หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (นายกีตาร์ กะ นายกีตาร์)

[● MaYa~Boy ●]

อ่านเรียบร้อยแล้วนะคับ

[NCJung]

ในที่สุดก้อตามทัน อิอิ
สนุกมากเลยค่ะ พี่กีต้าร์นักฟุตบอลหึงน่ารักดีนะคะ
ยังไงก้อประคองรักกันต่อไปนะคะ
แอบหวังลึกๆว่า ทุกวันนี้ทั้งสองคนยังคบกันอยู่ อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

[wan]

รักคือความเข้าใจ รักคือความอดทนยิ่งใหญ่ รักคือความเสียสละ  

เป็นกำลังใจให้นะครับ

[lomekung]

สงสัยจะโดนไม่ใช่น้อย...


 

[wattanai]

พี่กีอะ.........ทำตัวให้พี่ต้าเปงหวง...........

เดี๋ยวจะไปฉุดพี่ต้ามาอยู่กะนนท์ดีก่า............555++

ิืิือิอิ........ไปดีก่าาเดี๋ยวตาย....555+

[xiiiNG]

มารอตอนดึกๆนะค๊าาา

[patz]

เข้ามา +1 คร้าบบบ 

[jurassic]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ พออ่านแล้วก็ติด พอติดแล้วก็ไม่มีอันจะทำงาน
เฮ้อ!!!!

เป็นกำลังใจให้นะ

[wattanai]

เข้ามารอร๊อรอ.........อิอิ

[TinaJunior]

รอรอๆๆ :call:ด้วยคน

[archi_10_001]

 

เข้ามารอ....ลุ้น ต้นสน-ข้าวปุ้น ฮุๆ

[kiss88]

ทำไมไม่เล่าตอนจบด้วยยยย 

มาลงตอนหลักด้วยนะคะพี่นุ อยากรู้เรื่องคู่รักคู่เลือดอ่า ว่าเค้ารักกันยังไง

[archi_10_001]

ว้า...5555 นึกว่ามาต่อ....แง่มๆ โฉบมาบอกว่า ไปหลับรอก่อน

เดี๋ยวโฉบมาดูอีก

คู่รัก คู่เลือด....รักกันอย่างไรหนอ

ต้นสน-ข้าวปุ้น ฮุๆ

[xiiiNG]

อากอ่านคู่ ต้นสนก่าข่าวปุ้น อ่าาค่ะ^^

[wattanai]

   ^ ^

[mecon]

คิดถึงกีต้าร์ของกีต้าร์
คิดถึงคุณนุของพี่บอล 

หายไปไหนนะ งานคงชุมน่าดุ เงียบเชีียว

[RAKDEK_KA]

เมื่อไรน้องนุจะมาอะจ๊ะ 
ปล่อยให้คนแก่ รอนาน  มันบาปนะเนี่ย

คิดถึงน้องๆ กี-ต้าร์ 

[byzantines]

มาต่อนะคร้าบ ๆ 

[archi_10_001]

มาดัน

พร้อมกับตะโกนร้องให้ดังๆ........

อยากอ่านต่อมากมาย.....


รออยู่นะเจ้าคะ

อิอิ

 

[puzp]

หุ หุ

มา นั่งรอ ตอนต่อไปอ่าาา



 

[melpomin]

อ่านทันแย้ววววว

สนุกสุดๆครับ ชอบมากมาย

[saber]

