม่ค่อยมีคนครับ เพราะมันไกล แต่ผมชอบมานั่งเล่นกับไอต้า
ผมนั่งรอสักพักมันก็ยังไม่ตามมา ตอนนี้น้ำตาร่วงเป็นสายเลย ทั้งน้อยใจ ทั้งกังวล
กลัวจะกลับบ้านไม่ได้อะ
“ หนีมาทำไมอีก หนีมาทั้งวันแล้วนะ ไม่เบื่อหรือไง ” ผมหันไปมองก็เห็นไอต้ายืนยิ้ม
ผมก็ดีใจจนอยากวิ่งไปกระโดดกอดคอมันอยู่แล้วครับ แต่เรื่องอะไร
“ หึหึ ไม่อยากเจอ ก็โอเค เอานี่ไป โทรศัพท์กับกระเป๋า ” พอมันวางไว้ที่ตัก ก็ทำท่าจะเดินหนีผมไปอะ
“ ต้า ไม่เอานะ อย่าไปไหนนะ ฮึก อยู่กับเรานะ ฮืออ ” ไม่สน ไม่วางท่า ละครับ ผมรีบวิ่งไปกอดมันจากข้างหลัง มันก็ทำท่าแกะมือผมออก มือกูอะกาวเว้ย ไม่ปล่อย ๆ
“ นี่ ปล่อยมือ เราจะไปไหนได้ล่ะ แฟนอยู่นี่ทั้งคน รีบปล่อย เร็ว ” ดูมันสวนทางกันไปสวนทางกันมานะกูว่า คำพูดมึงเนี่ย
“ ฮึก แฟนอยู่นี่ทั้งคน ฮึก แล้ว ฮึก จะไปไหน ” มันฮาก๊ากเลยทีนี้ อะไรวะ
“ จะไปหยิบไอติมครับ วางไว้เดี๋ยวคนเขาขโมย ” ป่อยยยยยย หน้าแหกเลย
“ เออ ไปสิ รีบๆไปเอามาเด้ ไป ” นี่แหละกู เหอะๆ มันก็ส่ายหัว แล้วก็เดินไปตรงประตูหน้าระเบียง ถือไอศกรีมสองถ้วย มีถ้วยเล็กกับถ้วยใหญ่ มันส่งถ้วยใหญ่ให้ผมครับ
“ อ่ะ กินซะ เริ่มละลายแล้ว ” ผมคว้ามาถือแก้เขิน อุอุ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตากิน ไม่พูดไม่จาครับ ไอต้ามันก็ดีครับ นั่งข้างแล้วก็ลูบหัว ๆ ดีว่ะ เหมือนกูเป็นหมาเลย
“ รู้ไหม เพิ่งได้กินไอติมถ้วยเดียวเองตั้งแต่เช้า ” ผมงงเลย ทำไมได้กินแค่ไอติมอะ ถึงจะสงสัย แต่ผมก็ยังวางฟอร์มครับ ไม่ถามมันหรอก
“ หึหึ มีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฟัง วันนี้ระพอแฟนเราหนีลงจากรถ เราก็ตะโกนเรียก แต่เขาไม่สนใจ ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนี เราขับรถมายังไงก็ต้องหาที่จอดก่อน พอจอดแล้วเราก็เดาเอาว่าแฟนเราคงจะไป MK เลยเดินไปหา แต่ไม่เจอ ก็เลยเดาอีกว่าคงจะหิวพิซซ่า เดินหาสองที่แล้วไม่เจอ ก็เลยโทรหา กะว่าจะง้อ อีกอย่างตอนนั้นหิวมาก ” ผมก็นั่งมันบ่น ๆ ๆ ไป
“ แต่ปรากฎว่า เขาไม่รับ เราร้อนใจมากก็เลยวิ่งกลับไปที่รถ เพราะนึกขึ้นได้ว่า แฟนเรานะเวลางอนอะ ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ” ผมก้มหน้างุดๆ กินไอศกรีมไปครับ นี่มึงจะเล่าอะไรของมึงเนี่ย
“ เราก็เห็นทั้งมือถือ ทั้งกระเป๋าตังอยู่ เราตกใจมากรีบตามหาทุกที่เลย เพราะเป็นห่วงว่า