  ว้าววว คิดถึงจังเลยครับ ไม่ได้โผล่หัวมาให้เห็นหน้าซะหลายวัน มันเป็นแบบนี้ครับผม เจ้านายผมอะเขาเพิ่งมาจากอังกฤษอย่างที่บอกแหละครับ เกิดอยากเข้าไปกรุงเทพ บอกว่าอยากจะเข้าไปดูสภาพบ้านเมือง ผมจะขัดได้เหรอครับ ก็ต้องติดตามไปด้วย พอถึงกรุงเทพ ก็ไปซื้อของซะเยอะเลย ผมนึกเอาว่าสงสัยตกกลางคืนได้เข้าเธค เข้าผับชัว ที่ไหนได้
พาผมเดินรอบที่พักซะงั้น เจ้านายผมบอกว่า ตอนอยู่เมืองนอกก็เที่ยวมามากแล้ว เบื่อแล้ว ว่างั้นนะ ผมล่ะเชื่อเลย
อยู่กรุงเทพ 2 วัน ก็ไปวันที่ 12 - 13 กลับมาถึงช่วงค่ำๆ แกลากผมไปนั่งกินนมโอ่งต่ออีก รุ่งขึ้นก็เลยนอนตายเลย แต่ไม่วายต้องตื่นมาทำงานต่ออีก
          เนี่ยแหละครับ วันศุกร์ถึงได้พัก เลยใช้เวลากับ ... แหะๆๆๆ ที่ตามมาถึงบ้านเลย เหนื่อยครับ เหนื่อย 










         แต่ยังไงก็ต้องมีอะไรมาต่อให้บ้างแหละครับ แอบหายไปนานๆ ไม่รู้คิดถึงผมมั่งอะป่าว  สักครู่ต่อให้ครับผม

[saber]

ต่อกันครับ

     -------------------------------------

   ไอต้ามันเดินออกไปนานแล้วครับ ผมก็นั่งรอคิดว่ามันคงจะแกล้งผมแน่ๆ เลยไม่เดินออกไปหามันครับ แต่ เอ นี่มันนานกว่าปกติแล้วนะเนี่ย หรือมันโกรธผมจริงๆอะ
   ผมตัดสินใจเดินออกไปตามหาไอตัวโตขี้ใจน้อยของผมครับ เดินหาในบ้านทั่วแล้วก็ไม่เจอ
เลยเดินออกไปนอกบ้าน เห็นแสงไฟวับๆแถวๆสวนครับ พอเดินไปมองดูใกล้ๆก็เห็นไอต้านั่งชันเข่าคุยโทรศัพท์อยู่คนเดียว ตรงหินก้อนใหญ่ๆ (ที่จริงใช้ปูนทำครับ ไม่ค่อยจะมีตัง เหอะๆ)
   “ เป็นมึง มึงไม่คิดเหรอ ” หืม คุยกับใครวะ
   “ ก็ใช่สิ พี่เขามีมึงคนเดียวนี่ แต่ของกูอะ มีแต่คนรุมตอม ” พูดเหมือนเป็นแมลงหวี่เลย มันพูดถึงใครวะ 
   “ เอาอารมณ์ไหนมานั่งใจเย็นล่ะ พอมีเรื่องแบบนี้ทีไร กูไม่ต่างจากหมาถูกทิ้งเลย อืมๆ เดี๋ยวจะนอนละ เออ ขอบใจว่ะ อืมๆ บายๆ ” พอเสร็จแล้วมันก็นั่งแหงนมองฟ้า เป็นอะไรมากไหมมึงเนี่ย
   “ มานั่งทำไมคนเดียว ไปนอนได้แล้ว ”
   “ ... ยังไม่ง่วง ”  ตกลงโกรธหรืองอนกู เอาซักอย่าง
   “ ไม่เอาน่าๆ กูทำอะไรผิดเหรอ เหวออ ” ผมเอาคางไปเกยไหล่กว้างๆของมัน แต่มันขยับออก ผมเสียหลักเลยถลาไปกองตรงหน้าขาของมัน ดีนะที่มันนั่งอยู่
   “ แฮะ ๆ ๆ ” เขินเลยดิผม ดูมันยิ้มๆแล้วก็หันไปทางอื่น สงสัยจะงอน
   “ เป็นอะไรนักหนา แค่ไม่ได้ ... ”
   “ ไม่ได้อะไร ” ทีนี้ล่ะรีบพูดเลยนะ
   “ เออ เอาเถอะ ๆ จะให้ทำไงอะ กู ๆ ๆ ไม่อยากนี่ ” พูดออกไปได้ไงเนี่ย อายเลย
   “ ฮ่า ๆ ๆ ” มันหัวเราะร่าเลยทีนี้ ผมลุกหนีครับ อายอะ
   “ ไปไหนเล่า อยู่นี่ด้วยกันก่อนสิ ”  มันดึงผมนั่งลง แล้วก็ดันหัวของผมให้นอนอยู่ที่ขาของมัน แข็งมากเลยอะ ใหญ่ด้วย เหอะๆ
   “ เคยคิดไหมว่าจะต้องมาเป็นแบบนี้ ” อารมณ์ไหนอีกล่ะ
   “ ไม่เคยหรอก ใครจะไปคิดว่าต้องมาเสียตัว ผู้ชายแท้ ๆ ” 
   “ หื๊ม หน้าแบบนี้ เรียกผู้ชายแท้เหรอ งั้นผู้หญิงหน้าตาเป็นไงอะ ”
   “ ไอเชรี่ยต้า มึง ๆ หาว่ากูเหมือนผู้หญิงเหรอ ” ผมหยิกขาอ่อนมันครับ มันก็ร้องโอ้ยๆ
ขอโทษผมใหญ่เลย
   “ จำไว้ อย่ามาว่ากูเหมือนผู้หญิงอีก เข้าใจปะ ”
   “ อูยย นิสัยแบบนี้ไม่เรียกผู้หญิงอีก โอ้ยยย พอแล้ว ๆ ” กวนจริงๆ ไอนี่นิ หลังจากนั้นผมก็
นอนดูท้องฟ้าไปเรื่อยๆ มันก็เอามือลูบหัวผม เขี่ยๆ เล่นๆ เพลินดีไหมล่ะมึง