ถ้าไม่มีเงินจ่าย ร้านเขาก็จะหาว่าเป็นพวกหลอกลวง เราไปหาที่ร้านอาหารญี่ปุ่น แต่ก็ไม่เจออีก
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เลยมานั่งรอที่ร้านหนังสือ เพราะแฟนเราอะชอบอ่านหนังสือ ” ยิ่งฟัง มันเหมือนยิ่งมีอะไรมาจุกที่คอหอยผมครับ
“ แล้วสุดท้ายเขาก็มาจริง ๆ แต่ยังไม่ได้คุยเลย ก็โดนด่าซะงั้น เรามั่นใจว่าแฟนของเราอะต้องหนีมาที่นี่แน่นอน เราเลยแวะไปซื้อไอติมของชอบเขามาให้ ชอบไหมครับ กี ” พอมันพูดจบ ผมก็ซบลงที่อกกว้างๆของมัน ร้องไห้หนักๆใส่มันครับ
“ ฮือ ต้า เราขอโทษ เราๆ มันไม่ดี ต้า ฮือออ ”
“ ไม่เอาน่า ไม่ดียังไง ขนาดร้องไห้ยังน่าฟัดเลย ” เหมือนจะนึกได้ ผมทุบอกมัน ตุ่บๆ ตั่บๆ
มันก็นั่งหัวเราะอย่างเดียว พอผมทุบจนพอใจ มันก็ดึงผมไปกอดแล้วก็ลูบหัว สรุปแล้วกูนี่หมาชัดๆ
“ เราน่ะ แคร์ทุกเรื่องที่เป็นนาย ใส่ใจในทุกๆสิ่งที่เป็นนายนะกี นายชอบหรือเกลียดอะไร
เรารู้เราจำได้ วันนี้วันเกิดนายใช่ไหม หืม ” ผมผงกหัวตรงหน้าอกของมันรัวๆ
“ เราไม่ขอให้นายเปลี่ยนหรือเลิกนิสัยของนายหรอกนะ แต่ขอให้เห็นใจเราบ้าง เราไม่เคยคิดดูถูกนายแม้แต่ครั้งเดียวเลยนะ ” ผมก็ผงกหัวรัวๆอีก
“ พอๆ เดี๋ยวของจะขึ้น มันยิ่งอ่อนไหวอยู่ ” ผมก็เงยหน้ามามองมัน ตอนนี้ผมพูดอะไรไม่ออกอะครับ รู้แต่ว่าผมมีความสุขมากๆ ที่มีคนห่วงใยผม เข้าใจและที่สำคัญเขาทนผมได้
“ เออ เจอแล้วนะ ตัวปัญหาอะ เออ ขอโทษทีนะเว้ย ว่าไงยุ่งอยู่เหรอ เสาร์อาทิตย์สงสัยไม่ได้พักไม่ได้ผ่อนเลยอะเนอะ มาที่นะ ... ครับๆ บายครับ ” จู่ๆไอต้ามันก็หยิบโทรศัพท์มาคุย ไม่รู้มันคุยกับใครครับ แต่เดาๆว่า ไม่ไอนุก็ไอต้นสน ไม่ก็ข้าวปุ้น
“ ปะเถอะไปรอเพื่อนๆกัน เดี๋ยวก็มากันแล้ว เฮ้อ ไม่น่ารักเลย ไปล้างหน้าล้างตาปะ ”
พอล้างหน้าล้างเสร็จ เพื่อนๆพี่ๆก็มากันครับ ครบเลย ขาดแค่พี่ป้องกับพี่ก้องครับ สองคนนั้นเห็นว่าติดโปรเจค มาไม่ได้ และแล้วก็กลับมาที่ MK อุอุอุ
“ ได้ข่าวว่าวันนี้ ทำตัวมีปัญหาเหรอ แล้วนี่จะล้วงทำไม ” ข้าวปุ้นเริ่มก่อนเลยครับ ไอต้นสนมันนั่งข้างๆทำอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่ามันเอาแต่หัวเราะ
“ ทำแบบนั้นบ่อยๆ เดี๋ยวไอต้าก็อกแตกตายหรอกมึง แล้วจะมานั่งเสียใจ ” ไอนุเสริมมาอีก
ทำไมอาหารมาช้าจังอะครับ ผมเฉๆไม่ได้เลย