   “ ขอโทษนะ ”
   “ ขอโทษทำไม มึงทำอะไรผิด ไม่มี๊ ” กวนมันมั่งครับ มันก็หัวเราะในลำคอ แล้วก็ขยี้ๆ
หัวผมอะ นี่หัวกูนะไอต้า
   “ เมื่อกี๊ อยากรู้ปะ ว่าเราคุยกับใคร ”
   “ ไม่อยากรู้หรอก ง่วงนอน ”
   “ ไม่อยากรู้ก็ช่างดิ ไม่ได้อยากให้นายรู้ซักหน่อย ” ย้อนกูนี่หว่า
   “ แล้วพูดกับใคร หื๊ม หื้ม ” ดูว่ามันจะไหลยังไง
   “ พูดกับคนนั้นไง ที่อยู่ข้างๆนายอะ ” ผมกระโดดหามันเลยครับ มันรู้ได้ไงอะว่า ผมกลัวความมืด กลัวผีด้วย
   “ โอ๋ ๆ ๆ พูดเล่นหรอกน่า นั่งดีๆดิ จะเบียดทำไม ” ก็กูกลัวนิมึง ผมก็ขยับไปจนตัวแนบกับ
ติดกับมันเลย มันก็หัวเราะหน่อยๆเหมือนเคย
   “ เมื่อกี้น่ะ เราพูดกับนุมัน ”
   “ ห๊า ไอนุเหรอ ม ... มึงคุยกับมันทำไม หรือ ๆ ๆ ” ผมตกใจมากนะครับ ที่มันไปพูดกับนุ
ผมยังไม่อยากให้นุมันรู้อะไรตอนนี้
   “ มีอะไร ทำไมถึงจะคุยกับมันไม่ได้ ”
   “ นุมันเป็นเพื่อนรักกูนะต้า ถ้ามันรู้แล้วไม่คบกับกู กูจะทำยังไงอะ ต้าทำไมมึงทำแบบนี้อะ ”
   “ พอ ๆ ไปกันใหญ่ละ นี่นายไม่เคยรู้เลยเหรอว่า คนอื่นเขารู้กันหมดแล้ว ”
   “ ไม่จริง ไม่จริงอะ เขาจะมารู้ได้ไง ... ”
   “ เราก็ไม่รู้หรอกนะกี แต่นุอะเป็นคนแรก ที่เริ่มรู้สึกว่านายกับเราอะ เป็นอะไรกัน ”
   “ บ้าเหอะ อย่างไอนุอะนะ มันรู้ได้ยังไง ”
   “ ฮ้าววว ง่วงแล้วอะกี ไปนอนกันเหอะ ” ไมง่ายแบบนี้อะมึง กูยังเครียดๆอยู่เลยนะเฮ้ย
   “ เดี๋ยวดิ ต้า เฮ้ย ไอต้า โว้ย ” เซงจริงๆ บทจะไม่คุยก็ไม่คุย สุดท้ายผมก็ตามมันไปนอน
ครับ เอาวะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

   ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นไอต้าละครับ ไม่รู้มันไปไหน ผมก็ลุกขึ้นอาบน้ำแปรงฟัน เพราะวันนี้
จะไปเยี่ยมไอต้นสนครับ เป็นห่วงมัน
   “ อาบน้ำเสร็จแล้ว รีบลงไปกินข้าวนะ ” ไอต้าเดินเข้ามาในห้องครับ ชิ กูไม่คุยกับมึงหรอก
   “ หึหึ  ” สัญญาณไม่ดีครับ หัวเราะแบบนี้เดี๋ยวมีเรื่อง ผมก็เดินเอาตัวลีบๆของผม ค่อยๆเดินผ่านตัวมันไป
   “ เฮ้ยยย ไอต้า จะทำอะไรกูวะ ปล่อยกูนะเว้ย ”  มันคว้าแขนผมแล้วก็ดึงตัวผมเข้าไปหามันครับ
   “ ว่าไง จะไม่พูดกับเราไม่ใช่เหรอ แล้วพูดทำไม หืม ” จะไม่ให้พูดยังไงไหว ทั้งลูบ ทั้งถู
ทั้งไถ
   “ ปล่อย ๆ จะได้ไปเยี่ยมต้นสน อึ้ยยย เอาออกไป งื้อ ” ดูท่ามันจะไม่หยุดเลยครับ
   “ โธ่ แค่นี้ทำรังเกียจ ไปสิ ใครรั้งไว้ล่ะ ” ดูมันกวนครับ ผมกระทืบเท้าสองสามทีก่อนจะเดินออกไปเลย
   พอถึงโรงพยาบาล ก็ตรงดิ่งไปหาต้นสนเลยครับ ในห้องที่ต้นสนมันนอนพักอยู่ก็มีพี่ต้นกล้ากับข้าวปุ้นครับ ส่วนต้นสนก็นอนทำหน้านิ่งๆอยู่บนเตียง
   “ สวัสดีคร้าบ พี่ต้นกล้า ข้าวปุ้น ... ว่าไงมึง ต้นสน ” ผมทักมันก่อนครับ
   “ สบายดีมากครับ ดูสารรูปผมสิครับคุณกี มึงยังจะ... โอ้ยยย ” สมควร ๆ พี่ต้นกล้าเขกหัวไอต้นสนครับ
   “ คนเขามาเยี่ยมยังพูดจา หม- ไม่แดกอีก ” โอวว ไม่เคยได้ยินพี่แกพูดแบบนี้สักทีครับ
   “ เออ พี่มาอยู่นานแล้วนะ เดี๋ยวพี่ไปก่อนดีกว่า แลกเวรกับเขามาเฝ้าไอตัวแสบเนี่ย ” พี่แกก็ร่ำลาแล้วก็รีบออกไป ตอนนี้ก็เลยเหลือแค่พวกผมเท่านั้น
   “ เป็นไงมั่งอะมึง แล้วเมื่อคืนใครอยู่เฝ้า ” ไอต้าถามต้นสนครับ
   “ พี่ต้นกล้า กับ ... นี่มึงไม่ซื้ออะไรมาให้กูกินเลยเหรอ ”
   “ ป่วยขนาดนี้ ยังมีหน้ามาขอกินอะไรจากคนอื่นอีกนะมึง เป็นเปรตเหรอสาด ” โดนซะ ๆ
   “ แล้วนี่ข้าวปุ้น .. นายยังไม่เปลี่ยนชุดเลยนี่ นายอยู่เฝ้ามันทั้งคืนเลยเหรอ ” ข้าวปุ้นมันพยักหน้านิดๆ แต่หน้ามันยังหมองๆเหมือนเดิม
   “ มึงก็ไปส่งเขาสิ ให้เขาไปนอน ไปพักที่บ้านสิ ไม่ต้องมาลำบากนอน ... ”
   “ กูอะแค่ลำบากกาย แต่มึงคงจะลำบากใจมากสินะ ใช่มั้ยยย ” ข้าวปุ้นระเบิดแล้วครับ ไอต้ารีบไปบล็อกข้าวปุ้นไว้ ส่วนผมก็เดินไปหาต้นสนมัน
   “ ใครกันแน่ ใครที่ลำบากใจ กูเคยคิดแบบนั้นซะทีไหน ถ้ามันลำบากนักอะ ก็ต่อยก็ตีกูซะเลยสิ ให้ใจกูมันแตกสลายไปเลย กูเจ็บมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่มันก็เพราะคนอื่นทำ แต่ถ้ามึงทำกูเจ็บ ...
กูอาจจะจำก็ได้ ” ผมฟังแล้วใจกระตุกวูบเลยครับ ขนาดผมเป็นแค่เพื่อนนะยังรู้สึกขนาดนี้ แล้วข้าวปุ้นล่ะ หน้ามันตอนนี้ก็เศร้าหนักเลยครับ ผมกลัวว่ามันจะประชดกันไป ประชดกันมา จนเจ็บกันทั้งคู่
   “ นี่มึงประชดกูใช่ไหมเนี่ย ”
   “ ประชดเหรอ ยังไม่ชัดอีกรึไง ” ท้ากันเข้าไป เอาเลยไอพวกบ้า
   “ อืม ถ้าไม่ได้ประชด ก็ฟังกูบ้างนะ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นน่ะ ไม่ใช่ว่ากูไม่รู้สึกอะไร
ไม่ใช่ว่ากูไม่เข้าใจอะไรเลยนะเว้ย ... จะเล่าอะไรตอนนี้มึงก็ไม่ฟังกูอยู่ดี ... ฮึก แต่มึงเข้าใจกูบ้างเถอะนะ กูไม่เคยคิดแม้แต่จะทำให้มึงเจ็บเลยสักนิด ” พอพูดจบมันก็รีบสะบัดมือไอต้า แล้วก็วิ่งหนีออกไปเลย ผมรีบตามออกไปทันทีครับ แต่ก่อนออกไปก็ให้ไอต้าเฝ้าไอต้นสนไว้
   โชคดีที่ข้าวปุ้นมันนั่งพักร้องไห้อยู่ที่ม้านั่งหน้าตึก โชคดีอีกครั้งที่คนไม่มาก สงสัยเพราะเป็นวันอาทิตย์ด้วย
   “ ข้าวปุ้น กลับบ้านก่อนปะ เดี๋ยวกูไปส่งนะ ”
   “ อืมม ” มันครางยาวก่อนจะลุกเดินตามผมมา สภาพมันตอนนี้ก็ยิ่งกว่าโครงกระดูกเดินได้อีก ตัวขาวๆซีดๆ หน้างี้บูดเบี้ยว น้ำตานองหน้า โอยย อยากปลอบใจมันจัง มากอดกะกูปะ อุอุ
   พอถึงรถ มันก็ทิ้งตัวลงนอน เอามือก่ายหน้าผาก สะอื้นไห้ อย่าร้องมากดิมึง เดี๋ยวก้ร้องตามซะนี่
   “ ข้าวปุ้น ... ”
   “ กี เรามันไม่ดีใช่ปะ ที่ไปทำแบบนั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราก็แค่อยากจะพิสูจน์ตัวเอง
แต่ต้นสนก็เข้ามา เข้ามาทำให้ทุกอย่างมัน ... ”
   “ ลำบากใจเพราะมันขนาดนั้นเลยเหรอวะ ” 
   “ ป่าว เราไม่เคยลำบากใจเพราะมันเลย แล้วก็ไม่เคยคิดจะทำอะไรให้มันรู้สึกไม่ดีเลยนะ ”
   “ แล้วจะมาแก้ตัวอะไรกับกูอะ ไม่ไปพูดกับมัน ”
   “ มันเคยเข้าใจความรู้สึกของเราที่ไหน มันไม่เคยเข้าใจอะไรหรอก ” สำนวนแปลกๆละนะเว้ย ข้าวปุ้น
   “ ข้าวปุ้น อย่างว่างั้นว่างี้เลยนะ รู้สึกหวั่นไหวกับต้นสนมันหรือป่าว ” เห็นมันพูดกลับไปกลับมา หวังดีกับต้นสน ตัดพ้อต่อว่ามันแบบนั้น เลยอดคิดไม่ได้ว่ามันรู้สึกแบบไหนกับต้นสน











   “ อืม เราเริ่มหวั่นไหวแล้ว ”   

                   --------------------------------------------------

           หายไปหายมาแบบนี้ อย่าว่าผมเลยน้า ใครจะไปคิดว่างานจะเข้ามากกว่าที่คาด อุอุอุ ขอบคุณทุกคนมากนะคร้าบ

[mecon]

^
^
 จิ้ม คุณนุนะคะ
เย้ๆๆๆๆ กีต้ารของกีต้าร์มาแล้ว เด๋วไปอ่านก่อน
.....
เฮ้ออออออออ เจ็บกันขนาดนี้ยังไม่คุยกันดีดีอีก
ยังใช้อารมณ์สาดใส่กันเข้าไป สุดท้ายก็ไม่พ้นเจ็บกันทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ
ต้นสนเอ้ย จะแมนไปไหนเนี่ย พูดแต่ละคำบาดใจจริงๆ
“ ใครกันแน่ ใครที่ลำบากใจ กูเคยคิดแบบนั้นซะทีไหน ถ้ามันลำบากนักอะ ก็ต่อยก็ตีกูซะเลยสิ ให้ใจกูมันแตกสลายไปเลย กูเจ็บมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่มันก็เพราะคนอื่นทำ แต่ถ้ามึงทำกูเจ็บ ...  กูอาจจะจำก็ได้ ”
>> รักแล้วทำไมต้องทำร้ายกันด้วยคำพูดแบบนี้ด้วยนะ เฮ้ออออ

ส่วนข้าวปุ้นก็นะ เพียงแค่เริ่มหวั่นไหวก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้วสินะ
ไอ้เจ้าต้นสนเลิกใช้อารมณ์ซะทีนะ เลือดร้อนเป็นผีบ้าเลย ทำอะไรเคยคิดถึงพี่ต้นกล้า
บ้างมั๊ยเอะอะ ก็จะตายมันอยู่เรื่องไปเนี่ย ร่างกาย เลือดเนื้อ หัวใจมันเป็นของพ่อแม่ตัวเองนะเลยคิดอะไรบ้างมั๊ย นั่นเฮ้อออออหนักใจจริงๆ

ส่วนกีต้าร์ของกีต้าร์ก็นะ ปรับค.เข้าใจกันได้แล้ว อย่างน้อยๆกีก็เข้าหาบ้างแล้วนะ
ส่วนที่ปรึกษากิตติมศักดิ์นั่น เยี่ยมจริงๆ เพื่อนนุช่วยได้ทุกสถานการณ์

+1 จัดไปคะ สู้ๆนะคะคุณนุ

[nana]

เริ่มหวั่นไหวแล้ว

[kitty]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆน้า   ทั้งคู่เลยๆๆ ขอให้รักกันเร็วๆๆๆ

[DEMON3132]

+1 เป็นกำลังใจให้น้องนุ งานเยอะดีกว่าไม่มีงานทำนะน้องเอ๋ย
เขียนเรื่องก็ต้องรอให้ว่างงานก่อนก็ได้ คนอ่านรอได้ (แต่อย่าให้นานนัก ....)
งานเป็นหลัก เขียนเรื่องเป็นรองแล้วกัน แต่อยากอ่านเรื่องของข้าวปุ้น
กับต้นสน เอาแบบกระจ่างเลยนะน้อง ยังไง ๆ ก็ยังเชียร์ทุกคู่เหมือนเดิม
........ .............

[paulla]

ขอหวั่นไหวด้วยโคนนนนน จัดปาย +1 ดอกกกกก แล้วมาต่อเร็ว ๆเรยย

[i_ang]

 

ต้นสน นายเริ่มมีหวังแล้ว

[lomekung]

สู่ๆๆๆ