“ อืม จริงๆ พี่ว่าเราอะ ใจเย็นลงนิด โตแล้วนะกี ” พี่บอลก็เอาอีก เหลือแต่ไอต้นสน ที่ตอนนี้ยุ่งๆกับข้าวปุ้นอยู่ เฮ้อ โชคดีไปกู
“ อย่าไปพูดอะไรเลย ถ้านิสัยอะแก้กันได้ แต่สันดานเนี่ยคงไม่ได้หรอก ” ง่า นึกว่าจะรอดครับ ไอต้นสนอะ
“ นี่วันเกิดกูน้า อย่าว่ากูอีกเลยน้า นะ นะ นะ ” อ้อนเข้าเว้ยไอกี เหอะๆ
“ ก็ได้ๆ ให้วันนึง แล้วมึงจะเอากูตรงนี้เลยไหม ต้นสน ” ข้าวปุ้นครับ คู่รักคู่เลือด เหอะๆ
ด่ากันตีกันเจ็บๆ ตลอด
พอนั่งกินเสร็จก็ทำท่าลุกกันแบบไม่พูดอะไรกับผมเลยครับ ทุกคนลุกหนีกันหมด ยกเว้นไอต้า ผมก็เอ๋อกินดิครับ
“ ต้า ๆ พวกมันไปไหนกันอะ ทำไมไม่พูดไม่อะไรเลยอะ ต้า ๆ ” ไอต้ามันก็ชี้ให้ผมดูครับ
ทุกคนกลับมาพร้อมกับของขวัญคนละกล่อง ผมน้ำตาเล็ดเลย ทำไมวันนี้กูมีแต่เสียน้ำตาวะ
“ ไม่เอาๆ ไม่ร้องแล้ว อายคนอื่นเขามั่ง 20 แล้วนะ ” พี่บอลพูดครับ จากนั้นทุกคนก็ให้ของขวัญผม พร้อมๆกับอวยพร ข้าวปุ้นกับต้นสนไม่พูดอะไร มีแค่ลูบหัว (ดูพวกมันดิ -*-)
“ วันเกิดขอให้มีความสุขนะ ห่วงคนที่รักเราบ้าง อย่าให้เขาต้องเหนื่อยใจนะ ” ผมผงกหัวหงึกๆ คนในร้านมองแบบยิ้มๆกันใหญ่เลย อายอะ
“ กูไม่มีอะไรจะบอกมึงมากหรอก กีกูรักมึงนะ ” ไอนุนี่แหละ ตัวเรียกน้ำตาเลย ผมกอดมันแบบไม่สนใจใครเลยครับ ผมกับมันยิ่งกว่าแฟนยิ่งกว่าเพื่อน แต่เป็นผมที่มักจะทำให้มันต้องเดือดร้อนตลอดเลย นุกูก็รักมึงนะ (แล้วไปเป็นแฟนไอต้านะมึงสาด <--- อันนี้ส่วนตัว เหอะๆ)
หลังจากเฮฮา เปื้อนน้ำตากันเรียบร้อย พี่บอลก็ชวนดูหนังต่อครับ พี่แกจะเลี้ยงเอง ทุกคนก็ดูด้วย ของฟรีนี่เนอะ ตอนดูหนัง ไอต้าก็กุมมือผมตลอดเวลา มีชี้ให้ดูแต่ละคู่ด้วยครับ น่ารักกันจริงๆ มีซบ มีจับมือ ดูแล้วมีความสุขจัง
ตอนนี้เกือบๆจะดึกแล้วครับ ทุกคนก็ร่ำลากัน ผมกับไอต้าก็เตรียมตัวกลับสิครับ มันก็เดินไปเอารถ บอกให้ผมรอหน้าห้างมันจะขับมารับ พอขึ้นรถ ก็ต่างคนต่างเงียบ ผมอะเขินครับ
ต้องขอบคุณจริงๆ ที่วันนี้ผมมีมันอยู่ข้าง ๆ เรื่องวุ่นๆในวันเกิดของผมจบซะที เฮ้อออ
“ กี คนที่นายกินข้าวด้วยน่ะเป็นใคร ริจะมีชู้ใช่ไหม ดีล่ะ คอยดูนะจะไม่ให้ลงจากเตียงเลย หึหึ ” แง้ จบศพไม่สวยแล้วกีเอ้ย แง๊ ๆ ๆ
----------- จบตอนพิเศษ -----------------
สั้นเนอะ ว่ามะครับ
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (นายกีตาร์ กะ นายกีตาร์) (อ่าน 302238 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก